नेपाली गुगल-बोय भनेर पनि चिनिने आदित्य दाहाल उनको असाधारण क्षमताका कारण चर्चित छन्। बिशेष दिमागी अवस्थाका या दिमागी चोट लागेका केही व्यक्तिहरुको विलक्षण गणितीय क्षमता हुन्छ जसलाई सभाण्ट सिन्ड्रोम भनिन्छ। रिपोर्टहरु हेर्दा लाग्छ, आदित्य यस सभाण्ट वर्गमा पर्दैनन्। उनी औसत भन्दा निकै मेधावी तर अरु हिसाबले सामान्य नै लाग्छन्।

उनी भर्खर ५ टेकेका बालक हुन् तर उनी त्यो उमेरका बालबालिकाको तुलनामा निकै फरक र प्रतिभावान देखिन्छन्। पत्रपत्रिका र टिभीका रिपोर्टबाट यति कुरा बुझ्न सकिन्छ कि उनी असाधारण हुन्। यसमा विमति कसैको पनि छैन होला। तर हालै उनको बारेमा कतिपय कुराहरु भने अन्तत: उनैलाई हानी गर्ने गरी उचालिएको छ। हाम्रो समाज साधारणतया अलि लहडे खालको छ र हामी थाहै नपाइ बहकिन्छौ। आदित्यको सन्दर्भमा उनको भलो नाचिताउने कोही पनि छैन होला, तर हामी थाहै नपाई उनलाई अन्याय त गरिरहेका छैनौँ? आउनुहोस् केही चर्चा गरौँ।


हालै अनलाइनमा उनका बारेमा लेखिएका केही हरफहरु अचम्म लाग्ने खालका छन्। यिनै आधारमा अब आउनुहोस् उनीमाथि गरिएका अन्याय केलाउँ।

१) भारतका कौटिल्यले आफुले पढेको देखेको र सुनेको आधारमा ज्ञानको भण्डार विकास गरेका हुन् भने आदित्यले आफूले नदेेखको, नसिकेको, नसुनेको विषयमा पनि जवाफ दिन्छन्।

उनी तिक्ष्ण दिमागका हुन् तर “सुन्दै नसुनेको, नदेेखको, नसिकेको कुरामा ज्ञान” भन्नु अतिरन्जित हो । बालमस्तिष्क बिकासको हालसम्मको अनुभवलाइ यसले सिधै चुनौती दिन्छ, जुन बैज्ञानिक भन्दा पनि प्यारानर्मल क्षमतामा पर्छ । यदि यसलाई प्रमाणित गर्न सक्नुहुन्छ भने जेम्स रयान्डी एजुकेसनल फाउन्डेसनले दस लाख अमेरिकी डलरको पुरस्कार दिन्छ । यत्रो राशीको पुरस्कार किन नथाप्ने ?

२) आदित्यमा क्रमिक रुपमा नभई साढे तीन वर्षको उमेरमा एकाएक यस्तो क्षमता उत्पन्न भएको हो ।
बाल मनोबैज्ञानिकहरुका अनुसार साधारणतया बच्चाहरु ५ महिनाको उमेर भित्र आफ्नो नाम चिन्न सक्छन भने १ बर्षको हुँदा सम्म ५० भन्दा बढी शब्द जान्दछन । १८ देखि २१ महिना तिर उनीहरुमा भाषाको बिष्फोट नै हुन्छ र दिनमै औसत ९ नयाँ शब्दहरु सिक्न सक्छन । हामि औसत बच्चाले बोलेकै सुनेर पनि यति सानो बच्चाले यस्तो कसरि भन्यो होला, या कसरि जान्यो होला भनेर धेरै पटक अचम्मित् परेका हुन्छौं । तर बच्चाहरुको भाषा सिकाइमा उनीहरुको वरपर, घरका हरुले बोलेको कुराले ठुलो असर गरिरहेको हुन्छ । उनीहरु आफ्नो वरपर मान्छेहरु कसरि बोलिरहेका छन्, के को बारेमा बोलिरहेका छन् भनेर सचेत भैरहेका हुन्छन र सिकिरहेका हुन्छन । भाषिक हिसाबले राम्रो र गहन शब्दहरु प्रयोग गरि समसामयिक कुराहरुमा छलफल चलिरहने वातावरणमा हुर्केको बच्चाहरु मा यस्तो भाषाको विकास राम्रो हुन्छ । उनीहरुले बोल्न नजान्दै पनि यति धेरै कुरा सिकिसकेका हुन्छन कि त्यो हामीलाइ अपत्यारिलो लाग्छ । करिब ३ बर्षको उमेर देखि बच्चाहरुले छोटा बाक्यहरु बनाउन सक्ने हुन्छन भने ३ देखि ५ बर्ष सम्ममा कठिन बाक्य मात्र बनाउन सक्ने नभई बाक्यहरुको भाव र अर्थ बुझ्ने र दोहोरो बात-चित गर्नमा निपुण भैसक्छन । यो भाषिक दिमाग बिकासक्रम चाही साधारण बच्चाहरुको हो, या भनौ औसत हो । यसमा पक्कै पनि केहि बच्चाहरुको विकास छिटो र तुलनात्मक हिसाबमा उच्च हुन्छ । आदित्य यस्तै वर्गमा पर्न सक्छन | उनी तिक्ष्ण दिमागका हुन् तर “सुन्दै नसुनेको कुरामा ज्ञान” भन्नु अतिरन्जित हो ।

३) आदित्यको शारिरीक दुर्वलता सुरु भएको केहि समयपछि दिमागी क्षमता उजागर भएको हो । बोल्न पनि नसक्ने उनी लेखेर मात्रै जवाफ दिन सक्छन्।

बालमनोविज्ञले अवलोकन गरेर निष्कर्ष निकाल्दा मात्र जरो कुरा थाह होला, तर एउटा सामान्य अनुमान के पनि लगाउन सकिएला भने — उनको शारीरिक समस्या शुरु हुने, बोल्न गाह्रो हुने समय, र दिमाग तेज नै रही भाषा निपुणताको समय सगै पर्नाले उनको दोहोरो बातचित या सम्बाद लेखाइ को माध्यमबाट प्रस्फुटित भएको हुन सक्छ । यहाँ निर उनको क्षमता असाधारण देखिन्छ । साधारणतया यो उमेरका बच्चाले बोलेर गर्ने दोहोरो सम्बाद लेखेर गर्न सक्नु उनको ठुलो प्रतिभा हो । बोलाईको कमजोरीलाइ पूर्ति गर्न वाक्य-लेखनको क्षमताले असाधारण गति लिएको हुन सक्छ ।

४) तर आदित्य अहिलेसम्म स्कुल भर्ना भएका छैनन् । उनले कसैको सहयोगबिनै एकाएक अक्षरहरु लेख्न थालेका हुन् । आदित्यले नेपाली तथा अंग्रेजीमा मात्रै नभएर जापानी, रसियन, चाइजिन जस्ता भाषामा पनि शब्दहरु लेखेका छन्, जून कौटिल्यको क्षमताभन्दा बाहिरको कुरा हो ।

तपाइहरु मध्य इन्टरनेटको पहुच भएका धेरैका बच्चा-बच्चीले २ वर्ष पनि नहुँदै, आफुले सिकाउंदै नासिकाइ, खरर ABCD गाउने र अक्षर चिन्ने हुन्छन । खासगरी घरमा अरुले फिटिक्क अंग्रेजी नबोले पनि यु-ट्युबमा बच्चाका भिडियो हेर्ने कतिपय ३ बर्षको बच्चाले खरर अंग्रेजी बोलेका पनि होलान । इन्टरनेट भए नभए पनि आदित्यको परिवार शिक्षित भएकोले कहिँ न कहिँ अक्षरहरु को एक्सपोजर भएको हुनु पर्छ । अर्को कुरा, आफ्नै बच्चाहरुलाई राम्रो संग नियाल्नु भयो भने थाह हुन्छ कि धेरै बच्चा हरुमा हिजो अस्ति सम्म नाबोलने, आज फरर बोल्न थाल्छन र १-२ दिन मै भाषा निखारिएर आउछ । यो यति छिटो हुन्छ कि चमत्कार नै लाग्छ । त्यो एकाएक भएको हैन कि त्यतिबेला सम्म भएको भाषिक ज्ञान बोलीको रुपमा प्रस्फुटित भएको हो । लेख्ने कुरामा चाही अघि नै भने जस्तै आदित्य मा छिटो विकास भएको देखिन्छ| शब्द पक्कै लेखे, तर कहीं कतै नदेखी, नसुनी रस्सियन, कोरियन, चाइनिज भाषामा शब्द लेख्ने भन्नु अतिरन्जित हो । उनी जे हुन्, त्यसको कीर्ति गाऔँ , उनी जे हैनन् त्यो उनीमाथि जबर्जस्ति नाथोपरौं ।

५. आदित्य भविष्यका कुराहरु माथि पनि जवाफ दिन्छन् । यद्यपि, पछिल्लो समय सुरक्षा चुनौतिका कारण भविष्यवाणी लेखाउन कम गरिएको छ |
यहाँ निर चाही उनलाई ठुलै अन्याय गरिएको छ । संविधान कहिले बन्छ ? ९ रेक्टर स्केलको भुकम्प आउँछ कि आउदैन ? जस्ता प्रश्न तेर्स्याएर भविष्यवाणी गर्न लगाउनु र त्यो सत्य हुनुपर्ने अपेक्षा गर्नु मुर्खता हो । यसले उनको क्षमता भन्दा पनि हाम्रो अन्ध-बिश्वासलाइ टड्कारो रुपमा प्रकाश पार्छ।

६) शिशु अवस्थामै आदित्यको अध्यात्ममा गहिरो रुची र दख्खल देखिन्छ । उनी मन्दिर जान रुचाउँछन् । धार्मिक अनुष्ठानहरुमा रमाउँछन् । कौटिल्यमा धार्मिक प्रवृत्ति देखिदैन ।

यो पनि अन्याय नै हो । बच्चाहरु सामाजिक संकेत बुझ्न माहिर हुन्छन । वरपरकाले आफुले के गर्दा राम्रो मानेका छन् त्यता तिर रुचि राख्छन । जब त्यो कुरा बारम्बार दोहोरिन्छ, उनीहरुको दिमागी बिकास पनि त्यतैतिर ढल्कदै जान्छ । उनलाई धार्मिक बनाउने कि अरु शिक्षातिर उन्मुख गराउने, त्यो उनको बातावरणले गराउँछ ।

७. आदित्य चेतनामूलक सन्देशहरु खुबै लेख्छन् । आफ्ना सन्देशमा उनी देशको राजनीतिक, सामाजिक र सांस्कृतिक सुधारका लागि बाटो पनि देखाउँछन्।

उनको एक्सपोजर राजनीति र धर्ममा धेरै गरिएको हुदा उनको बोलीचालीमा यस्ता कुराहरु आउनु असाधारण हैन तर ५ बर्षे बालकले चेतना दिनुपर्ने समाज चाही पक्कै असाधारण हो ।

यी त भए अनलाइनमा गरिएका चर्चा । आदित्यको बारेमा गरिएका यस्ता अनेकौ कुराहरुले उनलाई न्याय भएको छ त ? अभिभावकले पनि एक पटक गहिरिएर सोच्नु पर्ने लाग्दछ ।


अन्ध-बिस्वासले गाँजेको हाम्रो समाजमा बालकमा अलौकिक क्षमता भई देबररुपमा प्रकट भएको र उनैले देश र देशबाशीको रक्षा गर्न सक्छन जस्ता भनाइहरु सजिलै बिक्न सक्छन । खासगरी उनलाई उमेर-असंगत प्रश्नै-प्रश्न गर्ने, र दिनहु सत्संग र भजन मण्डलीमा लामालाई जसरी विराजमान गराउँदै जादा उनमा बिचलन नआउला भन्न सकिन्न।

यो कुराको छनक आउँछ “९ रेक्टरको भूकम्प आउँछ कि आउदैन” भन्ने प्रश्न र त्यसको जवाफमा । यस्ता भूकम्प जस्तो कुराको भविष्यवाणी कछुवाले विश्वकपको भबिष्यवाणी गरे भन्दा फरक हुँदैन । तर उनको जवाफ सुनेर अचम्मित परिन्छ । उनले भनेछन्, “आउदैन, म सबैको रक्षा गर्छु” । पक्कै पनि उनले धेरै पटक “रक्षा गर” भनेको सुनेको हुनुपर्छ ।

आदित्यका अभिभावकलाइ यो निर्णय गर्न कठिन पक्कै छ कि छोराको भबिष्यलाइ कता डोहोर्याउने । एकातिर उनको क्षमताले ठुलो नाम र वाहि वाहि भएको छ भने अर्को तिर उनको बालक भएर बस्न पाउने अधिकार कुण्ठित भएको छ, र तिक्ष्ण बुद्धिको दुरुपयोग भएको छ । उनलाई बिस्तारै पढ्ने, ज्ञान भण्डार गर्ने र गणितीय क्षमताको विकास गराउने तिर भन्दा पनि उनलाई धार्मिक र अन्धबिस्वासका कुरा हरु तिर ध्यान केन्द्रित गर्न खोजिदै छ । उनि अहिलेकै हिसाबले लिएर जाने हो भने भोलि गएर गुरु र बाबाको भिडमा एउटा अर्को “बाबा” बन्ने अड्कल गर्न सकिन्छ । उनका अविभावकले यहि चाहन्छन भने कुरा अर्कै हो, यस धारमा लागेर पनि नाम र पैसा भरपुर कमाएका प्रसस्तै देखिएकै छ । तर यसले न त समाजले केहि पाउँछ न त उनको क्षमताको न्याय हुन्छ । सत्य त यो हो कि मनगढ़ंते भविष्यवाणी गर्ने “बाबा” हरुले भन्दा रातो, पहेलो, र हरियो चिन्ह लगाइदिने इन्जिनियरहरुले रक्षा गर्छन भूकम्पमा ।

नाना भाँतीका प्रश्न तेर्स्याएर यो उमेरको द्रुततर बढ्दो दिमागलाइ बिचलित र संकुचित पार्नु पक्कै पनि राम्रो हैन । एउटा उदाहरण लिउँ: २८९ x १५९ = कति हुन्छ जस्ता प्रश्न अप्रत्यासित रुपमा गर्दा पनि प्रश्न भुइमा झरन नपाउंदै उत्तर दिन सक्ने सभाण्ट सिन्ड्रोमले ग्रसित ड्यानियल टामेटले एउटा अन्तर्वार्तामा भनेका रहेछन: “मेरा अभिभावकले मलाइ छिमेकीको लागि चमत्कार देखाउन कहिलै दबाब दिएनन । उनीहरुलाई थाह थियो कि मा फरक थिएँ तर सकेसम्म म सामान्य जीवन जिउन सकूँ भन्ने चाहन्थे” (हेर्नुस). उनी पछि गएर एक ठुला लेखक बने र प्रेरणादायी प्रवचक पनि । आदित्य यो वर्गमा नपरे पनि उनको तिक्ष्ण दिमागलाइ सहि मार्गमा लग्न सके उनको जीवन सजिलो र सार्थक हुन सक्छ । उनको बिलक्षण प्रतिभाको असर राम्रो भएको छ कि उनले शारिरीक उपचार पाउने भएका छन् । उनि जे छन् अरु भन्दा माथि छन् तर हाम्रो रहरले उनलाई जबर्जस्ति अलौकिक देखाइ उनको बालक भएर जिउन पाउनु पर्ने अधिकार खोस्नु पर्ने केहि छैन । अबिभावक, उनको भलो चाहने आफन्त र मिडियाले पनि यो मनन गर्नु पर्ने देखिन्छ । उनि छिट्टै ठिक भएर आउँन् र धेरै पढि देश र समाजको हित गर्न सकुन भन्ने शुभकामना ।

साभार नेपाली क्यानाडा पोष्ट

www.nepaljapan.com

काठमाडौं: सरकारले ६५ वटा म्यानपावर कम्पनीबाट वैदेशिक रोजगारीमा कामदार पठाउन रोक लगाएपछि जाने तयारीमा रहेका १२ हजार जना अलपत्र परेका छन्।

भिसा आइसकेका कामदार पठाउन निलम्बनमा परेका म्यानपावर कम्पनीले प्रतिकामदार १५ हजार रुपैयाँ धरौटी राख्नुपर्ने व्यवस्था गरिएकाले सबै प्रक्रिया पूरा गरेर पनि उनीहरू जान नपाएका हुन्। किर्ते कागजपत्र बनाएर कामदार पठाउने ६५ म्यानपावर कम्पनी निलम्बनमा परेका छन्।


प्रत्येक जाने व्यक्ति बराबर १५ हजार रुपैयाँका दरले धरौटी राख्नुपर्ने भएपछि व्यवसायीले भिसा आइसकेकालाई समेत पठाउन चाहेका छैनन्। कारबाहीमा परेका कम्पनीको कानुनी हैसियत के हुने भन्ने प्रस्ट नभएको तथा सञ्चालक सम्पर्क बाहिर जान सक्ने सम्भावनासमेतलाई मध्यनजर गरी वैदेशिक रोजगार विभागको खातामा धरौटी बुझाउनुपर्ने व्यवस्था गरिएको हो।


सरकारले प्रतिकामदार सेवा शुल्क तथा प्रवद्र्धन खर्चबापत १० हजार रुपैयाँभन्दा बढी लिन नपाइने व्यवस्था गरेको छ। एक जनासँग १० हजार रुपैयाँ लिएर १५ हजार धरौटी राख्नुपर्ने भएपछि भिसा आइसकेकालाई समेत पठाउन ध्यान नदिएका हुन्। व्यवसायीले पठाउन पहल नगर्दा जाने तयारीमा रहेका व्यक्ति भने चर्को मारमा परेका छन्।

अधिकांश म्यानपावरले पूर्वस्वीकृति लिएपछि कामदारसँग शुल्क असुल्ने गरेका हुन्छन्। 'कतिपयले एड्भान्सका रूपमा पैसा लिने गरेको बुझिएको छ,' वैदेशिक रोजगार विभागका एक अधिकारीले भने। कामदारसँग पैसा असुल्ने तर पठाउन पहल नगरेपछि यतिबेला करिब १२ हजार जना अलपत्र परेका हुन्।


 यसबाहेक काठमाडौं आउनेजाने गर्दा कामदारको थप रकम खर्च भएको छ। जान पाउने वा नपाउने भन्ने अन्योल हुँदा उनीहरू थप मर्कामा परेका छन्। वैदेशिक रोजगार विभाग, काठमाडौं कार्यालयका प्रमुख मधुविलास पण्डितले हाल अनुसन्धान भइरहेका म्यानपावर कम्पनीलाई नयाँ कामदार पठाउन रोक लगाइएको जानकारी दिए।
सरकारले प्रतिकामदार सेवा शुल्कबापत १० हजार रुपैयाँभन्दा बढी लिन नपाइने व्यवस्था गरेको छ। एक जनासँग १० हजार रुपैयाँ लिएर १५ हजार धरौटी राख्नुपर्ने भएपछि भिसा आइसकेकालाई समेत पठाउन ध्यान दिएका छैनन्।
'भिसा आइसकेकालाई राष्ट्र बैंकमा रहेको खातामा १५ हजार रुपैयाँ धरौटी जम्मा गरेपछि पठाउन दिइने व्यवस्था गरिए पनि कामदारको संख्या न्यून देखिएको छ,' उनले भने। कतिपय म्यानपावरले भिसा आएका कामदारसँग एड्भान्स रकम लिएको हुन सक्ने उनको भनाइ छ।

कामदारसँग रकम लिएर नपठाएको पाइएमा कारवाही गरिने विभागले जानकारी दिएको छ। म्यानपावर व्यवसायीले भने अनुसन्धानका नाममा लामो समयसम्म कम्पनीको कामकारवाही रोक्का राख्दा लाखौं रुपैयाँ नोक्सान भएको बताएका छन्।

'कारवाही वा फुकुवा जे गर्ने हो, त्यो तुरुन्त गरिहाल्नुपर्‍यो, लामो समयसम्म अनुसन्धानका नाममा अल्झाइराख्नु भएन,' एक म्यानपावर व्यवसायीले भने। '१० हजार रुपैयाँ सेवाशुल्क लिएर १५ हजार धरौटी तिरी व्यापार गर्न सकिँदैन,' ती व्यवसायीले भने।

हाल छानबिन भइरहेका कम्पनीले नक्कली मागपत्र बनाएर कामदार पठाउने गरेका, वैदेशिक रोजगार विभागको नक्कली छाप बनाएका तथा कामदार लिने खाडी र मलेसियाका कम्पनीको समेत नक्कली कागजपत्र तयार पारी विभागबाट मागपत्र स्वीकृत गराउँदै आएको पत्ता लागेपछि अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोगले ती कम्पनीको फाइल तानेको थियो।

अख्तियारले प्रारम्भिक अध्ययन गरेपछि थप अनुसन्धानका लागि पुनः वैदेशिक रोजगार विभागमै पठाइएको हो। विभागकै कर्मचारीको मिलेमतोमा अवैध काम गरिएका १८ वटा कम्पनीलाई भने वैदेशिक रोजगार न्यायधीकरणमा मुद्दा दायर गरिएको छ। बाँकी ४७ वटा म्यानपावरका सञ्चालकसँग धमाधम बयान लिने काम भइरहेको वैदेशिक रोजगार विभागका प्रवक्ता बद्री कार्कीले जानकारी दिए।

म्यानपावर कम्पनीले तोकिएको शुल्कभन्दा तेब्बर बढी शुल्क असुल्न थालेपछि सरकारले गत असार २१ देखि १० हजारभन्दा बढी शुल्क लिन नपाउने व्यवस्था गरेको छ। खाडी र मलेसियामा निःशुल्क टिकट र भिसामा मात्र कामदार पठाउन पाइने भएकाले १५ हजार धरौटी राखेर कामदार पठाउनेतर्फ व्यवसायीले चासो नदिएका हुन्।

कुल गार्हस्थ उत्पादनमा २२ प्रतिशतभन्दा बढी योगदान रहेको वैदेशिक रोजगार व्यवसाय पटक्कै मर्यादित् हुन सकेको छैन। कामदारलाई करार अनुसार तलबसुविधा नदिने, कम्पनी र कामसमेत सम्झौताअनुसार नभएका उजुरी पर्ने गरेको छ। हाल सरकारी अनुमति लिएर वैदेशिक रोजगारीमा जानेको संख्या ४० लाख पुगेको छ।
www.annapurnapost.com

इलाम: इलामको पूर्वी सीमावर्ती नाकाबाट दुई युवतीसहित पाँचजनालाई प्रहरीले पक्राउ गरेको छ।

सीमावर्ती नाका हुँदै भारत जान लागेका दुई युवती र तीन युवालाई बुधबार प्रहरीले पक्राउ गरेको हो। इलामको समालबुङ र चिसापानी गाविसका दुई युवतीलाई माइती नेपालमा र पाँचथर तथा इलामकै तीन युवालाई इलाका प्रहरी कार्यालय पशुपतिनगरमा राखिएको प्रहरी निरीक्षक पदम थपलियाले बताए।


भारतको दार्जिलिङस्थित बतासेमा रहेको पिसिडी कम्पनीमा काम गर्न जान बताए पनि बेचबिखन हुने डरले प्रहरीले सीमावर्ती क्षेत्रबाट युवायुवतीलाई भारत जान दिएको छैन। उनीहरुलाई आफन्त बोलाएर जिम्मा लगाइने माइती नेपालले जनाएको छ।


भदौयता उक्त नाकाबाट १९ युवतीको उद्वार गरिएको छ भने पाँच पुरुष पक्राउ परेका छन्। तीमध्ये दुई पुरुष र एक महिला स्थानीय एजेन्टका रुपमा काम गरी युवतीलाई भारत लैजाने गरिएको अनुसन्धानबाट खुलेको माइती नेपाल पशुपतिनगर आवधिक गृहका संयोजक होम ढकालले जानकारी दिए। रासस
annapurnapost.com

कोही कोही मानिसले लामखुट्टेले आफुलाई अरुलाई भन्दा बढि टोक्ने गरेको गुनासो गर्छन् । अरु मानिसहरु सँगै हुँदापनि लामखुट्टेहरु आफ्नै जिउमा बढि झुम्मिने गरेको दाबी हुन्छ कसैकसैको । यस्तो दाबी गर्नेलाई हामीले जिस्काउने गर्छौँ प्रायः ।
अनि भन्ने गर्छौँ की तिमीलाई बढि मन पराएको होला नी लामखुट्टेले । साँच्ची उक्त साथीले नखरा पारेको हो, आखिर लामखुट्टेले टोक्ने त सबैलाई उस्तै त हो भन्ने हाम्रो बुझाइ रहँदै आएको छ । लामखुट्टेले धनी, गरीब, दुब्लो मोटो, कालो तथा गोरो भनेर विभेद गर्ने कुरा भएन । कोही मानिसको रगत बढि मीठो र कसैको नमीठो हुने कुरा पनि भएन ।
त्यसैले लामखुट्टेले जसलाई मौका पायो उसैको जिउबाट रगत चुस्ने हो नी भन्ने ठम्याइ हुन्छ हाम्रो । तर वास्तवमा हाम्रो यो ठम्याइ गलत रहेछ । हालैको एक अध्ययनले मानिसको रगतको प्रकारले उसलाई लामखुट्टेले कति सताउँछ भन्ने कुराको निधो हुने तथ्य पत्ता लगाएको छ ।

शोधकर्ताका अनुसार लामखुट्टेले मानिसको जिउबाट रगत चुस्न रुचाउने दर मानिसको रक्त समूह अर्थात् ब्लड ग्रुपमा निर्भर गर्दछ ।
अमेरिकाको पब्लिक लाइब्रेरी अफ साइन्सका शोधकर्ताहरुका अनुसार ओ ब्लड ग्रुप भएका मानिसहरुलाई लामखुट्टेले बढि मन पराउँछ । ओ ब्लड ग्रुप भएका मानिसको शरीरको रगत चुस्न लामखुट्टेले बढि रुचाउँछ ।
शोधकर्ताहरुका अनुसार हाम्रो रगतमा प्रोटिन हुन्छ र उक्त रक्तप्रोटिन ओ ग्रुपको रगतमा बढि हुन्छ । त्यसैले बी ब्लड ग्रुप भएका मानिसको तुलनामा ओ ब्लड ग्रुप भएका मानिसहरुलाई लामखुट्टेले टोक्ने दर दोब्बर हुन्छ । त्यस्तै ए ब्लड ग्रुपका मानिसलाई बी ब्लड ग्रुपका मानिसलाई भन्दा पनि लामखुट्टेले कम टोक्छ ।
शोधका अनुसार लामखुट्टे मानिसको पसिनाको गन्धबाट पनि आकषिर्त हुन्छ । बढि पसिना आउने मानिसप्रति लामखुट्टे बढि आकषिर्त हुने शोधकर्ताको ठम्याइ छ । पसिनामा ल्याक्टिक एसिड, युरिक एसिड तथा एमोनिया जस्ता तत्व हुन्छन् जसले लामखुट्टेलाई आकषिर्त गर्दछ ।
त्यस्तै एक शोधका अनुसार लामखुट्टेले हेर्ने तथा रंग छुट्टाउने क्षमता पनि हुन्छ । लामखुट्टेले रातो, निलो तथा कालो लगायतका रंग सजिलै सँग पहिचान गर्न सक्छ । त्यसैले यदि तपाइँले यस्ता रंगका कपडा पहिरिनुभयो भने लामखुट्टेले बढि सताउनेछ ।
शोधले अर्को रोचक कुराको खुलासा पनि गरेको छ । जस अनुसार बियर पिउने मानिसलाई नपिउने मानिसको तुलनामा लामखुट्टेले बढि सताउने गर्छ । बियर पिउने मानिसको शरीरमा इथानोलको मात्रा बढि हुन्छ । इथानोलले मानिसलाई बढि आकषिर्त गर्दछ ।
www.onlinekhabar.com

शुभप्रभात

आज वि.सं. २०७२ भाद्र १७ गते बिहीबार तदनुसार ई. सं. २०१५ सेप्टेम्बर ०३ तारिख

भाद्रपद कृष्ण पञ्चमी, अश्विनी नक्षत्र, मेष राशिको चन्द्रमा, ध्रुव योग, तैतिल करण

आजको व्रत/पर्व : बिरुडा पञ्चमी (सुदुर पश्चिम),

आजको मूहुर्त : अन्नप्राशन(पास्नी),

भोलिको व्रत/पर्व : अमुक्ताभरण सप्तमी, गौरा सप्तमी

आजको राशिफल

Aries Rashifal मेष (चु, चे, चो, ला, लि, लु, ले, लो, अ) –

हाँसखेल र मनोरञ्जनपूर्ण समय छ । पारिवारिक सुख मिल्नुका साथै अध्ययन—अध्यापनको क्षेत्रमा प्रगतिको खबर सुन्न पाउनु हुनेछ । आर्थिक पक्ष सुदृढ बन्नेछ । न्यायिक, कानुनी वा प्रतियोगितात्मक क्रियाकलापमा विजय प्राप्त हुनेछ । मनमा दोधारको अवस्था सिर्जना हुनसक्छ । पारिवारिक सहयोग प्राप्त हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क ७ र शुभरङ्ग कालो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ शं शनैश्चराय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २३ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Taurus Rashifal बृष (इ, उ, ए, ओ, बा, बि, बु, बे, बो) –

बाह्रौं घरमा चन्द्रमा रहेकाले खर्चमा नियन्त्रण गर्नुपर्छ । दुर्गमस्थान र टाढाको यात्रा सम्भावना छ तर अनावश्यक यात्राबाट जोगिनु राम्रो हुन्छ । कल्पना र भावनामा केन्दित भइने छ । बोलीको विपरीत अर्थ लाग्न सक्छ, मुखलाई नियन्त्रणमा राख्नुहोला । पारिवारिक वातावरण पनि तपाईंको अनुकूल हुने छैन । आजका लागि शुभअङ्क ३ र शुभरङ्ग सिन्दुरे रातो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ हं हनुमते नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २३ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Gemini Rashifal मिथुन (का, कि, कु, घ, ङ, छ, के, को, ह) –

शरीरमा उत्साह र उमङ्ग प्राप्त हुनेछ । स्वास्थ्य सबल रहनेछ र काममा पनि फाइदाको योग छ । पशुपालन तथा कृषि क्षेत्रबाट राम्रो लाभ मिल्ने योग छ । पढाइलेखाइमा प्रगति हुनेछ । बौद्धिक प्रतिस्पर्धामा विजयी भइनेछ, नयाँ ज्ञान प्राप्त हुने योग छ । ठूलाबडाको आशीर्वादले रोकिएको काम बन्नसक्छ । आजका लागि शुभअङ्क ८ र शुभरङ्ग ध्वाँसे हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ रां राहवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १८ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Cancer Rashifal कर्कट (हि, हु, हे, हो, डा, डि, डु, डे, डो) –

हाकिम, मातापिता वा विशिष्ट व्यक्तिको विचारले प्रभावित तुल्याउन सक्छ । नोकरी अथवा व्यवसायसँग सम्बद्ध कुनै ठोस परिणाम देखा पर्नेछन् । तपाईंका सम्पूर्ण उद्यम र परिश्रमको राम्रो प्रतिफल प्राप्त हुनेछ । आँफूभन्दा वरिष्ठ व्यक्तित्व अथवा पर्यवेक्षकका साथमा अति सुमधुर सम्बन्ध रहने छ । आजका लागि शुभअङ्क ९ र शुभरङ्ग हलुका रातो वा पहेंलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ कुलदेवताभ्यो नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Leo Rashifal सिंह (मा, मि, मु, मे, मो, टा, टि, टु, टे) –

कतै लामो दूरीको लाभदायी यात्रा गर्नु छ भने आज राम्रो हुन्छ । सामाजिक उत्तरदायित्व वहन गर्ने समय छ । परोपकार र धार्मिक क्षेत्रमा लगानी गरेमा अझ राम्रो हुनेछ । रोकिएका काम सम्पादन हुनेछन् । नयाँ काम र जिम्मेवारी हात पार्ने मौका छ । पढाइमा पनि राम्रै प्रगति हुनेछ । आर्थिक पक्ष सबल छ । आजका लागि शुभअङ्क ९ र शुभरङ्ग छिर्केमिर्के बुट्टे हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ कें केतवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ७ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Virgo Rashifal कन्या (टो, प, पि, पु, ष, ण, ठ, पे, पो) –

आयुक्षेत्रमा चन्द्रमा भए पनि शुभग्रहको बल प्राप्त भएकाले सानातिना काम र घरेलु समस्यामा नै आजको समय व्यतीत भएपनि त्यसबाट राम्रो लाभ हुनेछ । सवारी साधन हाँक्दा अपनाएको सचेतताका कारण चोटपटकबाट जोगिनु हुनेछ । प्राज्ञिक र बौद्धिक क्षेत्रको काममा लामो यात्राको सम्भावना छ । आजका लागि शुभअङ्क ६ र शुभरङ्ग सफा र चम्किलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ शुं शुक्राय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ११ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Libra Rashifal तुला (र, रि, रु, रे, रो, ता, ति, तु, ते) –

रसरङ्ग र मनोरञ्जनको चाहना पूर्ण गर्ने समय आएको छ । तर कामधन्दा र व्यववायको चापले गर्दा प्रणयप्रसंग र दाम्पत्य सम्बन्धमा सामान्य चिसोपन देखिन सक्छ । बालबच्चाको क्रियाकलापले झर्को लाग्नसक्छ । यात्रामा सोचेजस्तो रमाइलो नहुन सक्छ । खानपानमा नियन्त्रण गर्नुहोला । आर्थिक पक्ष सबल छ । आजका लागि शुभअङ्क ६ र शुभरङ्ग सेतो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ सरस्वत्यै नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ११ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Scorpio Rashifal बृश्चिक (तो, ना, नि, नु, ने, नो, या, यि, यु) –

अधिकार प्राप्तिका लागि गरिएको प्रतिस्पर्धामा विजयी भइने छ । शत्रुहरूको चलखेल बढे पनि तिनले तपाईंलाई हानि पुर्याउन सक्ने छैनन् । चुनौती र अपठ्यारा हटाउन आज गरिएको प्रयास सफल हुनेछ । रमाइलो यात्राको सम्भावना छ र त्यसबाट दीर्घकालिक फाइदा पुग्नेछ । आजका लागि शुभअङ्क ९ र शुभरङ्ग गाढा रातो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ नमश्चण्डिकायै यस मन्त्रको कम्तीमा ९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Sagittarius Rashifal धनु (ये, यो, भ, भि, भु, ध, फा, ढ, भे) –

सन्तति पक्ष र भाइबहिनीले खुसीको वातावरण सिर्जना गर्नेछन् । लेखन, प्रकाशन र ज्ञानगुनका क्षेत्रमा सक्रियता बढ्ने छ । बौद्धिक र सृजनात्मक सफलता मिल्नेछ । बौद्धिक प्राज्ञिक गतिविधिमा संलग्न हुनेपर्ने छ । पारिवारिक जीवन सन्तोषप्रद रहने छ । साथीहरूसित मनोरञ्जन गर्ने अवसर जुर्नेछ । आजका लागि शुभअङ्क ७ र शुभरङ्ग नीलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ मृत्युञ्जयाय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २३ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Capricorn Rashifal मकर (भो, ज, जि, खि, खु, खे, खो, गा, गि) –

नचिताएको स्थानबाट धनागमको संकेत छ । शरीर फूर्तिलो भएको महसुस हुनेछ । परिणाममुखी काममा लगानीको समय छ । चुनौतीका बाबजुद नसोचेको काम बन्न सक्छ । धैर्यले काम लिने समय छ । जीवनसाथी, सन्तति वा विपरीतलिङ्गी साथीसँग सम्बन्ध आत्मीय बन्ने सम्भावना छ । आजका लागि शुभअङ्क ४ र शुभरङ्ग हरियो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ बुं बुधाय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ८ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Aquarius Rashifal कुम्भ (गु, गे, गो, सा, सि, सु, से, सो, द) –

पराक्रम र उत्साह बढ्नेछ । उद्योग र व्यापारमा विशेष फाइदाको योग छ । प्रतिस्पर्धी परास्त हुनेछन् । आम्दानी बढ्नेछ । सहयोगीहरूले साथ दिनेछन् र काममा सोचेजस्तै सफलता मिल्नेछ । कृषिकर्म र व्यावसायिक काममा भने केही चुनौतीको सामना गर्नुपर्छ । समग्रमा बन्दव्यापारबाट फाइदा नै हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क ३ र शुभरङ्ग गुलाबी हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ अं अङ्गारकाय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १० पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।

Pisces Rashifal मीन (दि, दु, थ, झ, ञ, दे, दो, च, चि) –

आर्थिक पक्ष सबल नै छ, यद्यपि समय बलियो छैन । गहना, कपडा वा धातुको कुनै वस्तु खरिद गर्दा राम्ररी मोलतोल गर्नु होला । परिवारमा पाहुनाको चाप बढ्न सक्छ र तिनको आवाभगतमा महत्वपूर्ण समयको नाश हुने सम्भावना छ । मातापिता, मान्यजन वा विशिष्ट व्यक्तिसँग विवादको सम्भावना पनि छ । आजका लागि शुभअङ्क २ र शुभरङ्ग सेतो वा घिउरङ्ग हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ नमः शिवाय यस मन्त्रको कम्तीमा २१ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
(द्रष्टव्य : आज उल्लेख गरिएको राशिफल असल वा खराब जेजस्तो भए पनि तपाईंले आफ्नो कामप्रति निष्ठा जनाउनु पर्दछ, कर्तव्यपालना गर्नु पर्दछ र परोपकारी/सामाजिक भावना राख्नु पर्दछ, यसो गर्नुभएमा अनिष्ट नाश हुन्छ वा न्यूनीकरण हुनेछ र राम्रो राशिफल छ भने अझ धेरै शुभफल प्राप्त हुनेछ ।)

हालै वैज्ञानिकहरूले ठूलो शोधपछि एउटा भविष्यवाणी गरेर पृथ्वी छैटौं महाप्रलयको युगमा प्रवेश गरेको बताएका छन्।

स्टानफोर्ड उड्स इन्स्टिच्युट फर इन्भारोमेन्टका प्राध्यापक तथा शोधकर्ता पाउल इर्लिचको टोलीले यस्तो भविष्यवाणी गरेको हो। यो भविष्यवाणी 'साइन्स एड्भान्स जर्नल'मा छापिएको छ।


यो शोधबारे समाचार प्रकाशन र प्रसारण भएपछि मानिसमा त्रास फैलिएको देखियो। मानिसले प्रकृतिबाट प्रशस्त फाइदा उठाएर प्रकृतिलाई नै हेप्न थालेपछि यस्तो अवस्था आउन लागेको हो।

म तर्कसहित भन्छु, अबको एक हजार वर्षपछि यो पृथ्वीमा प्राणीजगत् र वनस्पतिको अस्तित्त्व रहनेछैन।

यदि पृथ्वीमा प्राणीजगत्को अस्तित्त्वको अवस्थालाई अलि लम्ब्याउने हो भने माटोबाट जुन तत्त्व हामीले लिन्छौं, त्यो अर्को तत्त्वमा रूपान्तरित हुन्छ।

त्यो रूपान्तरित तत्त्वलाई माटोमै लगाउने हो भने प्राणीजगत्को अस्तित्त्वको अवस्थालाई केही अरू वर्ष लम्ब्याउन सकिन्छ।

पञ्चतत्त्वले अडिएको छ, यो पृथ्वी। अग्नि, जल, वायु, आकाश र माटो नै पञ्चतत्त्व हुन्। तत्त्व सिर्जना हुँदैन, न नष्ट नै हुन्छ।

यो त रूपान्तरितमात्रै हुन्छ। यही तत्त्व रूपान्तरण हुने चक्र खल्बलिएपछि कसरी प्राणीजगत् यो संसारमा टिकिरहन सक्छ?

यसरी चक्र खल्बलिइरहेको अवस्था देख्दा र वैज्ञानिकहरूले प्रमाणित गरिरहेको तथ्य देख्दा लाग्छ, भविष्यमा मानिसलगायत प्राणीजगत् डुबेर, डढेर र सुकेर मर्नेछन्।

तत्त्व रूपान्तरणको उदाहरणका लागि माटोमा मल र पानीबाट धान फस्टाउँछ। माटोबाटै उत्पन्न धानको भात र पानी खाएर मानिस बाँच्छ। त्यो भात र पानी दिसा, पिसाब र पसिनामा परिणत हुन्छ।

दिसा, पिसाब र पसिना मलमा परिणत हुन्छ। यी तत्त्व हाम्रो सेफ्टी ट्यांक वा ढलबाट खोलानाला हुँदै समुद्रतिर पठाउनुको सट्टा तिनीहरूलाई माटैमा मिलाइदिन सके प्राणीजगत्को अस्तित्वको आयुलाई केही लम्ब्याउन सकिन्छ।

डुबेर मर्नेछन् मानिस
मान्छेले प्रयोग गर्ने गरेको खानेकुरा, लगाउने लुगा, घर, चलाउने सामग्री आदि नै ती तत्त्व हुन्।

तिनीहरू प्राय: वनस्पतिको रूप बदलिएर बनेका अर्का तत्त्वहरू हुन्। धातुको रूप बदलिएर बनेका हुन्छन्, मानिसले प्रयोग गर्ने कतिपय सामग्री।

चाहे त्यो वनस्पति होस् वा धातु, ती सबै माटोबाट आएका हुन्।

मानिसको अज्ञानता, लोभ र भयका कारण मानिसले भोगचलन गर्दै आएको सामग्री अर्थात् रूपान्तरित तत्त्व विभिन्न तरिकाले माटैमा फर्काउनुपर्नेमा माटोमा नफर्काई खोला, खोल्सा, नदीमा फ्याँक्ने गरिएको छ।

गाउँघरमा खाएर पिएर निस्केको दिसापिसाब खोलाखोल्सामा बगिरहेको देखिन्छ। काठमाडौं उपत्यकाको हकमा फोहर तत्त्व ढलमार्फत बागमतीमा फालिन्छ। दिसापिसाबमात्रै होइन; लुगाफाटा, प्लास्टिक, कागज अर्थात् खेर जाने सबै सामग्री खोलानाला, नदी हुँदै समुद्रमा पुग्छन्।

नेपाल सरकारले खुला दिसापिसाब मुक्त क्षेत्र कार्यक्रम त ल्याएकै हो।

सहरमा शौचालयमा दिसापिसाब गर्ने गरिएकै हो। तर ती सबै दिसापिसाब वा नुहाउँदा र लुगा धुँदा निस्कने पानी त माटोमा मिल्नुपर्नेमा त्यसो त हुन सकेन।
जहाँ त्यसको आवश्यकता छैन, त्यो त समुद्रमा पो मिसिने भयो त !

यदि यी रूपान्तरित तत्त्वहरू माटोमै रहने थिए भने चक्र मिल्ने थियो, तर ती सामग्री त समुद्रमा पुगिरहेका छन्। यस्तो चलन नेपालमा मात्रै होइन, संसारभर छ।

काठमाडौंको मात्रै कुरा गरौं न ! यहाँ ५० लाख मानिस बस्छन्। तिनीहरूले दिनमा ६० लाख लिटर पिसाब फेर्छन्, १२ लाख किलो जति दिसा गर्छन्।

६० लाख लिटरजति नै लुगा धोएको र नुहाएको पसिना पानी पनि निस्कन्छ। त्यो कहाँ पुग्छ, त्यो त नदीनालामार्फत सीधै समुद्रमा पुग्ने हो।

नेपालको एउटा ठाउँको कुरा गर्दा त यस्तो अवस्था छ भने संसारभरका मानिसका दिसा, पिसाब र पसिना पानी पुग्ने ठाउँ त समुद्र नै हो। समुद्रमा यति धेरै मात्रामा ठोस र तरल वस्तु पुगेपछि त्यहाँको सन्तुलन बिग्रिँदैछ। त्यहाँका कतिपय प्राणी लोप भएर गइरहेका छन्।

भौतिक वस्तु समुद्रमा पुगेपछि त्यो त्यहीँ जम्न थाल्छ। यसरी भौतिक वस्तु समुद्रमा जम्दै गएपछि समुद्रको सतह माथि उठ्दै आउने नै भयो। हरेक सय वर्षमा समुद्र एक मिटर माथि उठ्दै आएको अनुमान गरिएको छ।

यही अनुपातमा समुद्रको सतह माथि उठ्दै जाने हो भने एक हजार वर्षमा १० मिटर समुद्र सतह माथि उठ्छ। त्यस अवस्थामा कति डुबान होला, अनुमान गरौं त ! त्यस बेला कति मानिस विस्थापित हुन्छन्।

के जमिनमा बस्ने मानिस, अन्य प्राणीजगत् र बिरुवाका लागि ठाउँ होला? यस्तो असन्तुलनले समुद्रमा रहने प्राणी बाँच्लान्? समुद्रमा आधारित खानेकुरा बाँकी रहला?

डढेर मर्नेछन् मानिस
अहिलेको युग हो, प्रविधिको। प्रविधि चलाउन इन्धन/ऊर्जा आवश्यक हुन्छ। यसका लागि कोइला, डिजेल, पेट्रोल र दाउरा बाल्ने गरिएको छ।

यसरी ऊर्जाका लागि इन्धन बाल्दा र अर्कातिर एअर कन्डिसन चलाउँदा त्यसबाट निस्कने रसायन क्लोरोफ्लोरो कार्बनले पनि अर्को समस्या ल्याइरहेकै छ।

पहिले महाप्रलय हुँदा बिरुवा जमिनमुनि गएर रूपान्तरित हुँदा त्यो ठोसमा कोइला र तरलमा डिजेल पेट्रोल भयो।

यस्तै ग्याँस पनि बन्यो। त्यो इन्धनलाई मानिसले आफ्नो बुद्धिले जमिनमा निकालेर प्रयोग गर्न सिके।

आज एक वर्षमा नौ अर्ब किलो कोइला बालिन्छ। वैज्ञानिक नियमअनुसार एक किलो इन्धन बाल्दा २० किलो कार्बनडाइअक्साइड निस्कन्छ।

अब भन्नोस्, नौ अर्ब किलो कोइला बाल्दा कति किलो कार्बनडाइअक्साइड निस्केला? अर्कातिर कोइला निकाल्दा पृथ्वीमा त खाल्डो पर्दै जान्छ।

नौ अर्ब किलो कोइला निकाल्दा त नेपालजत्रो खाल्डो खनिन्छ भने एक हजार वर्षमा कत्रो खाल्डो पर्ला?

समुद्र उचालिँदै जाँदा समुद्रको पानी त्यो खाल्डोमा पनि पर्दै जान्छ। यसमा डिजेल र पेट्रोलले सिर्जना गर्ने कार्बन डाइअक्साइडको कुरा छोडौं।

यो संसारमा कैयौं जनावर र पन्छीहरू छन्। तिनीहरूको मलमूत्रमाथि घामको प्रकाश पर्दा त्यो वाफका रूपमा मिथेन ग्याँस बनेर आकाशमा फैलन्छ।

किनकि पशुपन्छीको मलमूत्र व्यवस्थित नहुँदा त्यो वाफका रूपमा आकाशमा फैलिरहेको छ।

 यसले पनि पृथ्वीलाई तताइरहेको छ। हाम्रो गाउँघरमा रहने अव्यवस्थित रछ्यान मिथेन ग्याँसको स्रोत हुन पुगेको छ।

हामीले माटोबाट उत्पादन हुने खानेकुरा खाएर उत्पन्न भएको अर्को तत्त्व माटोमै नमिलाइदिँदा माटो रूखो हुन थाल्यो।

बिरुवा सप्रन छाडे। मल र जल नपाउँदा बिरुवा जिम्लन लागे। यस्तो अवस्थामा उत्पादन त घट्ने नै भयो। खान नपुग्ने अवस्था आइपर्‍यो। त्यसपछि उत्पादन बढाउनुपर्ने भयो।

वैज्ञानिकहरूले पत्ता लगाए- नाइट्रोजन, पोटास र फस्फोरसजस्ता तत्त्वको अभावमा उत्पादन घटेको। धेरै र सजिलोसँग हावाबाट नाइट्रोजन प्राप्त हुने पत्ता लाग्यो, अनि खानीबाट फस्फोरस र पोटास।

तर विडम्बना के भयो भने हावाबाट नाइट्रोजन र खानीबाट पोटास र फस्फोरसलाई ठोस मलमा परिणत गर्न त इन्धन नै बाल्नुपर्ने भयो।

 संसारमा हरेक वर्ष चार अर्ब टन उपभोग्य वस्तु उत्पादन हुन्छ।

कृषि वैज्ञानिक मदन राई आफ्‍नै दिसापिसाबबाट बनेको जैविक मल देखाउँदै। तस्बिर:  अन्‍नपूर्ण
त्यसका लागि ३० करोड टन रासायनिक मल उत्पादन गर्न पर्छ। यसका लागि ३० करोड टन नै कोइला बाल्नुपर्ने हुन्छ।

३० करोड टन कोइला बाल्दा ६ अर्ब टन कार्बनडाइअक्साइड उत्पादन हुन्छ र त्यसले आकाश ढाक्छ।
 पञ्‍चत्‍व रुपान्तरण हुने चक्र खल्बलिइएपछि कसरी प्राणीजगत यो संसारमा टिकिरहन सक्छ? यसरी चक्र खल्बलिइरहेको अवसथा देख्दा र वैज्ञानिकहरुले प्रमाणित गरिरहेको तथ्‍य देख्दा  लाग्छ,  भविष्‍यमा मानिसलगायत प्राणीजगत् डुबेर, डढेर र सुकेर मर्नेछन्।
फेरि नाइट्रोजनयुक्त मल असन्तुलित तरिकाले प्रयोग गर्दा त्यसबाट फेरि मिथेन, नाइट्रोस अक्साइड, आइट्राइट गरी तीन ग्याँस आकाशतिर फैलन्छ। यी ग्याँसले कार्बनडाइअक्साइडभन्दा सैयौं गुणा बढी आकाशलाई तातो बनाउँछ।

वैज्ञानिकहरूले हरेक सय वर्षमा पृथ्वीमा दुई सेल्सियसको दरले तापक्रम वृद्धि भइरहेको पत्ता लगाइसकेका छन्।

यही अनुपातमा तापक्रम वृद्धि हुने हो भने हरेक हजार वर्षमा त २० डिग्री सेल्सियस तापक्रम बढ्छ।

 त्यति तापक्रम बढेपछि यो संसारमा प्राणीजगत् र वनस्पति डढेर खरानी हुँदैन त?

सुकेर मर्नेछन् मानिस
तापक्रम वृद्धि हुँदा पानीको चक्रीय प्रणाली नै तोडिन्छ। पृथ्वी तातिँदै जाँदा पानी पर्ने सम्भावना कम हुँदै जान्छ।

पानी पर्नका लागि शून्य डिग्री चाहिन्छ।

अहिलेको तापक्रम वृद्धि हुने क्रम यही रूपले जारी रहने हो भने संसारमा बरफ नै हुँदैन।

अबको एक हजार वर्षमा त पृथ्वीमा तातो र सुक्खा वाफमात्रै हुन्छ। तातो र सुक्खा हावाबाट वर्षा हुँदैन।

यस्तै ताजा पानीको स्रोत भनेको हिउँ हो। हेर्नुस् त हाम्रा हिमाल, कालापत्थरमा परिणत हुँदै गइरहेका छन्।

पानीको स्रोत सुक्दै गएको छ। भविष्यमा समुद्रले पृथ्वीलाई ढाक्दै जाँदा जमिनमुनिको पानी पनि खान अयोग्य हुन्छ।

यस्तो अवस्थामा मानिस सुकेर मर्दैनन् त?

मानिसलाई बाँच्न हावा चाहिन्छ। श्वासप्रश्वासका लागि बढीमा चार सय पीपीएम कार्बनडाइअक्साइड हुन्छ।

ताजा हावामा दुई सय ५० देखि तीन सय पीपीएमसम्म कार्बनडाइअक्साइड हुन्छ।

वायु प्रदूषणको यही अनुपात कायम रहने हो भने मानिस निस्सासिएर पनि मर्छन्।

अब के गर्ने?
सामान्य रूपमा हामीले प्राणीजगत्को अस्तित्वको आयुलाई लम्ब्याउन सक्छौं। हामीले खाएर पिएर निस्केको दिसा, पिसाब र पसिना बिरुवामार्फत बाटोबाट प्राप्त गरेको तत्त्व हो।

ती तत्त्वलाई माटोमा फर्काउन सक्नुपर्छ। हामीले र पशुपन्छीले खानेपिउने कुरामा केही भिन्नता छैन, जस्तो हामी छानेर खान्छौं।

हामी धानको चामल खान्छौं, पशुले पराल र भुस खान्छ।

हामी काउलीको फूल खान्छौं, पशुपन्छीले पात र डाँठ खान्छ।

पानीको हकमा हामी मूलको पानी, तातोपानी, फिल्टर र बोतलको पानी पिउँछौं, पशुपन्छीले जस्तो पानी भेट्छ त्यही खान्छ।

खाएको र पिएको खाना र पानी ठोस र तरल रूपमा शरीरबाहिर निस्कन्छ।

हामीले जुन कुरा ठोस रूपमा निकाल्छौं त्यो दिसा हो, पशुपन्छीले निकालेको गोबर, सुली र बड्कौला हो।

हामीले निकालेको यही तत्त्वलाई माटोमा मिलाए त्यो समुद्रमा जानबाट रोकिन्छ र समुद्रको सतहको उचाइ पनि बढ्ने अनुपात कम हुन्छ।

यस्तै ती तत्त्व बिरुवाले खान्छ, बिरुवा हुर्कन्छ र त्यसले हामीलाई अक्सिजन दिन्छ, कार्बनडाइअक्साइड आफूले लिन्छ।

यसो भयो भने कार्बनडाइअक्साइड आकाशमा फैलने अनुपात पनि कम हुन्छ।

बिरुवामार्फत माटोबाट प्राप्त भएको तत्त्व हामीले खाएर हाम्रो शरीरबाट निस्केको रूपान्तरित तत्त्वले मल र जलको रूपमा माटोमै मिलाउँदा रासायनिक मलको प्रयोग गर्नु पर्दैन।

यसले चक्रीय प्रणाली खल्बलिनुबाट जोगाउँछ। के हामी यति काम गर्न सक्दैनौं? यसो भयो भने मानिस डुब्न, डढ्न, सुक्न र निस्सासिनबाट जोगिँदैनन्?

म गर्छु
हो, माथि मैले जे भने त्यो म गर्छु। तपाईं पनि गर्न सक्नुहुन्छ। म बिहानै उठेर दुई गिलास पानी पिउँछु।

पानी पिएको १० मिनेटपछि दिसा गर्ने बानी छ मेरो। म दिसा कहाँ गर्छु थाहा छ तपाईंलाई? म त मेरो कार्यालयमा दिसा गर्छु। अचम्म नमान्नुहोस्, म यसै गर्छु।

म प्लास्टिकको बाल्टिनमा पोलिथिन ब्याग राखेर दिसा गर्छु।

अस्पतालमा बिरामीले प्रयोग गर्ने प्वाल भएको कुर्सी ल्याएको छु, त्यसमा बस्छु र बाल्टिनमा दिसा गर्छु।

अनि एउटा बोतल हुन्छ, त्यसमा पिसाब फेर्छु। टेलिभिजन हेर्दै आनन्दले दिसापिसाब गर्छु।

दिसा गरिसकेपछि त्यो नगनाओस् भनेर प्राय: खरानी, नभए काठको धूलो र त्यो पनि नभए मसिनो सुकेको एक टोकरी धूलो हाल्छु।

दिसा गरिसकेपछि मलद्वार र हात धुनका लागि पौने लिटर पानी बाटामा प्रयोग गर्छु।

साबुनले हात धुन्छु। यो पानी पनि हामी मलका रूपमा प्रयोग गर्छौं।

दिसा गरेको बाल्टिन भरिएपछि खाडलमा लगेर झारपात, गोबर, सुलीसँग मिसाएर सडाउँछौं।

त्यो सडेपछि मल हुन्छ। त्यो मल हिजो जुन रूपमा माटोबाट आएको छ, त्यहीँ मिलाइदिन्छौं।

त्यो मल बिरुवाले पाउँछ र बिरुवाले हामीलाई फल दिन्छ। त्यो फल खाएर हामी बाँच्छौं।

मेरो घर, कार्यालय तथा विद्यालयमा जम्मा भएको दिसा, पिसाब र पसिनापानीलाई हामी खेर जान दिन्नौं।

हाम्रोमा त शौचालय पनि कस्तो छ भने एकातिरबाट दिसा र अर्कोतिरबाट पिसाब जान्छ र त्यो हामी ड्रममा जम्मा गर्छौं।

अलगअलग ठाउँमा थुपार्छौं। पिसाब ड्रममा राखेको एक महिनामा कीटाणु मरिसक्छ र त्यो झोल मल बन्छ।

 त्यसलाई हामी माटोमै मिसाउँछौं। दिसा पनि यसरी नै कुहाएर मल बनाउँछौं र माटोमै मिलाउँछौं।

जसरी ठोस मलले माटोलाई नरम बनाउनुका साथै अन्य तत्त्व दिन्छ, झोल मलले बिरुवालाई हलक्क बढ्न मद्दत गर्छ।

त्यसैले पिसाबबाट निस्केको झोल मललाई बिरुवाका लागि दूध भन्छु म त।

तपाईंले पनि यसो गरेर पृथ्वीलाई माया गर्ने हो भने प्राणीको अस्तित्वको आयु लम्ब्याउन सकिन्छ।

यसो नगर्ने हो भने हामी यो संसारबाट लोप भएर जाने समय धेरै लामो छैन, होश गरौं।
(कृषि वैज्ञानिक राईसँग अन्नपूर्णकर्मी राजकुमार दिक्पालले गरेको कुराकानीमा आधारित)

भनिन्छ जीवनमा कुनै न कुनै समयमा प्रेममा पर्छ मान्छे । प्यार निजी विश्वासमा आधारित हुने कुरा हो । प्रेमबारे मानिसका धारणा फरक फरक हुन्छन् तर सबैलाई आफ्नो पार्टनरको विषयमा चिन्ता र चासो हुन्छ

हरेक मानिसको प्रेमिल स्वभाव फरक फरक हुन्छ । कसले तपाइँलाई मायाँ गर्छ र कस्ले धोका दिन्छ थाहा पाउन कठिन छ । तर ज्योतिष शास्त्र भने यस्तो कुरा राशि अनुसार फरक पर्ने दावी गर्छ । मान्छेको हरेक स्वभाव जस्तै प्रेम सम्बन्धी धारणा र ब्यवहार पनि राशि अनुसार फरक हुने ज्योतिष शास्त्रको भनाइ छ ।

यहाँ राशि अनुसार मानिसको प्रेम ब्यवहार कस्तो हुन्छ भन्ने विषयमा चर्चा गरिएको छ ।

मेष राशि
मेष राशिका मानिस आकर्षक र प्रभावशाली स्वभावका हुन्छन् । यो राशिका पुरुष शाहसी हुन्छन् र केटीहरु छिटो आकर्षित हुन्छन् । मेष राशिका ब्यक्ति हतारमा प्रेम गर्छन् । कामुक स्वभावका हुने भएका कारण यिनीहरु हतारमा शारीरिक सम्बन्ध राख्न खोज्छन् । हतारमा प्रेम गर्ने हुँदा यिनीहरुको प्रेम विछोडमा टुङ्गिन्छ

वृष राशि
वृष राशिका ब्यक्तिलाई उत्तम श्रेणीका प्रेमी मानिन्छ । वृष राशिका ब्यक्ति प्रेम सम्न्ध राख्न माहिर हुन्छन् । यिनीहरु पनि छिट्टै प्रेममा पर्छन् । भावुक स्वभावका हुने हुँदा यिनीहरुको प्रेम असीम हुन्छ । यो राशिका मानिसको बैबाहिक जीवन पनि सुखी हुन्छ ।

मिथुन राशि
यो राशिका ब्यक्तिका धेरै प्रेम सम्बन्ध हुन्छन् । त्यति मात्र होइन बहुविवाहको सम्भावना पनि हुन्छ । खासमा भन्दा यो राशिका ब्यक्ति प्रेमलाई खेलौना सम्झिन्छन् भन्दा पनि हुन्छ । यिनीहरु विवाहमा सन्तुष्ट हुँदैनन् ।

कर्कट राशि
ज्योतिष शास्त्रका अनुसार कर्कट राशिका ब्यक्ति प्रेमको विषयमा मुडी हुन्छन् । यिनीहरु सम्बन्ध प्रति निक्कै इमान्दार हुन्छन् तर मुड अनुसार ब्यवहार हुन्छन् । यिनीहरुको बैबाहिक जीवनमा परिवर्तन आइरहन्छ । यिनीहरुको भाग्य विवाहपछि खुल्छ ।

सिंह राशि
सिंह राशिका ब्यक्तिको आवाज सुमधुर हुन्छ । यो राशिका पुरुषसँग केटीहरु आकर्षित हुन्छन् । यो राशिका ब्यक्तिको प्रेम सम्बन्ध धेरै जसो सफल हुन्छ । वैवाहिक जीवन पनि सफल हुन्छ ।

कन्या राशि
कन्या राशिको मानिसहरु राम्रा प्रेमी मानिँदैनन् । यो राशिका ब्यक्ति आकर्षक ब्यक्तित्वका हुन्छन् । मानिस प्रभावित गर्ने क्षमता पनि हुन्छ । त्यसकारण यिनीहरुको सम्बन्ध धेरैसँग हुने पनि हुन्छ ।


तुला राशि
ज्योतिष शास्त्रका अनुसार तुला राशिक ब्यक्ति महान प्रेमीमा पर्छन् । यिनीहरुको प्रेम गहिरो हुन्छ । तर यिनीहरु प्रेममा रहेपनि मानसिक तनावबाट गुज्रीरहेका हुन्छन् ।

वृश्चिक राशि
वृश्चिक राशिका मानिस उच्च आदर्श प्रेमी मानिन्छन् । यिनीहरु प्रेमका लागि सर्वस्व स्वीकार गर्न तयार हुन्छन् । यिनीहरु प्रेममा निक्कै इमान्दार मानिन्छन् । तर इर्श्याको भावना भने यो राशिका ब्यक्तिमा प्रवल हुन्छ । यिनीहरुको त्यागी भावनाले विपरित लिङ्गका मानिसहरु आकर्षित हुन्छन् ।

धनु राशि
यो राशिका प्रेमी संवेदनशील र नरममिजासका मानिन्छन् । यिनीहरुको स्वभाव नै सुन्दरतामा आकर्षित हुने हुँदा प्रेम टिकाउ भने हुँदैन । यिनीहरु प्रेममा विछोडका कारण टेन्सनमा हुन्छन् तर नयाँ साथी छिट्टै खोज्छन् ।

मकर राशि
मकर राशिका मानिस जिद्धी पना बढी हुन्छ । ज्योतिष शास्त्रका अनुसार यिनीहरुको यही स्वभावकै कारण प्रेम सम्बन्धमा समस्या समेत भोग्छन् । यो राशिका ब्यक्तिले जीवन साथीलाई निक्कै मायाँ गर्छन् तर झगडा पनि गर्छन् जिद्धी स्वाभवका कारण ।

कुम्भ राशि
ज्योतिष शास्त्रका अनुसार कुम्भ राशिका मानिस प्रेममा बढी भावुक हुन्छन् । यिनीहरु मन देखि मायाँ गर्छन् । निस्वार्थ प्रेम गरेपनि यिनीहरुले धोका पाउने सम्भावना बढी हुन्छ । प्रेममा विक्षिप्त भएपनि नयाँ साथीको खोजिमा भने यिनीहरु पनि रहन्छन् ।

मीन राशि
मीन राशिका प्रेमी प्रेमिकाको स्वभाव माछाको जस्तो हुन्छ । यिनीहरु भावुक हुन्छन् र छिटो विपरित लिङ्गीप्रति आकर्षित हुन्छन् । प्रभाव पार्न सिपालु हुन्छन् तर यिनीहरुको प्रेम जीवनमा धेरै उतार चढाव आउँछ । बैबाहिक सम्बन्धमा गहिरो प्रेम हुन्छ । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस

स्त रेखा विज्ञानले मानिसको सबै कुरा हातका रेखाले निर्धारण गर्ने बताउँछ । यी रेखा हाम्रो जन्मकै क्रममा बन्ने र यीनको प्रभाव जीवनभर रहने बताइन्छ । यहाँ हामीले धनी हुने ब्यक्तिका हातका रेखा कस्ता हुन्छन् भन्ने विषयमा चर्चा गरेका छौं ।


समुन्द्र शास्त्रका अनुसार जुन ब्यक्तिको हातमा औंलाको जौ जस्तो चिन्ह हुन्छ त्यस्ता ब्यक्ति निक्कै धनीमानी र सुखी हुने बताइन्छ । यो चिन्ह हुने ब्यक्ति भाग्यमानी पनि हुने गर्छन् । समाजमा प्रतिष्ठिन हुने र राजनीतिमा लागे सफल राजनीतिज्ञ हुने हस्त रेखा विज्ञानको दावी छ ।
शंखको चिन्ह
अध्यात्मको दृष्टिले हातमा शंखको चिन्ह हुनु निक्कै राम्रो मानिन्छ । यस्ता चिन्ह भएका ब्यक्ति बुद्धीमान हुने बताइन्छ । जुन ब्यक्तिको चार वटा औंलामा शंकको चिन्ह छ त्यस्ता ब्यक्तिले सरकारी उच्च पदस्थ पद प्राप्त गर्ने सम्भावना हुन्छ । ५ बटै औंलामा यस्तो चिन्ह छ भने विदेश यात्रा भैरहने हुन्छ । विदेशमा धन आर्जन पनि राम्रो हुने मानिन्छ ।

जुन ब्यक्तिको ६ वटा औंलामा यस्तो चिन्ह छ औंलामा छ भने यसले धर्मकर्ममा विश्वास हुने ब्यक्ति जनाउँछ । यिनीहरु अध्यात्मिक प्रवचनमा पनि तीक्ष्ण हुन्छन् । १० बटै औंलामा शंख हुने ब्यक्ति महात्मा हुन्छ भने ८ वटा शंख हुने सुखी र धनी हुन्छन्
हस्त रेखामा हातमा हुने चक्रकोबारेमा पनि चर्चा गरिएको छ । जुन ब्यक्तिको १० वटै औंलामा चक्र छ भने त्यसता ब्यक्ति संसार जित्ने ब्यक्ति हुन्छन् । १ मात्र औंलामा चक्र भएमा विद्वान हुन्छ । २ औंलामा चक्र छ भने सुन्दर हुने मानिन्छ । भने ३ औंलामा चक्र हुने ब्यक्ति सुखी हुन्छन् र यस्ता ब्यक्तिलाई भोग र विलाश मन पर्छ ।
सूर्य पर्वत
हातको अनामिका औंलाको फेंदमा सूर्य पर्वत हुन्छ । सूर्यको सम्बन्ध राजनीतिक र सरकारी उच्च क्षेत्रसँग मानिन्छ । सूर्य रेखा सफा छ भने यस्ता ब्यक्ति सरकारी उच्च पदमा पुग्छन् । त्यसमा त्रिभुज समेत छ भने उनीहरुको प्रभाव देशमा मात्र होइन विदेशमा समेत हुन्छ । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस

काठमाडौं, भदौ १६ । नक्कली नोट बनाउने तथा कारोबार गर्ने गरेको आरोपमा नुवाकोटका २० वर्षीय दीपक न्यौपानेलाई प्रहरीले पक्राउ गरेको छ ।

महानगरीय प्रहरी परिसर टेकुले बुधबार पत्रकार सम्मेलन गरी उनलाई सार्वजनिक गरेको हो । गोंगबु बसपार्क क्षेत्रबाट १ हजार दरका ८० थान र नेपालटारस्थित न्यौपानेको कोठाबाट १ हजार दरका ५५ थान नक्कली नोट र १३ ओटा नक्कली नोट छाप्न ठिक्क पारिएका कागजसहित न्यौपानेलाई पक्राउ गरेको प्रहरीले जनाएको छ ।

अभियुक्त न्यौपानेले १६ हजार बराबरको नक्कली नोट बजारमा पठाइसकेको पनि प्रहरीले जनाएको छ ।

नेपालटारस्थित ग्रामीण आर्दश कलेजमा स्नातक पहिलो वर्षमा अध्यनरत न्यौपाने बाफलस्थित प्राइम लाइफको वैदेशिक रोजगारी म्यादी जीवन बिमामा काम गर्ने र सोही स्थानमा नोटहरु फोटोकपी गरी नक्कली नोट बनाउने गरेको प्रहरीले जनाएको छ ।

अभियुक्तको अफिसबाट नक्कली नोट बनाउने फोटोकपी मसिन र त्यसमा प्रयोग हुने अन्य सामाग्रीहरुसमेत प्रहरीले बरामद गरेको छ imagekhabar.com

कतार एयरवेजले २ सय ९५ जनाको लागि भ्याकेन्सी आब्हान गरेको छ।  २ सय ९५ जनाका लागि उसले जुनसुकै देशका नागरिकले पनि आवेदन दिनसक्ने  भ्याकेन्सी आब्हान गरेको हो । पछिल्लो समय कतार एयरवेजमा नेपालीहरुको पनि आकर्षक बढ्दो छ।

प्रशासन, क्याविन क्रियु, कार्गो, कर्मसियल, कस्टमर कन्ट्याक्ट सेन्टर, लेखा, हुमन रिर्सोस, मार्केटिङ, टेक्निकल इन्जिनियर लगायतका पदमा उसले अनलाइनमार्फत दरखास्त आब्हान गर्न आग्रह गरेको छ।
दरखास्त आब्हान गर्न चाहनेले http://careers.qatarairways.com/qatarairways/SpeculativeVacancies.aspx गइ आवेदन दिन सक्नेछन् ।   kinmel.setopati.com

म्याग्दी, भदौ १६ । म्याग्दीमा एकै घरका दुई दिदीबहिनी आफ्नै घरमा मृत अबस्थामा फेला परेका छन् । जिल्लाको उत्तरी शिख –९ गिवाङकी ४३ वर्षिया भिममाया तिलीजा र उनकी बहिनी ४० वर्षिया देशमाया तिलीजा आफ्नै घरमा मृत अबस्थामा फेला परेका जिल्ला प्रहरी कार्यालय म्याग्दीले जनाएको छ ।

सुस्त मनस्थिती भएका उनिहरुको शव घरको छुट्टा छुट्टै कोठामा सुतेकै अबस्थामा भेटिएको प्रहरीले जनाएको छ । जिल्ला प्रहरी कार्यालय म्याग्दीबाट प्रहरी निरिक्षक बिमलकुमार उपाध्यायको नेतृत्वमा पुगेको टोलीले घटनाको अनुसंधान सुरु गरेपनि प्रहरी नै घटनाका विषयमा आश्चर्यमा परेको छ ।
www.etajakhabar.com

१६ भदौ, काठमाडौं ।

परराष्ट्र मन्त्रालय अन्तगर्त राहदानी विभागले जरुरी सूचना प्रकाशित गर्दै आगामी मंसिर ८ गते पछि हस्तलिखित राहदानी नचल्ने भन्दै तत्काल एमआरपी बनाउन अनुरोध गरेको छ ।

देशभित्र र विदेशमा रहेका नेपालीहरुलाई एमआरपी बनाउन अनुरोध गरेको राहदानी विभागले विदेशमा हस्तलिखित राहदानीमा रहेका आफन्तजनहरुलाई नेपाली राजदूतावासहरुमा सम्पर्क गरी एमआरपी बनाउनको लागि जानकारी गराउनु हुन समेत अनुरोध गरेको छ ।

सूचना यस्तो छः
राहदानी विभागको अत्यन्त जरुरी सूचना
यही नोभेम्बर २४, २०१५ (तद्नुरुप २०७२ मंसिर ०८ गते) पछि सम्पूर्ण हस्तलिखित राहदानीहरु नचल्ने (मान्य नहुने) भएकोले जतिसक्दो छिटो MRP बनाउनु हुन सम्बद्ध सबैमा हार्दिक अनुरोध गरिन्छ । साथै विदेशमा हस्तलिखित राहदानीमा रहेका आफन्तजनहरुलाई नेपाली राजदूतावासहरुमा सम्पर्क गरी MRP बनाउनको लागि जानकारी गराउनु हुन समेत अनुरोध गरिन्छ।nepaliheadlines.com

मुगु : गाउँको नियमअनुसार नचलेको भन्दै जरिवाना तोकेका व्यक्तिलाई प्रहरीले संरक्षण गरेको आरोप लगाउँदै मुगु गाउँका गाउँलेले सीमा प्रहरी चौकी मुगुमा गएराति ढुङ्गामुढा गरेका छन् ।

जिल्ला वन कार्यालयबाट कटुकी सङ्कलन पुर्जी लिएका जुम्ला जिल्ला विजय नगरटोल घर भएका सङ्कलक ठेकेदार केसीबहादुर भण्डारीका स्थानीय सम्पर्कवाला मुगु–८ मुगु गाउँका नुन्डुल लामा र सोही गाविस ५ का सोनाम लामाले स्थानीय समुदायभन्दा बाहिरका–जुम्ला र जाजरकोटका सङ्कलक ल्याएर आफ्नो वनमा जथाभावी जडीबुटी सङ्कलन गरेको आरोप गाउँलेले लगाएका थिए ।

गाउँलेले जडिबुटी सङ्कलनको बहानामा घोर चोरी सिकारी गरेको भन्दै तोकेको जरिवाना तिर्न सम्पर्कवालाले नमानेपछि मङ्गलबार दिउँसो उनीहरुका घरमा तोडफोड र कुटपिट गर्न थालेपछि दुवैलाई सुरक्षा दिन प्रहरी चौकीमा राखिएकोपछि राति करिब ३ सय जनाले चौकीमा ढुङ्गामुढा गरेका थिए ।

ढुङ्गामुढाका क्रममा सीमा प्रहरी चौकीका झ्यालढोका, पर्खाल भत्काइ तोडफोड गरिएको छ । ठूलो सङ्ख्यामा आएका गाउँलेको प्रतिकारबाट बच्न प्रहरीले ११ राउन्ड हवाइ फायर गरेको थियो ।

गाउँलेको प्रहारबाट प्रहरी सहायक निरीक्षक रुद्र रावलसहित पाँचजना प्रहरी सामान्य घाइते भएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय मुगुका प्रहरी नायब उपरीक्षक श्रीहजुर सिलवालले बताए ।

रातभरि तनाव भएपछि गएराति ८ बजे नै प्रहरी निरीक्षक मित्रप्रसाद आचार्यको नेतृत्वमा थप १५ जना प्रहरी पठाइएको छ ।

टोली घटनास्थलमा पुगेपछि स्थलगत मुचुल्का उठाउने र प्रहरी चौकीमा ढुङ्गामुढा गर्न गाउँलेलाई उक्साउने टासी तामाङ, च्यावा तामाङ, पाल्जिर तामाङ, तेन्जिङ तामाङ र पाल्जोर तामाङलाई नियन्त्रणमा लिइ स्थिति सामान्य बनाउन गाउँमा प्रहरीले सहजीकरण गर्ने पनि प्रनाउ सिलवालले बताए ।

ठेकेदार भण्डारीका अनुसार जिल्ला वन कार्यालयबाट राष्ट्रिय वनमा कटुकी सङ्कलनको वैधानिक पुर्जी लगेर जडीबुटी सङ्कलन गरिएको थियो ।

तर राष्ट्रिय वनलाई सामुदायिक वन जस्तो गरेर आफ्ना मान्छेबाट गाउँलेले जरिवाना उठाउन खोजेपछि आफूहरुले दोहोरो दस्तुर तिर्न नमान्दा सुनियोजित रुपमा आक्रमण गर्न थालेपछि स्थिति तनावपूर्ण भएको हो ।

मुगु गाउँस्थित राष्ट्रिय वनमा ८० क्विन्टल कटुकी सङ्कलन गर्न ठेकेदार भण्डारीले सङ्कलन पुर्जी लिएको जिल्ला वन कार्यालयले जनाएको छ । घटनास्थल जिल्ला सदरमुकाम गमगढीबाट २८ कोस पूर्वमा पर्दछ भने पैदलमा दुई दिन लाग्छ । /annapurnapost.comf

जातीय सद्भाव विगार्न खोजेको आरोप
काठमाडौं : जातीय सद्भाव विग्रिने गरी उछृंखल अभिव्यक्ति दिँदै हिँडेको अभियोगमा प्रहरीले आदिवासी जनजाति महांघका पूर्वमहासचिव आङकाजी शेर्पालाई बौद्धबाट पक्राउ गरेको छ ।

संघीय समाजवादी फोरमका नेतासमेत रहेका शेर्पालाई महानगरीय अपराध महाशाखाको टोलीले बुधबार दिउँसो पक्राउ गरेको हो ।

शेर्पालाई बौद्धस्थित शेर्पा सेवा केन्द्रमा आयोजित एक कार्यक्रमस्थलबाट अपराध महाशाखाका सादा पोशाकका प्रहरीले पक्राउ गरेका हुन्।

उनले पछिल्लो समय शेर्पाको बाहुल्यता रहेको क्षेत्रमा आन्दोलन चर्कार्इ जातीय द्धन्द्व बढाउन खोजेको सूचना प्रहरीले पाएको थियो । शेर्पा बाहुलक्षेत्रमा आन्दोलन चर्काउने तयारीका लागि उनी बौद्धमा बैठक गरिरहेका थिए ।

बौद्धमा बिहान ११ बजेदेखि बसेको बैठक २ बजे दिउँसो सकिएपछि उनी पक्राउ परेका हुन् । बैठकस्थलबाट मोटरसाइकलमा निस्कन लागेका उनलार्इ महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखाले पक्राउ हिरासतमा लिएको छ ।

अपराध महाशाखाका प्रमुख एसएसपी सर्वेन्द्र खनालले उछृंखल अभिव्यक्ति दिँदै हिँडेकाले शेर्पालाई पक्राउ गरिएको अन्नपूर्ण पोस्ट्लाई जानकारी दिए ।

शेर्पाले पछिल्लो समय सामाजिक सञ्जाल र सार्वजनिक कार्यक्रममा जातीय सद्भाव खल्बलिने खालका अभिव्यक्ति दिँदै हिँडेपछि उनीमाथि प्रहरीले निगरानी गरिरहेको थियो ।
www.annapurnapost.com

 पाकिस्तान :  उत्तरपश्चिमी पाकिस्तानी सहर पेसावर सहरको बाहिरी इलाकामा बुधबार बिहान सबैरे भएको दोहोरो गोली हानाहानमा कम्तीमा तीन प्रहरीको मृत्यु भएको छ ।

सो गोली हानाहानमा परी अन्य आठ प्रहरी घाइते भएका छन् । वरिष्ठ प्रहरी अधिकारी मिआन सैएदकाअनुसार प्रहरीको दैनिककार्य अन्तरगत घर घरमा गरिने खानतलासीका क्रममा सो झडप भएको हो ।


बन्दुकहधारीको आक्रमणपछि दोहोरो गोली हानाहान भएको जनाइएको छ । सो खानतलासी उमार पयान गाउँमा भएको जनाइएको छ । सो गोली हानाहानको क्रममा तीन प्रहरी र एक बन्दुकधारीको मृत्यु भएको सैयदले एएफपी समाचार समिलिलाई बताउनु भएको छ । पेसावरमा तालिवान आतङ्ककारी समूहको उपस्थिति भएको पाइन्छ ।


तर यस आक्रमणमा आतङ्ककारी वा अन्य अपराधिक समूहका कसको हात रहेको छ भन्ने बारेमा भने प्रष्ट भएको छैन । आक्रमणकारीहरुले ग्रेनाड र मोर्टास आक्रमण समेत गरेको सैयदले जानकारी दिनु भएको छ । पेसावरका प्रहरी प्रमुख मुबारक जेबले यस झडप र हताहतीको पुष्टि गर्नु भएको छ ।

पेसावर सहरमा यसअघि पनि भीषण आतङ्ककारी आक्रमणहरु भएको पाइन्छ । गत डिसेम्बरमा पनि सैनिकद्धारा सञ्चालित एक विद्यालयमा भएको आक्रमणमा विद्यालयका बालबालिकासहित १५० भन्दा बढी व्यक्तिको मृत्यु भएको थियो । गत फेब्रुअरीमा तीन सशस्त्र तालिवान आतङ्ककारीले एक मस्जिदमा गरेको आक्रमणमा २१ जना व्यक्तिको मृत्यु भएको थियो ।


अधिकारीका अनुसार पाकिस्तानी सैनिकले आतङ्ककारीका विरुद्ध सुरु गरेको भीषण कारबाहीमा परी करिब ३ हजार आतङ्ककारीको मृत्यु भईसकेको छ ।
annapurnapost.com

सेना परिचालनको तयारी, गोली हान्ने अनुमति
कलैया : संयुक्त मधेसी मोर्चाको प्रदर्शनका कारण तनावग्रस्त बाराको कलैया र राजमार्गक्षेत्रलाई स्थानीय प्रशासनले दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषणा गर्दै कफ्र्यु लगाएको छ ।

मोर्चा र प्रहरीबीचको झडपका क्रममा प्रदर्शनले स्थिति बिगे्रपछि जिल्ला प्रशासनले कार्यलयले कलैयादेखि पथलैयासम्मको क्षेत्रलाई दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषणा गर्दै रातिको समयमा कर्फ्यू आदेश जारी गरेको छ ।

प्रमुख जिल्ला अधिकारी बालकृष्ण पन्थीले तनाव साम्य गर्न स्थानीय प्रशासन ऐन, २०२८ को दफा ६ को ‘ख’ अनुसार दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषणा गरी कर्फ्यू आदेश जारी गरिएको बताए ।

पन्थीका अनुसार कलैयास्थित नेपाल टेलिकमको कार्यलयदेखि पश्चिम त्रिभुवन राजपथसम्म पुग्ने बिन्दुसम्मको सहायक राजमार्ग र दक्षिण परवानीपुरको ज्योति फार्मनजिकै रहेको मुक्ति आयल स्टोर्सदेखि पथलैयासम्मको त्रिभुवन राजपथलाई दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषणा गरिएको छ ।

दुबै राजमार्गको करिब पाच सय मिटर दायाँबायाँको क्षेत्र पनि दंगाग्रस्त क्षेत्र भित्र पर्ने पन्थीले जानकारी दिए ।

प्रशासनले दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषित राजमार्गमा बेलुका ८ बजेदेखि बिहान ७ बजेसम्म कर्फ्यूसमेत लगाएको छ । दंगाग्रस्त क्षेत्र भित्र सभा, जुलुस, बैठक, भेला, प्रदर्शन र पोस्टर पर्चा टाँस्न नपाइने प्रजिअ पन्थीले बताए । कर्फ्यूमा प्रशासनको अनुमति नलिई नहिँड्नसमेत प्रजिअ पन्थीले बिज्ञप्तीमार्फत आग्रह गरेका छन् ।

दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषणा र कफर्यु आदेशपछि प्रशासनले सेना परिचालनको तयारी गरेको छ । प्रजिअ पन्थीले दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषणा भएलगत्तै सेना परिचालनको बाटो खुलेको भन्दै आवश्यकता अनुसार नेपाली सेना तैनाथ गरिने जानकारी दिए ।

पन्थीले जारी गरेको बिज्ञप्तीमा सुरक्षाका तीनवटै निकाय नेपाल प्रहरी, सशस्त्र प्रहरी र नेपाली सेनालाई गोली हान्नसमेत आदेश दिइएको उल्लेख छ ।

‘अब दंगाग्रस्त क्षेत्र भित्र त्यस्ता कुनै किसिमका गतिविधि गर्न पाईदैन्, कसैले गरेमा गोली समेत हान्न सकिनेछ’ पन्थीले भने ‘त्यसैले अब राजमार्गमा प्रर्दशन र अवरोध नगर्न सबैलाई अनुरोध गर्दछु ।'

मोर्चा र प्रहरीबीचको झडपमा मंगलवार कलैयामा २० वर्षीय हिफाजत मिया अंसारीको गोली लागेर मृत्यु भएको थियो ।

प्रहरीले अनावश्यक बल प्रयोग गरेको भन्दै प्रदर्शनकारीले राजमार्गका बिभिन्न ठाउँमा बिजुलीको पोल, हयूम पाईप र ढुंगा राखेर टायर बाल्दै प्रदर्शन गर्दै आएका छन् ।

यसैगरी अघिल्लो दिनको तुलनमा बुधवार कलैयाको जनजीवन सामान्य देखिएको छ । प्रहरी र प्रदर्शनकारीबीच मंगलवार दिनभर झडप भएको थियो । झडपकै क्रममा अन्सारीले ज्यान गुमाएका थिए । प्रमुख जिल्ला अधिकारी पन्थीले कलैयाको स्थितीमा सामान्य बन्दै गएको बताए ।

यसैगरी कचोर्वा गाविसमा रहेको चौकी जलाउन पुगेका प्रदर्शनकारीलाई स्थानीयले रोकेका छन् । चौकीमा आगो लगाउन पुगेका प्रदर्शनकारीलाई भित्र पस्न नदिएर स्थानीयले बाहिरै रोकेको प्रहरी नायब उपरीक्षक विनोद शर्माले जानकारी दिए ।www.annapurnapost.com

पर्साका गाउँ गाउँमा विरोध जुलुस
वीरगन्ज : प्रहरी र प्रदर्शनकारीको हिंसात्मक झडपले मंगलबार दिनभर तनावग्रस्त वीरगञ्ज बुधबार बिहानैदेखि सुनसान देखिएको छ ।

वीरगन्जमा स्थानीय प्रशासनले सोमबारदेखि लगाएको अनिश्चितकालीन कर्फ्यू बुधबार तेश्रो दिन पनि जारी छ ।

यस्तै स्थानीय प्रशासनले वीरगन्जलाई मंगलबारदेखि  दङ्गाग्रस्त क्षेत्रसमेत घोषणा गरेको छ । वीरगन्जका मुख्य सडक र टोलहरुमा बुधबार बाक्लो संख्यामा नेपाल प्रहरी र सशस्त्र प्रहरी परिचालन गरिएको छ ।

वीरगन्जमा बुधबार बिहान नेपाली सेनाले पनि केही बेर पैदल गस्ती गरेको थियो । तर जिल्ला प्रशासन कार्यालय पर्साले सेना परिचालन नगरिएको जनाएको छ ।

प्रमुख जिल्ला अधिकारी केशवराज घिमिरेले सेना परिचालन भएको हल्ला चलेपनि वीरगञ्जमा सेना परिचालन नभएको बताए ।  उनले वीरगन्ज नाकामा रोकिएका मालवाहक गाडी स्कर्टिङ गरेर पठाउने क्रममा केही बेर सेनाले गस्तीमात्र गरेको बताए ।

वीरगन्जस्थित नेपाली सेनाको बरख गणका गणपति प्रमुख सेनानी सुरेश हमालले पनि वीरगन्जमा  सेना परिचालन नभएको बताए । सवारी साधनको स्कर्टिङ भने सेनाले नै गरेको उनले बताए । कर्फ्यू जारी रहेकाले घर बाहिर ननिस्कन सर्वसाधरणलाई प्रहरीले चेतावनी दिइरहेको छ ।

पर्साका गाउँ गाउँमा विरोध जुलुस
यसैबीच आन्दोलनको समर्थन र प्रहरी दमनको विरोधमा पर्साको ग्रामीणक्षेत्रमा भने बुधबार बिहानैदेखि प्रदर्शन भइरहेको छ ।

वीरगञ्जको परवानीपुर, गण्डक, हिमाल आईरन, चैनपुर, नितनपुर लगायत क्षेत्रमा बिहानैदेखि प्रदर्शन शुरु भएको संघीय समाजवादी फोरम नेपाल पर्साका अध्यक्ष प्रदीप यादवले जानकारी दिए ।

त्यस्तै आन्दोलनमा प्रहरीले दमन गरेको भन्दै विरोधमा पर्साको पोखरीयामा बुधबार स्थानीय बासिन्दाले विहानैदेखि प्रदर्शन जारी राखेका छन् । स्थानीयवासीले गाउँ परिक्रमा गरी ठाउँ ठाउँमा टायर बालेर प्रर्दशन गरिरहेको स्थानीय दिपनारायण रौनियारले जनाएका छन् ।


बिन्दवासीनीको तिलावे पुल नजिक रहेको कांग्रेसका नेता स्वर्गीय आत्मराम ओझाको शालिक बुधबार प्रदर्शनकारीहरुले तोडफोड गरेका छन् । यसैगरी पर्साको परवानीपुरमा बुधबार स्थानीयले प्रहरीको दमनको विरोधमा लाठी जुलुश प्रदर्शन गरेका छन् ।

उनीहरुले प्रधानमन्त्री सुशील कोइराला, एमाले अध्यक्ष केपि ओली र  गृहमन्त्री वामदेव गौतमको पुत्ला दहन पनि गरेका छन् । यसैगरी पर्साको पटेर्वा सुगौलीमा रहेको इलाका प्रहरी कार्यालय बुधबार स्थानीयवासीले घेराउ गरेका छन् ।

करिब दुई सयको संख्याका स्थानीयबासीले प्रहरी कार्यालय घेराउ गरेर प्रदर्शन गरिरहेको स्थानीय चिरन्जीवी यादवले जानकारी दिए । यस्तै पर्साको देउरवाना गाविसमा मधेसी दलका कार्यकर्ताहरुले टायर बालेर प्रदर्शन गरेका  छन् । मधेसी दलको आन्दोलनको समर्थन गर्दै स्थानीय बासिन्दाले मनवा बजार बन्द गर्नुको साथै प्रर्दशन गरेका छन् ।

मंगलवार वीरगन्ज र कलैयामा प्रहरीको गोली लागेर पाँच जनाको मृत्यु भएको थियो भने ४० जना भन्दा बढी घाइते भएका थिए । मृतक चार जनाको शव नारायणी उपक्षेत्रिय अस्पतालमा र एक जनाको शव कलैया अस्पतालमा राखिएको छ ।

सरकारले मृतकहरुलाइ शहिद घोषणा नगरेसम्म शव नबुझने मृतकका आफन्तहरुले अडान लिएका छन् ।

मालबाहक सवारी गन्तव्यतर्फ
यसैबीच प्रहरीले आज विहान स्कर्टिङ गरेर वीरगञ्जबाट ठूलो संख्यामा मालबाहक सवारी साधनलाई विभिन्न गन्तव्यमा पठाएको छ । मुलुकको मुख्य भन्सार नाका वीरगन्जमा थन्किएका मालबाहक सवारी साधनलाई प्रहरी स्कर्टिङ्गमा गन्तव्यतर्फ पठाइएको हो ।

वीरगञ्ज भन्सार कार्यालयका सूचना अधिकृत सुशीलप्रसाद शर्माका अनुसार, आज कूल एक सय २९ मालबाहक गाडीलाई स्कर्टिङ गरि पठाइएको हो ।

इन्धनका टयांकर ७२ वटा, एलपी ग्यास बोकेका १८ वटा बुलेट, केरा बोकेका ९ ट्रक, ४ वटा नयाँ मिनी र केही कोइला तथा  एचाआरसिट जस्ता औद्योगिक कच्चा पदार्थ बोकेका मालबाहक गाडी स्कर्टिङ गरेर पठाइएको शर्माले बताए ।
annapurnapost.com

१६ भदौ, काठमाडौं ।

निरन्तर ओरालो लागेको सुनको मूल्य आज पनि घटेको छ । सुनको भाउ आज २ सय ५५ रुपैयाँले घटेको सुन चाँदी ब्यवसायी महासंघले जनाएको छ ।

महासंघका अनुसार बुधवार छापावाल सुनको भाउ प्रतितोला ५० हजार ८ सय रुपैयाँमा कारोबार भैरहेको छ ।

सुनसँगै चाँदीको भाउ पनि ५ रुपैयाँले घटेको छ । यस्तै चाँदीको भाउ तोलाको ६ सय ७५ तोकिएको छ ।

नेपालगन्ज : स्वयत्त मधेश प्रदेशको माग गर्दै मुस्लिम समुदाय समेत सडक आन्दोलनमा उत्रिएका छन् ।

थारु र मधेशीको आन्दोलनमा एकबद्धता जनाउदै  लोकतान्त्रिक मुस्लिम संघले संंघीयताको सीमांकन विरुद्ध स्वायत्त मधेस प्रदेशको माग गर्दै आन्दोलनमा उत्रिएको हो ।

संबैधानिक मुस्लिम आयोगको गठन हुनु पर्ने, संविधान मुस्लिमको पहिचान कायम हुनु पर्ने र कैलाली कञ्चनपुर टुक्रयाउन नपाइने लगायतका नारा लगाउँदै  मुस्लिमहरुको जुलुसले नेपालगन्ज नगर परिक्रमा गरेको छ ।

बाँकेको इन्द्रपुरबाट आएको लोकतान्त्रिक मधेशी मोर्चाको जुलुस समेत मुस्लिमको जुलुसमा मिसिएको थियो ।

सो जुलुसमा केही मुस्लिम अगुवासहित संघीय समाजवादी फोरमका बाँके अध्यक्ष कमरुद्दिन राई, तराई मधेश लोकतान्त्रिक पार्टीका केन्द्रीय सदस्यद्धय पशुपति दयाल मिश्र र बिजय गुप्ता लगायतको सहभागिता छ ।

उता बाँकेको कोहलपुरमा थारु समुदायले प्रर्दशन गरिहेका छन् । २२ दिनदेखि नेपालगन्ज बन्द रहँदै आएको छ । यसले यहाँका जनजीवन दिन प्रतिदिन कष्टकर बन्दै गइरहेको छ ।  annapurnapost.com

भीमदत्तनगर : सुदूरपश्चिम क्षेत्रीय प्रहरी प्रमुख प्रहरी नायब महानिरीक्षक माधव नेपालले टीकापुरमा प्रहरी हत्यामा संलग्नलाई कारबाहीको दायरामा ल्याएरै छाडिने बताएका छन् ।

टीकापुरमा हत्या गरिएका प्रहरी निरीक्षक बलराम विष्ट र प्रहरी हबल्दार जनक नेगीको घरमा पुगेका क्षेत्रीय प्रहरी प्रमुख नेपालले मृतकका परिवारलाई हत्यामा संलग्न जो कोही भए पनि कारबाही हुने आश्वासन दिए ।

'प्रहरी परिवारकै कर्मठ योद्धा हामीले गुमाउँदा दुःखित भएका छौँ', उनले भने, 'विचलित नभई शान्ति सुरक्षा प्रत्याभूत गराइ टीकापुर घटनाका दोषीलाई कानुनी दायरामा ल्याउँछौँ ।'

उच्चस्तरीय छानबिन समितिले दिएको प्रतिवेदनअनुसार दोषी पत्ता लगाई कारबाहीका लागि कडा कदम चलाउन आफू पछि नहट्ने प्रहरी नायब महानिरीक्षक नेपालले बताए । उनले मृतक परिवारका बालबालिकाको संरक्षण तथा अध्ययनका लागि पहल गरिने बताए ।

थरुहट थारुवान आन्दोलनका क्रममा कैलालीको टीकापुर घटनामा परी प्रहरी निरीक्षक विष्टको भदौ ७ गते हत्या गरिएको थियो भने घटनामा घाइते भएका प्रहरी हबल्दार नेगीको उपचारको क्रममा भदौ ८ गते मृत्यु भएको थियो । रासस www.annapurnapost.com

सुरक्षा बराल
पूज्यनीय बुवाआमा, सादर नमस्कार !
यहाँ म बाँचेकै छु । र, हजुरहरूको कुशल–मंगलताका लागि श्री पशुपतिनाथसँग प्रार्थना गरिरहेकी छु । हजुरहरूलाई धेरै दिन ढाँट्न राम्रो हुँदै होइन । त्यसैले मैले आज मन बाँधेर कलमको सहारामा आँसुले यो पत्र लेख्दै छु ।
पूज्यनीय बुवाआमा ! मैले अनेक सपना साँचेर घर छाडेँ, यो खाडी मुलुकमा आइपुगेँ । यहाँ आउनुको एउटै उद्देश्य थियो– काम गरेर पैसा कमाउनु । पैसा कमाएर के गर्ने ? सपना अनेक थिए– धनी हुने, घर बनाउने, जमिन किन्ने, दोकान गर्ने, राम्रो लगाउने, मीठो खाने, नयाँ जिन्दगी सुरु गर्ने, कुनै असल केटाको नजरमा पर्ने, सुन्दर भविष्य बनाउने, आफूले पढ्न नपाए पनि छोराछोरीलाई पढाउने र बुवाआमालाई पनि सुख दिने । गरिबकी छोरीको सपना कति नै ठूला हुन्छन् र ?
 आज म त्यो निर्दोष बालपन सम्झन्छु । म स्कुलको दैलो भएर मेलापात जान्थेँ । अरु विद्यार्थी कलम समाइरहेका हुन्थे, मेरो हातमा कुटो–कोदालो हुन्थ्यो । स्कुलको आँगनमा अरु विद्यार्थी राष्ट्रियगान गाएर उभिन्थे, म घरको आँगनमा रोएको भाइलाई बोकेर उभिन्थेँ । तपाईंहरूले स्कुल पठाएकै हो । तर, स्कुल गएर के खाने ? घरको उब्जनीले तीन महिना खान पुग्दैनथ्यो । हजुरहरूले दुःख गरेको देख्दा मेरो कलिलो मन भाँचिन्थ्यो । त्यसैले दुई दिन स्कुल जान्थेँ, चार दिन मेलापात । दुई कक्षामा दुईपल्ट, तीन कक्षामा तीनपल्ट फेल भएपछि हलक्कै बढेँ । त्यसपछि स्कुल जान लाज लाग्ने भइहाल्यो । गरिबका छोरी हलक्कै बढ्नु पनि दुर्भाग्य नै रहेछ ।
मैले सोचेकी थिएँ– यहाँ आएर काम गर्छु, पैसा कमाउँछु, यहाँ काम गर्न पैसा कमाउन कुनै गाह्रो नहोला । तर, सोचेजस्तो कहाँ हुन्छ र ?
आएको केही महिना त काम राम्रैसँग चलेको थियो । काम पनि त्यस्तै थियो । मजस्ती अनपढले कस्तो काम पाउँथे र ? जे गर्छु भनेर आएकी थिएँ, त्यही काम पाएकी थिएँ, मालिकको घरको काम– सरसफाइ गर्ने, खाना बनाउने, भाँडा माझ्ने, यस्तै–यस्तै । सुरुसुरुमा तलब पनि समयमै आउँथ्यो र घरमा पठाउँथे । घरमा पैसा पठाएको रात यति खुसी लाग्थ्यो कि ननिदाएरै सपना देख्थेँ । तर, यो खुसी धेरै दिन टिक्न पाएन ।
दिन बित्दै गयो र मेरो दुई वर्षको भिसा पनि सकियो । म दुई वर्षमै घर फर्कन चाहन्नथेँ, यहाँ आउँदा लागेको ऋण पनि तिरिएको छैन, यति छिटै घर फर्केर के गर्नु ? मैले भिसाको म्याद थप गर्न मालिक्नीसँग अनुरोध गरेँ । भिसा थप्ने कुरा गर्दागर्दै आधा वर्ष कटाइदिए । त्यसपछि मेरो बसाइ गैरकानुनी हुन पुग्यो । भिसा सकिएपछि मेरो तलब पनि रोकियो ।
घरमा मालिक्नी नहुँदा मालिक मेरो ओछ्यानसम्म आइपुग्थ्यो । मालिक–मालिक्नी दुवै नहुँदा उनीहरूको छोरो आउन थाल्यो । मलाई जेल हाल्ने धम्की दिँदै मेरो शरीरसँग खेल्न थाले ।
कति रोएँ, कति कराएँ, तर यो बिरानो भूमिमा मेरो चित्कार सुन्ने को नै छ र ? मालिक र मालिकको छोराको मन फर्किएन । उनीहरूले एउटी नारीमा आफ्नो छोरीचेलीको अस्तित्व देखेनन् । म लुटिँदै गएँ, लुटिनु मेरो विवशता थियो । नलुटिनुको विकल्प आत्महत्या थियो, जो म सोच्नसम्म सक्दिनँ ।
मेरा बुवाआमा ! एउटी छोरी एक्लै र एकान्तमा लुटिन्न, एउटी छोरीसँगै सिंगो संसार लुटिएको हुन्छ, यो संसारमा छोरी मान्छे कहाँ हुँदैनन् र ?
एक दिन अचानक म बिरामी हुन पुगें । सुरुमा अलिअलि ज्वरो आएको थियो । ज्वरो आए पनि घरको काम त जोतिनैपथ्र्यो ।
हे मेरी आमा, म बिरामी हुँदा तिमीले मेरो कति स्याहार गथ्र्यौ । आफूहरूले मकैको च्याँख्ला खाएर मलाई चामलको भात खुवाउँथ्यौँ । बाबा, तिमीले अनेक जडीबुटी बटुलेर खुवाउँथ्यौ ।
यहाँ म एक दिन ज्वरोले ढलेँछु । ब्युँझँदा हस्पिटलमा थिएँ । हस्पिटलमा बत्ती बलिरहेको थियो । मालिक्नी मेरो आडैमा थिइन् । तर, उनको अनुहार अँध्यारो थियो । किनभने, म दुईजिउकी भएँछु । भोलिपल्ट मलाई मालिक्नीले आफ्नो घरमा लगिन् । त्यसको केहीबेरमै मलाई पुलिस लिन आइपुग्यो । किनकि, मेरो भिसाको म्याद सकिएको थियो । यो सब मालिक र मालिकका छोराको चाल हुनुपर्छ । म गर्भवती भएपछि उनीहरूले मलाई धपाउन चाहन्थे ।
पुलिसले मलाई जेल हाल्यो । आज म अदालतमा बयान दिन जाँदै छु । बयान दिनुअघि यो पत्र लेखेँ । हुन त थाहा छैन, यो पराईभूमिमा ममाथि के–कस्ता अभियोग लगाइएका छन्, लगाइने हुन् । तर, अदालतले न्याय दिन्छ भन्छन् । न्याय दिएछ भने, हाम्रो भेट हुने नै छ । अँ सुन्नुस् त, माहिली बहिनी पनि विदेश आउन रहर गरेकी छे । उसलाई रोक्नू । बहिनी ! जति दुःख गर्नुछ, आफ्नै माटोमा गर्नु, बलात्कृत नै हुनु परे पनि आफ्नै माटोमा हुनु, मातृभूमिले त एक दिन न्याय कसो नदेला र ?
हे मेरा बुवाआमा, अहिले कलम बन्द गर्छु । आशा गरेकी छु, दुनियाँमा न्याय मरेको छैन । न्याय पाएर एकपटक हजुरहरूको स्पर्श पाउनेछु ।
उही हजुरहरूकी अभागी छोरी
रामकुमारी, कुवेत
www.ratopati.com

भीमदत्तनगर, १६ भदौ । सुदूरपश्चिम क्षेत्रीय प्रहरी प्रमुख प्रहरी नायब महानिरीक्षक माधव नेपालले टीकापुरमा प्रहरी हत्यामा संलग्नलाई कारबाहीको दायरामा ल्याएरै छाडिने बताउनुभएको छ ।

टीकापुरमा हत्या गरिएका प्रहरी निरीक्षक बलराम विष्ट र प्रहरी हबल्दार जनक नेगीको घरमा पुगेका क्षेत्रीय प्रहरी प्रमुख नेपालले मृतकका परिवारलाई हत्यामा संलग्न जो कोही भए पनि कारबाही हुने आश्वासन दिनुभयो ।

“प्रहरी परिवारकै कर्मठ योद्धा हामीले गुमाउँदा दुःखित भएका छौँ” उहाँले भन्नुभयो– “विचलित नभई शान्ति सुरक्षा प्रत्याभूत गराउनुका साथै टीकापुर घटनाका दोषीलाई कानुनी दायरामा ल्याउँछौँ ।”

उच्चस्तरीय छानबिन समितिले दिएको प्रतिवेदनअनुसार दोषी पत्ता लगाई कारबाहीका लागि कडा कदम चलाउन आफू पछि नहट्ने प्रहरी नायब महानिरीक्षक नेपालले बताउनुभयो । उहाँले मृतक परिवारका बालबालिकाको संरक्षण तथा अध्ययनका लागि पहल गरिने बताउनुभयो ।

थरुहट थारुवान आन्दोलनका क्रममा कैलालीको टीकापुर घटनामा परी प्रहरी निरीक्षक विष्टको भदौ ७ गते हत्या गरिएको थियो भने घटनामा घाइते भएका प्रहरी हबल्दार नेगीको उपचारको क्रममा भदौ ८ गते मृत्यु भएको थियो । रासस

www.etajakhabar.com

प्रहरीको प्रारम्भिक अनुसन्धानले भन्छ, शिना राहुल मुखर्जीसँग ‘लिभिङ टुगेदर’ सम्बन्धमा थिइन् । राहुल इन्द्राणीका हालका पति पिटर मुखर्जीकी पहिलो पत्नी शबनमबाट जन्मिएका हुन् ।
भाद्र १६, २०७२- एक साता अघि (अगस्ट २५) मुम्बई प्रहरीले भारतकी एक चर्चित महिलालाई आफ्नी 'बहिनी' शिना बोराको हत्या अभियोगमा पक्राउ गर्‍यो । ती चर्चित महिला थिइन् सञ्चार उद्यमी पिटर मुखर्जीकी पत्नी, इन्द्राणी मुखर्जी । आफैं पनि भारतको ठूलो मानव संशाधन कम्पनीकी प्रमुख भइसकेकी उनको पक्राउले भारतीय मिडियामा राम्रै चर्चा पाउने नै भयो ।

उनी पक्राउ परेको भोलिपल्ट घटनाले तब नयाँ मोड लियो जब इन्द्राणीले शिना आफ्नी बहिनी नभई छोरी भएको बयान दिइन् । यसपछि २४ वर्षिया शिना बोरा हत्या प्रकरणमा यस्ता धेरै नयाँ मोडहरु थपिइरहेका छन् । मुम्बई प्रहरीका प्रमुख राकेस मारियाले मिडिया समक्ष शिना इन्द्राणीकी छोरी भएको कुरा सार्वजनिक गरेलगत्तै यो हत्या प्रकरणको रहस्यबारे अनेक चर्चा सुरु भयो ।

यो तथ्य सार्वजनिक भएसँगै सर्वसाधारण मात्रै नभएर मुम्बई र दिल्लीका ‘इलिट’हरु पनि आश्चर्यमा परेका छन् । किनकि इन्द्राणी पार्टीहरु र सामाजिक भेटघाटमा सधैं शिनालाई आफ्नी बहिनीको रुपमा चिनाउँथिन् ।

सन् २०१२ अप्रिल २४ मा शिना बोरा एकाएक गायब भएकी थिइन् । त्यसको एक महिनापछि उनको शव प्रहरीले फेला पारेको थियो । कामबाट चाँडै बिदा लिएर निस्किएकी उनले हराएकै दिन आफू काम गर्ने संस्थामा राजीनामा पत्र पठाएकी थिइन् ।

हत्याको तीन बर्षपछि प्रहरीले दुई साता अघि (अगस्ट २१) मा इन्द्राणीको ड्राइभरलाई पक्राउ गरेको थियो । ड्राइभरले ईन्द्राणीले हत्या गरेको र त्यसमा आफूले सहयोग गरेको बयान दिएपछि प्रहरीको अनुसन्धानले गति पाएको थियो । लगत्तै प्रहरीले इन्द्राणीलाई पक्राउ गरेको हो ।

प्रहरीले इन्द्राणी पक्राउ परेको २ दिनपछि उनका पूर्वपति सञ्जिव खन्नालाई पनि पक्राउ गर्‍यो । उनी कलकत्ताका व्यापारी हुन् । शिना हत्याको मुद्दा अहिले मुम्बईको अदालतमा चलिरहेको छ । सञ्जिव इन्द्राणीका दोस्रा पति हुन् । शिना भने पहिलो पति सिद्धार्थ दासबाट जन्मिएकी थिइन् । पहिलो पतिसँग उनले एक छोरी र एक छोरा जन्माएकी थिइन् । पहिलो पतिबाट जन्मिएका इन्द्राणीका छोरा मिखाइल आफ्नी दिदीको हत्या आमाले गरेको दाबी गरिरहेका छन् ।

इन्द्राणीले आफ्नी छोरीको परिचय आफ्नो साथी संगतमा किन लुकाइन् ? आफ्नी छोरीलाई बहिनी भन्दै चिनाउनु इन्द्राणीको उद्देश्य के हो ? यसको जानकारी प्रहरीसँग पनि छैन् ।

अचम्म त के छ भने इन्द्राणीले हालका पति पिटर मुखर्जीलाई समेत शिनालाई आफ्नी बहिनीका रुपमा चिनाएकी थिइन् । उनले प्रहरीसँग शिना इन्द्राणीको पहिलो पतिबाट जन्मिएकी छोरी हुन् भन्ने जानकारी नै नभएको बयान दिएपछि मिडिया नै तरंगित भयो ।

‘बिहे भएको १५ बर्षमा मैले इन्द्राणीको माइती पक्षसँग भेटेको छैन । म इन्द्राणीभन्दा उमेरमा १५ बर्ष जेठो भएकाले उनीहरु खुशी छैनन् जस्तो लाग्थ्यो । इन्द्राणीलाई पनि पुराना कुरा कोट्याएको मन पर्दैनथ्यो । मैले शिनालाई सालीको रुपमा चिनें,’ उनले मिडियामा भनेका छन् । पिटरका अनुसार इन्द्राणीले उनलाई शिना अमेरिका गएको बताएकी थिइन् । पक्राउ पर्नुअघि इन्द्राणीले मिडियासमक्ष पनि शिना अमेरिकामा रहेको दाबी गरेकी थिइन् ।

शिना हत्याको उद्देश्य के थियो ? प्रहरीको प्रारम्भिक अनुसन्धानले भन्छ, शिना राहुल मुखर्जीसँग ‘लिभिङ टुगेदर’ सम्बन्धमा थिइन् । राहुल इन्द्राणीका हालका पति पिटर मुखर्जीकी पहिलो पत्नी शबनमबाट जन्मिएका हुन् । नाता लगाउने हो भने राहुल शिनाको झट्केलो दाजू हुन् ।

‘यसमा शंका छैन कि मेरी दिदीको हत्या भएको हो । उनको हत्या कहिले भएको थियो मलाई थाहा छैन । मैले सोधेको बेला इन्द्राणीले उनी अमेरिकामा पढाइमा व्यस्त भएको जवाफ दिन्थिन्,’ शिनाका भाई  मिखाइलले भनेका छन् । शिना र मिखाइल दुवै मामाघरका हजुरबुबाआमासँग गुवाहटीमा हुर्किएका थिए । शिना बेपत्ता हुनुभन्दा अघिसम्म दुवैजना मुम्बईस्थित एक एयरलाईन्स कम्पनीमा कार्यरत थिए ।

को हुन् इन्द्राणी ?
असमको गुवाहटीमा जन्मिएकी इन्द्राणीको नाम सानो छँदा पोरी बोरा थियो । गुवाहटीमा स्कुले पढाई सकाएपछि उनी उच्च शिक्षा अध्ययनको लागि सिलोङ पुगेकी थिइन् । सिलोङमा छँदा उनले सिद्दार्थ दाससँग विवाह गरिन् र दुई सन्तान जन्माइन्– शिना र मिखाइल । उनीहरु क्रमश: सन् १९८७ र १९८८ मा जन्मिएका थिए ।

१९९० मा दुवै सन्तानलाई आफ्नो आमाबुवको साथमा छाडेर उनी कलकत्ता पुगिन् । र, तीन बर्षपछि सञ्जिव खन्नासँग विवाह गरिन् । सञ्जिवबाट १९९७ मा उनको एक छोरी विधि जन्मिइन् ।

सन् २००१ मा उनी मुम्बई सरिन् । सञ्जिवसँगको डिभोर्स प्रक्रिया चल्दै गर्दा उनको भेट हालका पति पिटरसँग भएको थियो । २००२ मा उनीहरुले विवाह गरे । पिटरसँग विवाह गरेलगत्तै उनका दोस्रो पतिबाट जन्मिएकी छोरी बिधि पनि इन्द्राणीसँगै आइन् र थर मुखर्जी रोजिन् । २००६ पछि शिना पनि इन्द्रेणीसँगै बस्न थालिन् ।

सानो कम्पनीबाट जागिर सुरु गरेकी इन्द्राणीले भारतको ठूलो मानव संशाधन कम्पनीमा प्रमुखको रुपमा जिम्मेवारी सम्हालिसकेकी छिन् । २००१ मा उनले सुरु गरेको कम्पनी रिलायन्स कम्पनी मुम्बईको ठूलो रिक्रुटमेन्ट कम्पनी मानिन्छ ।kantipur.ekantipur.com