साउन ३ गते
– बिश्वास खड्काथोकी
भाइवर, फेसबुकमा म्यासेज आउँछ, ‘मलाई पेनिस, टाइटेनिङ जेल ल्याइदिनुपर्यो ।’ तर, उनले आफ्नो नाम सत्य बताउँदिनन् । साथी अथवा आफन्तलाई चाहिएको बताउँछन् । आफ्नो फोन नम्बर पनि भाइबरमै हालिदिन्छन । र, त्यो सामान ल्याउनका लागि घर बाहिरको एक्लो ठाउँमा पुग्छन् ।
यस्तो सामान मगाउने युवतीहरु हुन् । पेनिस सम्भोग गर्ने कृत्रिम साधन हो भने टाइटेनिङ जेलले योनीलाई टाइट बनाउने काम गर्छ । अनलाइन बिजनेश ‘मेरो सपिङलाई’ दिनकै यस्ता म्यासेज र अर्डरहरु आइरहन्छन् ।
समयको रफ्तारसँगै मानिसको जीवनशैली र दैनिकी पनि फेरिँदो छ । फेरिँदो जीवनशैलीसँगै सेक्सका नयाँ नयाँ तरिकाहरु बिकसित हुँदैछन् । सम्भोगका यस्ता कृत्रिम साधन प्रयोगमा नेपाली युवती पनि अभ्यस्त बन्दैछन् ।
सेक्सटोयहरुको प्रयोग पुरुषले भन्दा महिलाले बढी गर्ने मेरो सपिङको व्यापारले देखाउँछ । यतिसम्मकी १७ वर्षका युवतीहरुले समेत टाइटनिक जेल मगाउँछन् । अधिकांश १७ देखि २५ वर्षसम्मका युवतीमा यसको आकर्षण रहेको छ ।
‘सेक्स टोय’का पनि विभिन्न सामाग्री विकसित भएका छन् । स्वचालित पेनिसदेखि स्तन, भेजिना मसाजरको सामाग्री नेपाली बजारमा छ । यस्तै सामग्रीको बढी अर्डर आउने मेरो सपिङका संचालक सिताराम रिमालले दैनिक नेपाललाई बताए । उनका अनुसार, काठमाडौं, धरान, पोखरा, विरगञ्ज, बुटवल झापाका युवतीहरुबाट यस्ता सामग्रीको निकै अर्डर आउने गरेको छ ।
रिमालका अनुसार, यस्ता सामग्रीहरु महिनामा ५०, ६० वटा बिक्री हुने गरेको छ । एक पटक महिनामा एक सयभन्दा बढी सामाग्री बिक्री भएको उनले बताए । गत एक वर्षदेखि सेक्सटोयहरुको माग अत्याधिक रुपमा आउन थालेको रिमालको अनुभव छ ।
पुरुषहरुले भने यौन बद्र्धक औषधीको माग गर्छन् । कसैले त सम्बन्धित ठाउँमै पुगेर ल्याउँछन् । मेरो सपिङका एक कर्मचारीले भने, ‘कतिपयले त यस्ता औषधीको पनि माग गर्छन्, जुन औषधी बेच्न सरकारले अनुमति नै दिएको छैन ।’
युवतीमै किन आकर्षण ?
अहिलेका अधिकांश युवतिहरुले बिहे अगाबै सेक्ससम्बन्ध राख्ने गर्दछन् । बिहेपछि आफ्नो लोग्नेसामु भर्जिनिटी प्रस्तुत गर्नसमेत टाइटनिक जेलको प्रयोग गर्ने पाइएको मेरो सपिङका कर्मचारीहरुको अनुभव छ । कम उमेरका युवतीहरुले समेत यस्ता सामग्री मगाउने भएकाले, उनीहरुले यौन क्रियाकलापलाई आनन्ददायी बनाउन टाइटनिक जेल प्रयोग गर्ने अनुमान लगाउन सकिन्छ ।
कतिपर्छ मूल्य ?
पेनिस भाइब्रेटरको मूल्य तीनदेखि छ हजार रुपैयाँसम्म पर्छ भने एक हजारदेखि दुई हजार पाँच सय रुपैयाँसम्ममा भेजिना जेल प्राप्त गर्न सकिने मेरो सपिङले जनाएको छ ।
भारतीयले समेत नेपालबाटै मगाउँछन्
यस्ता सेक्स टोयहरुको भारतीयहरुमा समेत उत्तिकै आकर्षण छ । उनीहरुले आफ्नो प्रडक्टहरु मगाउने गरेको मेरो सपिङले बतायो । भारतमा यस्ता सामान प्रयोग गर्नलाई गैरकानूनी मानिन्छ । त्यसैले गर्दा नेपालबाट उनीहरुले सेक्सटोय मगाउने गरेको छन् । अधिकांश तराईका जिल्लाहरुमा सेक्स सामग्री जाने गरेको पनि मेरो सपिङले जानकारी दियो ।
दैनिक नेपाल बाट
– बिश्वास खड्काथोकी
भाइवर, फेसबुकमा म्यासेज आउँछ, ‘मलाई पेनिस, टाइटेनिङ जेल ल्याइदिनुपर्यो ।’ तर, उनले आफ्नो नाम सत्य बताउँदिनन् । साथी अथवा आफन्तलाई चाहिएको बताउँछन् । आफ्नो फोन नम्बर पनि भाइबरमै हालिदिन्छन । र, त्यो सामान ल्याउनका लागि घर बाहिरको एक्लो ठाउँमा पुग्छन् ।
यस्तो सामान मगाउने युवतीहरु हुन् । पेनिस सम्भोग गर्ने कृत्रिम साधन हो भने टाइटेनिङ जेलले योनीलाई टाइट बनाउने काम गर्छ । अनलाइन बिजनेश ‘मेरो सपिङलाई’ दिनकै यस्ता म्यासेज र अर्डरहरु आइरहन्छन् ।
सेक्सटोयहरुको प्रयोग पुरुषले भन्दा महिलाले बढी गर्ने मेरो सपिङको व्यापारले देखाउँछ । यतिसम्मकी १७ वर्षका युवतीहरुले समेत टाइटनिक जेल मगाउँछन् । अधिकांश १७ देखि २५ वर्षसम्मका युवतीमा यसको आकर्षण रहेको छ ।
‘सेक्स टोय’का पनि विभिन्न सामाग्री विकसित भएका छन् । स्वचालित पेनिसदेखि स्तन, भेजिना मसाजरको सामाग्री नेपाली बजारमा छ । यस्तै सामग्रीको बढी अर्डर आउने मेरो सपिङका संचालक सिताराम रिमालले दैनिक नेपाललाई बताए । उनका अनुसार, काठमाडौं, धरान, पोखरा, विरगञ्ज, बुटवल झापाका युवतीहरुबाट यस्ता सामग्रीको निकै अर्डर आउने गरेको छ ।
रिमालका अनुसार, यस्ता सामग्रीहरु महिनामा ५०, ६० वटा बिक्री हुने गरेको छ । एक पटक महिनामा एक सयभन्दा बढी सामाग्री बिक्री भएको उनले बताए । गत एक वर्षदेखि सेक्सटोयहरुको माग अत्याधिक रुपमा आउन थालेको रिमालको अनुभव छ ।
पुरुषहरुले भने यौन बद्र्धक औषधीको माग गर्छन् । कसैले त सम्बन्धित ठाउँमै पुगेर ल्याउँछन् । मेरो सपिङका एक कर्मचारीले भने, ‘कतिपयले त यस्ता औषधीको पनि माग गर्छन्, जुन औषधी बेच्न सरकारले अनुमति नै दिएको छैन ।’
युवतीमै किन आकर्षण ?
अहिलेका अधिकांश युवतिहरुले बिहे अगाबै सेक्ससम्बन्ध राख्ने गर्दछन् । बिहेपछि आफ्नो लोग्नेसामु भर्जिनिटी प्रस्तुत गर्नसमेत टाइटनिक जेलको प्रयोग गर्ने पाइएको मेरो सपिङका कर्मचारीहरुको अनुभव छ । कम उमेरका युवतीहरुले समेत यस्ता सामग्री मगाउने भएकाले, उनीहरुले यौन क्रियाकलापलाई आनन्ददायी बनाउन टाइटनिक जेल प्रयोग गर्ने अनुमान लगाउन सकिन्छ ।
कतिपर्छ मूल्य ?
पेनिस भाइब्रेटरको मूल्य तीनदेखि छ हजार रुपैयाँसम्म पर्छ भने एक हजारदेखि दुई हजार पाँच सय रुपैयाँसम्ममा भेजिना जेल प्राप्त गर्न सकिने मेरो सपिङले जनाएको छ ।
भारतीयले समेत नेपालबाटै मगाउँछन्
यस्ता सेक्स टोयहरुको भारतीयहरुमा समेत उत्तिकै आकर्षण छ । उनीहरुले आफ्नो प्रडक्टहरु मगाउने गरेको मेरो सपिङले बतायो । भारतमा यस्ता सामान प्रयोग गर्नलाई गैरकानूनी मानिन्छ । त्यसैले गर्दा नेपालबाट उनीहरुले सेक्सटोय मगाउने गरेको छन् । अधिकांश तराईका जिल्लाहरुमा सेक्स सामग्री जाने गरेको पनि मेरो सपिङले जानकारी दियो ।
दैनिक नेपाल बाट
यदी तपाई आफ्नो प्रेमीलाई खुसी राख्न चाहनहुन्छ भने तपाईले केही कुरामा त अवश्य ध्यान राख्न पर्ने हुन्छ । धेरै महिलाहरुले प्रेमीलाई खुसी राख्न अनेक तरिका अपनाएका पनि हुन्छन । बुझ्नै पर्ने कुरा के छ भने पुरुषलाई पनि साना साना कुराले खुसी र दुःखी तुल्याउने गर्दछ । आफ्नो प्रेमीलाई के भन्न हुन्छ र हुँदैन भन्ने कुराको राम्रो विश्लेषण गरियो तपाइको प्रेम जीवन लामो समयसम्म सुखद रहन सक्छ । महिलाहरूले आफ्ना श्रीमान
वा प्रेमीलाई भन्नै नहुने कुरा यस्ता छन् ।
१. तिमी त तिम्रो आमाको कुरा मात्रै सुन्छौ
प्राय पुरुषहरुले आमाका कुरा धेरै सुन्ने र मान्ने भएपनि उनीहरु यो कुरा कम्ती प्रेमिका अथवा श्रीमतीबाट सु्न्न चाहँदेनन् ।
२. तिम्रा अगतिला साथीहरु
प्रेमी वा श्रीमान जो भएपनि उनीहरु आफ्ना साथीका नराम्रा छन भनेर स्विकार्न तयार हुँदैनन् । उनिहरु आफ्ना साथीमाथी औला ठड्याइएको र घृणा गरेको मन पराउँदैनन् ।
३. तिमी त जहिलै यस्तै हो
तपाईलाई धेरै कुरा झर्को लागेपनि यस्तो शब्द प्रयोग नगर्नुहोला, तपाईले के बिर्सनु हुदैन भने तपाईले मन पराएर प्रेम गर्नु भएको हो, यदी पुरुषमा केही खराव बानी छ भने पनि विस्तारै तपाईको संगतले त्यो परिवर्तन हुन सक्दछ साथै अप्रत्यक्षरुपमा त्यसलाई हटाउन पहल गर्न सकिन्छ ।
४. आज त कुरा नगरी हुन्न
यस्ता कुरालाई पुरुषले चेतावनीका रूपमा लिन्छन् त्यसैले तपाई केही कुरा गर्न चाहनुहुन्छ केही नभनी सिधै भन्नुस ।
५.अन्य पुरुषसंग तुलना नगर्नुस्
तपाइले तपाईको श्रीमान वा प्रेमीलाई अन्य पुरुषसंग तुलना गर्नु भनेको भुकम्प ल्याउनु हो । पुरुषहरु आफ्नो तुलना अन्यसंग भएको सुन्न चाहँदैनन् । त्यसमाथी पनि तपाईको भुतपुर्व प्रेमीसंग त तुलना गर्ने सपनानै नदेख्नुस ।
वा प्रेमीलाई भन्नै नहुने कुरा यस्ता छन् ।
प्राय पुरुषहरुले आमाका कुरा धेरै सुन्ने र मान्ने भएपनि उनीहरु यो कुरा कम्ती प्रेमिका अथवा श्रीमतीबाट सु्न्न चाहँदेनन् ।
२. तिम्रा अगतिला साथीहरु
प्रेमी वा श्रीमान जो भएपनि उनीहरु आफ्ना साथीका नराम्रा छन भनेर स्विकार्न तयार हुँदैनन् । उनिहरु आफ्ना साथीमाथी औला ठड्याइएको र घृणा गरेको मन पराउँदैनन् ।
३. तिमी त जहिलै यस्तै हो
तपाईलाई धेरै कुरा झर्को लागेपनि यस्तो शब्द प्रयोग नगर्नुहोला, तपाईले के बिर्सनु हुदैन भने तपाईले मन पराएर प्रेम गर्नु भएको हो, यदी पुरुषमा केही खराव बानी छ भने पनि विस्तारै तपाईको संगतले त्यो परिवर्तन हुन सक्दछ साथै अप्रत्यक्षरुपमा त्यसलाई हटाउन पहल गर्न सकिन्छ ।
४. आज त कुरा नगरी हुन्न
यस्ता कुरालाई पुरुषले चेतावनीका रूपमा लिन्छन् त्यसैले तपाई केही कुरा गर्न चाहनुहुन्छ केही नभनी सिधै भन्नुस ।
५.अन्य पुरुषसंग तुलना नगर्नुस्
तपाइले तपाईको श्रीमान वा प्रेमीलाई अन्य पुरुषसंग तुलना गर्नु भनेको भुकम्प ल्याउनु हो । पुरुषहरु आफ्नो तुलना अन्यसंग भएको सुन्न चाहँदैनन् । त्यसमाथी पनि तपाईको भुतपुर्व प्रेमीसंग त तुलना गर्ने सपनानै नदेख्नुस ।
बच्चा जन्माउनका लागि श्रीमानले कारमा चढाएर उनलाई अस्पताल लगिरहेका थिए । तर उनले अस्पताल नपुग्दै कारभित्रै बच्चा जन्माइन् अनि बच्चा जन्माइरहँदाको त्यो दृश्यलाई उनका लोग्नेले क्यामरामा कैद गरे ।
यो घटना अमेरिकाको हस्टनको हो । साँच्चीकै विश्वासै गर्न नसकिने खालको छ यो क्षण । जहाँ कारको अघिल्लो सिटमा बसेकी एक महिलाले साढे ४ किलो तौलको शिशु बसीबसी जन्माइन् र हातमा समातिरहेकी छिन् । यु ट्युबमा राखिएको एक भिडियोमा महिलाले आफै बच्चा जन्माइरहेकी छिन् र उनको श्रीमानले उक्त गाडीलाई तिव्र गतिमा बे एरिया बर्थ सेन्टरतर्फ कुँदाइरहेका छन् ।
उक्त भिडियोको सुरुवातमा भनिएको छ, ‘हामीले ४५ मिनेट गाडी चलाइसकेका छौँ ।’
धेरैपटक रोएको आवाज सुनेपछि ती नाम नखुलाइएकी महिलाले आफ्नो यौनांगबाट बच्चाको टाउको बाहिर निस्किसकेको थाहा पाइन् । त्यसपछि उनले आफ्नो पाइन्ट तल सारिन् र बच्चालाई थुत्न थालिन् । त्यसपछि उनीसँगै रहेका पुरुषले उनलाई स्याबासी दिँदै भन्छन्, ‘हो हामीले गर्यौँ ।’
बच्चा जन्मिएपछि ती महिलाले भनेकी छिन्, ‘ऊ कारभित्रै जन्मियो । ओ माइ गड । निकै सुन्दर । म के गरु ?’
उक्त जोडीको त्यो तेश्रो बच्चा रहेछ । त्यसअघिका दुइ बच्चा बे एरिया बर्थ सेन्टरमै जन्मिएका रहेछन् । हेरौँ कारमै बच्चा जन्माउदाको भिडियो
www.onlinekhabar.com
उक्त भिडियोको सुरुवातमा भनिएको छ, ‘हामीले ४५ मिनेट गाडी चलाइसकेका छौँ ।’
धेरैपटक रोएको आवाज सुनेपछि ती नाम नखुलाइएकी महिलाले आफ्नो यौनांगबाट बच्चाको टाउको बाहिर निस्किसकेको थाहा पाइन् । त्यसपछि उनले आफ्नो पाइन्ट तल सारिन् र बच्चालाई थुत्न थालिन् । त्यसपछि उनीसँगै रहेका पुरुषले उनलाई स्याबासी दिँदै भन्छन्, ‘हो हामीले गर्यौँ ।’
बच्चा जन्मिएपछि ती महिलाले भनेकी छिन्, ‘ऊ कारभित्रै जन्मियो । ओ माइ गड । निकै सुन्दर । म के गरु ?’
उक्त जोडीको त्यो तेश्रो बच्चा रहेछ । त्यसअघिका दुइ बच्चा बे एरिया बर्थ सेन्टरमै जन्मिएका रहेछन् । हेरौँ कारमै बच्चा जन्माउदाको भिडियो
www.onlinekhabar.com
काठमाडौं, साउन ३ – बारम्बार फोन आएको विषयलाई लिएर भएको विवादमा एक युवकले श्रीमतीको हत्या गरेका छन् । सिरहा घर भएका जाविर अन्सारीले बिहीबार भक्तपुरमा श्रीमती साहादाजी खातुनको हत्या गरेका हुन् । आपसी झगडा भएपछि बिहीबार बेलुका उनीहरु बालकोट प्रहरी प्रभागा मिलापत्र गरेर घर फर्किएका थिए । फर्कने क्रममा श्रीमतीको मोबाइलमा अन्य युवकको फोन आएको भन्दै अन्सारीले बाटोमै श्रीमतीको हत्या गरेर हनुमन्ते खोलामा फालेको आजको नयाँ पत्रिका दैनिकमा खबर छ । www.ratopati.com
३ साउन, नेपालागञ्ज ।
इजरायलमा आधुनिक कृषि प्रविधि सिक्न मध्यपश्चिम र सुदूरपश्चिमका आठ जिल्लाबाट सान किसान परिवारका एक सय विद्यार्थी छनोट गरिएको छ ।
नेपालका लागि इजरायलका राजदूत यारोन मेयरको उपस्थितिमा बाँके, बर्दिया, दाङ, सुर्खेत, सल्यान, कैलाली, कञ्चनपुर र डडेलधुराका तीन सय साना किसानका छोराछोरीमध्येबाट गोला प्रथाद्वारा सयजना छनोटमा परेका हुन् ।
छनोट भएका युवायुवतीको अन्तर्वार्ता भएको छ । छनोटमा परेकाहरुले दसैंअघि इजरायल जान पाउनेछन् । आजको अन्नपूर्ण पोस्टमा खबर छ ।nepaliheadlines.com
इजरायलमा आधुनिक कृषि प्रविधि सिक्न मध्यपश्चिम र सुदूरपश्चिमका आठ जिल्लाबाट सान किसान परिवारका एक सय विद्यार्थी छनोट गरिएको छ ।नेपालका लागि इजरायलका राजदूत यारोन मेयरको उपस्थितिमा बाँके, बर्दिया, दाङ, सुर्खेत, सल्यान, कैलाली, कञ्चनपुर र डडेलधुराका तीन सय साना किसानका छोराछोरीमध्येबाट गोला प्रथाद्वारा सयजना छनोटमा परेका हुन् ।
छनोट भएका युवायुवतीको अन्तर्वार्ता भएको छ । छनोटमा परेकाहरुले दसैंअघि इजरायल जान पाउनेछन् । आजको अन्नपूर्ण पोस्टमा खबर छ ।nepaliheadlines.com
काठमाडौं, ३ साउन । बारम्बार फोन आएको विषयलाई लिएर भएको विवादमा एक युवकले श्रीमतीको हत्या गरेका छन् ।
सिराहा घर भएका जाबिर अन्सारीले बिहीबार भक्तपुरमा श्रीमती साहादाजी खातुनको हत्या गरेका हुन् ।
आपसी झगडा भएपछि बिहीबार बेलुका उनीहरू बालकोट प्रहरी प्रभागमा मिलापत्र गरेर घर फर्किएका थिए ।
फर्कने क्रममा श्रीमतीको मोबाइलमा अन्य युवकको फोन आएको भन्दै अन्सारीले बाटोमै श्रीमतीको हत्या गरेर हनुमन्ते खोलामा फालेको नयाँ पत्रिका दैनिकले छापेको छ ।
प्रहरीले शुक्रबार अन्सारीलाई पक्राउ गरेको छ । हत्यापछि कालोपुलस्थित भाउजूको डेरामा लुकेका उनलाई त्यहीँबाट प्रहरीले पक्राउ गरेको हो ।
प्रहरीका अनुसार श्रीमतीको मोबाइलमा बारम्बार फोन आउने र त्यही विषयमा सधैँ उनीहरूबीच झगडा हुदै आएको थियो ।
पक्राउ परेका अन्सारीले आफूले श्रीमतीको हत्या गरेर फालेको स्विकारेका छन् ।
महानगरीय प्रहरी वृत्त सानोठिमीका डिएसपी भीमकिरण बोगटीका अनुसार शव फाल्न सहयोग गरेकी उनकी भाउजू सुनसरी घर भएकी मनिका चौधरीसमेत पक्राउ परेकी छिन् ।
खातुनको शव खोलाछेउमा शुक्रबार भेटिएपछि प्रहरीले अनुसन्धानअघि बढाएको थियो ।
महानगरीय अपराध महाशाखा टेकु र ठिमी वृत्तले संयुक्त रूपमा अनुसन्धान गरी अन्सारीलाई दुई दिनभित्रै पक्राउ गरेको हो ।
प्रहरीका अनुसार उनीहरूले दुई वर्षअघि मात्र भागीविवाह गरेका थिए ।
उनीहरू बालकोटस्थित पाथीभरा ब्याग उद्योगमा काम गर्दै आएका थिए ।
दुवैजना सोही उद्योग परिसरमा रहेको कोठामा बस्दै आएका थिए ।
प्रहरीका अनुसार अन्सारी २० वर्षका थिए भने खातुन ३० वर्षकी थिइन् ।
उमेरअन्तर धेरै भएकाले पनि उनीहरूबीचको सम्बन्ध राम्रो थिएन ।
खातुनको मोबाइलमा विभिन्न युवकको बारम्बार फोन आउने गरेको विषयमा पनि झगडा हुँदै आएको थियो ।
सिराहाको भदैहा माइती भएकी अन्सारीसँग खातुनको तेस्रो बिहे थियो ।
गत बिहीबार पनि झगडा चर्किएपछि उनीहरू बालकोटस्थित प्रहरी चौकीमा गएका थिए ।
चौकीमा मिलापत्र गरेर दुवैजना घरतर्फ हिँडेका थिए । फर्कने क्रममा खातुनलाई फोन आएपछि फेरि झगडा भएको र खेतमा कुटेर हत्या गरेको अनुसन्धानमा खुलेको छ ।
डिएसपी बोगटीका अनुसार राति फेरि आएर खोलाको किनारमा शव फालेर अन्सारी भागेका थिए ।
dainiknepal.com
सिराहा घर भएका जाबिर अन्सारीले बिहीबार भक्तपुरमा श्रीमती साहादाजी खातुनको हत्या गरेका हुन् ।
आपसी झगडा भएपछि बिहीबार बेलुका उनीहरू बालकोट प्रहरी प्रभागमा मिलापत्र गरेर घर फर्किएका थिए ।
फर्कने क्रममा श्रीमतीको मोबाइलमा अन्य युवकको फोन आएको भन्दै अन्सारीले बाटोमै श्रीमतीको हत्या गरेर हनुमन्ते खोलामा फालेको नयाँ पत्रिका दैनिकले छापेको छ ।
प्रहरीले शुक्रबार अन्सारीलाई पक्राउ गरेको छ । हत्यापछि कालोपुलस्थित भाउजूको डेरामा लुकेका उनलाई त्यहीँबाट प्रहरीले पक्राउ गरेको हो ।
प्रहरीका अनुसार श्रीमतीको मोबाइलमा बारम्बार फोन आउने र त्यही विषयमा सधैँ उनीहरूबीच झगडा हुदै आएको थियो ।
महानगरीय प्रहरी वृत्त सानोठिमीका डिएसपी भीमकिरण बोगटीका अनुसार शव फाल्न सहयोग गरेकी उनकी भाउजू सुनसरी घर भएकी मनिका चौधरीसमेत पक्राउ परेकी छिन् ।
खातुनको शव खोलाछेउमा शुक्रबार भेटिएपछि प्रहरीले अनुसन्धानअघि बढाएको थियो ।
महानगरीय अपराध महाशाखा टेकु र ठिमी वृत्तले संयुक्त रूपमा अनुसन्धान गरी अन्सारीलाई दुई दिनभित्रै पक्राउ गरेको हो ।
प्रहरीका अनुसार उनीहरूले दुई वर्षअघि मात्र भागीविवाह गरेका थिए ।
उनीहरू बालकोटस्थित पाथीभरा ब्याग उद्योगमा काम गर्दै आएका थिए ।
दुवैजना सोही उद्योग परिसरमा रहेको कोठामा बस्दै आएका थिए ।
प्रहरीका अनुसार अन्सारी २० वर्षका थिए भने खातुन ३० वर्षकी थिइन् ।
उमेरअन्तर धेरै भएकाले पनि उनीहरूबीचको सम्बन्ध राम्रो थिएन ।
खातुनको मोबाइलमा विभिन्न युवकको बारम्बार फोन आउने गरेको विषयमा पनि झगडा हुँदै आएको थियो ।
सिराहाको भदैहा माइती भएकी अन्सारीसँग खातुनको तेस्रो बिहे थियो ।
गत बिहीबार पनि झगडा चर्किएपछि उनीहरू बालकोटस्थित प्रहरी चौकीमा गएका थिए ।
चौकीमा मिलापत्र गरेर दुवैजना घरतर्फ हिँडेका थिए । फर्कने क्रममा खातुनलाई फोन आएपछि फेरि झगडा भएको र खेतमा कुटेर हत्या गरेको अनुसन्धानमा खुलेको छ ।
डिएसपी बोगटीका अनुसार राति फेरि आएर खोलाको किनारमा शव फालेर अन्सारी भागेका थिए ।
dainiknepal.com
काठमाडौं, ३ साउन । तान्त्रिक ज्योतिष विहंगमराज तिमल्सेनाले गरेका भविष्यवाणी मिल्ने गरेका छन् । उनमा भरपुर मिडिया–क्रेज छ, किनभने उनी आफूले गरेका प्रायः भविष्यवाणी सञ्चारमाध्यममार्फत सार्वजनिक गर्न रुचाउँछन् । दोस्रो संविधानसभा निर्वाचन आउँदै गर्दा उनले गरेको भविष्यवाणी गलत भएन ।
सौर्य दैनिकले अगाडि लेख्छ, समाजका चर्चितदेखि सामान्य मान्छेसम्म र देशको कुण्डली पनि हेर्छन्, उनी । उनलार्ई देश र नेताहरूको कुण्डली हेर्न विशेष जाँगर चल्छ । अब मुलुक कता जान्छ रु कस्तो छ भविष्य रु जान्न आफैँ पल्टाउँछन् कुण्डली, ‘मलाई पनि यो देशको चिन्ता छ । त्यसैले कसैले भनिरहनु पर्दैन, आफैँ हेर्छु बेला–बेला जन्मभूमि र नेताहरूको कुण्डली ।’
समय चक्रको फेरमा यतिबेला फेरि चर्चामा छन् उनै तान्त्रिक ज्योतिष तिमल्सेना । मुलुक लोकतन्त्रात्मक नयाँ संघीय गणतान्त्रिक संविधान निर्माणको दिशामा अघि बढिरहेका बेला तिमल्सेनाले मुख्य नेताहरू र पार्टीलार्ई आध्यात्मिक रूपमा समस्या सुल्झाउन सुझाव दिएका छन् ।
नेताहरूले बेलैमा ‘दशमहाविद्याको शरणमा गएर विधि पूरा गर्ने हो भने देशले संकटबाट उन्मुक्ति पाउने’ तिमल्सेनाको ठहर छ । देश अहिले पनि पूर्ण रूपमा संकटमुक्त नभएको र नेताहरू आ–आफ्नै तालमा लाग्ने हो भने मुलुक अझ बढी संकटमा फस्ने उनको अध्यनले देखाएको उनी अडानका साथ बताउँछन् ।
यतिबेला तिमल्सेनाको सबैभन्दा ठूलो भविष्यवाणी मुलुकको आगामी राष्ट्रपति को हुने भन्ने सवालमा छ । राष्ट्रपतिको सवालमा तिमल्सेना भन्छन्, ‘देशको र प्रमुख नेताहरूको ग्रह, लग्न, राशि आदि हेर्दा यो मुलुकमा अब राष्ट्रपति हुने पालो छविलाल (प्रचण्ड) को छ । उनको ग्रह यतिबेला सबैको भन्दा बलियो छ । उनका अगाडि अरू नेताको ग्रह राम्रो छैन ।’
नेताहरू सकारात्मक हुनुपर्छ । सबैभन्दा पहिला देशको संकट कसरी मोचन गर्ने भन्नेमा ध्यान दिनुपर्छ । ‘देशको पहिलो राष्ट्रपति हुन तयार भएका छविलाल आफ्नै ग्रहका कारण हुन नसकेको’ ज्यातिष तिमल्सेनाको ठहर छ । ग्रह बलियो नभएको बेला बल गरेर मात्र पद प्राप्त गर्न नसकिने उनको भनाइ छ ।
अहिले छविलालको ग्रह बलियो रहेको उनको भनाइ छ । बेला–बेला देशको शासन कसको हातमा जान्छ भनेर भविष्यवाणी गर्ने तिमल्सेनाका अहिलेसम्मका भविष्यवाणी प्रायः पूरा भएका छन् ।
पार्टीका प्रमुख नेता, पत्रकार, व्यापारी, डाक्टरजस्ता महत्वपूर्ण व्यक्तित्व आ–आफ्ना समस्या लिएर उनकोमा जान्छन् । धेरैको भविष्य, वर्तमान र भूत बताउने उनी समस्यासँगै समाधानको उपाय पनि देखाउँछन् । धेरैजसो समस्या तान्त्रिक विधिबाट सुल्झाएका छन् उनले । उनका भक्तहरू देश विदेशमा धेरै छन् । स्काइप, टेलिफोन र च्याटमार्फत पनि उनी भक्तहरूको समस्या समाधान गर्छन् ।
अध्यात्मको सबैभन्दा ठूलो विधि दशमहाविद्यालार्ई मान्छन् तान्त्रिक ज्योतिष तिमल्सेना । उनको भनाइमा, यो विधि र यसको मन्त्रले मान्छे करेन्ट लागेर तरंगित भएजस्तै तरंगित हुने गर्दछ । यो विधि गर्ने जो कोहीले आफ्ना समस्याबाट उन्मुक्ति पाउने उनको ठोकुवा छ । तान्त्रिक विधिलाई विज्ञानको रूप मान्ने तिमल्सेना जो कोहीलाई यसको आवश्यकता रहेको ठान्छन् ।
‘विश्वका चर्चित नेता, व्यापारी, डाक्टर, वकिल जस्ता व्यक्तित्वहरू अध्यात्ममा विश्वास गर्छन् । नेपालका नेताहरू मनले माने पनि देखाउनका लागि अध्यात्मदेखि टाढा भएको ढ्वाङ गर्छन्, ।’ भारतको उदाहरण दिँदै तिमल्सेनाले भने, ‘संसद्मा गाडी कहाँ राख्ने रु सभामुख, उपसभामुखजस्ता महत्वपूर्ण नेताहरूको गाडी कता फर्काएर राख्ने रु जस्ता कुरामा वास्तुशास्त्र र तान्त्रिक विधि हेरिन्छ ।नेपालमा भने एक त विश्वास गर्न गाह्रो, गरी हाले पनि अरूमार्फत वा सुटुक्क हेर्ने हेराउने र विधि पूरा गर्ने प्रयास हुन्छ ।’
सुटुक्क ज्योतिषकहाँ धाउने नेताहरूलाई तिमल्सेनाको सुझाव छ, ‘यदि मन पवित्र छ र आस्थाले आउने भए ढुक्कसँग आउँदा हुन्छ । मान्छेले जीवनमा सफलता प्राप्त गर्न अध्यात्म र भौतिकवादलाई समन्वय गरेर अघि बढ्नुपर्ने हुन्छ ।’
वर्तमान सरकारका प्रमुख सुशील कोइरालाको ग्रह दश ठीक नभएको तिमल्सेनाको ठम्याइ छ । ‘सुशील कोइरालाको ग्रहकै कारण उनलार्ई आफ्नै पार्टी र आफूनजिकका मान्छेले खुलेर साथ दिएका छैनन् । यो सबै उनको ग्रह र दशाका कारणले हो । यही अवस्थामा अघि जाने हो भने सुशीलको सरकारले संविधान जारी गर्ने अवस्था छैन ।’
‘समस्या आयो भने त्यसको समाधानको बाटो पहिल्याएर उपचार गर्नुपर्छ । अहिले पनि केही बिग्रिएको छैन । उनले निशंकोच भएर दशमहाविद्या गराउने हो भने केही आशा गर्न सकिन्छ । शरीरमा रोग लाग्यो भने पहिला रोगको पहिचान गर्नुपर्छ, त्यसपछि उपचारको बाटो खोज्ने हो । यतिबेला सरकार केही गर्न खोज्छ तर उसको अगाडि ग्रहले समस्या तेस्र्याएको हुन्छ । हामी समस्या र समाधानको बाटो देखाइदिने हो । सरकारमा बस्ने र उनका नजिक भएकाले समाधानको बाटो खोज्नुपर्छ ।’
नेपालका प्रमुख नेता, व्यापारी, उद्योगपति जस्ता महत्वपूर्ण व्यक्ति अधिकांशले तान्त्रिक विधि र अध्यात्मको प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्ष विश्वास गर्ने गरेको उनै तिमल्सेनाको अनुभव छ ।
अनि उनको अनुभव यसरी बोल्छ– कोही खुला रूपमा आउँछन् र आफ्ना समस्या समाधान गरेर जान्छन् । कोही आउँछन् आफ्ना समस्याको पहिचान गराउन तर समाधानको बाटो खोज्ने बेला कसैले थाहा पाउँछ कि भनेर डराउँछन् । समाजमा नराम्रो काम गर्न डराउनुपर्छ, यो एक प्रकारले रोगको समाधान गरेजस्तै हो । किन डराउने रु समाजमा केही प्रभावशाली काम गर्नेले कर्मसँगै अध्यात्ममा विश्वास गर्नुपर्ने उनको धारणा छ ।
‘कोहीसँग नडराउने मान्छे भगवान्सँग डराउँछ । त्यो अध्यात्मप्रतिको आस्था हो । आस्था छ भने मनैदेखि विश्वास गर्नुपर्छ । धुकचुक भएर केही गर्न सकिँदैन,’ तान्त्रिक ज्योतिष तिमल्सेनाको आध्यात्मिक तर व्यावहारिक ठहर छ ।
(ज्योतिष एवं तान्त्रिक गुरू विहंगमराज तिमल्सेना संग, ९८४१३१४१२० मा सम्पर्क गर्न सकिन्छ ।)
dainiknepal.com
सौर्य दैनिकले अगाडि लेख्छ, समाजका चर्चितदेखि सामान्य मान्छेसम्म र देशको कुण्डली पनि हेर्छन्, उनी । उनलार्ई देश र नेताहरूको कुण्डली हेर्न विशेष जाँगर चल्छ । अब मुलुक कता जान्छ रु कस्तो छ भविष्य रु जान्न आफैँ पल्टाउँछन् कुण्डली, ‘मलाई पनि यो देशको चिन्ता छ । त्यसैले कसैले भनिरहनु पर्दैन, आफैँ हेर्छु बेला–बेला जन्मभूमि र नेताहरूको कुण्डली ।’
नेताहरूले बेलैमा ‘दशमहाविद्याको शरणमा गएर विधि पूरा गर्ने हो भने देशले संकटबाट उन्मुक्ति पाउने’ तिमल्सेनाको ठहर छ । देश अहिले पनि पूर्ण रूपमा संकटमुक्त नभएको र नेताहरू आ–आफ्नै तालमा लाग्ने हो भने मुलुक अझ बढी संकटमा फस्ने उनको अध्यनले देखाएको उनी अडानका साथ बताउँछन् ।
यतिबेला तिमल्सेनाको सबैभन्दा ठूलो भविष्यवाणी मुलुकको आगामी राष्ट्रपति को हुने भन्ने सवालमा छ । राष्ट्रपतिको सवालमा तिमल्सेना भन्छन्, ‘देशको र प्रमुख नेताहरूको ग्रह, लग्न, राशि आदि हेर्दा यो मुलुकमा अब राष्ट्रपति हुने पालो छविलाल (प्रचण्ड) को छ । उनको ग्रह यतिबेला सबैको भन्दा बलियो छ । उनका अगाडि अरू नेताको ग्रह राम्रो छैन ।’
नेताहरू सकारात्मक हुनुपर्छ । सबैभन्दा पहिला देशको संकट कसरी मोचन गर्ने भन्नेमा ध्यान दिनुपर्छ । ‘देशको पहिलो राष्ट्रपति हुन तयार भएका छविलाल आफ्नै ग्रहका कारण हुन नसकेको’ ज्यातिष तिमल्सेनाको ठहर छ । ग्रह बलियो नभएको बेला बल गरेर मात्र पद प्राप्त गर्न नसकिने उनको भनाइ छ ।
अहिले छविलालको ग्रह बलियो रहेको उनको भनाइ छ । बेला–बेला देशको शासन कसको हातमा जान्छ भनेर भविष्यवाणी गर्ने तिमल्सेनाका अहिलेसम्मका भविष्यवाणी प्रायः पूरा भएका छन् ।
पार्टीका प्रमुख नेता, पत्रकार, व्यापारी, डाक्टरजस्ता महत्वपूर्ण व्यक्तित्व आ–आफ्ना समस्या लिएर उनकोमा जान्छन् । धेरैको भविष्य, वर्तमान र भूत बताउने उनी समस्यासँगै समाधानको उपाय पनि देखाउँछन् । धेरैजसो समस्या तान्त्रिक विधिबाट सुल्झाएका छन् उनले । उनका भक्तहरू देश विदेशमा धेरै छन् । स्काइप, टेलिफोन र च्याटमार्फत पनि उनी भक्तहरूको समस्या समाधान गर्छन् ।
अध्यात्मको सबैभन्दा ठूलो विधि दशमहाविद्यालार्ई मान्छन् तान्त्रिक ज्योतिष तिमल्सेना । उनको भनाइमा, यो विधि र यसको मन्त्रले मान्छे करेन्ट लागेर तरंगित भएजस्तै तरंगित हुने गर्दछ । यो विधि गर्ने जो कोहीले आफ्ना समस्याबाट उन्मुक्ति पाउने उनको ठोकुवा छ । तान्त्रिक विधिलाई विज्ञानको रूप मान्ने तिमल्सेना जो कोहीलाई यसको आवश्यकता रहेको ठान्छन् ।
‘विश्वका चर्चित नेता, व्यापारी, डाक्टर, वकिल जस्ता व्यक्तित्वहरू अध्यात्ममा विश्वास गर्छन् । नेपालका नेताहरू मनले माने पनि देखाउनका लागि अध्यात्मदेखि टाढा भएको ढ्वाङ गर्छन्, ।’ भारतको उदाहरण दिँदै तिमल्सेनाले भने, ‘संसद्मा गाडी कहाँ राख्ने रु सभामुख, उपसभामुखजस्ता महत्वपूर्ण नेताहरूको गाडी कता फर्काएर राख्ने रु जस्ता कुरामा वास्तुशास्त्र र तान्त्रिक विधि हेरिन्छ ।नेपालमा भने एक त विश्वास गर्न गाह्रो, गरी हाले पनि अरूमार्फत वा सुटुक्क हेर्ने हेराउने र विधि पूरा गर्ने प्रयास हुन्छ ।’
सुटुक्क ज्योतिषकहाँ धाउने नेताहरूलाई तिमल्सेनाको सुझाव छ, ‘यदि मन पवित्र छ र आस्थाले आउने भए ढुक्कसँग आउँदा हुन्छ । मान्छेले जीवनमा सफलता प्राप्त गर्न अध्यात्म र भौतिकवादलाई समन्वय गरेर अघि बढ्नुपर्ने हुन्छ ।’
वर्तमान सरकारका प्रमुख सुशील कोइरालाको ग्रह दश ठीक नभएको तिमल्सेनाको ठम्याइ छ । ‘सुशील कोइरालाको ग्रहकै कारण उनलार्ई आफ्नै पार्टी र आफूनजिकका मान्छेले खुलेर साथ दिएका छैनन् । यो सबै उनको ग्रह र दशाका कारणले हो । यही अवस्थामा अघि जाने हो भने सुशीलको सरकारले संविधान जारी गर्ने अवस्था छैन ।’
‘समस्या आयो भने त्यसको समाधानको बाटो पहिल्याएर उपचार गर्नुपर्छ । अहिले पनि केही बिग्रिएको छैन । उनले निशंकोच भएर दशमहाविद्या गराउने हो भने केही आशा गर्न सकिन्छ । शरीरमा रोग लाग्यो भने पहिला रोगको पहिचान गर्नुपर्छ, त्यसपछि उपचारको बाटो खोज्ने हो । यतिबेला सरकार केही गर्न खोज्छ तर उसको अगाडि ग्रहले समस्या तेस्र्याएको हुन्छ । हामी समस्या र समाधानको बाटो देखाइदिने हो । सरकारमा बस्ने र उनका नजिक भएकाले समाधानको बाटो खोज्नुपर्छ ।’
नेपालका प्रमुख नेता, व्यापारी, उद्योगपति जस्ता महत्वपूर्ण व्यक्ति अधिकांशले तान्त्रिक विधि र अध्यात्मको प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्ष विश्वास गर्ने गरेको उनै तिमल्सेनाको अनुभव छ ।
अनि उनको अनुभव यसरी बोल्छ– कोही खुला रूपमा आउँछन् र आफ्ना समस्या समाधान गरेर जान्छन् । कोही आउँछन् आफ्ना समस्याको पहिचान गराउन तर समाधानको बाटो खोज्ने बेला कसैले थाहा पाउँछ कि भनेर डराउँछन् । समाजमा नराम्रो काम गर्न डराउनुपर्छ, यो एक प्रकारले रोगको समाधान गरेजस्तै हो । किन डराउने रु समाजमा केही प्रभावशाली काम गर्नेले कर्मसँगै अध्यात्ममा विश्वास गर्नुपर्ने उनको धारणा छ ।
‘कोहीसँग नडराउने मान्छे भगवान्सँग डराउँछ । त्यो अध्यात्मप्रतिको आस्था हो । आस्था छ भने मनैदेखि विश्वास गर्नुपर्छ । धुकचुक भएर केही गर्न सकिँदैन,’ तान्त्रिक ज्योतिष तिमल्सेनाको आध्यात्मिक तर व्यावहारिक ठहर छ ।
(ज्योतिष एवं तान्त्रिक गुरू विहंगमराज तिमल्सेना संग, ९८४१३१४१२० मा सम्पर्क गर्न सकिन्छ ।)
dainiknepal.com
काठमाडौ: प्रमुख प्रतिपक्षी दलका नेता एमाओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ भारत भ्रमणमा छन । भारतीय राष्ट्रपति प्रणव मुखर्जी,प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदी,गृहमन्त्री राजनाथ सिंह,विदेशमन्त्री सुष्मा स्वराजसहित सत्ता पक्ष र प्रतिपक्षमा रहेका दलका नेताहरुसँग दाहालले भेटवार्ता गरिसकेका छन ।
भारतीय नेताहरुले संविधान निर्माण प्रक्रियामा असन्तुष्ट रहेका मधेशी दल र तिनका नेताहरुलाई बिश्वासमा लिइ सिमाङकन टुंग्याएर संविधान जारी गर्न उपयुक्त हुने सुझाव दिएको दाहालले बताए ।
आफूले भारतीय नेताहरुसँग नेपाल भारत सम्बन्ध र एमाओवादी र भारतको सम्बन्धका बारेमा खुलेर सिधा सिधा छलफल गरेको जानकारी गराउँदै दाहालले आफनो भ्रमण फलदायी भए नभएको परिणाम हेर्न पर्खनु पर्ने पनि बताए ।
शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रियालाई सकारात्मक निष्कर्षमा पुरयाउन भारतीय सहयोग र सदभाव खोज्न गत मंगलबार भारत भ्रमणमा गएका दाहाल सोमबार काठमाडौ फर्कदैछन ।
भारतीय प्रधानमन्त्री मोदीको गृहनगर गुजरातको भुजमा भुकम्पछिको पुननिर्माणको अवस्था अवलोकन गर्न पुगेका बेला पूर्व प्रधानमन्त्री समेत रहेका दाहालसँग शनिवार राती अन्नपूर्णकर्मी रेवती सापकोटाले टेलिफोनमा गरेको कुराकानी :
समग्रमा तपाईको भारत भ्रमण कस्तो रहयो भनेर बुझने ?
मैले जस्तो सोचेर आएको थिए,भ्रमण त्यस्तै भयो । अव यसको परिणाम हेर्नुपर्छ । मैले नेपाल भारत सम्बन्ध र एमाओवादी र भारतको सम्बन्धका बारेमा राष्ट्रपति,प्रधानमन्त्री,मन्त्रीहरु,सत्ता पक्ष र विपक्षमा रहेका नेताहरु र भारतीय बुद्धिजीवीहरुसँग सिधा सिधा खुलेर छलफल गरेको छु । शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रियालाई निष्कर्षमा पुरयाउने बिषयलाई मुख्य बनाएर सबैसँग छलफल गरेको छु ।
संविधान निर्माणमा भारतीय नेताहरुको प्रतिक्रिया कस्तो पाउनुभयो ?
उहाँहरु सबैको संविधान बनोस भन्ने चाहना देखिन्छ । सिमाङकन चाहि टुंग्याएर संविधान जारी गर्नु राम्रो हुन्छ भन्ने उहाँहरु सबै जसोको सुझाव थियो,जुन कुरा मैले काठमाडौमा काँग्रेस एमालेका नेताहरुसँग पनि छलफल गरेकै बिषय हो ।
असन्तुष्ट मधेशी दलहरुलाई पनि संविधान निर्माण प्रक्रियामा समेटेर लैजानु राम्रो हुन्छ भन्ने सबै जसो नेताहरुको सुझाव छ । मैले सबैका भावना समेटेर संविधान निर्माण प्रक्रिया अगाडि बढाइन्छ भनेको छु ।
भारतीय नेताहरु संविधान बनेको देख्न चाहदा रहेछन कि अझै रोकिएको देख्न चाहदा रहेछन ?
उहाँहरु सबैको चाहना संविधान बनोस भन्ने नै छ ।
भारत र चीन वीच भएको सम्झौतामा उल्लेख गरिएको लिपुलेकका बारेमा के कुराकानी भयो ?
लिपुलेको बारेमा मैले सबैसँग प्रष्ट कुरा राखे । विदेशमन्त्रीले ऐतिहासिक दस्तावेजहरु अध्ययन गरेर समस्याको समाधान गर्ने कुरा गर्नुभयो । प्रधानमन्त्रीले चाहि त्यसलाई सामान्यीकरण गरिदिनुभयो । सबै कुरा आपसी सल्लाहमा हुन्छ भन्नुभयो ।
त्रिदेशीय समझदारीबारेमा कस्तो छलफल भयो ?
त्रिदेशीय रणनीति समझदारी बनाएर आर्थिक विकास गर्नुपर्छ भनेर मैले पहिलेदेखि नै भन्दै आएको हो । त्यो बिषय अहिले भारत चीनको वीचमा पनि छलफल अगाडि बढेको छ । मैले प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदीलाई तपाईको चीन भ्रमण र त्रिदेशीय समझदारीका बारेमा त्यहाँ भएको छलफल सकारात्मक छ भने ।
तर त्रिदेशीय समझदारीका बारेमा जसरी मैले प्रष्टयाउन खोजेको थिए,त्यो चाहि हुन पाएन । इष्टिच्युट फर डिफेन्स एण्ड स्टडी एनालिसिस (आइडिएसए)को कार्यक्रममा बिस्तृत रुपमा त्रिदेशीय समझदारीका बारेमा व्याख्या गर्न चाहेको थिए तर प्रधानमन्त्री मोदीसँगको भेटने र त्यो कार्यक्रम जुधेका कारण त्यो हुन पाएन । मेरो समय नमिल्दा आइडिएसएको कार्यक्रम नै रद्द हुन पुग्यो ।
व्यक्तिगत रुपमा तपाईलाई चाहि भारतीय नेताहरुले कसरी लिए ?
प्रधानमन्त्री मोदीदेखि सबै जसो नेताहरुले संविधान लेखन देखि सबै बिषयमा तपाईले नै नेतृत्व गर्नु परयो भन्नुभएको छ । तपाई नै केहि गर्न सक्ने नेता हो भन्ने उहाँहरुको भनाई थियो ।
भुकम्पपछिको पुननिर्माणका बारेमा कस्तो छलफल भयो ?
भुकम्पपछिको पुननिर्माणमा पूर्ण सहयोग हुन्छ भन्नु भएको छ ।
तपाई गुजरात पनि पुग्नुभयो,कस्तो पाउनुभयो ?
हो,म अहिले तपाईसँग कुरा गरिहदा गुजरातमै छु । भुकम्प अघि र पछिको गुजरातको अवस्थाका बारेमा पावरपइन्टबाट आज (शनिवार) जानकारी लियौ । भोली (आइतवार ) पुननिर्माणको अवलोकन गरेर दिल्ली जाने कार्यक्रम जाने कार्यक्रम छ ।
annapurnapost.com
भारतीय नेताहरुले संविधान निर्माण प्रक्रियामा असन्तुष्ट रहेका मधेशी दल र तिनका नेताहरुलाई बिश्वासमा लिइ सिमाङकन टुंग्याएर संविधान जारी गर्न उपयुक्त हुने सुझाव दिएको दाहालले बताए ।
आफूले भारतीय नेताहरुसँग नेपाल भारत सम्बन्ध र एमाओवादी र भारतको सम्बन्धका बारेमा खुलेर सिधा सिधा छलफल गरेको जानकारी गराउँदै दाहालले आफनो भ्रमण फलदायी भए नभएको परिणाम हेर्न पर्खनु पर्ने पनि बताए ।
शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रियालाई सकारात्मक निष्कर्षमा पुरयाउन भारतीय सहयोग र सदभाव खोज्न गत मंगलबार भारत भ्रमणमा गएका दाहाल सोमबार काठमाडौ फर्कदैछन ।
भारतीय प्रधानमन्त्री मोदीको गृहनगर गुजरातको भुजमा भुकम्पछिको पुननिर्माणको अवस्था अवलोकन गर्न पुगेका बेला पूर्व प्रधानमन्त्री समेत रहेका दाहालसँग शनिवार राती अन्नपूर्णकर्मी रेवती सापकोटाले टेलिफोनमा गरेको कुराकानी :
समग्रमा तपाईको भारत भ्रमण कस्तो रहयो भनेर बुझने ?
मैले जस्तो सोचेर आएको थिए,भ्रमण त्यस्तै भयो । अव यसको परिणाम हेर्नुपर्छ । मैले नेपाल भारत सम्बन्ध र एमाओवादी र भारतको सम्बन्धका बारेमा राष्ट्रपति,प्रधानमन्त्री,मन्त्रीहरु,सत्ता पक्ष र विपक्षमा रहेका नेताहरु र भारतीय बुद्धिजीवीहरुसँग सिधा सिधा खुलेर छलफल गरेको छु । शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रियालाई निष्कर्षमा पुरयाउने बिषयलाई मुख्य बनाएर सबैसँग छलफल गरेको छु ।
संविधान निर्माणमा भारतीय नेताहरुको प्रतिक्रिया कस्तो पाउनुभयो ?
उहाँहरु सबैको संविधान बनोस भन्ने चाहना देखिन्छ । सिमाङकन चाहि टुंग्याएर संविधान जारी गर्नु राम्रो हुन्छ भन्ने उहाँहरु सबै जसोको सुझाव थियो,जुन कुरा मैले काठमाडौमा काँग्रेस एमालेका नेताहरुसँग पनि छलफल गरेकै बिषय हो ।
असन्तुष्ट मधेशी दलहरुलाई पनि संविधान निर्माण प्रक्रियामा समेटेर लैजानु राम्रो हुन्छ भन्ने सबै जसो नेताहरुको सुझाव छ । मैले सबैका भावना समेटेर संविधान निर्माण प्रक्रिया अगाडि बढाइन्छ भनेको छु ।
भारतीय नेताहरु संविधान बनेको देख्न चाहदा रहेछन कि अझै रोकिएको देख्न चाहदा रहेछन ?
उहाँहरु सबैको चाहना संविधान बनोस भन्ने नै छ ।
भारत र चीन वीच भएको सम्झौतामा उल्लेख गरिएको लिपुलेकका बारेमा के कुराकानी भयो ?
लिपुलेको बारेमा मैले सबैसँग प्रष्ट कुरा राखे । विदेशमन्त्रीले ऐतिहासिक दस्तावेजहरु अध्ययन गरेर समस्याको समाधान गर्ने कुरा गर्नुभयो । प्रधानमन्त्रीले चाहि त्यसलाई सामान्यीकरण गरिदिनुभयो । सबै कुरा आपसी सल्लाहमा हुन्छ भन्नुभयो ।
त्रिदेशीय समझदारीबारेमा कस्तो छलफल भयो ?
त्रिदेशीय रणनीति समझदारी बनाएर आर्थिक विकास गर्नुपर्छ भनेर मैले पहिलेदेखि नै भन्दै आएको हो । त्यो बिषय अहिले भारत चीनको वीचमा पनि छलफल अगाडि बढेको छ । मैले प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदीलाई तपाईको चीन भ्रमण र त्रिदेशीय समझदारीका बारेमा त्यहाँ भएको छलफल सकारात्मक छ भने ।
तर त्रिदेशीय समझदारीका बारेमा जसरी मैले प्रष्टयाउन खोजेको थिए,त्यो चाहि हुन पाएन । इष्टिच्युट फर डिफेन्स एण्ड स्टडी एनालिसिस (आइडिएसए)को कार्यक्रममा बिस्तृत रुपमा त्रिदेशीय समझदारीका बारेमा व्याख्या गर्न चाहेको थिए तर प्रधानमन्त्री मोदीसँगको भेटने र त्यो कार्यक्रम जुधेका कारण त्यो हुन पाएन । मेरो समय नमिल्दा आइडिएसएको कार्यक्रम नै रद्द हुन पुग्यो ।
व्यक्तिगत रुपमा तपाईलाई चाहि भारतीय नेताहरुले कसरी लिए ?
प्रधानमन्त्री मोदीदेखि सबै जसो नेताहरुले संविधान लेखन देखि सबै बिषयमा तपाईले नै नेतृत्व गर्नु परयो भन्नुभएको छ । तपाई नै केहि गर्न सक्ने नेता हो भन्ने उहाँहरुको भनाई थियो ।
भुकम्पपछिको पुननिर्माणका बारेमा कस्तो छलफल भयो ?
भुकम्पपछिको पुननिर्माणमा पूर्ण सहयोग हुन्छ भन्नु भएको छ ।
तपाई गुजरात पनि पुग्नुभयो,कस्तो पाउनुभयो ?
हो,म अहिले तपाईसँग कुरा गरिहदा गुजरातमै छु । भुकम्प अघि र पछिको गुजरातको अवस्थाका बारेमा पावरपइन्टबाट आज (शनिवार) जानकारी लियौ । भोली (आइतवार ) पुननिर्माणको अवलोकन गरेर दिल्ली जाने कार्यक्रम जाने कार्यक्रम छ ।
annapurnapost.com
काठमाडौ, श्रावण ३ - नायिका प्रियंका कार्की डिभोर्सी हुन् भन्ने धेरैलाई थाहा नहुन पनि सक्छ। वैवाहिक सम्बन्ध टुंग्याएर उनी अमेरिकादेखि स्वदेश फिरेकी थिइन्। उनको पहिलो रिलिज फिल्म ‘थ्री लभर्स’ हो। अहिलेकी सर्वाधिक व्यस्त र चुजी नायिका प्रियंकाको हालै वाहियात लभ–स्टोरी सार्वजनिक भएको छ। तर यो उनको रियल लाइफसँग सम्बन्धित नभई फिल्म ‘वडा नम्बर ६’ को एक गीतको हो। जुन गीतमा प्रियंका र दीपकराज गिरीलाई कोरियोग्राफर गम्भीर विष्टले फिचरिङ गराएका छन्। असोज १ देखि प्रदर्शनमा आउने फिल्म ‘वडा नम्बर ६’ ले शुक्रबार उक्त गीत सार्वजनिक गरेको हो। गीतमा दीपकले को–स्टार प्रियंकाको ‘वाहियात लभ–स्टोरी’ को वर्णन गरेका छन्। युट्युबमा समेत राखिएको उक्त गीत यति बेला हिट भइरहेको छ
उज्ज्वल घिमिरेको निर्देशन रहेको फिल्मलाई दीपक र दीपाश्री निरौलाले प्रस्तुत गरेका हुन्। फिल्ममा जितु नेपाल, सीताराम कट्टेल, केदार घिमिरेको लगानीका साथमा अभिनय पनि रहेको छ। दीपकले कार्यक्रममा उपस्थित जितु र केदारलाई पैसा हालेर हिरो भएकाहरू भनेर ठट्टा गर्दा केदारले जवाफ फर्काए, ‘हामी पैसा हालेर हिरो भएका होइनौं। बरु हिरो भएपछि पैसा हालेका हौं।’ उनले त्यति थोरै पैसा हालेर पनि हिरो हुनु पाएपछि पछि नपरेको भन्दा माहोल हाँसोमय भएको थियो। फिल्म नै हास्यप्रधान भएकाले पनि कार्यक्रममा बोल्ने अधिकांशले ठट्टा गरिरहेका थिए। ‘यो फिल्म गर्दा यति मज्जा आयो कि भनेर साध्य छैन,’ नायिका प्रियंकाले त भनिदिइन् नै, ‘फिल्म सुटिङमा यस्तो रमाइलो हुने हो भने त मलाई खानु पनि पर्दैन। सुत्नु पनि पर्दैन। २४ घन्टै काम गर्न सक्थें होला।’ अघिल्लो फिल्म ‘छ एकान छ’ मा निता ढुंगानालाई नायिका बनाएका दीपक–दीपाले यसपटक भने प्रियंकालाई पत्याएका हुन्। कार्यक्रममा पनि दीपा र दीपकले प्रियंकाप्रतिको मायालाई अनेक तवरले व्यक्त गरिरहेका थिए भने प्रियंकाले पनि क्लोजनेस झल्काउँदै दीपालाई आफ्नो मुटुको टुक्रा भएको जिकिर गरिन्।/www.ekantipur.com
वि.सं.२०७२ साल साउन ३ गते आइतबार,इ स २०१५ जुलाई १९ तारिख,
नेपाल संवत् ११३५ दिल्लाथ्व,
आषाढ शुक्ल पक्षकोतृतीया तिथि, बिहान ०९:१९ बजेसम्म उप्रान्त चतुर्थी ,
मघा नक्षत्र बेलुकी ०८:३३ बजेसम्म उप्रान्त पुर्बफाल्गुनी,
ब्यतीपात योग रात्रि १०:५० बजेसम्म उप्रान्त वारियान,
गर करण बिहान ०९:१९ बजेसम्म,वाणिज बेलुकी १०:१० बजेसम्म उप्रान्त भद्रा,
आनन्दादियोगमा मुद्गर योग,
चन्द्रमा सिंहराशिमा,
काठमाडौंमा सूर्योदय ५:२० बजे, सूर्यास्त ६:५९ बजे
दिनमान ३४ घडी ७ पला
मेष (चु, चे, चो, ला, लि, लु, ले, लो, अ) Aries :
शरीरमा अस्वस्थता छाउनेछ,गरिरहेको काममा रोकावट आउनाले ढिला सुस्ती हुन सकछ,आज नसोचिएको आकस्मिक समाचारले दुःखी बनाउला, व्यापार–व्यवसायमा घाटा व्यहोर्नु पर्नेछ, धैर्यता कायम हुन नसक्दा काममा केहि खराबी देखिन सक्छः ।
वृष (इ, उ, ए, ओ, वा, वि, वु, वे, वो) Taurus :
पारिवारिक असमझदारी बढ्नेछ,मान्य जनको सुझाब सल्लाह आज अप्रिय लाग्नेछ,सामाजिक र जनता संग प्रतक्ष सरोकार राख्ने काममा फाइदा मिल्नेछ,माताको स्वास्थ्यामा कमजोरी देखिन सक्छ,कृषि तथा जग्गा जमिनको क्षेत्रमा राम्रै प्रतिफल हात लाग्नेछ ।
मिथुन (का, कि, कु, घ, ङ, छ, के, को, हा) Taurus :
नया कामको थालनी गरिनेछ,ब्यापार ब्यबसायमा पनि राम्रै सफलता हात लाग्ने समय छ,साथी भाइको सहयोग पाइनेछ,रचनात्मक कामा समय खर्चिने समय छ,रोकिएका कामहरु पुरा हुनेछन, दुख गरे अनुरुप सन्तोषजनक प्रातिफल पनि हात लाग्नेछ।
कर्कट(हि, हु, हे, हो, डा, डि, डु, डे, डो) Cancer :
काममा असफलता हात लाग्न सक्छ,ब्यबसायिक पाटोमा सामान्य रोकावट आउन सक्ने देखिन्छ, बोलीको प्राभाब आज कमजोर हुनेछ भने आर्थिक अबस्था खस्कन सक्ने देखिन्छ,आत्म-सम्मानमा चोट पुग्न सक्छ,यात्रा पनि कष्टकरपूर्ण हुन सक्ने देखिन्छ ।
सिंह (मा, मि, मु, मे, मो, टा, टि, टु, टे) Leo :
आत्मबल दरिलो बन्ने समय छ,विशिष्ट व्यक्तित्व संगको भेटघाट फलदायी बन्नेछ,मन परेका बस्तु कपडा अलंकार जस्ता चिजहरु हात लाग्नेछन,मिष्ठान्न भोजन गर्ने सु अवसर मिल्नेछ, रोकिएका कामहरु बन्नेछ भने स्वास्थ्यमा केहि समस्या आउन सक्छ
कन्या (टो, पा, पि, पु, ष, ण, ठ, पे, पो) Virgo :
शरीरमा आलस्यता देखिनेछ,आफ्नै कमि कमजोरीले गर्दा आज बिबादित बनिन सकिन्छ, प्रतिस्पर्धामा खासै सफलता हात पर्न नसक्ने देखिन्छ आफन्त तथा नजिकका व्यक्तिहरुबाट चनाखो रहनुहोला,स्थान परिवर्तनको सम्भाबना पनि देखिन्छ।
तुला (रा, रि, रु, रे, रो, ता, ति, तु, ते) Libra :
ब्यबसायमका लागि साझेदारीमा गरिएको काममा बिशेष लाभ मिल्नेछ,ब्यापार व्यसाय फस्टाउनेछ,बिगत लामो समय देखि रोकिएका कामहरु पुरा गरिनेछन.तपाइले गरेको परिश्रमको आज उचित मुल्यांकन हुनेछ,पैत्रिक सम्पत्तिबात पनि लाभ मिल्ने देखिन्छ।
वृश्चिक (तो, ना, नि, नु, ने, नो, या, यि, यु) Scorpio :
भूमि, वाहन र पैत्रिक सम्पत्तिको उपयोगबाट प्रशस्त लाभ उठाउन सकिनेछ, व्यापारमा पनि राम्रै फाइदा हुने देखिन्छ,मातापिताको सहयोग र आशिर्बाद मिल्नेछ, प्रतिष्ठित काम गर्ने मौका पाइनेछ अरूलाई सजिलै प्रभावित पार्न सकिनेछ, दाम, इनाम र प्रतिष्ठा कमाउनको लागि अत्यन्त उत्तम समय रहेकोछ ।
धनु (ये, यो, भा, भि, भु, धा, फा, ढा, भे) Sagittarius :
स्वास्थ्यमा कमजोरी आउन सक्नेछ, अरुको कर बल र बाध्यतामा गरिएको काममै समय बित्न सक्छ, आशा देखाउनेहरूबाटै धोका पाइएला,व्यावसायिक काममा खर्च बढ्नेछ,अरूका काममा महत्वपूर्ण समय खर्चिनु पर्ने हुन सक्छ ,आथिक कारोबार कमजोर रहनेछ।
मकर (भो,जा,जि,खि,खु,खे,खो,गा,गि) Capricorn:
गरेको काम बिग्रनाले मन खिन्न रहनेछ,आजको दिनमा लगानी र श्रमको उचित मूल्य नपाइएला, व्यक्तिगत स्वास्थ्यमा कमजोरी आउन सक्ने देखिन्छ,अप्ठ्यारो परिस्थितिमा गरिएको पुरुषार्थले फाइदा नै दिलाउनेछ, आश्वासन बाँड्नेहरूले झुक्याउन सक्छन्, सचेत रहनुहोला।।
कुम्भ (गु, गे, गो, सा, सि, सु, से, सो, दा) Aquarius :
आफन्त र साथीभाइबाट सहयोग तथा हौसला मिल्नेछ,व्यवसायको उन्नतिको लागि सम्झौता संगै रमाइलो यात्रा हुन सक्छ,सवारी साधन र मेसेनेरी बस्तुको आम्दानी हुनेछ, आतिथ्यपूर्ण सम्मान पाइनुका साथै कामको उचित प्रतिफल पनि मिल्नेछ,प्रेम सम्बंधा मिठास पूर्ण रहनेछ।
मीन (दि, दु, थ, झ, ञ, दे, दो, चा, चि) Pisces :
निरन्तरको मेहनतले प्रतिस्पर्धामा जित दिलाउन सक्नेछ,भौतिक साधनहरु जुट्नेछन,शत्रु पक्ष तपाइको वशमा रहनेछ जिद्दी गर्ने बानीले केहि समय दुख पाइएला,मनमा सद्विचार लिनेहरूका लागि समय उत्साहजनक रहनेछ,गोपनियता राख्नुहोला ।
सुन्दर अनुहार, मिलेको अनुहार र स्मार्ट । साँच्चै भन्नु पर्दा सपनाकी राजकुमारी जस्ती । यदि यस्तै कुनै स्त्री भेट्नु भो भने यसै जान दिनुहुन्छ ? पक्कै दिनु हुन्न होला । पक्कै पनि तपाइँ उनलाई आकर्षित गर्ने कोशिस गर्नु हुन्छ होला ।
तर जति गर्दा पनि उनलाई आकर्षित गर्न नसकेमा चाँहि पक्कै रिस उठ्छ होला । यहाँ कुनै पनि सुन्दर स्त्रीसँग नजिक हुनका लागि चाहिने ५ कुराको चर्चा गरिएको छ ।
१ आँखामा आँखा राखेर कुरा गर्नुस्
हुन त यो कुरा सँधै सुन्नु भएको छ होला । आँखामा आँखा राखेर कुरा गर्नुको प्रभाव निक्कै फरक हुन्छ । यदि तपाइँलाई कस्तो कस्तो लागेको छ भने यता उता आँखा दौडिन्छन् । यसो नगर्नुस् । आँखामा आँखा राखेर कुरा गर्नुस् यसको प्रभाव नाटकीय हुन्छ । तर यसको अर्थ एककोहोरो अनुहारमा घुर्ने भनेको चाँहि होइन ।
२ हाँसी मजाक गर्नुस्
हाँसो गर्न जान्ने केटाहरु अधिकाँश केटीलाई मन पर्छ । यसको अर्थ जथाभावी हाँस्ने भनेको होइन । तर समय समयमा विभिन्न तरिकाले हाँसोको विषय निकाल्नु केटामा चाहिने अनिवार्य कला हो ।
३ बडी ल्याङ्ग्वेज
कुनै पनि स्त्रीलाई आफूप्रति आकर्षित गर्नमा मुख्य भूमिका तपाइँको हाउभाउ र भाव भङ्गिमा ले खेल्छ । तपाइँले आफूलाई कसरी प्रस्तुत गर्नु हुन्छ भन्ने कुराले तपाइँको ब्यक्तित्वप्रति स्त्रीको प्रभाव पर्छ । आत्मविश्वासी र हँसिलो मुद्रामा गरेको कुराकानीको प्रभाव नै फरक हुन्छ ।
४ भन्नुस् र सुन्नुस् पनि
कतिपय ब्यक्ति कुनै कुरा भन्नुछ भने एककोहोरो भन्ने र कुरा थपेको थप्यै गर्ने स्वभावका हुन्छन् । तर त्यस्तो गर्दा नकारात्मक प्रभाव पर्छ । आफ्ना कुरा राखेपछि उनले के भन्छिन् भनेर सँधै विचार गर्नुस् । सके सम्म दिल खोलेर कुरा गर्ने वातावरण बनाउनुस् ।
५ मौनता पनि जरुरी
कुनै पनि कुरा गरिसकेपछि केही समय मौन रहनुस् । प्रतिक्रिया सुन्नुस् । सके सम्म हाँसी मजाकका साथमा कुरा शेयर गर्नुस् ।
तर जति गर्दा पनि उनलाई आकर्षित गर्न नसकेमा चाँहि पक्कै रिस उठ्छ होला । यहाँ कुनै पनि सुन्दर स्त्रीसँग नजिक हुनका लागि चाहिने ५ कुराको चर्चा गरिएको छ ।
१ आँखामा आँखा राखेर कुरा गर्नुस्
हुन त यो कुरा सँधै सुन्नु भएको छ होला । आँखामा आँखा राखेर कुरा गर्नुको प्रभाव निक्कै फरक हुन्छ । यदि तपाइँलाई कस्तो कस्तो लागेको छ भने यता उता आँखा दौडिन्छन् । यसो नगर्नुस् । आँखामा आँखा राखेर कुरा गर्नुस् यसको प्रभाव नाटकीय हुन्छ । तर यसको अर्थ एककोहोरो अनुहारमा घुर्ने भनेको चाँहि होइन ।
२ हाँसी मजाक गर्नुस्
हाँसो गर्न जान्ने केटाहरु अधिकाँश केटीलाई मन पर्छ । यसको अर्थ जथाभावी हाँस्ने भनेको होइन । तर समय समयमा विभिन्न तरिकाले हाँसोको विषय निकाल्नु केटामा चाहिने अनिवार्य कला हो ।
३ बडी ल्याङ्ग्वेज
कुनै पनि स्त्रीलाई आफूप्रति आकर्षित गर्नमा मुख्य भूमिका तपाइँको हाउभाउ र भाव भङ्गिमा ले खेल्छ । तपाइँले आफूलाई कसरी प्रस्तुत गर्नु हुन्छ भन्ने कुराले तपाइँको ब्यक्तित्वप्रति स्त्रीको प्रभाव पर्छ । आत्मविश्वासी र हँसिलो मुद्रामा गरेको कुराकानीको प्रभाव नै फरक हुन्छ ।
४ भन्नुस् र सुन्नुस् पनि
कतिपय ब्यक्ति कुनै कुरा भन्नुछ भने एककोहोरो भन्ने र कुरा थपेको थप्यै गर्ने स्वभावका हुन्छन् । तर त्यस्तो गर्दा नकारात्मक प्रभाव पर्छ । आफ्ना कुरा राखेपछि उनले के भन्छिन् भनेर सँधै विचार गर्नुस् । सके सम्म दिल खोलेर कुरा गर्ने वातावरण बनाउनुस् ।
५ मौनता पनि जरुरी
कुनै पनि कुरा गरिसकेपछि केही समय मौन रहनुस् । प्रतिक्रिया सुन्नुस् । सके सम्म हाँसी मजाकका साथमा कुरा शेयर गर्नुस् ।
गर्मीको मौसम शुरु भइसकेको छ । यो मौसममा भुल्नै नहुने कु्रामा पर्छन् छाता, रेनकोट, सजिलो स्लीपर अनि पानी । असिनपसिन भएर काम गर्नु, यात्रा गर्नु गर्मीको विशेषता हो, तर यो मौसम जत्ति रोमाञ्चकारी हुन्छ त्यत्ति नै शरिरमा पानीको अभाव पनि देखापर्छ ।
पानी मात्रै पिएर भन्दा पनि शरिरमा अन्य खाद्यपदार्थको सेवनबाट पानीको पूर्ति गर्नु बुद्धिमानी हुने फिटनेस एक्सपर्ट र न्यट्रिशनिष्ट नीरज मेहताको सुझाव छ । गर्मीमा प्रशस्त पानी पिउनु त राम्रो नै हो तर ठोस खाद्यपदार्थले एकातर्फ शरिरमा पोषणको मात्रा पु¥याउँछ भने आश्चर्यचकित रुपमा पानीको मात्रालाई पनि सन्तुलित बनाईराख्छ । शरिरमा पानीको मात्र सन्तुलन गर्न कुन कुन खाद्यपदार्थ उपयुक्त हुन्छन् त ?
१. सलाद साग सलाद सागमा ९५ प्रतिशत पानी पाइन्छ । यसमा प्रोटीनको उपयुक्त मात्रा पाइनुका साथै शून्य घृतांश र थोरै मात्र क्यालोरी हुन्छ । ओमेगा थ्री फ्याट्टी एशिड, उच्च फाइबर, आइरन र क्याल्शियम पनि पाइने हुनाले सलाद सागको पोषण मूल्य उच्च छ । यसमा पाइने पर्याप्त पानीले हाम्रो शरिरलाई हाइड्रेट त गराईहाल्छ नै ।
२.ब्रोकोली एन्टी इन्फ्लेमेन्टोरी गुणका कारण गर्मीमा हुने एलर्जीहरुबाट ब्रोकोलीले त बचाउँछ नै साथै यसमा ८९ प्रतिशत पानी पाईने हुनाले यसले शरिरलाई पर्याप्त पानी पनि उपलव्ध गराउँछ ।
३. भात मोटोपना र मधुमेहबाट ग्रसित व्यक्तिका लागि भात खासै राम्रो नमानिए पनि आइरन, कार्बोहाइड्रेट र अन्य तत्वका लागि भात सर्वआहार हुन सक्छ । पाकेको भातमा ७० प्रतिशत पानी पाइने हुनाले शरिरमा भएको पानीको कमीलाई पूर्ति गर्न भातले अवश्य मद्दत गर्छ ।
४. स्याउ स्याउको बारेमा एउटा प्रचलित भनाई छ, “स्याउ खाउ, डाक्टर भगाऊ ।” फाइबर, भिटामिन सी र शरिरलाई अन्य आवश्यक तत्वका लागि स्याउ अत्यन्तै राम्रो श्रोत हो भने यसमा पाइने ८६ प्रतिशत पानीले यसलाई गर्मीको लागि उचित आहार मान्न सकिन्छ ।
५.दही ८५ प्रतिशत पानीको मात्रा बोक्ने दही गर्मीको लागि उत्तम रोजाई हुन सक्छ । दहीमा शरिरलाई आवश्यक पर्ने प्रो बायोटिक जस्ता सुक्ष्म जीवहरु पाइन्छ जसले स्वास्थ्यमा सकारात्मक असर त पार्छ नै साथै गर्मीमा हुने एलर्जीसंग लड्न मद्धत गर्दछ । दही प्रोटीन, भिटामिन डी र क्याल्शियमको पनि राम्रो श्रोत हो । रातोपाटी भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
पानी मात्रै पिएर भन्दा पनि शरिरमा अन्य खाद्यपदार्थको सेवनबाट पानीको पूर्ति गर्नु बुद्धिमानी हुने फिटनेस एक्सपर्ट र न्यट्रिशनिष्ट नीरज मेहताको सुझाव छ । गर्मीमा प्रशस्त पानी पिउनु त राम्रो नै हो तर ठोस खाद्यपदार्थले एकातर्फ शरिरमा पोषणको मात्रा पु¥याउँछ भने आश्चर्यचकित रुपमा पानीको मात्रालाई पनि सन्तुलित बनाईराख्छ । शरिरमा पानीको मात्र सन्तुलन गर्न कुन कुन खाद्यपदार्थ उपयुक्त हुन्छन् त ?
२.ब्रोकोली एन्टी इन्फ्लेमेन्टोरी गुणका कारण गर्मीमा हुने एलर्जीहरुबाट ब्रोकोलीले त बचाउँछ नै साथै यसमा ८९ प्रतिशत पानी पाईने हुनाले यसले शरिरलाई पर्याप्त पानी पनि उपलव्ध गराउँछ ।
३. भात मोटोपना र मधुमेहबाट ग्रसित व्यक्तिका लागि भात खासै राम्रो नमानिए पनि आइरन, कार्बोहाइड्रेट र अन्य तत्वका लागि भात सर्वआहार हुन सक्छ । पाकेको भातमा ७० प्रतिशत पानी पाइने हुनाले शरिरमा भएको पानीको कमीलाई पूर्ति गर्न भातले अवश्य मद्दत गर्छ ।
४. स्याउ स्याउको बारेमा एउटा प्रचलित भनाई छ, “स्याउ खाउ, डाक्टर भगाऊ ।” फाइबर, भिटामिन सी र शरिरलाई अन्य आवश्यक तत्वका लागि स्याउ अत्यन्तै राम्रो श्रोत हो भने यसमा पाइने ८६ प्रतिशत पानीले यसलाई गर्मीको लागि उचित आहार मान्न सकिन्छ ।
५.दही ८५ प्रतिशत पानीको मात्रा बोक्ने दही गर्मीको लागि उत्तम रोजाई हुन सक्छ । दहीमा शरिरलाई आवश्यक पर्ने प्रो बायोटिक जस्ता सुक्ष्म जीवहरु पाइन्छ जसले स्वास्थ्यमा सकारात्मक असर त पार्छ नै साथै गर्मीमा हुने एलर्जीसंग लड्न मद्धत गर्दछ । दही प्रोटीन, भिटामिन डी र क्याल्शियमको पनि राम्रो श्रोत हो । रातोपाटी भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
रचना रायमाझी, राजधानीमा सफल टेलिभिजन प्रस्तोतामा पर्छिन् । नेपाली मिडियामा छाउने ध्येयसहित झापाबाट काठमाडौँ आएकी उनी माउन्टेन टेलिभिजनमा कार्यरत छिन् । झापामै टेलिभिजनबाट क्यारियर सुरु गरेकी रायमाझी काठमाडौँमा हिमालय टिभी, यस टिभीमा पनि काम गरेकी थिइन् । उनी आफूलाई सफल मिडियाकर्मी बनाउन चाहन्छिन् । महिलालाई लहरा मान्ने र कुनै थाँक्रोको सहारा चाहिने मान्यता तोड्न चाहन्छिन् उनी । उनीसँगको कुराकानीः
मिडियामा कसरी लाग्नुभयो ?
सानैदेखि सकैको अगाडि गएर बोल्न पाए हुन्थ्यो भन्ने चाहना राख्थेँ । यसका लागि स्कुलका विभिन्न कार्यक्रममा भाग लिन्थेँ । पछि स्थानीय तहमा सञ्चार माध्यमको विकास भयो र झापाको दमकस्थित सप्तरंगी एफएममा काम गर्ने अवसर मिल्यो । एफएफमा २ वर्ष काम गरेपछि झापामै हिमशिखर टेलिभिजनमा २ वर्ष काम गरेँ । ४ वर्षे पत्रकारिताको अनुभव र ब्याचलर क्लियर गरेको सर्टिफिकेट बोकेर राजधानी आएँ । पछिल्लो ४ वर्षदेखि माउन्टेन टेलिभिजनमा कार्यरत छु ।
परिवारको साथ सहयोग कस्तो छ ?
आमाबुबाको एकमात्र सन्तान म । उहाँहरुको ममाथिको अपेक्षा र सपना धरै थियो । उहाँहरु नर्स अथवा शिक्षक बनाउन चाहनुहुन्थ्यो । द्वन्द्वकालमा पत्रकारमाथि हुने हमला र आक्रमण देखेर आमबुबा धरै त्रसित हुनुहुन्थ्यो । एक मात्र सन्तान पनि गुमाउनु पर्ने हो कि भन्ने आशंकाले । द्वन्द्वकालमा पत्रकारको हात खुट्टा काट्ने, यातना दिनेदेखि ज्यानैसम्म दिने दृष्य झलझली देखेर होला यो पेशाप्रति सकारात्मक हुनु भएन । तर विस्तारै कन्भिन्स गरँे । अहिले म भन्दा बढी उहाँहरु खुसी हुनुहुन्छ ।
मिडियाकर्मी भनेर चिनाउँन पाउदा कस्तो अनुभव हुन्छ ?
धरै मेहनत र परिश्रम गरेपछि बल्ल मिडियाकर्मीको परिचय दिन सक्षम भएकी छु । अझै पनि सिक्ने क्रममै छु । समाजमा धरै इस्यु मिडियाले पर्दाफास गर्नुपर्ने भएकाले धरै जसो मिडया र मिडियाकर्मीको आलोचना हुन्छ । कसैकसैले व्यक्तिगतरुपमै अश्लली शब्द प्रयोग गर्छन् । त्यतिबेला मन खिन्न हुन्छ । सत्य र साँचो सबैलाई सुसूचित गर्नु मिडिया र मिडियाकर्मीको धर्म हो भन्ने कुराले थप हौसला दिन्छ । आफैँ सम्झिन्छु, सत्यतथ्य विषयवस्तुको उजागर गर्नु मेरो दायित्व र कर्तव्य हो । आलोचना मात्रै होइन, धरैजसो मानिसले रेस्पेक्ट पनि गर्नु हुन्छ । हौसला बढाइदिनुहुन्छ ।
मिडिया महिलाका लागि कस्तो छ ?
हरेक क्षेत्रमा महिलालाई काम गर्न सहज वातावरण छैन । वातावरण आफैँ बनाउने हो । घरभित्रै पनि त महिला सुरक्षित छैनन् नि ! जबसम्म महिलालाई आफैँ आफ्नो लागि लड्नुपर्छ भन्ने स्वचेतना हुँदैन । तबसम्म कुनै पनि स्थान महिलाका लागि सुरक्षित हुँदैन । एटलिष्ट आफ्नो शरीरदेखि पूरै विश्वमा महिलाले आफ्नो हक र अधिकारका लागि लड्न सक्नुपर्छ ।
कुनचाहिँ काम गर्न राम्रो लाग्छ ?
मलाई अलि चुनौतीपूर्ण र फरक काम गर्न मन पर्छ । समाचार वाचन त पहिलो रोजाई हो । त्यससँगै आफूले नबुझेका विषय अध्ययन गरेर विभिन्न व्यक्तित्वसँग अन्तर्वार्ता गर्ने । समाजिक विषयवस्तुमा स्थलगत रिपोर्टिङ गर्न मन पर्छ । अलिकति फरक प्रसंगमा केही मुभी र म्युजिक भियियो डिरेक्टरले काम गर्न भनिरहनु भएको छ । केही चलचित्रको स्क्रिप्ट पढेपनि मरो पर्सनालिटीमा मिल्दैन जस्तो लाग्यो । हाल दुई मुभीको स्क्रिप्ट पढिरहेको छु । समय अनुकुल भयो भने गर्न पनि सक्छु । तर कुनै पनि स्क्रिन र पपुलारिटीका लागि लागि मबाट कहिल्यै गलत कुरामा कम्प्रोमाइज हुन सक्दैन ।
के कुरा कमी छ मिडियामा ?
धेरै कुराको कमी र थोरै कुरामात्र उपलव्धी छ । एउटा चलचित्रको अभिनयजस्तै लाग्छ कहिलेकाहिँ । धरै समस्याका बाबजुद पनि आफूलाई टिकाइराख्नु नै ठूलो सफलता हो । कतिपय सञ्चारमाध्यममा महिनौँसम्म काम गरेको पारिश्रमिक नपाए पनि काम गरिरहनु पर्ने बाध्यता छ । मिडिया नबुझेका मानिसले अस्वस्थ प्रतिस्पर्धाका लागि मिडिया खोल्ने प्रवृतिले धरै बेरोजगार युवालाई मानसिक रोगी बनाउँदै छ ।
पाँच महिनादेखि कोठाभाडा र परिवार पाल्ने पीडा मनमा साँचेर दर्शकका अगाडि मुसुक्क मुस्कुराउँदै म फलानो भन्ने साहस गर्नु सानो कुरा हो र ? मिडिया मालिकले सञ्चारकर्मीलाई मानिस नै सोच्दैनन् । सोच्ने भए त यिनीहरुका पनि परिवार छन् । समस्या पर्छ । समाजमा आत्मसम्मान गिराउनु हुँदैन भन्ने कुरा बुझ्थे नि ! मिडियाभित्र आफू काम गर्न नसक्ने र चाकरी गरेर मेहेनतीलाई पछि पार्ने प्रवृति सहकर्मीबीच नै हुन्छ । यस्ता ‘मिडिया भाइरस’ जो बाहिर देखिँदैन, रहुन्जेल कहिल्यै त्यस्ता मिडिया उँभो लाग्दैन ।
तपाईलाई यो फिल्डमा कस्ले बढी सहयोग गरेको छ ?
हुन त हरेक फिल्डमा कसैको सहयोगबिना सफल हुन गाह्रो छ । तर मलाई सुरुमा मेरो परिवारकै साथ थिएन । विस्तारै धेरैले सहयोग गरे पनि म गर्वका साथ भन्छु, मेरो मेहैनत र परिश्रमले नै यहाँसम्म आउन सफल भएकी हुँ । अझै सिक्ने क्रममा छु । हरेक दिन सिकिरहेकी छु, अझै धरै विषयबस्तु बुझ्न बाँकी छ । तर दुःख लाग्छ, जतिबेला मलाई आफूभन्दा सिनियरको सहयोगको आवश्यकता थियो, त्यतिबेला कसैले केही गरेनन् ।
अहिले एक किसिमको स्टाटस भइसकेपछि धरै छन् । जसले मैले यहाँसम्म ल्याएको भन्ने भ्रम पालेर बसेका छन् । मेरो अगाडि आएर सबै कुरा भन्ने साहस जुटाउन सक्दैनन् । पछाडि कुरा काट्नेको वास्ता लाग्दैन । म त्यस्ता मानसिक रोगीलाई भन्न चाहन्छु, म लहरा होइन रुख हुँ, मलाई थाँक्रा र सिँढीको आवश्यकता छैन । तर, धरै यस्ता व्यक्ति पनि छन् जसले मलाई प्रेरणा र हौसला दिनुभयो, उहाँहरुप्रति सधैँ सम्मान छ ।
मिडियामा आउने नवप्रवेशीलाई के भन्नु हुन्छ ?
मिडिया तपाईंले जे देख्नु र बुझ्नु भएको छ, त्यो होइन । तपाईंले जे देख्नु भएको छैन, त्यही हो । रहर पूरा गर्न होइन, मिडियाका हरेक समस्यासँग जुध्ने साहस बोकेर आउनुस् । आर्थिक, सामाजिक र कतिपय अवस्थामा ज्यानै जोखिममा पर्ने अवस्था आउन सक्छ । स्क्रिनमा सभ्य बन्ने अभिप्रायले होइन, आफ्नो व्यक्तित्व नै अनुकरणीय बनाएर आउनुस । किनकी तपाईंका पाइला र शव्दको मूल्यांकन हुन्छ यहाँ ।
महिला हिँसा हरेक ठाउँमा हुन्छ भन्छन् नि ?
हामी महिला अधिकारको कुरा गर्छौँ तर अधिकार प्राप्तिका लागि लड्न डराउँछौँ । अगाडि बढ्न पुरुषको साथ र सहयोग चाहिन्छ भन्ने दिमागमा छापिएको छ । सानो कुरामा श्रीमान अथवा ब्वाइफ्रेन्ड अथवा केटा साथीले सहयोग गरोस् भन्ने चाहन्छौँ । आर्थिकदेखि लिएर सबै कुरामा उनीहरुको आसा गर्छौँ । अर्को कुरा म कतिपय केसमा महिला कमजोर हुनुमा उनी स्वयम्लाई दोष दिन्छु । ब्वाइफ्रेन्ड अथवा श्रीमानले खोजिदिएको जागिर, ब्वाइफ्रेन्डले किनिदिएको बाइक, स्कुटर, मोबाइल बोकेर आत्मसम्मान खोज्छौँ ।
जब उसले कसैमाथि लगानी गर्छ भने प्रतिफल त चाहन्छ नै । जुन पेशामा पनि लगानीपश्चात प्रतिफलको स्वतः आस हुन्छ र यो अधिकार पनि हो । त्यसैले महत्वाकांक्षी जीवन बिताउने बहानामा हामी महिला लहरा नबनौँ जता थाँक्रो भेटिन्छ, त्यतै लहरिने । यदि राम्रो काम गरेर अगाडि बढ्न सकियो भने महिलामाथि हिंसा होइन, गलत आसयसमेत व्यक्त गर्न सक्दैनन् कसैले ।
प्रस्तुतिः रेखा श्रेष्ठ
via/nepalese.org
सानैदेखि सकैको अगाडि गएर बोल्न पाए हुन्थ्यो भन्ने चाहना राख्थेँ । यसका लागि स्कुलका विभिन्न कार्यक्रममा भाग लिन्थेँ । पछि स्थानीय तहमा सञ्चार माध्यमको विकास भयो र झापाको दमकस्थित सप्तरंगी एफएममा काम गर्ने अवसर मिल्यो । एफएफमा २ वर्ष काम गरेपछि झापामै हिमशिखर टेलिभिजनमा २ वर्ष काम गरेँ । ४ वर्षे पत्रकारिताको अनुभव र ब्याचलर क्लियर गरेको सर्टिफिकेट बोकेर राजधानी आएँ । पछिल्लो ४ वर्षदेखि माउन्टेन टेलिभिजनमा कार्यरत छु ।
परिवारको साथ सहयोग कस्तो छ ?
आमाबुबाको एकमात्र सन्तान म । उहाँहरुको ममाथिको अपेक्षा र सपना धरै थियो । उहाँहरु नर्स अथवा शिक्षक बनाउन चाहनुहुन्थ्यो । द्वन्द्वकालमा पत्रकारमाथि हुने हमला र आक्रमण देखेर आमबुबा धरै त्रसित हुनुहुन्थ्यो । एक मात्र सन्तान पनि गुमाउनु पर्ने हो कि भन्ने आशंकाले । द्वन्द्वकालमा पत्रकारको हात खुट्टा काट्ने, यातना दिनेदेखि ज्यानैसम्म दिने दृष्य झलझली देखेर होला यो पेशाप्रति सकारात्मक हुनु भएन । तर विस्तारै कन्भिन्स गरँे । अहिले म भन्दा बढी उहाँहरु खुसी हुनुहुन्छ ।
मिडियाकर्मी भनेर चिनाउँन पाउदा कस्तो अनुभव हुन्छ ?
धरै मेहनत र परिश्रम गरेपछि बल्ल मिडियाकर्मीको परिचय दिन सक्षम भएकी छु । अझै पनि सिक्ने क्रममै छु । समाजमा धरै इस्यु मिडियाले पर्दाफास गर्नुपर्ने भएकाले धरै जसो मिडया र मिडियाकर्मीको आलोचना हुन्छ । कसैकसैले व्यक्तिगतरुपमै अश्लली शब्द प्रयोग गर्छन् । त्यतिबेला मन खिन्न हुन्छ । सत्य र साँचो सबैलाई सुसूचित गर्नु मिडिया र मिडियाकर्मीको धर्म हो भन्ने कुराले थप हौसला दिन्छ । आफैँ सम्झिन्छु, सत्यतथ्य विषयवस्तुको उजागर गर्नु मेरो दायित्व र कर्तव्य हो । आलोचना मात्रै होइन, धरैजसो मानिसले रेस्पेक्ट पनि गर्नु हुन्छ । हौसला बढाइदिनुहुन्छ ।
मिडिया महिलाका लागि कस्तो छ ?
हरेक क्षेत्रमा महिलालाई काम गर्न सहज वातावरण छैन । वातावरण आफैँ बनाउने हो । घरभित्रै पनि त महिला सुरक्षित छैनन् नि ! जबसम्म महिलालाई आफैँ आफ्नो लागि लड्नुपर्छ भन्ने स्वचेतना हुँदैन । तबसम्म कुनै पनि स्थान महिलाका लागि सुरक्षित हुँदैन । एटलिष्ट आफ्नो शरीरदेखि पूरै विश्वमा महिलाले आफ्नो हक र अधिकारका लागि लड्न सक्नुपर्छ ।
कुनचाहिँ काम गर्न राम्रो लाग्छ ?
मलाई अलि चुनौतीपूर्ण र फरक काम गर्न मन पर्छ । समाचार वाचन त पहिलो रोजाई हो । त्यससँगै आफूले नबुझेका विषय अध्ययन गरेर विभिन्न व्यक्तित्वसँग अन्तर्वार्ता गर्ने । समाजिक विषयवस्तुमा स्थलगत रिपोर्टिङ गर्न मन पर्छ । अलिकति फरक प्रसंगमा केही मुभी र म्युजिक भियियो डिरेक्टरले काम गर्न भनिरहनु भएको छ । केही चलचित्रको स्क्रिप्ट पढेपनि मरो पर्सनालिटीमा मिल्दैन जस्तो लाग्यो । हाल दुई मुभीको स्क्रिप्ट पढिरहेको छु । समय अनुकुल भयो भने गर्न पनि सक्छु । तर कुनै पनि स्क्रिन र पपुलारिटीका लागि लागि मबाट कहिल्यै गलत कुरामा कम्प्रोमाइज हुन सक्दैन ।
के कुरा कमी छ मिडियामा ?
धेरै कुराको कमी र थोरै कुरामात्र उपलव्धी छ । एउटा चलचित्रको अभिनयजस्तै लाग्छ कहिलेकाहिँ । धरै समस्याका बाबजुद पनि आफूलाई टिकाइराख्नु नै ठूलो सफलता हो । कतिपय सञ्चारमाध्यममा महिनौँसम्म काम गरेको पारिश्रमिक नपाए पनि काम गरिरहनु पर्ने बाध्यता छ । मिडिया नबुझेका मानिसले अस्वस्थ प्रतिस्पर्धाका लागि मिडिया खोल्ने प्रवृतिले धरै बेरोजगार युवालाई मानसिक रोगी बनाउँदै छ ।
पाँच महिनादेखि कोठाभाडा र परिवार पाल्ने पीडा मनमा साँचेर दर्शकका अगाडि मुसुक्क मुस्कुराउँदै म फलानो भन्ने साहस गर्नु सानो कुरा हो र ? मिडिया मालिकले सञ्चारकर्मीलाई मानिस नै सोच्दैनन् । सोच्ने भए त यिनीहरुका पनि परिवार छन् । समस्या पर्छ । समाजमा आत्मसम्मान गिराउनु हुँदैन भन्ने कुरा बुझ्थे नि ! मिडियाभित्र आफू काम गर्न नसक्ने र चाकरी गरेर मेहेनतीलाई पछि पार्ने प्रवृति सहकर्मीबीच नै हुन्छ । यस्ता ‘मिडिया भाइरस’ जो बाहिर देखिँदैन, रहुन्जेल कहिल्यै त्यस्ता मिडिया उँभो लाग्दैन ।
तपाईलाई यो फिल्डमा कस्ले बढी सहयोग गरेको छ ?
हुन त हरेक फिल्डमा कसैको सहयोगबिना सफल हुन गाह्रो छ । तर मलाई सुरुमा मेरो परिवारकै साथ थिएन । विस्तारै धेरैले सहयोग गरे पनि म गर्वका साथ भन्छु, मेरो मेहैनत र परिश्रमले नै यहाँसम्म आउन सफल भएकी हुँ । अझै सिक्ने क्रममा छु । हरेक दिन सिकिरहेकी छु, अझै धरै विषयबस्तु बुझ्न बाँकी छ । तर दुःख लाग्छ, जतिबेला मलाई आफूभन्दा सिनियरको सहयोगको आवश्यकता थियो, त्यतिबेला कसैले केही गरेनन् ।
अहिले एक किसिमको स्टाटस भइसकेपछि धरै छन् । जसले मैले यहाँसम्म ल्याएको भन्ने भ्रम पालेर बसेका छन् । मेरो अगाडि आएर सबै कुरा भन्ने साहस जुटाउन सक्दैनन् । पछाडि कुरा काट्नेको वास्ता लाग्दैन । म त्यस्ता मानसिक रोगीलाई भन्न चाहन्छु, म लहरा होइन रुख हुँ, मलाई थाँक्रा र सिँढीको आवश्यकता छैन । तर, धरै यस्ता व्यक्ति पनि छन् जसले मलाई प्रेरणा र हौसला दिनुभयो, उहाँहरुप्रति सधैँ सम्मान छ ।
मिडियामा आउने नवप्रवेशीलाई के भन्नु हुन्छ ?
मिडिया तपाईंले जे देख्नु र बुझ्नु भएको छ, त्यो होइन । तपाईंले जे देख्नु भएको छैन, त्यही हो । रहर पूरा गर्न होइन, मिडियाका हरेक समस्यासँग जुध्ने साहस बोकेर आउनुस् । आर्थिक, सामाजिक र कतिपय अवस्थामा ज्यानै जोखिममा पर्ने अवस्था आउन सक्छ । स्क्रिनमा सभ्य बन्ने अभिप्रायले होइन, आफ्नो व्यक्तित्व नै अनुकरणीय बनाएर आउनुस । किनकी तपाईंका पाइला र शव्दको मूल्यांकन हुन्छ यहाँ ।
महिला हिँसा हरेक ठाउँमा हुन्छ भन्छन् नि ?
हामी महिला अधिकारको कुरा गर्छौँ तर अधिकार प्राप्तिका लागि लड्न डराउँछौँ । अगाडि बढ्न पुरुषको साथ र सहयोग चाहिन्छ भन्ने दिमागमा छापिएको छ । सानो कुरामा श्रीमान अथवा ब्वाइफ्रेन्ड अथवा केटा साथीले सहयोग गरोस् भन्ने चाहन्छौँ । आर्थिकदेखि लिएर सबै कुरामा उनीहरुको आसा गर्छौँ । अर्को कुरा म कतिपय केसमा महिला कमजोर हुनुमा उनी स्वयम्लाई दोष दिन्छु । ब्वाइफ्रेन्ड अथवा श्रीमानले खोजिदिएको जागिर, ब्वाइफ्रेन्डले किनिदिएको बाइक, स्कुटर, मोबाइल बोकेर आत्मसम्मान खोज्छौँ ।
जब उसले कसैमाथि लगानी गर्छ भने प्रतिफल त चाहन्छ नै । जुन पेशामा पनि लगानीपश्चात प्रतिफलको स्वतः आस हुन्छ र यो अधिकार पनि हो । त्यसैले महत्वाकांक्षी जीवन बिताउने बहानामा हामी महिला लहरा नबनौँ जता थाँक्रो भेटिन्छ, त्यतै लहरिने । यदि राम्रो काम गरेर अगाडि बढ्न सकियो भने महिलामाथि हिंसा होइन, गलत आसयसमेत व्यक्त गर्न सक्दैनन् कसैले ।
प्रस्तुतिः रेखा श्रेष्ठ
via/nepalese.org
काठमाडौं । एउटा परदेशी विदेशबाट घर फर्कदा आफ्नी श्रीमती अर्कैको अंगालोमा पाउँदा उसको मनमा के बित्ला ? यस्तै एक कथालाई दृश्यमा उतारेर म्यूजिक भिडियो तयार भएको छ ।
गायक किरण इजम लिम्बुको ‘नयनभरी तिम्रो तस्बिर’ बोलको नयाँ म्यूजिक भिडियो सार्वजनिक भएको हो जहाँ यस्तै कथा समावेश छ । ५ मिनेट ५ सेकेण्डको गीतमा एउटा कथा देखाउन खोजेका छन् निर्देशक विज्ञान राईले । उनैले यो भिडियो सम्पादन पनि गरेका हुन् ।
‘ओझेल’ एल्बममा समावेश यो गीतमा शब्द र संगीत पनि गायक स्वयम्कै छ । ‘मैले यो गीतमा धेरै मिहेनत गरेको छु’, सातवर्षपछि दोश्रो एल्बम लिएर आएका किरणले भने, ‘यो गीतले मलाई ‘ओझेल’ बाट बाहिर ल्याउन मद्धत गर्छ भन्ने आशा राखेको छु ।’
ज्ञानेन्द्र शर्माले खिचेको यो गीतको भिडियोमा व्यस्त मोडल पल शाहले अभिनय गरेका छन् । उनीसंगै निशा लिम्बुले अभिनय गरेकी छिन् । भिडियोमा विवाहेत्तर सम्बन्धको परिणामलाई रोचक ढंगले प्रस्तुत गरिएको छ ।
dainiknepal.com
‘ओझेल’ एल्बममा समावेश यो गीतमा शब्द र संगीत पनि गायक स्वयम्कै छ । ‘मैले यो गीतमा धेरै मिहेनत गरेको छु’, सातवर्षपछि दोश्रो एल्बम लिएर आएका किरणले भने, ‘यो गीतले मलाई ‘ओझेल’ बाट बाहिर ल्याउन मद्धत गर्छ भन्ने आशा राखेको छु ।’
ज्ञानेन्द्र शर्माले खिचेको यो गीतको भिडियोमा व्यस्त मोडल पल शाहले अभिनय गरेका छन् । उनीसंगै निशा लिम्बुले अभिनय गरेकी छिन् । भिडियोमा विवाहेत्तर सम्बन्धको परिणामलाई रोचक ढंगले प्रस्तुत गरिएको छ ।
dainiknepal.com
भक्तपुर : भाउजूको समेत साथ लिएर एक पुरुषले आफ्नी श्रीमतिलाई कुटीकुटी हत्या गरी हनुमन्ते खोलामा फालेको खुलासा भएको छ।
महानगरीय प्रहरी वृत्त ठिमीले श्रीमती मारेर हनुमन्ते खोलामा फाल्ने पति र हत्यामा सघाउने उनकी भाउजूलाई पक्राउ गरेको छ।प्रहरीले सिराहा भदैया ६ माइतीघर भएका वर्ष ३० की साहजादी खातुनलाई मारेर भक्तपुरको हनुमन्ते खोलामा फाल्ने सिराहा मनहर गोलबजार ६ बस्ने वर्ष १९ की जाविर अन्सारी र हत्यामा सहभागी अन्सारीकी भाउजू मनिका चौधरी अन्सारीलाई शुक्रबार राती काठमाडौंको कालोपुलबाट पक्राउ गरेको हो।
वृत्तका प्रहरी नायब प्रहरी उपरीक्षक भीमकिरण बोगटीका अनुसार शुक्रबार साँझ भक्तपुरको अनन्तलिङ्गेश्वर नगरपालिका ५ स्थित हनुमन्ते खोलामा खातुनको शव फेला परेको थियो।शरीरको पछाडिपट्टि घाउ र चोटपटक लागेको खातुनको सव भेटिएपछि खोजतलास गर्दै जाँदा उनकै श्रीमान् जाविर फरार रहेको पाइएको र त्यसपछि प्रहरीले खोजतलास गरी पक्राउ गरेको नायब प्रहरी उपरीक्षक बोगटीले जानकारी दिए।
उनीहरु भक्तपुरको अनन्तलिङ्गेश्वर नगरपालिका ५ बालकोटमा कोठा लिएर बस्दै आएका थिए । खातुन भने मध्यपुर थिमीस्थित राजन ढुंगानाको ब्याग पसलमा काम गर्थिन् ।श्रीमान र श्रीमतीको उमेर धेरै फरक भएकाले उनीहरुबीच बेला बेलामा झैझगडा हुने गरेको प्रहरीको प्रारम्भिक अनुसन्धानमा खुलेको छ । साथै खातुनको यसअघि नै अन्य केटासँग विवाह भइसकेको हुँदा दुईजनाबीचको सम्बन्ध राम्रो थिएन । दुई वर्षअघि विवाह गरेका खातुन र अन्सारीबीच हुने झगडा प्रहरीसम्म पनि पुगेको थियो ।
घटना भएको दिन बिहीबार पनि श्रीमानश्रीमतीबीच झगडा भएको थियो । झगडाले उग्र रुप लिएपछि दुईजना बालकोटस्थित महानगरीय प्रहरी प्रभाग पुगेका थिए । प्रभागमा दुवैजनाले अब पुनः झगडा नगर्ने वाचा गरेपछि राती साढे नौ बजे श्रीमानश्रीमती कोठातर्फ लागेका थिए ।तर बाटोमा पुनः झगडा भएपछि अन्सारीले श्रीमतीलाई कुटीकुटी मारेर हनुमन्ते खोलामा फालेको प्रहरी अनुसन्धानबाट देखिएको छ।
‘प्रहरीकहाँ मिलेका दुई जना कोठातर्फ फर्कने बेला फेरि झगडा हुँदा अन्सारीले कुटपिट गर्दा मरेकी श्रीमतीलाई हनुमन्ते खोलामा फालेको स्वीकार गरेका छन्’, नायब प्रहरी उपरीक्षक वोगटीले भने, ‘श्रीमतीलाई मारेपछि फाल्नलाई अन्सारीले आफ्नी भाउजूलाई बोलाएका थिए र भाउजूले पनि देवरानीको लास खोलामा फाल्न सघाएर दुवै भागेका थिए ।’
वृत्तले प्रहरीको अपराध महाशाखाको सहयोगमा शुक्रबार राती हत्यामा संलग्न अन्सारी र उनकी भाउजू मनिकालाई काठमाडौं कालोपुलबाट नियन्त्रणमा लिएको हो ।
प्रहरीले हत्यामा संलग्न अन्सारी र मतियार बनेकी मनिका दुवैलाई कर्तव्य ज्यान मुद्दा चलाउँदै थप अनुसन्धान अघि बढाएको छ ।
annapurnapost.com
महानगरीय प्रहरी वृत्त ठिमीले श्रीमती मारेर हनुमन्ते खोलामा फाल्ने पति र हत्यामा सघाउने उनकी भाउजूलाई पक्राउ गरेको छ।प्रहरीले सिराहा भदैया ६ माइतीघर भएका वर्ष ३० की साहजादी खातुनलाई मारेर भक्तपुरको हनुमन्ते खोलामा फाल्ने सिराहा मनहर गोलबजार ६ बस्ने वर्ष १९ की जाविर अन्सारी र हत्यामा सहभागी अन्सारीकी भाउजू मनिका चौधरी अन्सारीलाई शुक्रबार राती काठमाडौंको कालोपुलबाट पक्राउ गरेको हो।
वृत्तका प्रहरी नायब प्रहरी उपरीक्षक भीमकिरण बोगटीका अनुसार शुक्रबार साँझ भक्तपुरको अनन्तलिङ्गेश्वर नगरपालिका ५ स्थित हनुमन्ते खोलामा खातुनको शव फेला परेको थियो।शरीरको पछाडिपट्टि घाउ र चोटपटक लागेको खातुनको सव भेटिएपछि खोजतलास गर्दै जाँदा उनकै श्रीमान् जाविर फरार रहेको पाइएको र त्यसपछि प्रहरीले खोजतलास गरी पक्राउ गरेको नायब प्रहरी उपरीक्षक बोगटीले जानकारी दिए।
उनीहरु भक्तपुरको अनन्तलिङ्गेश्वर नगरपालिका ५ बालकोटमा कोठा लिएर बस्दै आएका थिए । खातुन भने मध्यपुर थिमीस्थित राजन ढुंगानाको ब्याग पसलमा काम गर्थिन् ।श्रीमान र श्रीमतीको उमेर धेरै फरक भएकाले उनीहरुबीच बेला बेलामा झैझगडा हुने गरेको प्रहरीको प्रारम्भिक अनुसन्धानमा खुलेको छ । साथै खातुनको यसअघि नै अन्य केटासँग विवाह भइसकेको हुँदा दुईजनाबीचको सम्बन्ध राम्रो थिएन । दुई वर्षअघि विवाह गरेका खातुन र अन्सारीबीच हुने झगडा प्रहरीसम्म पनि पुगेको थियो ।
घटना भएको दिन बिहीबार पनि श्रीमानश्रीमतीबीच झगडा भएको थियो । झगडाले उग्र रुप लिएपछि दुईजना बालकोटस्थित महानगरीय प्रहरी प्रभाग पुगेका थिए । प्रभागमा दुवैजनाले अब पुनः झगडा नगर्ने वाचा गरेपछि राती साढे नौ बजे श्रीमानश्रीमती कोठातर्फ लागेका थिए ।तर बाटोमा पुनः झगडा भएपछि अन्सारीले श्रीमतीलाई कुटीकुटी मारेर हनुमन्ते खोलामा फालेको प्रहरी अनुसन्धानबाट देखिएको छ।
‘प्रहरीकहाँ मिलेका दुई जना कोठातर्फ फर्कने बेला फेरि झगडा हुँदा अन्सारीले कुटपिट गर्दा मरेकी श्रीमतीलाई हनुमन्ते खोलामा फालेको स्वीकार गरेका छन्’, नायब प्रहरी उपरीक्षक वोगटीले भने, ‘श्रीमतीलाई मारेपछि फाल्नलाई अन्सारीले आफ्नी भाउजूलाई बोलाएका थिए र भाउजूले पनि देवरानीको लास खोलामा फाल्न सघाएर दुवै भागेका थिए ।’
वृत्तले प्रहरीको अपराध महाशाखाको सहयोगमा शुक्रबार राती हत्यामा संलग्न अन्सारी र उनकी भाउजू मनिकालाई काठमाडौं कालोपुलबाट नियन्त्रणमा लिएको हो ।
प्रहरीले हत्यामा संलग्न अन्सारी र मतियार बनेकी मनिका दुवैलाई कर्तव्य ज्यान मुद्दा चलाउँदै थप अनुसन्धान अघि बढाएको छ ।
annapurnapost.com
थाई मिडिया खाई न्युजले बैंककमा समाचार लेखेर नेपालमा सनसनी मच्चाएको छ । नेपालका पूर्वयुवराज पारसलाई थाई प्रहरीले हत्कडी लगाएको तस्बिरले सोसल मिडियाका भित्ता भरिएका छन् । गाँजासहित पक्राउ परेर अन्तर्राष्ट्रिय रूपमा नेपाललाई बदनाम गराएको भनेर पारसप्रति घृणा गर्नेहरूले सामाजिक सन्जालमा आगो ओकलिरहेका छन्, सोमालियास्थित राष्ट्रसंघीय शिविरमा भेटिएको कुपोषित शरणार्थीजस्तो पारसको अनुहार देखेर दया गर्नेहरू चुकचुकाइरहेका छन्, राजालाई विष्णुको अवतार मान्ने कतिपयले यो तस्बिर पारसको होइन, उनको जस्तै अनुहार मिल्ने अरू कसैको रहेछ भन्ने समाचार आओस् भनेर कामना गरिरहेका छन् । तर, सर्वसाधारणको यो घृणा, करुणा र कामनाबाट बेखबर पूर्वयुवराज पारसको अनुहारमा अझै मन्द मुस्कान छ ।
अधिराजकुमार तथा युवराजका रूपमा पारसले नेपाली समाजबाट त्यस्तो आदर कहिल्यै पाएनन् जसको उनी संवैधानिक हकदार थिए । मदिराको लतमा गाडी कुदाउँदै मान्छे किचेर, डिस्कोथेकमा फायरिङ गरेर तथा आफ्नै साथी र श्रीमतीलाई पेस्तोल ताकेर उनी पटक–पटक विवादमा आए । यसमा उनको व्यक्तिगत स्वभावको पनि दोष होला, तर राजपरिवारको सदस्यका रूपमा उनलाई सिकाइएको संस्कार झन् बढी जिम्मेवार छ । राजपरिवारको सदस्यलाई भगवान् बनाउने भन्दै उनीहरूको मानवता खोसियो, त्यसैले शाही परिवारमा पारसभन्दा अघि पनि धेरै धुन्धुकारी प्रकट भए कहिले सुरेन्द्रका नाममा कहिले धीरेन्द्रका नाममा ।
नेपालमा मात्रै किन ? विश्वका सबैजसो शाही परिवारमा टाइप–टाइपका धुन्धुकारी जन्मिएका छन् । नेपालको राजसंस्था त विघटन भइसकेको छ, तर बेलायतको राजसंस्था अहिले पनि संसारभर आदरणीय छ । रानी एलिजाबेथ द्वितीया आजका मितिमा पनि बेलायत मात्र होइन, क्यानडा, अस्ट्रेलिया, न्युजिल्यान्ड, पपुआ न्युगिनी, जमैका र बेलिजजस्ता १६ देशकी राष्ट्रप्रमुख हुन् । तर, तिनका नाति प्रिन्स ह्यारी कहिले चरेस घोट्दै गरेका भेटिन्छन्, कहिले पत्रकार कुट्दै गरेका भेटिन्छन् । आमा डायनाको मृत्युपछि प्रिन्स ह्यारी बेलायती सञ्चारमाध्यमका लागि यस्ता सनसनी हुन् जसले ‘डेस्क क्लोज’ गरिसकेका सम्पादकहरूलाई पनि नयाँ स्क्यान्डल सिर्जना गरेर ‘स्टप द प्रेस’ भन्न बाध्य पार्छन् ।
पारस अहिले थाइल्यान्डमा बन्दी छन्, तर त्यही देशको राजसंस्था पनि विवादमुक्त छैन । अमेरिकाको बोस्टनमा जन्मिएका र स्विट्जरल्यान्डमा हुर्किएका अहिलेका राजा भुमिबोल अदुल्यादेज १९ वर्षको उमेरमा त्यतिवेला गद्दीमा बसे जब उनका दाजु गोली लागेर आफ्नै ओछ्यानमा मृत अवस्थामा भेटिए । तत्कालीन राजालाई कसले र किन गोली हान्यो, बन्दुक बोकेर राजाको शयनकक्षसम्म पुग्ने सक्ने दुस्मन को थियो ? यो विषयलाई रहस्यमै राखेर राजा भुमिबोलले थाइल्यान्डमा ६८ वर्ष अविच्छिन्न शासन गरिसकेका छन् । सबैभन्दा लामो शासन गर्ने जीवित राजा भुमिबोलका छोरा महा भाजिरालोङकर्न उमेरले त ५७ वर्षका भइसके, तर उपद्रो गर्न छाडेका छैनन् । थाईभूमिमा चर्चा गर्नु जोखिम मानिन्छ, तर पश्चिमा मिडियाका लागि यी वृद्ध राजकुमार सधै ‘न्युजमेकर’ हुन् । पहिलो श्रीमतीबाट एउटी छोरी हुँदा उनले गर्लफ्रेन्डबाट पाँचवटी छोरी जन्माइसकेका थिए । आमासँगै बेलायत गएका छोरीहरूलाई ‘अपहरण’ गरी ल्याएको भनेर ब्रिटिस मिडियामा थाई राजकुमारको निकै ठूलो आलोचना भयो । यी सबै आलोचनालाई बेवास्ता गर्दै नयाँ बेहुली भित्र्याएका राजकुमारको व्यक्तिगत तर आपत्तिजनक भिडियो देखेर संसार चकित भयो । सुट लगाएका राजकुमार र कम्मरमा धागोको एउटा धर्सो मात्र झुन्डयाएकी राजकुमारीले ‘ह्याप्पी बर्थडे टु यु’ भन्दै कुकुरलाई केक खुवाइरहेको भिडियो दरबारमै खिचिएको थियो । राजकुमारीको तस्बिर पश्चिमा मिडियाले त ‘मोज्याक’ गरेर छापे, तर जनावरको बर्थडे मनाउँदा जनावरजस्तै नांगै हुनुपर्छ भन्ने भावी राजारानीको विवेक संसारभरि छर्लंग भएको छ ।
शाही सदस्यको उन्माद अनौठो होइन, तर आफ्नो सन्तान निराश, हतास र बर्बाद हुँदा पनि तिनका अभिभावकको बेवास्ता अनौठो र चिन्ताजनक छ । तर, यसमा पनि सर्वसाधारणको घरबारभन्दा नितान्त फरक राजाको दरबारको संस्कार नै जिम्मेवार छ । जब एउटा सर्वसाधारण बालक भोकाउँछ, खेतमा धान रोप्दै गरेका, बगरमा गिटी कुट्दै गरेका र कार्यालयमा किबोर्ड चलाउँदै गरेका आमाको दूध चस्कन्छ, त्यही दूधले जोड्छ सर्वसाधारणको परिवारमा मायाको माला । तर, धाई आमाको दूधले हुर्किएका र तस्बिर खिचाउन मात्र बाबुआमाको काखमा बस्ने अवसर पाएका ती दरबारिया बालबालिका साँच्चै अभागी हुन् । तिनले न आफ्ना बाबुआमाको न्यानो काख पाए, न आफ्ना बाबुआमाको साख जोगाउन सके ।
जावलाखेलस्थित सेन्टमेरिज स्कुलको एउटा प्रसंग निकै मार्मिक छ । तत्कालीन अधिराजकुमारी श्रुति विद्यार्थी हुँदा स्कुलले अभिभावक दिवसमा तत्कालीन महारानी ऐश्वर्यलाई प्रमुख अतिथिका रूपमा आमन्त्रण गरेको थियो । स्कुल व्यवस्थापनले दरबारीया सचिवहरूसँग जाहेर गरेपछि महारानीबाट ४० मिनेटको समय बक्स भएको थियो । आफ्नै परिसरमा महारानीका लावालस्कर देखेर रंगिबिरंगी नानीहरू खुसीले फुरुंग हँुदै नाचिरहेका थिए, गाइरहेका थिए । नाचगानबीच समय बितेको पत्तै भएन, तर ४० मिनेट बितेपछि महारानीले घडी हेरेर एडिसीलाई घुर्न थालिन् । डराएका एडिसी आयोजकसँग गएर कार्यक्रम समापन गर्न अनुरोध गर्न थाले । आयोजकले भन्न थाले–अधिकाराजकुमारी श्रुतिको विशेष प्रस्तुति त आउनै बाँकी छ हजुर । एडिसीले यो विषय जानकारी गराउँदा पनि महारानीको मन पग्लिएन, उनले फेरि घडी हेर्न थालेपछि एडिसीले निर्धारित समय सकिएकाले कार्यक्रम समापन गर्न निर्देशन दिए । महारानीको यो स्वभाव देखेर पश्चिमा संस्कारबाट आएकी प्रिन्सिपल पनि आश्चर्यचकित भइन् र उनले ठूलो स्वरमा प्रश्न गरिन्, ‘इजन्ट सी अ मदर ?’ अंग्रेज प्रिन्सिपललाई नै आश्चर्यचकित बनाउने नेपाली आमाको यो कथा सुनाउने प्रत्यक्षदर्शीहरू अहिले पनि जिब्रो टोक्छन् ।
दरबारको नाता कति चिसो हुँदो रहेछ भन्ने उदाहरण पारसलाई हृदयाघात हुँदा पनि स्पष्ट भयो । गत वर्ष फागुनमा बैंककको समितिवेज अस्पताल पुर्याइएका पारस ‘अलमोस्ट डेड’ भनेर समाचार आउँदा उनका बाबुआमा पूर्वी तराईको भ्रमणमा थिए । अपेक्षा थियो, छोरालाई भेट्न बाबुआमा अविलम्ब बैंकक पुग्नेछन् । म ठोकुवाका साथ भन्न सक्छु, पारसलाई जस्तै मलाई केही भएको खबर पाउने हो भने ७० नाघेका मेरा बुबा अर्घाखाँचीबाट जिपको ढोकामा झुन्डिएर, नाइट बसको छतमा बसेर रातारात काठमाडौं आइपुग्नुहुन्छ । तर विस्मय, पारसका बाबुले अन्तिम अवस्थामा पुगेको छोरो भेट्न एअरकन्डिसन भएको जहाज चढेर जाने अवसर पनि सदुपयोग गर्न सकेनन् । पारस अचेत छन् भनेर साताभरि समाचार आइरहँदा पनि उनका बाबुले ज्योतिषिसँग छोरो भेट्न जाने दिन हेराएर समय गुजारे र नौ दिनपछि छोरो होसमा आएपछि मात्र पत्रकारलाई अन्तर्वार्ता दिँदै बैंककतिर गए । यो ढोंग र आडम्बर दरबारमा मात्र चल्छ, सर्वसाधारणको घरमा कहिल्यै देख्नु पर्दैन ।
पारस बैंककमा चौथोपटक लागुऔषधसहित पक्राउ परेका छन् । तर, लागुऔषध खाने पारस एक्लो नेपाली होइनन् । अहिले पनि यो देशमा थुप्रै किसान ज्ञानबहादुरका छोराले गाँजा खान्छन्, थुपै शिक्षक ज्ञानप्रसादका छोराले सिरिन्ज हान्छन् र थुप्रै उद्यमी ज्ञानचन्द्रका छोराले चरेस खान्छन् । तर, तिनका बाबुआमाले छोरालाई गाली गरेर, छोरासँग रोएर, सुधारगृहमा लगेर सुधार्ने प्रयत्नमा हुन्छन् । तर, पारसको दुर्भाग्य, उनी पूर्वराजा ज्ञानेन्द्रका छोरा हुन्, त्यसैले उनको दु:खमा रोइदिने बाबुआमा उनीसँग छैनन् । त्यसैले राजदण्ड समाउने भनेर प्रशिक्षित हातमा हत्कडी लगाएर प्रहरीले तस्बिर खिच्दा पनि उनी मन्द मुस्कान दिन्छन् । उनको लाचार तस्बिर देख्दा लाग्छ–उनी ‘सेल्फ भिक्टिमाइजेसन डिस्अर्डर’का सिकार भएका छन् । यो त्यस्तो अवस्था हो जब एउटा व्यक्तिले आफूलाई समाज, परिवार र परिस्थितिबाट सम्पूर्ण रूपमा लुटिएको महसुस गर्छ र आफ्नो पुनरुत्थानका सबै ढोका अँध्यारा देख्छ । त्यो अँध्यारोबाट उज्यालोमा ल्याउने सबैभन्दा ठूलो भरोसा परिवार हो, तर निर्मलनिवासमा यस्तो कठोर आत्माहरूको बास रहेछ, जसले बिग्रेको सन्तानलाई छोए आफ्नो प्रतिष्ठा जान्छ भन्ने आडम्बर पालेको छ । त्यो आडम्बरबाट निस्कने हो भने पूर्वराजा ज्ञानेन्द्रका लागि बेलायतको शाही परिवारकै उदाहरण काफी छ जहाँ दुव्र्यसनी छोरा ह्यारीलाई आफैँ हातमा समातेर दक्षिण लन्डनको पेखामस्थित फेदरस्टोन सुधारगृहमा पुगेका थिए युवराज चाल्र्स । राजकुमार ह्यारी अहिले पनि टाइसुट लगाएर स्विमिङपुलमा हाम फाल्छन्, म पुरुषसँग सहवास गर्न मनपराउँछु भनेर सार्वजनिक रूपमा बोल्छन्, तर उनको परिवार उनीसँगै छ । त्यसैले ह्यारीको हातमा हत्कडी छैन ।
नि:सन्देह पूर्वराजा ज्ञानेन्द्र फेरि कुनै न कुनै रूपमा शक्तिमा आउन चाहन्छन्, राजनीतिशास्त्रले यसलाई असम्भव भनेर इन्कार पनि गर्न सक्दैन । शाहीशक्तिको पुनरुत्थान आफँैबाट नभए बुहारी हिमानी अथवा नाति हृदयन्द्रबाट हुन सक्ला, तर पारसबाट सम्भव हँुदैन भन्ने ठहरमा ज्ञानेन्द्र पुगेका छन् भन्ने देखिन्छ । त्यसैले एउटा सचेत मानसिकताका साथ निर्मलनिवासले छोरा पारससँग दूरी बनाएको छ, भविष्यको एउटा राजनीतिका लागि वर्तमानको एउटा छोराको बलि दिन निर्मलनिवास तयार भएको छ । साँच्चै यसो भयो भने यो शृंखला एउटा छोरा पारसमाथि बाबु ज्ञानेन्द्रको अत्याचारका रूपमा मात्र होइन, मानवतामाथि राजनीतिको अपराधका रूपमा भविष्यले मूल्यांकन गर्नेछ ।
लेखकको अनुमतिमा नयाँ पत्रिका दैनिकबाट साभार
www.ratopati.com
नेपालमा मात्रै किन ? विश्वका सबैजसो शाही परिवारमा टाइप–टाइपका धुन्धुकारी जन्मिएका छन् । नेपालको राजसंस्था त विघटन भइसकेको छ, तर बेलायतको राजसंस्था अहिले पनि संसारभर आदरणीय छ । रानी एलिजाबेथ द्वितीया आजका मितिमा पनि बेलायत मात्र होइन, क्यानडा, अस्ट्रेलिया, न्युजिल्यान्ड, पपुआ न्युगिनी, जमैका र बेलिजजस्ता १६ देशकी राष्ट्रप्रमुख हुन् । तर, तिनका नाति प्रिन्स ह्यारी कहिले चरेस घोट्दै गरेका भेटिन्छन्, कहिले पत्रकार कुट्दै गरेका भेटिन्छन् । आमा डायनाको मृत्युपछि प्रिन्स ह्यारी बेलायती सञ्चारमाध्यमका लागि यस्ता सनसनी हुन् जसले ‘डेस्क क्लोज’ गरिसकेका सम्पादकहरूलाई पनि नयाँ स्क्यान्डल सिर्जना गरेर ‘स्टप द प्रेस’ भन्न बाध्य पार्छन् ।
पारस अहिले थाइल्यान्डमा बन्दी छन्, तर त्यही देशको राजसंस्था पनि विवादमुक्त छैन । अमेरिकाको बोस्टनमा जन्मिएका र स्विट्जरल्यान्डमा हुर्किएका अहिलेका राजा भुमिबोल अदुल्यादेज १९ वर्षको उमेरमा त्यतिवेला गद्दीमा बसे जब उनका दाजु गोली लागेर आफ्नै ओछ्यानमा मृत अवस्थामा भेटिए । तत्कालीन राजालाई कसले र किन गोली हान्यो, बन्दुक बोकेर राजाको शयनकक्षसम्म पुग्ने सक्ने दुस्मन को थियो ? यो विषयलाई रहस्यमै राखेर राजा भुमिबोलले थाइल्यान्डमा ६८ वर्ष अविच्छिन्न शासन गरिसकेका छन् । सबैभन्दा लामो शासन गर्ने जीवित राजा भुमिबोलका छोरा महा भाजिरालोङकर्न उमेरले त ५७ वर्षका भइसके, तर उपद्रो गर्न छाडेका छैनन् । थाईभूमिमा चर्चा गर्नु जोखिम मानिन्छ, तर पश्चिमा मिडियाका लागि यी वृद्ध राजकुमार सधै ‘न्युजमेकर’ हुन् । पहिलो श्रीमतीबाट एउटी छोरी हुँदा उनले गर्लफ्रेन्डबाट पाँचवटी छोरी जन्माइसकेका थिए । आमासँगै बेलायत गएका छोरीहरूलाई ‘अपहरण’ गरी ल्याएको भनेर ब्रिटिस मिडियामा थाई राजकुमारको निकै ठूलो आलोचना भयो । यी सबै आलोचनालाई बेवास्ता गर्दै नयाँ बेहुली भित्र्याएका राजकुमारको व्यक्तिगत तर आपत्तिजनक भिडियो देखेर संसार चकित भयो । सुट लगाएका राजकुमार र कम्मरमा धागोको एउटा धर्सो मात्र झुन्डयाएकी राजकुमारीले ‘ह्याप्पी बर्थडे टु यु’ भन्दै कुकुरलाई केक खुवाइरहेको भिडियो दरबारमै खिचिएको थियो । राजकुमारीको तस्बिर पश्चिमा मिडियाले त ‘मोज्याक’ गरेर छापे, तर जनावरको बर्थडे मनाउँदा जनावरजस्तै नांगै हुनुपर्छ भन्ने भावी राजारानीको विवेक संसारभरि छर्लंग भएको छ ।
शाही सदस्यको उन्माद अनौठो होइन, तर आफ्नो सन्तान निराश, हतास र बर्बाद हुँदा पनि तिनका अभिभावकको बेवास्ता अनौठो र चिन्ताजनक छ । तर, यसमा पनि सर्वसाधारणको घरबारभन्दा नितान्त फरक राजाको दरबारको संस्कार नै जिम्मेवार छ । जब एउटा सर्वसाधारण बालक भोकाउँछ, खेतमा धान रोप्दै गरेका, बगरमा गिटी कुट्दै गरेका र कार्यालयमा किबोर्ड चलाउँदै गरेका आमाको दूध चस्कन्छ, त्यही दूधले जोड्छ सर्वसाधारणको परिवारमा मायाको माला । तर, धाई आमाको दूधले हुर्किएका र तस्बिर खिचाउन मात्र बाबुआमाको काखमा बस्ने अवसर पाएका ती दरबारिया बालबालिका साँच्चै अभागी हुन् । तिनले न आफ्ना बाबुआमाको न्यानो काख पाए, न आफ्ना बाबुआमाको साख जोगाउन सके ।
जावलाखेलस्थित सेन्टमेरिज स्कुलको एउटा प्रसंग निकै मार्मिक छ । तत्कालीन अधिराजकुमारी श्रुति विद्यार्थी हुँदा स्कुलले अभिभावक दिवसमा तत्कालीन महारानी ऐश्वर्यलाई प्रमुख अतिथिका रूपमा आमन्त्रण गरेको थियो । स्कुल व्यवस्थापनले दरबारीया सचिवहरूसँग जाहेर गरेपछि महारानीबाट ४० मिनेटको समय बक्स भएको थियो । आफ्नै परिसरमा महारानीका लावालस्कर देखेर रंगिबिरंगी नानीहरू खुसीले फुरुंग हँुदै नाचिरहेका थिए, गाइरहेका थिए । नाचगानबीच समय बितेको पत्तै भएन, तर ४० मिनेट बितेपछि महारानीले घडी हेरेर एडिसीलाई घुर्न थालिन् । डराएका एडिसी आयोजकसँग गएर कार्यक्रम समापन गर्न अनुरोध गर्न थाले । आयोजकले भन्न थाले–अधिकाराजकुमारी श्रुतिको विशेष प्रस्तुति त आउनै बाँकी छ हजुर । एडिसीले यो विषय जानकारी गराउँदा पनि महारानीको मन पग्लिएन, उनले फेरि घडी हेर्न थालेपछि एडिसीले निर्धारित समय सकिएकाले कार्यक्रम समापन गर्न निर्देशन दिए । महारानीको यो स्वभाव देखेर पश्चिमा संस्कारबाट आएकी प्रिन्सिपल पनि आश्चर्यचकित भइन् र उनले ठूलो स्वरमा प्रश्न गरिन्, ‘इजन्ट सी अ मदर ?’ अंग्रेज प्रिन्सिपललाई नै आश्चर्यचकित बनाउने नेपाली आमाको यो कथा सुनाउने प्रत्यक्षदर्शीहरू अहिले पनि जिब्रो टोक्छन् ।
दरबारको नाता कति चिसो हुँदो रहेछ भन्ने उदाहरण पारसलाई हृदयाघात हुँदा पनि स्पष्ट भयो । गत वर्ष फागुनमा बैंककको समितिवेज अस्पताल पुर्याइएका पारस ‘अलमोस्ट डेड’ भनेर समाचार आउँदा उनका बाबुआमा पूर्वी तराईको भ्रमणमा थिए । अपेक्षा थियो, छोरालाई भेट्न बाबुआमा अविलम्ब बैंकक पुग्नेछन् । म ठोकुवाका साथ भन्न सक्छु, पारसलाई जस्तै मलाई केही भएको खबर पाउने हो भने ७० नाघेका मेरा बुबा अर्घाखाँचीबाट जिपको ढोकामा झुन्डिएर, नाइट बसको छतमा बसेर रातारात काठमाडौं आइपुग्नुहुन्छ । तर विस्मय, पारसका बाबुले अन्तिम अवस्थामा पुगेको छोरो भेट्न एअरकन्डिसन भएको जहाज चढेर जाने अवसर पनि सदुपयोग गर्न सकेनन् । पारस अचेत छन् भनेर साताभरि समाचार आइरहँदा पनि उनका बाबुले ज्योतिषिसँग छोरो भेट्न जाने दिन हेराएर समय गुजारे र नौ दिनपछि छोरो होसमा आएपछि मात्र पत्रकारलाई अन्तर्वार्ता दिँदै बैंककतिर गए । यो ढोंग र आडम्बर दरबारमा मात्र चल्छ, सर्वसाधारणको घरमा कहिल्यै देख्नु पर्दैन ।
पारस बैंककमा चौथोपटक लागुऔषधसहित पक्राउ परेका छन् । तर, लागुऔषध खाने पारस एक्लो नेपाली होइनन् । अहिले पनि यो देशमा थुप्रै किसान ज्ञानबहादुरका छोराले गाँजा खान्छन्, थुपै शिक्षक ज्ञानप्रसादका छोराले सिरिन्ज हान्छन् र थुप्रै उद्यमी ज्ञानचन्द्रका छोराले चरेस खान्छन् । तर, तिनका बाबुआमाले छोरालाई गाली गरेर, छोरासँग रोएर, सुधारगृहमा लगेर सुधार्ने प्रयत्नमा हुन्छन् । तर, पारसको दुर्भाग्य, उनी पूर्वराजा ज्ञानेन्द्रका छोरा हुन्, त्यसैले उनको दु:खमा रोइदिने बाबुआमा उनीसँग छैनन् । त्यसैले राजदण्ड समाउने भनेर प्रशिक्षित हातमा हत्कडी लगाएर प्रहरीले तस्बिर खिच्दा पनि उनी मन्द मुस्कान दिन्छन् । उनको लाचार तस्बिर देख्दा लाग्छ–उनी ‘सेल्फ भिक्टिमाइजेसन डिस्अर्डर’का सिकार भएका छन् । यो त्यस्तो अवस्था हो जब एउटा व्यक्तिले आफूलाई समाज, परिवार र परिस्थितिबाट सम्पूर्ण रूपमा लुटिएको महसुस गर्छ र आफ्नो पुनरुत्थानका सबै ढोका अँध्यारा देख्छ । त्यो अँध्यारोबाट उज्यालोमा ल्याउने सबैभन्दा ठूलो भरोसा परिवार हो, तर निर्मलनिवासमा यस्तो कठोर आत्माहरूको बास रहेछ, जसले बिग्रेको सन्तानलाई छोए आफ्नो प्रतिष्ठा जान्छ भन्ने आडम्बर पालेको छ । त्यो आडम्बरबाट निस्कने हो भने पूर्वराजा ज्ञानेन्द्रका लागि बेलायतको शाही परिवारकै उदाहरण काफी छ जहाँ दुव्र्यसनी छोरा ह्यारीलाई आफैँ हातमा समातेर दक्षिण लन्डनको पेखामस्थित फेदरस्टोन सुधारगृहमा पुगेका थिए युवराज चाल्र्स । राजकुमार ह्यारी अहिले पनि टाइसुट लगाएर स्विमिङपुलमा हाम फाल्छन्, म पुरुषसँग सहवास गर्न मनपराउँछु भनेर सार्वजनिक रूपमा बोल्छन्, तर उनको परिवार उनीसँगै छ । त्यसैले ह्यारीको हातमा हत्कडी छैन ।
नि:सन्देह पूर्वराजा ज्ञानेन्द्र फेरि कुनै न कुनै रूपमा शक्तिमा आउन चाहन्छन्, राजनीतिशास्त्रले यसलाई असम्भव भनेर इन्कार पनि गर्न सक्दैन । शाहीशक्तिको पुनरुत्थान आफँैबाट नभए बुहारी हिमानी अथवा नाति हृदयन्द्रबाट हुन सक्ला, तर पारसबाट सम्भव हँुदैन भन्ने ठहरमा ज्ञानेन्द्र पुगेका छन् भन्ने देखिन्छ । त्यसैले एउटा सचेत मानसिकताका साथ निर्मलनिवासले छोरा पारससँग दूरी बनाएको छ, भविष्यको एउटा राजनीतिका लागि वर्तमानको एउटा छोराको बलि दिन निर्मलनिवास तयार भएको छ । साँच्चै यसो भयो भने यो शृंखला एउटा छोरा पारसमाथि बाबु ज्ञानेन्द्रको अत्याचारका रूपमा मात्र होइन, मानवतामाथि राजनीतिको अपराधका रूपमा भविष्यले मूल्यांकन गर्नेछ ।
लेखकको अनुमतिमा नयाँ पत्रिका दैनिकबाट साभार
www.ratopati.com
फेसबुकमा केटाले पोखरामा डिपार्टमेन्टल स्टोर्स र चारतले घर छ भनेपछि तन, मन र धन सुम्पिएकी झापाकी युवती प्रहरीको सहयोगमा केटाको घर खोज्दै जाँदा ब्लकको एउटा कोठामा पुगिन्।
फेसबुकमै भेटिएका केटाको विश्वासमा परेर काखे बच्चा छाडी घरबाट गहना र सम्पत्ति लिएर हिँडेकी युवती लुटिएर अहिले घर न घाटकी भएकी छन् । मोबाइलमा मायाजालमा परेर धोका खानेहरूमा सोझा महिला र पुरुषहरू बढी छन्।फेसबुक, मोबाइल र इन्टरनेटमा आउने सबै कुरा साँचो होइनन्, झूठो र धोका हुनसक्छ भनेर सचेत बन्न जरुरी छ।तपाईंको घरपरिवारका जवान सदस्य मोबाइल र फेसबुकमा झुम्मिरहने गरेका छन् ? अथवा फेसबुकको अपरिचित व्यक्तिले तपाईंको प्रशंसा गर्दै अनुचित प्रस्ताव त राख्ने गरेको छैन ?
फेसबुक र मोबाइलमा भेटिएका अपरिचितलाई विश्वास गरेर मायाजालमा पर्दै हुनुहुन्छ भने होसियार हुनुहोस् । एकछिनको रमाइलोले तपाईंलाई जीवनभर धुरुधुरु रुवाउनसक्छ।
मोबाइल र फेसबुकमा साथी बनेर मीठा कुरा गर्दै अरूको जीउधनमाथि खेलवाड गर्नेहरू बढ्दै गएका छन्। लुटिनेमा अधिकांश वैदेशिक रोजगारमा गएकाका श्रीमतीहरू, माध्यमिक र उच्च शिक्षा पढ्दै गरेका छात्रा र परदेशमा धन कमाउन गएकाहरू बढी छन्।
कतिपय घटना चर्कंदै गएर समस्यामा पारेपछि पीडितहरू न्यायका लागि प्रहरी कार्यालयमा गुहार माग्न पुगेका पाइन्छन्। कास्की लेखनाथकी दुई वर्षीय छोराकी आमा कल्पना (नाम परिवर्तन) फेसबुकमा एक युवकसँग मायाजालमा फसिन्।
श्रीमान् धन कमाउन घरबाहिर गइरहने र कसैले रोकतोक नगर्ने हुनाले फुर्सदमा रहेकी उनी धेरैजसो फेसबुकमै च्याटमा व्ब्यस्त हुन्थिन्। त्यही क्रममा भेटिएका अपरिचित युवकसँग जीवन बिताउने भन्दै उनी गहना र सम्पत्ति लिई बच्चा त्यागेर हिँडिन्।
परिवारले सानो बच्चाको भविष्यका लागि भन्दै प्रहरीकहाँ उजुरी दिएर दुईपटकसम्म फर्काएर ल्याए पनि फेरि भाग्न छाडिनन्।परिवारले उनको मोबाइलको म्यासेजमा गएर हेर्दा अन्य युवकहरूसँग अश्लील कुराकानी र तस्बिर आदानप्रदान गरेको भेटेपछि स्वीकार्न नसक्ने बताए । परिवारको माया र साथबाट वञ्चित ती युवतीले यतिखेर मानसिक सन्तुलन गुमाएकी छन्।
फेसबुकमा भेटिएका युवकले पोखरामा डिपार्टमेन्टल स्टोर र चारतले घर छ भनेपछि झापाकी सरिता (नाम परिवर्तन) ले सजिलै विश्वास गरिन् । युवकलाई आफ्नो सहरमा बोलाएर तन, मन र धन सुम्पिदिइन्।
बिहे गर्छु भनेको केटाले पोखरा बोलाए पनि घरमा नलगेर बाहिर होटलमा राख्दै झुलाइरहेपछि धोका पाएको महसुस गर्दै उनले न्यायका लागि प्रहरी गुहारिन्। विभिन्न बहानामा केटीको चार लाख रुपैयाँसमेत खाइदिएकाले प्रहरीले छानबिन गर्दा केटा ब्लकको सानो कोठामा बस्दै आएको खुलासा भयो।
सम्पन्न परिवारका श्रीमान्सँग सुखद जीवन बिताउने उनको सपना यतिखेर भताभुंग भयो। लमजुङ घर भएकी रसिला (नाम परिवर्तन) को पर्वतका एक युवकसँग फेसबुकमै चिनजान भयो। कुराकानी गर्दै जाँदा एकले अर्कालाई मन पराएपछि दुवैजना विवाहबन्धनमा बाँधिए। बिहे गरेको केही वर्षपछि बच्चा जन्मियो।
श्रीमती, बच्चा र परिवारको सुखका लागि सम्पत्ति कमाउन युवक वैदेशिक रोजगारमा हिँडे। तर यता, फेसबुकमै च्याट र कुराकानी गर्ने लत बसेकी युवतीको अर्को केटासँग कुराकानीमात्रै भएन, मन पनि साटियो।
नयाँ प्रेमीसँगको कुराकानी र भेटमा होश गुमाएकी उनले काखे बच्चालाई समेत त्यागिन्। लोग्ने, परिवार र प्रहरीले समेत बच्चाका लागि घर फर्कन सम्झाउँदा उनले पटक्कै टेरिनन्।
साउदी अरबमा काम गर्न पुगेका कास्कीका २६ वर्षीय रामेशसँग फेसबुकमा भेटिएकी युवतीले सुरुमा मीठा कुराकानी गर्दागर्दै पछि पैसासमेत माग्न थालिन् । घरमा श्रीमती र दुई बच्चाको सुखका लागि परदेशमा पसिना बगाउन पुगेका उनले कमाइजति युवतीलाई नै पठाउन थाले।
नेपालमा फर्केर मोजमस्ती गर्ने योजना बनाएका उनले एअरपोर्टमा आएर फेसबुकमा भेटिएकी युवतीलाई फोन गरे। काठमाडौंमा नै लिन आउँछु र मजासँग घुमफिर गरौंला भनेकी युवतीको मोबाइल स्विच अफ भइरह्यो । फेसबुक खोलेर हेर्दा ब्लक गरिसकेकी रहिछन्।
पोखराको प्रस्याङमा डेरामा बस्दै आएकी २२ वर्षीया निशा बिहानैदेखि राति अबेरसम्म मोबाइल र फेसबुकमै व्यस्त हुन्छिन्। श्रीमान्ले कतारबाट पठाइदिएको आइप्याडमा नयाँनयाँ युवकसँग हाई हेल्लो भन्दै मीठामीठा कुराकानी गर्दै उपहार माग्नु उनको दिनचर्या नै हो।
आफूलाई अविवाहित बताउँदै फोनमा घन्टौंसम्म रल्लिएर कुरा गर्ने उनी रकम, मोबाइल, कपडादेखि रिजार्च कार्डको नम्बरसमेत माग्ने गर्छिन्।
सूचना र प्रविधिले धेरै सुविधा दिए पनि यसको गलत प्रयोगले बढाएका विकृतिका यी केही नमुना हुन्।
विशेष गरेर क्याम्पस पढ्ने तन्नेरी, परदेशीका श्रीमतीहरू, वैदेशिक रोजगारमा रहेकाहरू फेसबुकमा भेटिएकाहरूको मायाजालमा परेर घर न घाटका भएका छन्। परिवारका सदस्य र आफन्तलाई समेत झन्झटमा फसाएका छन्।
मोबाइलबाट मायाजालमा परेर धोका खानेमा सोझा महिला र पुरुषहरु बढी छन्।
धेरैजसो घटनामा ठगहरूले महिलाको धन, सम्पत्ति र जवानी मजासँग धुतेर छाडिदिने गरेका प्रहरीले जनाएको छ। फेसबुकमा झुन्डिरहने १८ वर्षीया बहिनीका कारण आफूले निकै सास्ती खेप्नु परेको पोखरा बिरौटामा बस्दै आएकी २३ वर्षीया एक महिलाले बताइन्।
बहिनी काखे बच्चा छोडेर फेरि पनि रुपैयाँ गुटमुट्याएर हिँडेको खबर दिएपछि भक्कानिँदै प्रहरी कार्यालयमा आइपुगेकी उनले रुँदै बिलौना गरिन्।'जतिखेर पनि फेसबुकमा हुन्थिन्, मोबाइल खोसेर हेर्दा, सुन्दरी, आई लभ यु, मिस यु, होटलमा कोठा लिएर बस्छु, के के लेखेको रहेछ', उनले भनिन्, ‘विचरा लोग्नेले श्रीमती र बच्चालाई भनेर दिनरात नभनी काम गर्छन्।
ऊ भने घर छाडेर दुईचार दिन बेपत्ता भइरहने। अहिले पनि पैसा लिएर हिँडेकी घरबाट खबर आएपछि उजुरी दिन आएकी हुँ।'उनले पहिला पनि फेसबुकमा आउने केटाहरूले बहिनीले घरबाट लगेको सम्पत्ति सकेपछि अलपत्र पारेर छाडिदिएको बताइन्।
प्रहरीमा पछिल्लो समय अनुचित सम्बन्ध, धोका, जीउज्यानको नोक्सानी, पारिवारिक, सामाजिक र सांस्कृतिक विचलनका घटनाका मुद्दाहरू बढी पर्न थालेको छ। बढ्दो सहरीकरण, उपभोगवादी संस्कृतिले यस्ता विकृति बढेको जिल्ला प्रहरी कार्यालय कास्कीकी महिला तथा बालबालिका सेलकी प्रमुख चन्द्रा गुरुङले बताइन्।
'वैदेशिक रोजागारमा गएकाका श्रीमती, भर्खर क्याम्पस पढ्ने युवतीहरू बढी मात्रामा फेसबुक र मोबाइलमा भेटिएकाहरूसँग लागेर घर नै छाडेर हिँड्ने गरेका छन्', प्रहरी निरीक्षक गुरुङले भनिन्, ‘फेसबुकमा झूठो नाम, ठेगाना र फोटो हालेर अरूलाई फसाउनेहरू सक्रिय भइरहेका छन्।
कसैको जालमा आफू र अरूलाई फस्न नदिन सचेत बन्नुपर्छ।' उनले झापाकी केटी ठगिएको घटनामा पनि राजु अधिकारी नामको केटाले अर्कै नाम र ठेगाना राखेर केटीको चार लाख रुपैयाँ खाएर धोका दिएको जानकारी दिइन्।
‘फेसबुकमै साथी बनेर विवाह गरेका र पछि आफूले भनेजस्तो नभएर झगडा गर्दै बिछोड भएका घटना बढिरहेका छन्', उनले भनिन्, ‘पहिला ठीक बेठीक केही नछुट्ट्याईकन, कसैले भनेको नसुनीकन आपूmखुसी निर्णय गर्छन्। पछि धोका भयो भन्दै झगडा गर्दै छुट्टिनु पर्यो भन्दै आउँछन्।'
आफन्तलाई कुबाटोमा जान नदिन अभिभावकले अनावश्यक कुराहरू दिन नहुने उनले बताइन्। 'विदेशमा भएकाहरूले घरमा कुराकानी गर्न सजिलो होला भनेर महँगो मोबाइल पठाइदिएका हुन्छन्', उनले भनिन्, ‘कतिपयले त्यही चलाउँदाचलाउँदै अर्कोसँग लागेर जिन्दगी बर्बाद पारेका छन्।' श्रीमान् घर आउँदा श्रीमती र सम्पत्ति दुवै नरहने स्थिति रहेको र कतिपय पुरुषले भने वैदेशिक रोजगारबाट फर्कंदा अर्की श्रीमतीसमेत ल्याएका घटना प्रहरीमा आउने गरेका छन्।
घटनाले साह्रै जटिल मोड लिएपछि प्रहरी कार्यालयमा आइपुग्ने बताउँदै उनले धेरैजसोलाई सम्झाएर मिलापत्र गराई पठाइने गरेको जानकारी दिइन्। दिनहुँजसो प्रहरीमा आइरहने बढ्दो महत्वाकांक्षा, लोभ, धोका र स्वार्थले प्रेरित अधिकांश घटना केलाउँदै जाँदा मोबाइल र फेसबुकले सम्बन्ध जोडेको भेटिएको उनले बताइन्।
अभिभावकले पनि छोराछोरी र परिवारका सदस्यको गतिविधि र चालचलनमाथि निगरानी राख्ने, अनावश्यक माग पूरा गर्न नहुने उनको सुझाव छ।
जिल्ला प्रहरी कार्यालयमा विभिन्न ब्लफ कल गरेर हैरानी बनाएका कारण खोजबिन गरिदिन दिनहुँ उजुरी आउने गरेको छ।
प्रहरीले घटनाको अनुसन्धान गरी अपराधी पत्ता लगाउन मोबाइलमा कल डिटेल र इन्टरनेट प्रयोग गरिएका विषयबारे अध्ययन गर्ने गरेको छ।
'फसाउनेलाई कडा कारबाही गरिनुपर्छ' जसरी हुन्छ धन कमाउने र मोजमस्ती गर्ने उपभोगवादी संस्कृति विकास हुँदै जाँदा समाजमा विकृति र अपराध बढेको समाजशास्त्री डा. विश्वकल्याण पराजुलीले बताए।
मोबाइल, फेसबुक, इन्टरनेटमार्फत अरूलाई सजिलै झुक्याएर स्वार्थ पूरा गर्न सकिने हुनाले ठगहरूले सूचनाप्रविधिको प्रयोग बढी गर्न थालेका उनले बताए। ‘बदलिँदो विश्वपरिवेशमा हाम्रोजस्तो अविकसित देशका बासिन्दालाई फेसबुक, मोबाइल, ईमेल, इन्टरनेटबारे पूर्ण जानकारी छैन', उनले भने, ‘यी साधन प्रयोग गरी झूटो परिचय र विवरण राखेर अरूलाई धोका दिन सकिन्छ। तर अधिकांश नेपाली यसलाई पूर्ण सत्य ठानेर अरूले राखेको जालमा पर्छन् र धोका खान्छन्।
उनले पहिला ईमेलमा तपाईंलाई करोडौं रकमको चिट्ठा पर्यो, बधाई छ, करबापतको रकम जम्मा गरेर रकम लैजानुहोस् भन्दै आएको झूठो विवरणमा धेरै नेपाली विश्वासमा परेर ठगिएका बताए। अहिले भने फेसबुकलाई पूरै सत्य मान्ने कमजोर बुझाइ भएकाहरूलाई ठगी खानेहरू बढिरहेका उनले बताए।
इन्टरनेटमा अनेक पक्ष समेटिए पनि यौन र अश्लील विषयले धेरैलाई आकर्षित गर्ने भएकाले त्यो हेरेर प्रयोग गर्न खोज्दा विचलन आउने उनको भनाइ छ।‘सोझासीधा किशोरी, महिला र पुरुषहरू मोबाइल र फेसबुकमा जे आउँछ त्यसैलाई शतप्रतिशत विश्वास गर्छन्', उनले भने, 'अनि ठगहरूले मीठा कुरा गर्दै, आकर्षक प्रलोभन देखाएर लुट्नसम्म लुटेर बिचल्लीमा पार्छन्।' महिलाहरू सीधा हुने र अरूलाई चाँडै विश्वास गर्ने हुनाले पनि सजिलै लुटिने गरेको उनले बताए।
उनले नियोजित ढंगले लुट्नेहरूलाई कानुन कार्यान्वयन गर्ने निकायले कडा कारबाही गर्नुपर्ने र सर्वसाधारणले मोबाइल, फेसबुक र इन्टरनेटमा झूठो विवरण पनि आउनसक्ने हुनाले विश्वास गरिहाल्न हुँदैन भनेर सचेत बन्न सल्लाह दिए
annapurnapost.com
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
फेसबुक कम्पनीलाई प्रविधि उद्योगमा काम गर्नका लागि सबैभन्दा उत्तम ठाउँ मानिन्छ । नमानियोस् पनि कसरी ? फेसबुकमा काम गर्ने इन्टन्र्सले समेत २५ हजार डलर सम्म कमाउँछन्, जुन आम सहरी मानिसको औषत कमाइ भन्दा निकै बढि हो । कार्यालय समयमा निशुल्क पेय तथा खाना…. यस्तै यस्तै थुप्रै कर्मचारी मैत्री सेवा सुविधाका कारण फेसबुकका जागिरेहरुले फेसबुकको जागिरलाई नम्बर वान जागिर मान्दछन् ।
तर फेसबुकका सबै कर्मचारीहरुले फेसबुकमा रामराज्य नै छ भन्ने सोँच्छन् भन्नुभयो भने त्यो गलत हुनेछ । त्तगयचब वेबसाइटमा यहीँ विषयलाई लिएर भैरहेको बहसमा फेसबुकका इन्जिनियर, सफ्टवेयर डेभलपर्स तथा अन्य धेरै कर्मचारीहरुले आफ्नो आलोचनात्मक राय राखेका छन् ।
फेसबुकको कार्यवातावरणप्रति नकारात्मक टिप्पणी गर्नेमध्ये अधिकांस फेसबुकको जागिर छाडिसकेका पूर्व कर्मचारी हुन् । फेसबुकको जागिर छोड्नुका कारण अर्थात् फेसबुक किन काम गर्नका लागि उत्तम कम्पनी होइन ? भन्ने बारेमा उनीहरुले पेश गरेका केही तर्क यस्ता छन्-
वर्षमा कम्तिमा ६ हप्ता सातौ दिन-चौबिसै घण्टा अनकल ड्युटी गर्नुपर्ने- फेसबुकका इन्जिनियर किथ एडम्सले यस बारेमा दुखेसो गर्दै भनेका छन्- ती हप्ताहरुमा म सहरभन्दा बाहिर जान पाउँदिन । मैले त्यस समयमा सधै एउटा फूल चाज्र्ड मोबाइल फोन साथमा राखिरहनु पर्छ, ता की कुनैपनि समयमा अफिसको कलको जवाफ दिनसकुँ । रातमा सुत्ने बेला समेत मोबाइल फोनको घण्टी खुल्लै राख्नुपर्ने हुन्छ ।
कार्यस्थलमा व्यवसायिकता छैन- एक फेसबुक इन्जिनियरका अनुसार धेरै कम्पनीहरुमा मानिसहरु आफ्नो व्यवसायिक व्यक्तित्व तथा निजी जिवनशैलीलाई अलग अलग राख्दछन् । तर फेसबुकमा भने त्यसको अभाव छ । तपाइँ निजि जिवनमा जस्तो हुनुहुन्छ, जागिरमा पनि त्यस्तै भए पुग्छ । कुनै देखावटी व्यवसायिकता आवश्यक छैन । यसको खराब असर भनेको फेसबुकका कर्मचारीहरु खासै व्यवसायिक छै्रनन् ।
गोपनियताको अभाव- यस्तो ठाउँ जहाँ अफिसमा काम गर्ने कर्मचारीहरुबीच एक अर्कामा केवल ६ इन्चको मात्र दूरी रहन्छ र गोपनियता भन्ने शुन्य रहन्छ । त्यस्तो ठाउँमा चैनले काम गर्ने बारेमा सोँच्न पनि सकिन्न ।
विदामै किन नहोस् काम गर्नैपर्छ- फेसबुक इण्डियाकी जागिरे सुनयना सेनका अनुसार फेसबुकका कर्मचारीहरु विदामा बसेको किन नहोस् उनीहरु फेसबुकमा लगातार जोडिएकै हुनुपर्छ । नचाहेर पनि कैयन् फेसबुक ग्रुपमा जोडिइरहनुपर्छ र टिम तथा प्रोजेक्टका नोटिफिकेसन प्राप्त गरिरहनुपर्छ ।
एक दिनमा १६ सय भन्दा बढि इमेल-फेसबुकको जागिर छोडिसकेका केही कर्मचारीहरुको गुनासो यो छ की फेसबुकका कर्मचारीले एक दिनमै डेढ हजार भन्दा बढि इमेल चेक गर्नुपर्छ ।
इन्टर्नले समेत फैसला गर्छन्- फेसबुकका एक पूर्व कर्मचारी फिलिप सूका अनुसार कतिपय महत्वपूर्ण फैसला त्यहाँका इन्जिनियर्स तथा इन्टन्र्सहरुले लिन्छन् र त्यस्तो निर्णय आफ्नो हाकिमलाई बताउन पनि आवश्यक ठान्दैनन् । निर्णय प्रक्रियाको यस्तो थितिले गर्दा कर्मचारीहरुबीचमा आपसी सहयोगमा असर पुग्दछ तथा कम्पनीको समग्र लक्ष्य प्राप्तिमा समेत नकारात्मक प्रभाव पर्दछ ।
सधै नयाँजस्तो गर्ने- एक पूर्व कर्मचारीका अनुसार फेसबुक एक ठूलो तथा स्थापित कम्पनी हो तर उसले आफुलाई एक नयाँ स्टार्टअप जस्तो गरी प्रस्तुत गर्दछ । फेसबुकका हाकिम देखि लिएर यसका नितिहरु परिपक्व हुँदैनन् ।
व्यवस्थापनले समूह व्यवस्थापनमा ध्यान दिँदैन- फेसबुकका पूर्व कर्मचारीका अनुसार फेसबुकको मेक एन इम्प्याक्ट भन्ने मन्त्र कम्पनीको समग्र लक्ष्य प्राप्तिका लागि होइन व्यक्तिगत फाइदाका लागि सिमित छ । हरेक कर्मचारीहरु आफ्नो प्रभाव बढाउनमा मात्र लागेका हुन्छन् । म्यानेजर समेत केवल आफ्नो काममा मात्र सोच्दछ, समूह भावनाको अभाव छ ।
आफुमात्रै जानिटोपल्ने- फेसबुकका एक बेनामी कर्मचारीको गुनासो छ की कम्पनीका सस्थापक जुकरबर्ग तथा सिइओ शेरिलका एटिच्युड नै घमण्डी पाराको छ । उनीहरु आफुभन्दा जान्ने कोही छैन भन्ने ठान्छन् । उनीहरुको अधिकतम समय त अतिरिक्त क्रियाकलापमै बित्दछ ।
फेसबुकका एक कर्मचारीका अनुसार फेसबुक कम्पनीको आकार बढिरहेको छ । कर्मचारीको संख्या ४ हजार भन्दा बढि छ । तर कम्पनीले संगठन सुदृढिकरण तथा स्थायित्वमा ध्यान दिन सकिरहेको छैन ।
www.onlinekhabar.com
तर फेसबुकका सबै कर्मचारीहरुले फेसबुकमा रामराज्य नै छ भन्ने सोँच्छन् भन्नुभयो भने त्यो गलत हुनेछ । त्तगयचब वेबसाइटमा यहीँ विषयलाई लिएर भैरहेको बहसमा फेसबुकका इन्जिनियर, सफ्टवेयर डेभलपर्स तथा अन्य धेरै कर्मचारीहरुले आफ्नो आलोचनात्मक राय राखेका छन् ।
फेसबुकको कार्यवातावरणप्रति नकारात्मक टिप्पणी गर्नेमध्ये अधिकांस फेसबुकको जागिर छाडिसकेका पूर्व कर्मचारी हुन् । फेसबुकको जागिर छोड्नुका कारण अर्थात् फेसबुक किन काम गर्नका लागि उत्तम कम्पनी होइन ? भन्ने बारेमा उनीहरुले पेश गरेका केही तर्क यस्ता छन्-
वर्षमा कम्तिमा ६ हप्ता सातौ दिन-चौबिसै घण्टा अनकल ड्युटी गर्नुपर्ने- फेसबुकका इन्जिनियर किथ एडम्सले यस बारेमा दुखेसो गर्दै भनेका छन्- ती हप्ताहरुमा म सहरभन्दा बाहिर जान पाउँदिन । मैले त्यस समयमा सधै एउटा फूल चाज्र्ड मोबाइल फोन साथमा राखिरहनु पर्छ, ता की कुनैपनि समयमा अफिसको कलको जवाफ दिनसकुँ । रातमा सुत्ने बेला समेत मोबाइल फोनको घण्टी खुल्लै राख्नुपर्ने हुन्छ ।
कार्यस्थलमा व्यवसायिकता छैन- एक फेसबुक इन्जिनियरका अनुसार धेरै कम्पनीहरुमा मानिसहरु आफ्नो व्यवसायिक व्यक्तित्व तथा निजी जिवनशैलीलाई अलग अलग राख्दछन् । तर फेसबुकमा भने त्यसको अभाव छ । तपाइँ निजि जिवनमा जस्तो हुनुहुन्छ, जागिरमा पनि त्यस्तै भए पुग्छ । कुनै देखावटी व्यवसायिकता आवश्यक छैन । यसको खराब असर भनेको फेसबुकका कर्मचारीहरु खासै व्यवसायिक छै्रनन् ।
गोपनियताको अभाव- यस्तो ठाउँ जहाँ अफिसमा काम गर्ने कर्मचारीहरुबीच एक अर्कामा केवल ६ इन्चको मात्र दूरी रहन्छ र गोपनियता भन्ने शुन्य रहन्छ । त्यस्तो ठाउँमा चैनले काम गर्ने बारेमा सोँच्न पनि सकिन्न ।
विदामै किन नहोस् काम गर्नैपर्छ- फेसबुक इण्डियाकी जागिरे सुनयना सेनका अनुसार फेसबुकका कर्मचारीहरु विदामा बसेको किन नहोस् उनीहरु फेसबुकमा लगातार जोडिएकै हुनुपर्छ । नचाहेर पनि कैयन् फेसबुक ग्रुपमा जोडिइरहनुपर्छ र टिम तथा प्रोजेक्टका नोटिफिकेसन प्राप्त गरिरहनुपर्छ ।
एक दिनमा १६ सय भन्दा बढि इमेल-फेसबुकको जागिर छोडिसकेका केही कर्मचारीहरुको गुनासो यो छ की फेसबुकका कर्मचारीले एक दिनमै डेढ हजार भन्दा बढि इमेल चेक गर्नुपर्छ ।
इन्टर्नले समेत फैसला गर्छन्- फेसबुकका एक पूर्व कर्मचारी फिलिप सूका अनुसार कतिपय महत्वपूर्ण फैसला त्यहाँका इन्जिनियर्स तथा इन्टन्र्सहरुले लिन्छन् र त्यस्तो निर्णय आफ्नो हाकिमलाई बताउन पनि आवश्यक ठान्दैनन् । निर्णय प्रक्रियाको यस्तो थितिले गर्दा कर्मचारीहरुबीचमा आपसी सहयोगमा असर पुग्दछ तथा कम्पनीको समग्र लक्ष्य प्राप्तिमा समेत नकारात्मक प्रभाव पर्दछ ।
सधै नयाँजस्तो गर्ने- एक पूर्व कर्मचारीका अनुसार फेसबुक एक ठूलो तथा स्थापित कम्पनी हो तर उसले आफुलाई एक नयाँ स्टार्टअप जस्तो गरी प्रस्तुत गर्दछ । फेसबुकका हाकिम देखि लिएर यसका नितिहरु परिपक्व हुँदैनन् ।
व्यवस्थापनले समूह व्यवस्थापनमा ध्यान दिँदैन- फेसबुकका पूर्व कर्मचारीका अनुसार फेसबुकको मेक एन इम्प्याक्ट भन्ने मन्त्र कम्पनीको समग्र लक्ष्य प्राप्तिका लागि होइन व्यक्तिगत फाइदाका लागि सिमित छ । हरेक कर्मचारीहरु आफ्नो प्रभाव बढाउनमा मात्र लागेका हुन्छन् । म्यानेजर समेत केवल आफ्नो काममा मात्र सोच्दछ, समूह भावनाको अभाव छ ।
आफुमात्रै जानिटोपल्ने- फेसबुकका एक बेनामी कर्मचारीको गुनासो छ की कम्पनीका सस्थापक जुकरबर्ग तथा सिइओ शेरिलका एटिच्युड नै घमण्डी पाराको छ । उनीहरु आफुभन्दा जान्ने कोही छैन भन्ने ठान्छन् । उनीहरुको अधिकतम समय त अतिरिक्त क्रियाकलापमै बित्दछ ।
फेसबुकका एक कर्मचारीका अनुसार फेसबुक कम्पनीको आकार बढिरहेको छ । कर्मचारीको संख्या ४ हजार भन्दा बढि छ । तर कम्पनीले संगठन सुदृढिकरण तथा स्थायित्वमा ध्यान दिन सकिरहेको छैन ।
www.onlinekhabar.com
एजेन्सी : सोलोमन द्वीपसमूहमा शनिबार बिहान ७ म्याग्निच्यूडको भूकम्प गएको छ । अमेरिकी भूवैज्ञानिक सर्वेक्षण (यूएसजीसी) का अनुसार सोलोमन द्वीपसमूहको तटीय क्षेत्रमा ७ म्याग्निच्यूडको भूकम्प महसूस गरिएको छ । तर, यो भूकम्पबाट सुनामीको कुनै सम्भावना भने नरहेको अमेरिकन भूगर्भ विभागले जनाएको छ ।
शुरुआती रेकर्डमा भूकम्प ७.५ म्याग्निच्यूडको भएको समाचार आएको थियो । पछि रेकर्डमा सुधार गरेर भूकम्प ७ म्याग्निच्यूड बताइएको हो ।
यो भूकम्पको केन्द्रबिन्दु सोलोमन द्वीपसमूहको लाताबाट ७८ किलोमीटर पश्चिम-उत्तरमा रहेको थियो । यो स्थान राजधानी होनियाराबाट लगभग ५८३ किलोमिटरको दुरीमा रहेको छ ।
भूकम्प ७.३ म्याग्निच्यूडको बताउँदै जियोसाइन्स अस्ट्रेलियाले भूकम्प प्रभावित क्षेत्रको केही हजार किलोमीटर परसम्मको भूभागमा सुनामी आउने आशंका जनाएका थिए ।
अमेरिकाको हवाईस्थित प्रशान्त सुनामी चेतावनी केन्द्रले यो भूकम्प ६.९ म्याग्निच्यूडको भएको जनाएको छ । सबै तथ्यांकको अध्ययनपछि वैज्ञानिकहरुले सुनामीको आशंका करिब समाप्त भएको जनाएका छन् ।
यसअघि सन् २०१३ मा सोलोमनमा ८ म्याग्निच्यूडको भूकम्पपछि सुनामी आउँदा सो क्षेत्रमा १० जना मानिसको ज्यान गएको थियो । सुनामीले बस्ती भत्काउँदा हजारौं मानिस विस्थापित भएका थिए।
शुरुआती रेकर्डमा भूकम्प ७.५ म्याग्निच्यूडको भएको समाचार आएको थियो । पछि रेकर्डमा सुधार गरेर भूकम्प ७ म्याग्निच्यूड बताइएको हो ।
यो भूकम्पको केन्द्रबिन्दु सोलोमन द्वीपसमूहको लाताबाट ७८ किलोमीटर पश्चिम-उत्तरमा रहेको थियो । यो स्थान राजधानी होनियाराबाट लगभग ५८३ किलोमिटरको दुरीमा रहेको छ ।
भूकम्प ७.३ म्याग्निच्यूडको बताउँदै जियोसाइन्स अस्ट्रेलियाले भूकम्प प्रभावित क्षेत्रको केही हजार किलोमीटर परसम्मको भूभागमा सुनामी आउने आशंका जनाएका थिए ।
अमेरिकाको हवाईस्थित प्रशान्त सुनामी चेतावनी केन्द्रले यो भूकम्प ६.९ म्याग्निच्यूडको भएको जनाएको छ । सबै तथ्यांकको अध्ययनपछि वैज्ञानिकहरुले सुनामीको आशंका करिब समाप्त भएको जनाएका छन् ।
यसअघि सन् २०१३ मा सोलोमनमा ८ म्याग्निच्यूडको भूकम्पपछि सुनामी आउँदा सो क्षेत्रमा १० जना मानिसको ज्यान गएको थियो । सुनामीले बस्ती भत्काउँदा हजारौं मानिस विस्थापित भएका थिए।
मुम्बई । सलमान खानको ‘बजरंगी भाइजान’ ले धमाकेदार सुरुवात गरेको छ । रिलिडको पहिलो दिनमा नै बजरंगी भाइजानले २८ करोडको व्यापार गरेको हो ।
यो सँगै सलमान खानको यसअघिको फिल्म ‘किक’ को रेकर्डलाई बजरंगी भाइजानले तोडेको छ ।
शनिबार भारतका मात्रै कबिर खान निर्देशित ‘बजरंगी भाइजान’ ५ हजारभन्दा बढी हलमा चलिरहेको छ । बलिउडमा यसबर्ष दुई वटा फिल्म मात्रै सय करोड क्लबमा प्रवेश गरेका छन् ।
सलमानको यो फिल्मले पनि सय करोड क्लबमा स्थान बनाउने अपेक्षा गरिएको छ । सलमानको फिल्मप्रतिको सर्वसाधारणको मोहलाई ध्यानमा राखेर ११०–१५० सम्मको टिकटको मूल्य २५०–३०० कायम गरिएपनि ठूला साना सबै सहरमा हाउस फूल भएको छ भने भारतभरीका ९० देखि ९५ प्रतिशत हलमा लागेको छ ।
www.nepalsandesh.com
शनिबार भारतका मात्रै कबिर खान निर्देशित ‘बजरंगी भाइजान’ ५ हजारभन्दा बढी हलमा चलिरहेको छ । बलिउडमा यसबर्ष दुई वटा फिल्म मात्रै सय करोड क्लबमा प्रवेश गरेका छन् ।
सलमानको यो फिल्मले पनि सय करोड क्लबमा स्थान बनाउने अपेक्षा गरिएको छ । सलमानको फिल्मप्रतिको सर्वसाधारणको मोहलाई ध्यानमा राखेर ११०–१५० सम्मको टिकटको मूल्य २५०–३०० कायम गरिएपनि ठूला साना सबै सहरमा हाउस फूल भएको छ भने भारतभरीका ९० देखि ९५ प्रतिशत हलमा लागेको छ ।
www.nepalsandesh.com
एजेन्सी–पृथ्वीबाट डेढ मिलियन माइल टाढाबाट जान खोजिरहेको यो छुद्र ग्रहलाई मान्छेले पृथ्वीमा झारेर बिक्री गर्न खोज्दैछन् भन्ने सुन्दा तपाईँलाई अचम्म लाग्न सक्छ ।
तर कुरा यस्तै छ । एस्टेरोइड माइनिङ कम्पनीले यो ग्रहलाई कुनै दिन पृथ्वीमा झारेर यसमा रहेको खनिज बिक्री गर्ने सपना सजाएको छ । यसमा रहेको प्लाटिनम बिक्रीबाट ५ दशमलव ४ ट्रिलियन डलर कमाउन सकिन्छ भन्ने अनुमान उनीहरुले गरेका छन् । ५ दशमलव ४ ट्रिलियन भनेको चाहिँ कति होला ? १० लाखको एक मिलियन हुन्छ । १००० मिलियनको १ बिलियन हुन्छ र १००० बिलियनको एक ट्रिलियन हुन्छ । यो छुद्र ग्रहमा रहेको खनिजको नेपाली रुपैयाँमा मूल्य निकाल्न गाह्रै छ ।
यो ग्रहको केन्द्रमा रहेको प्लाटिनम नामक धातुका कारण यसमा मानिसको चासो बढेको हो । यो छुद्र ग्रह भित्र १ सय मिलियन टन प्लाटिनम रहेको विश्वास गरिन्छ ।
यो छुद्र ग्रह पृथ्वीको जुन दूरिमा रहन्छ, त्यो भन्दा ३० गुणा नजिक आइबार आउँदै छ । बेलायतमा यस ग्रहलाई नियाल्ने तयारी भइरहेको छ । बेलायतमा ११ बजे राति यो छुद्र ग्रहको अवलोकन हनेछ । यसको नाम चाहिँ ‘एस्टेरोइड २०११ युडब्लु –१५८’ हो ।
यो ग्रहको केन्द्रमा रहेको प्लाटिनम नामक धातुका कारण यसमा मानिसको चासो बढेको हो । यो छुद्र ग्रह भित्र १ सय मिलियन टन प्लाटिनम रहेको विश्वास गरिन्छ ।
यो छुद्र ग्रह पृथ्वीको जुन दूरिमा रहन्छ, त्यो भन्दा ३० गुणा नजिक आइबार आउँदै छ । बेलायतमा यस ग्रहलाई नियाल्ने तयारी भइरहेको छ । बेलायतमा ११ बजे राति यो छुद्र ग्रहको अवलोकन हनेछ । यसको नाम चाहिँ ‘एस्टेरोइड २०११ युडब्लु –१५८’ हो ।
मृत्यु संस्कार जीवनका १६ संस्कार मध्ये अन्तिम संस्कार हो ।
हिन्दु धर्म शास्त्रहरुमा दाह संस्कारपछि आत्म अन्य शरीरमा प्रवेश गर्ने उल्लेख छ । अन्तिम संस्कारको समयमा दागबत्ति दिँद मन्त्रोच्चारण समेत गर्ने गरिन्छ । शरीर अग्निमा भष्म भएपछि यसका आधारभूत पञ्च तत्वमा विलिन हुने विश्वास गरिन्छ ।
गरुण पुराणमा मृत्यु पछि पनि आत्माको परिवारका सदस्यहरुसँग मोह भैरहने र त्यस्ता ब्यक्तिलाई दुःख दिने समेत बताइएको छ । शव दाह गर्ने समयमा मृतक ब्यक्तिको आत्मलाई अव परिवारसँग तिम्रो सम्बन्ध छैन भन्ने सन्देश समेत दिने चलन छ ।
शव जलाएपछि फर्केर हेर्नु हुँदैन
शव दाह गरिसकेपछि कुनै पनि परिवारको सदस्य वा मलामीले शव जलाएको स्थाततर्फ हेर्यो भने जसले हेर्छ उसलाई नै आत्म भड्किने समेत गरुण पुराणमा उल्लेख छ ।
त्यसकारण कुनै पनि ब्यक्तिले लाश जलाइ सकेपछि मसानघाट तिर फर्केर नहेर्नु नै बुद्धीमानी हुन्छ ।
शरीर जलाइ सकेपछि आत्म भड्किने र कुनै पनि ब्यक्तिले पछि फर्केर हेरेमा उसलाई नै दुःख दिने भएका कारण मलामीले फर्केर नहेर्ने चलन रहेको छ । मलामीमा बच्चा समेत भएमा त्यस्ता बच्चालाई सबै भन्दा अघि लगाएर फर्किनु समेत उत्तम भनेर शास्त्रमा उल्लेख छ ।
हिन्दु धर्म शास्त्रहरुमा दाह संस्कारपछि आत्म अन्य शरीरमा प्रवेश गर्ने उल्लेख छ । अन्तिम संस्कारको समयमा दागबत्ति दिँद मन्त्रोच्चारण समेत गर्ने गरिन्छ । शरीर अग्निमा भष्म भएपछि यसका आधारभूत पञ्च तत्वमा विलिन हुने विश्वास गरिन्छ ।
गरुण पुराणमा मृत्यु पछि पनि आत्माको परिवारका सदस्यहरुसँग मोह भैरहने र त्यस्ता ब्यक्तिलाई दुःख दिने समेत बताइएको छ । शव दाह गर्ने समयमा मृतक ब्यक्तिको आत्मलाई अव परिवारसँग तिम्रो सम्बन्ध छैन भन्ने सन्देश समेत दिने चलन छ ।
शव जलाएपछि फर्केर हेर्नु हुँदैन
शव दाह गरिसकेपछि कुनै पनि परिवारको सदस्य वा मलामीले शव जलाएको स्थाततर्फ हेर्यो भने जसले हेर्छ उसलाई नै आत्म भड्किने समेत गरुण पुराणमा उल्लेख छ ।
त्यसकारण कुनै पनि ब्यक्तिले लाश जलाइ सकेपछि मसानघाट तिर फर्केर नहेर्नु नै बुद्धीमानी हुन्छ ।
शरीर जलाइ सकेपछि आत्म भड्किने र कुनै पनि ब्यक्तिले पछि फर्केर हेरेमा उसलाई नै दुःख दिने भएका कारण मलामीले फर्केर नहेर्ने चलन रहेको छ । मलामीमा बच्चा समेत भएमा त्यस्ता बच्चालाई सबै भन्दा अघि लगाएर फर्किनु समेत उत्तम भनेर शास्त्रमा उल्लेख छ ।