पुरुष महिलाको बक्षस्थलप्रति सँधै चनाखो हुन्छन् । पुरुष मात्र होइन महिलालाई पनि आफ्नो बक्षस्थलबारे सँधै चिन्ता र चासो हुन्छ । महिला र पुरुष दुवैलाई चासो हुने महिला अंग हो बक्षस्थल ।
यहाँ बक्षस्थलबारेका ११ रोचक जानकारी संकलन गरिएको छ ।
१
महिलाका दुइ स्तन मध्ये दुवै बराबर कसैको पनि हुँदैन । दुई स्तन मध्ये एउटा ठूलो र एउटा सानो हुन्छ ।

२
स्तनको आकार प्राकृतिकरुपमा नै बढायन सकिन्छ । यसका लागि कुनै कस्मेटिक सर्जरी गर्नु पर्ने वा अन्य मद्दत लिन जरुरी छैन । गर्भवती भएपछि स्तनको आकार आफै बढ्छ र केही खुल्ला पनि हुन्छन् ।
३
तपाइँलाई अचम्म लाग्न सक्छ स्तनको आकार आफै ठूलो र सानो भैरहन्छ । खासमा शरीरमा हुने हर्मोनको परिवर्तनले यस्तो हुने गर्छ । महिनाबारी हुनु अघि महिलाको स्तनको आकार बढ्छ र केही दिनमा भने सामान्य आकारमै फर्किन्छ ।
४
एक अध्यनका अनुसार महिलालाई भेट्दा २० प्रतिशत पुरुषले मात्र अनुहार हेर्छन् बाँकी ८० प्रतिशतले स्तनमा आँखा पुर्‍याउँछन् । रमाइलो कुरा के छ भने कुनै पनि महिलाको स्तन १० मिनेट सम्म हेर्दा पुरुषको शरीरमा आधा घण्टा सम्म शारीरिक अभ्यास गरेको जति उर्जा पैदा हुन्छ ।

यदि महिला घोप्टो परेस सुतेमा उनीहरुको स्तनको आकारमा प्रभाव पर्न सक्छ । महिलाहरुलाई सके सम्म घोप्टो परेर नसुत्न र सुत्नै परे स्तन भन्दा तल सिरानी राखेर सुत्न चिकित्सकहरु सल्लाह दिन्छन् । सुत्ने समयमा ब्रा नलगाएको राम्रो हुन्छ । लगाउनै परे अलि खुकुलो ब्रा लगाउन चिकित्सकहरु सल्ला दिन्छन् ।
६
संसारमा सबैभन्दा ठूला स्तन अमेरिकाको टेक्ससमा बस्ने ३४ वर्षीया मोडल शेला हर्शलका छन् । उनले आफ्नो स्तनलाई ९ पटक सर्जरी गरेर बनाएकी छिन् ।
७
प्राकृतिकरुपमा नै सबैभन्दा ठूला स्तन भएकी महिला भने एनी हकिङ्स टर्नर हुन् । उनको नाममा गिनिज बुक अफ वर्ल्ड रेकर्ड समेत बनेको छ ।
८
कतिपय महिलालाई स्तनको टुप्पो अर्थात निप्पल चलाएकै भरमा यनिक चरमोत्कर्षको अनुभव समेत हुन्छ ।
९
बेलायतको लण्डनमा ३४ यस्ता रेष्टुरेन्ट छन् । जहाँ श्याम्पेनका गिला बक्षस्थलको आकारका छन । अझ अनौठो कुरा त यी गिलाशको आकार अभिनेत्री केट मसको स्तन जस्तो बनाइएको छ । यसमा केटको सिग्नेचर समेत छ ।
१०
कतिपय पुरुषका समेत स्तन र निप्पल प्रष्ट देखिन्छ । किन भने शुरुमा सबै भ्रुण शुरुमा केटी नै हुन्छन् । गर्भावस्थाको ६ हप्ता पछि मात्र टेस्टोस्टरनका कारण लिङ्ग छुट्टिन शुरु गर्छ । त्यतिबेलासम्म स्तन र निप्पलको आकार बनिसकेको हुन्छ ।
११
महिला सतनमा निप्पल ८ प्रकारका हुन्छन्ः सामान्य, फ्ल्याट, पफी, इन्भर्टेड तथा एक्ट्रोभर्टेड इत्यादि ।

मुम्बई, श्रावण २८ । भारतको मुम्बईमा एक बिरामीको शल्यक्रिया गर्न लागेका चिकित्सक नै बेहोस भएपछि बिरामीको मत्यु भएको छ ।
भारतीय संचारमाध्यमका अनुसार मंगलबार सियोन अस्पतालमा मुम्बई निवासी ६५ वर्षीय वामन जारेको फोक्सोको शल्यक्रिया गरिदैं थियो । फोक्सोमा पानी जमेको पाइएपछि चिकित्सककै सल्लाहअनुसार उनको शल्यक्रिया तय भएको थियो ।
शल्यक्रिया सुरु गरेका मूख्य चिकित्सकलाई नै अचानक ‘पेनिक अट्याक’ भयो । जसका कारण हतारहतार अर्को चिकित्सकले ती बिरामीको शल्यक्रियाको जिम्मेवारी सम्हाले ।
प्राप्त समाचारअनुसार ती चिकित्सकले बिरामीको फोक्सोको दाहिनेतर्फ ‘पङ्चर’ गर्नुपर्नेमा बायाँतर्फ ‘पङ्चर’ गरेपछि १५ मिनेटमै बिरामी अवस्था गम्भीर भई मृत्यु भएको हो । (एजेन्सी)
imagekhabar.com

झन्डै ८० प्रतिशत नेपालीलाई कुनै न कुनै बेला ग्यास्ट्रिक लागेको अनुमान छ । सबै समुदाय र उमेर समूहका मानिस ग्यास्ट्रिकबाट पीडित भएको चिकित्सकहरू बताउँछन् । मेडिकल भाषामा ‘ग्यास्ट्राइटिस’ भनेर चिनिने यो रोगलाई बोलीचालीको भाषामा ‘ग्यास्ट्रिक’ भनिन्छ । पेट दुख्ने, पोल्ने, अम्लपित्त बढ्ने आदि लक्षणयुक्त समस्याको चिकित्सकीय नाम ग्यास्ट्राइटिस हो। छाती र पेटको बीचको खाल्टो वरिपरि दुख्नु, पेट पोल्नु, भोक हराउनु, अम्लपित बढ्नु, मुख बिग्रिनु, पेट भारी हुनु, आपन वायु बढ्नु, रिंगटा लाग्नु, टाउको दुख्नु, पेट फुल्नु गयास्ट्रिकका लक्षण हुन्। त्यसैगरी ग्यास्ट्रिकमा वाकवाकी लाग्ने, वान्ता हुने, ढ्याउ-ढ्याउ आउनु, वान्तामा रगत देखिने, कालो दिसा आउने, खाना नपच्ने, पेट हुडेल्ने, तौल कम हुने लक्षण देखिन्छ।
आमाशयका भित्तामा भएको इन्फ्लायिसन (सुन्निएर रातो तातो भएर दुख्ने समस्या) भने आमाशयका भित्ताको श्लेष्म झिल्ली च्यातिएर घाउ भएको अवस्थालाई भने ग्यास्ट्रिक अल्सर भनिन्छ। ग्यास्ट्रिकको प्रारम्भिक अवस्था हो भने अल्सर त्यसैको विकराल रूप हो।
ग्यास्ट्राइटिसलाई तीव्र तथा दीर्घ /जीर्ण गरेर दुई समूहमा बाँडिएको छ। तीव्र ग्यास्ट्राइटिस पेटका भित्ताहरूमा भएका कोषहरूका लागी हानी गर्ने पदार्थहरूको सेवनले गर्दा हुन्छ। यी पदार्थहरूमा, दुखाइ कम गर्ने औषधी (एस्पि्रन, बु्रफेन, निम्स, नेप्प्रोक्सिन) जस्ता औषधी, विषसेवन, मसला, खुर्सानी र नुन ज्यादा हालेको खानेकुरा, जाँड-रक्सी, कोकिनजस्ता मादकपदार्थ पर्दछ। आमाशयमा एच. पाइलोरिक लगायत अन्य ब्याक्ट्रेरिया, भाइरस, कृमि वा फंगसको संक्रमणले पनि हुने गर्छ।
जीर्ण ग्यास्ट्राइटिस रोग हाम्रो जीवनशैली खानपान, शैली मानसिकता र शरीरको प्रकृतिसँग जोडिएको छ। जथाभावी खानपानले पनि ग्यास्ट्रिक बढाउँछ।
अनियमित जीवनशैली जस्तै भोक लागेको बेलामा नखाने, भोकभन्दा ज्यादा खाने, खाना निश्चित समयमा नखाने, पचाउन कठिन हुने खाना खाएपछि तत्कालै सुत्ने र शारीरिक श्रम गरेलगत्तै खानेहरूमा यो रोग ज्यादा देखिएको छ। व्यस्तता र भागदौडले भरिएको जीवन ज्यूँनेहरू, मानसिक तनावको चपेटामा परेकाहरू, मनोरञ्जन नगर्नेहरू, भय, चिन्ता, शोक उदासिनता र अनिद्राका रोगी, शारीरिक श्रम वा व्यायाम नगर्नेहरू पनि यो रोगका सिकार हुन्छन्। लामो समयसम्म जँाड-रक्सी, चिया, कफी,कार्बनिक पेय कोक, पेप्सी आदि खानेहरूमा पनि यो रोग ज्यादा देखिएको छ। ग्यास्ट्राइटिस आत्मघाती प्रतिरक्षा प्रणालीको कारणले पनि यो रोग हुने गर्छ। यसैगरी पेटको अपरेसन कलेजो, मिर्गौला, फियो तथा आन्द्राका रोग, एचआइभी/एड्स र विशेष मानसिक रोगावस्थामा पनि देखा पर्छ।
जटिलताहरूः
– यो रोगको समयमा नै उपचार नभए ग्यास्ट्रिक अल्सर तथा क्यान्सर हुन सक्छ। अल्सर हुँदा बारम्बार रक्तस्रावले गर्दा रक्तअल्पताका समस्या देखा पर्छ। यसैगरी भिटामिन बी-१२ को अवशोषणमा चाहिने तत्वहरूको उत्पादन हुन नसक्दा परनिसियस रक्तअल्पता, स्नायु तथा नाडीहरूको क्षय, अन्ननली सुन्निनु, दम बड्ने, मुखमा घाउखटिरा आइरहने, आन्द्रामा घाउ हुने, खानाको पाचन र अवशोषण सुचारु नहुने र मल निष्कासनमा जटिलता आई कब्जियतका लक्षण देखा पर्न सक्छन।

उपचारः
– ग्यास्ट्राइटिस धेरै कारणले हुने रोग हो। तीव्र ग्यास्ट्राइटिस समयमै उपचार हुन सके रोग जीर्ण हुनबाट बचाई यसका अन्य जोखिम निवारण गर्न सकिन्छ। तसर्थः चिकित्सकको निगरानीमा रोगको निदा तथा उपचार गर्नतिर लागौं। दीर्घ/जीर्ण ग्यास्ट्राइटिसको ठूलो हिस्सा जीवनशैलीसँग सम्बन्धित भएकाले जीवनशैली परिवर्तन गर्न नितान्त जरुरी छ। जीवनशैली परिवर्तन भनेको भोजन, व्यायाम, विश्राम, विचार र व्यवहारलाई स्वस्थमैत्री हुने गरी समायोजन गर्नु हो।
हानिकारक मानिएका खाना छाडेर रेसा र चोकरयुक्त खस्रामोटा खानेकुराहरू, साग-सब्जी, सलाद-फलफूल र अंकुरित अन्न, फलको रस, ताजा मोही, लस्सीको सेवन ग्यास्ट्राइटिसमा उपयोगी छ। त्यसैगरी फ्लेवेनाइडयुक्त पदार्थहरू जस्तैः स्याऊ, स्ट्रबेरी, मेवा, लसुन, प्याज, हिङ, जीराजस्ता खाद्य पदार्थलाई भोजनमा समावेश गरौं। पानी प्रशस्त पिउनुपर्छ, यसो गर्दा ग्यास्ट्रिक एसिडले आमाशयलाई हानी पुर्या उन पाउँदैन।
व्यायाम तथा प्राकृतिक उपचारः
१) अंग व्यायाम, रिढ व्यायाम, शिथिलीकरण व्यायाम, प्रातः भ्रमण, दौडिने, कुद्ने, योगाभ्यास, सूर्य नमस्कार जस्ता व्यायाम ग्यास्ट्राइटिसमा उपयोगी हुन्छन्।
२) बज्रासन, पवनमुक्ताशन, सर्वांङआसन, मत्स्यन्द्र, भुजंग, उदारकर्श र धनुराशन, ताडाशन, त्रियकताडाशन जस्ता आसनविधि, अनुलोमविलोम, शीतली, सित्करी, वामनासिका श्वासन जस्ता विधिले पनि यस रोगमा फाइदा पुर्यााउँछन्, तर रोगको अवस्था गम्भीर छ भने यी विधिहरू पालना गर्नुसट्टा चिकित्सकको परामर्श लिनुपर्छ।
३) जलनेती (नाकको सफाइ) कुन्जल (पेटको सफाइ), एनिमा (ठूलो आन्द्राको सफाइ), शंखप्रक्षालन (सम्पूर्ण पाचन प्रणालीको सफाइ) जस्ता उपचार पद्धतिले ग्यास्ट्राइटिस समनमा ठूलो सहयोग पुर्यापउँछ।
४) पेटको मालिस, माटोको पट्टी, ग्यास्ट्रो-हेपेटिकप्याक, नौली तथा गणेश क्रियाको अभ्यास, अकुपन्चर तथा अकुप्रेशर जस्ता उपचार विधिले पनि ग्यास्ट्राइटिसमा राम्रो गर्छ।
विश्राम व्यवस्थापनः
१) ग्यास्ट्राइटिस तनावपूर्ण जीवन ज्यूँनेहरूलाई डर चिन्ता, खिन्नता, उदासिनता र अनिद्राका रोगीलाई हुने रोग हो। तसर्थ, तनाव व्यवस्थापन ग्यास्ट्राइटिस निवारणको कडी हो।
२) शारीरिक तथा मानसिक रूपले विश्राम लिनका लागि योगासन, योगनिद्रा, माइन्ड साउन्ड टेक्निक, ध्यान विधिको अभ्यास गर्नुपर्छ। सकारात्मक चिन्तनलाई जीवनको अभिन्न अंग बनाउनुपर्छ । ३) सातामा एकपटक सम्पूर्ण शरीरको मालिस तेल अभ्यंग, बाष्पस्नान, सउना, फोहरा स्नान, तैरनु, पौडनु र प्राकृतिक दृश्यमा रम्ने बानी बसालौं।
सावधानीहरुः
१) माथि उल्लेख भएका जीवनशैलीमा बाँच्ने कोशिस गरौं।
२) दुखाइ कम गर्ने तथा अन्य दबाइहरू चिकित्सकको परामर्शमा मात्र लिने गरौं।
३) माथि बताइएका लक्षण देखा पर्न गए चिकित्सकसँग परामर्श लिऔं
४) ग्यास्ट्रिकको उपचार गर्दा चिकित्सकले दिएको औषधी पूर्ण रूपले खाने गरौं।
५) कलेजो, मिर्गौला, फियो र आन्द्राका रोग भएकाहरूले रोगको उपचारमा सावधानी अपनाऔं।
६) पेट तथा छातीको अपरेसन गर्दा ग्यास्ट्रिक हुने सम्भावना ज्यादा रहने भएकाले सावधानी अपनाऔं।
यो समाचार जनचेतनाका लागि शेयर गरिएको हो ।
-डा. हेमराज कोइराला

काठमाण्डौ । गायक र एवं पत्रकार रामप्रसाद खनालले गायिका ज्योती मगरले अभिनय गरेको म्यूजिक भिडियोको आलोचना गर्दै ‘बरु ब्लू फिल्म खेल्नु’ भनेपछि सामाजिक संजालमा ज्योती हटकेक बनेकी छिन् ।
फेसबुक, ट्वीटर र उनको गीत अपलोड गरिएको युट्युवमै पनि अधिकांशकले ज्योतीको हर्कतको निन्दा गरेका छन् ।
तर, ज्योतीलाई सवैले गालीमात्र गरेका छैनन्, कतिपयले समर्थन पनि गरेका छन् । धेरैको आपत्तिचाहिा खनालले किन ब्लु फिल्म खेल्न सल्लाह दिए भन्नेमा छ ।
मलेसियामा कार्यरत नेपाली इन्द्र नारथुङ्गेले आफ्नो फेसबुक स्टटासमा यस्तो लेखेका छन-
ज्योती मगरले अभिनय गर्दा र स्टेज सोमा प्रस्तुत हुँदा पक्कै छोटो कपडा लाउँछिन् । त्यसलाई नेपाली समाजको एक पुस्ताले अलिक पचाउन सक्दैन । तर नेपालमा ज्योती मगर मात्रै त्यस्तो कलाकार होइनन् । दर्जनौं फिल्ममा दर्जनौं नायिकाहरुले उत्तेजक किस र बेड सिन दिईसकेका छन् । कतिपय फ्लिमको त सम्बाद सुन्दा पनि अपाच्य लाग्छ, जुन सम्बाद नायिकाले बोलेकी हुन्छिन् ।
ज्योती मगरले छोटो कपडा लाएर नाचेकै आधारमा आफूलाई लोक गीत क्षेत्रको स्वघोषित गड फादर मान्ने एक भू. पू. नेपालीले आज सामाजिक सञ्जाल मार्फत ‘निलो फिल्म’ यानेकी ब्लु फिल्म खेल्ने सल्लाह दिएछन् ।
एक अग्रज वा नेपाली लोक सङ्गीतको पारखीको नाताले ज्योतिलाई लामो लुगा लगाएर नाच्न वा छोटो पहिरनमा लोकगीत नगाउनरननाच्न सल्लाह दिनुलाई अन्यथा मान्नु हुँदैन । तर सिधै निलो फ्लिम खेल भन्नू कहाँसम्मको तपाईको बौद्धिकता हो रामप्रसाद खनाल ज्यू ?
लोकगीतमा भित्री बस्त्र देखिनेगरी अभिनय गरेकोमा धेरैले आपत्ति जनाए ।
फेसबुकमै मंगोलियन केटो लेख्छन-
ज्योति मगरलाई सिधै निलो फिल्म खेल भन्नुको तात्पर्य प्रष्ट पारिदिनु पर्यो रामप्रसाद खनालले । ज्योतिको नितान्त ब्यक्तिगत इच्छा र पेसामा ठाडो हस्तक्षेप गर्ने अधिकार कस्ले दियो रामप्रसाद खनाललाईरु ज्योती लाई कपालमा समाएर घुमाउनु भन्दा अगाडी बिनिता बराल,नम्रता श्रेष्ठ, पुजना प्रधान, रेखा थापा, सुस्मा कार्की जस्ता अरु धेरै ले सेक्स भिडियो बनाउनेहरुलाई उधोमुन्तो पार्न सकेउ भने ज्योतिको बारेमा बोल्नु सुहाउँछ कि ?
www.onlinekhabar.com

रस्मिला तामाङ
काठमाण्डु,२८ साउन  – प्लस टु सिध्याएपछि आफ्नै खुट्टामा उभिएर जिउँने सोच थियो । कुनै काम गरेर आत्मनिर्भर बन्ने सोचमा थिएँ म । वालिङको एकजना दिदीसँग आएको एक नयाँ मान्छे भेट भयो । दिदीले मलाई त्यो नयाँ मान्छेसँग चिनजान गराउँनुभयो । त्यो मान्छे नेपाल टेलिकम स्याङ्जा वालिङ शाखाको हाकिम यादवप्रसाद घिमिरे रहेछ । छोटो कुराकानीपछि म आफ्नो बाटो लागे उनीहरु आफ्नो ।
सामान्य भेटघाट र परिचय भएको छ महिनापछि त्यही हाकिमले ‘टेलिकमले मान्छे खोजेको छ, जागिर खाने भए आउनू’ भन्ने खबर पठाएछ । मलाई जागिरेको आवश्यकता थियो । म उसलाई भेट्न गएँ । म बुटवलबाट प्रत्रिकामा काम गर्थेँ । भेटपछि उसले ‘भन्यो यो पत्रकारीताले पेट भरिँदैन । साइड जव गर्नुपर्छ ।’ उसले ‘भ्याकेन्सी नखुलाई भित्रैबाट सेटिङ मिलाएर तिमीलाई जागिरमा राखिदिन्छु तर तिमीले अन्तर्वार्ताको लागि पोखरा जानुपर्छ’ भन्यो ।
मैले सोचेँ अन्तरवार्ताका लागि पोखरा किन नजानु ? जान्छु भन्ने ठानेँ । त्यसपछि पोखरा जाने टुंगो लाग्यो । बिहानै पोखरा पुग्ने, अन्तरवार्ता दिएर फर्कने सल्लाह भयो । पोखरा जाने दिन ६४ पुस १७ गते थियो । मैले उसलाई बिहानै फोन गरेँ । ‘उसले फुर्सद छैन, २ बजे तयार हुनु’ भन्यो ।
स्याङजाबाट दिउँसो दुई बजेको माइक्रो चढेर साँझ साँढे ५ बजे पोखरा पृथ्वीचोक आइपुग्यौं । उसको सामान किन्न ट्याक्सीमा महेन्द्रपुल गयौँ । उसले आफ्नो लागि किन्यो । अनि मलाई पनि सामान किन्न आग्रह ग¥यो । मैले ‘मलाई पर्दैन’ भन्दा ‘मलाई नराम्रो नसोच’ भन्थ्यो । उसले मलाई एउटा टोपी किनिदियो । त्यहि ट्याक्सी चडेर फेरि घारीपाटन पुग्यांै उसको दिदीको घरमा । उसले आज आफ्नी दिदीकोमा बस्ने र भोलिपल्टको इन्टरभ्यूका लागि तयारी गर्ने भन्यो ।

‘दिदीको घर पुगियो, बाहिर एकजना महिला थिइ्न् । उसले ‘दिदी ठिक छ ? भान्जाभान्जी खै त’ भन्यो । यति भनेपछि मैले उसको दिदीकै घर रहेछ भन्ने विश्वास भयो । राति ८ बजे खाना खाइयो अनि म आफ्नो कोठामा आएँ । र उ पनि पछिपछि आयो । भोलि हुने अन्तरवार्ताको बारेमा केहि कुराकानी भयो । धेरैबेरसम्म घिमिरे मेरो कोठाबाट निस्केन । सुत्ने बेला भइसकेको थियो । मैले चलाइरहेको मोबाइल खोसेर खाटमुनि फालिदियो ।
त्यसपछि मलाई उसको नियत ठीक छैन भन्ने लाग्यो । त्यसअघिसम्म आफू सुरक्षित छु जस्तो लागे पनि त्यसपछि मलाई औधि डर लाग्न थाल्यो । म भयभित भएँ । मैले डरले काम्दै तपाईँ अब जानूस् भने । ऊ उठ्यो । ढोका तिर गयो । मन केही शान्त भयो । तर उ ढोकाबाट निस्कने । बरु ढोकाको चुकुल लगायो । अब म मर्नु न बाँच्नुको दोसाँधमा पुँगे । मेले भनेँ के गरेको यस्तो ?
उसले जवाफ दियो ‘यहि दिनका लागि मैले ६ महिनादेखि योजना बनाएको ।’ मैले केहि सोच्न सकिन मैले रुँदै भने, ‘यसो नगर्नुस् मेरो जिन्दगी बर्बाद हुन्छ,’ केहि सिप लागेन म चिच्याउन थाले तर,उसले मेरो घाँटी अठ्यायो । उसले फेरि भन्यो, ‘हल्ला नगर यहाँ कसैले तेरो उद्धार गर्दैन । मेरो केहि सिप चलेन मध्यरातमा त्यसले मेरो सर्वश्व लुट्यो । जबरजस्ती गरेपछि उ मस्तले निदायो । मेरो जीवनभरको निद्रा बिथोलियो । म बेचैन भएँ । अध्याँरो रातमा मैले आफ्नो जीवन समाप्त भएको, बाँकी जीवन अध्यारो मात्रै रहेको देखेँ । साथमा सल थियो । एक मनले सोँचे बलात्कारपछिको तिरस्कृत जीवन जिउँनु भन्दा मर्नु नै बेस छ ।
सिलिङको फ्यानमा झुन्डिने सोच आयो । तर त्यो साहस गर्न सकिँन । अर्को मनले सोँचे, यस्तो निर्दयीले त मार्न सकने, अब म किन मरुँ ? यो अत्याचारको बदला नलिइ कसरी मर्नु ? न्यायको लडाइँ नलडि कसरी मर्नु ? मर्न हैन लड्न साहस जुटाएँ । खाटमुनिबाट मोबाइल टिपेँ । साथीलाई फोन लगाएँ । त्यसले सुन्ला भन्ने डरले केही बेर फोन उठे पनि केही बोलिँन । उताबाट साथीको एसएमएस आयो । लेखिएको थियो, ‘के भयो’ मैले जवाफ फर्काए ‘म आपतमा छु, मेरो अस्मिता लुटियो, तिमी भोलि बिहान ७ बजेसम्म आइपुग, यहाँ घरिपाटन आँखा अस्पताल छेउमा ।’ फेरि मेरो मोबाइलमा एकजना पत्रकार साथीको फोन आयो, त्यसपछि इन्सेक भन्ने संस्थाकी दिदीको ।
उनीहरुले नआत्तिनू भनेर सम्झाए । उनिहरुले ‘पुलिस पठाइदिन्छौँ तिमी बाहिर निस्कनु ।’ यस्तो एसएमएस आएपछि मैले चुपचाप आफ्ना एकसरो कपडा समहालेँ । खाटबाट उठेर भाग्न लाग्दा मुटु ढक्क फुलेर बन्द भएजस्तो भयो । जिउ पुरै काम्यो । बिस्तारै चुक्कुल खोलेर बाहिर निस्किएँ । ढोका थुनिदिएँ र ट्वाइलेटमा लुके ।
बिहान ३ बजे पुलिस आयो र उसलाई समात्यो । अनि प्रहरीकै गाडिमा घिमीरे सँगै म पनि जिल्ला प्रहरी कार्यालय काँस्की पुग्यौं । विहान ८ बजेतिर साथीहरु आईपुगे । त्यो बेलासम्म प्रहरीले खासै मेरो स्वास्थ्यको वास्ता गरेको थिएन । साथीहरुको दबाब पछि प्रहरीले बेलुका ८ बजे स्वास्थ्य परिक्षण गरायो । १७ गते घटना घट्यो तर प्रहरीले अनेक बहाना बनाएर २२ गते मात्र उजुरी लियो । प्रहरी उजुरी नलिने पक्षमा थियो । जाहेरी लिँदै गर्दा पनि जिल्ला प्रहरी कास्कीका एसपी रमेश भट्टराईले ‘तिमीले यो मुद्धा हार्छौ, फिर्ता लिउ’ भनेर पटक पटक भनेका थिए ।
मलाई अचम्म लाग्यो, जहाँ म न्यायको याचना गरेर आइपुगेँ, त्यहीँ मलाइ जाहेरी फिर्ता लिन दबाब दिइयो । बलात्कृत भएकी छु भन्दा पनि प्रहरीका उपल्लो तहका अधिकारीको त्यो शैलीले मलाई कस्तो समाजमा बाँचिरहेकी छु जस्तो लाग्यो । तर, मलाई विश्वास थियो, म अन्यायमा परेको छु जे परे पनि म लड्न तयार हुन्छु भन्दै जाहेरी दिएँ ।
मेरो जाहेरी २२ गते दर्ता भयो । . घिमीरे जसले मेरो सर्वश्व लुट्यो उसका परिवारबाट पटक पटक आश्वासन र धम्की आए । मैले कसैको कुरा सुनिन । लडिरहेँ ।
मलाई सँधै लागिरहन्थ्यो, पहिले झै जस्तो समाजमा हाँसेर बाच्न पाउँ । साथीहरुले पहिलेको जस्तै माया गरुन् । तर मैले पाउन सकिन । मिल्ने साथीहरु पनि मेरो कुरा काट्दै हिँड्थे । अरु समुहमा हिँड्थे म एक्लै हिँड्थे । म समस्या र चुनौतीका थुपै्र थुप्राले थिचीएकी थिएँ । घटना सार्वजनिक भईसकेकोले गर्दा मेरा लागि समाजका तमाम् मानिसहरु यादव घिमिरे सरह जस्ता लाग्थे । किनभने जसको मैले केही बिगारेकि थिइँन, उनीहरुसँग पनि लड्नु पर्ने अवस्था आयो ।
अरु त अरु मलाई सरकारी वकिलले पनि सहयोग गरेनन् । प्रहरीले जाहेरी फिर्ता लिनु भनेर पटक पटक भनेको थियो । वकिलहरुले समेत मलाई कमजोर बनाउन बकपत्रको सुचनानै दिएनन् । अरुबाटै मलाई सामान्य खबर आउथ्यो । पोखराबाट एकजना वकिलले आज तिम्रो बकपत्र हो भनेर फोन गरे । त्यसलगत्तै मैले सरकारी वकिललाई ‘सर आज मेरो बकपत्र हो भनेर फोन गर्दा हो तिमीले आउनु पर्दैन भने ।’ विश्वास गरेर बसेँ । त्यो वेला चुनाव संविधानसभाको चुनाव आईरहेको थियो ।
मन भरि पिडा भएपनि म आफ्नो कामलाई निरन्तरता दिईरहेकी थिएँ । मतदाता शिक्षाको बारेमा ३ गाविसमा ट्रेनरको रुपमा म पनि खटिएकी थिए । त्यहाँकै इन्सेकमा काम गर्ने दिनी र म दिदीको काम दिएर अदालत गएका थियौँ । त्यहाँ मेरै केशको बारेमा कुरा हुँदै रहेछ । मेरै गल्ति भनेर कुरा हुँदै थियो । त्यहाँ मैले घटनाको बारेमा सकै कुरा बताए ।
त्यसपछि एकजना पूर्वन्यायाधीशले मलाई भने तिमीले मुद्धा लड्नुपर्छ । मुद्धा लडेनांै भने तिमी हार्नेछौ । मुद्धा लड गल्ति तिम्रो होइन रहेछ ।’ तिमी लड भनेर भन्नुभयो । त्यसपछि म त्यहीँबाट ट्याक्सी लिएर एक्लै पोखरा गएँ । प्रहरीबाट बकपत्रको लागि चिठी लिएँ र सरकारी वकिलको हस्ताक्षर लिन पुगेँ । मैले वकिललाई साइन गर्न भने तर, वकिलले तिमी यहाँ नआउ यो मुद्धा फिर्ता लेउ भनेर मलाई हप्काए । त्यो वकिलसँग पनि लड्नु पर्ने भयो । म लड्न तयार भए । र बकपत्र लिएर फेरि अदालतमा गएँ । फेरि नयाँ एफएम मा काम शुरु गरेँ ।
घटनाको एकवर्ष पछि २०६५,माघ २९ गते जिल्ला अदालत कास्कीले मुद्दामा फैसला गर्यो । बलात्कार गरेको ठह¥यायो । अदालतले २९ माघ २०६५ पीडक घिमिरेलाई ६ वर्ष कैद र १ लाख ५० हजार रुपैयाँ क्षतिपूर्ति भराउने आदेश दियो । कास्की जिल्ला अदालतको फैसलाअनुसार घिमिरे एक वर्ष नौ महिना कैदमा प¥यो । तर, पुनरावेदन अदालत गयो । पुनरावेदनले उसलाई सफाइ दियो ।
८ महिनामै पुनरावेदनले जिल्ला अदालतले दोषी ठह¥याएका लाई सफाइ दियो ।
मेडिकल रिर्पोट कमजोर भएको र घिमिरेले यौनसम्पर्क राखेको होइन भनेर दिएको बयानलाई आधार मानेर पुनरावेदन अदालतले फैसला गरेको रहेछ । पुनरावेदनले सफाइ दिएपछि जेलमुक्त भयो । १ वर्ष ९ महिना जेल बसेर उ टेलिकमको जागिरमा फर्कियो ।
पोखराको फैसलाविरुद्ध फेरि २०६६ फागुन २५ गते म सर्वोच्च गएँ । न्यायको अन्तिम आश लिएर म सर्वोच्च धाउँथे । कहिले विपक्षीले पेशी सार्छ कहिले अदालतले हेर्न भ्याउँदैन । कहिले आफ्नो पक्षका वकिलले समेत धोका दिन्छन् । न्याय पाउन पनि उनले लामो संघर्ष गर्नुप¥यो । सर्वोच्चमा मुद्दा दायर भएपछि २६ पटकसम्म मुद्दा पेसीमा चढ्दै अड्किएर बस्यो । न्यायाधीशहरूले पटकपटक कहिले हेर्न नमिल्ने त कहिले हेर्न नभ्याउने भन्दै पन्छाइरहे ।
२०६७ सालमा म काठमाण्डु आए । एउटा एफएममा काम गर्न थाले । अनि मलाई सर्वोच्च धाउन पनि सजिलो भयो । त्यसपछि मेरो फेसबुक र ईमेल सबै ह्याक भए । मेरो फेसबुकबाट साथीभाइ र चिनजानका मान्छेलाई तथानाम गाली र फोहोरी शब्द जान थाले ।
कति ठाउँमा स्पष्टीकरण दिँदै हिँड्न प¥यो । कसैले मेरो अकाउन्टबाट साथीहरुलाई मार्नेसम्मको धम्की दिन थाल्यो । म दिनदिनै आतंकित भएँ ।
मेरो फेसबुक, इमेल अरुकै नियन्त्रणमा पुगे । मोबाइल नम्बर कसैले ट्यापिङ गर्यो । तनाबले केही काम गर्नै सकिन । एफएममा रातिको ड्यूटी थियो । असुरक्षित हुँदै गइरहेको थियो दैनिकी । त्यसपछि म प्रहरीकोमा पुगेँ । त्यसपछि घिमीरे भद्रकालीको टेलिकममा कल डिटेल्स निकाल्ने काम गर्दो रैछ । स्याङजाबाट सर्वोच्चमा मुद्धा दायर भएपछि काठमाण्डु आएको रहेछ । मैले कतैबाट आफूलाई सुरक्षीत महशुस नभएपछि मैले देशै छोडे ।
डेढ वर्ष नेपाल बाहिर बसेँ । तैपनि मनमा चैन भएन । मुद्दा त नेपालमै थियो । लड्नु त यहीँ आएर थियो । मलाई न्याय नपाएसम्म जहाँ गएपनि शान्ति भएन । फेरि नेपाल फर्किएँ । मलाई सबैभन्दा बढी परिवारको साथ थियो । अनि संघ–संस्थाले पनि साथ दिएकै हो ।
८ वर्षको लडाइँ पश्चात मैले न्यायको अनुभूति गरेँ । २०७१ साल पुस ३ गते सार्वोच्चले घिमीरेलाई दोषी ठह¥याई ५ वर्ष कैद र १ लाख ५० हजार क्षतिपुर्तिबापत पीडितलाई दिने भन्ने फैसला ग¥यो । तर सर्वोच्चको आदेशमा पीडितले पीडकको जाहेजेथा देखाएमा त्यसैबाट क्षतिपर्ति पाउने भन्ने फैसला थियो ।
अब मैले कसरी पाउने क्षतिपूर्ति मलाई उ चितवनमा बस्छ भन्नेसम्म थाहा थियो । तर कहाँ के मलाई केहि थाहा थिएन । म चितवन गएँ र मालपोतमा उसको जग्गा र सम्पत्ति खोजतलास गर्दा कहीँ बाट पत्ता लागेन । त्यपछि म काठमाण्डु फर्किएँ । र अन्तमा मैले सोचे उसको टेलिकममा जागिर थियो त्यहि केहि हुन्छ कि भनेर गएँ । त्यहाँ यादवको केहि पैसा बाँकी रहेछ र पैसा रोक्का गरेर मैले आफूले पाउने क्षतिपुर्ति त्यहिबाट पाएँ । त्यो डेढ लाख त मेरो लागि केहि हैन । मैले ८ वर्षसम्म पाएको शारिरीक र मानसिक पीडा त अर्बौ खर्च गर्दापनि फर्काउन सकिँदैन । जे नहुनु थियो त्यहि  भैसक्यो । अब बाँकी जिवन संघर्ष गर्छु ।
मैले क्षतिपूर्तिबापत पाएको पैसा मेरो मात्रै हैन हामी जस्ता अन्यायमा परेका दिदीबहिनीको हो । त्यहि भएर मैले यहि डेढ लाखको अक्षय कोष स्थापना गर्ने सोच बनाएँ र अहिले मैले त्यो पैसा क्रियाशील पत्रकार महिला समुह (डब्लुडब्लुजे) को नाममा एउटा कोष खडा गरे । म जस्तो पीडामा पर्ने दिदीबहिनीहरुको लागि केहि हुनेछ भन्ने आशा गरेकी छु । यसमा सबैले साथ दिनुहोला ।

(पीडित (रस्मिला तामाङ)सँग सरला कट्टेलले गर्नुभएको कुराकानीमा आधारित । पीडितको नाम परिवर्तित हो ।)
kathmandutoday.com

साउन २८ काठमाडौं । निरन्तर ओरालो लागेको सुनको भाउ फेरि उकालो लागेको छ । बुधबार सुनको भाउ सात सय रुपैयाँले उकालो लाग्यो ।
बुधबार प्रतितोला छापावाला सुन ४८ हजार नौ सय रुपैयाँमा कारोबार भएको छ । मंगलबार प्रतितोला ४८ हजार २ सय रुपैयाँमा कारोबार भएको हो । यस्तै चाँचीको भाउ पनि तोलामा ५ रुपैयाँले बढेको छ । प्रतितोला चाँदी ६ सय ८५ रुपैयाँमा कारोबार भएको छ । आजको कान्तिपुर दैनिकमा खबर छ ।

एकाबिहानै सुटिड. युनिट ज्योती मगर सहित २२ धारामा पुगेका थिए कोहि मेकअप गर्दै थिए त कोही क्यामरा फिट गर्दै थिए मेकप सकेर क्यामरा तिर लम्किनै लागेको थिए के स्थानिय महिला समुह लगायत अन्य ब्यक्तिहरूले पनि कपालमा समातेर लछार पछार गरे !

ज्योती मगर रूदै दुई हात जोड्दै माफि मागिरहेको थियो तर उसको आवाज कसैले सुनेनन् र उ संगै आको सुटिड. युनिट पनि भागाभाग हुन थाल्यो ! केहि समयको राम धुलाई पछि केहि स्थानियको सहयोगमा अहिले उनिलाई २२ धारा स्थित प्रहरी चौकिमा बुझाएको छ !

स्थानिय महिलाहरूले प्रहरी चौकिमै नारा बाजी गर्दै ज्योती मगर मुर्दाबाद दुध र मुत आउने ठॉउ देखाउन पाईदैन ज्योति र सिके रावतलाई देश निकाला गर भन्दै नाराबाजी गरिरहेका छन्! आजको सुटिड. गित उनको रातो साडि रातै छ कलर,एक रात सुत्न १ हजार डलर थियो

दक्षिण कोरिया: रोजगारीका लागि दक्षिण कोरियामा आएका एक युवक मृत अवस्थामा भेटिएका छन्। नवलपरासी बडेरा घर भएका वीरेन्द्र प्रसाद चौधरीको मृत शरीर बुधबार बिहान भेटिएको हो।

४२ वर्षीय चौधरी उईजङबो दोङदुछनमा स्थित सेरिम टेक्सटायल कम्पनीमा कार्यरत थिए । चौधरी डेढ महिना अघि देखि उक्त कम्पनिमा कार्यरत थिए ।


चार वर्ष १० महिने कार्यवधि सकेर अबैधानिक भएपछि उक्त कम्पनिमा स्थानान्तरण भएका थिए। व्यक्तिगत खर्चमा छुट्टै कोठामा बस्दै आएका चौधरी आइतबार साँझ अन्य नेपाली साथीहरुसंगै खाना खाएर छुट्टिएको सोहि कम्पनीमा कार्यरत स्याङ्गजा पेलाकोटका हरि प्रसाद अधिकारीले जानकारी दिए।

तीन दिन काममा अनुपस्थित रहेपछि बुझ्न जाँदा उनको कोठा शवले दुर्गन्धित भएको र घरबेटीले प्रहरी बोलाएर कोठा खोलेका थिए। तीन दिन अघिनै मृत्यु भएको आशंका गरिएको छ।

मृतकको परिवारलाई दुतावास मार्फत जानकारी गराइएको छ । नेपाली दुतावासका श्रम सहचारी अनिल गुरुङ उनि कार्यरत कम्पनीमा पुगी घटना बारे जानकारी लिएका थिए।


बिहिबार पोस्टमार्टम सकेर शव नेपाल पठाउने प्रक्रिया गरिने सहचारी गुरुङले जानकारी गराए । अवैधानिक भइ मृत्यु हुनेहरुको शव ढुवानी शुल्क सरकारले नबेहोर्ने हुनाले साथीहरुले पहल गरि आर्थिक जोहो गरेर पठाउने गरिएको छ । एकजनाको शव नेपाल पठाउँदा करिब ५ लाख रुपया लाग्ने गरेको छ।
-annapurnapost.com

लोकगायिका तथा मोडल ज्योती मगरले आफूले आफूले अहिले सम्म ब्लु फिल्म नरहेको र कस्तो हुन्छ थाहा समेत नभएको दाबी गरेकी छिन्।

फेसबुकमा लोकगायक तथा कार्यक्रम प्रस्तोता रामप्रसाद खनालले उनलाई ब्लु फिल्म खेल्न सल्लाह दिएपछि उनका बारेमा अनेका टिका टिप्पणी गरिका थिए भने अनलाइन सञ्चारमाध्यमहरुले यसलाइ प्राथमिकताका साथ प्रकाशति गरेका थिए। यही प्रसंगमा उनको यस्तो प्रतिक्रिया आएको हो।

खनालले के भनेका थिए पढ्नुस…

आफुलाइ सार्वजनिक रुपमा ब्लु फिल्म खेल्न सुझाव दिएका रामप्रसाद विरुद्ध कस्तो कदम चाल्ने सोच्नै पर्ने भएको उनले बताएकी छिन्। यसबारेमा केही दिनमै आफ्नो भनाइ राख्ने नेपालीहेडलाइन्ससंगको कुराकानीमा ज्योतिले बताइन।

उनले भनिन्, ‘पहिला रामप्रसादले खेलेर देखाउन अनि म नि सोचौला’। उनको प्रतिप्रश्न थियो-बुबाको उमेरका रामप्रसादले ले छोरीलाई यस्तै भन्न मिल्छ ? फेसबुकमा ज्योतिमाथी हातपात भएको हल्ला चल्दै जाँदा आफुमाथी त्यस्तो केही घटना नभएको ज्योतिले बताएकी छिन।

पछिल्लो समय सार्वजनिक भएको गीत ढाडेबिरालो उनको प्रस्ततुी अश्लिल देखिएको भन्दै आलोचना गरिएको छ। भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस

दमासकस :  सिरियाको राजधानी दमासकसमा बुधबार भएको एक रकेट आक्रमणमा चार व्यक्तिको मृत्यु भएको छ । सिरियाली गृह मन्त्रालयले बुधबार नै सो जानकारी दिएको छ ।

दमासकसको आवासीय क्षेत्रमा आतङ्ककारीद्वारा रकेट आक्रमण गर्दा चार व्यक्तिको मृत्यु हुनुको साथै अन्य ५८ व्यक्ति घाइते भएका राज्यद्वारा सञ्चालित सञ्चारमाध्यमलाई उद्धृत गर्दै गृह मन्त्रायलले जानकारी दिएको छ ।

यस भीषण रकेट आक्रमणबाट भौतिक रुपमा नोक्सानी भएको सो मन्त्रालयले थप जानकारी दिएको छ । बेलायतसँग आवद्ध मानवअधिकारवादी समूह द सिरियन अब्जरभेटरी फर ह्युम्यान राइट्सका अनुसार दमासकसको मध्य क्षेत्रमा पर्ने इलाकामा ५० भन्दा बढी क्षेप्यास्त्र आक्रमण भएको र यसमा परी कम्तीमा चार व्यक्तिको मृत्यु भएको थियो ।

त्यसैगरी अब्जरभेटरी फर ह्युम्यान राइट्सका अनुसार सो रेकट आक्रमणमा कम्तीमा २० व्यक्ति घाइते भएका जनाएका थिए । घाइतेमध्ये केहीको अवस्था गम्भीर रहेको जनाइएको थियो । अधिकारीवादी समूहले यस आक्रमणको निन्दागर्दै यसलाई युद्ध अपराधको संज्ञा दिइएको छ

हवाई आक्रमणमा २७ को मृत्यु

यसैबीच दमासकसनजिकै पूर्वी घोउटा क्षेत्रमा सरकारी पक्षले गरेको हवाई आक्रमणमा कम्तीमा पनि २७ व्यक्तिको मृत्यु भएको छ ।

बेरुतबाट प्राप्त भएको यस समाचारको विस्तृत विवरण भने प्राप्त भइसकेको छैन । तर हवाई आक्रमणमा सर्वसाधारण मारिएका मानवअधिकारवादी समूहले जानकारी दिएको छ ।

बेलायतसँगआवद्ध मानवअधिकारवादी समूह द सिरियन अब्जरभेटरी फर ह्युम्यान राइट्सका अनुसार यस हवाई आक्रमणबाट सिरियाली विद्रोहीहरुले रकेट आक्रमणको लागि तयार पारेको केन्द्र पनि ध्वस्त भएको बताइएको छ ।

विद्रोहीले गरेको रकेट आक्रमणमा परी कम्तीमा पनि चार व्यक्तिको मृत्यु भएको बताइएको छ । सिरियामा विद्रोहीलाई लक्ष्यगरी बारम्बार सरकारी पक्षले हवाई आक्रमण गर्ने गरेका छन ।

सिरियामा सन्.२०११ को मार्चबाट सरकारको विरुद्ध सुरु भएको द्वन्द्वमा परी हालसम्म दुई लाख ४० हजार व्यक्तिको ज्यान गइसकेको छ । त्यसैगरी जारी द्वन्द्वको कारण लाखौं व्यक्ति घाइते हुनुको साथै देशभित्र र छिमेकी देशमा शरणार्थी बन्न पुगेका छन् ।

२७ साउन, काठमाडौं ।

लोकदोहोरी मन पराउनेले रामप्रसाद खनाललाई सहजै चिन्छन् । नेपालमा लोकदोहोरीलाई ब्यवसायिकरुपमा बजारमा स्थापित गर्ने काम नै रामप्रसाद खनालले गरेका हुन् भन्दा अत्तियुक्ती हुँदैन ।

हाल अमेरिकामा रहेका तीनै कलाकार रामप्रसाद खनालले हालै सार्वजनिक एक तीज गीतमा नृत्य प्रस्तुत गरेकी ज्योती थापा मगरलाई तीज गीतमा अभिनय गर्न छोडेर ब्लू फिल्म अर्थात अश्लिल चलचित्रमा अभिनय गर्न सुझाव दिएका छन् ।
केही दिन अघि मात्र चर्चित गायिका ज्योती मगरको नयाँ तीजको गीतमा अभिनय गरेको म्यूजिक भिडियो सार्वजनिक भएको थियो छ । तल पनि पिरलो माथि पनि पिरलो चोरी खान पल्केको यो ढाडे विरालो भन्ने बोलको गीतमा ज्योतीको ग्ल्यामरलाई प्रस्तुत गरिएको छ ।

सेक्सलाई राम्रोसँग प्रस्तुत गर्नु पर्छः ज्योति मगर



गीतको बिचमा डाइलग राखिएको यो गीतमा ज्योतीले कि रेखाको चल्छ कि देखाको चल्छ भनेकी छिन् ।

ज्योती मगरको भिडियोः कि रेखाको चल्छ कि देखाको चल्छ (भिडियो सहित)

यो भिडियो हेरेपछि रामप्रसाद खनालको स्ट्याटस

* के कलाकार भनेको “देखाउने” मात्र हो ?? कलाकारको अनुशासन, मर्यादा हुँदैन ??
* यस्ता उत्ताउला उत्ताउली लाई हाइ लाइट गर्ने, चर्चामा ल्याइदिने मिडिया र मिडिया कर्मीहरु के तपाईंहरु ठीक गर्दै हुनुहुन्छ ??
ज्योति मगर, ब्यक्तीगत रुपमा उनलाई जे मन लाग्छ गरुन, त्यो उनको स्वतन्त्रता र अधिकार हो तर यि “उत्ताउली” नानीले केही समय यता लोक गीत दोहोरी गीत क्षेत्रको नराम्रो सँग बेइज्यत गर्दैछिन । धेरै पटक यिनका उत्ताउला र सीमा नाघेका गीत भिडियो सुने पछी हेरे पछी मन अमिलो भएर आउंथ्यो, लेखौँ लेखौँ लागेर पनि भैगो “गु लाई चलाई मुख भरी छिटा” किन गराउनु भन्दै चुप लागि बसेँ । तीन दिन देखी उनको बारेमा अनलाइनहरु फेसबुक र ट्विटर अनी यु ट्युब मा अाइरहेका प्रतिकृया हेरे पछी मलाई निम्न कुरा भन्न मन लाग्यो रिसानी भए पनि मलाई कुनै गुनासो हुने छैन :

१- लोक गीत र दोहोरी गीत, तीज गीत भनेको हरेक नेपालीको मन हो, मुटु हो ज्योति तिमी यो क्षेत्रको लागि अनुपयुक्त छौ । यो पवित्र क्षेत्रलाई तिम्रो नग्नता र उत्ताउलो पनले दुसित पार्ने ध्रिस्ठता नगर । चर्चा कमाउनकै लागि हो भने, देखाएकै भर मा हिट हुने भुत चढेको हो भने, तिमीलाई “निला फिल्म” खेल्दा चर्चित हुन झन छिटो होला बरु त्यतै लाग्छेउ कि नानी !

२- हाम्रा अग्रजहरुले, हामीहरु सबैले, कल्पना गरेको, दु:ख गरेको, लागेको लोक दोहोरी क्षेत्र ज्योतीको “देखाउने” क्षेत्र होइन । ज्योति नानी तिमी लोक दोहोरीको नाम लिएर यसलाई बिटुल्याउने काम नगर । तिम्रा बाबु आमा दाजुभाइ दिदी बहिनी वा कोही आफन्त जन सँग सँगै बस, तिम्रै उत्ताउलो पना हेर, देखाउ अनी वहाँ हरुलाई सोध, तिम्रो अन्तर मन लाई सोध, के तिमी ठीक गर्दैछौ ??

३ – म्युजिक नेपाल प्रती म अती सम्मान गर्दछु । म्युजिक नेपाल हामी सबै नेपाली कलाकारको माइती हो, मावली हो, कर्म घर हो, सङ्रालय हो जहाँ बाट मेरा पनि थुप्रै गीती एल्बम सिडी भिसिडी डिभीडी प्रकाशित भएका छन । यस्तो सम्मानित संस्थाले “ढाडे बिरालो” नाम को बिक्रिती को पराकाश्ठ तिज गीत र उत्ताउली ज्योति मगरको नग्न नाच बेच्ने भएछ !!! आस्चर्य लाग्यो । म्युजिक नेपालले यसमा पुनर्बिचार गरोस् ।

४- ज्योति मगरका लागि यो गीत लेख्ने गीतकार, गाउने गायक गायिका, भिडियो निर्देशन गर्ने निर्देशक सबैलाई म बिनम्रता पूर्वक अाफ्ना आमा बाबु श्रीमती छोरा छोरी र आफन्तजन सँग सँगै बसेर यो ढाडे बिरालो र ज्योतिको नाँगो नाच हेर्न चुनौती दिन्छु, सक्नुहुन्छ तपाईंहरु ??

५ – मगर र गुरुङ जाती नेपाली लोक सन्स्क्रितीका खानि हुन, म उनिहरुलाई अती उच्च सम्मान गर्दछु । मगर थर कि उत्ताउली यि ज्योति नानीलाई तपाईंहरुले पनि खबरदारी गर्ने कि !

५- लोक गीत, दोहोरी गीत क्षेत्रमा ज्योति नानी मात्र एक्लै छैनन यसमा सहायक अरु पनि छन । जसले चर्चा कमाउनकै लागि लोक दोहोरी क्षेत्रको मर्यादा बिर्सिन थालेका छन । उल्टा सिधा गीत गाएर, मोडलिङ गरेर हिट हुने सपना साँच्दैछन । तिनका नक्कल, पहिरन, बोली भाषा, स्टाइलहरु देख्दा आची गर्ने लाई भन्दा देख्ने लाई लाज भने जस्तो हुन्छ किन बुझ्दैनन उनिहरु ??

६ – दर्शक श्रोता हामी सबै कलाकारका न्यायाधिश हुन, अब दर्शक श्रोताले पनि यि ” देखाउन ” आउने ” हरु लाई छि छि र दुर दुर गरिदिनुपर्‍यो ।
७ – कलाकार सँग सम्बन्धित संघ संस्थाहरु सबैले सोच्नु पर्‍यो, के कलाकार भनेको “देखाउने” मात्र हो ?? कलाकारको अनुशासन, मर्यादा हुँदैन ??
८ – राष्ट्रिय लोक तथा दोहोरी प्रतिस्ठान यसमा अझ बढी सक्रिय हुनुपर्‍यो । यो क्षेत्रलाई बदनाम हुन बाट बचाउन एउटा आचार सँहिता बनाउनुपर्‍यो । नत्र हाम्रो क्षेत्र धराशायी हुने छ । मलाई आशा छ म लोक दोहोरी को क्षेत्रमा सक्रिय रहेका बेला म सँग सहयोगी का रुपमा सँगै काम गरेका भाई बहिनीहरु अहिले प्रतिस्ठानको नेत्रित्वमा हुनुहुन्छ, वहाँहरुले केही न केही पक्कै गर्नुहुने छ भन्ने मैले आशा राखेको छु ।

९ – अन्त्यमा मिडिया र पत्रकारहरु सँग पनि गुनासो : यस्ता उत्ताउला उत्ताउली लाई हाइ लाइट गर्ने, चर्चामा ल्याइदिने मिडिया र मिडिया कर्मीहरु के तपाईंहरु ठीक गर्दै हुनुहुन्छ ?? अशल कलाकार, अनुशासित र मर्यादित कलाकार लाई कहिलै हाइलाइट गरिन्छ मिडियामा ?? योगदान को चर्चा हुन्छ मिडिया मा ?? कृपया गलत सँस्कार लाई प्रश्रय नगरौँ ।

स्पस्टोक्ती : यि उत्ताउली र यो गीत मा संलग्न उत्ताउलाहरुको यो भिडियो यहाँ शेयर गर्न पटक्कै मन छैन तर यत्रो भूमिका लेखिसकेपछी यही भिडियो यहाँ नराखे पाठकलाई बुझाउन नसकिने भयो त्यसैले यो उत्ताउलो भिडियो पनि यहाँ राखिएको हो बुझिदिनुहोला । यस पछी ज्योति पनि सहि बाटोमा आउन, यो गीत गाऊने, लेख्ने, अभिनय गर्ने, निर्देशन गर्ने सबैका आँखा खुलुन दर्शकले पनि जजमेन्ट गरुन भनेर माथिको यो स्टाटस लेखिएको हो । धन्यवादnepaliheadlines.com

कोमल वली नेपाली सञ्चार जगत देखि सांगेतिक जगत सम्म चीर परिचित नाम हो । ‘रेडियो नेपालमा कोमल वलीबाट समाचार सुन्नुहोस’ भनेको नसुन्ने कमै होलान् । त्यति मात्र होइन वर्षेनी तीजको समयमा अनौठा अनौठा गीत ल्याएर चर्चामा आउने नाम पनि हो कोमल वली ।

हुन त महिलाहरुको महान चाड तीज आउन एक महिनाभन्दा बढी समय बाँकी छ । तर तीजका गीतले बजार तताईसकेका छन् । तर यो पटक कोमल वलीको गीतको त्यति चर्चा छैन । न त उनको विवाह नै भएको छ । नेपाली हेडलान्सका बोमलाल गिरी र सरोज गौतमले कोमल वलीसँग उनको जवानी, प्रेम प्रसंग र गीत संगीतमा आधारित रहेर गरेको अन्तरंग कुराकानीः


तिज आउनै लाग्यो । पहिलेका तीजहरुमा कोमल ओलीको निक्कै चर्चा हुन्थ्यो । यो पटक त्यस्तो छैन किन ?
अव हुँदैछ विस्तारै । यो पटक मैले अलि सिरियस गीत गाएकी छु । आधुनिक गीतमा तिज छ । मेरो होइन, अजय अधिकारीको गीत हो । प्रस्ताव आयो अनि मैले गाए ।

केटाः दुःख कै दिन आउने भए टारेर टर्दैन
पानी नखाई मेरैलागि ब्रत बस्तु पर्दैन
केटीः संस्कति हो सबै बस्छन् बस्नु पर्दछ
मेरो आयू जतिसबै हजुरलाई सर्दछ ।
शब्द तिजलाई सुहाउने जस्तो, मेलोडि चाँही तिजलाई त्यति सुहाउँदो भएन क्यार ?
अहिले धेरै फास्ट बिटका म्यूजिक आएका छन् । यस पटक उहाँले पनि भन्नुभयो, भुकम्प पनि आएकाले दुःखका बेला स्लो मोशनमा गीत गाउने भन्नुभयो । मलाई पनि मन परयो । उहाँले गीतको किताव पनि लेख्नुभएको रहेछ । कोमल ओलीलाई पाएँ त्यो गीत गाउन लगाउने छु भनेर लेखिएको रैछ । गीत हेरे पछि मलाई मन परयो, सरप्राइज पनि भयो अनि गाएँ । हाम्रो संस्कृति अनुसार श्रीमतीहरु बढी जिद्धि र ढिपी स्वभावका हुन्छन् भन्ने श्रीमतीको भूमिका निर्वाह गर्दैछु ।



रियल लाईफमा श्रीमती चाँहि कहिले बन्ने ?
रिल लाइफमा चाँडै आउँदैछ । हेरौं रिल लाइफमा कत्तिको सुझाउँछ । त्यो हेरेर निर्णय गर्नु पर्ला । किनकी रिल लाइफको राजनीतिक फिल्डमा राजेश हमालसँग त्यति सुट गरेन ।

हरेक वर्षका गीतमा महादेव प्रति निक्कै लगाव देखिन्थ्यो । अहिले के त्यो लगाव छुटेको हो ?
होइन । मैले महादेवसँगै सम्बन्धित गीत गर्ने तयारीमा थिएँ ।

घर भएन शिवजी तिम्रै कारणले
मेरो बर भएन शिवजी तिम्रै कारणले ।
यस्तो गित आउँदै थियो । तर भुकम्पका कारणले त्यति रमाईलो गर्न मन लागेन । किनकी लामो समय भुकम्पमा काम गरियो, फिल्डमा गइयो, आफ्नै आखाले पीडा देखियो । परिवार गुमाएकाहरुसँग कुरा हुँदा यो फटक मैले झकास गित ननिकालेर अरुलाई मौका दिँदैछु ।

तपाईको शिवजी सँग जोडिएको कहानी लामो छ । के तुल्सिपुरमा देखिएको तन्नेरी जीवनमा चाँहि अझै भेटिएन ?
छैन ।

कहिले आउँछ होला त ?
खै थाहा छैन । हुन्छ नै भन्ने त कहाँ छ र ? त्यो बेला देखेको थिएन तर अहिले त्यो अनुहार पनि अव बिर्सन लागें ।

राजेश हमाललाई यही प्रश्न धेरै पटक धेरैले सोधे । अव तपाई यो प्रश्नबाट कहिले रिटायर्ड हुनुहुन्छ ?
म त कहाँ रिटायर्ड हुन्छु र !

होइन ब्याचलर (अविवाहित) बाट ?
ब्याचलरबाट पनि रिटायर्ड हुने मन छैन । ब्याचलर नै रहने मन छ । जसले जिन्दगीमा विवाह नगरेरै आफ्नो जिन्दगी बाँचेको छ, सायद विवाह गर्ने र नगर्नेको जिन्दगीमा धेरै अन्तर छ ।



कोमल ओली गीत संगित होस वा पत्रकारिताका हिसावले पनि सेलिब्रटी हो । राजेश हमालले त ५० वर्ष कटेपछि विवाह गरे भने कोमल ओली प्रति चासो राख्नेहरुलाई तपाई के भन्नुहुन्छ ?
खै थाहै छैन ……. ।

आफ्नो प्रेम प्रसंग बारे भनिदिनुस् न
मान्छेको जीवन, दिनचर्या, काम गर्ने समयलाई उर्जा मिल्छ प्रेमले ।

त्यो प्रेम बैयक्ति सम्बन्धमा आधारित हो कि बुद्धले भने जस्तो सर्वब्यापी प्रेम ?
जेमा पनि सोच्न सकिन्छ । बैयक्तिक प्रेम पनि हो हार्दिक पनि अनि बुद्धत्व प्रेम पनि हो ।

तपाई तीजमा किन ब्रत बस्नुहुन्छ ?
यत्तिकै । सबै जना बस्छन् त्यसैले । विश्वास छ त्यसैले महादेवका लागि पनि बस्छु ।

महादेवले गर्दा घर भएन, बर भएन भन्ने निष्कर्षमा कसरी आउनुभयो ?
खै त अहिलेसम्म मलाई कोही मनै पर्दैन । किन होला त ? सबैको एउटा जोडि बनाइदिएको हुन्छ भन्छन्, तर मलाई प्रस्ताव गर्ने सबै सबैलाई कता के नमिलेको नमिलेको जस्तो लाग्छ । जीवन कम्प्रमाई हो । त्यसो गर्न सके विवह गर्न समस्या थिएन । तर सोचे जस्तो हुँदो रहेनछ । आज डार्लिङ भोली डिभोर्स भयो भने त ठिक भएन नि ।

बैशालु केटी हुँदादेखि अहिलेसम्मको प्रेम प्रस्ताव कति पुगे ?
सम्झिनै पर्ला । स्कुलमा पढ्दा मैले मलाई पढाउने सरलाई नै मन पराएको थिए । मेरै पहिलो रोजाई मेरै सर हुनुहुन्थ्यो । त्यति बेला ९÷१० मा पढ्ने केटीसँग नजिक भएर बोलेको, हाँसोको संगै चिया खाएको देख्दा एकदमै इर्श्या लाग्थ्यो ।

पछि जव कलेजमा गयौं, त्यति बेला पनि मैले एक जनालाई मन पराएको थिएँ । तर जसलाई मैले मन पराएको थिए, उसैले मेरो वेष्ट फ्रेण्डलाई होलीको दिन रंग लगाई दिएर ‘आइ लभ यु’ भन्यो । त्यो मैले सुनें, मेरा लागि त्यो कस्तो ट्रेजेडी (वियोगान्त !) त्यो मेरो लागि निक्कै खड्केको दिन थियो । तर पनि उनीहरुको विवाह पनि भएन ।

कलेजमा त राम्री भएर जान्थ्यौं । तर त्यति बेला फोन, फेकबुक भएको भए कति लभ पर्थ्यो होला । लेख्नु भनेकै चिठी मात्र थियो । केटाहरुले प्रेम प्रस्ताव राखेर पठाएका एक बाकस चिठी जम्मा भएका थिए । पछि फालिदिएँ । एक दिन मैले जस्लाई मन पराउँथे त्यही मान्छे घरमै माग्न आए पछि मेरो जिन्दगीमा नयाँ मोड आयो । मेरो बुबाले निक्कै धनी छ, सुनै सुन लगाउन पाउँछ्यौ । सम्पत्तिवालाको बुहारी हुन्छ्यौं । अव तिमी त्यसै गर्छौ कि कोमल ओली भएर बस्छ्यौं ? सोच । भोलीसम्म र जवाफ दिन भन्नुभयो । त्यो दिन मेरो जिन्दगीको निक्कै कठिन मोड थियो । तर मैले उहाँलाई नै भेटेर म तपाईसँग विवाह गर्न सक्दिन भने ।

अहिले पश्चाताप छ कि नै ?
छैन कत्ति पनि ।

के कोमल ओलीलाई जस्ताको तस्तै स्वीकार गर्ने लोग्ने मान्छे अहिलेसम्म नभेटिएकै हो त ?
भेट्न त कति भेटिए कति । झण्डै तीन करोड जनसंख्यामा ८५ लाख जति त केटाहरु नै होलान । तर वेभ लेन्थ मिलेन । अहिले त अलि अलि लभ पर्न थाले पछि फेसबुकको पासवर्ड माग्न थाल्छन् । त्यसैले जिन्दगी चलाउन गाह्रो छ ।

अझै पनि सोंच्दा सोंच्दै ढिला हुँदैन ?
मलाई त विवाह गर्ने इन्ट्रेष्ट छैन । सायद अव विवाह गर्दैन होला । तर शत प्रतिशत गर्दिन नै त भन्दिन । पछि कस्तो अवस्थामा त मान्छेले विवाह गरेका छन् । के हो के हो टुंगो छैन । तर गर्न पनि सक्छु । कुनै बेला अकस्मात विहे गरें भने फेरी यसो भनेको थियौ नि भन्न चाँहि नआउनु होला ।

कति वर्ष कि हुनुभयो भन्न मिल्छ ?
के हेर्दा २४ वर्षको जस्तो छैन र ? हा हा हा……… (लामो हाँसो)

अव सार्वजनिक विषयमा फर्कौं तीजको गीत अश्लिलता तर्फ उन्मुख हुन थाले, फेरिएको ट्रेण्ड बारे के भन्नुहुन्छ ?
राम्रै कलाकारले त्यसै गरेका छन् । सायद यसका बारेमा उनीहरुले पनि सोंचेकै छन् होला । अनुगमन गर्ने संयन्त्र छैन । संगीत विकास बोर्ड चाहियो भनेर आन्दोलन गरियो । तर केही पनि हुन सकेन । अहिले मिडियाले केही प्रश्न उठाएका छन् । तर गर्नेहरु रोकिएका छैनन् ।

अन्त्यमा के भन्नुहुन्छ ?
मेरो नयाँ एल्बम तरुनी आउँदैछ ।

 'सल्ली रुख बरुनी बरुनी, ए ! केटा हो, मै हुँ हजुर तिम्री तरुनी' ।
मौका मिले सुनिदिनुहोला ।nepaliheadlines.com

काठमाडौं : सिन्धुपाल्चोकको माङ्खामा बुधबार फेरि पहिरो गएको छ। पहिरोमा परेर भूकम्प प्रभावितका चारवटा टहरा पुरिएका छन् ।

पहिरोमा मानवीय क्षति नभएको जिल्ला प्रहरी कार्यलयका डिएसपी विश्व अधिकारीले बताए । पहिरो प्रभावित स्थानमा थप सतर्कता अपनाइएको छ। त्यहाँ रहेको स्थानीयलाई अन्यत्र सारिएको छ।

माङखा र आसपासको क्षेत्र गत वर्षको साउन १७ गते पहिरो जाँदा एक सय ४६ जनाको ज्यान गएको थियो र पाँच सयभन्दा बढी घरबारबिहिन भएका थिए।
annapurnapost.com

एजेन्सी ।

हालै गरिएको एक अध्यनले स्त्रीहरुको विषयमा रोचक जानकारी बाहिर आएको छ । ५००० महिलामाथि गरिएको यो अध्यनका क्रममा विश्वभरीका अधिकाँश महिलाले ६ शब्द सुन्न मन पराउँदैनन् ।

याहू हेल्थका अनुसार अबर्लिन कलेजमा भाषा विज्ञानका शोधकर्ता पल टिबडो र उनको टिमले गरेको अध्यनका क्रममा महिलाहरुलाई पटक्कै मन नपर्ने ६ शब्दको सूची तयार पारेका हुन् ।

कुन हुन् त केटीहरुलाई पटक्कै मन नपर्ने ६ शब्द?


१ Moist मोइष्ट अर्थात आद्रताः

यो शब्द केटीहरुले मन नपराउने कारण चिसोपन यौनिक अनुभवसँग जोडिनु हो । केटीहरुलाई Moistre भन्ने शब्दले केटीहरुलाई अश्लिल अनुभव गराउने अध्यनले देखाएको छ । यो अध्यनका क्रममा केटीहरुले सबैभन्दा मन नपराउने शब्दमा यो १ नम्बरमा परेको छ । पश्चिमा जगतमा फेसबुकमा बनाइएको I Hate the Word Moist नामको फेसबुक पेज समेत निक्कै चर्चित छ ।

२ Squirt अर्थात स्त्री स्खलनः

पश्चिमा जगतमा महिलाहरु यौन क्रिडापछि स्खलित हुने भनेर बुझाउने झर्रो भाषाको शब्द हो Squirt । यो शब्द केटीहरुले सबैभन्दा मन नपराउने शब्दको सूचीमा दोश्रो नम्बरमा परेको छ । शोधमा सहभागी ६८ प्रतिशत महिलाले यो शब्द आफूलाई सुन्नै मन नपर्ने बताएका थिए । अश्लिल चलचित्रमा बढि चर्चित रहेका कारण पनि यो शब्द घृणाको शब्द बनेको अध्यनको निष्कर्ष छ ।

३ Panty पेन्टी:

शोधमा सहभागी भएका ५४ प्रतिशत महिलाले आफूलाई पेन्टी भन्ने शब्द सुन्न मन नलाग्ने बताएका थिए । यौनाङ्ग ढाक्नका लागि लगाइने भित्री बस्त्र भएका कारण स्त्रीहरुलाई यो शब्दसँग घृणा भएको अध्यनको भनाइ छ । यौनसँग यो शब्द नजिक रहेका कारण महिलाहरुले यो शब्द सुन्न मन पराउँदैनन् ।

४ Chunky चङ्की अर्थात थलथले मोटीः

महिलालाई मोटी बन्नका लागि प्रयोग गरिने यो शब्द पनि महिलाले सुन्न मन नपराउने शब्दमा परेको छ । यो सबैभन्दा मन नपराइने शब्दको ४ नम्बरमा छ । महिलाहरुलाई यो शब्दले आफू सुन्दर नभएको भान दिने कारण यो शब्दलाई घृणा गर्ने अध्यनको निष्कर्ष छ ।
५ Curd दहीः

अध्यनमा सहभागी भएका ४० प्रतिशत महिलाले कर्ड अर्थात दही शब्द पनि सुन्न मन नपराउने बताए । यो शब्दले क्रड जस्तो उच्चारण भएर कुनै कुरा जमाउनु भन्ने अर्थ लाग्ने तथा यसले यौनिक क्रिडामा पुरुषले स्खलित भन्ने अर्थ दिने भएका कारण महिलाहरुले मन नपराएको अध्यनको निष्कर्ष छ ।

६ Flap फ्ल्याप:

महिलाहरुले सुन्न मन नपराउने ६ शब्दको पुछारमा परेको छ Flap फल्याप । अध्यनमा सहभागी २२ प्रतिशत महिलाले आफूलाई फ्ल्याप भन्ने शब्द मन नै नपर्ने बताए । मेडिकलको भाषामा फ्ल्याप स्वस्थ छालाको त्यो भाग हो जुन अन्य स्थानमा प्रत्यारोपण गर्न सकिन्छ । महिलाले यो शब्द पनि मन नपराउने बताएका छन् ।

काठमाडौँ, २७ साउन । भारतीय प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदिलेले प्रधानमन्त्री सुशील कोइराला लाई जन्मदिनको शुभकामना दिएका छन् ।
मोदिले बिहानै ट्वीटरमा ट्वीट गर्दै प्रधानमन्त्री कोइराला लाई शुभकामना दिएका हुन् । प्रधानमन्त्री मोदीले ट्वीट गर्दै कोइरालालाई राजनीतिमा धेरै अनुभवी नेता भएको बताएका छन्। उनले कोइरालाको दिर्घायू र सुस्वास्थ्यको कामना पनि गरेका छन्। सुशील कोइरालाको जन्म सन् १९३९ अगस्ट १२ मा विराटनगरमा भएको थियो । /www.etajakhabar.com