काठमाडौं, १० भदौ ।
कैलाली हत्याकाण्डमा नेपाल प्रहरीका अतिरिक्त महानिरीक्षक गणेश राईको भूमिका सन्देहास्पद देखिएको छ । गत सोमबार जातिय राज्य माग गर्दै एकथरी मानिसले आक्रामक प्रदर्शन गर्न थालेपछि नेपाल प्रहरी भीड नियन्त्रणका निम्ति परिचालन हुँदै थियो ।
त्यसक्रममा कार्यविभाग सम्हालिरहेका एआईजीपी गणेश राईले एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेलाई बिनाहातहतियार आफँै फिल्डमा जान र सम्झाइबुझाई मात्र गर्न निर्देशन दिएको सुदूरपश्चिमाञ्चलको कमाण्ड सम्हालिरहेका डीआईजी रामकुमार खनालनिकटको सूत्रले जनाएको छ । हातहतियारसहित एसएसपी प्रदर्शन स्थलमा पुगका भए उनी बाँच्न सफल हुने ठानिएको छ ।
प्रदर्शनकारीहरु आक्रामक ढंगले अगाडि बढेको र उनीहरुसँग हातहतियारसमेत रहेको जानकारी गराउँदा गराउँदै पनि एआईजी राईले एसएसपीसमेतलाई बिना हातहतियार फल्डमा जान किन निर्देशन दिएका हुन् रहस्यको विषय बनेको छ ।
यसलाई रहस्यपूर्ण मानिनुको कारण गणेश राई एमाओवादी कोटमा परेर एआईजीपी बनेकाले मात्र होइन, एमाओवादी सैद्धान्तिक रुपले जातीय राज्यका पक्षमा रहनु, थारुहरुले चलाएको आन्दोलनप्रति एमाओवादीको साथ सहयोग हुनु र एमाओवोदी कोटाबाट एआईजीपी बनेका कार्य विभाग प्रमुख राईले एसएसपी तहका प्रहरी अधिकृतलाई बिनाहातहतियार फिल्डमा जान बाध्य तुल्याउनुले घटनालाई रहस्यपूर्ण बनाएको हो ।
सहमति समितिका सभापतिसमेत रहेका डा।बाबुराम भट्टराईले सामाजिक सञ्जालमार्फत थँरु आन्दोलनप्रति ऐक्यबद्धता जनाउँदै आन्दोलनलाई थप उचाइमा पु¥याउन आह्वान गर्दै थिए ।
प्रहरीले बल प्रयोग गर्दा आन्दोलन शिथिल हुने चिन्ता एमाओवादीका नेताहरुमा थियो, त्यसैले उनीहरु बल प्रयोग नहोस् भन्ने चाहन्थे । माओवादीको चाहनाभन्दा फरक आदेश एआईजीपी गणेश राईबाट नजानुले स्थितिलाई अर्थपूर्ण बनाएको हो । कैलाली घटनाले नेपालीहरु कतिसम्म अमानवीय हुन्छन् भन्ने सन्देश विश्वव्यापी रुपमा दिएको खबर घटना र विचारमा छापिएको छ । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
कैलाली हत्याकाण्डमा नेपाल प्रहरीका अतिरिक्त महानिरीक्षक गणेश राईको भूमिका सन्देहास्पद देखिएको छ । गत सोमबार जातिय राज्य माग गर्दै एकथरी मानिसले आक्रामक प्रदर्शन गर्न थालेपछि नेपाल प्रहरी भीड नियन्त्रणका निम्ति परिचालन हुँदै थियो ।
त्यसक्रममा कार्यविभाग सम्हालिरहेका एआईजीपी गणेश राईले एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेलाई बिनाहातहतियार आफँै फिल्डमा जान र सम्झाइबुझाई मात्र गर्न निर्देशन दिएको सुदूरपश्चिमाञ्चलको कमाण्ड सम्हालिरहेका डीआईजी रामकुमार खनालनिकटको सूत्रले जनाएको छ । हातहतियारसहित एसएसपी प्रदर्शन स्थलमा पुगका भए उनी बाँच्न सफल हुने ठानिएको छ ।
प्रदर्शनकारीहरु आक्रामक ढंगले अगाडि बढेको र उनीहरुसँग हातहतियारसमेत रहेको जानकारी गराउँदा गराउँदै पनि एआईजी राईले एसएसपीसमेतलाई बिना हातहतियार फल्डमा जान किन निर्देशन दिएका हुन् रहस्यको विषय बनेको छ ।
यसलाई रहस्यपूर्ण मानिनुको कारण गणेश राई एमाओवादी कोटमा परेर एआईजीपी बनेकाले मात्र होइन, एमाओवादी सैद्धान्तिक रुपले जातीय राज्यका पक्षमा रहनु, थारुहरुले चलाएको आन्दोलनप्रति एमाओवादीको साथ सहयोग हुनु र एमाओवोदी कोटाबाट एआईजीपी बनेका कार्य विभाग प्रमुख राईले एसएसपी तहका प्रहरी अधिकृतलाई बिनाहातहतियार फिल्डमा जान बाध्य तुल्याउनुले घटनालाई रहस्यपूर्ण बनाएको हो ।
सहमति समितिका सभापतिसमेत रहेका डा।बाबुराम भट्टराईले सामाजिक सञ्जालमार्फत थँरु आन्दोलनप्रति ऐक्यबद्धता जनाउँदै आन्दोलनलाई थप उचाइमा पु¥याउन आह्वान गर्दै थिए ।
प्रहरीले बल प्रयोग गर्दा आन्दोलन शिथिल हुने चिन्ता एमाओवादीका नेताहरुमा थियो, त्यसैले उनीहरु बल प्रयोग नहोस् भन्ने चाहन्थे । माओवादीको चाहनाभन्दा फरक आदेश एआईजीपी गणेश राईबाट नजानुले स्थितिलाई अर्थपूर्ण बनाएको हो । कैलाली घटनाले नेपालीहरु कतिसम्म अमानवीय हुन्छन् भन्ने सन्देश विश्वव्यापी रुपमा दिएको खबर घटना र विचारमा छापिएको छ । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
धनगढी, भाद्र १० । डेढ वर्षीय बालक टेकबहादुर बुबा नेत्र साउदसहितका आफन्त भएतिर निस्किए। फुरुंग हुँदै राम्ररी तंग्रिनसकेका खुट्टाले यताउता दौडँदै खेल्दै थिए। ड्याम्म बन्दुक पड्केको आवाज आयो।
छोराको दिसा पखालेर कट्टु लिन घरभित्र पसेकी आमा यशोदा हत्तपत्त बाहिर आइन्। ‘गोली चलेको सुनेपछि अरू घरभित्र पस्दै थिए, म छोरा खोज्न बाहिर निस्केँ,’ गला अवरुद्ध पार्दै यशोदाले सुनाइन्, ‘छेउमा श्रीमान्लाई राम्रै देखेँ तर बाबु रगतमा लतपतिएको थियो।’ छोरालाई देखेपछि उनी त्यहीँ ढलिन्।
केही छिनअघि सुरक्षाकर्मीमाथि आक्रमण भएकाले आफन्तजन १४–१५ जना आँगनमा बसेर त्यहीबारे कुरा गर्दै थिए। गोली चलेपछि भने भागाभाग भयो। टेकबहादुर राम्ररी हिँड्नसम्म नसक्ने बालकको निधारमा गोली लाग्यो। ‘निधारमै गोली लागेकाले उसले रुनसम्म भ्याएनछ,’ यशोदाले भनेको खबर आजको नागरिकमा छ ।
छोरा गुमेदेखि उनले खाना खाएकी छैनन्। ‘मुनाजस्तो छोरो खोसियो,’ भन्छिन्, ‘म कसरी बिर्सन सक्छु?’
रक्ताम्मे हुने गरी छोरालाई गोली हानिएको घरमा बस्न नसकेर उनी टीकापुर–९ स्थित माइतीघर पुगेकी छन्। ‘दुब्लो थियो तर फूर्तिलो र ज्ञानी,’ उनले सम्भि्कइन्, ‘खानेकुरा हात पर्दा दिदी–बहिनी सबैलाई बाँडेर मात्रै खाने गर्थ्यो।’
सोमबार बिहान ढिलो उठेको थियो। बिहान चिया र रोटी खायो, दिउँसो दाल–भात। खाना थोरै खान्थ्यो। ‘खानाभन्दा मेरै दूधमा निर्भर थियो,’ उनले भनिन्, ‘त्यो दिन पनि दूध चुसेर आँगनमा निस्केको थियो।’ चार वर्षीया छोरी नृवती पनि भाइसँगै थिइन्। आँखैअगाडि भाइ ढलेको देखेयता उनी भयभित छिन्।
त्यतिबेला नेत्र फोनमा कुरा गर्दै थिए। हाँस्दै, खेल्दै वातावरण रमाइलो पारिरहेको छोरो रक्ताम्मे हुँदै ढलेको देखेका नेत्रका आँखा ओभाएका छैनन्।
‘धेरै टाठो र बुझ्ने थियो, ठूलो मान्छे बनाउने सपना बोकेको थिएँ,’ ३५ वर्षीय सशस्त्र प्रहरी हवल्दार उनले भने, ‘तर उसैमाथि दैवको आँखा लाग्यो।’
‘२० मिटर पर पर्खाल छ, पर्खालको छेउबाट ताकेरै थरुहट आन्दोलनकारीले गोली हाने, गोली निधारमा लागेपछि छोरो ढल्यो,’ उनले भने।
एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेसहितका सात प्रहरीको हत्या गरेको करिब एक घन्टापछि थरुहट आन्दोलनकारीले टेकबहादुरलाई गोली हानेका थिए। झाडीमा लुकेर बसेका ४–५ जना थरुहट समर्थक सशस्त्र आन्दोलनकारीले अबोध बालकलाई निशाना बनाएको नेत्रले बताए।
कार्यालयको कामले बैंक गएका उनले प्रहरी–प्रदर्शनकारी झडपको समाचार बैंकमै सुनेका थिए। ‘भिड तितरबितर भइसकेको थियो, घरभन्दा करिब ५०–१०० मिटर दुरीमा एसएसपी न्यौपानेलगायत प्रहरीको शव देखिन्थ्यो,’ उनले भने, ‘घटनास्थल सुनसान थियो।’
आफन्तसहित उनी आँगनमा कुरा गर्दै थिए, उनको फोन निरन्तर बजिरहेको थियो। ‘एक घन्टापछि घरनजिकै पर्खाल छेउबाट अचानक गोली चल्यो, चार–पाँच राउन्ड गोली हानेपछि थरुहट आन्दोलकारी भागे,’ उनले भने।
मारिएका प्रहरी अधिकारीको पेस्तोल खोसेर प्रदर्शनकारीले योजनामुताविक अबोध छोरालाई गोली हानेको उनको ठम्याइ छ।
www.etajakhabar.com
छोराको दिसा पखालेर कट्टु लिन घरभित्र पसेकी आमा यशोदा हत्तपत्त बाहिर आइन्। ‘गोली चलेको सुनेपछि अरू घरभित्र पस्दै थिए, म छोरा खोज्न बाहिर निस्केँ,’ गला अवरुद्ध पार्दै यशोदाले सुनाइन्, ‘छेउमा श्रीमान्लाई राम्रै देखेँ तर बाबु रगतमा लतपतिएको थियो।’ छोरालाई देखेपछि उनी त्यहीँ ढलिन्।
केही छिनअघि सुरक्षाकर्मीमाथि आक्रमण भएकाले आफन्तजन १४–१५ जना आँगनमा बसेर त्यहीबारे कुरा गर्दै थिए। गोली चलेपछि भने भागाभाग भयो। टेकबहादुर राम्ररी हिँड्नसम्म नसक्ने बालकको निधारमा गोली लाग्यो। ‘निधारमै गोली लागेकाले उसले रुनसम्म भ्याएनछ,’ यशोदाले भनेको खबर आजको नागरिकमा छ ।
छोरा गुमेदेखि उनले खाना खाएकी छैनन्। ‘मुनाजस्तो छोरो खोसियो,’ भन्छिन्, ‘म कसरी बिर्सन सक्छु?’
रक्ताम्मे हुने गरी छोरालाई गोली हानिएको घरमा बस्न नसकेर उनी टीकापुर–९ स्थित माइतीघर पुगेकी छन्। ‘दुब्लो थियो तर फूर्तिलो र ज्ञानी,’ उनले सम्भि्कइन्, ‘खानेकुरा हात पर्दा दिदी–बहिनी सबैलाई बाँडेर मात्रै खाने गर्थ्यो।’
सोमबार बिहान ढिलो उठेको थियो। बिहान चिया र रोटी खायो, दिउँसो दाल–भात। खाना थोरै खान्थ्यो। ‘खानाभन्दा मेरै दूधमा निर्भर थियो,’ उनले भनिन्, ‘त्यो दिन पनि दूध चुसेर आँगनमा निस्केको थियो।’ चार वर्षीया छोरी नृवती पनि भाइसँगै थिइन्। आँखैअगाडि भाइ ढलेको देखेयता उनी भयभित छिन्।
त्यतिबेला नेत्र फोनमा कुरा गर्दै थिए। हाँस्दै, खेल्दै वातावरण रमाइलो पारिरहेको छोरो रक्ताम्मे हुँदै ढलेको देखेका नेत्रका आँखा ओभाएका छैनन्।
‘धेरै टाठो र बुझ्ने थियो, ठूलो मान्छे बनाउने सपना बोकेको थिएँ,’ ३५ वर्षीय सशस्त्र प्रहरी हवल्दार उनले भने, ‘तर उसैमाथि दैवको आँखा लाग्यो।’
‘२० मिटर पर पर्खाल छ, पर्खालको छेउबाट ताकेरै थरुहट आन्दोलनकारीले गोली हाने, गोली निधारमा लागेपछि छोरो ढल्यो,’ उनले भने।
एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेसहितका सात प्रहरीको हत्या गरेको करिब एक घन्टापछि थरुहट आन्दोलनकारीले टेकबहादुरलाई गोली हानेका थिए। झाडीमा लुकेर बसेका ४–५ जना थरुहट समर्थक सशस्त्र आन्दोलनकारीले अबोध बालकलाई निशाना बनाएको नेत्रले बताए।
कार्यालयको कामले बैंक गएका उनले प्रहरी–प्रदर्शनकारी झडपको समाचार बैंकमै सुनेका थिए। ‘भिड तितरबितर भइसकेको थियो, घरभन्दा करिब ५०–१०० मिटर दुरीमा एसएसपी न्यौपानेलगायत प्रहरीको शव देखिन्थ्यो,’ उनले भने, ‘घटनास्थल सुनसान थियो।’
आफन्तसहित उनी आँगनमा कुरा गर्दै थिए, उनको फोन निरन्तर बजिरहेको थियो। ‘एक घन्टापछि घरनजिकै पर्खाल छेउबाट अचानक गोली चल्यो, चार–पाँच राउन्ड गोली हानेपछि थरुहट आन्दोलकारी भागे,’ उनले भने।
मारिएका प्रहरी अधिकारीको पेस्तोल खोसेर प्रदर्शनकारीले योजनामुताविक अबोध छोरालाई गोली हानेको उनको ठम्याइ छ।
www.etajakhabar.com
काठमाडौं, १० भदौ । थारु नेताले मुख्य तीन दलसँग वार्ता निम्ति पुर्वसर्त राखेका छन् । बुधबार बिहान थारु र मधेसीसँग वार्ता गर्ने कांग्रेस, एमाले र एमाओवादीको निर्णयपछि सिंहदरबारमा बसेको संयुक्त थारु संघर्ष समितीको सचिवालय बैठकले यो निर्णय गरेको हो ।
थारु सभासद, थारु कल्याणकारिणी सभा र संघर्ष समितिका पदाधिकारीको बैठकले झापादेखि कञ्चनपुरसम्म ‘थरुहट÷थारुवान संयुक्त संघर्ष समिति’ को आहवानमा जारी आन्दोलनका क्रममा गरिफतार कार्यकर्ता र समर्थक छाड्नुपर्ने, मुद्दाहरु फिर्ता हुनुपर्ने, सेना परिचालन फिर्ता लिनुपर्ने बेपत्ता थारुहरु सार्वजनिक गर्नुपर्ने, कफ्र्यु लागेका बेला घर र पसलमा भएका टोडफोडको क्षतिपुर्तिको व्यवस्था गर्नुपर्ने, टिकापुर घटनाको निष्पक्ष छानबिन हुनुपर्ने पुर्वसर्त राखेको हो ।
‘यि सर्तहरु पुरा नभएसम्म वार्तामा बस्नुको कुनै चौचित्य छैन,’ थारु कल्याणकारिणी सभाका अध्यक्ष धनिराम चौधरीले बताए । समितिले वार्ताका लागि सर्तका रुपमा चार मुद्दाहरुअघि सारेको छ ।
ति मध्य पहिचानका पाँच र सामथ्र्यका चार आधारमा सिमंकन हुनुपर्ने, राज्यको हरेक तह रसंयन्त्रमा सम्बन्धित प्रदेशको जातीय जनसंख्याका आधारमा समानुपनतिक समावेशी प्रतिनिधित्व र रोजगारीको संवैधानिक व्यवस्था गरिनुपर्ने, संघिय व्यवस्थापिकामा जनसंख्याको अनुपातमा सदस्य संख्या र निर्वाचन क्षेत्र निर्धारण गरिनुपर्ने, आदिवासी थारु संवैधानिक राष्ट्रिय आयोगको व्यवस्था हुनुपर्ने, आदिवासी थारुको प्रथाजनित कानुन र अभ्यास गर्ने निकायलाई कानुनी मान्यता प्रदान गरिनुपर्ने उल्लेख छन् । कान्तिपुर दैनिकमा खबर छ ।
dainiknepal.com
‘यि सर्तहरु पुरा नभएसम्म वार्तामा बस्नुको कुनै चौचित्य छैन,’ थारु कल्याणकारिणी सभाका अध्यक्ष धनिराम चौधरीले बताए । समितिले वार्ताका लागि सर्तका रुपमा चार मुद्दाहरुअघि सारेको छ ।
ति मध्य पहिचानका पाँच र सामथ्र्यका चार आधारमा सिमंकन हुनुपर्ने, राज्यको हरेक तह रसंयन्त्रमा सम्बन्धित प्रदेशको जातीय जनसंख्याका आधारमा समानुपनतिक समावेशी प्रतिनिधित्व र रोजगारीको संवैधानिक व्यवस्था गरिनुपर्ने, संघिय व्यवस्थापिकामा जनसंख्याको अनुपातमा सदस्य संख्या र निर्वाचन क्षेत्र निर्धारण गरिनुपर्ने, आदिवासी थारु संवैधानिक राष्ट्रिय आयोगको व्यवस्था हुनुपर्ने, आदिवासी थारुको प्रथाजनित कानुन र अभ्यास गर्ने निकायलाई कानुनी मान्यता प्रदान गरिनुपर्ने उल्लेख छन् । कान्तिपुर दैनिकमा खबर छ ।
dainiknepal.com
बिहीबार , १० भदौ
-केशव राना, बाँके
घाइते चाैधरी
एसएसपीसहित ८ जनाको ज्यान जानेगरी भएको टीकापुर आन्दोलनमा घाइते भएका आँशुराम चौधरीले जरिवानाको डरले आन्दोलनमा सहभागी भएको बताए ।
प्रहरीले चलाएको गोली लागेर घाइते बनेका मनुवा–१, कैलालीका चौधरी अहिले नेपालगञ्जस्थित मेडिकल कलेज शिक्षण अस्पतालमा उपचारत छन् । देब्रे खुट्टामा गोली लागेपछि घाइते बनेका चौधरीले भने, “आन्दोलनमा नगए डाँड (थारु भाषामा जरिवाना) तिर्नुपर्ने उर्दी जारी भएपछि आन्दोलनमा गएको थिए ।”
उनका अनुसार आन्दोलनमा नजाने परिवारले एक हजार रुपैयाँ जरिवाना तिर्नुपर्ने उर्दी गरिएको थियो । “शुरुमा प्रहरीले ग्याँस हान्यो । आँखा पोल्यो । त्यसपछि गोली चलायो ।”, चौधरी भन्छन्, “मलाई गोली लागेपछि म फर्किहाले ।”
गोली लागेर घाइते हुनासाथ घर फर्किएका चौधरीले घटनाबारे थप जानकारी नपाएको बताए । उनी भन्छन्, “प्रहरीले पक्रने डरले आफूलाई चोट मात्रै लागेको भन्दै घर फर्किए ।” उनी ८ साउन विहानदेखि अस्पतालमा उपचार गराइरहेका छन् ।
मानवअधिकार आयोगका सदस्य सुदिप पाठक नेतृत्वको टोलीले उनको अवस्थाबारे जानकारी लिइदै गर्दा चौधरीले असुरक्षित महशुस गरिरहेको बताए ।
himalkhabar
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
-केशव राना, बाँके
घाइते चाैधरी
एसएसपीसहित ८ जनाको ज्यान जानेगरी भएको टीकापुर आन्दोलनमा घाइते भएका आँशुराम चौधरीले जरिवानाको डरले आन्दोलनमा सहभागी भएको बताए ।
प्रहरीले चलाएको गोली लागेर घाइते बनेका मनुवा–१, कैलालीका चौधरी अहिले नेपालगञ्जस्थित मेडिकल कलेज शिक्षण अस्पतालमा उपचारत छन् । देब्रे खुट्टामा गोली लागेपछि घाइते बनेका चौधरीले भने, “आन्दोलनमा नगए डाँड (थारु भाषामा जरिवाना) तिर्नुपर्ने उर्दी जारी भएपछि आन्दोलनमा गएको थिए ।”
उनका अनुसार आन्दोलनमा नजाने परिवारले एक हजार रुपैयाँ जरिवाना तिर्नुपर्ने उर्दी गरिएको थियो । “शुरुमा प्रहरीले ग्याँस हान्यो । आँखा पोल्यो । त्यसपछि गोली चलायो ।”, चौधरी भन्छन्, “मलाई गोली लागेपछि म फर्किहाले ।”
गोली लागेर घाइते हुनासाथ घर फर्किएका चौधरीले घटनाबारे थप जानकारी नपाएको बताए । उनी भन्छन्, “प्रहरीले पक्रने डरले आफूलाई चोट मात्रै लागेको भन्दै घर फर्किए ।” उनी ८ साउन विहानदेखि अस्पतालमा उपचार गराइरहेका छन् ।
मानवअधिकार आयोगका सदस्य सुदिप पाठक नेतृत्वको टोलीले उनको अवस्थाबारे जानकारी लिइदै गर्दा चौधरीले असुरक्षित महशुस गरिरहेको बताए ।
himalkhabar
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
२०७२ भदौ १० गते
काठमाडौं, १० भदौ । गुण्डा नाइके कुमार श्रेष्ठ ‘घैंटे’ र दिनेश अधिकारी ‘चरी’ को प्रहरी इन्कान्टरमा मृत्यु भएपछि राजधानीमा सक्रिय गुण्डाहरुको खोजी शुरु भएको छ ।
गुण्डागर्दीविरुद्ध महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखा आक्रमक रुपमा प्रस्तुत भएपछि गुण्डाहरुबीच भागदौड मच्चिएको समाचार यूनाइटेड पोष्टले छापेको छ । खासगरी प्रहरी सूचिमा वान्टेड रहेकाहरुको सातो गएको हो ।
दर्जनौं गुण्डाका नाइकेहरु प्रहरीको वान्टेड सूचिमा छन् । गत वर्षमात्र जेलबाट छुटेका बैंक लुटेरा टासी लामा अर्का वान्टेड गुण्डाका नाइके हुन् ।
पछिल्लो समय उनले व्यापारीलाई अपहरण गरेर पैसा असुल्दै आएका छन् । चरी र घैंटेको इन्काउन्टरपछि ठूला डनहरु भागिसकेका छन् भने टोलेहरु पनि तर्सिएका छन् । विभिन्न मुद्दाका वान्टेडहरुले उपत्यका छाडिसकेका छन् ।
ठूला डनहरु दीपक मनाङे, गणेश लामा, राजु गोर्खाली, मिलन चक्रे, साजन महर्जन, बाघे लामा, माइला लामा, रोज राणा, मिनकृष्ण महर्जन, बिश्वक्रान्तिहरु पनि आतंकित छन् इन्काउन्टरको डरले । रोज राणा भर्खरै विदेशबाट नेपाल आएका छन् ।
आफूहरु सुध्रिन पाउने र सुध्रिएको तर्क गर्ने यी डनहरुले गोप्य रुपमा व्यापारीलाई धम्काउने काम अझै छाडेका छैनन् । सम्पत्ति शुद्धीकरण मुद्दाबाट छुटेपछि मनाङे व्यापारमा केन्द्रीत छन् ।
ठमेलमा उनको राज अझ कायमै छ । ठमेलमा विभिन्न रेष्टुरेन्टमा लगानी गरेका उनको हेटौंडामा क्रसर तथा नवलपरासीमा जडिबुटीसम्मको व्यवसाय छ ।
मनाङ्गेले सहयोगि उमेश लामाको फर्म मार्फत दरबारमार्ग प्रहरीको भवन समेत निर्माण गरेका छन् । केही समय राजनीतिमा लागेपनि पछिल्लो सयम उनी त्यती सक्रिय छैनन् ।
त्यसो त काभ्रेली समूहका गणेश लामासँग थोरै व्यक्तिहरु मात्र रहेको बताइन्छ । लामाका सबैभन्दा नजिकका सहयोगी विष्णु लामा हुन् ।
लामामाथि नै डन घैंटेले गोंगबुको एक रेष्टुरेन्टमा गोली प्रहार गरेका थिए । जसलाई काभ्रेमा छोटे डनका रुपमा सर्वसाधरणहरुले चिन्ने गर्छन् ।
उनी पछिल्लो समय काभ्रेली समूहकै दाबा लामा लागुऔषध मुद्दामा जेल परेपछि सक्रिय छन् । गुण्डागर्दी र असुलीमा विष्णुलाई गणेशका अलवा मनाङ्गेले पनि प्रयोग गर्ने गरेको ठमेलमा चर्चा हुने गर्दछ ।
दुई वर्षअघि युवासंघमा प्रबेश गरेका साजन महर्जन पद नपाएपछि एमालेमा सक्रिय छैनन् । यतिबेला उनी निर्माण सामाग्रीको व्यवसाय चलाएर बसेका छन् ।
त्यस्तै नुवाकोटका कांग्रेस नेताहरुसँगको छत्रछायाँमा आतंक मच्चाउँदै आएका बालाजुका माइला लामा सो क्षेत्रका ठेक्कापट्टामै केन्द्रीत छन् ।
ललितपुरका मिनकृष्ण महर्जनको पनि प्रमुख काम ठेक्कापट्टा नै हो । ललितपुरको चापागाउँ क्षेत्रमा सञ्चालित अवैध ढुङ्गाखानी र क्रसरमा उनको लगानी छ । ललितपुरका सरकारी ठेक्कामा उनको दबदबा छ ।
सडक ठेक्काको कमिसन नमिल्दा नै रमेश बाहुनसँग उनको झगडा भएको थियो । त्यही झगडाको क्रममा शुरुमा महर्जनले बाहुनको तिघ्रामा गोली हानेपछि बाहुनले जवाफमा उनलाई गोली हानेका थिए ।
गत बर्ष पक्राउ परेका बाहुन यतिखेर केद्रिन्य कारागार सुन्धारामा छन् । घैंटे समूहका समिरमानसिंह बस्नेतसको चरीका दुश्मन राधे भण्डारीसँग दोस्ती छ ।
बस्नेतसँग सानुभाई भन्ने युबराज गुरुड र चाबहिलका हबल्दार भन्ने प्रतिक श्रेष्ठले मिलेर काम गर्दै आएका छन् । यि सबैका संरक्षक काग्रेस नेता जगदिशनरसिंह केसी हुन् ।
उनीहरुलाई एक डीएसपीले प्रहरीको सूचना चुहावट गर्दै आपराधिक क्षेत्रमा सहयोग पुर्याउँदै आएका छन् । बस्नेतले बाफल देखी धादिडसम्म ठेक्का पट्टामा गुण्डागर्दी गर्दै आएका छन् । बस्नेत समूहकै नेपालगञ्जका गुण्डा नाइके रिगल ढकालले अदालतसमक्ष आत्मसमर्पण गरिसकेका छन् ।
अर्का डन राजु गोर्खालीले रेष्टुरेन्ट चलाउँदै आएका छन् । उनले चाबहिल क्षेत्रका अस्पताल देखी पोलिक्लिनिकसम्म हप्ता असुल्दै आएका छन् । हेम्पीङ हेण्डन्स अस्पतालका सटरको टेण्डरमा गोर्खालीको बोलकबोल छ ।
यता चक्रपथका डन मिलन चक्रेको कुमार घैंटेसँग पुरानो दुस्मनी थियो । चरीलाई लगाएर घैंटेलाई आक्रमण गर्ने योजना बनाएका चक्रे भने चरी र र घैंटे दुबै मारिएपछि खुशीका साथ तनावमा छन् ।
उनका भाई तेजेन्द्र गुरुङलगायतको समूहले पछिल्लो समय पनि महाराजगञ्ज क्षेत्रमा नियमित असुली गर्दै आएको प्रहरीको आरोप छ ।
त्यस्तै बारम्बार अपराधमा संलग्न भएका भक्तपुरका गुण्डा नाइके सगुन श्रेष्ठ पनि अहिले जेलमा छन् । सिन्धुुपाल्चोका ठेकदार जीवन श्रेष्ठलाई अपहरण गरेको अभियोगमा उनी जेलमा पुगेका हुन् ।
श्रेष्ठ नेपाली कांग्रेस निकट मानिन्छन् । भक्तपुरमा हुने अधिकांस निमार्णको ठेक्का, अबैध बालुवा खानी, ढुंगा खानीबाट असुलेको रकम नै श्रेष्ठको आम्दानीको स्रोत हो ।
कुन समूहमा को–को ?
काठमाडौं उपत्यकामा प्रहरी तथ्यांकले गुण्डाहरुको संख्या करिव दुई सय देखाएको छ । प्रहरीका अनुसार उनीहरु विभिन्न समूहमा आबद्ध रहेर आपराधिक गतिविधिमा संलग्न छन् ।
हत्या अभियोगमा दुई वर्ष कैद भुक्तान गरी छुटेका राजु गोर्खालीमातहत सबैभन्दा बढी तीन दर्जन गुण्डा संगठित छन् । गोर्खालीको महानगरिय आयुक्त कार्यालयका प्रमुख एआईजी विज्ञानराज शर्मासँग राम्रो सम्बन्ध रहेका कारण उनको भित्री असुली धन्दाका बारेमा प्रहरी जानकार भएपनि शर्मासँगको सम्बन्धले प्रहरीले केही गर्न सकेको छैन ।
गोर्खालीको समूहमा पहिलो नम्बरमा विनोद थापा छन् । जेलबाट छुटेपछि पनि गोर्खालीले संगठन चलाइरहेका छन् । जतिसुकै सजाय भुक्तान गरेर छुटे पनि अधिकांश आपराधिक गतिविधिमै लाग्छन् र सुध्रिएको नाटक गर्छन् ।
गोर्खालीको समूहमा विनोद थापा, प्रदीप थापा, मधुकर, विष्णु मानन्धर, साजन महर्जन, भीम गुरुङ, कुमार गिथ्ही, सञ्जय डंगोल, डल्लुसिंह गुरुङ, सन्ते राना, खड्ग रायमाझी, प्रतीक श्रेष्ठ, विनोद श्रेष्ठ, सुदीप श्रेष्ठ, सुरज श्रेष्ठ, नीतेश केसी, सन्तोष कँवर, निकेश थापा, सन्नी श्रेष्ठ, राकेश श्रेष्ठ, रोहित सुनुवार, सुनील लामा, रवि कपाली, राजेन्द्र अधिकारी, धिरेन, रवि कार्की, सानो बाबु, गोपाल, सागर तामाङ, पारस लामा, सुनील तामाङ, रामकृष्ण श्रेष्ठ, भीम राई, भूषण राईलगायत छन् ।
राजनीतिक संरक्षण पाएका काभ्रेली समूहका नाइके गणेश लामा सदस्यका आधारमा दोस्रो नम्बरमा छन् । उनको नेतृत्वमा पनि करिव तीन दर्जन गुण्डा सक्रिय रहेका छन् । तथ्यांकअनुसार उनको समूहमा काम गर्नेमध्ये पहिलो नम्बरमा विष्णु लामा छन् ।
शुरुमा दावा लामाले पनि गणेशकै निर्देशनमा काम गर्दथे । विष्णुपछि गणेशको समूहमा अभिमानसिंह बस्नेतको नाम आउँछ । तर यतिबेला बस्नेतले छुट्टै समूह बनाएका छन् ।
बस्नेत समूहमा कृष्ण पाण्डे, विनय मगर, अजय थापा, विजय लामा, बाला लामा, आशीष श्रेष्ठ रहेका छन् । गणेशको काभ्रेली समूहमा स्याल भन्ने सञ्जीब लामा, मिलन लामा, सूर्य लामा, अशोक लामा, खगेन्द्र लामा, अदीप लामा, चन्द्र लामा, केशव लामा, दीपेन्द्र लामा, कांग्रेस सभासद् तीर्थ लामा, अमृत लामा, दावा लामा, जित लामा, कान्छा लामा, धनबहादुर लामा, दुर्गा तामाङ, विनोद पंन्त, जीवन लामा, फुर्वा लामा छन् ।
मनाड्गे निकट उमेश लामा समूहमा श्री शाही, कमल भण्डारी, कुमार गुरुङ, सञ्जय लामा, माइला लामा, मिलन गुरुङ, र फायर क्लबका बाउन्सर वकिल बम सक्रिय रहेका छन् । चक्रे भनिने मिलन गुरुङको समूहमा करिव ३५ गुण्डाहरु सक्रिय छन् ।
उनका सदस्यमध्ये पहिलो नम्बरमा भाइ तेजेन्द्र नै पर्छन् । चक्रेको समूहमा तेजेन्द्र गुरुङ, सुनील अमात्य, अनिल अमात्य, रमेश बस्नेत, अखिल खड्का, रामु श्रेष्ठ, राजन थापा, राजेश महर्जन, धने विशाल, देवराज गुरुङ, नारायण तामाङ, लालबहादुर आले, शेर्पा मलको जन्जिर बारका विश्व गुरुङ, नवराज गुरुङ, धनबहादुर लामा, नीराजन लामा, अमृत केसी, दावा गोले, भीमदेव कार्की, प्रसन्न तामाङ, रोशन मगर, किसमत गुरुङ, जितबहादुर तामाङ, निर्मल लामा, जित गुरुङ, शंकर लामा, गल्भु गुरुङ, रमेशप्रताप शाह, निर्मल गुरुङ, सूर्यमान तामाङ, रीतेश थापा, सुमन रम्तेल, दिनेश रम्तेल, श्यामकृष्ण महर्जन, सुमन लामा रहेका छन् ।
त्यस्तै संख्याका आधारमा बाघे लामा चौथौ नम्बरको नेतृत्वकर्ता देखिन्छन् । उनको समूहमा ११ सदस्य छन् । अनिल थापा, दीपक श्रेष्ठ, कुमार लामा, अर्जुन कुटवार, अकुल थापा, रुपक र दीपक पाण्डे उनका सदस्य हुन् ।
पाँचौँ नम्बरको नेतृत्वकर्ता डाक्टर भनिने प्रवीण प्रधान छन् । उनको समूहमा निरज चित्रकार, रोमिन श्रेष्ठ, रघु राजभण्डारी, प्राचीन श्रेष्ठ, काजीमान श्रेष्ठ, राजन लामा, निरज श्रेष्ठ, सन्जु श्रेष्ठ र महेन्द्र रन्त शाक्य गरी १० सदस्य छन् ।
छैटौँ नम्बरको नेतृत्वकर्ता मिननकृष्ण महर्जन हुन् । उनको क्षेत्र पाटन हो । उनी हाल निकै सक्रिय छन् । उनको समूहमा दधि महर्जन, राकेश महर्जन र विक्रम गुरुङ सक्रिय छन् ।
समूहमा धेरै सदस्य नभएका डनको संख्या ५० भन्दा धेरै रहेको प्रहरीको दाबी छ । त्यसपछि चरीकै नामले चिनिने अर्का डन हुन्, विज्ञान श्रेष्ठ ।
मनोज तुलाधर, महारानी डंगोल, मनोज श्रेष्ठ, सोल्टी गुरुङ, भरत श्रेष्ठ, सुनील कामी, दीपेन्द्र अधिकारी, आकाश श्रेष्ठ, सुमनरत्न शाक्य, समिर बस्नेत, सुदर्शन थापामगर, सुजन गुरुङ, सागर श्रेष्ठ पनि गुण्डागर्दीमा सक्रिय रहेको प्रहरी स्रोत बताउँछ ।
यसबाहेक काजी शेर्पा, प्रदीप खत्री, साजन महर्जन र सुरेश तामाङको छुट्टटै समूह रहेको पनि प्रहरी तथ्यांकमा उल्लेख छ । काजी शेर्पा, गोकुल शिवाकोटी, चाइनिज गुरुङले घैंटेलाई सहयोग गर्दै आएका थिए । यीमध्ये काजीले छुट्टै समूह बनाई अपराधमा सक्रिय छन् ।
प्रहरी स्रोतका अनुसार एउटा यस्तो समूह छ कि, जसले प्रहरीबाट सुचना लिएर गुण्डा नाईकेसम्म पुर्याई आपसमा जुधाएर फाईदा लिर्दै आएको छ । यो समूहका नाईके हुन रोज राणा ।
दैनिक नेपाल भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
काठमाडौं, १० भदौ । गुण्डा नाइके कुमार श्रेष्ठ ‘घैंटे’ र दिनेश अधिकारी ‘चरी’ को प्रहरी इन्कान्टरमा मृत्यु भएपछि राजधानीमा सक्रिय गुण्डाहरुको खोजी शुरु भएको छ ।
गुण्डागर्दीविरुद्ध महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखा आक्रमक रुपमा प्रस्तुत भएपछि गुण्डाहरुबीच भागदौड मच्चिएको समाचार यूनाइटेड पोष्टले छापेको छ । खासगरी प्रहरी सूचिमा वान्टेड रहेकाहरुको सातो गएको हो ।
दर्जनौं गुण्डाका नाइकेहरु प्रहरीको वान्टेड सूचिमा छन् । गत वर्षमात्र जेलबाट छुटेका बैंक लुटेरा टासी लामा अर्का वान्टेड गुण्डाका नाइके हुन् ।
पछिल्लो समय उनले व्यापारीलाई अपहरण गरेर पैसा असुल्दै आएका छन् । चरी र घैंटेको इन्काउन्टरपछि ठूला डनहरु भागिसकेका छन् भने टोलेहरु पनि तर्सिएका छन् । विभिन्न मुद्दाका वान्टेडहरुले उपत्यका छाडिसकेका छन् ।
ठूला डनहरु दीपक मनाङे, गणेश लामा, राजु गोर्खाली, मिलन चक्रे, साजन महर्जन, बाघे लामा, माइला लामा, रोज राणा, मिनकृष्ण महर्जन, बिश्वक्रान्तिहरु पनि आतंकित छन् इन्काउन्टरको डरले । रोज राणा भर्खरै विदेशबाट नेपाल आएका छन् ।
आफूहरु सुध्रिन पाउने र सुध्रिएको तर्क गर्ने यी डनहरुले गोप्य रुपमा व्यापारीलाई धम्काउने काम अझै छाडेका छैनन् । सम्पत्ति शुद्धीकरण मुद्दाबाट छुटेपछि मनाङे व्यापारमा केन्द्रीत छन् ।
ठमेलमा उनको राज अझ कायमै छ । ठमेलमा विभिन्न रेष्टुरेन्टमा लगानी गरेका उनको हेटौंडामा क्रसर तथा नवलपरासीमा जडिबुटीसम्मको व्यवसाय छ ।
मनाङ्गेले सहयोगि उमेश लामाको फर्म मार्फत दरबारमार्ग प्रहरीको भवन समेत निर्माण गरेका छन् । केही समय राजनीतिमा लागेपनि पछिल्लो सयम उनी त्यती सक्रिय छैनन् ।
त्यसो त काभ्रेली समूहका गणेश लामासँग थोरै व्यक्तिहरु मात्र रहेको बताइन्छ । लामाका सबैभन्दा नजिकका सहयोगी विष्णु लामा हुन् ।
लामामाथि नै डन घैंटेले गोंगबुको एक रेष्टुरेन्टमा गोली प्रहार गरेका थिए । जसलाई काभ्रेमा छोटे डनका रुपमा सर्वसाधरणहरुले चिन्ने गर्छन् ।
उनी पछिल्लो समय काभ्रेली समूहकै दाबा लामा लागुऔषध मुद्दामा जेल परेपछि सक्रिय छन् । गुण्डागर्दी र असुलीमा विष्णुलाई गणेशका अलवा मनाङ्गेले पनि प्रयोग गर्ने गरेको ठमेलमा चर्चा हुने गर्दछ ।
दुई वर्षअघि युवासंघमा प्रबेश गरेका साजन महर्जन पद नपाएपछि एमालेमा सक्रिय छैनन् । यतिबेला उनी निर्माण सामाग्रीको व्यवसाय चलाएर बसेका छन् ।
त्यस्तै नुवाकोटका कांग्रेस नेताहरुसँगको छत्रछायाँमा आतंक मच्चाउँदै आएका बालाजुका माइला लामा सो क्षेत्रका ठेक्कापट्टामै केन्द्रीत छन् ।
ललितपुरका मिनकृष्ण महर्जनको पनि प्रमुख काम ठेक्कापट्टा नै हो । ललितपुरको चापागाउँ क्षेत्रमा सञ्चालित अवैध ढुङ्गाखानी र क्रसरमा उनको लगानी छ । ललितपुरका सरकारी ठेक्कामा उनको दबदबा छ ।
सडक ठेक्काको कमिसन नमिल्दा नै रमेश बाहुनसँग उनको झगडा भएको थियो । त्यही झगडाको क्रममा शुरुमा महर्जनले बाहुनको तिघ्रामा गोली हानेपछि बाहुनले जवाफमा उनलाई गोली हानेका थिए ।
गत बर्ष पक्राउ परेका बाहुन यतिखेर केद्रिन्य कारागार सुन्धारामा छन् । घैंटे समूहका समिरमानसिंह बस्नेतसको चरीका दुश्मन राधे भण्डारीसँग दोस्ती छ ।
बस्नेतसँग सानुभाई भन्ने युबराज गुरुड र चाबहिलका हबल्दार भन्ने प्रतिक श्रेष्ठले मिलेर काम गर्दै आएका छन् । यि सबैका संरक्षक काग्रेस नेता जगदिशनरसिंह केसी हुन् ।
उनीहरुलाई एक डीएसपीले प्रहरीको सूचना चुहावट गर्दै आपराधिक क्षेत्रमा सहयोग पुर्याउँदै आएका छन् । बस्नेतले बाफल देखी धादिडसम्म ठेक्का पट्टामा गुण्डागर्दी गर्दै आएका छन् । बस्नेत समूहकै नेपालगञ्जका गुण्डा नाइके रिगल ढकालले अदालतसमक्ष आत्मसमर्पण गरिसकेका छन् ।
अर्का डन राजु गोर्खालीले रेष्टुरेन्ट चलाउँदै आएका छन् । उनले चाबहिल क्षेत्रका अस्पताल देखी पोलिक्लिनिकसम्म हप्ता असुल्दै आएका छन् । हेम्पीङ हेण्डन्स अस्पतालका सटरको टेण्डरमा गोर्खालीको बोलकबोल छ ।
यता चक्रपथका डन मिलन चक्रेको कुमार घैंटेसँग पुरानो दुस्मनी थियो । चरीलाई लगाएर घैंटेलाई आक्रमण गर्ने योजना बनाएका चक्रे भने चरी र र घैंटे दुबै मारिएपछि खुशीका साथ तनावमा छन् ।
उनका भाई तेजेन्द्र गुरुङलगायतको समूहले पछिल्लो समय पनि महाराजगञ्ज क्षेत्रमा नियमित असुली गर्दै आएको प्रहरीको आरोप छ ।
त्यस्तै बारम्बार अपराधमा संलग्न भएका भक्तपुरका गुण्डा नाइके सगुन श्रेष्ठ पनि अहिले जेलमा छन् । सिन्धुुपाल्चोका ठेकदार जीवन श्रेष्ठलाई अपहरण गरेको अभियोगमा उनी जेलमा पुगेका हुन् ।
श्रेष्ठ नेपाली कांग्रेस निकट मानिन्छन् । भक्तपुरमा हुने अधिकांस निमार्णको ठेक्का, अबैध बालुवा खानी, ढुंगा खानीबाट असुलेको रकम नै श्रेष्ठको आम्दानीको स्रोत हो ।
कुन समूहमा को–को ?
काठमाडौं उपत्यकामा प्रहरी तथ्यांकले गुण्डाहरुको संख्या करिव दुई सय देखाएको छ । प्रहरीका अनुसार उनीहरु विभिन्न समूहमा आबद्ध रहेर आपराधिक गतिविधिमा संलग्न छन् ।
हत्या अभियोगमा दुई वर्ष कैद भुक्तान गरी छुटेका राजु गोर्खालीमातहत सबैभन्दा बढी तीन दर्जन गुण्डा संगठित छन् । गोर्खालीको महानगरिय आयुक्त कार्यालयका प्रमुख एआईजी विज्ञानराज शर्मासँग राम्रो सम्बन्ध रहेका कारण उनको भित्री असुली धन्दाका बारेमा प्रहरी जानकार भएपनि शर्मासँगको सम्बन्धले प्रहरीले केही गर्न सकेको छैन ।
गोर्खालीको समूहमा पहिलो नम्बरमा विनोद थापा छन् । जेलबाट छुटेपछि पनि गोर्खालीले संगठन चलाइरहेका छन् । जतिसुकै सजाय भुक्तान गरेर छुटे पनि अधिकांश आपराधिक गतिविधिमै लाग्छन् र सुध्रिएको नाटक गर्छन् ।
गोर्खालीको समूहमा विनोद थापा, प्रदीप थापा, मधुकर, विष्णु मानन्धर, साजन महर्जन, भीम गुरुङ, कुमार गिथ्ही, सञ्जय डंगोल, डल्लुसिंह गुरुङ, सन्ते राना, खड्ग रायमाझी, प्रतीक श्रेष्ठ, विनोद श्रेष्ठ, सुदीप श्रेष्ठ, सुरज श्रेष्ठ, नीतेश केसी, सन्तोष कँवर, निकेश थापा, सन्नी श्रेष्ठ, राकेश श्रेष्ठ, रोहित सुनुवार, सुनील लामा, रवि कपाली, राजेन्द्र अधिकारी, धिरेन, रवि कार्की, सानो बाबु, गोपाल, सागर तामाङ, पारस लामा, सुनील तामाङ, रामकृष्ण श्रेष्ठ, भीम राई, भूषण राईलगायत छन् ।
राजनीतिक संरक्षण पाएका काभ्रेली समूहका नाइके गणेश लामा सदस्यका आधारमा दोस्रो नम्बरमा छन् । उनको नेतृत्वमा पनि करिव तीन दर्जन गुण्डा सक्रिय रहेका छन् । तथ्यांकअनुसार उनको समूहमा काम गर्नेमध्ये पहिलो नम्बरमा विष्णु लामा छन् ।
शुरुमा दावा लामाले पनि गणेशकै निर्देशनमा काम गर्दथे । विष्णुपछि गणेशको समूहमा अभिमानसिंह बस्नेतको नाम आउँछ । तर यतिबेला बस्नेतले छुट्टै समूह बनाएका छन् ।
बस्नेत समूहमा कृष्ण पाण्डे, विनय मगर, अजय थापा, विजय लामा, बाला लामा, आशीष श्रेष्ठ रहेका छन् । गणेशको काभ्रेली समूहमा स्याल भन्ने सञ्जीब लामा, मिलन लामा, सूर्य लामा, अशोक लामा, खगेन्द्र लामा, अदीप लामा, चन्द्र लामा, केशव लामा, दीपेन्द्र लामा, कांग्रेस सभासद् तीर्थ लामा, अमृत लामा, दावा लामा, जित लामा, कान्छा लामा, धनबहादुर लामा, दुर्गा तामाङ, विनोद पंन्त, जीवन लामा, फुर्वा लामा छन् ।
मनाड्गे निकट उमेश लामा समूहमा श्री शाही, कमल भण्डारी, कुमार गुरुङ, सञ्जय लामा, माइला लामा, मिलन गुरुङ, र फायर क्लबका बाउन्सर वकिल बम सक्रिय रहेका छन् । चक्रे भनिने मिलन गुरुङको समूहमा करिव ३५ गुण्डाहरु सक्रिय छन् ।
उनका सदस्यमध्ये पहिलो नम्बरमा भाइ तेजेन्द्र नै पर्छन् । चक्रेको समूहमा तेजेन्द्र गुरुङ, सुनील अमात्य, अनिल अमात्य, रमेश बस्नेत, अखिल खड्का, रामु श्रेष्ठ, राजन थापा, राजेश महर्जन, धने विशाल, देवराज गुरुङ, नारायण तामाङ, लालबहादुर आले, शेर्पा मलको जन्जिर बारका विश्व गुरुङ, नवराज गुरुङ, धनबहादुर लामा, नीराजन लामा, अमृत केसी, दावा गोले, भीमदेव कार्की, प्रसन्न तामाङ, रोशन मगर, किसमत गुरुङ, जितबहादुर तामाङ, निर्मल लामा, जित गुरुङ, शंकर लामा, गल्भु गुरुङ, रमेशप्रताप शाह, निर्मल गुरुङ, सूर्यमान तामाङ, रीतेश थापा, सुमन रम्तेल, दिनेश रम्तेल, श्यामकृष्ण महर्जन, सुमन लामा रहेका छन् ।
त्यस्तै संख्याका आधारमा बाघे लामा चौथौ नम्बरको नेतृत्वकर्ता देखिन्छन् । उनको समूहमा ११ सदस्य छन् । अनिल थापा, दीपक श्रेष्ठ, कुमार लामा, अर्जुन कुटवार, अकुल थापा, रुपक र दीपक पाण्डे उनका सदस्य हुन् ।
पाँचौँ नम्बरको नेतृत्वकर्ता डाक्टर भनिने प्रवीण प्रधान छन् । उनको समूहमा निरज चित्रकार, रोमिन श्रेष्ठ, रघु राजभण्डारी, प्राचीन श्रेष्ठ, काजीमान श्रेष्ठ, राजन लामा, निरज श्रेष्ठ, सन्जु श्रेष्ठ र महेन्द्र रन्त शाक्य गरी १० सदस्य छन् ।
छैटौँ नम्बरको नेतृत्वकर्ता मिननकृष्ण महर्जन हुन् । उनको क्षेत्र पाटन हो । उनी हाल निकै सक्रिय छन् । उनको समूहमा दधि महर्जन, राकेश महर्जन र विक्रम गुरुङ सक्रिय छन् ।
समूहमा धेरै सदस्य नभएका डनको संख्या ५० भन्दा धेरै रहेको प्रहरीको दाबी छ । त्यसपछि चरीकै नामले चिनिने अर्का डन हुन्, विज्ञान श्रेष्ठ ।
मनोज तुलाधर, महारानी डंगोल, मनोज श्रेष्ठ, सोल्टी गुरुङ, भरत श्रेष्ठ, सुनील कामी, दीपेन्द्र अधिकारी, आकाश श्रेष्ठ, सुमनरत्न शाक्य, समिर बस्नेत, सुदर्शन थापामगर, सुजन गुरुङ, सागर श्रेष्ठ पनि गुण्डागर्दीमा सक्रिय रहेको प्रहरी स्रोत बताउँछ ।
यसबाहेक काजी शेर्पा, प्रदीप खत्री, साजन महर्जन र सुरेश तामाङको छुट्टटै समूह रहेको पनि प्रहरी तथ्यांकमा उल्लेख छ । काजी शेर्पा, गोकुल शिवाकोटी, चाइनिज गुरुङले घैंटेलाई सहयोग गर्दै आएका थिए । यीमध्ये काजीले छुट्टै समूह बनाई अपराधमा सक्रिय छन् ।
प्रहरी स्रोतका अनुसार एउटा यस्तो समूह छ कि, जसले प्रहरीबाट सुचना लिएर गुण्डा नाईकेसम्म पुर्याई आपसमा जुधाएर फाईदा लिर्दै आएको छ । यो समूहका नाईके हुन रोज राणा ।
दैनिक नेपाल भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
पोखरा, १० भदौ, नेपाली काँग्रेसका नेता रामजी पौडेल बादलको हत्यामा संलग्न थप दुईजनालाई बुधबार पक्राउ गरिएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय कास्कीले जानकारी दिएको छ । गत साउन २८ गते लेखनाथ नगरपालिकाको गगनगौडा निवासी पौडेलको हत्यामा संलग्न लेखनाथ–१२ का विश्वास गौतमलाई भारतको देहरादुन र लेखनाथ–१३ का प्रकाश गुरुङलाई पोखराबाटै पक्राउ गरिएको हो । हत्यामा संलग्न अर्का रबिन केसी भने अभैm फरार भएको र उनको खोजी जारी रहेको प्रहरीले जनाएको छ ।
गौतम भारतको देहरादुनमा रहेको सूचना पाएपछि भारतबाट पक्राउ गरी रुपन्देही हुँदै पोखरा ल्याइएको हो । प्रहरीले यसअघि उक्त घटनामा संलग्न नेपाली काँग्रेस लेखनाथ नगर समितिका सभापति राजेन्द्रमणि लामिछाने र तरुण दलका कार्यकर्ता राजु रानाभाटलाई पक्राउ गरी अनुसन्धान गरिरहेको छ ।
प्रहरीले पौडेलको हत्यामा संलग्न आरोपीलाई आज पत्रकारसम्मेलनको आयोजना गरी सार्वजनिक गरिने बताएको छ । राससwww.annapurnapost.com
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
गौतम भारतको देहरादुनमा रहेको सूचना पाएपछि भारतबाट पक्राउ गरी रुपन्देही हुँदै पोखरा ल्याइएको हो । प्रहरीले यसअघि उक्त घटनामा संलग्न नेपाली काँग्रेस लेखनाथ नगर समितिका सभापति राजेन्द्रमणि लामिछाने र तरुण दलका कार्यकर्ता राजु रानाभाटलाई पक्राउ गरी अनुसन्धान गरिरहेको छ ।
प्रहरीले पौडेलको हत्यामा संलग्न आरोपीलाई आज पत्रकारसम्मेलनको आयोजना गरी सार्वजनिक गरिने बताएको छ । राससwww.annapurnapost.com
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
काठमाडौं: कैलाली घटनामा घाइते भएका प्रहरी हबल्दार जनक नेगीको निधन भएको छ। उनको काठमाडौंको महाराजगञ्जस्थित प्रहरी अस्पतालमा उपचारका क्रममा निधन भएको हो। योसँगै कैलाली घटनामा मृत्यु हुनेको संख्या नौ पुगेको छ। (सुरक्षाकर्मीमाथि नियोजित आक्रमण)
यसअघि थरुहट कार्यकर्ताले कैलालीको टीकापुरमा सोमबार गरेको हिंसात्मक आक्रमणमा परि एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेसहित ७ र एक जना बालक गरी आठजनाको हत्या गरेको थियो। ('कमजोर सूचना संयन्त्रको परिणाम')
www.annapurnapost.com
यसअघि थरुहट कार्यकर्ताले कैलालीको टीकापुरमा सोमबार गरेको हिंसात्मक आक्रमणमा परि एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेसहित ७ र एक जना बालक गरी आठजनाको हत्या गरेको थियो। ('कमजोर सूचना संयन्त्रको परिणाम')
www.annapurnapost.com
काठमाडौं, १० भदौ । गत साता काठमाडौंको कपुरधारामा गुण्डा नाइके कुमार श्रेष्ठ ‘घैटे’ प्रहरीसँगको मुठभेडमा मारिएपछि घैंटेका दुस्मन चक्रे मिलन भनिने मिलन गुरुङ भने तनावकाबीच खुसी मनाउन रिसोर्ट पुगे ।
गत भदौ तीन गते विहान घैंटे प्रहरी इन्काउन्टरमा मारिएको समाचार यूनाइटेड साप्ताहिकले छापेको छ । घैंट मारिए लगत्तै आफ्नो फेसबुक पेजमा पुराना गुण्डा नाइके चक्रेले ‘फिलिङ फ्रेस एट रिभर साइड स्प्रिङ रिसोर्ट, कुरिनटार’ स्टेटस लेख्दै फोटो समेत पोष्ट गरेका थिए ।
त्यसपछि उनी गोरखा पुगेको स्रोत बताउँछ । भूकम्पपछि घैंटेका झैं चक्रेले पनि गोरखा र सिन्धुपाल्चोकमा राहत भन्दै चेक मार्फत पैसा बाँडेको तस्विर फेसबुकबाट सार्वजनिक गरेका थिए ।
चक्रेमाथि २०६५ सालमा यादब ढंगोल हत्या गरेको आरोप लागेपछि फरार भएका थिए । फरार चक्रेलाई तत्कालिन आईजीपी रमेशचन्द ठकुरीको बिशेष टोलीले लागूऔषधसहित पक्राउ गरेको थियो ।
एक दर्जन भन्दा बढी अपराध गरेको अभियोग लागेका चक्रे अन्य अभियोगबाट भने सफाई पाइसकेका थिए । जेलभित्रबाटै चक्रेले हाउजीङ व्यवसायीले पैसा नदिएको भन्दै डोजरमा आगो लगाइ डोजर भित्रका व्यक्तिलाई समेत मार्न खोजेका थिए ।
लागूऔषध मुद्दामा मात्र ५ बर्ष कैद सजाय भोगी चक्रे बाहिर निस्केका थिए । जेलमै कैद भुक्तानी गरिसकेका चक्रेमाथि अबैध सम्पत्ति थुपारेको मुद्दा समेत रहेको छ ।
नेपाल प्रहरीको केन्द्रिय अनुसन्धान व्यूरो र सम्पत्ति शुद्धीकरण बिभागले सात करोड अबैध सम्पत्ति थुपारेको अभियोगमा बिशेष अदालतमा मुद्दा दर्ता गरेको थियो ।
उक्त मुद्दामा अदालतले चक्रेसँग एक करोड धरौटी माग गरेको थियो । स्रोतका अनुसार पछिल्लो समय हङकङ जाने तयारीमा रहेका चक्रे र इन्काउन्टरमा मारिएका घैंटेबीच सम्बन्ध सुधार गर्न हङकङमा रहेका उनीहरुका साथी विशाल गुरुङले पहल गरेका थिए ।
dainiknepal.com
गत भदौ तीन गते विहान घैंटे प्रहरी इन्काउन्टरमा मारिएको समाचार यूनाइटेड साप्ताहिकले छापेको छ । घैंट मारिए लगत्तै आफ्नो फेसबुक पेजमा पुराना गुण्डा नाइके चक्रेले ‘फिलिङ फ्रेस एट रिभर साइड स्प्रिङ रिसोर्ट, कुरिनटार’ स्टेटस लेख्दै फोटो समेत पोष्ट गरेका थिए ।
चक्रेमाथि २०६५ सालमा यादब ढंगोल हत्या गरेको आरोप लागेपछि फरार भएका थिए । फरार चक्रेलाई तत्कालिन आईजीपी रमेशचन्द ठकुरीको बिशेष टोलीले लागूऔषधसहित पक्राउ गरेको थियो ।
एक दर्जन भन्दा बढी अपराध गरेको अभियोग लागेका चक्रे अन्य अभियोगबाट भने सफाई पाइसकेका थिए । जेलभित्रबाटै चक्रेले हाउजीङ व्यवसायीले पैसा नदिएको भन्दै डोजरमा आगो लगाइ डोजर भित्रका व्यक्तिलाई समेत मार्न खोजेका थिए ।
लागूऔषध मुद्दामा मात्र ५ बर्ष कैद सजाय भोगी चक्रे बाहिर निस्केका थिए । जेलमै कैद भुक्तानी गरिसकेका चक्रेमाथि अबैध सम्पत्ति थुपारेको मुद्दा समेत रहेको छ ।
नेपाल प्रहरीको केन्द्रिय अनुसन्धान व्यूरो र सम्पत्ति शुद्धीकरण बिभागले सात करोड अबैध सम्पत्ति थुपारेको अभियोगमा बिशेष अदालतमा मुद्दा दर्ता गरेको थियो ।
उक्त मुद्दामा अदालतले चक्रेसँग एक करोड धरौटी माग गरेको थियो । स्रोतका अनुसार पछिल्लो समय हङकङ जाने तयारीमा रहेका चक्रे र इन्काउन्टरमा मारिएका घैंटेबीच सम्बन्ध सुधार गर्न हङकङमा रहेका उनीहरुका साथी विशाल गुरुङले पहल गरेका थिए ।
dainiknepal.com
महेन्द्रनगर, भाद्र १० । रौतहट घटना पछि तराइ क्षेत्र लगायत विभिन्न ठाउँको सुरक्षा सतर्उकता उच्च बनाइएका बेला महेन्द्रनगरमा सशत्र प्रहरी नै लुटीन पुगेको छ । कञ्चनपुरको दोधारा–चाँदनीस्थित सशस्त्र प्रहरी बल बोर्डर आउट पोस्टबाट खटिएको टोली तस्करबाट लुटिएको स्थानीयवासीले बताएका छन् ।
स्थानीयहरुका अनुसार दोधारा–चाँदनी नगरपालिका–१ स्थित पिपलचौतारा नजिक तस्करबाट अवैध कुखुराका चल्ला बरामद गरेर पोस्टमा लैजाँदै गरेको सशस्त्र प्रहरीको टोली बाटोमै तस्कर समुहबाट लुटिएको हो । सशस्त्र प्रहरीले तस्करबाट बरामद गरेका कुखुराका चल्ला तस्कर समुहले नै प्रहरीबाट लुटेर लगेका छन्
www.etajakhabar.com
स्थानीयहरुका अनुसार दोधारा–चाँदनी नगरपालिका–१ स्थित पिपलचौतारा नजिक तस्करबाट अवैध कुखुराका चल्ला बरामद गरेर पोस्टमा लैजाँदै गरेको सशस्त्र प्रहरीको टोली बाटोमै तस्कर समुहबाट लुटिएको हो । सशस्त्र प्रहरीले तस्करबाट बरामद गरेका कुखुराका चल्ला तस्कर समुहले नै प्रहरीबाट लुटेर लगेका छन्
www.etajakhabar.com
धनगढी: म थाकिसकें, मलाई छोडिदिनुस्, अलिकता दया गर्नुस्, मेरो फौज तितरबितर भइसक्यो। मैले हारें, तपाईंहरूले जित्नुभयो भन्दा पनि कसैलाई दया पलाएन।
घरभित्र पसिसक्नुभएका सर (एसएसपी लक्ष्मण न्यौपाने) को कठालो समातेर बाहिर ताने, पर खेतसम्म लखेटे अनि धकेल्दै परसम्म लगेर लामो कपाल भएको जस्तो देखिनेले आँखामा भाला रोप्यो । सर त ड्याम्म ढल्नुभयो, उहाँको मुखमा, टाउकोमा हान्दै थिए, त्यसपछि मेरो पालो आउँछ भनेर ज्यान जोगाउन म भागें।
बडो यातना दिएर मारे सबैलाई। मेरो एउटा आँखामा ढुंगा लागेपछि एउटा आँखालाई हातले छोपेर सरलाई जोगाइरहेको थिएँ, तर सकिनँ। त्यो दिन प्रहरी निरीक्षक बलराम बिष्टको कमान्डको टोली टीकापुर नगरपालिका-६ शंकरपुर आससासमा खटिएको थियो। प्रहरी निरीक्षकसहित १२ जनाको निःशस्त्र टोली लठ्ठी बोकेर परिचालित थियो।
तर बलराम सरको टोलीलाई प्रदर्शनकारीले निषेधाज्ञा तोडेर पाँच सय मिटर वर धकेलेपछि, सापको वाकीटकी बज्यो, त्यहाँबाट बलराम सापले ‘सर हामीलाई च्यापिसक्यो, थप मद्दत चाहियो' भनेको सुन्दै थिएँ। त्यतिबेला एसएसपी साप, सशस्त्रका एसपी लक्ष्मण सिंह सँगै हुनुहुन्थ्यो।
केहीबेर सल्लाहपछि दुवैजना एकै पिकअपमा चढ्नुभयो। अगाडिको पिकअपमा एसएसपी साप र सशस्त्रका एसपी साप, पछाडिको वानटनमा सशस्त्रका थप १६-१७ जना शंकरपुरका लागि मुभ भयो।
त्यहाँ ठूलो संख्यामा प्रदर्शनकारी थिए, झन्डै ५ हजारभन्दा बढी। पिकअप भीड नजिकै रोकियो। त्यसको पछाडि कभरमा वानटनमा सशस्त्र थियो। त्यसमा एसएलआर बोकेका ६-७ जना सशस्त्र प्रहरी थिए। एसएसपी साप ओर्लिनुभयो, अनि भीडलाई सम्झाउनमात्र के सुरु गर्नुभएको थियो, भीडले सी आकारमा प्रहरी टोलीलाई घेरा हाल्यो।
उता बलराम सापको त त्यसअघि नै हत्या भइसकेको रैछ। अनि हामीलाई पनि भीडले लखेट्दालखेटदै अझ पाँच सय मिटर टाढा पुर्यायो। एसएसपी साप मोटो जिउ भएको मान्छे, थाकिहाल्नुभयो, हिँड्नै सक्नु भएन।
त्यसपछि मैले नजिकै रहेको एकजनाको घरमा सरलाई लगें। सरलाई यहाँ चुपचाप बसौं भनें। बाहिर भीड र अरू प्रहरीबीच भिडन्त भइरहेको थियो। सरको वाकीटकी बजेपछि एकजनाले यहाँ भित्र पुलिस छ भन्यो। अनि हुलका हुल घरवरिपरि आए।
घरको ढोका तोडेर केही मान्छे भित्र पसे। सरको कठालो समातेर बाहिर ल्याए। त्यो घरका मानिस पनि ‘अब नहान्नुस्' भन्दै रोकिरहेका थिए तर कसैले सुनेन। केहीबेरको कुटाइपछि खेतमा लगेर एकजनाले भाला हानिहाल्यो। कसैले बन्चरोले हाने त कसैले लट्ठीले हाने।
सबैभन्दा मलाई सशस्त्र प्रहरीले फायर नखोलेकोमा नराम्रो लागेको छ। 'भीड अनियन्त्रित भयो एसपी साप फायर खोलौं' भनेर सापले धेरैपटक सशस्त्रका एसपी सापलाई भन्नुभयो तर उहाँले आदेश नआएकाले गोली हान्न नसकिने बताउनुभयो।
एकजना एसएलआर बोकेको सशस्त्र प्रहरीको जवान सरको छेउमै थियो। सरले भन्नुभयो, 'ए भाइ फायर खोल, हामीसँग केही छैन, तिमीहरूले पनि फायर नखोले कसरी बाँच्ने हामी ? छिटो फायर खोल।' तर ती जवानले आदेश नआएकाले गोली चलाउन नमिल्ने भन्दै टारे। त्यहाँ चारपाँचजना मात्रै हतियार भएका प्रहरी गएको भए भीड नियन्त्रणमा आउने रैछ।
माओवादी सशस्त्र युद्धको बेला जस्तै छापामार शैलीमा प्रहरीमाथि आक्रमण भएको थियो । प्रहरीलाई लखेट्ने, एक्ल्याउने एक समूह हुन्थ्यो, घेर्न, हतियार हान्ने, भाला रोप्ने समूह अर्कै थियो। सबैलाई एक्ल्याएर मार्दै गए। प्रहरी निरीक्षक केशब बोहरा पनि सापसँगै जानुभएको हो । सबैलाई सी आकारमा घेर्दै भाला रोप्दै, आगो लगाउँदै मारे।
सर ढलेपछि म भागें। नजिकै एउटा नाला थियो, त्यो नाला पार गर्न सकिरहेको थिइनँ। मेरो एउटा आँखा बन्द भइसकेको थियो भने खुट्टामा पनि दर्जनौं लाठी खाइसकेको थिएँ।
धेरै प्रयासपछि म त्यो नाला पार गर्न सफल भएँ। अनि धेरै टाढाको धान खेतमा गएर पल्टिराखें। धेरैबेरसम्म होस थिएन। पछि होस आएपछि यताउता सुनसान थियो। केही साथीहरू घाइते देखिन्थे, केहीका शव देखिन्थे। एकैछिनपछि थप फौज आयो। अनि हामीलाई अस्पताल लगियो।
(सेती अञ्चल प्रहरी कार्यालय कैलालीका तत्कालीन प्रहरी प्रमुख एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेका अंगरक्षक मानबहादुरसँग अन्नपूर्णकर्मी शिवराज भट्टले गरेको कुराकानीमा आधारित)
www.annapurnapost.com
घरभित्र पसिसक्नुभएका सर (एसएसपी लक्ष्मण न्यौपाने) को कठालो समातेर बाहिर ताने, पर खेतसम्म लखेटे अनि धकेल्दै परसम्म लगेर लामो कपाल भएको जस्तो देखिनेले आँखामा भाला रोप्यो । सर त ड्याम्म ढल्नुभयो, उहाँको मुखमा, टाउकोमा हान्दै थिए, त्यसपछि मेरो पालो आउँछ भनेर ज्यान जोगाउन म भागें।
बडो यातना दिएर मारे सबैलाई। मेरो एउटा आँखामा ढुंगा लागेपछि एउटा आँखालाई हातले छोपेर सरलाई जोगाइरहेको थिएँ, तर सकिनँ। त्यो दिन प्रहरी निरीक्षक बलराम बिष्टको कमान्डको टोली टीकापुर नगरपालिका-६ शंकरपुर आससासमा खटिएको थियो। प्रहरी निरीक्षकसहित १२ जनाको निःशस्त्र टोली लठ्ठी बोकेर परिचालित थियो।तर बलराम सरको टोलीलाई प्रदर्शनकारीले निषेधाज्ञा तोडेर पाँच सय मिटर वर धकेलेपछि, सापको वाकीटकी बज्यो, त्यहाँबाट बलराम सापले ‘सर हामीलाई च्यापिसक्यो, थप मद्दत चाहियो' भनेको सुन्दै थिएँ। त्यतिबेला एसएसपी साप, सशस्त्रका एसपी लक्ष्मण सिंह सँगै हुनुहुन्थ्यो।
केहीबेर सल्लाहपछि दुवैजना एकै पिकअपमा चढ्नुभयो। अगाडिको पिकअपमा एसएसपी साप र सशस्त्रका एसपी साप, पछाडिको वानटनमा सशस्त्रका थप १६-१७ जना शंकरपुरका लागि मुभ भयो।
त्यहाँ ठूलो संख्यामा प्रदर्शनकारी थिए, झन्डै ५ हजारभन्दा बढी। पिकअप भीड नजिकै रोकियो। त्यसको पछाडि कभरमा वानटनमा सशस्त्र थियो। त्यसमा एसएलआर बोकेका ६-७ जना सशस्त्र प्रहरी थिए। एसएसपी साप ओर्लिनुभयो, अनि भीडलाई सम्झाउनमात्र के सुरु गर्नुभएको थियो, भीडले सी आकारमा प्रहरी टोलीलाई घेरा हाल्यो।
उता बलराम सापको त त्यसअघि नै हत्या भइसकेको रैछ। अनि हामीलाई पनि भीडले लखेट्दालखेटदै अझ पाँच सय मिटर टाढा पुर्यायो। एसएसपी साप मोटो जिउ भएको मान्छे, थाकिहाल्नुभयो, हिँड्नै सक्नु भएन।
त्यसपछि मैले नजिकै रहेको एकजनाको घरमा सरलाई लगें। सरलाई यहाँ चुपचाप बसौं भनें। बाहिर भीड र अरू प्रहरीबीच भिडन्त भइरहेको थियो। सरको वाकीटकी बजेपछि एकजनाले यहाँ भित्र पुलिस छ भन्यो। अनि हुलका हुल घरवरिपरि आए।
घरको ढोका तोडेर केही मान्छे भित्र पसे। सरको कठालो समातेर बाहिर ल्याए। त्यो घरका मानिस पनि ‘अब नहान्नुस्' भन्दै रोकिरहेका थिए तर कसैले सुनेन। केहीबेरको कुटाइपछि खेतमा लगेर एकजनाले भाला हानिहाल्यो। कसैले बन्चरोले हाने त कसैले लट्ठीले हाने।
सबैभन्दा मलाई सशस्त्र प्रहरीले फायर नखोलेकोमा नराम्रो लागेको छ। 'भीड अनियन्त्रित भयो एसपी साप फायर खोलौं' भनेर सापले धेरैपटक सशस्त्रका एसपी सापलाई भन्नुभयो तर उहाँले आदेश नआएकाले गोली हान्न नसकिने बताउनुभयो।
एकजना एसएलआर बोकेको सशस्त्र प्रहरीको जवान सरको छेउमै थियो। सरले भन्नुभयो, 'ए भाइ फायर खोल, हामीसँग केही छैन, तिमीहरूले पनि फायर नखोले कसरी बाँच्ने हामी ? छिटो फायर खोल।' तर ती जवानले आदेश नआएकाले गोली चलाउन नमिल्ने भन्दै टारे। त्यहाँ चारपाँचजना मात्रै हतियार भएका प्रहरी गएको भए भीड नियन्त्रणमा आउने रैछ।
माओवादी सशस्त्र युद्धको बेला जस्तै छापामार शैलीमा प्रहरीमाथि आक्रमण भएको थियो । प्रहरीलाई लखेट्ने, एक्ल्याउने एक समूह हुन्थ्यो, घेर्न, हतियार हान्ने, भाला रोप्ने समूह अर्कै थियो। सबैलाई एक्ल्याएर मार्दै गए। प्रहरी निरीक्षक केशब बोहरा पनि सापसँगै जानुभएको हो । सबैलाई सी आकारमा घेर्दै भाला रोप्दै, आगो लगाउँदै मारे।
सर ढलेपछि म भागें। नजिकै एउटा नाला थियो, त्यो नाला पार गर्न सकिरहेको थिइनँ। मेरो एउटा आँखा बन्द भइसकेको थियो भने खुट्टामा पनि दर्जनौं लाठी खाइसकेको थिएँ।
धेरै प्रयासपछि म त्यो नाला पार गर्न सफल भएँ। अनि धेरै टाढाको धान खेतमा गएर पल्टिराखें। धेरैबेरसम्म होस थिएन। पछि होस आएपछि यताउता सुनसान थियो। केही साथीहरू घाइते देखिन्थे, केहीका शव देखिन्थे। एकैछिनपछि थप फौज आयो। अनि हामीलाई अस्पताल लगियो।
(सेती अञ्चल प्रहरी कार्यालय कैलालीका तत्कालीन प्रहरी प्रमुख एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेका अंगरक्षक मानबहादुरसँग अन्नपूर्णकर्मी शिवराज भट्टले गरेको कुराकानीमा आधारित)
www.annapurnapost.com
धेरैजसो पुरुषहरुलाई महिलाको बारेमा त्यत्तिमात्र थाहा हुन्छ जति उनीहरुले देखे तथा सुनेका हुन्छन् । सतहमा देखिने आचरण, व्यवहार तथा जिउडालको बारेमा जानकार भएपनि धेरैलाई महिलाहरुका अन्तरंग रहस्यहरुका बारेमा थाहा नहुन सक्छ । महिलाहरुको बारेमा मनोविज्ञहरुले समेत भन्ने एउटा कुरा के हो भने उनीहरु वास्तवमै रहस्यमयी हुन्छन् । उनीहरुको मनमा यस्ता रहस्यहरु लुकेका हुन्छन् की जो अरु कसैलाई भन्दैनन् ।
कुनै पुरुषले महिलाको बारेमा आफुलाई सबैकुरा थाहा छ भनेर घमण्ड गर्छ, चाहे त्यो आफ्नै जिवनसंगिनीको किन नहोस्, भने त्यस्तोे पुरुषको तुजुक पूर्णतः मिथ्या सावित हुनसक्छ । किनकी आम महिलाहरुसँग यस्ता रहस्य हुन्छन् जो उनीहरुलाई कसैलाई पनि बताउँदैनन् ।
त्यस्ता ७ रहस्य यस्ता छन् :
महिलाले अर्को महिलालाई पनि माया गर्छन् । प्रायः महिलाले अर्को महिलालाई आफ्नो प्रतिस्पर्धी तथा दुस्मन ठान्ने गर्छन् भनिन्छ । तर विभिन्न सर्वेक्षणले के देखाएका छन् भने एक नारीले अर्को नारीलाई पनि खुबै माया गर्छन् । महिलाहरुलाई अर्को कुनै स्टाइलिस महिलालाई हेर्न निकै मज्जा लाग्छ ।
महिलाहरुले खुबै चियोचर्चो गर्छन् । त्यस्तो चियोचर्चो आफ्नो वर्तमान जिवसाथी तथा सरोकारको मान्छेको बारेमा मात्र हुँदैन । आफ्नो भुतपूर्व प्रेमीको बारेमा पनि उनीहरु खुबै चियोचर्चो गर्छन् । आफ्नो भुपु अहिले को सँग छ ? उसकी नयाँ प्रेमिका कस्ती छे ? उनीहरुको जीवन कसरी चलिरहेको छ ? भन्ने बारेमा कुनैपनि महिलालाई निकै ठूलो चासो हुन्छ ।
विभिन्न अध्ययन अनुसार पोर्न सामाग्री हेर्ने मामिलामा महिलाहरु पनि पुरुष जत्तिकै पारखी हुन्छन् । तर आफ्नो त्यो इच्छा तथा बानीलाई उनीहरुले अरुसामु खुलासा गर्ने तथा स्वीकार गर्ने काम पनि सित्तिमित्ती गर्दैनन् ।
महिलाहरुलाई आफ्नो जिउको माया अति नै हुन्छ । एक्लो हुँदा वा काम नहुँदा महिलाहरु आफ्नो जिउका अंग अंग हेरेर त्यसको रहस्य पत्ता लगाउने धूनमा भुल्दछन् ।
एक्लो हुँदा महिलाहरुलाई निकै अनौठो शोख चल्दछ । सर्वेर्क्षणका अनुसार आफ्नो गोप्य अंग नियाल्ने देखि लिएर विकिनी लगाएर नाच्ने तथा थरीथरीका पोज दिने गर्छन् उनीहरु ।
महिलाहरु आफ्नो महिनावारीको विषयलाई ठूलो बोझ ठान्दछन्, खासगरी बिहेपछि । आफ्नो पुरुष पार्टनरले यस्तो मासिक चक्रको झण्झट बेहोर्नु नपर्ने तर आफुले मात्र त्यो दुख झेलिरहनुपर्ने कुराले गर्दा उनीहरुमा पुरुषप्रति एउटा इष्र्या पलाउँछ । पुरुषले पनि यस्तो महिनावारीको जस्तै पीडा खप्नुपरोस् भन्ने भित्री इच्छा हुन्छ उनीहरुमा ।
महिलाहरुमा आफ्नो पुरुष पार्टनरप्रति धेरथोर शंकाले सधै गाँजिरहेको हुन्छ । आफ्नो पार्टनरले केही न केही कुरा आफुसँग लुकाइरहेको छ भन्ने लाग्छ । र त्यो कथित लुकाएको कुरा जान्नका लागि उनीहरु सदैव उत्सुक रहेर अनेक प्रयास गर्दछन् ।
www.onlinekhabar.com
त्यस्ता ७ रहस्य यस्ता छन् :
महिलाले अर्को महिलालाई पनि माया गर्छन् । प्रायः महिलाले अर्को महिलालाई आफ्नो प्रतिस्पर्धी तथा दुस्मन ठान्ने गर्छन् भनिन्छ । तर विभिन्न सर्वेक्षणले के देखाएका छन् भने एक नारीले अर्को नारीलाई पनि खुबै माया गर्छन् । महिलाहरुलाई अर्को कुनै स्टाइलिस महिलालाई हेर्न निकै मज्जा लाग्छ ।
महिलाहरुले खुबै चियोचर्चो गर्छन् । त्यस्तो चियोचर्चो आफ्नो वर्तमान जिवसाथी तथा सरोकारको मान्छेको बारेमा मात्र हुँदैन । आफ्नो भुतपूर्व प्रेमीको बारेमा पनि उनीहरु खुबै चियोचर्चो गर्छन् । आफ्नो भुपु अहिले को सँग छ ? उसकी नयाँ प्रेमिका कस्ती छे ? उनीहरुको जीवन कसरी चलिरहेको छ ? भन्ने बारेमा कुनैपनि महिलालाई निकै ठूलो चासो हुन्छ ।
विभिन्न अध्ययन अनुसार पोर्न सामाग्री हेर्ने मामिलामा महिलाहरु पनि पुरुष जत्तिकै पारखी हुन्छन् । तर आफ्नो त्यो इच्छा तथा बानीलाई उनीहरुले अरुसामु खुलासा गर्ने तथा स्वीकार गर्ने काम पनि सित्तिमित्ती गर्दैनन् ।
महिलाहरुलाई आफ्नो जिउको माया अति नै हुन्छ । एक्लो हुँदा वा काम नहुँदा महिलाहरु आफ्नो जिउका अंग अंग हेरेर त्यसको रहस्य पत्ता लगाउने धूनमा भुल्दछन् ।
एक्लो हुँदा महिलाहरुलाई निकै अनौठो शोख चल्दछ । सर्वेर्क्षणका अनुसार आफ्नो गोप्य अंग नियाल्ने देखि लिएर विकिनी लगाएर नाच्ने तथा थरीथरीका पोज दिने गर्छन् उनीहरु ।
महिलाहरु आफ्नो महिनावारीको विषयलाई ठूलो बोझ ठान्दछन्, खासगरी बिहेपछि । आफ्नो पुरुष पार्टनरले यस्तो मासिक चक्रको झण्झट बेहोर्नु नपर्ने तर आफुले मात्र त्यो दुख झेलिरहनुपर्ने कुराले गर्दा उनीहरुमा पुरुषप्रति एउटा इष्र्या पलाउँछ । पुरुषले पनि यस्तो महिनावारीको जस्तै पीडा खप्नुपरोस् भन्ने भित्री इच्छा हुन्छ उनीहरुमा ।
महिलाहरुमा आफ्नो पुरुष पार्टनरप्रति धेरथोर शंकाले सधै गाँजिरहेको हुन्छ । आफ्नो पार्टनरले केही न केही कुरा आफुसँग लुकाइरहेको छ भन्ने लाग्छ । र त्यो कथित लुकाएको कुरा जान्नका लागि उनीहरु सदैव उत्सुक रहेर अनेक प्रयास गर्दछन् ।
www.onlinekhabar.com
श्रोत अनलाइन खबर => गुगल ब्वायका रुपमा चिनिएका बालक आदित्य दाहाल उपचारका लागि अमेरिका जाने बेला उनले नेपालमा अनिष्ट हुने भविष्यवाणी गरेका थिए ।
उनी साउन ७ मा अमेरिका गएका थिए । भदौ ७ मा कैलाली घटनाले मुलुकलाई स्तब्ध बनाएको छ ।शारीरिक रुपमा असक्त आदित्यको नेपालका विभिन्न अस्पतालमा उपचार गराइए पनि सम्भव नभएपछि उनलाई अमेरिका लगिएको थियो ।
उनकै इच्छामा परिवारले अमेरिका लगेको हो । सरकारले आदित्यको उपचारमा लाग्ने सम्पूर्ण खर्च व्यहोर्ने निर्णय गरेको छ । google-boy-aadityaआदित्यका बाबु शेषराज दाहालले क्यालिफोर्नियास्थित स्ट्याण्डफोर्ड अस्पतालमा उपचार भइरहेको छ । आदित्यले अमेरिका उड्नुअघि आफू पूर्ण रुपमा स्वस्थ हुने वा नहुनेबारे केही बताएका थिएनन् । पाँच वर्षीय आदित्य बोल्न सक्दैनन् । यद्यपि उनी नेपालीसहित अंग्रेजी, हिन्दी, कोरियान, जापानीज भाषामा लेख्न सक्छन् । ‘एक महिनापछि फर्कंदा नेपालमा आमुल परिवर्तन वा अनिष्ट हुन्छ भनेर लेखेको छ’, ठ्याकै आज उनले बोलेको कुरा पुरा हुदै छ तर यिनै आदित्य अहिले आफुलाई नेपाल लैजान भन्दै रोइकराइ गरिरहेका छन् यिनले भने अनुसार आफु नेपालमा पाइला नटेकुन्जेल अझै ठुलो रक्तपात हुने भन्दै आशु झारेको शेषराजले बताए ।
www.zoomnp.net
उनी साउन ७ मा अमेरिका गएका थिए । भदौ ७ मा कैलाली घटनाले मुलुकलाई स्तब्ध बनाएको छ ।शारीरिक रुपमा असक्त आदित्यको नेपालका विभिन्न अस्पतालमा उपचार गराइए पनि सम्भव नभएपछि उनलाई अमेरिका लगिएको थियो ।
उनकै इच्छामा परिवारले अमेरिका लगेको हो । सरकारले आदित्यको उपचारमा लाग्ने सम्पूर्ण खर्च व्यहोर्ने निर्णय गरेको छ । google-boy-aadityaआदित्यका बाबु शेषराज दाहालले क्यालिफोर्नियास्थित स्ट्याण्डफोर्ड अस्पतालमा उपचार भइरहेको छ । आदित्यले अमेरिका उड्नुअघि आफू पूर्ण रुपमा स्वस्थ हुने वा नहुनेबारे केही बताएका थिएनन् । पाँच वर्षीय आदित्य बोल्न सक्दैनन् । यद्यपि उनी नेपालीसहित अंग्रेजी, हिन्दी, कोरियान, जापानीज भाषामा लेख्न सक्छन् । ‘एक महिनापछि फर्कंदा नेपालमा आमुल परिवर्तन वा अनिष्ट हुन्छ भनेर लेखेको छ’, ठ्याकै आज उनले बोलेको कुरा पुरा हुदै छ तर यिनै आदित्य अहिले आफुलाई नेपाल लैजान भन्दै रोइकराइ गरिरहेका छन् यिनले भने अनुसार आफु नेपालमा पाइला नटेकुन्जेल अझै ठुलो रक्तपात हुने भन्दै आशु झारेको शेषराजले बताए ।
www.zoomnp.net
काठमाडौं ।
कैलालीमा गत सोमबार भएको हिंसात्मक घटना पछि प्रहरीको अत्याधिक खोजिको सूचिमा रहेका पात्र हुन् रेशम चौधरी । घटनाको मुख्य योजनाकार भएको भन्दै प्रहरीले खोजि कार्य जारी राखेको छ तर उनी हाल नेपालमा नभएको र भारतको मोवाइल नम्बरबाट फोन गर्ने गरेको उनका साथीहरुले बताएका छन् ।
कैलाली घटनापछि कोइरालालाई मोदीको फोनः भने ‘वार्ता गर्नुस्’
यस्तो छ कैलाली घटनाको पृष्ठभूमि
कैलालालीमा प्रहरी माथि आक्राण हुनु केही समय अघि टिकापुरमा आमसभा आयोजना गरियो । जसमा अतिथिको रुपमा संघीय समाजवादी फोरमका अध्यक्ष उपेन्द्र यादव, सदभावना पार्टीका अध्यक्ष राजेन्द्र महतो र कांग्रेस केन्द्रिय सदस्य एवं सभासद् अमरेस कुमार सिंहलाई बोलाइएको थियो ।
कार्यक्रममा उनीहरुले निक्कै उत्तेजित भाषण गरे । पहाडियाहरुलाई तराईबाट लखेट्नु पर्ने र घरेलु हतियार सहित प्रदर्शनमा उत्रनु पर्ने गरी निक्कै उत्तेजित र विवादाष्पद अभिव्यक्ति दिए । जसको संसदमा निक्कै आलोचना भयो ।
गृहमन्त्री बामदेव गौतमले त्यसको अडियो टेप संसदलाई उपलब्ध गराएर राज्य व्यवस्था समितिमा पठायो । र राज्य व्यवस्थाले उपसमिति गठन गरेर अहिले त्यसको छानविन गरिरहेको छ । त्यसरी भाषण गर्ने पात्र आम सभामा बोलाउने र उनीहरुलाई उत्तेजित भाषण नगरे जनता आन्दोलनमा सहभागि नहुने भन्दै उकास्ने पात्र उनै रेशम चौधरी भएको श्रोतको दावी छ । जुन आमसभाको अध्यक्षता चौधरी आफैले गरेका थिए ।
टिकापुर घटना घट्नु अघिल्लो दिनसम्म उनी आफ्नै फूलबारी रिसोर्टमा थिए । श्रोतका अनुसार आन्दोलनको सबै योजना त्यही रिसोर्टबाट बनेको थियो । प्रहरी श्रोतका अनुसार एस एस पी लक्ष्मी न्यौपाने माथि पहिलो प्रहार गर्ने व्यक्ति पनि उनै रेशम चौधरी थिए ।
को हुन रेशम चौधरी ?
देखावटी पेशाका हिसावले उनी मिडिया मालिक र व्यवशायी हुन् । उनले कैलालीमै फूलवारी एफ एम र फूलवारी रिसोर्ट सञ्चालन गरेका छन् । तर उनको पृष्ठभूमि त्यति मात्र होइन ।
दरवार हत्याकाण्ड अघिसम्म उनी दरवारका मान्छे थिए । दरवारमा खेल सिकाउने र बेलाबेला गीत गाएर मनोरञ्जन दिलाउने पात्र हुन उनी । २०६२÷०६३ को आन्दोलन अघि राजाले शासन हातमा लिएको बेला हुने नागरिक अभिनन्दनको चाँजोपाँजो मिलाउने काम गर्थे उनी । त्यही अभियानका क्रममा उनले धेरै जिल्ला घुमेका छन् र राजाका हरेक जसो कार्यक्रममा उनको उपस्थिती हुन्थ्यो ।
जनआन्दोलन सफल भए पछि उनी माओवादी भएको भनेर लागे तर माओवादी भने भएनन् । फाइदा लिन खप्पिस चौधरी माओवादीबाट त्यो सम्भावना नदेखे पछि दोस्रो संविधानसभा चुनावको केही दिन अघि राजेन्द्र महतो नेतृत्वको सदभावना पार्टीमा प्रवेश गरे ।
कैलाली घटना कसले गरायोः भरत दाहालको दावी यस्तो छ
उनी सदभावनामा प्रवेश मात्र गरेनन्, राजेन्द्र महतो पछिको दोस्रो ठूलो पद अर्थात केन्द्रीय उपाध्यक्ष पनि हात पारे ।
त्यति मात्र होइन, दोस्रो संविधानसभा चुनावमा टिकट पनि पाए र कैलाली क्षेत्र नम्बर १ बाट उम्मेदवार बने । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
कैलालीमा गत सोमबार भएको हिंसात्मक घटना पछि प्रहरीको अत्याधिक खोजिको सूचिमा रहेका पात्र हुन् रेशम चौधरी । घटनाको मुख्य योजनाकार भएको भन्दै प्रहरीले खोजि कार्य जारी राखेको छ तर उनी हाल नेपालमा नभएको र भारतको मोवाइल नम्बरबाट फोन गर्ने गरेको उनका साथीहरुले बताएका छन् ।
कैलाली घटनापछि कोइरालालाई मोदीको फोनः भने ‘वार्ता गर्नुस्’
यस्तो छ कैलाली घटनाको पृष्ठभूमि
कैलालालीमा प्रहरी माथि आक्राण हुनु केही समय अघि टिकापुरमा आमसभा आयोजना गरियो । जसमा अतिथिको रुपमा संघीय समाजवादी फोरमका अध्यक्ष उपेन्द्र यादव, सदभावना पार्टीका अध्यक्ष राजेन्द्र महतो र कांग्रेस केन्द्रिय सदस्य एवं सभासद् अमरेस कुमार सिंहलाई बोलाइएको थियो ।
कार्यक्रममा उनीहरुले निक्कै उत्तेजित भाषण गरे । पहाडियाहरुलाई तराईबाट लखेट्नु पर्ने र घरेलु हतियार सहित प्रदर्शनमा उत्रनु पर्ने गरी निक्कै उत्तेजित र विवादाष्पद अभिव्यक्ति दिए । जसको संसदमा निक्कै आलोचना भयो ।
गृहमन्त्री बामदेव गौतमले त्यसको अडियो टेप संसदलाई उपलब्ध गराएर राज्य व्यवस्था समितिमा पठायो । र राज्य व्यवस्थाले उपसमिति गठन गरेर अहिले त्यसको छानविन गरिरहेको छ । त्यसरी भाषण गर्ने पात्र आम सभामा बोलाउने र उनीहरुलाई उत्तेजित भाषण नगरे जनता आन्दोलनमा सहभागि नहुने भन्दै उकास्ने पात्र उनै रेशम चौधरी भएको श्रोतको दावी छ । जुन आमसभाको अध्यक्षता चौधरी आफैले गरेका थिए ।
टिकापुर घटना घट्नु अघिल्लो दिनसम्म उनी आफ्नै फूलबारी रिसोर्टमा थिए । श्रोतका अनुसार आन्दोलनको सबै योजना त्यही रिसोर्टबाट बनेको थियो । प्रहरी श्रोतका अनुसार एस एस पी लक्ष्मी न्यौपाने माथि पहिलो प्रहार गर्ने व्यक्ति पनि उनै रेशम चौधरी थिए ।
को हुन रेशम चौधरी ?
देखावटी पेशाका हिसावले उनी मिडिया मालिक र व्यवशायी हुन् । उनले कैलालीमै फूलवारी एफ एम र फूलवारी रिसोर्ट सञ्चालन गरेका छन् । तर उनको पृष्ठभूमि त्यति मात्र होइन ।
दरवार हत्याकाण्ड अघिसम्म उनी दरवारका मान्छे थिए । दरवारमा खेल सिकाउने र बेलाबेला गीत गाएर मनोरञ्जन दिलाउने पात्र हुन उनी । २०६२÷०६३ को आन्दोलन अघि राजाले शासन हातमा लिएको बेला हुने नागरिक अभिनन्दनको चाँजोपाँजो मिलाउने काम गर्थे उनी । त्यही अभियानका क्रममा उनले धेरै जिल्ला घुमेका छन् र राजाका हरेक जसो कार्यक्रममा उनको उपस्थिती हुन्थ्यो ।
जनआन्दोलन सफल भए पछि उनी माओवादी भएको भनेर लागे तर माओवादी भने भएनन् । फाइदा लिन खप्पिस चौधरी माओवादीबाट त्यो सम्भावना नदेखे पछि दोस्रो संविधानसभा चुनावको केही दिन अघि राजेन्द्र महतो नेतृत्वको सदभावना पार्टीमा प्रवेश गरे ।
कैलाली घटना कसले गरायोः भरत दाहालको दावी यस्तो छ
उनी सदभावनामा प्रवेश मात्र गरेनन्, राजेन्द्र महतो पछिको दोस्रो ठूलो पद अर्थात केन्द्रीय उपाध्यक्ष पनि हात पारे ।
त्यति मात्र होइन, दोस्रो संविधानसभा चुनावमा टिकट पनि पाए र कैलाली क्षेत्र नम्बर १ बाट उम्मेदवार बने । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस