विवाह र ब्रतबन्धका लागि शुभसाइत कुर्ने गरिन्छ । त्यसैले वर्षमा लगन अर्थात शुभ समय भएका दिनमा मात्र विवाह वा व्रतबन्ध जस्ता कर्म गर्ने चलन छ ।
वर्ष २०७२ को असार महिना देखि अर्को असार सम्म विवाह तथा ब्रतबन्ध गर्नेहरुलाई शुभ नहुने दावी एक भारतीय ज्योतिषले गरेका छन् । उनको दावी अनुसार आगामी असार महिना देखि अर्को असार सम्म विवाह गर्नका लागि उपयुक्त मुर्हुत नभएका कारण विवाह गर्नेहरुलाई बैबाहिक जीवनमा समस्या हुन सक्छ ।
आगामी असारको मध्य देखि ग्रह र नक्षत्रको स्थिति विवाहका लागि खराव हुने बताइएको छ । त्यसकारण अव विवाह गर्न चाहनेहरुले कम्तिमा १ वर्ष कुर्नु उत्तम रहेको ती ज्योतिषले बताएका छन् ।
उनको दावीलाई अग्रेजी अखवार ‘द हिन्दुस्तान टाइम्स’ ले ठूलो महत्वका साथ प्रकाशित गरेको छ ।
ज्योतिषका अनुसार आगामी असारको मध्य देखि वृहस्पति सिंह राशिमा प्रवेश गर्ने छ र एक वर्ष सम्म त्यसमै रहने छ । यसले विवाह व्रतबन्धका लागि यो समय उपयुक्त नहुने ज्योतिषको दावी छ ।
विवाह गरिहालेमा पनि राम्रो नहुने ज्योतिषको भनाइ छ ।
वर्ष २०७२ को असार महिना देखि अर्को असार सम्म विवाह तथा ब्रतबन्ध गर्नेहरुलाई शुभ नहुने दावी एक भारतीय ज्योतिषले गरेका छन् । उनको दावी अनुसार आगामी असार महिना देखि अर्को असार सम्म विवाह गर्नका लागि उपयुक्त मुर्हुत नभएका कारण विवाह गर्नेहरुलाई बैबाहिक जीवनमा समस्या हुन सक्छ ।
आगामी असारको मध्य देखि ग्रह र नक्षत्रको स्थिति विवाहका लागि खराव हुने बताइएको छ । त्यसकारण अव विवाह गर्न चाहनेहरुले कम्तिमा १ वर्ष कुर्नु उत्तम रहेको ती ज्योतिषले बताएका छन् ।
उनको दावीलाई अग्रेजी अखवार ‘द हिन्दुस्तान टाइम्स’ ले ठूलो महत्वका साथ प्रकाशित गरेको छ ।
ज्योतिषका अनुसार आगामी असारको मध्य देखि वृहस्पति सिंह राशिमा प्रवेश गर्ने छ र एक वर्ष सम्म त्यसमै रहने छ । यसले विवाह व्रतबन्धका लागि यो समय उपयुक्त नहुने ज्योतिषको दावी छ ।
विवाह गरिहालेमा पनि राम्रो नहुने ज्योतिषको भनाइ छ ।
मुम्बाई, चैत ३० – भारतीय मिडियामा वलिवुडका दुई स्टार रणवीर कपुर र कटरिना कैफबीचको प्रेम सम्बन्धबारे विभिन्न समाचारहरु आउने गरेका छन् । कहिले दुवैसँगै बस्न थालेको त कहिले रणविरका परिवार कटरिनासँग खुसी नरहेको । केही समय अगाडि मात्र कटरिनालाई रणविरको परिवारले नरुचाएको खबरले मिडिया निकै तताएको थियो ।
तर, शनिबार राती कटरिना र रणविरलाई मुम्बाईस्थित चाइना रेस्टुरेन्टमा रणविरका परिवारका सदस्यहरुसँग देखिएको थियो । सबैभन्दा रोचक कुरा त त्यहाँ रणविरकी आमा नीतू कपुर, रणधीर कपुर, बहिनी आदर जैन र शायरा कपुर लगायत पनि सहभागी थिए ।
उक्त डिनरमा रणविर र कटरिनाको विवाहको तारिख तय भएको अनुमान समेत लगाउन थालिएको छ । यद्यपि, भारतीय मिडियाका अनुसार अझै यसको औपचारिक पुष्टि भएको छैन ।
कटरिना र रणविरले चाँडै विवाह गर्ने कुरा भने यसअघि नै आइसकेको छ ।
तर, शनिबार राती कटरिना र रणविरलाई मुम्बाईस्थित चाइना रेस्टुरेन्टमा रणविरका परिवारका सदस्यहरुसँग देखिएको थियो । सबैभन्दा रोचक कुरा त त्यहाँ रणविरकी आमा नीतू कपुर, रणधीर कपुर, बहिनी आदर जैन र शायरा कपुर लगायत पनि सहभागी थिए ।
उक्त डिनरमा रणविर र कटरिनाको विवाहको तारिख तय भएको अनुमान समेत लगाउन थालिएको छ । यद्यपि, भारतीय मिडियाका अनुसार अझै यसको औपचारिक पुष्टि भएको छैन ।
कटरिना र रणविरले चाँडै विवाह गर्ने कुरा भने यसअघि नै आइसकेको छ ।
उदयपुर । उदयपुर जिल्लाको कटारी नगरपालिका–१० स्थित शुक्ला बस्ने २२ वर्षीया मञ्जु खत्रीलाई अवैध गर्भबाट शिशु जन्माई हत्या गरेको अभियोगमा इलाका प्रहरी कार्यालय कटारीले पक्राउ गरेको छ ।
चैत २७ गते कटारीस्थित शुक्लाको जङ्गल क्षेत्रमा एक सालनालसहितको सात महिना जतिको शिशु माटोमा पुरिएको अवस्थामा मृत फेला परेको थियो ।
बेवारिसे अवस्थामा माटोमा गाडिएको मृत शिशुका बारेमा कसले शिशुलाई गाडेको हो भनेर अध्ययन गरेको थियो ।
अध्ययनका क्रममा प्रहरीले मञ्जुलाई २९ गते पक्राउ गरेर अनुसन्धान गर्दा सो शिशु मञ्जुको नै भएको पुष्टि हुन आएको इलाका प्रहरी कार्यालय कटारीले जनाएको छ ।
मञ्जुको श्रीमान वैदेशिक रोजागारीका क्रममा विदेशमा रहेको र उनले परपुरुषसँग शारीरिक सम्पर्क गर्दा अवैध गर्भ बस्न गई सात महिनाको गर्भको शिशुलाई औषधि प्रयोग गरेर जन्माई मारेर गाडेको अनुसन्धानपछि खुल्न आएको इलाका प्रहरी कार्यालय कटारीका प्रमुख प्रहरी नायब उपरीक्षक सरोज पौडेलले बताए
www.nepalsandesh.com
चैत २७ गते कटारीस्थित शुक्लाको जङ्गल क्षेत्रमा एक सालनालसहितको सात महिना जतिको शिशु माटोमा पुरिएको अवस्थामा मृत फेला परेको थियो ।
बेवारिसे अवस्थामा माटोमा गाडिएको मृत शिशुका बारेमा कसले शिशुलाई गाडेको हो भनेर अध्ययन गरेको थियो ।
अध्ययनका क्रममा प्रहरीले मञ्जुलाई २९ गते पक्राउ गरेर अनुसन्धान गर्दा सो शिशु मञ्जुको नै भएको पुष्टि हुन आएको इलाका प्रहरी कार्यालय कटारीले जनाएको छ ।
मञ्जुको श्रीमान वैदेशिक रोजागारीका क्रममा विदेशमा रहेको र उनले परपुरुषसँग शारीरिक सम्पर्क गर्दा अवैध गर्भ बस्न गई सात महिनाको गर्भको शिशुलाई औषधि प्रयोग गरेर जन्माई मारेर गाडेको अनुसन्धानपछि खुल्न आएको इलाका प्रहरी कार्यालय कटारीका प्रमुख प्रहरी नायब उपरीक्षक सरोज पौडेलले बताए
www.nepalsandesh.com
झापाः झापाको दक्षिणी गाविस पृथ्वीनगर-८ हिमाली चोकका एक व्यवसायी डाँकाको समूहले धारिलो हतियार र गोली हानेर हत्या गरेका छन्। मध्यराति भारतबाट करीब २० जनाको समूहमा आएका डाँकाहरुले व्यावसायी देवकुमार श्रेष्ठको हत्या गरेका हुन्।
उनको भद्रपुरस्थित ओमसाई पाथिभरा अस्पतालमा उपचारका क्रममा सोमबार बिहान ३ बजे मृत्यु भएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय झापाका प्रवक्ता प्रहरी नायब उपरीक्षक विश्वमणि पोखरेलले बताए।
डाँकाको समूहले श्रेष्ठको घरबाट दस तोला सुन र एक लाख ८० हजार नगद लुटेर लगेको प्रहरीले जनाएको छ। स्थानीयबासीलाई घर बाहिर ननिस्कन भन्दै दसवटा भन्दा बढी बम पड्काएको स्थानीयबासी मिश्रले बताए। उनीहरुले कैयौं पटक हवाइ फायर समेत गरेको उनको भनाई छ।
स्थानीयबासीका अनुसार श्रेष्ठको घरमा डाँकाको समूह छिर्ने बित्तिकै स्थानीय प्रहरी चौकीमा खबर गरेको भए पनि पर्याप्त प्रहरीको संख्या नभएको भन्दै प्रहरी समयमा घटनास्थल पुगेन। केही क्षण पश्चात उक्त प्रहरी चौकीका इन्चार्जले फोन बन्द गरेको स्थानीयबासी मिश्रले बताए।
डाका समूहको आक्रमणबाट पृथ्वीनगरको हिमाली चोकका बासिन्दा त्रसित छन्। झापाका दक्षिणी गाविसहरु पृथ्विनगर, बनियानी, पथरिया लगायतका गाविसका सर्वसाधारण भारतबाट आउने डाँकाको आक्रमणबाट बर्षौदेखि पीडित हुँदै आएका छन्।
उनको भद्रपुरस्थित ओमसाई पाथिभरा अस्पतालमा उपचारका क्रममा सोमबार बिहान ३ बजे मृत्यु भएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय झापाका प्रवक्ता प्रहरी नायब उपरीक्षक विश्वमणि पोखरेलले बताए।
डाँकाको समूहले श्रेष्ठको घरबाट दस तोला सुन र एक लाख ८० हजार नगद लुटेर लगेको प्रहरीले जनाएको छ। स्थानीयबासीलाई घर बाहिर ननिस्कन भन्दै दसवटा भन्दा बढी बम पड्काएको स्थानीयबासी मिश्रले बताए। उनीहरुले कैयौं पटक हवाइ फायर समेत गरेको उनको भनाई छ।
स्थानीयबासीका अनुसार श्रेष्ठको घरमा डाँकाको समूह छिर्ने बित्तिकै स्थानीय प्रहरी चौकीमा खबर गरेको भए पनि पर्याप्त प्रहरीको संख्या नभएको भन्दै प्रहरी समयमा घटनास्थल पुगेन। केही क्षण पश्चात उक्त प्रहरी चौकीका इन्चार्जले फोन बन्द गरेको स्थानीयबासी मिश्रले बताए।
डाका समूहको आक्रमणबाट पृथ्वीनगरको हिमाली चोकका बासिन्दा त्रसित छन्। झापाका दक्षिणी गाविसहरु पृथ्विनगर, बनियानी, पथरिया लगायतका गाविसका सर्वसाधारण भारतबाट आउने डाँकाको आक्रमणबाट बर्षौदेखि पीडित हुँदै आएका छन्।
३० चैत, काठमाडौं । बीस वषिर्या प्रबिना मगर (नाम परिवर्तन)लाई आफू बलात्कृत भएको राती जुन त्रास थियो, त्यो भन्दा ठूलो डर अहिले लागिरहेको छ । आफ्नो अस्मिता लुट्ने बलात्कार अभियुक्त अमृत थेवेलाई काठमाडौं जिल्ला अदालतले धरौटीमा रिहा गरेपछि उनी थप असुरक्षित भइन् ।
अभियुक्तले जुन रातमा उनलाई बलात्कार गरे त्यहि राती भनेका थिए-यदि यो कुरा बाहिर लगिस् भने तँ, तेरो श्रीमान दुवैजनालाई सिध्याउछु । श्रीमानकै आडभरोसामा प्रहरी समक्ष पुगेकी प्रबिना आफ्नो अस्मिता लुट्ने व्यक्तिलाई अदालतले छाडेपछि साँच्चै सिध्याइदिने हो कि भन्ने त्रासमा छिन् ।
श्रीमती बलात्कार गर्ने थेवे अदालतबाट ५५ हजार धरौटीमा छुटेपछि प्रबिनाका श्रीमान सानु कुमार लामाले उनलाई काठमाडौंबाट गाउँ पठाए । होटल मजदूर लामा आफू लुकी लुकी हिडेका छन् ।
‘म त लुकेर बाँचौला, तर दुवैजना यहाँ हुदा असुरक्षित भएकाले उनलाई गाउँ पठाएँ’ लामाले भने ‘बलात्कारीलाई अदालतलेनै छाडेपछि हामी पीडितले कहाँबाट न्याय पाउने ?’ ।
अदालतबाटै आशा मरेपछि आफ्नो पीडा सुनाउन पीडित प्रबिना मगर अनलाइनखबरको कार्यालयसम्म आइन् । उनले भनिन्-कति दिन लुकेर बसौं, ममाथि भएको अपराध समाजलाई सुनाउन यहाँसम्म आएकी हुँ ।
चोखो प्रेममा बैरीको नजर
गण्डकीकी प्रबिना र नारायणीका सानुबीच तीन वर्षअघि प्रेम विवाह भएको हो । आर्थिक रुपमा गरिवीले थिचिए पनि यी दुईबीचको सम्बन्ध प्रेमले उँचो थियो । तर गत फागुन २५ गते उनीहरुको यो जोडीको प्रेममा वैरीको आँखा लाग्यो ।
इन्टर बिजनेश सहकारी लिमिटेडका प्रमुख अमृत थेवेको कार्यालय र घर दुर्वैतिर काम गर्न थालेकी थिइन् प्रबिनाले । आर्थिक अवस्था कमजोर भएका कारण उनले थेवेको घरमा पनि काम गर्नु बाध्यता थियो ।
कोठा ललितपूरको नख्खु टाढा भएकाले उनी थेवेकै घरमा बस्नुपर्ने भयो । श्रीमानसँगको सल्लाहमै उनले त्यो निर्णय लिइन् । ताप्लेजुङ सिनामका थेवेको घर धापासीको हेपाली हाइटमा छ ।
कसरी लुटिइन् प्रबिना ?
प्रबिनाले काम थालेको एक सातामात्रै भएको थियो । फागुन २५ गते साँझ उनले थेवेको घरमा भान्छा तयार पारिन् । थेवेकी कान्छी श्रीमती र बालबच्चाहरुले खाना खाएर सुत्न गए ।
उनका मालिक थेवे बैठक कोठामा मदिराको पेग लगाउदै थिए । प्रबिना स्न्याक्स र पेग थप्दै थिइन् । घरमालिक थेवेले उनको मोबाइल मागे । मोबाइल लिएपछि थेवेले सिम निकालेर राखे ।
त्यसपछि के भयो त ? प्रविना भन्छिन्-त्यसपछि उसले मलाई समात्यो । मेरा अंग खेलाउन थाल्यो । म रुन थालेपछि मुख थुन्यो । मेरा कपडा फाडेर उसले मेरो सर्वस्व लुट्यो । मैले उसको प्रतिकार गर्न धेरै खोजेँ तर म लुटिएँ ।
प्रबिनालाई नशाको सूरमा बलात्कार गरेपछि थेवेले उनलाई ‘जे भयो भयो, अब यो कुरा बाहिर लगेमा तेरो श्रीमानलाई समेत सिध्याइदिन्छु । मेरो पावर माथिसम्म छ’ भन्दै धम्क्याए ।
रोएर बित्यो त्यो कालो रात
उनको मोबाइल पहिलेनै खोसिसकेकाले श्रीमानलाई सम्पर्क गर्न पाइनन् । आफ्नो अस्मिता लुटेर उनका मालिक थेवे श्रीमतीसँगै कोठामा सुत्न गएपछि उनी रातभरी रोएर बसिन् ।
गाउँबाट भर्खरै काठमाडौं पसेकी यी अनपढ अबोध युवतीले आफूमाथिको त्यति भयानक अपराधको प्रतिवाद गर्न पनि सकिनन् र घर मालिक्निीलाई सुनाउन पनि आँट आएन ।
रातभरि रोएर बिताएकी प्रबिना विहान ४ बजे आफ्नो अस्मिता लुटिएको घर छाडेर हिडिन् । विहान ६ बजे कोठामा पुगेपछि श्रीमानलाई देख्नासाथ भक्कानो छाडेर रुन थालिन् ।
धेरैबेर रोएपछि पनि उनले आफूमाथिको घटना सुनाउन सकिनन् । यदि बलात्कृत भएँ भन्यो भने श्रीमानले पनि छाड्ने हुन् कि भन्ने डर उनीभित्र थियो ।
मलाई छाडिदेऊ
प्रबिना भन्छिन्-त्यसपछि मैले अब म यो शहर छाडेर जान्छु । म तपाईसँग मुख देखाउन लायक पनि रहिन । मलाई छाडिदिनु, म अब सकिएँ भनेर ममाथि भएको अत्याचार उहाँलाई सुनाएँ । तर मेरो श्रीमान भगवान निस्किनुभयो, उहाँलेनै यो कुरा छाड्नु हुदैन पुलिसमा जाउँ भनेपछि महाराजगन्ज प्रहरीमा गएर रिपोर्ट लेखाएको हो ।
संयोगनै मान्नुपर्छ जतिबेला प्रबिना उनका श्रीमानको साथ लागेर आफू बलात्कृत भएको रिपोर्ट लेखाउदै थिइन्, त्यतिनै बेला अभियुक्त अमृत थेवे पनि महाराजगन्ज प्रहरी कार्यालयकै अगाडि भेटिए ।
श्रीमानको दरिलो साथ
एक रेष्टुरेन्टबाट झर्दै गरेका उनलाई प्रविनाले चिनाइदिएपछि प्रहरीले त्यहिँबाटै पक्राउ गरेको महाराजगन्ज प्रहरीका डिएसपी सानुराम भट्टराईले बताए । प्रबिना प्रहरीसम्म पुगेपछि थेवेले साथीमार्फत उनलाई व्यापारमा लगानी गरिदिने भन्दै आर्थिक प्रलोभन पनि पठाए ।
‘म त पुलिसमा जान डराएकी थिँए, भोलि मेरो बद्नाम होला, सबैले थाहा पाउलान् भनेर मानेकी थिइन तर मेरो श्रीमानले यस्तो कुरा सहन हुदैन भन्नुभयो’ उनले अनलाइनखबरसँग भनिन् ।
प्रहरीले प्रबिनाको मेडिकल जाँच गर्यो । त्रिभुवन विश्वविद्यालय शिक्षण अस्पतालले उनी बलात्कृत भएको मेडिकल रिपोर्ट दियो । प्रहरीले काठमाडौं जिल्ला अदालतमा थेवे विरुद्ध जबर्जस्ति करणीको मुद्दा दायर गरेको थियो ।
अदालतको रहस्यमय आदेश
तर थेवे पक्राउ परेको २५ दिनपछि काठमाडौं जिल्ला अदालतबाट ५५ हजार धरौटीमा रिहा भए । बलात्कार जस्तो जघन्य अपराधका अभियुक्तलाई जिल्ला अदालतले धरौटीमा छाडेपछि सरकारी वकिलहरु समेत आश्चर्यमा परेका छन् ।
प्रहरीले मुद्दा कमजोर बनाएर पेश गरेको आरोप एकातिर लागेको छ भने अर्कोतिर थुनामै राख्नुपर्ने अभियुक्तलाई छाडिएकोमा जिल्ला अदालतभित्रै पनि खैलाबैला मच्चिएको छ ।
काठमाडौं जिल्ला सरकारी वकील कार्यालयका सहायक न्यायाधिवक्ता प्रतिमा पोखरेलले जिल्ला अदालतले थेवेलाई धरौटीमा छाडे पनि उनको मुद्दा अहिलेनै बन्द नहुने बताएकी छन् ।
धरौटीमा छाड्ने अदालतको आदेश विरुद्ध पीडित पक्षका तर्फबाट सरकारी वकिल कार्यालयबाटै पुनः थुनामा राख्न निवेदन समेत पेश भएको छ ।
सकिएको सपना
राम्रो लाउने,मीठो खाने र शहरी जीवन जिउने सपना बोकेर काठमाडौं छिरेकी प्रबिनाको रंगीन सपना अब चकनाचूर भइसकेको छ । अब उनको एउटैमात्र सपना छ, त्यो भनेको आफ्नो सतित्व लुट्ने अभियुक्तलाई कडा भन्दा कडा सजाय दिलाउने ।
बलात्कृत हुनु प्रबिनाको अपराध होइन । तर आज उनी अपराधी जसरी लुकेर हिड्नु परेको छ, त्यो पनि बलात्कारीको धम्कीबाट जोगिन । बलात्कृत नारीले लुकेर हिड्नुपर्ने अनि बलात्कारी अदालतबाट छात्ती फुलाएर रिहा हुने क्रुर नियतीको शिकार प्रबिना र उनका श्रीमान बनेका छन् ।
श्रीमानसँग सुत्दा आफैंलाई धिक्कार
प्रबिना भन्छिन्-मलाई आफ्नो श्रीमानसँग सुत्दा पनि अपराध गरे जस्तो लाग्छ । जब त्यो रातको घटना सम्झिन्छु आफैंलाई धिक्कार्न मन लाग्छ । सँगै सुतेर श्रीमानलाई धोखा दिदैछु जस्तो लाग्छ ।
आफू बलात्कारमा परेपछि प्रबिनाले थेवेलाई थुक्न चाहेकी थिइन् । तर जसलार्य थुक्नुपर्ने हो, उसलाई अदालतले इज्जतका साथ रिहा गरेपछि उनै आफैं लुक्न बाध्य भएकी छन् ।
‘जसले मेरो सर्वस्व लुट्यो उसले धम्की दिदै हिडेको छ, बलात्कारमा पर्नु मेरो अपराध हो ?’ प्रबिनाको यो प्रश्नको उत्तर कसले दिने ?
www.onlinekhabar.com
अभियुक्तले जुन रातमा उनलाई बलात्कार गरे त्यहि राती भनेका थिए-यदि यो कुरा बाहिर लगिस् भने तँ, तेरो श्रीमान दुवैजनालाई सिध्याउछु । श्रीमानकै आडभरोसामा प्रहरी समक्ष पुगेकी प्रबिना आफ्नो अस्मिता लुट्ने व्यक्तिलाई अदालतले छाडेपछि साँच्चै सिध्याइदिने हो कि भन्ने त्रासमा छिन् ।
श्रीमती बलात्कार गर्ने थेवे अदालतबाट ५५ हजार धरौटीमा छुटेपछि प्रबिनाका श्रीमान सानु कुमार लामाले उनलाई काठमाडौंबाट गाउँ पठाए । होटल मजदूर लामा आफू लुकी लुकी हिडेका छन् ।
‘म त लुकेर बाँचौला, तर दुवैजना यहाँ हुदा असुरक्षित भएकाले उनलाई गाउँ पठाएँ’ लामाले भने ‘बलात्कारीलाई अदालतलेनै छाडेपछि हामी पीडितले कहाँबाट न्याय पाउने ?’ ।
अदालतबाटै आशा मरेपछि आफ्नो पीडा सुनाउन पीडित प्रबिना मगर अनलाइनखबरको कार्यालयसम्म आइन् । उनले भनिन्-कति दिन लुकेर बसौं, ममाथि भएको अपराध समाजलाई सुनाउन यहाँसम्म आएकी हुँ ।
चोखो प्रेममा बैरीको नजर
गण्डकीकी प्रबिना र नारायणीका सानुबीच तीन वर्षअघि प्रेम विवाह भएको हो । आर्थिक रुपमा गरिवीले थिचिए पनि यी दुईबीचको सम्बन्ध प्रेमले उँचो थियो । तर गत फागुन २५ गते उनीहरुको यो जोडीको प्रेममा वैरीको आँखा लाग्यो ।
इन्टर बिजनेश सहकारी लिमिटेडका प्रमुख अमृत थेवेको कार्यालय र घर दुर्वैतिर काम गर्न थालेकी थिइन् प्रबिनाले । आर्थिक अवस्था कमजोर भएका कारण उनले थेवेको घरमा पनि काम गर्नु बाध्यता थियो ।
कोठा ललितपूरको नख्खु टाढा भएकाले उनी थेवेकै घरमा बस्नुपर्ने भयो । श्रीमानसँगको सल्लाहमै उनले त्यो निर्णय लिइन् । ताप्लेजुङ सिनामका थेवेको घर धापासीको हेपाली हाइटमा छ ।
कसरी लुटिइन् प्रबिना ?
प्रबिनाले काम थालेको एक सातामात्रै भएको थियो । फागुन २५ गते साँझ उनले थेवेको घरमा भान्छा तयार पारिन् । थेवेकी कान्छी श्रीमती र बालबच्चाहरुले खाना खाएर सुत्न गए ।
उनका मालिक थेवे बैठक कोठामा मदिराको पेग लगाउदै थिए । प्रबिना स्न्याक्स र पेग थप्दै थिइन् । घरमालिक थेवेले उनको मोबाइल मागे । मोबाइल लिएपछि थेवेले सिम निकालेर राखे ।
त्यसपछि के भयो त ? प्रविना भन्छिन्-त्यसपछि उसले मलाई समात्यो । मेरा अंग खेलाउन थाल्यो । म रुन थालेपछि मुख थुन्यो । मेरा कपडा फाडेर उसले मेरो सर्वस्व लुट्यो । मैले उसको प्रतिकार गर्न धेरै खोजेँ तर म लुटिएँ ।
प्रबिनालाई नशाको सूरमा बलात्कार गरेपछि थेवेले उनलाई ‘जे भयो भयो, अब यो कुरा बाहिर लगेमा तेरो श्रीमानलाई समेत सिध्याइदिन्छु । मेरो पावर माथिसम्म छ’ भन्दै धम्क्याए ।
रोएर बित्यो त्यो कालो रात
उनको मोबाइल पहिलेनै खोसिसकेकाले श्रीमानलाई सम्पर्क गर्न पाइनन् । आफ्नो अस्मिता लुटेर उनका मालिक थेवे श्रीमतीसँगै कोठामा सुत्न गएपछि उनी रातभरी रोएर बसिन् ।
गाउँबाट भर्खरै काठमाडौं पसेकी यी अनपढ अबोध युवतीले आफूमाथिको त्यति भयानक अपराधको प्रतिवाद गर्न पनि सकिनन् र घर मालिक्निीलाई सुनाउन पनि आँट आएन ।
रातभरि रोएर बिताएकी प्रबिना विहान ४ बजे आफ्नो अस्मिता लुटिएको घर छाडेर हिडिन् । विहान ६ बजे कोठामा पुगेपछि श्रीमानलाई देख्नासाथ भक्कानो छाडेर रुन थालिन् ।
धेरैबेर रोएपछि पनि उनले आफूमाथिको घटना सुनाउन सकिनन् । यदि बलात्कृत भएँ भन्यो भने श्रीमानले पनि छाड्ने हुन् कि भन्ने डर उनीभित्र थियो ।
मलाई छाडिदेऊ
प्रबिना भन्छिन्-त्यसपछि मैले अब म यो शहर छाडेर जान्छु । म तपाईसँग मुख देखाउन लायक पनि रहिन । मलाई छाडिदिनु, म अब सकिएँ भनेर ममाथि भएको अत्याचार उहाँलाई सुनाएँ । तर मेरो श्रीमान भगवान निस्किनुभयो, उहाँलेनै यो कुरा छाड्नु हुदैन पुलिसमा जाउँ भनेपछि महाराजगन्ज प्रहरीमा गएर रिपोर्ट लेखाएको हो ।
संयोगनै मान्नुपर्छ जतिबेला प्रबिना उनका श्रीमानको साथ लागेर आफू बलात्कृत भएको रिपोर्ट लेखाउदै थिइन्, त्यतिनै बेला अभियुक्त अमृत थेवे पनि महाराजगन्ज प्रहरी कार्यालयकै अगाडि भेटिए ।
श्रीमानको दरिलो साथ
एक रेष्टुरेन्टबाट झर्दै गरेका उनलाई प्रविनाले चिनाइदिएपछि प्रहरीले त्यहिँबाटै पक्राउ गरेको महाराजगन्ज प्रहरीका डिएसपी सानुराम भट्टराईले बताए । प्रबिना प्रहरीसम्म पुगेपछि थेवेले साथीमार्फत उनलाई व्यापारमा लगानी गरिदिने भन्दै आर्थिक प्रलोभन पनि पठाए ।
‘म त पुलिसमा जान डराएकी थिँए, भोलि मेरो बद्नाम होला, सबैले थाहा पाउलान् भनेर मानेकी थिइन तर मेरो श्रीमानले यस्तो कुरा सहन हुदैन भन्नुभयो’ उनले अनलाइनखबरसँग भनिन् ।
प्रहरीले प्रबिनाको मेडिकल जाँच गर्यो । त्रिभुवन विश्वविद्यालय शिक्षण अस्पतालले उनी बलात्कृत भएको मेडिकल रिपोर्ट दियो । प्रहरीले काठमाडौं जिल्ला अदालतमा थेवे विरुद्ध जबर्जस्ति करणीको मुद्दा दायर गरेको थियो ।
अदालतको रहस्यमय आदेश
तर थेवे पक्राउ परेको २५ दिनपछि काठमाडौं जिल्ला अदालतबाट ५५ हजार धरौटीमा रिहा भए । बलात्कार जस्तो जघन्य अपराधका अभियुक्तलाई जिल्ला अदालतले धरौटीमा छाडेपछि सरकारी वकिलहरु समेत आश्चर्यमा परेका छन् ।
प्रहरीले मुद्दा कमजोर बनाएर पेश गरेको आरोप एकातिर लागेको छ भने अर्कोतिर थुनामै राख्नुपर्ने अभियुक्तलाई छाडिएकोमा जिल्ला अदालतभित्रै पनि खैलाबैला मच्चिएको छ ।
काठमाडौं जिल्ला सरकारी वकील कार्यालयका सहायक न्यायाधिवक्ता प्रतिमा पोखरेलले जिल्ला अदालतले थेवेलाई धरौटीमा छाडे पनि उनको मुद्दा अहिलेनै बन्द नहुने बताएकी छन् ।
धरौटीमा छाड्ने अदालतको आदेश विरुद्ध पीडित पक्षका तर्फबाट सरकारी वकिल कार्यालयबाटै पुनः थुनामा राख्न निवेदन समेत पेश भएको छ ।
सकिएको सपना
राम्रो लाउने,मीठो खाने र शहरी जीवन जिउने सपना बोकेर काठमाडौं छिरेकी प्रबिनाको रंगीन सपना अब चकनाचूर भइसकेको छ । अब उनको एउटैमात्र सपना छ, त्यो भनेको आफ्नो सतित्व लुट्ने अभियुक्तलाई कडा भन्दा कडा सजाय दिलाउने ।
बलात्कृत हुनु प्रबिनाको अपराध होइन । तर आज उनी अपराधी जसरी लुकेर हिड्नु परेको छ, त्यो पनि बलात्कारीको धम्कीबाट जोगिन । बलात्कृत नारीले लुकेर हिड्नुपर्ने अनि बलात्कारी अदालतबाट छात्ती फुलाएर रिहा हुने क्रुर नियतीको शिकार प्रबिना र उनका श्रीमान बनेका छन् ।
श्रीमानसँग सुत्दा आफैंलाई धिक्कार
प्रबिना भन्छिन्-मलाई आफ्नो श्रीमानसँग सुत्दा पनि अपराध गरे जस्तो लाग्छ । जब त्यो रातको घटना सम्झिन्छु आफैंलाई धिक्कार्न मन लाग्छ । सँगै सुतेर श्रीमानलाई धोखा दिदैछु जस्तो लाग्छ ।
आफू बलात्कारमा परेपछि प्रबिनाले थेवेलाई थुक्न चाहेकी थिइन् । तर जसलार्य थुक्नुपर्ने हो, उसलाई अदालतले इज्जतका साथ रिहा गरेपछि उनै आफैं लुक्न बाध्य भएकी छन् ।
‘जसले मेरो सर्वस्व लुट्यो उसले धम्की दिदै हिडेको छ, बलात्कारमा पर्नु मेरो अपराध हो ?’ प्रबिनाको यो प्रश्नको उत्तर कसले दिने ?
www.onlinekhabar.com
दिपेश पौडेल, रौतहट । रौतहटको चन्द्रपुरमा एक प्रहरी जवनाको हृदयघातका कारण आज बिहान मृत्यु भएको छ ।
चन्द्रनिगाहपुरको तल्लो बजारमा रहेको अस्थाई प्रहरी पोष्टमा कार्यरत प्रहरी जवान लोक बहादुर थिङ्गको मृत्यु भएको हो ।
प्रहरी जवान थिङ्ग अस्वथ्य हुने बितिकै अस्पातल लगिएको र उपचारका क्रममा चन्द्रनिगाहपुर अस्पतालमा मृत्यु भएको ईलाका प्रहरी कार्यालय चन्द्रनिगाहपुरले जनाएको छ ।
बारा जिल्ला मनहर्वा घर भएका थिङ्ग २०७१ साल मंसिर देखि अस्थाई प्रहरी पोष्ट चन्द्रनिगाहपुर तल्लो बजारमा कार्यरत रहेका थिए ।
चन्द्रनिगाहपुरको तल्लो बजारमा रहेको अस्थाई प्रहरी पोष्टमा कार्यरत प्रहरी जवान लोक बहादुर थिङ्गको मृत्यु भएको हो ।
प्रहरी जवान थिङ्ग अस्वथ्य हुने बितिकै अस्पातल लगिएको र उपचारका क्रममा चन्द्रनिगाहपुर अस्पतालमा मृत्यु भएको ईलाका प्रहरी कार्यालय चन्द्रनिगाहपुरले जनाएको छ ।
बारा जिल्ला मनहर्वा घर भएका थिङ्ग २०७१ साल मंसिर देखि अस्थाई प्रहरी पोष्ट चन्द्रनिगाहपुर तल्लो बजारमा कार्यरत रहेका थिए ।
काठमाडौ, चैत्र ३० - अमेरिकाकी पूर्व विदेशमन्त्री हिलारी क्लिन्टनले आगामी बर्ष हुने राष्ट्रपतिय निर्वाचनमा उम्मेदवार बन्ने घोषणा गरेकी छन् । उनले भिडियो सन्देश जारी गर्दै आफ्नो उम्मेदवारी घोषणा गरेकी हुन् । 'अमेरिकाले हरेक दिन च्याम्पियन चाहन्छन', भिडियोमा उनले भनेकी छन्,'म च्याम्पियन बन्न चाहन्छु । आशा छ तपाईंले मलाई साथ दिनुहुनेछ ।'
यसअघि सन् २००८ मा पार्टीको तर्फबाट राष्ट्रपतिमा उम्मेदवार बन्ने दौडमा उनी बाराक ओबामासँग पराजित भएकी थिइन् । उनका समर्थकहरुले पछिल्लो एक महिनादेखि उनको उम्मेदवारी घोषणाको प्रतिक्षा गरिरहेका थिए ।
जारी गरेको भिडियो सन्देशमा क्लिन्टनले भनेकी छन्,'म राष्ट्रपतिमा उठ्दैछु । उनको भिडियोमा केही अमेरिकीहरुले आफ्नो आशा र उत्प्रेरणाबारे कुरा गरेको देखाइएको छ ।
मेमा लोवामा र्याली निकालेर क्लिन्टरले राष्ट्रपतिको अभियान थाल्ने बताइएको छ । अमेरिकाका राष्ट्रपति बाराक ओबाले क्लिन्टनलाई समर्थन गर्ने जनाउ दिइसकेका छन् । उनले अमेरिकाज समिटमा भएको पत्रकार सम्मेलनबा बोल्दै हिलारी अमेरिकाको उत्कृष्ट राष्ट्रपति हुने बताएका थिए ।
उनीपछि अमेरिकी विदेशमन्त्री भएका जोन केरीले पनि हिलारीले अन्य देशहरुसँग बिगि्रएको अमेरिकी सम्बन्ध सुधार्न महत्वपूर्ण योगदान दिएको बताएका छन् ।
तर, रिपब्लिकनहरुले भने उनको आलोचना सुरु गरिसकेका छन् । रिपब्लिकनबाट उम्मेदवार घोषणा गरेका रान्ड पाउलले क्लिन्टनको पालामा सन् २०१२ को सेप्टेम्बरमा विभिन्न देशमा अमेरिकी कुटनीतिक नियोगमा आक्रामण भएको भन्दै उनको आलोचना गरेका छन् ।
उनले क्लिन्टन दम्पतिको संस्थामा जम्मा भएको रकमबारे पनि प्रश्न उठाएका छन् ।
यसअघि सन् २००८ मा पार्टीको तर्फबाट राष्ट्रपतिमा उम्मेदवार बन्ने दौडमा उनी बाराक ओबामासँग पराजित भएकी थिइन् । उनका समर्थकहरुले पछिल्लो एक महिनादेखि उनको उम्मेदवारी घोषणाको प्रतिक्षा गरिरहेका थिए ।
जारी गरेको भिडियो सन्देशमा क्लिन्टनले भनेकी छन्,'म राष्ट्रपतिमा उठ्दैछु । उनको भिडियोमा केही अमेरिकीहरुले आफ्नो आशा र उत्प्रेरणाबारे कुरा गरेको देखाइएको छ ।
मेमा लोवामा र्याली निकालेर क्लिन्टरले राष्ट्रपतिको अभियान थाल्ने बताइएको छ । अमेरिकाका राष्ट्रपति बाराक ओबाले क्लिन्टनलाई समर्थन गर्ने जनाउ दिइसकेका छन् । उनले अमेरिकाज समिटमा भएको पत्रकार सम्मेलनबा बोल्दै हिलारी अमेरिकाको उत्कृष्ट राष्ट्रपति हुने बताएका थिए ।
उनीपछि अमेरिकी विदेशमन्त्री भएका जोन केरीले पनि हिलारीले अन्य देशहरुसँग बिगि्रएको अमेरिकी सम्बन्ध सुधार्न महत्वपूर्ण योगदान दिएको बताएका छन् ।
तर, रिपब्लिकनहरुले भने उनको आलोचना सुरु गरिसकेका छन् । रिपब्लिकनबाट उम्मेदवार घोषणा गरेका रान्ड पाउलले क्लिन्टनको पालामा सन् २०१२ को सेप्टेम्बरमा विभिन्न देशमा अमेरिकी कुटनीतिक नियोगमा आक्रामण भएको भन्दै उनको आलोचना गरेका छन् ।
उनले क्लिन्टन दम्पतिको संस्थामा जम्मा भएको रकमबारे पनि प्रश्न उठाएका छन् ।
काठमाण्डु, ३० चैत– म बिहान उठ्नेबित्तिकै महिला हिंसा तथा सुसासाइड ९आत्महत्या० का समाचार सुन्ने गर्छु ।
राजधानीमा यो क्रम निकै बढेको छ । समग्र अपराधको ग्राफमा सुसाइट र महिला हिंसाका घटना भएको समाचारले मेरो र मेरा अधिकृत जवानहरूको ध्यान खिच्न थालेको छ । बेलुका सुत्ने बेलामा सोच्ने गर्छु, भोलि बिहान यस्तो समाचार सुन्न नपाए हुन्थ्यो ।
महानगरीय प्रहरी परिसर काठमाडौंका प्रहरी वरिष्ठ उपरीक्षक (एसएसपी) उत्तमकुमार कार्कीले आइतबार सञ्चारकर्मीमाझ आफ्नो अनुभूति यसरी पोखे । उनले पछिल्लो समय बलात्कार र यौनजन्य हिंसा बढ्नुका तीन कारण पनि किटानी गरे ।
विगत ९ महिनाको आपराधिक तथ्यांक प्रस्तुत गर्दै उनले बलात्कार तथा यौन हिंसा बढ्नुमा पुरुषहरू वैदेशिक रोजगारीका लागि विदेश जानु, स्कुल, कलेजमै ब्वाई फ्रेन्ड(गर्ल फ्रेन्ड कल्चर विकसित हुनु र विवाह नगरी केटा÷केटी विवाहपूर्व नै एकसाथ बस्नु (लिभिङ टुगेदर) प्रमुख कारक रहेको बताए ।
‘हामीले सत्य कुरा बोल्नैपर्छ, लामो समयसम्म पुरुष घरमा नहुनु, महिलाहरू सहमतिमा यौनसम्पर्कमा रहनु, त्यसपछि कुरा मिल्दासम्म ठीक हुने वा समाजले थाहा पाए त्यसबाट बच्न बलात्कारको संज्ञा दिनुले पनि प्रहरीले बाध्य भएर यस्ता घटना दर्ता गर्नुपर्ने हुन्छ,’ एसएसपी कार्कीले भने ।
उनले अन्यायमा परेकालाई न्याय र अपराधीलाई कारबाही गर्न पछि पर्न नहुने भए पनि पछिल्लो समयमा विकृति भित्रिएको दाबी गरे । ‘कोही साँच्चै बलात्कारमा परेका हुन्छन्, उनीहरूलाई प्रहरीले न्याय दिलाउने प्रयास गरेको छ,’ कार्कीले भने, ‘हामी न्याय दिलाउन लागिपरेका छौं ।
उनका अनुसार सहमतिमा शारीरिक सम्पर्क राख्ने तर पछि बलात्कार भयो भनेर आउँदा अनुसन्धानमै फरक–फरक पाटो फेला पर्छन् ।
राजधानी दैनिकबाट
राजधानीमा यो क्रम निकै बढेको छ । समग्र अपराधको ग्राफमा सुसाइट र महिला हिंसाका घटना भएको समाचारले मेरो र मेरा अधिकृत जवानहरूको ध्यान खिच्न थालेको छ । बेलुका सुत्ने बेलामा सोच्ने गर्छु, भोलि बिहान यस्तो समाचार सुन्न नपाए हुन्थ्यो ।
महानगरीय प्रहरी परिसर काठमाडौंका प्रहरी वरिष्ठ उपरीक्षक (एसएसपी) उत्तमकुमार कार्कीले आइतबार सञ्चारकर्मीमाझ आफ्नो अनुभूति यसरी पोखे । उनले पछिल्लो समय बलात्कार र यौनजन्य हिंसा बढ्नुका तीन कारण पनि किटानी गरे ।
विगत ९ महिनाको आपराधिक तथ्यांक प्रस्तुत गर्दै उनले बलात्कार तथा यौन हिंसा बढ्नुमा पुरुषहरू वैदेशिक रोजगारीका लागि विदेश जानु, स्कुल, कलेजमै ब्वाई फ्रेन्ड(गर्ल फ्रेन्ड कल्चर विकसित हुनु र विवाह नगरी केटा÷केटी विवाहपूर्व नै एकसाथ बस्नु (लिभिङ टुगेदर) प्रमुख कारक रहेको बताए ।
‘हामीले सत्य कुरा बोल्नैपर्छ, लामो समयसम्म पुरुष घरमा नहुनु, महिलाहरू सहमतिमा यौनसम्पर्कमा रहनु, त्यसपछि कुरा मिल्दासम्म ठीक हुने वा समाजले थाहा पाए त्यसबाट बच्न बलात्कारको संज्ञा दिनुले पनि प्रहरीले बाध्य भएर यस्ता घटना दर्ता गर्नुपर्ने हुन्छ,’ एसएसपी कार्कीले भने ।
उनले अन्यायमा परेकालाई न्याय र अपराधीलाई कारबाही गर्न पछि पर्न नहुने भए पनि पछिल्लो समयमा विकृति भित्रिएको दाबी गरे । ‘कोही साँच्चै बलात्कारमा परेका हुन्छन्, उनीहरूलाई प्रहरीले न्याय दिलाउने प्रयास गरेको छ,’ कार्कीले भने, ‘हामी न्याय दिलाउन लागिपरेका छौं ।
उनका अनुसार सहमतिमा शारीरिक सम्पर्क राख्ने तर पछि बलात्कार भयो भनेर आउँदा अनुसन्धानमै फरक–फरक पाटो फेला पर्छन् ।
राजधानी दैनिकबाट
जविराज । श्रीमानसँग रिसाएर सदरमुकाम राजविराजकी एक महिलाले काखे छोरासहित आत्मदाह प्रयास गर्दा छोराको मृत्यु भएको छ भने आमा गम्भिर घाइते भएकी छन् ।
भाईबुहारीलाई बंगलादेश पढाउन र आफुलाई रोजगारका लागि दुबई जान घर बन्धकी राखेर ऋण निकाल्न प्रकाश साह बैंक गएका बेला उनकी श्रीमति २१ वर्षीया सकुन्तला साहले राजविराज ५ स्थित घरमा काखे छोरासहित शरिरमा मट्टितेल खन्याई आगो लगाएकी हुन्।
घरमा कोही नभएका बेला आत्मदाह प्रयास गर्दा उनका छोरा डेढ वर्षीया प्रिन्स साहको घटनास्थलमै मृत्यु भएको छ।गम्भिर घाइते सकुन्तलाको राजविराज र धरानमा उपचार हुन नसकेपछि काठमाडौं लैजाने तयारी भइरहेको सप्तरी प्रहरीले जनाएको छ ।
राजविरास्थित अञ्चल अस्पतालको आकस्मिक सेवाका इन्चार्ज सि अहेव आर।के। दियालीले घाइतेको ७० प्रतिशत शरिरको भाग जलेको बताए।
घटनाका बेला सकुन्तलाका श्रीमान् प्रकाश साह घर बन्धकी राखी ऋण उठाउन बैंक गएको र सासु इन्द्रमाला साह घरायसी समान किन्न बजार गएको प्रहरी नायव उपरिक्षक नारायणप्रसाद चिमरियाले बताए ।
कोठाभित्रबाट धुँवा देखेपछि सोही घरमा डेरा लिई बसेकी विद्यार्थी चन्द्रप्रभा यादवले होहल्ला गरेपछि जुटेका रजनीश ठाकुर, बिनोद मण्डललगायतका छिमेकीहरुले ढोका तोडेर घाइतेलाई अस्पताल पुर्या एका थिए।आजको अन्नपुर्ण पोष्टमा समाचार छ ।
घरमा कोही नभएका बेला आत्मदाह प्रयास गर्दा उनका छोरा डेढ वर्षीया प्रिन्स साहको घटनास्थलमै मृत्यु भएको छ।गम्भिर घाइते सकुन्तलाको राजविराज र धरानमा उपचार हुन नसकेपछि काठमाडौं लैजाने तयारी भइरहेको सप्तरी प्रहरीले जनाएको छ ।
राजविरास्थित अञ्चल अस्पतालको आकस्मिक सेवाका इन्चार्ज सि अहेव आर।के। दियालीले घाइतेको ७० प्रतिशत शरिरको भाग जलेको बताए।
घटनाका बेला सकुन्तलाका श्रीमान् प्रकाश साह घर बन्धकी राखी ऋण उठाउन बैंक गएको र सासु इन्द्रमाला साह घरायसी समान किन्न बजार गएको प्रहरी नायव उपरिक्षक नारायणप्रसाद चिमरियाले बताए ।
कोठाभित्रबाट धुँवा देखेपछि सोही घरमा डेरा लिई बसेकी विद्यार्थी चन्द्रप्रभा यादवले होहल्ला गरेपछि जुटेका रजनीश ठाकुर, बिनोद मण्डललगायतका छिमेकीहरुले ढोका तोडेर घाइतेलाई अस्पताल पुर्या एका थिए।आजको अन्नपुर्ण पोष्टमा समाचार छ ।
मानिसहरुलाई पत्थरीको समस्या आम रुपमा नै हुन्छ । गर्मी मौषममा त पत्थरीका विरामी ४० प्रतिशतले वृद्धी हुने चिकित्सकहरु बताउँछन् । पत्थरी हुनुको मुख्यकारण शरीरमा पानीको कमी, तापक्रम, आद्रता लगायत हुन् । नेपालमा लाखौं मानिस पत्थरीबाट पीडित छन् ।
यहाँ पत्थरीबाट जोगिनका लागि गर्नु पर्ने ७ कामको चर्चा गरिएको छ ।
१ प्रयाप्त पानी पिउनुस्ः गर्मी मौषममा पत्थरी हुने मुख्य कारण पानीको कमी हो । गर्मीमा शरीरमा पानीको माग बढी हुन्छ । कम्तिमा २ घण्टामा बाथरुम जानु हुन्न भने बुझ्नुस् तपाइँले कम पानी खाँदै हुनुहुन्छ । गर्मीमा प्रयाप्त पानी पिउनु पत्थरीबाट मुक्ति पाउने एउटा सरल उपाय हो ।
२ कागतीको शरवतः गर्मी मौषममा कागती हालेर बनाएको शरवत राम्रो हुन्छ । यसले पत्थरीबाट जोगाउँछ । यसले पेटमा हुने समस्याबाट पनि जोगाउँछ ।
३ सोडाबाट टाढै रहनुस्ः आजकल खानामा सोडा मिसाउने चलन आमरुपमा नै छ । तर पत्थरीका लागि भने सोडा घातक मानिन्छ । पत्थरीबाट बँच्नका लागि सोडा हुने खानाबाट बँच्नुस् । गर्मीमा आइस टी, चकलेट, रुबाब र स्ट्रबेरी सेवन नगरेकै राम्रो ।
४ क्याफिन नखानुस्ः गर्मी मौषममा पत्थरीबाट बँच्नका लागि गर्मी महिनामा चिया कफी नखाएको राम्रो मानिन्छ । किन भने चिया कफीमा क्याफिनको मात्रा उच्च हुने हुँदा यो पत्थरीका लागि घातक मानिन्छ । क्याफिनले शरीरमा पानीको कमी हुने अवस्था उत्पनन्न गराइँदिन्छ । चिया कफीको साटो पानी प्रयाप्त मात्रामा पिउनु राम्रो मानिन्छ ।
५ नून कम खानुस्ः गर्मीमा पत्थरीबाट बँच्नका लागि नुनको सेवन कम गर्नु नै राम्रो मानिन्छ । सँधै खाने भन्दा पनि कम नून गर्मी महिनामा खानु स्वास्थ्यका लागि लाभदायक हुन्छ । नुनले पत्थरी हुने खतरा बढाउँछ ।
६ डाक्टरको सल्लाहः गर्मीमा पत्थरीबाट बँच्नका लागि चिकित्सकको सल्लाह लिनु राम्रो हुन्छ । निरन्तर चिकित्सकको परामर्श लिनुस् । पत्थरीबाट बँच्नका लागि सेवन गर्न सकिने औषधीबारे जानकारी लिन पनि चिकित्सकसँग सल्लाह लिनु राम्रो मानिन्छ । कतिपय औषधीले पत्थरीको सम्भावना कम गर्न मद्धत गर्छन् ।
६ प्रोटिन ठिक्क खानुस्ः पत्थरीबाट बँच्नका लागि प्रोटिनको मात्रा नियन्त्रित खानु पर्छ । खानमा माछा मासु र अण्डामा जोड गर्नु भन्दा शाकाहारी भोजनमा जोड दिनुस् । प्राकृतिक शाकाहारी भोजनबाट प्रोटिनको मात्रा पुरा गर्नुस् ।
यहाँ पत्थरीबाट जोगिनका लागि गर्नु पर्ने ७ कामको चर्चा गरिएको छ ।
१ प्रयाप्त पानी पिउनुस्ः गर्मी मौषममा पत्थरी हुने मुख्य कारण पानीको कमी हो । गर्मीमा शरीरमा पानीको माग बढी हुन्छ । कम्तिमा २ घण्टामा बाथरुम जानु हुन्न भने बुझ्नुस् तपाइँले कम पानी खाँदै हुनुहुन्छ । गर्मीमा प्रयाप्त पानी पिउनु पत्थरीबाट मुक्ति पाउने एउटा सरल उपाय हो ।
२ कागतीको शरवतः गर्मी मौषममा कागती हालेर बनाएको शरवत राम्रो हुन्छ । यसले पत्थरीबाट जोगाउँछ । यसले पेटमा हुने समस्याबाट पनि जोगाउँछ ।
३ सोडाबाट टाढै रहनुस्ः आजकल खानामा सोडा मिसाउने चलन आमरुपमा नै छ । तर पत्थरीका लागि भने सोडा घातक मानिन्छ । पत्थरीबाट बँच्नका लागि सोडा हुने खानाबाट बँच्नुस् । गर्मीमा आइस टी, चकलेट, रुबाब र स्ट्रबेरी सेवन नगरेकै राम्रो ।
४ क्याफिन नखानुस्ः गर्मी मौषममा पत्थरीबाट बँच्नका लागि गर्मी महिनामा चिया कफी नखाएको राम्रो मानिन्छ । किन भने चिया कफीमा क्याफिनको मात्रा उच्च हुने हुँदा यो पत्थरीका लागि घातक मानिन्छ । क्याफिनले शरीरमा पानीको कमी हुने अवस्था उत्पनन्न गराइँदिन्छ । चिया कफीको साटो पानी प्रयाप्त मात्रामा पिउनु राम्रो मानिन्छ ।
५ नून कम खानुस्ः गर्मीमा पत्थरीबाट बँच्नका लागि नुनको सेवन कम गर्नु नै राम्रो मानिन्छ । सँधै खाने भन्दा पनि कम नून गर्मी महिनामा खानु स्वास्थ्यका लागि लाभदायक हुन्छ । नुनले पत्थरी हुने खतरा बढाउँछ ।
६ डाक्टरको सल्लाहः गर्मीमा पत्थरीबाट बँच्नका लागि चिकित्सकको सल्लाह लिनु राम्रो हुन्छ । निरन्तर चिकित्सकको परामर्श लिनुस् । पत्थरीबाट बँच्नका लागि सेवन गर्न सकिने औषधीबारे जानकारी लिन पनि चिकित्सकसँग सल्लाह लिनु राम्रो मानिन्छ । कतिपय औषधीले पत्थरीको सम्भावना कम गर्न मद्धत गर्छन् ।
६ प्रोटिन ठिक्क खानुस्ः पत्थरीबाट बँच्नका लागि प्रोटिनको मात्रा नियन्त्रित खानु पर्छ । खानमा माछा मासु र अण्डामा जोड गर्नु भन्दा शाकाहारी भोजनमा जोड दिनुस् । प्राकृतिक शाकाहारी भोजनबाट प्रोटिनको मात्रा पुरा गर्नुस् ।
काठमाडौं, चैत २९ । काठमाडौं प्रहरी प्रमुख एसएसपी उत्तम कार्कीले बेश्याबृत्ति अपराध नभएको बताउनुभएको छ । आपसी समझदारीमा यौन सम्बन्ध राख्न पाईने कि नपाईने भन्ने बहस चलिरहेको बेला काठमाडौं प्रमुख कार्कीले बेश्याबृत्ति अपराध नभएको बताउनुभएको हो ।
काठमाडौं प्रहरीले आईतबार गत वर्षको अपराध विश्लेषण सर्वजनिक गर्दै बेश्याबृत्तिलाई कुनै कानुनले अपराध नमानेको दाबी गर्नुभयो । कतिपय अवस्थामा बेश्याबृत्तिले सामाजिक बिकृतिको रुप लिए पनि यस उपर कानुनी दण्डको व्यवस्था नभएको जिकिर गर्नुभयो ।
उहाँले सामाजिक बिकृति फैलाउनेलाई नागरिकले गर्ने गुनासोका आधारमा पक्राउ गर्ने गरिए पनि प्रहरीसँग बेश्यावृक्ति गर्नेलाई कारवाही गर्ने कानुन नै नरहेको बताउनुभयो । काठमडौं प्रहरी प्रमुख कार्कीले सहमतिमा यौनसम्बन्ध राख्नेले नै सम्बन्धमा समस्या आएपछि बलत्कारको आरोप लगाउने गरेको खुलासा गर्नुभयो ।
लिभिङ् टुकेदर, गल फ्रेण्ड–ब्वाई फ्रेण्ड संस्कृति र बैदेशिक रोजगारीले बलत्कारका घटनामा बृद्धि भएको एसएसपी कार्कीको जिकिर छ । काठमाडौं प्रहरीको तथ्याङ्क अनुसार ४० लाख काठमाडौंबासीलाई एक हजार चोरले दुःख दिइरहेका छन् ।
एसएसपी कार्कीले ती एक हजार चोरलाई नियन्त्रण गर्न नसकिएको स्वीकार गर्नुभयो । उहाँले ती चोरलाई विभिन्न आर्थिक उपार्जनका कार्यक्रम मार्फत पर्नुस्थापन गर्न सकिए मात्र काठमाडौंबाट चोरीको समस्या समाधान गर्न सकिने बताउनभयो ।
यो वर्ष ४ हजार ८ सय ५९ अभियुक्तमध्ये ४ हजार ५ सय ६३लाई पक्राउ गर्न काठमाण्डौं प्रहरी सफल भएको छ । अब काठमाडौंका २ सय ८६ अभियुक्तलाई मात्र पक्राउ गर्न बाँकी रहेको प्रहरीको भनाई छ ।
काठमाडौं प्रहरीले आईतबार गत वर्षको अपराध विश्लेषण सर्वजनिक गर्दै बेश्याबृत्तिलाई कुनै कानुनले अपराध नमानेको दाबी गर्नुभयो । कतिपय अवस्थामा बेश्याबृत्तिले सामाजिक बिकृतिको रुप लिए पनि यस उपर कानुनी दण्डको व्यवस्था नभएको जिकिर गर्नुभयो ।
उहाँले सामाजिक बिकृति फैलाउनेलाई नागरिकले गर्ने गुनासोका आधारमा पक्राउ गर्ने गरिए पनि प्रहरीसँग बेश्यावृक्ति गर्नेलाई कारवाही गर्ने कानुन नै नरहेको बताउनुभयो । काठमडौं प्रहरी प्रमुख कार्कीले सहमतिमा यौनसम्बन्ध राख्नेले नै सम्बन्धमा समस्या आएपछि बलत्कारको आरोप लगाउने गरेको खुलासा गर्नुभयो ।
लिभिङ् टुकेदर, गल फ्रेण्ड–ब्वाई फ्रेण्ड संस्कृति र बैदेशिक रोजगारीले बलत्कारका घटनामा बृद्धि भएको एसएसपी कार्कीको जिकिर छ । काठमाडौं प्रहरीको तथ्याङ्क अनुसार ४० लाख काठमाडौंबासीलाई एक हजार चोरले दुःख दिइरहेका छन् ।
एसएसपी कार्कीले ती एक हजार चोरलाई नियन्त्रण गर्न नसकिएको स्वीकार गर्नुभयो । उहाँले ती चोरलाई विभिन्न आर्थिक उपार्जनका कार्यक्रम मार्फत पर्नुस्थापन गर्न सकिए मात्र काठमाडौंबाट चोरीको समस्या समाधान गर्न सकिने बताउनभयो ।
यो वर्ष ४ हजार ८ सय ५९ अभियुक्तमध्ये ४ हजार ५ सय ६३लाई पक्राउ गर्न काठमाण्डौं प्रहरी सफल भएको छ । अब काठमाडौंका २ सय ८६ अभियुक्तलाई मात्र पक्राउ गर्न बाँकी रहेको प्रहरीको भनाई छ ।
काडमाडौँ, चैत २९ । गत फागुन १० गते बसन्तपुरमा दुई छात्रामाथि तेजाब खन्याएको आरोप लागेका जीवन विकविरुद्ध आज जिल्ला सरकारी वकिलको कार्यालयले काठमाडौँ जिल्ला अदालतमा ज्यान मार्ने उद्योगमा मुद्दा दर्ता गरेको छ ।
दुई छात्रामाथि तजाब खन्याएको अभियोगमा आरोपित विकलाई ज्यान मार्ने उद्योगअन्तर्गत मुद्दा दर्ता भएको अदालतका श्रेस्तेदार श्रीप्रसाद सञ्जेलले जानकारी दिनुभयो ।
रामेछाप जिल्ला फुलासी गाविस घर भई टोखामा डेरा लिई बस्दै आएका २० वर्षीय जीवन विकलाई उनकै डेराबाट यही चैत ५ गते राति महानगरीय प्रहरी कार्यालयले पक्राउ गरेको र २४ दिनको अनुसन्धानपछि आज मुद्दा दर्ता गरेको हो ।
दुई छात्रामाथि तजाब खन्याएको अभियोगमा आरोपित विकलाई ज्यान मार्ने उद्योगअन्तर्गत मुद्दा दर्ता भएको अदालतका श्रेस्तेदार श्रीप्रसाद सञ्जेलले जानकारी दिनुभयो ।
रामेछाप जिल्ला फुलासी गाविस घर भई टोखामा डेरा लिई बस्दै आएका २० वर्षीय जीवन विकलाई उनकै डेराबाट यही चैत ५ गते राति महानगरीय प्रहरी कार्यालयले पक्राउ गरेको र २४ दिनको अनुसन्धानपछि आज मुद्दा दर्ता गरेको हो ।
यो कुनै दन्त्यकथा होइन । एक अलौकिक बालकको सत्यकथा हो,जसले आफ्नै आँखाले नदेख्दासम्म पत्याउन मुस्किल पर्छ । चार वर्ष आठ महिनाको अबोध बालकसित संसारका अनेक जटिल प्रश्नहरुको उत्तर छ । बोल्न र हिँड्डुल गर्न नसक्ने ,कहिल्यै विद्यालय नगएको यो शिशु बसी–बसी तपाईंका हरेक प्रश्नको जवाफ कलमले लेखेर दिन्छ । भूत,भविष्य वा वर्तमान,सबै कुरा उसको कलिलो मस्तिष्कमा अटेको छ । सुरुमा उनको ज्ञान परीक्षण गर्न धेरैले सामान्य ज्ञानका प्रश्नहरु सोध्थे । नेपालका पहिलो प्रधानमन्त्री को हुन् भन्नेदेखि फाउन्टेन पेनको आविष्कार कसले गरे भन्नेसम्मका प्रश्नको सही जवाफ उनले दिँदै गए ।
इतिहासदेखि भुगोलसम्म,गणितदेखि विज्ञानसम्म,धार्मिक ग्रन्थदेखि चलचित्रसम्म जे विषयमा सोधिए पनि आदित्यले जे सोधे पनि आदित्यले चामत्कारिक रुपमा उत्तर दिँदै गए । वेद र उपनिषद्का श्लोकहरु पनि लेख्न भ्याए । नेपाली र अंग्रेजी मात्रै होइन,चाइनिज कोरियन,रसियनलगायत लिपीमा लेखेर उनले प्रमाणित गरिदिए कि दुनियाँमा कुनै पनि चिज उनको कलिलो मस्तिस्कभन्दा बाहिर छैनन् । आफूलाई भेट्न आउनेहरु को हुन्,उनलाई पहिल्यै थाहा हुन्छ । एमालेका अध्यक्ष भेट्न जाँदा उनकी आमाको नाम लेख्न लगाइयो । आदित्यले मधुमाता लेखिदिएपछि खनाल चरम आश्चर्यभावसहित मुस्कुराए ।
मुख्यसचिव लीलामणि पौडेल भेट्न जाँदा आदित्यले लेखे,बागमतीमा सफाइ होइन,फोहोर फाल्न बन्द गरौं । ’पूर्वमुख्यसचिव पुग्नासाथ आदित्यले कागज मागेर लेखे,‘माधव सर नमस्कार ।’ तिनै घिमिरेले आदित्यसित लिखित प्रश्न सोधे,‘अब मैले के गर्दा राम्रो हुन्छ ?’ आदित्यको जवाफ यस्तो थियो,ध्यान गर्नुहोस्,बाटो आफैं भेट्नुहुनेछ ।’ कहिलेकाहीँ आदित्यले दिने जवाफ कूटनीतिक र घुमाउरा पनि हुन्छन् । नेपाल हिन्दू राष्ट्र हुन्छ कि हुँदैन ? भनेर सोधिएको प्रश्नमा उनले जवाफ दिएका छन्,‘जनमत संग्रह गरौं ।’
नेपालमा लोडसेडिङ कहिले अन्त्य हुन्छ भन्ने प्रश्नमा उनको जवाफ थियो,‘नेताहरु बोल्छन मात्र काम गर्दैनन् । ’ उनले तिमी यो संसारमा आउनुको कारण के हो भनेर प्रश्न गर्दा उनले लेखे,‘नट नाउ पछि कुरा गरौंला ल ?’ नेपालमा नयाँ संविधान कहिले बन्छ भन्ने प्रश्नमा उनको जवाफ छ,‘नेताहरुको झगडा मिलेपछि २०७२ भित्र । ’सुशील कोइरालापछि नेपालको प्रधानमन्त्री को होला भन्ने प्रश्नमा उनले केपी ओलीको नाम लेखिदिएका थिए । उनको ज्ञान परीक्षण गर्ने आशयले कसैले डा. बाबुराम भट्टराई र हिसिला यमीको बिहे कहिले भएको हो भनेर सोध्दा उनले जवाफ दिए,भो,आज लेख्दिनँ ।’ आफ्नो बारे पनि आदित्यले लेख्ने गरेका छन् ।
एक प्रश्नमा उनले आफू १२ वर्षको भएपछि विश्वले चिन्ने उद्घोष गरेका थिए । उनका सन्देशहरु कहिलेकाहीँ निकै साहित्यिक पनि हुने गर्छन् । गत शुक्रबार सत्संगपछि उनले लेखेको सन्देश यस्तो थियो – प्रेम यस्तो अमृत हो,जसले मृत्युको आवरणभित्र अनावरण भएको जीवन फर्काउन सक्छ ।’ आजको नयाँ पत्रिका दैनिकको मुख्य पृष्ठमा चिरञ्जिबी पौडेलको विशेष सामग्री प्रकाशित छ ।
इतिहासदेखि भुगोलसम्म,गणितदेखि विज्ञानसम्म,धार्मिक ग्रन्थदेखि चलचित्रसम्म जे विषयमा सोधिए पनि आदित्यले जे सोधे पनि आदित्यले चामत्कारिक रुपमा उत्तर दिँदै गए । वेद र उपनिषद्का श्लोकहरु पनि लेख्न भ्याए । नेपाली र अंग्रेजी मात्रै होइन,चाइनिज कोरियन,रसियनलगायत लिपीमा लेखेर उनले प्रमाणित गरिदिए कि दुनियाँमा कुनै पनि चिज उनको कलिलो मस्तिस्कभन्दा बाहिर छैनन् । आफूलाई भेट्न आउनेहरु को हुन्,उनलाई पहिल्यै थाहा हुन्छ । एमालेका अध्यक्ष भेट्न जाँदा उनकी आमाको नाम लेख्न लगाइयो । आदित्यले मधुमाता लेखिदिएपछि खनाल चरम आश्चर्यभावसहित मुस्कुराए ।
मुख्यसचिव लीलामणि पौडेल भेट्न जाँदा आदित्यले लेखे,बागमतीमा सफाइ होइन,फोहोर फाल्न बन्द गरौं । ’पूर्वमुख्यसचिव पुग्नासाथ आदित्यले कागज मागेर लेखे,‘माधव सर नमस्कार ।’ तिनै घिमिरेले आदित्यसित लिखित प्रश्न सोधे,‘अब मैले के गर्दा राम्रो हुन्छ ?’ आदित्यको जवाफ यस्तो थियो,ध्यान गर्नुहोस्,बाटो आफैं भेट्नुहुनेछ ।’ कहिलेकाहीँ आदित्यले दिने जवाफ कूटनीतिक र घुमाउरा पनि हुन्छन् । नेपाल हिन्दू राष्ट्र हुन्छ कि हुँदैन ? भनेर सोधिएको प्रश्नमा उनले जवाफ दिएका छन्,‘जनमत संग्रह गरौं ।’
नेपालमा लोडसेडिङ कहिले अन्त्य हुन्छ भन्ने प्रश्नमा उनको जवाफ थियो,‘नेताहरु बोल्छन मात्र काम गर्दैनन् । ’ उनले तिमी यो संसारमा आउनुको कारण के हो भनेर प्रश्न गर्दा उनले लेखे,‘नट नाउ पछि कुरा गरौंला ल ?’ नेपालमा नयाँ संविधान कहिले बन्छ भन्ने प्रश्नमा उनको जवाफ छ,‘नेताहरुको झगडा मिलेपछि २०७२ भित्र । ’सुशील कोइरालापछि नेपालको प्रधानमन्त्री को होला भन्ने प्रश्नमा उनले केपी ओलीको नाम लेखिदिएका थिए । उनको ज्ञान परीक्षण गर्ने आशयले कसैले डा. बाबुराम भट्टराई र हिसिला यमीको बिहे कहिले भएको हो भनेर सोध्दा उनले जवाफ दिए,भो,आज लेख्दिनँ ।’ आफ्नो बारे पनि आदित्यले लेख्ने गरेका छन् ।
एक प्रश्नमा उनले आफू १२ वर्षको भएपछि विश्वले चिन्ने उद्घोष गरेका थिए । उनका सन्देशहरु कहिलेकाहीँ निकै साहित्यिक पनि हुने गर्छन् । गत शुक्रबार सत्संगपछि उनले लेखेको सन्देश यस्तो थियो – प्रेम यस्तो अमृत हो,जसले मृत्युको आवरणभित्र अनावरण भएको जीवन फर्काउन सक्छ ।’ आजको नयाँ पत्रिका दैनिकको मुख्य पृष्ठमा चिरञ्जिबी पौडेलको विशेष सामग्री प्रकाशित छ ।
काठमाडौं, चैत २९ । नेपालको मध्यपश्चिममा समाजिक कार्य गर्दै आएकी अमेरिकी नागरिक म्यागी डोइन सीएनएन हिरो २०१५ को मनोनयनमा परेकी छिन् ।अमेरिकी टेलिभिजन सीएनएनले विश्वमा सामाजिक कार्य गर्दै आएकाहरु मध्येबाट हरेक वर्ष सीएनएन हिरो छनोट गर्दै आएको छ ।
नेपालकी अनुराधा कोइराला र पुष्पा बस्नेतले यो उपाधि जितिसकेका छन् । योपटक सुर्खेतमा कोपिला भ्याली सञ्चालन गर्दै आएकी म्यागी मनोनयनमा परेकी छिन् । उनले मध्यपश्चिमका टुहुरा तथा सडक बालबालिकालाई आवाससहित शिक्षा प्रदान गर्दै आएकी छिन् । अमेरिकाको न्यूजर्सीमा जन्मिएकी म्यागी डोइन १० वर्षअघि डिप्लोमा सम्मको अध्ययन सकेर विश्व भ्रममणमा निस्किएकी थिइन् ।
उनी फिजी हुँदै भारत आइन् र नेपाली शरणार्थीका लागि काम गरिन् ।त्यही क्रममा उनको एक नेपाली युवतीसँग भेट भयो, जो आफ्नो परिवार भेट्न चाहन्थिन् । म्यागी डोइन उनीसँगै मध्यपश्चिम पुगिन्, जुन उनको जीवनकै ‘टर्निङ प्वोइन्ट’ बन्यो ।उनले सशस्त्र द्वन्द्वबाट प्रभावित भएकाहरु भेटिन् । साना बालबालिकाहरु गिट्टी कुट्ने काम गरिरहेको देखिन् ।
२८ वर्षकी म्यागी डोइन भन्छिन्- ‘यसले मलाई परिर्वतन गर्यो । उनले सन् २००६ मा जमिन किनिन् र स्थानीयसँगको सहकार्यमा कोलिका भ्याली चिल्ड्रेन होम सञ्चालनमा ल्याइन् । अहिले कोपिलामा ८ महिनादेखि १६ वर्षसम्मका ५० भन्दा बढी बालबालिकाले आश्रय पाएका छन् ।उनले २०१० मा ब्लिनो फाउण्डसेन स्थापना गरिन्, जसले कोपिला भ्याली स्कुल खोलेको छ ।
अहिले उक्त स्कुलमा ३ सय ५० भन्दाबढी विद्यार्थी अध्ययनरत छन् ।म्यागी डोइन अधिकांश समय नेपालमै बस्छिन् र वर्षमा केहीपटक मात्र अमेरिका जान्छिन् । म्यागी डोइनले गरेको प्रशंसनीय कार्य अवलोकन गर्न सीएनएन हिरो टीम हालै मात्र सुर्खेत पुगेको थियो ।
नेपालकी अनुराधा कोइराला र पुष्पा बस्नेतले यो उपाधि जितिसकेका छन् । योपटक सुर्खेतमा कोपिला भ्याली सञ्चालन गर्दै आएकी म्यागी मनोनयनमा परेकी छिन् । उनले मध्यपश्चिमका टुहुरा तथा सडक बालबालिकालाई आवाससहित शिक्षा प्रदान गर्दै आएकी छिन् । अमेरिकाको न्यूजर्सीमा जन्मिएकी म्यागी डोइन १० वर्षअघि डिप्लोमा सम्मको अध्ययन सकेर विश्व भ्रममणमा निस्किएकी थिइन् ।
उनी फिजी हुँदै भारत आइन् र नेपाली शरणार्थीका लागि काम गरिन् ।त्यही क्रममा उनको एक नेपाली युवतीसँग भेट भयो, जो आफ्नो परिवार भेट्न चाहन्थिन् । म्यागी डोइन उनीसँगै मध्यपश्चिम पुगिन्, जुन उनको जीवनकै ‘टर्निङ प्वोइन्ट’ बन्यो ।उनले सशस्त्र द्वन्द्वबाट प्रभावित भएकाहरु भेटिन् । साना बालबालिकाहरु गिट्टी कुट्ने काम गरिरहेको देखिन् ।
२८ वर्षकी म्यागी डोइन भन्छिन्- ‘यसले मलाई परिर्वतन गर्यो । उनले सन् २००६ मा जमिन किनिन् र स्थानीयसँगको सहकार्यमा कोलिका भ्याली चिल्ड्रेन होम सञ्चालनमा ल्याइन् । अहिले कोपिलामा ८ महिनादेखि १६ वर्षसम्मका ५० भन्दा बढी बालबालिकाले आश्रय पाएका छन् ।उनले २०१० मा ब्लिनो फाउण्डसेन स्थापना गरिन्, जसले कोपिला भ्याली स्कुल खोलेको छ ।
अहिले उक्त स्कुलमा ३ सय ५० भन्दाबढी विद्यार्थी अध्ययनरत छन् ।म्यागी डोइन अधिकांश समय नेपालमै बस्छिन् र वर्षमा केहीपटक मात्र अमेरिका जान्छिन् । म्यागी डोइनले गरेको प्रशंसनीय कार्य अवलोकन गर्न सीएनएन हिरो टीम हालै मात्र सुर्खेत पुगेको थियो ।
एजेन्सी / महिलालाई हाम्रो समाजमा सम्मान गर्ने गरिन्छ । महिला भन्ने बित्तिकै विभिन्न किसिमका गुणहरु हुनपर्छ । जस्तै सुन्दरता, धैर्यता र सहनशीलताजस्ता विशेष गुणहरु हुनपर्छ । सबै महिलाहरुको सकारात्मक पक्ष मात्र हुँदैन्, नकरात्मक पक्ष पनि हुन्छन् ।
सकरात्मक वा नकरात्मक जे भएपनि ती पक्षहरु कुनै आफैंमा रोचक खालको पनि छ । आम महिलाको विषयमा विभिन्न ठाउँमा अनेक खालका टिकाटिप्पणीहरु हुने गर्छ । तर, महिलाका केही त्यस्ता पक्ष छन् जुन जो कसैलाई थाहा पनि छैन् । १. महिलालाई कपडाले कहिल्यै पुग्दैन । महिलाहरुले कयौ डिजाइनका कपडा एकैपटक खरिद गरेपनि एउटै मिल्दो कपडा भने हुँदैन् । २ं महिलाका लागि सबैभन्दा प्रिय वस्तु उनीहरुको ह्याण्डब्याग वा पर्स हुन्छ ।त्यसैले सबैजसो महिला हिँडडुल गर्दा हातमा पर्स वा ह्याण्डब्याग झुन्ड्याएकै हुन्छन् । ३ं महिलाहरु खञ्चुवा हुन्छन् । जब महिलाहरु कुनै पुरुषसँग हुन्छन् तब उनीहरु कम खाने अभिनय गर्छन्, तर जब महिलाहरु एक्लै हुन्छन् उनीहरु फटाफट धेरै खान्छन् । ४ं कुनै सामान किन्नु छैन तर महिलाहरुलाई पसलसम्म गएर पसलेसँग निकै मोलमोलाई गर्छन् । ५ं पुरुषहरुको तुलनामा महिलाहरु निकै बुझक्की हुन्छन् । ६ं प्राय जसो महिलाहरु सेक्सका बेला चकलेट खान चाहन्छन्। ७ं महिलालाई त्यतिबेला निकै रिस उठ्छ जतिबेला अर्की महिलाले पनि आफ्नै जस्तो पहिरन लगाएकी हुन्छिन् ।
सकरात्मक वा नकरात्मक जे भएपनि ती पक्षहरु कुनै आफैंमा रोचक खालको पनि छ । आम महिलाको विषयमा विभिन्न ठाउँमा अनेक खालका टिकाटिप्पणीहरु हुने गर्छ । तर, महिलाका केही त्यस्ता पक्ष छन् जुन जो कसैलाई थाहा पनि छैन् । १. महिलालाई कपडाले कहिल्यै पुग्दैन । महिलाहरुले कयौ डिजाइनका कपडा एकैपटक खरिद गरेपनि एउटै मिल्दो कपडा भने हुँदैन् । २ं महिलाका लागि सबैभन्दा प्रिय वस्तु उनीहरुको ह्याण्डब्याग वा पर्स हुन्छ ।त्यसैले सबैजसो महिला हिँडडुल गर्दा हातमा पर्स वा ह्याण्डब्याग झुन्ड्याएकै हुन्छन् । ३ं महिलाहरु खञ्चुवा हुन्छन् । जब महिलाहरु कुनै पुरुषसँग हुन्छन् तब उनीहरु कम खाने अभिनय गर्छन्, तर जब महिलाहरु एक्लै हुन्छन् उनीहरु फटाफट धेरै खान्छन् । ४ं कुनै सामान किन्नु छैन तर महिलाहरुलाई पसलसम्म गएर पसलेसँग निकै मोलमोलाई गर्छन् । ५ं पुरुषहरुको तुलनामा महिलाहरु निकै बुझक्की हुन्छन् । ६ं प्राय जसो महिलाहरु सेक्सका बेला चकलेट खान चाहन्छन्। ७ं महिलालाई त्यतिबेला निकै रिस उठ्छ जतिबेला अर्की महिलाले पनि आफ्नै जस्तो पहिरन लगाएकी हुन्छिन् ।
यसरी पाउछन महिलाले यौनसम्बन्धमा चरमसुख
तपाईं यौन आनन्दको अन्तिम खुडकिलोसम्म पुग्न असफल भइरहनुभएको छ ? चरम आनन्द (अर्गाज्म) भन्दा अघि नै चिसिनुहुन्छ ? अमेरिकामा गरिएको अनुसन्धानअनुसार महिलाले चाहे हरेक पटक चरम सुख उठाउन सक्छन् ।त्यसको लागि धैर्यता र यौनसाथी बीच उचित तालमेल हुनु जरुरी छ ।
के साँचो हो भने पुरुष बिनाकुनै समस्या हरेक पटक चरम आनन्दसम्म पुग्छन्, महिलालाई भने समय लाग्छ । कतिपय अवस्थामा महिला आफ्ना पतिसँग दिनहुँ यौन सम्बन्ध राख्न इच्छुक हुँदैनन् । यसो हुनुको एउटा महत्त्वपूर्ण कारण यौन साथी आफूभन्दा पहिले चरम आनन्दसम्म पुग्नु पनि हो ।
यस्तो हुँदा कम उमेरका युवतीमा आफूमा केही कमी रहेको भ्रमले डेरा जमाउन थाल्छ, उमेरको साढे तीन दशक पार गरेका महिला भने आफूमा यौन भावना घटदै गएको सोच्न थाल्छन् । उक्त अनुसन्धानले हरेक पटक महिलाले चरम सुख लिन सक्ने देखाएको छ । तर गर्भधारणका लागि चरम आनन्द प्राप्त गर्नु आवश्यक नभएकाले चिकित्सकसमेत यो कुरालाई बढी महत्त्व दिँदैनन् ।
महिलाले चरम सुख प्राप्त गर्ने प्रसंगमा पुरुष साथीको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण भूमिका रहने अनुसन्धानमा उल्लेख छ । पुरुष साथीले महिला साथीलाई महत्त्व दिने बानी गरे उनीहरू चरम आनन्दतिर सहजै जान सक्छन् ।
तपाईं यौन आनन्दको अन्तिम खुडकिलोसम्म पुग्न असफल भइरहनुभएको छ ? चरम आनन्द (अर्गाज्म) भन्दा अघि नै चिसिनुहुन्छ ? अमेरिकामा गरिएको अनुसन्धानअनुसार महिलाले चाहे हरेक पटक चरम सुख उठाउन सक्छन् ।त्यसको लागि धैर्यता र यौनसाथी बीच उचित तालमेल हुनु जरुरी छ ।
के साँचो हो भने पुरुष बिनाकुनै समस्या हरेक पटक चरम आनन्दसम्म पुग्छन्, महिलालाई भने समय लाग्छ । कतिपय अवस्थामा महिला आफ्ना पतिसँग दिनहुँ यौन सम्बन्ध राख्न इच्छुक हुँदैनन् । यसो हुनुको एउटा महत्त्वपूर्ण कारण यौन साथी आफूभन्दा पहिले चरम आनन्दसम्म पुग्नु पनि हो ।
यस्तो हुँदा कम उमेरका युवतीमा आफूमा केही कमी रहेको भ्रमले डेरा जमाउन थाल्छ, उमेरको साढे तीन दशक पार गरेका महिला भने आफूमा यौन भावना घटदै गएको सोच्न थाल्छन् । उक्त अनुसन्धानले हरेक पटक महिलाले चरम सुख लिन सक्ने देखाएको छ । तर गर्भधारणका लागि चरम आनन्द प्राप्त गर्नु आवश्यक नभएकाले चिकित्सकसमेत यो कुरालाई बढी महत्त्व दिँदैनन् ।
महिलाले चरम सुख प्राप्त गर्ने प्रसंगमा पुरुष साथीको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण भूमिका रहने अनुसन्धानमा उल्लेख छ । पुरुष साथीले महिला साथीलाई महत्त्व दिने बानी गरे उनीहरू चरम आनन्दतिर सहजै जान सक्छन् ।
जाजरकोट । जापान सरकारको सहयोगमा जाजरकोट जिल्लाको दुर्गम गाउँमा सुविधा सम्पन्न छ वटा प्रसूति गृह भवन निर्माण गरिएको छ ।
प्रसूति गृह भवन बनेपछि दुर्गमका महिलालाई सुरक्षित सुत्केरी हुन सहयोग पुग्ने विश्वास गरिएको छ । सुरक्षित मातृत्व सञ्जाल महासङ्घ जाजरकोट शाखाको सक्रियतामा आड्रा जापान नेपालको सहयोगमा प्रजनन् स्वास्थ्य सुधार परियोजनामार्फत सुविधा सम्पन्न प्रसूति गृह भवन निर्माण भएका हुन् ।
आवश्यक उपकरणसहितको प्रसूति गृह निर्माण भएपछि दुर्गम क्षेत्रका महिलालाई सुरक्षित सुत्केरी हुन सहज हुने भएको हो । मातृ तथा नवजात शिशुको जीवन सुरक्षाका लागि प्रसूति केन्द्र निकै उपयोगी भएको छ ।
जिल्ला अस्पतालमा नभएको भवन र सुत्केरी उपकरण अब दुर्गम गाउँमा उपलब्ध भएको छ । दुर्गम गाउँमा सुरक्षित मातृत्व सेवा नहुदा बर्सेनि महिलाको ज्यान जाने गरेको थियो ।
जिल्लाको अर्छानी, ढीमे, झाप्रा, सुवानाउली, पुन्मा र साल्मा गाविसमा ६ वटा सुविधा सम्पन्न प्रसूति गृह भवन बनेका छन् ।
जापान सरकारको रु २ करोड ४० लाख आर्थिक सहयोगमा ६ स्थानमा प्रसूति गृह निर्माण गरिएको हो । आड्राले प्रत्येक केन्द्रका लागि एक एक जना अनमीलाई रु ६ लाख खर्चेर सुरक्षित सुत्केरी सेवा सम्बन्धी तालिम पनि दिएको छ ।
आड्राले डेलिभरी बेड, बेबी ब्यासीनेट बेड, तौल मेसिन, ५४ वटा स्ट्रेचर, बच्चा तताउने हिटर , प्रत्येक केन्द्रमा ३ सय वाटका सोलार ब्याट्री लगायत १२ दर्जन भन्दा बढी उपकरण उपलब्ध गराएको छ ।
सुरक्षित सुत्केरी सेवाको पहुच नभएका ग्रामीण क्षेत्रमा सुविधा सम्पन्न प्रसूति गृह निर्माण गरेको आड्रा जापानकी परियोजना प्रमुख माई ओगावाले बताए ।
प्रसूति गृह भवन बनेपछि दुर्गमका महिलालाई सुरक्षित सुत्केरी हुन सहयोग पुग्ने विश्वास गरिएको छ । सुरक्षित मातृत्व सञ्जाल महासङ्घ जाजरकोट शाखाको सक्रियतामा आड्रा जापान नेपालको सहयोगमा प्रजनन् स्वास्थ्य सुधार परियोजनामार्फत सुविधा सम्पन्न प्रसूति गृह भवन निर्माण भएका हुन् ।
आवश्यक उपकरणसहितको प्रसूति गृह निर्माण भएपछि दुर्गम क्षेत्रका महिलालाई सुरक्षित सुत्केरी हुन सहज हुने भएको हो । मातृ तथा नवजात शिशुको जीवन सुरक्षाका लागि प्रसूति केन्द्र निकै उपयोगी भएको छ ।
जिल्ला अस्पतालमा नभएको भवन र सुत्केरी उपकरण अब दुर्गम गाउँमा उपलब्ध भएको छ । दुर्गम गाउँमा सुरक्षित मातृत्व सेवा नहुदा बर्सेनि महिलाको ज्यान जाने गरेको थियो ।
जिल्लाको अर्छानी, ढीमे, झाप्रा, सुवानाउली, पुन्मा र साल्मा गाविसमा ६ वटा सुविधा सम्पन्न प्रसूति गृह भवन बनेका छन् ।
जापान सरकारको रु २ करोड ४० लाख आर्थिक सहयोगमा ६ स्थानमा प्रसूति गृह निर्माण गरिएको हो । आड्राले प्रत्येक केन्द्रका लागि एक एक जना अनमीलाई रु ६ लाख खर्चेर सुरक्षित सुत्केरी सेवा सम्बन्धी तालिम पनि दिएको छ ।
आड्राले डेलिभरी बेड, बेबी ब्यासीनेट बेड, तौल मेसिन, ५४ वटा स्ट्रेचर, बच्चा तताउने हिटर , प्रत्येक केन्द्रमा ३ सय वाटका सोलार ब्याट्री लगायत १२ दर्जन भन्दा बढी उपकरण उपलब्ध गराएको छ ।
सुरक्षित सुत्केरी सेवाको पहुच नभएका ग्रामीण क्षेत्रमा सुविधा सम्पन्न प्रसूति गृह निर्माण गरेको आड्रा जापानकी परियोजना प्रमुख माई ओगावाले बताए ।
एजेन्सी । बलिउड नायिका रिया सेनको मुम्बईको अंधेरीस्थित घरमा शनिबारराति भीषण आगलागी भएको छ ।
राति करिब साढे १ बजे नायिका रिया र उनकी आमा मुनमुन सेन रहेको समयमा छैठौं फ्ल्याटबाट आगलागी सुरु भएको थियो । घटनाबारे जानकारी पाएपछि ढिलागरी दमकल पुगेपनि घरका दुईवटा फ्ल्याट ध्वस्त भएका छन् ।
ट्विटरमार्फत रियाले मध्यरातमा घरमा आगो लागेको र दमकल १ घन्टापछि मात्रै आएको भन्दै देशमाथि नै शर्म लागेको टिप्पणी गरेकी छन् ।
मुम्बई । बलिउड स्टार सलमान खान यतिबेला सवारी दुर्घटनासम्बन्धी मुद्दा मामिलाको झमेलामा छन् । पचास बसन्त पार गर्दा पनि सिंगल रहेका यी स्टारले एक्लै अदालतको सामना गरिरहेका छन् ।
तर, अब उनलाई साथ दिन उनकी प्रेमिका भारत आउने भएकी छिन् । उनकी सवैभन्दा पछिल्ली प्रेमिका एवं रोमानियाकी सुन्दरी युलिया बेन्टुअर सलमानलाई साथ दिन भारतमै स्थायी बसोबासको तयारी गर्दैछिन् ।
सलमान र युलियाको प्रेम प्रसङ्ग पछिल्लो दिनमा चर्चामा छ । सलमानको परिवारले समेत युलियालाई रुचाएपछि यतिबेला प्रेमिकालाई भारतमा स्थायी बसोबास दिलाउन परिवार अग्रसर भएको छ ।
भारतीय संचारमाध्यमका अनुसार खान परिवारको सहयोगमा युलिया अब भारतमै स्थायी बसोबास गर्ने गरी रोमानियाबाट सिफ्ट हुँदैछिन् ।
मुद्दा किनारा लागेपछि बिहे गर्ने योजनामा छन् सलमान । युलिया यसपटक भारतमात्र हैन सलमानकै दिलमा बसाई सर्न सफल हुन्छिन वा सलमानका बिगतका अफयेरकै निरन्तरता हुन्छ त्यो चाहिँ हेर्न बाँकी नै छ ।
तर, अब उनलाई साथ दिन उनकी प्रेमिका भारत आउने भएकी छिन् । उनकी सवैभन्दा पछिल्ली प्रेमिका एवं रोमानियाकी सुन्दरी युलिया बेन्टुअर सलमानलाई साथ दिन भारतमै स्थायी बसोबासको तयारी गर्दैछिन् ।
सलमान र युलियाको प्रेम प्रसङ्ग पछिल्लो दिनमा चर्चामा छ । सलमानको परिवारले समेत युलियालाई रुचाएपछि यतिबेला प्रेमिकालाई भारतमा स्थायी बसोबास दिलाउन परिवार अग्रसर भएको छ ।
भारतीय संचारमाध्यमका अनुसार खान परिवारको सहयोगमा युलिया अब भारतमै स्थायी बसोबास गर्ने गरी रोमानियाबाट सिफ्ट हुँदैछिन् ।
मुद्दा किनारा लागेपछि बिहे गर्ने योजनामा छन् सलमान । युलिया यसपटक भारतमात्र हैन सलमानकै दिलमा बसाई सर्न सफल हुन्छिन वा सलमानका बिगतका अफयेरकै निरन्तरता हुन्छ त्यो चाहिँ हेर्न बाँकी नै छ ।
बास्तवमा म झन्डै बेचिएको मान्छे हुँ । तर, आज यहाँसम्म आइपुगेको छु । त्यो दिन सम्झदा अहिले पनि आँखाबाट आँसु आउँछ । कुरा आजभन्दा १२ वर्ष पहिलेको हो, जतिबेला म कक्षा ४ मा अध्ययन गर्थे । त्यस समयमा म चितवन नारायणघाटको बाल कुमारी कन्या उच्च माध्यमिक विद्यालयमा अध्ययन गर्थे । अझ भनौ न म एक बालक नै थिए ।
९ वर्षको उमेरमा हामी कस्तो थियौँ या हुन्छौँ त्यो हामी आफै पनि कल्पना गर्न सक्छौँ । मेरो स्कुल नारायणघाट बजारमा थियो तर म भने गैडाकोट मेरो आदारणीय दिदी–भिनाजुसँग बस्थे । मेरो आमाले धेरै विश्वास र आशाकासाथ मलाई त्यहाँ पढ्न पठाउनु भएको थियो । सानैदेखि म धेरै बदमास भएकाले पनि होला घरबाट टाढा बस्यो भने सुध्रन्छ कि भन्ने मनसायले मलाई त्यहाँ पठाइएको । त्यस अनुरुप म राम्रो पढीरहेको पनि थिए र मेरा अगाडि राम्रो भविष्य पनि थियो । एकदिनको कुरा हो, म स्कुलबाट घरतर्फ आउँदै थिए । घर आउँदा जाँदा नारायणी नदीको पुल हुँदै धाउनु पर्ने हुन्थ्यो । त्यसदिन पनि म सदा झै पुलमाथि बाट यात्रा गरिरहेको थिए । एक्कासी मेरो अगाडि एकजना अपरिचित मानिस उभियो । पहिला मेरो नाम, बस्ने ठाउँ सोध्यो । म पनि बालक सबै कुरा भनिदिए । मलाई अहिले पनि याद छ त्यसपछि उसले भनेको थियो, ‘ए म चिन्छु, आऊ बस एकछिन । तिमीलाई चिनेको जस्तै लागेर बोलाएको हुँ । सँगै जाउँला ।’ म बालक न थिए उसको कुरा कसरी नपत्याउनु । उसले पुल छेउबाट मलाई चाउचाउ किनिदियो अनि आफ्नो काखमा बेसरी च्यापेर राख्यो । मलाई अहिले पनि याद छ त्यससमय उसले मलाई जोडले च्यापेर राखेको थियो । मुखबाट रक्सीको गन्ध आइरहेको थियो । यताउता हेरिरहेको थियो । केही कुराको पर्खाइमा बसेको जस्तोे । एकछिनपछि मैले म जान्छु दाई ढिला भयो भने । तर उसले सँगै जाने त हो नी किन आत्तिएको भन्न थाल्यो । काखमा जोडले समाएर नारायणी पुल छेउमा राखेको छ मलाई । न म ऊ बाट फुकिएर जान सक्छु न कसैसँग गुहार माग्न । र मलाई यो पनि थाहाँ छैन कि किन उसले मलाई यसरी कसेर राखेको छ । मलाई त यतीमात्र थाहा छ कि उ पनि मसँगै जान्छ केही क्षणमा । उसले पनि चिनेको छ मेरो दिदी–भिनाजुलाई । हो त्योभन्दा अन्य कुरामा म अनविज्ञ छु । अब अगाडि के हुन्छ केही थाहाँ छैन मलाई । मेरो बालकपनले त्यो सबै सोच्न पनि सक्दैन थियो होला त्यस समय । भनिन्छ नि बालक भगवानको रुप हुन्छ । हो उसले सबै कुरा सत्य देख्छ र बोल्छ पनि त्यसैले पनि बालकलाई भगवानको रुपमा लिइन्छ । म पनि भगवान बनेको थिए एकछिन । मैले सत्यमात्र देखेको थिए किन कि म बालक थिए । त्यो मान्छे एकदमै आत्तिएको थियो । मलाई विभिन्न प्रश्न गर्दै थियो । तर, म पहिलेभन्दा अलि परिवर्तन भएको थिए । उसको सबै प्रश्नको उत्तर दिदैनथे म । उसले मलाई एकोहारो मेरो भिनाजुसँग भएको चिनजानका बारेमा सुनाउँथ्यो सायद मेरो विश्वास जित्न होला । उसका कुराबाट मलाई पनि हो जस्तै लाग्थ्यो किन कि उहाँ व्यवसाय गर्ने मान्छे यसरी चिनजान हुनु तकुनै ठूलो कुरा थिए । तर पनि मलाई असहज भइरहेको थियो । म उसको काखबाट फुस्कन खोज्दै थिए । रक्सीको गन्धले मलाई पेलिरहेको थियो । त्यो दृश्य नजिकैबाट मेरो छिमेकी दाईले हेरिरहनु भएको रहेछ । अहिले उहाँको नाम त थाहाँ छैन मलाई तर उहाँ मेरो लागि त्यतिबेला भगवान बनेर आउनु भएको थियो । उहाँले आएर सोध्नु भयो, ‘भाई को हो यो ।’ मैले चिन्दिन भने । त्यसपछि उहाँले छाड मेरो भाईलाई भनेर त्यसलाई गाली गर्नु भयो । त्यो मानिस दौडदै भाग्यो । दाई पनि त्यसलाई पछ्याउँदै हुनुहुन्थ्यो । ठीक त्यही समयमा एउटा भ्यान आयो । भ्यानले त्यसलाई देख्ने बित्तिकै रोक्यो र त्यो मान्छे त्यसमा चढेर गयो । दाईले मलाई गाली गर्दै भन्नुभयो, ‘नचिनेको मान्छेसँग यसरी किन बसेको । मैले नदेखेको भए यही भ्यानमा हालेर लगेर बेच्थ्यो तिमीलाई । पहिले पनि तिमी जस्तैलाई बेचिसेका छन् यस्तै मान्छेले ।’ आदि आदि सबै याद छैन अहिलेसम्म मलाई । मैले कसरी मूल्याङकन गर्ने त्यस समयमा त्यो मेरो बाध्यता थियो, बुझ्ने पनि कस्ले । तर, अहिले सम्झदा याद आउँछ जोडजोडले कराएको भए के हुन्थ्यो म । हुन त कराउ पनि कसरी, कुन आधारमा मलाई के थाहाँ कि उसले मलाई बेच्न लग्दै थियो भन्ने । यात कतै लगेर के गर्थ्यो यात गराउँथ्यो यात अपहरण न पो गर्दै थियो कि ? त्यसपछि म घर आए । आँखाभरी आँसु थियो मेरो । घरमा आएर रुदै भन्न थाले म अब स्कुल जान्न । मेरो घर दाङ हो त्यसैले म आफूलाई दाङ पठाइदिन आग्रह गर्दै थिए । के भयो भनि सोध्दै हुनुहुन्थ्यो दिदी तर म के भन्ने मलाई नै थाहाँ थिएन । म केबल रोइरहेको थिए । अनि भन्दै थिए साईकल नभइ अब म पढ्न जान्न । यस्तै यस्तै के–के भने मैले मलाई नै याद छैन अहिलेसम्म । धेरैपछि मैले सबै कुरा भने । दिदी जसले मलाई असाध्यै माया गर्नुहुन्थ्यो र अहिले पनि गर्नूहुन्छ र म पनि उतितकै गर्छु । मेरो यो कुरा सुनेर उहाँको आँखा पनि रसाय । अनि मलाई अंगालोमा लिएर रुनु भयो उहाँ पनि । मलाई केही राहत मिल्यो र मेरो धड्कन केही कम भयो त्यसपछि । अनि अर्को दिनदेखि म त्यो बाटो कहिल्यै हिडेर गइन । ते बाटोे हिड्दा डर पनि लाग्ने गर्दथ्यो । पछिसम्म पनि मलाई याद आइरह्यो त्यो मान्छे र त्यो बाटो । साच्चि म झन्डै बेचिएको मान्छे हुँ । तर बाँचे म । त्यो दाईलाई म कहिल्यै भुल्न सक्दिन । जसले मलाई नयाँ जीवन दियो । त्यसपछि म दिदीकोमा लामो । परिक्षमा राम्रो अंक आउँदा आउँदै पनि म दाङ गए । यो कुरा आमालाई तत्काल भनिएन तर पछि थाहाँ पाउँदा उहाँ पनि चिन्तित देखिनु भयो र मलाई सुधार्ने सपना छाडेर आफूसँगै राख्ने निर्णय लिनुभयो । यसरी हामी कतिपय स्थानमा विद्यालय जाँदा आउँदा होस् या कतै जाँदा बाल–बालिकाहरु हराएको समाचारमा सुनिरहेका हुन्छौँ । के थाहाँ कतिपय घटना यस्तै कारणले न घट्ने गर्छन कि ? बच्चाहरु बोल्न नसक्ने र त्यसको फाइदा उठाउने… । हामीले हाम्रा बच्चाको ख्याल आफै गर्ने र उनीहरुलाई यि र यस्ता सबै कुराहरु बारे सानैदेखि सिकाइराख्ने हो भने पक्कै पनि कोही बाल–बालिका हराएको समाचार सुन्नु नपर्ला कि ?
९ वर्षको उमेरमा हामी कस्तो थियौँ या हुन्छौँ त्यो हामी आफै पनि कल्पना गर्न सक्छौँ । मेरो स्कुल नारायणघाट बजारमा थियो तर म भने गैडाकोट मेरो आदारणीय दिदी–भिनाजुसँग बस्थे । मेरो आमाले धेरै विश्वास र आशाकासाथ मलाई त्यहाँ पढ्न पठाउनु भएको थियो । सानैदेखि म धेरै बदमास भएकाले पनि होला घरबाट टाढा बस्यो भने सुध्रन्छ कि भन्ने मनसायले मलाई त्यहाँ पठाइएको । त्यस अनुरुप म राम्रो पढीरहेको पनि थिए र मेरा अगाडि राम्रो भविष्य पनि थियो । एकदिनको कुरा हो, म स्कुलबाट घरतर्फ आउँदै थिए । घर आउँदा जाँदा नारायणी नदीको पुल हुँदै धाउनु पर्ने हुन्थ्यो । त्यसदिन पनि म सदा झै पुलमाथि बाट यात्रा गरिरहेको थिए । एक्कासी मेरो अगाडि एकजना अपरिचित मानिस उभियो । पहिला मेरो नाम, बस्ने ठाउँ सोध्यो । म पनि बालक सबै कुरा भनिदिए । मलाई अहिले पनि याद छ त्यसपछि उसले भनेको थियो, ‘ए म चिन्छु, आऊ बस एकछिन । तिमीलाई चिनेको जस्तै लागेर बोलाएको हुँ । सँगै जाउँला ।’ म बालक न थिए उसको कुरा कसरी नपत्याउनु । उसले पुल छेउबाट मलाई चाउचाउ किनिदियो अनि आफ्नो काखमा बेसरी च्यापेर राख्यो । मलाई अहिले पनि याद छ त्यससमय उसले मलाई जोडले च्यापेर राखेको थियो । मुखबाट रक्सीको गन्ध आइरहेको थियो । यताउता हेरिरहेको थियो । केही कुराको पर्खाइमा बसेको जस्तोे । एकछिनपछि मैले म जान्छु दाई ढिला भयो भने । तर उसले सँगै जाने त हो नी किन आत्तिएको भन्न थाल्यो । काखमा जोडले समाएर नारायणी पुल छेउमा राखेको छ मलाई । न म ऊ बाट फुकिएर जान सक्छु न कसैसँग गुहार माग्न । र मलाई यो पनि थाहाँ छैन कि किन उसले मलाई यसरी कसेर राखेको छ । मलाई त यतीमात्र थाहा छ कि उ पनि मसँगै जान्छ केही क्षणमा । उसले पनि चिनेको छ मेरो दिदी–भिनाजुलाई । हो त्योभन्दा अन्य कुरामा म अनविज्ञ छु । अब अगाडि के हुन्छ केही थाहाँ छैन मलाई । मेरो बालकपनले त्यो सबै सोच्न पनि सक्दैन थियो होला त्यस समय । भनिन्छ नि बालक भगवानको रुप हुन्छ । हो उसले सबै कुरा सत्य देख्छ र बोल्छ पनि त्यसैले पनि बालकलाई भगवानको रुपमा लिइन्छ । म पनि भगवान बनेको थिए एकछिन । मैले सत्यमात्र देखेको थिए किन कि म बालक थिए । त्यो मान्छे एकदमै आत्तिएको थियो । मलाई विभिन्न प्रश्न गर्दै थियो । तर, म पहिलेभन्दा अलि परिवर्तन भएको थिए । उसको सबै प्रश्नको उत्तर दिदैनथे म । उसले मलाई एकोहारो मेरो भिनाजुसँग भएको चिनजानका बारेमा सुनाउँथ्यो सायद मेरो विश्वास जित्न होला । उसका कुराबाट मलाई पनि हो जस्तै लाग्थ्यो किन कि उहाँ व्यवसाय गर्ने मान्छे यसरी चिनजान हुनु तकुनै ठूलो कुरा थिए । तर पनि मलाई असहज भइरहेको थियो । म उसको काखबाट फुस्कन खोज्दै थिए । रक्सीको गन्धले मलाई पेलिरहेको थियो । त्यो दृश्य नजिकैबाट मेरो छिमेकी दाईले हेरिरहनु भएको रहेछ । अहिले उहाँको नाम त थाहाँ छैन मलाई तर उहाँ मेरो लागि त्यतिबेला भगवान बनेर आउनु भएको थियो । उहाँले आएर सोध्नु भयो, ‘भाई को हो यो ।’ मैले चिन्दिन भने । त्यसपछि उहाँले छाड मेरो भाईलाई भनेर त्यसलाई गाली गर्नु भयो । त्यो मानिस दौडदै भाग्यो । दाई पनि त्यसलाई पछ्याउँदै हुनुहुन्थ्यो । ठीक त्यही समयमा एउटा भ्यान आयो । भ्यानले त्यसलाई देख्ने बित्तिकै रोक्यो र त्यो मान्छे त्यसमा चढेर गयो । दाईले मलाई गाली गर्दै भन्नुभयो, ‘नचिनेको मान्छेसँग यसरी किन बसेको । मैले नदेखेको भए यही भ्यानमा हालेर लगेर बेच्थ्यो तिमीलाई । पहिले पनि तिमी जस्तैलाई बेचिसेका छन् यस्तै मान्छेले ।’ आदि आदि सबै याद छैन अहिलेसम्म मलाई । मैले कसरी मूल्याङकन गर्ने त्यस समयमा त्यो मेरो बाध्यता थियो, बुझ्ने पनि कस्ले । तर, अहिले सम्झदा याद आउँछ जोडजोडले कराएको भए के हुन्थ्यो म । हुन त कराउ पनि कसरी, कुन आधारमा मलाई के थाहाँ कि उसले मलाई बेच्न लग्दै थियो भन्ने । यात कतै लगेर के गर्थ्यो यात गराउँथ्यो यात अपहरण न पो गर्दै थियो कि ? त्यसपछि म घर आए । आँखाभरी आँसु थियो मेरो । घरमा आएर रुदै भन्न थाले म अब स्कुल जान्न । मेरो घर दाङ हो त्यसैले म आफूलाई दाङ पठाइदिन आग्रह गर्दै थिए । के भयो भनि सोध्दै हुनुहुन्थ्यो दिदी तर म के भन्ने मलाई नै थाहाँ थिएन । म केबल रोइरहेको थिए । अनि भन्दै थिए साईकल नभइ अब म पढ्न जान्न । यस्तै यस्तै के–के भने मैले मलाई नै याद छैन अहिलेसम्म । धेरैपछि मैले सबै कुरा भने । दिदी जसले मलाई असाध्यै माया गर्नुहुन्थ्यो र अहिले पनि गर्नूहुन्छ र म पनि उतितकै गर्छु । मेरो यो कुरा सुनेर उहाँको आँखा पनि रसाय । अनि मलाई अंगालोमा लिएर रुनु भयो उहाँ पनि । मलाई केही राहत मिल्यो र मेरो धड्कन केही कम भयो त्यसपछि । अनि अर्को दिनदेखि म त्यो बाटो कहिल्यै हिडेर गइन । ते बाटोे हिड्दा डर पनि लाग्ने गर्दथ्यो । पछिसम्म पनि मलाई याद आइरह्यो त्यो मान्छे र त्यो बाटो । साच्चि म झन्डै बेचिएको मान्छे हुँ । तर बाँचे म । त्यो दाईलाई म कहिल्यै भुल्न सक्दिन । जसले मलाई नयाँ जीवन दियो । त्यसपछि म दिदीकोमा लामो । परिक्षमा राम्रो अंक आउँदा आउँदै पनि म दाङ गए । यो कुरा आमालाई तत्काल भनिएन तर पछि थाहाँ पाउँदा उहाँ पनि चिन्तित देखिनु भयो र मलाई सुधार्ने सपना छाडेर आफूसँगै राख्ने निर्णय लिनुभयो । यसरी हामी कतिपय स्थानमा विद्यालय जाँदा आउँदा होस् या कतै जाँदा बाल–बालिकाहरु हराएको समाचारमा सुनिरहेका हुन्छौँ । के थाहाँ कतिपय घटना यस्तै कारणले न घट्ने गर्छन कि ? बच्चाहरु बोल्न नसक्ने र त्यसको फाइदा उठाउने… । हामीले हाम्रा बच्चाको ख्याल आफै गर्ने र उनीहरुलाई यि र यस्ता सबै कुराहरु बारे सानैदेखि सिकाइराख्ने हो भने पक्कै पनि कोही बाल–बालिका हराएको समाचार सुन्नु नपर्ला कि ?