काठमाडौं, १४ जेठ । नेपालमा फेरि भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको छ । विनाशकारी महाभूकम्प गएको ३२ दिनपछि नेपालको दोलखा जिल्लामा फेरि भूकम्प गएको हो ।
राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले दिएको जानकारी विहीबार विहान ११ बजेर ३६ मिनेटमा दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर ४ दशमलब २ रेक्टर स्केलको भूकम्पको धक्का महसुस भएको हो ।
यसअघि आज विहान मात्रै ४ वटा भूकम्प गएका थिए । हेर्नुस आज कहाँ कहाँ गयो भूकम्प (तालिका सहित)
ainiknepal.com
राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले दिएको जानकारी विहीबार विहान ११ बजेर ३६ मिनेटमा दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर ४ दशमलब २ रेक्टर स्केलको भूकम्पको धक्का महसुस भएको हो ।
यसअघि आज विहान मात्रै ४ वटा भूकम्प गएका थिए । हेर्नुस आज कहाँ कहाँ गयो भूकम्प (तालिका सहित)
ainiknepal.com
काठमाडौं । सरकारले गणतन्त्र दिवसका अवसरमा पाँच सयबढी कैदीलाई रिहा गर्ने तयारी गरेको छ ।
भोली शुक्रबार मनाइने गणतन्त्र दिवसका अवसरमा देशका विभिन्न कारागारबाट पाँच सय ४१ जना कैदीलाई रिहा गर्ने निर्णय आजको मन्त्रिपरिषद्को बैठकमा हुने भएको छ ।
बिहान १० बजेपछि बस्ने क्याबिनेट बैठकमा गृहमन्त्री बामदेब गौतमले त्यतिका संख्यामा कैदी रिहा गर्ने प्रस्ताव पेश गर्ने तयारी गरेका छन् । ५० प्रतिशत सजाय काटिसकेका कैदीहरुले रिहा हुने अवसर पाउने भएका छन् ।
तर, गम्भीर प्रकृतिका अपराधमा संलग्न कैदीले भने रिहा हुन पाउने छैनन् । बलात्कार, लागूऔषध र मानवबेचबिखन जस्ता मुद्धामा जेल परेका कैदी भने रिहा नगरिने गृहस्रोतले जनाएको छ ।
बैशाखका दुई ठूला भूकम्पले देशका १५ बढी जिल्लाका कारागार क्षतिग्रस्त भएपछि सरकारले ठूलो संख्यामा कैदी रिहा गर्ने तयारी गरेको हो ।
क्षतिग्रस्त कारागारमा राखिरहन समस्या भएपछि कैद भुक्तानका क्रममा आचरण सुधारेका र अनुशासित ५ सय ४१ कैदीले यो पटक रिहा हुने अवसर पाउने भएका हुन् । अन्नपुर्ण पोष्टमा समाचार छ ।
भोली शुक्रबार मनाइने गणतन्त्र दिवसका अवसरमा देशका विभिन्न कारागारबाट पाँच सय ४१ जना कैदीलाई रिहा गर्ने निर्णय आजको मन्त्रिपरिषद्को बैठकमा हुने भएको छ ।
बिहान १० बजेपछि बस्ने क्याबिनेट बैठकमा गृहमन्त्री बामदेब गौतमले त्यतिका संख्यामा कैदी रिहा गर्ने प्रस्ताव पेश गर्ने तयारी गरेका छन् । ५० प्रतिशत सजाय काटिसकेका कैदीहरुले रिहा हुने अवसर पाउने भएका छन् ।
तर, गम्भीर प्रकृतिका अपराधमा संलग्न कैदीले भने रिहा हुन पाउने छैनन् । बलात्कार, लागूऔषध र मानवबेचबिखन जस्ता मुद्धामा जेल परेका कैदी भने रिहा नगरिने गृहस्रोतले जनाएको छ ।
बैशाखका दुई ठूला भूकम्पले देशका १५ बढी जिल्लाका कारागार क्षतिग्रस्त भएपछि सरकारले ठूलो संख्यामा कैदी रिहा गर्ने तयारी गरेको हो ।
क्षतिग्रस्त कारागारमा राखिरहन समस्या भएपछि कैद भुक्तानका क्रममा आचरण सुधारेका र अनुशासित ५ सय ४१ कैदीले यो पटक रिहा हुने अवसर पाउने भएका हुन् । अन्नपुर्ण पोष्टमा समाचार छ ।
गौशाला, १४ जेठ । पूर्व पश्चिम लोकमार्गअन्तर्गत महोत्तरीको रातु नदीमा बाढी आएपछि गएरातिदेखि यातायातमा समस्या आएको छ ।
एक वर्ष पहिले रातु नदीको पुल भाँसिएपछि नदीबाटै वैकल्पिक (डाइभर्सन) बनाएर गाडी चल्दै आएकामा गएराति ३ बजे एक्कासि सो नदीमा आएको बाढीले यातायातमा समस्या भएको हो ।
करिब १०० मिटर लामो सो वैकल्पिकमा गाडी फस्न सक्ने भयका कारण भारी बोकेका यातायातका साधन नदीको बाटो जान सकेका छैनन् भने यात्रुबाहक बस, जिपलगायतका साधन एक पटकमा एउटा मात्रै आवतजावत गर्ने गरेको इलाका प्रहरी कार्यालय बर्दिवासले जनाएको छ ।
सो नदीमा दुवैतर्फबाट एकैचोटी यातायातका साधन पठाइयो भन्ने फसेर बगाउन सक्ने डर भएको भन्दै त्यहाँ रातिदेखि प्रहरी खटाएको छ भने एक पटकमा एउटा सवारीसाधन मात्रै पठाइने गरेको प्रहरी निरीक्षक चन्देश्वर यादवले बताउनुभयो ।
रातु नदीमा आएको बाढीको कारण दुवैतिर भारी बोकेका दर्जनौँ मालबाहक ट्रक, टिपर, जिप, ट्याक्टरजस्ता साधन गन्तव्यमा जान नसकी रोखी राखिएका छन् ।
गत वर्ष साउनको २८ गते रातुमा आएको भिषण बाढीका कारण सो पुल भाँसिएपछि वैकल्पिक भएर गाडी सञ्चालन हुँदै आएको थियो भने रातुमा आउने गरेको बाढीका कारण महोत्तरीका लोकमार्ग पटकपटक अवरुद्ध हुँदै आएको छ । रासस
dainiknepal.com
एक वर्ष पहिले रातु नदीको पुल भाँसिएपछि नदीबाटै वैकल्पिक (डाइभर्सन) बनाएर गाडी चल्दै आएकामा गएराति ३ बजे एक्कासि सो नदीमा आएको बाढीले यातायातमा समस्या भएको हो ।
करिब १०० मिटर लामो सो वैकल्पिकमा गाडी फस्न सक्ने भयका कारण भारी बोकेका यातायातका साधन नदीको बाटो जान सकेका छैनन् भने यात्रुबाहक बस, जिपलगायतका साधन एक पटकमा एउटा मात्रै आवतजावत गर्ने गरेको इलाका प्रहरी कार्यालय बर्दिवासले जनाएको छ ।
सो नदीमा दुवैतर्फबाट एकैचोटी यातायातका साधन पठाइयो भन्ने फसेर बगाउन सक्ने डर भएको भन्दै त्यहाँ रातिदेखि प्रहरी खटाएको छ भने एक पटकमा एउटा सवारीसाधन मात्रै पठाइने गरेको प्रहरी निरीक्षक चन्देश्वर यादवले बताउनुभयो ।
रातु नदीमा आएको बाढीको कारण दुवैतिर भारी बोकेका दर्जनौँ मालबाहक ट्रक, टिपर, जिप, ट्याक्टरजस्ता साधन गन्तव्यमा जान नसकी रोखी राखिएका छन् ।
गत वर्ष साउनको २८ गते रातुमा आएको भिषण बाढीका कारण सो पुल भाँसिएपछि वैकल्पिक भएर गाडी सञ्चालन हुँदै आएको थियो भने रातुमा आउने गरेको बाढीका कारण महोत्तरीका लोकमार्ग पटकपटक अवरुद्ध हुँदै आएको छ । रासस
dainiknepal.com
नेपाल एउटा विनाशकारी घडीबाट गुज्रियो। यसले ठूलो मानवीय तथा भौतिक क्षति गर्यो। अनि बाँचेका मानिसको मनोदशा पनि छियाछिया पार्यो।
काठामाडौंको सहरी क्षेत्रमात्र होइन, सिन्धुपाल्चोक, दोलखा, नुवाकोट, काभ्रेपलान्चोक, धादिङ, गोरखा, रामेछाप, सिन्धुलीसमेतका चौध जिल्लाका ग्रामीण बस्तीमा त यसले ताण्डव नै देखायो।
यस विनाशकारी भूकम्पबाट जसको परिवारका मानिसको ज्यान गयो, जो आश्रयविहीन भए, उनीहरूका लागि त ठूलो बज्रपात र प्रलयसरि नै भयो। जसले त्यो स्तरको विपत्ति भोग्नुपरेन, उनीहरूको पनि मन कम चिरा परेन, अन्तरमन रोएर बस्यो।
बालबालिका मात्र होइनन्, किशोर, युवा, प्रौढ तथा वृद्धवृद्धा सबै डरत्रासमा बाँच्न बाध्य भए। कतिको मनोदशा क्षत्विक्षत् भयो। यति ठूलो क्षति हुनु एउटा दुर्भाग्य नै हो, नेपाली जनता नगरेको गल्तीको सजाय भोग्न बाध्य भए, तर अन्य देशमा यस्ता विपत्तिबाट भएको क्षति र त्रासदीपूर्ण अवस्थासँग दाँजेर हेर्दा र समग्र देशको अवस्था मूल्यांकन गर्दा हामी भाग्यमानी हौं कि भन्नुपर्ने हुन्छ।
मानवीय तथा आवासीय क्षेत्रमा विशेष क्षति भए पनि सौभाग्यवश विमानस्थल, विद्युत् आयोजना तथा प्रसारण लाइन, केन्द्रीय, अस्पताल, सञ्चार, सडक तथा पुल आदिमा ठूलो क्षति भएन। अस्पतालमा सेवा रोकिएन।
राजधानी तथा वरपर विद्युत् सेवा र सञ्चार सेवा लामो समयसम्म अवरुद्ध भएन। त्यसैले हामी अहिले दुर्भाग्य, सौभाग्य र अवसरका सम्भावनाको त्रिकोणात्मक संगममा अडिएका छौं।
उद्धार तथा राहतको चरणबाट भने अगाडि बढेका छौं, यद्यपि त्यसमा केही कमजोरी भएका छन्। अब हाम्रो अगाडि पुनरुत्थान, पुनर्स्थापना तथा पुनर्निर्माण र साबिकका प्राथमिकताअनुरूप नयाँ पूर्वाधार निर्माणसमेतका कार्यलाई योजनाबद्ध ढंगले अगाडि बढाउनुपर्ने अवस्था छ।
पुनर्निर्माण भनेको हिजोजस्तो र जुन क्षमताको संरचान थियो, त्यही क्षमता भएको बनाउने होइन। त्यस्तो निर्माण गर्दा आउँदो पुस्ताको मागलाई धान्न, बढी क्षमताको र उन्नत स्तरको बनाउनुपर्ने हुन्छ।
तर भविष्यको कार्यलाई नतिजामुखी बनाउन परम्परागत ढंगले काम गरेर हुँदैन। काम पनि छिटो, नतिजा पनि छिटो, त्यो पनि गुणस्तरीय चाहिएको छ।
अब नीति, कानुन, प्रणाली, पद्धति, प्रक्रिया तथा संगठन सबै चुस्त हुनुपर्छ, लर्याङ-बर्याङले हुँदैन। व्यवहारमा पनि त्यत्तिकै, चुस्तता र छिटो-छरितोपनको आवश्यकता छ। सोचमा फराकिलोपन चाहिन्छ।
हामी देख्छौं, दक्षिण कोरियाली हरेक काम गर्दा कुदे झैं देखिन्छन्। यो उनीहरूको व्यवहार परिवर्तनको नतिजा हो। काम चाँडो हुन निर्णय चाँडो हुनुपर्छ। निर्णय समयमा हुन नीति र कानुन लचिलो हुनुपर्छ।
त्यतिले मात्र पुग्दैन, कानुनको प्रयोग गर्ने व्यक्तिमा दक्षता, क्षमता, काम गर्ने आँट र जाँगर अनि इमानदारीको आवश्यकता पर्दछ। अनि तोकिएको समयमा तोकिएको काम निर्धारित गुणस्तरमा सम्पन्न गर्नेलाई तुरुन्त पुरस्कृत र काबुभित्रको परिस्थितिमा पनि तोकिएको जिम्मेवारी पूरा नगर्नेलाई तत्काल दण्डित गर्न सकिने अधिकार सम्बन्धित अधिकारीलाई दिइएको कानुन र निकायको आवश्यकता छ।
संकटको घडीमा धर्मशास्त्र पनि लचिलो हुन्छ, नीतिशास्त्रले पनि त्यही भन्छ। यो बेलामा खरिद र निर्माण दुवै शिघ्रातीशीघ्र गर्नु छ। त्यसका लागि खरिद तथा निर्माण सम्झौता चाँडो हुनुपर्छ, जसको लागि सूचना निकाल्ने, प्रस्ताव पेस तथा मूल्यांकन गर्ने र निर्णयमा पुग्ने समय पनि छोट्ट्याउनुपर्छ।
कतिपय अवस्थामा पेस गर्नुपर्ने कागजात, पूरा गर्नुपर्ने सर्त कम गर्नुपर्ने होला। निर्णय लिने अधिकारीको खरिद रकमको सीमा र अन्य विषयको अधिकार पनि बढोत्तरी गर्नुपर्ला, अनि निर्णयका शृंखला वा तहमा कमी ल्याउनुपर्छ।
यसका लागि सार्वजनिक खरिदसम्बन्धी नीति तथा कानुनमा संशोधन गरेर निकास दिनुपर्ने हुन्छ। यसो गर्दा काम गर्नेको कामसम्बन्धी प्राविधिक, भौतिक तथा आर्थिक क्षमताको बारेमा भने सचेत हुनुपर्छ।
त्यस्तै अर्को पक्ष छ, वातावरणसम्बन्धी वातावरणको कारणले विकास रोकिनु हुँदैन। विकासको कारणले वातावरण ध्वस्त भए विकास दिगो हुँदैन। हामीकहाँ विकासको जिम्मा लिनेले वातावरण बिर्सने र वातावरणको जिम्मा लिनेले विकास बिर्सने भएको रहेछ।
त्यसैले कतिपय ठाउँमा प्रारम्भिक वातावरण परीक्षण (आईईई) पनि गर्नुनपर्ने ठाउँमा वातावरणीय प्रभाव अध्ययनसमेत र कतिपय वातावरणीय प्रभाव अध्ययन गर्नुपर्ने ठाउँमा प्रारम्भिक वातावरण परीक्षण (आईईई) पनि नगर्ने कमजोरी देखिएका छन्।
त्यस्तैगरी यी कार्य गर्नैपर्ने भएमा पनि समय लम्ब्याउने, समयमा जबाफ नपठाउने प्रवृत्ति हाबी भएको छ। निर्धारित समयमा काम सम्पन्न नगर्दा, निकास नदिँदा र अनावश्यक झमेला गर्दा पनि दण्डात्मक व्यवस्था छैन।
त्यसैले वातावरणसम्बन्धी नीति र कानुनलाई पनि यस पुनर्निर्माणको अवधिका लागि लचिलो बनाउने र खास संस्थालाई यसको अधिकार दिनुपर्ने देखिन्छ। वनसम्बन्धी विषय पनि विकासको काममा पेचिलो बनेको छ।
कानुन जति कडा भए पनि वन विनाश भने रोकिएको छैन। अलिकति केही निहुँ भयो, द्वन्द्व भयो वा राजनीतिक अस्थिरता भयो, केही दैवी घटना भयो भने वन विनाश झन् बढ्ने गरेको छ।
तर विकास र निर्माणका विषयमा भने समन्वय हुन नसकेर कामले निकास पाउन सकेको छैन। कतिपय नीति, कानुन र कार्यविधि च्याँखे थाप्ने विषय बनेका छन्।
विपद् व्यवस्थापन गर्न चारवटा विकल्प छन्। पहिलो, हालका निकाय चुस्त बनाएर नयाँ नीति तथा कानुनअनुरूप काम गराउने, दोस्रो, मन्त्रालयस्तर प्रकोप व्यवस्थापन निकाय खडा गर्ने। तेस्रो, समन्वयात्मक र पुरस्कार एवं दण्डसमेत दिनसक्ने खालको उच्चस्तरीय शक्तिशाली आयोग गठन गर्ने र नीतिदेखि कार्यकारीसम्मको अधिकार भएको विज्ञसमेत संलग्न उच्चस्तरीय प्राधिकरण गठन गरी त्यसबाट काम गर्ने।
कतिपय निर्माण एवं औद्योगिक कार्य यसैको कारणले थला परेका छन्, अपूरा रहेका छन् र साधन एवं स्रोत खेर गएको छ। समय पनि बर्बाद भएको छ। स्थानीय स्वायत्त शासन ऐन र वन ऐनमा पनि समन्वय छैन।
खानी ऐन र जग्गा प्राप्ति ऐनलाई पनि विकास मैत्री बनाउनुपर्ने भएको छ, तब मात्र निर्णय छिटो, छरितो सम्भव हुन्छ। यसका लागि विपद् र यसको व्यवस्थापनको अर्थ र मर्म पनि बुझ्नुपर्छ।
विपद् व्यवस्थापनको अर्थ हो, प्रकोपबाट हुने क्षति र प्रभाव न्यूनीकरण, आकस्मिक रूपमा हुने प्रकोपबाट बच्ने तयारी, संस्थागत र स्रोतगत क्षमता विकास, प्रकोपको क्षति र प्रभावको मूल्यांकन, प्रकोपपश्चात्को पुनस्र्थापना तथा पुनर्निर्माणसम्बन्धी कार्यबारे योजना तर्जुमा र कार्यान्वयन गर्ने विषय बुझिन्छ।
विपद्को समुचित व्यवस्थापन गर्न सके यसको प्रभाव घटाउन सकिन्छ, यसबाट भएको क्षतिको पूर्ति पनि चाँडो हुन्छ। यसका लागि नयाँ संगठनात्मक संरचना आवश्यक पर्छ।
यस्तो संरचनाका मुख्य उद्देश्यमा संरचना निर्माण गर्नुको मुख्य उद्देश्य प्रकोपको समुचित व्यवस्थापन गर्नु, प्रकोपको प्रभाव न्यूनीकरण गर्नु तथा तत्काल राहत दिने र पुनरुत्थान गर्ने विषयलाई सहजीकरण समन्वय तथा अनुगमन गर्नु, पुनस्र्थापना र पुनर्निर्माणको खाका तयार गर्नु र त्यसको कार्यान्वयन गर्ने व्यवस्थापन गर्नुसमेत रहेका हुन्छन्।
सम्भावित विपद् सामना गर्ने पूर्वतयारी गर्नु एवं त्यस कार्यमा मुलुकको क्षमता विकास गर्नु अर्को उद्देश्य हुन सक्छ, जसअन्तर्गत थप स्रोतको खोजी गर्नु र त्यो स्रोत प्रकोपबाट भएको विनाशको पुनर्निर्माणमा परिचालन गर्नु अनि विद्यमान स्रोतको उपयोग र सरोकारवालाको क्षमता विकास तथा समन्वयका कार्यसमेत पर्दछन्। यस्तो संरचना स्थायी वा अस्थायी प्रकृतिको हुन सक्छ।
यस्तो संयन्त्र वा संरचनामा छिटो-छरितो निर्णय लिने आधार तथा क्षमताका साथै लचकता, एक द्वारबाट कार्य गर्ने प्रणाली, सरोकारवाला तथा अधिकारवालालाई एकै ठाउँमा ल्याउने अधिकारसमेतका विशेषता हुनुपर्छ।
सरोकारवालाको जिम्मेवारी, कार्यकारी प्रमुख तथा उसको अधिकार र दायित्व पनि स्पष्ट पारिनुपर्छ। नेपालमा दैवी प्रकोप उद्धार ऐन, २०३९ छ, तर यसले यस्तो संरचनाको स्पष्ट खाका दिन सकेको छैन।
विपद् जोखिम व्यवस्थापन राष्ट्रिय रणनीति २०६६ ले विपद् जोखिम व्यवस्थापन राष्ट्रिय परिषद् तथा पूर्व तयारी व्यवस्थापन समतिको परिकल्पना गरे पनि एकातिर त्यो कार्यान्यवनमा आएको छैन भने यो अलि भद्दा रहेको देखिन्छ।
विदेशको अनुभवको कुरा गर्दा उच्चस्तरीय समिति, परियोजना व्यवस्थापन एकाइ तथा उच्चस्तरीय प्राधिकरण गरी तीन किसिमको संरचनाको अभ्यास भएको पाइएको छ।
भारतमा गुजरात घटनामा राज्यस्तरीय प्राधिकरणको माध्यमबाट र महाराष्ट्र तथा तामिलनाडुमा परियोजना व्यवस्थापन एकाइको प्रयोग गरियो। पाकिस्तानको खैबर प्रान्तमा आएको भूकम्पको विपद् व्यवस्थापन उच्चस्तरीय प्राधिकरणको नेतृत्वमा गरियो। यसरी हेर्दा नेपालमा विपद् व्यवस्थापन गर्न चारवटा विकल्प देखिन्छ-
पहिलोमा हालका निकाय चुस्त बनाएर नयाँ नीति तथा कानुनअनुरूप काम गराउने, दोस्रोमा मन्त्रालयस्तर प्रकोप व्यवस्थापन निकाय खडा गर्ने, तेस्रोमा समन्वयात्मक र पुरस्कार एवं दण्डसमेत दिनसक्ने खालको उच्चस्तरीय शक्तिशाली आयोग गठन गर्ने र नीतिदेखि कार्यकारीसम्मको अधिकार भएको विज्ञसमेत संलग्न उच्चस्तरीय प्राधिकरण गठन गरी त्यसबाट काम गर्ने। यीमध्ये पहिला दुई विकल्प त्यति प्रभावकारी नहुन सक्छन्। तेस्रो र चौथोका सम्बन्धमा छलफल र विचार-विमर्श गर्न सकिन्छ।
annapurnapost.com
काठामाडौंको सहरी क्षेत्रमात्र होइन, सिन्धुपाल्चोक, दोलखा, नुवाकोट, काभ्रेपलान्चोक, धादिङ, गोरखा, रामेछाप, सिन्धुलीसमेतका चौध जिल्लाका ग्रामीण बस्तीमा त यसले ताण्डव नै देखायो।
यस विनाशकारी भूकम्पबाट जसको परिवारका मानिसको ज्यान गयो, जो आश्रयविहीन भए, उनीहरूका लागि त ठूलो बज्रपात र प्रलयसरि नै भयो। जसले त्यो स्तरको विपत्ति भोग्नुपरेन, उनीहरूको पनि मन कम चिरा परेन, अन्तरमन रोएर बस्यो।
बालबालिका मात्र होइनन्, किशोर, युवा, प्रौढ तथा वृद्धवृद्धा सबै डरत्रासमा बाँच्न बाध्य भए। कतिको मनोदशा क्षत्विक्षत् भयो। यति ठूलो क्षति हुनु एउटा दुर्भाग्य नै हो, नेपाली जनता नगरेको गल्तीको सजाय भोग्न बाध्य भए, तर अन्य देशमा यस्ता विपत्तिबाट भएको क्षति र त्रासदीपूर्ण अवस्थासँग दाँजेर हेर्दा र समग्र देशको अवस्था मूल्यांकन गर्दा हामी भाग्यमानी हौं कि भन्नुपर्ने हुन्छ।
मानवीय तथा आवासीय क्षेत्रमा विशेष क्षति भए पनि सौभाग्यवश विमानस्थल, विद्युत् आयोजना तथा प्रसारण लाइन, केन्द्रीय, अस्पताल, सञ्चार, सडक तथा पुल आदिमा ठूलो क्षति भएन। अस्पतालमा सेवा रोकिएन।
राजधानी तथा वरपर विद्युत् सेवा र सञ्चार सेवा लामो समयसम्म अवरुद्ध भएन। त्यसैले हामी अहिले दुर्भाग्य, सौभाग्य र अवसरका सम्भावनाको त्रिकोणात्मक संगममा अडिएका छौं।
उद्धार तथा राहतको चरणबाट भने अगाडि बढेका छौं, यद्यपि त्यसमा केही कमजोरी भएका छन्। अब हाम्रो अगाडि पुनरुत्थान, पुनर्स्थापना तथा पुनर्निर्माण र साबिकका प्राथमिकताअनुरूप नयाँ पूर्वाधार निर्माणसमेतका कार्यलाई योजनाबद्ध ढंगले अगाडि बढाउनुपर्ने अवस्था छ।
पुनर्निर्माण भनेको हिजोजस्तो र जुन क्षमताको संरचान थियो, त्यही क्षमता भएको बनाउने होइन। त्यस्तो निर्माण गर्दा आउँदो पुस्ताको मागलाई धान्न, बढी क्षमताको र उन्नत स्तरको बनाउनुपर्ने हुन्छ।
तर भविष्यको कार्यलाई नतिजामुखी बनाउन परम्परागत ढंगले काम गरेर हुँदैन। काम पनि छिटो, नतिजा पनि छिटो, त्यो पनि गुणस्तरीय चाहिएको छ।
अब नीति, कानुन, प्रणाली, पद्धति, प्रक्रिया तथा संगठन सबै चुस्त हुनुपर्छ, लर्याङ-बर्याङले हुँदैन। व्यवहारमा पनि त्यत्तिकै, चुस्तता र छिटो-छरितोपनको आवश्यकता छ। सोचमा फराकिलोपन चाहिन्छ।
हामी देख्छौं, दक्षिण कोरियाली हरेक काम गर्दा कुदे झैं देखिन्छन्। यो उनीहरूको व्यवहार परिवर्तनको नतिजा हो। काम चाँडो हुन निर्णय चाँडो हुनुपर्छ। निर्णय समयमा हुन नीति र कानुन लचिलो हुनुपर्छ।
त्यतिले मात्र पुग्दैन, कानुनको प्रयोग गर्ने व्यक्तिमा दक्षता, क्षमता, काम गर्ने आँट र जाँगर अनि इमानदारीको आवश्यकता पर्दछ। अनि तोकिएको समयमा तोकिएको काम निर्धारित गुणस्तरमा सम्पन्न गर्नेलाई तुरुन्त पुरस्कृत र काबुभित्रको परिस्थितिमा पनि तोकिएको जिम्मेवारी पूरा नगर्नेलाई तत्काल दण्डित गर्न सकिने अधिकार सम्बन्धित अधिकारीलाई दिइएको कानुन र निकायको आवश्यकता छ।
संकटको घडीमा धर्मशास्त्र पनि लचिलो हुन्छ, नीतिशास्त्रले पनि त्यही भन्छ। यो बेलामा खरिद र निर्माण दुवै शिघ्रातीशीघ्र गर्नु छ। त्यसका लागि खरिद तथा निर्माण सम्झौता चाँडो हुनुपर्छ, जसको लागि सूचना निकाल्ने, प्रस्ताव पेस तथा मूल्यांकन गर्ने र निर्णयमा पुग्ने समय पनि छोट्ट्याउनुपर्छ।
कतिपय अवस्थामा पेस गर्नुपर्ने कागजात, पूरा गर्नुपर्ने सर्त कम गर्नुपर्ने होला। निर्णय लिने अधिकारीको खरिद रकमको सीमा र अन्य विषयको अधिकार पनि बढोत्तरी गर्नुपर्ला, अनि निर्णयका शृंखला वा तहमा कमी ल्याउनुपर्छ।
यसका लागि सार्वजनिक खरिदसम्बन्धी नीति तथा कानुनमा संशोधन गरेर निकास दिनुपर्ने हुन्छ। यसो गर्दा काम गर्नेको कामसम्बन्धी प्राविधिक, भौतिक तथा आर्थिक क्षमताको बारेमा भने सचेत हुनुपर्छ।
त्यस्तै अर्को पक्ष छ, वातावरणसम्बन्धी वातावरणको कारणले विकास रोकिनु हुँदैन। विकासको कारणले वातावरण ध्वस्त भए विकास दिगो हुँदैन। हामीकहाँ विकासको जिम्मा लिनेले वातावरण बिर्सने र वातावरणको जिम्मा लिनेले विकास बिर्सने भएको रहेछ।
त्यसैले कतिपय ठाउँमा प्रारम्भिक वातावरण परीक्षण (आईईई) पनि गर्नुनपर्ने ठाउँमा वातावरणीय प्रभाव अध्ययनसमेत र कतिपय वातावरणीय प्रभाव अध्ययन गर्नुपर्ने ठाउँमा प्रारम्भिक वातावरण परीक्षण (आईईई) पनि नगर्ने कमजोरी देखिएका छन्।
त्यस्तैगरी यी कार्य गर्नैपर्ने भएमा पनि समय लम्ब्याउने, समयमा जबाफ नपठाउने प्रवृत्ति हाबी भएको छ। निर्धारित समयमा काम सम्पन्न नगर्दा, निकास नदिँदा र अनावश्यक झमेला गर्दा पनि दण्डात्मक व्यवस्था छैन।
त्यसैले वातावरणसम्बन्धी नीति र कानुनलाई पनि यस पुनर्निर्माणको अवधिका लागि लचिलो बनाउने र खास संस्थालाई यसको अधिकार दिनुपर्ने देखिन्छ। वनसम्बन्धी विषय पनि विकासको काममा पेचिलो बनेको छ।
कानुन जति कडा भए पनि वन विनाश भने रोकिएको छैन। अलिकति केही निहुँ भयो, द्वन्द्व भयो वा राजनीतिक अस्थिरता भयो, केही दैवी घटना भयो भने वन विनाश झन् बढ्ने गरेको छ।
तर विकास र निर्माणका विषयमा भने समन्वय हुन नसकेर कामले निकास पाउन सकेको छैन। कतिपय नीति, कानुन र कार्यविधि च्याँखे थाप्ने विषय बनेका छन्।
विपद् व्यवस्थापन गर्न चारवटा विकल्प छन्। पहिलो, हालका निकाय चुस्त बनाएर नयाँ नीति तथा कानुनअनुरूप काम गराउने, दोस्रो, मन्त्रालयस्तर प्रकोप व्यवस्थापन निकाय खडा गर्ने। तेस्रो, समन्वयात्मक र पुरस्कार एवं दण्डसमेत दिनसक्ने खालको उच्चस्तरीय शक्तिशाली आयोग गठन गर्ने र नीतिदेखि कार्यकारीसम्मको अधिकार भएको विज्ञसमेत संलग्न उच्चस्तरीय प्राधिकरण गठन गरी त्यसबाट काम गर्ने।
कतिपय निर्माण एवं औद्योगिक कार्य यसैको कारणले थला परेका छन्, अपूरा रहेका छन् र साधन एवं स्रोत खेर गएको छ। समय पनि बर्बाद भएको छ। स्थानीय स्वायत्त शासन ऐन र वन ऐनमा पनि समन्वय छैन।
खानी ऐन र जग्गा प्राप्ति ऐनलाई पनि विकास मैत्री बनाउनुपर्ने भएको छ, तब मात्र निर्णय छिटो, छरितो सम्भव हुन्छ। यसका लागि विपद् र यसको व्यवस्थापनको अर्थ र मर्म पनि बुझ्नुपर्छ।
विपद् व्यवस्थापनको अर्थ हो, प्रकोपबाट हुने क्षति र प्रभाव न्यूनीकरण, आकस्मिक रूपमा हुने प्रकोपबाट बच्ने तयारी, संस्थागत र स्रोतगत क्षमता विकास, प्रकोपको क्षति र प्रभावको मूल्यांकन, प्रकोपपश्चात्को पुनस्र्थापना तथा पुनर्निर्माणसम्बन्धी कार्यबारे योजना तर्जुमा र कार्यान्वयन गर्ने विषय बुझिन्छ।
विपद्को समुचित व्यवस्थापन गर्न सके यसको प्रभाव घटाउन सकिन्छ, यसबाट भएको क्षतिको पूर्ति पनि चाँडो हुन्छ। यसका लागि नयाँ संगठनात्मक संरचना आवश्यक पर्छ।
यस्तो संरचनाका मुख्य उद्देश्यमा संरचना निर्माण गर्नुको मुख्य उद्देश्य प्रकोपको समुचित व्यवस्थापन गर्नु, प्रकोपको प्रभाव न्यूनीकरण गर्नु तथा तत्काल राहत दिने र पुनरुत्थान गर्ने विषयलाई सहजीकरण समन्वय तथा अनुगमन गर्नु, पुनस्र्थापना र पुनर्निर्माणको खाका तयार गर्नु र त्यसको कार्यान्वयन गर्ने व्यवस्थापन गर्नुसमेत रहेका हुन्छन्।
सम्भावित विपद् सामना गर्ने पूर्वतयारी गर्नु एवं त्यस कार्यमा मुलुकको क्षमता विकास गर्नु अर्को उद्देश्य हुन सक्छ, जसअन्तर्गत थप स्रोतको खोजी गर्नु र त्यो स्रोत प्रकोपबाट भएको विनाशको पुनर्निर्माणमा परिचालन गर्नु अनि विद्यमान स्रोतको उपयोग र सरोकारवालाको क्षमता विकास तथा समन्वयका कार्यसमेत पर्दछन्। यस्तो संरचना स्थायी वा अस्थायी प्रकृतिको हुन सक्छ।
यस्तो संयन्त्र वा संरचनामा छिटो-छरितो निर्णय लिने आधार तथा क्षमताका साथै लचकता, एक द्वारबाट कार्य गर्ने प्रणाली, सरोकारवाला तथा अधिकारवालालाई एकै ठाउँमा ल्याउने अधिकारसमेतका विशेषता हुनुपर्छ।
सरोकारवालाको जिम्मेवारी, कार्यकारी प्रमुख तथा उसको अधिकार र दायित्व पनि स्पष्ट पारिनुपर्छ। नेपालमा दैवी प्रकोप उद्धार ऐन, २०३९ छ, तर यसले यस्तो संरचनाको स्पष्ट खाका दिन सकेको छैन।
विपद् जोखिम व्यवस्थापन राष्ट्रिय रणनीति २०६६ ले विपद् जोखिम व्यवस्थापन राष्ट्रिय परिषद् तथा पूर्व तयारी व्यवस्थापन समतिको परिकल्पना गरे पनि एकातिर त्यो कार्यान्यवनमा आएको छैन भने यो अलि भद्दा रहेको देखिन्छ।
विदेशको अनुभवको कुरा गर्दा उच्चस्तरीय समिति, परियोजना व्यवस्थापन एकाइ तथा उच्चस्तरीय प्राधिकरण गरी तीन किसिमको संरचनाको अभ्यास भएको पाइएको छ।
भारतमा गुजरात घटनामा राज्यस्तरीय प्राधिकरणको माध्यमबाट र महाराष्ट्र तथा तामिलनाडुमा परियोजना व्यवस्थापन एकाइको प्रयोग गरियो। पाकिस्तानको खैबर प्रान्तमा आएको भूकम्पको विपद् व्यवस्थापन उच्चस्तरीय प्राधिकरणको नेतृत्वमा गरियो। यसरी हेर्दा नेपालमा विपद् व्यवस्थापन गर्न चारवटा विकल्प देखिन्छ-
पहिलोमा हालका निकाय चुस्त बनाएर नयाँ नीति तथा कानुनअनुरूप काम गराउने, दोस्रोमा मन्त्रालयस्तर प्रकोप व्यवस्थापन निकाय खडा गर्ने, तेस्रोमा समन्वयात्मक र पुरस्कार एवं दण्डसमेत दिनसक्ने खालको उच्चस्तरीय शक्तिशाली आयोग गठन गर्ने र नीतिदेखि कार्यकारीसम्मको अधिकार भएको विज्ञसमेत संलग्न उच्चस्तरीय प्राधिकरण गठन गरी त्यसबाट काम गर्ने। यीमध्ये पहिला दुई विकल्प त्यति प्रभावकारी नहुन सक्छन्। तेस्रो र चौथोका सम्बन्धमा छलफल र विचार-विमर्श गर्न सकिन्छ।
annapurnapost.com
१४ जेठ
काठमाडौं, एमाओवादी बरिष्ठ नेता बाबुराम भट्टराइ सरल र जनशैली अपनाउने नेताको रुपमा चिनिन्छन् । विनाशकारी भूकम्पपछि गोरखामा निरन्तर क्रियाशिल बनेका उनको एक तस्वीर यतिबेला सामाजिक सञ्जालमा भाइरल बनेको छ ।
एक वृद्ध महिलाको दुवै गालामा हात राखेर निकै भावुक मुद्रामा देखिएका उनको तस्विर निकै चर्चामा छ ।
फोटा पत्रकार प्रकाश तिमल्सेनाले कान्तिपुर दैनिकका लागि खिचेको सो तस्वीर कान्तिपुर दैनिकमा प्रकाशित छ ।
फेसबुकमा उनको प्रसंशा गर्दै शब्द खर्चिनेहरुको घुँइचो नै छ । ‘नेता होस त बाबुराम जस्तोपो ।’ बाबुरामको सोहि तस्वीर सार्वजनिक गर्दै सामाजिक सञ्जाल फेसबुकमा दोर्जे लामा योन्जन लेख्छन् ‘भित्रै मन देखि सलाम छ बाबुराम सरलाई ।’
सुदुरपश्चिम साझा दलित मञ्च लेख्छ ‘बाबुराम निर्विकल्प नेता हुन् न गगनसँग तुलना हुन्छ न अरु कसैंसँग त्यसैले अरुसँग तुलना नगर्दै राम्रो होला ।’
आफ्नो फेसबुक पेजमा हुम सुनारी मगर लेख्छन्‘व्यक्तिगत स्वार्थ र समृद्ध चाहन्थे भने उनि आज शेष घले र उपेन्द्र महतो भन्दा कम धनादय हुदैनथ्यो होला। उनिसँग बोर्ड टपेका प्रमाणपत्रहरू छन् ।
आर्केटेक्चरल जस्तो बिषयमा विद्यावारिधि गरेका छन्। जागिर मात्रै गर्न चाहे पनि अन्तर्राष्ट्रिय क्षेत्रमा उनको मासिक तलब मात्रै ५० देखि ६० लाखसम्म सजिलै पाउने व्यक्ति हुन्।
तर, व्यक्तिगत स्वार्थ र समृद्ध उनले चाहेनन् । सिङ्गो राष्ट्रको समृद्ध चाहे उनले। उनले अवसर पाए भने राष्ट्र निर्माण र विकास गर्न सक्ने व्यक्ति रहेछन् भन्ने उनको जम्मा १८ महिने सरकारको नेतृत्व गर्दा आम नेपाली जनताले देखेका छन्।
तर, उनलाई अवसरबाट बञ्चित गराइएको छ। उनि अहिले भूकम्प प्रभावित स्थानहरूमा गएर अहोरात्र खट्दैछन्। यो तस्बिरले प्रष्ट पारेको छ उनि देश र जनता प्रति कति चिन्तित छन्। सेतोलाई कालो हो भनियो भने नियत माथि शंका गर्नु पर्ने हुन्छ। तर, धेरै छन् सेतोलाई कालो साबित गर्न खोज्नेहरू हाम्रो समाजमा।’
तस्विरः इकान्तिपुरबाट साभार
खबर डबली बाट भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
काठमाडौं, एमाओवादी बरिष्ठ नेता बाबुराम भट्टराइ सरल र जनशैली अपनाउने नेताको रुपमा चिनिन्छन् । विनाशकारी भूकम्पपछि गोरखामा निरन्तर क्रियाशिल बनेका उनको एक तस्वीर यतिबेला सामाजिक सञ्जालमा भाइरल बनेको छ ।
एक वृद्ध महिलाको दुवै गालामा हात राखेर निकै भावुक मुद्रामा देखिएका उनको तस्विर निकै चर्चामा छ ।
फोटा पत्रकार प्रकाश तिमल्सेनाले कान्तिपुर दैनिकका लागि खिचेको सो तस्वीर कान्तिपुर दैनिकमा प्रकाशित छ ।
फेसबुकमा उनको प्रसंशा गर्दै शब्द खर्चिनेहरुको घुँइचो नै छ । ‘नेता होस त बाबुराम जस्तोपो ।’ बाबुरामको सोहि तस्वीर सार्वजनिक गर्दै सामाजिक सञ्जाल फेसबुकमा दोर्जे लामा योन्जन लेख्छन् ‘भित्रै मन देखि सलाम छ बाबुराम सरलाई ।’
सुदुरपश्चिम साझा दलित मञ्च लेख्छ ‘बाबुराम निर्विकल्प नेता हुन् न गगनसँग तुलना हुन्छ न अरु कसैंसँग त्यसैले अरुसँग तुलना नगर्दै राम्रो होला ।’
आफ्नो फेसबुक पेजमा हुम सुनारी मगर लेख्छन्‘व्यक्तिगत स्वार्थ र समृद्ध चाहन्थे भने उनि आज शेष घले र उपेन्द्र महतो भन्दा कम धनादय हुदैनथ्यो होला। उनिसँग बोर्ड टपेका प्रमाणपत्रहरू छन् ।
आर्केटेक्चरल जस्तो बिषयमा विद्यावारिधि गरेका छन्। जागिर मात्रै गर्न चाहे पनि अन्तर्राष्ट्रिय क्षेत्रमा उनको मासिक तलब मात्रै ५० देखि ६० लाखसम्म सजिलै पाउने व्यक्ति हुन्।
तर, व्यक्तिगत स्वार्थ र समृद्ध उनले चाहेनन् । सिङ्गो राष्ट्रको समृद्ध चाहे उनले। उनले अवसर पाए भने राष्ट्र निर्माण र विकास गर्न सक्ने व्यक्ति रहेछन् भन्ने उनको जम्मा १८ महिने सरकारको नेतृत्व गर्दा आम नेपाली जनताले देखेका छन्।
तर, उनलाई अवसरबाट बञ्चित गराइएको छ। उनि अहिले भूकम्प प्रभावित स्थानहरूमा गएर अहोरात्र खट्दैछन्। यो तस्बिरले प्रष्ट पारेको छ उनि देश र जनता प्रति कति चिन्तित छन्। सेतोलाई कालो हो भनियो भने नियत माथि शंका गर्नु पर्ने हुन्छ। तर, धेरै छन् सेतोलाई कालो साबित गर्न खोज्नेहरू हाम्रो समाजमा।’
तस्विरः इकान्तिपुरबाट साभार
खबर डबली बाट भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
१४ जेठ, काठमाडौं ।
विनाशकारी भुकम्प गएको एक महिना बितिसक्दा पनि दैनिक ४ पटकभन्दा बढी त्यसका पराकम्पनहरु गईरहेका छन् । आजमात्रै ४ वटा पराकम्पन गएका छन् । सबै पराकम्पन ४ रेक्टर स्केलभन्दा माथि छन् । पछिल्लो पटक बिहान ५ बजेर २९ मिनेटमा दोलखा, ५ बजेर १२ मिनेटमा काठमाडौं, ३ बजेर ४० र ३ बजेर ७ मिनेटमा गोरखा र धादिङ केन्द्र भएर पराकम्पन गएका छन् ।
हिजोपनि ४ पटक भुकम्पका पराकम्पन गएका थिए । गति कम भएपनि पराकम्पनका संख्या कम भएका छैनन् । राष्ट्रिय भुकम्प मापन केन्दूका प्रमुख लोकविजय अधिकारीका अनुसार यस्ता पराकम्पनहरु बर्षौदिनसम्म पनि जानसक्ने भएकाले आश्चर्यमा नपर्न तर सचेत रहन आग्रह गरेका छन् । भुकम्पका पराकम्पनहरु ठुलोबाट कमजोर हुँदै गएको भन्दै सँख्या र यसको अवधि भने तोक्न नसकिने उनको भनाई छ ।
सबै ठाउँमा जाने भुकम्प एकै प्रकारको नहुने भएकाले पनी यसबारे यही हुन्छ भनेर ठम्याउन नसकिने भुकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ । अधिकारीले महाभुकम्पको समेत सामना गर्नसक्नेगरी आवासको व्यवस्था लगायतका तयारी गरीनुपर्नेमा जोड दिए ।
अहिलेको तयारी असाध्यै कमजोर भएको अधिकारीको भनाई छ । अहिले मानीसहरुले ठुला भुकम्प आउछ भन्दै हल्ला फिँजाउने गरेकाले त्यसको पछाडी नलाग्न विज्ञहरुले सुझाव दिएका छन् । ठुलो भुकम्प कहिले, कहाँ आउँछ भनेर यकिन रुपमा भन्न नसकिने भएकाले त्यस्ता हल्लाको पछाडी लागेर त्रसीत नहुन उनीहरुले आग्रह गरेका छन् ।
७ देखी ८ रेक्टर स्केलको भुकम्पलाई महाभुकम्प भन्न नमिल्ने भन्दै भुकम्पविद् अधिकारीले बैशाख १२ गते गएको महाभुकम्प नभएर ठुलो भुकम्प भएको बताए । उनका अनुसार ८ भन्दा माथिका भुकम्पलाई मात्र महाभुकम्प मानीन्छ भने ४ रेक्टर स्केलभन्दा कमको भुकम्पहरु हरेक दिनजसो जाने गर्दछ ।www.nepaliheadlines.com
विनाशकारी भुकम्प गएको एक महिना बितिसक्दा पनि दैनिक ४ पटकभन्दा बढी त्यसका पराकम्पनहरु गईरहेका छन् । आजमात्रै ४ वटा पराकम्पन गएका छन् । सबै पराकम्पन ४ रेक्टर स्केलभन्दा माथि छन् । पछिल्लो पटक बिहान ५ बजेर २९ मिनेटमा दोलखा, ५ बजेर १२ मिनेटमा काठमाडौं, ३ बजेर ४० र ३ बजेर ७ मिनेटमा गोरखा र धादिङ केन्द्र भएर पराकम्पन गएका छन् ।
हिजोपनि ४ पटक भुकम्पका पराकम्पन गएका थिए । गति कम भएपनि पराकम्पनका संख्या कम भएका छैनन् । राष्ट्रिय भुकम्प मापन केन्दूका प्रमुख लोकविजय अधिकारीका अनुसार यस्ता पराकम्पनहरु बर्षौदिनसम्म पनि जानसक्ने भएकाले आश्चर्यमा नपर्न तर सचेत रहन आग्रह गरेका छन् । भुकम्पका पराकम्पनहरु ठुलोबाट कमजोर हुँदै गएको भन्दै सँख्या र यसको अवधि भने तोक्न नसकिने उनको भनाई छ ।
सबै ठाउँमा जाने भुकम्प एकै प्रकारको नहुने भएकाले पनी यसबारे यही हुन्छ भनेर ठम्याउन नसकिने भुकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ । अधिकारीले महाभुकम्पको समेत सामना गर्नसक्नेगरी आवासको व्यवस्था लगायतका तयारी गरीनुपर्नेमा जोड दिए ।
अहिलेको तयारी असाध्यै कमजोर भएको अधिकारीको भनाई छ । अहिले मानीसहरुले ठुला भुकम्प आउछ भन्दै हल्ला फिँजाउने गरेकाले त्यसको पछाडी नलाग्न विज्ञहरुले सुझाव दिएका छन् । ठुलो भुकम्प कहिले, कहाँ आउँछ भनेर यकिन रुपमा भन्न नसकिने भएकाले त्यस्ता हल्लाको पछाडी लागेर त्रसीत नहुन उनीहरुले आग्रह गरेका छन् ।
७ देखी ८ रेक्टर स्केलको भुकम्पलाई महाभुकम्प भन्न नमिल्ने भन्दै भुकम्पविद् अधिकारीले बैशाख १२ गते गएको महाभुकम्प नभएर ठुलो भुकम्प भएको बताए । उनका अनुसार ८ भन्दा माथिका भुकम्पलाई मात्र महाभुकम्प मानीन्छ भने ४ रेक्टर स्केलभन्दा कमको भुकम्पहरु हरेक दिनजसो जाने गर्दछ ।www.nepaliheadlines.com
२०७२ जेष्ठ १४ बिहीवार
काठमाडौं केन्द्र भएको एक परकम्प
काठमाडौं : बैशाखका दुई ठूला भूकम्पयता परकम्पन जाने क्रम जारी छ । बिहीबार बिहानै चारवटा परकम्पन गएका छन् । बिहान ३ बजेदेखि साढे ५ बजेको बीचमा ४ वटा धक्का महसुस भएको हो ।
बिहान ३ बजेर ७ मिनेटमा गोरखा र धादिङको सिमाना भएको ४ म्याग्निच्यूटको परकम्पन गएको थियो ।
त्यसैगरी बिहीबार बिहानै ३ बजेर ४० मिनेटमा पुनः गोरखा र धादिङ केन्द्र भएको ४ म्याग्निच्यूटको धक्का महसुस भयो ।
त्यसपछि ५ बजेर १२ मिनेटका अर्को परकम्पन गयो । ४ म्याग्निच्यूटको यो परकम्पनको केन्द्रबिन्दु काठमाडौं उपत्यकामा रहेको राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ।
त्यसलगत्तै ५ बजेर ५ बजेर २९ मिनेटमा दोलखा केन्द्रबिन्दु भएको ४.२ म्याग्निच्युटको अर्को भूकम्पको धक्का महुसस भयो ।
बिहानै गएका परकम्पनले काठमाडौं, दोलखा, सिन्धुपाल्चोक, गोरखा, धादिङ, नुवाकोट र रसुवासहितका जिल्ला हल्लाएको थियो ।
बुधबार दिउँसो पनि दुर्इवटा परकम्पन गएका थिए । ठूला धक्का नगएका हुने नआत्तिन भूकम्प मापन केन्द्रले सर्वसाधरणलार्इ आग्रह गरेको छ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
काठमाडौं केन्द्र भएको एक परकम्प
काठमाडौं : बैशाखका दुई ठूला भूकम्पयता परकम्पन जाने क्रम जारी छ । बिहीबार बिहानै चारवटा परकम्पन गएका छन् । बिहान ३ बजेदेखि साढे ५ बजेको बीचमा ४ वटा धक्का महसुस भएको हो ।
बिहान ३ बजेर ७ मिनेटमा गोरखा र धादिङको सिमाना भएको ४ म्याग्निच्यूटको परकम्पन गएको थियो ।
त्यसैगरी बिहीबार बिहानै ३ बजेर ४० मिनेटमा पुनः गोरखा र धादिङ केन्द्र भएको ४ म्याग्निच्यूटको धक्का महसुस भयो ।
त्यसपछि ५ बजेर १२ मिनेटका अर्को परकम्पन गयो । ४ म्याग्निच्यूटको यो परकम्पनको केन्द्रबिन्दु काठमाडौं उपत्यकामा रहेको राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ।
त्यसलगत्तै ५ बजेर ५ बजेर २९ मिनेटमा दोलखा केन्द्रबिन्दु भएको ४.२ म्याग्निच्युटको अर्को भूकम्पको धक्का महुसस भयो ।
बिहानै गएका परकम्पनले काठमाडौं, दोलखा, सिन्धुपाल्चोक, गोरखा, धादिङ, नुवाकोट र रसुवासहितका जिल्ला हल्लाएको थियो ।
बुधबार दिउँसो पनि दुर्इवटा परकम्पन गएका थिए । ठूला धक्का नगएका हुने नआत्तिन भूकम्प मापन केन्द्रले सर्वसाधरणलार्इ आग्रह गरेको छ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
एजेन्सी ।
कहिले काँहि तपाइँलाई पार्टनर अर्थात प्रेमी प्रेमिका वा पति पत्निमाथि शंका लागेको छ ? लागेको हुन सक्छ । अधिकाँश जोडीमा कुनै न कुनै समय यस्तो समस्या आउँछ ।
सम्बन्धमा वाक्क भएपछि मानिसहरु नयाँ पन खोज्छन् र अन्यत्र सम्बन्ध स्थापति गर्छन् ।
हालै गरिएको एक सर्वेले साथीहरुसँग अफेयरका कुरा गर्ने र विवाहेत्तरका सम्बन्धबारे बढी कुरा गर्नेहरु धोकेवाज हुने देखाएको छ । डेली स्टारमा प्रकाशित यो सर्वेका अनुसार पार्टनरलाई धोका दिनेहरु प्राय साथीहरुसँग परपुरुष वा परस्त्री सम्बन्धका विषयमा चासो राख्छन् र बढी कुरा गर्छन् ।
इटालीको एक विश्व विद्यालयमा गरिएको यो अध्यनका अनुसार पत्नि वा पतिका साथीसँग अफेयरका कुरा गर्नेहरुमा यस्तो समस्या बढी हुन्छ । खासगरी शारीरिक सन्तुष्टीका लागि यस्तो बाहिरी सम्बन्धमा उनीहरु बढी उत्सुक हुने अध्यनको निष्कर्ष छ ।
१२ हजार महिला र पुरुष सहभागी उक्त सर्वेक्षणका क्रममा यस्तो नतिजा आएको हो । अधिकाँश धोका दिने जोडीहरु सेक्स सम्बन्धी कुरा गर्न वा यौन सम्बन्धका लागि नजिकिने गरेको पनि अध्यनले देखाएको छ ।
कहिले काँहि तपाइँलाई पार्टनर अर्थात प्रेमी प्रेमिका वा पति पत्निमाथि शंका लागेको छ ? लागेको हुन सक्छ । अधिकाँश जोडीमा कुनै न कुनै समय यस्तो समस्या आउँछ ।
सम्बन्धमा वाक्क भएपछि मानिसहरु नयाँ पन खोज्छन् र अन्यत्र सम्बन्ध स्थापति गर्छन् ।
हालै गरिएको एक सर्वेले साथीहरुसँग अफेयरका कुरा गर्ने र विवाहेत्तरका सम्बन्धबारे बढी कुरा गर्नेहरु धोकेवाज हुने देखाएको छ । डेली स्टारमा प्रकाशित यो सर्वेका अनुसार पार्टनरलाई धोका दिनेहरु प्राय साथीहरुसँग परपुरुष वा परस्त्री सम्बन्धका विषयमा चासो राख्छन् र बढी कुरा गर्छन् ।
इटालीको एक विश्व विद्यालयमा गरिएको यो अध्यनका अनुसार पत्नि वा पतिका साथीसँग अफेयरका कुरा गर्नेहरुमा यस्तो समस्या बढी हुन्छ । खासगरी शारीरिक सन्तुष्टीका लागि यस्तो बाहिरी सम्बन्धमा उनीहरु बढी उत्सुक हुने अध्यनको निष्कर्ष छ ।
१२ हजार महिला र पुरुष सहभागी उक्त सर्वेक्षणका क्रममा यस्तो नतिजा आएको हो । अधिकाँश धोका दिने जोडीहरु सेक्स सम्बन्धी कुरा गर्न वा यौन सम्बन्धका लागि नजिकिने गरेको पनि अध्यनले देखाएको छ ।
डा. क्षितिज बराकोटी
नाक बन्द भैरहने, टाउको दुख्ने, हाच्छयूँ आउने, सिंगान बग्ने वा नाक एकदमै सुख्खा हुने, वासना । (सुघ्ने शक्ति) हराउने, आँखा धमिलो हुने वा दुख्ने, जीउँ भारी हुने, छिटोछिटो रुघा लाग्ने,घाटी खसखस हुने, कान चिलाउने आदि लक्षणहरु पिनासमा देखा पर्छन । पिनासको उपचार समयमै नगरेमा त्यो डरलाग्दो बन्दछ र भयावह अवस्थाहरु जस्तै ः नाक भित्र रगत पिप जमेर नाकको हड्डी कुहिने, नाक झर्ने, नाकबाट बढि रगत बग्ने, नाक भित्र किरा पर्न, मासु बढ्ने आँखा निस्कने, जिभ्रो माथिको मुखको भाग, तालु प्वाल पर्ने । कान बिग्रने लगायत मष्तिस्कसम्म संक्रमण भई रोगीको मृत्यू समेत हुन अदि समस्याहरु आईपर्न सक्दछ । त्यसैले रुघा, एलर्जी र पिनासलाई समयमै उपचार गरी ठिक पार्नु पर्छ ।
पिनास हुँदा खान नहुने कुराहरु पिनासको रोग लाग्दा दही, दुध माछा, मासु र अण्डा खानु हुँदैन । यसरी नै चिल्लो र चिसो पनि पूर्ण रुपले वार्नु पर्छ । तरकारी हरुमा तामा, फर्सी, गोलभोडा,पिडालु, मूला, तीतेकरेला, बकुल्ला र तोरीको सागले असर पर्दछ । मासको दाल पनि खानु हुँदैन ।
अति नै सादा भोजन गर्नु पर्छ । यसबाहेक रोगीको लक्षण र समस्याकहो गम्भीरता अनुरुप खाना वार्नु पर्ने भएकोले चिकित्सकको सल्लाह लिएर गर्नु पर्छ । नाकमा रगत बगिरहने र पिनासको कारणले नाथ्रो फुट्ने ब्यक्तिले बढी तातो र गरम मसला युक्त खानेकुरा खानु हुँदैन । यसबेला मरिच, अदुवा, दालचिनी खानु हुँदैन ।
पिनास हुँदा खानु पर्नेे कुराहरु पिनास भएका ब्यक्तिले पानी जाहिले पनि तातो वा मनतातो पिउनुपर्छ र प्राय चिल्लो रहित उसिनेको खाना वा अति नै कम चिल्लो भएको खाना खादै उपचार गराउमा रोगीमा शिग्र लाभ मिल्दछ । पिनासमा सिंगान बगिरहदा तातो पानीमा अदुवा÷पिप्ला आदि मिश्रीत गरी पिउन सकिन्छ । हाच्छयूँ बढी आएमा चिकित्सकको सल्लाहमा विभिन्न उपचारहरु अपनाउदै सहन सक्ने तातो पानीमा तुलसीको पात, अदुवा र मह मिश्रीत गरु चिया जस्तो बनाई पिएमा लाभ मल्दछ ।
नाक सुख्खा हुने र सिंगान नझर्ने ब्यक्तिहरुलाई भने कागती पानीको सर्वतले फाईदा गर्दछ । रगत आउने एवं अन्य विभिध समस्या र लक्षण भएका पिनासहरुमा भने चिकित्सककै सल्लाह अनुरुप सादा तथा बढी गर्मी उत्पन्न नहुने सामान्य सर्दी प्रकृतिका खानाहरु खाँदा लाभ मिल्दछ ।
विशेष ः पिनासको उपचारका लागि योसास क्लिनिक डा. बराकोटीब्दय – लगनखेल, ललितपुरको बिशेष उपचार विधिहरुबाट हजारौ पिनासका रोगीले पूर्ण लाभ प्राप्त गरेका छन् । दीर्घ एवं पुराना रोगीहरुमा पनि राम्ररी खाना बारेर िबशेष उपचार गराउदा पूर्ण ठीक भएका छन् । त्येसैले खानपान जथाभावि नगरी नियमित भै उपचार गराउनु अति नैं लाभदायक हुन्छ ।
नाक बन्द भैरहने, टाउको दुख्ने, हाच्छयूँ आउने, सिंगान बग्ने वा नाक एकदमै सुख्खा हुने, वासना । (सुघ्ने शक्ति) हराउने, आँखा धमिलो हुने वा दुख्ने, जीउँ भारी हुने, छिटोछिटो रुघा लाग्ने,घाटी खसखस हुने, कान चिलाउने आदि लक्षणहरु पिनासमा देखा पर्छन । पिनासको उपचार समयमै नगरेमा त्यो डरलाग्दो बन्दछ र भयावह अवस्थाहरु जस्तै ः नाक भित्र रगत पिप जमेर नाकको हड्डी कुहिने, नाक झर्ने, नाकबाट बढि रगत बग्ने, नाक भित्र किरा पर्न, मासु बढ्ने आँखा निस्कने, जिभ्रो माथिको मुखको भाग, तालु प्वाल पर्ने । कान बिग्रने लगायत मष्तिस्कसम्म संक्रमण भई रोगीको मृत्यू समेत हुन अदि समस्याहरु आईपर्न सक्दछ । त्यसैले रुघा, एलर्जी र पिनासलाई समयमै उपचार गरी ठिक पार्नु पर्छ ।
पिनास हुँदा खान नहुने कुराहरु पिनासको रोग लाग्दा दही, दुध माछा, मासु र अण्डा खानु हुँदैन । यसरी नै चिल्लो र चिसो पनि पूर्ण रुपले वार्नु पर्छ । तरकारी हरुमा तामा, फर्सी, गोलभोडा,पिडालु, मूला, तीतेकरेला, बकुल्ला र तोरीको सागले असर पर्दछ । मासको दाल पनि खानु हुँदैन ।
अति नै सादा भोजन गर्नु पर्छ । यसबाहेक रोगीको लक्षण र समस्याकहो गम्भीरता अनुरुप खाना वार्नु पर्ने भएकोले चिकित्सकको सल्लाह लिएर गर्नु पर्छ । नाकमा रगत बगिरहने र पिनासको कारणले नाथ्रो फुट्ने ब्यक्तिले बढी तातो र गरम मसला युक्त खानेकुरा खानु हुँदैन । यसबेला मरिच, अदुवा, दालचिनी खानु हुँदैन ।
पिनास हुँदा खानु पर्नेे कुराहरु पिनास भएका ब्यक्तिले पानी जाहिले पनि तातो वा मनतातो पिउनुपर्छ र प्राय चिल्लो रहित उसिनेको खाना वा अति नै कम चिल्लो भएको खाना खादै उपचार गराउमा रोगीमा शिग्र लाभ मिल्दछ । पिनासमा सिंगान बगिरहदा तातो पानीमा अदुवा÷पिप्ला आदि मिश्रीत गरी पिउन सकिन्छ । हाच्छयूँ बढी आएमा चिकित्सकको सल्लाहमा विभिन्न उपचारहरु अपनाउदै सहन सक्ने तातो पानीमा तुलसीको पात, अदुवा र मह मिश्रीत गरु चिया जस्तो बनाई पिएमा लाभ मल्दछ ।
नाक सुख्खा हुने र सिंगान नझर्ने ब्यक्तिहरुलाई भने कागती पानीको सर्वतले फाईदा गर्दछ । रगत आउने एवं अन्य विभिध समस्या र लक्षण भएका पिनासहरुमा भने चिकित्सककै सल्लाह अनुरुप सादा तथा बढी गर्मी उत्पन्न नहुने सामान्य सर्दी प्रकृतिका खानाहरु खाँदा लाभ मिल्दछ ।
विशेष ः पिनासको उपचारका लागि योसास क्लिनिक डा. बराकोटीब्दय – लगनखेल, ललितपुरको बिशेष उपचार विधिहरुबाट हजारौ पिनासका रोगीले पूर्ण लाभ प्राप्त गरेका छन् । दीर्घ एवं पुराना रोगीहरुमा पनि राम्ररी खाना बारेर िबशेष उपचार गराउदा पूर्ण ठीक भएका छन् । त्येसैले खानपान जथाभावि नगरी नियमित भै उपचार गराउनु अति नैं लाभदायक हुन्छ ।
गर्मी मौषममा घामको प्रभावले त्वचा विग्रिन्छ । अनुहारमा चमक राख्नका लागि गर्मी मौषम निक्कै चुनौतीपूर्ण हुन्छ । गर्मी मौषममा अनुहारमा चमक कायम राख्नका लागि अघि पछि भन्दा बढी ध्यान दिनु पर्ने विज्ञहरु बताउँछन् ।
यहाँ गर्मी मौषममा अनुहारमा चमक ल्याउने १० तरिकाको चर्चा गरिएको छ ।
१ पानी र मह
विहानको समयमा उठ्ना साथ पानीमा मह राखेर पिउनुस् । यसले पेटका विकारलाई कम गर्छ र अनुहारमा चमक ल्याउँछ ।
२ बेसन र बेसार
२ चम्चा बेसन र आधा चम्चा बेसार मिसाएर खुव फिट्नुस् अनि गुलाव जल मिसाएर अनुहारमा लगाउनुस् । यसो गर्दा अनुहारमा चमक आउँछ ।
३ पानी प्रयाप्त पिउनुस्
गर्मीमा शरीरलाई पानीको आवश्यकता अघि पछि भन्दा बढी पर्छ । गर्मीमा प्रयाप्त पानी पिउनुस् । यसले शरीरमा भएका विषाक्त पदार्थ बाहिर निकाल्छ । त्वचामा निखार ल्याउँछ ।
४ केरा सेवन
गर्मी मौषममा केराको सेवन निक्कै राम्रो मानिन्छ । केरा सेवन मात्र होइन केराको लेपमा नुन मिसाएर अनुहारमा १० मिनेट लगाउनुस् र सफा गर्नुस् अनुहार चम्किन्छ ।
५ सुन्तालका बोक्रा
सुन्तालाका बोक्रालाई पिसेर पाउडर बनाउनुस अनि काँचो दुधमा लेप बनाउनुस् । यो अनुहारमा लगाउँदा त्वचामा चमक आउँछ ।
६ मलाइ र केसर
अनुहारमा भएको सुख्खापन हटाउन मलाइ र केसरको मिश्रणले अनुहारमा मालिस गर्नु उत्तम मानिन्छ । यसो गर्दा अनुहारको रुखो पन हटेर चमक आउँछ ।
७ मह र पानी
एक चम्चा महमा पानी मिसाएर अनुहारमा लगाउँदा अनुहारमा भएको फोहोर निस्किन्छ । अनि सफा गर्दा अनुहारमा चमक आउँछ ।
८ काजु र दुध
काजु अनुहारको च्वचाका लागि राम्रो मानिन्छ । काजु र दुध मिसाएर खँदा अनुहारमा चमक आउँछ । छालाको सुख्खापन हटाउन काजु र दुधको लेप अनुहारमा लगाउन सकिन्छ ।
९ कागती र सुन्तालाको रस
आधा चम्चा सुन्तालाको रसमा केही थोपा कागतीको रस मिसाएर गुलाव जलसँग केहीबेर फ्रिजमा राख्नुस् । २० मिनेटपछि यसले अनुहार धुनुस् ।
१० दही र पुदिना
दही र पुदिनाको पातको पाउडर मिसाएर अनुहारमा लगाउनुस् अनि आधा घण्टा कुर्नुस् । सुख्खाभएपछि सफा पानीले धुनुस् । यसो गर्दा अनुहार चम्किन्छ ।
यहाँ गर्मी मौषममा अनुहारमा चमक ल्याउने १० तरिकाको चर्चा गरिएको छ ।
१ पानी र मह
विहानको समयमा उठ्ना साथ पानीमा मह राखेर पिउनुस् । यसले पेटका विकारलाई कम गर्छ र अनुहारमा चमक ल्याउँछ ।
२ बेसन र बेसार
२ चम्चा बेसन र आधा चम्चा बेसार मिसाएर खुव फिट्नुस् अनि गुलाव जल मिसाएर अनुहारमा लगाउनुस् । यसो गर्दा अनुहारमा चमक आउँछ ।
३ पानी प्रयाप्त पिउनुस्
गर्मीमा शरीरलाई पानीको आवश्यकता अघि पछि भन्दा बढी पर्छ । गर्मीमा प्रयाप्त पानी पिउनुस् । यसले शरीरमा भएका विषाक्त पदार्थ बाहिर निकाल्छ । त्वचामा निखार ल्याउँछ ।
४ केरा सेवन
गर्मी मौषममा केराको सेवन निक्कै राम्रो मानिन्छ । केरा सेवन मात्र होइन केराको लेपमा नुन मिसाएर अनुहारमा १० मिनेट लगाउनुस् र सफा गर्नुस् अनुहार चम्किन्छ ।
५ सुन्तालका बोक्रा
सुन्तालाका बोक्रालाई पिसेर पाउडर बनाउनुस अनि काँचो दुधमा लेप बनाउनुस् । यो अनुहारमा लगाउँदा त्वचामा चमक आउँछ ।
६ मलाइ र केसर
अनुहारमा भएको सुख्खापन हटाउन मलाइ र केसरको मिश्रणले अनुहारमा मालिस गर्नु उत्तम मानिन्छ । यसो गर्दा अनुहारको रुखो पन हटेर चमक आउँछ ।
७ मह र पानी
एक चम्चा महमा पानी मिसाएर अनुहारमा लगाउँदा अनुहारमा भएको फोहोर निस्किन्छ । अनि सफा गर्दा अनुहारमा चमक आउँछ ।
८ काजु र दुध
काजु अनुहारको च्वचाका लागि राम्रो मानिन्छ । काजु र दुध मिसाएर खँदा अनुहारमा चमक आउँछ । छालाको सुख्खापन हटाउन काजु र दुधको लेप अनुहारमा लगाउन सकिन्छ ।
९ कागती र सुन्तालाको रस
आधा चम्चा सुन्तालाको रसमा केही थोपा कागतीको रस मिसाएर गुलाव जलसँग केहीबेर फ्रिजमा राख्नुस् । २० मिनेटपछि यसले अनुहार धुनुस् ।
१० दही र पुदिना
दही र पुदिनाको पातको पाउडर मिसाएर अनुहारमा लगाउनुस् अनि आधा घण्टा कुर्नुस् । सुख्खाभएपछि सफा पानीले धुनुस् । यसो गर्दा अनुहार चम्किन्छ ।
१. पाचन सुधार्छ पाचनलाई सुधार्नका लागि बिहान तातो पानीमा मह र कागती मिसाएर खानुपर्छ । यसले पेट सफा राख्न मद्दत गर्नुका साथै कलेजोमा रसको उत्पादनलाई बढाउँछ, जसबाट पाचन प्रक्रियामा मद्दत मिल्छ । कागतीमा रहेको एसिडले पाचनप्रणालीलाई मजबूत पार्न मद्दत गर्छ र अवान्छित विषाक्त पदार्थलाई बाहिर निकाल्छ । यसका अलावा महले एक एन्टीब्याक्टेरियलको रुपमा काम गर्छ र शरीरमा रहेको कुनै पनि प्रकारको संक्रमण हटाउँन मद्दत गर्छ ।
२. कब्जियत हटाउँछ तातोपानीमा मह र कागती मिसाएर खानाले कब्जियतलाई समेत निको पार्ट । यसले आँतलाई प्रोत्साहित गरेर दिसा खलास गर्नमा सहयोग गर्छ । यसका अलावा यसले आन्त्र म्युकसलाई बढावा दिन्छ । सुख्खा भएको दिसालाई भिजाउँछ । यसले दिसा गर्न सहयोग गर्छ ।
३. लिम्फेटिक सिस्टमको सफाईमा सहयोगी लिम्फेटिक सिस्टममा पानी र आवश्यक तरल पदार्थको कमी भएमा थकान महसुस हुन्छ । कब्जियत, सुत्न समस्या, उच्च या न्युन रक्तचाप, तनाव र मानसिक स्वास्थ्यमा असर पर्छ । बिहान–बिहान यो मिश्रण पिउनाले लिम्फेटिक सिस्टम सुख्खा हुन मद्दत गर्छ, जसबाट प्रतिरक्षा प्रणालीमा पनि सुधार हुन्छ ।
४. मुख स्वास्थ्यमा सुधार एसिडिक प्रकृतिको कागती, मह र तातो पानी पिउनाले मुख गन्हाउने समस्या समाधान हुन्छ । कागतीले आक्रामक ब्याक्टेरियालाई मारेर मुख शुद्ध गर्न मद्दत गर्छ । मुख गन्हाउने मुख्य कारण जिब्रोमा जमेको सेतो भाग (खाद्य तथा ब्याक्टेरियाका कारण यस्तो हुन्छ) पनि हो । कागतीसहितको यो मिश्रणले यस्तो सेतो भागलाई हटाएर मुख गन्हाउने समस्या प्राकृतिक रुपमा हटाउँछ ।
५. मूत्रबद्र्धक रुपमा कार्य गर्छ महमा शक्तिशाली एन्टीब्याक्टेरियल गुण हुन्छ । यसमा कैयौ प्रकारको संक्रमण हटाउने क्षमता हुन्छ । कागती, तातो पानी र महको मिश्रणले एक उत्कृष्ट मूत्रल (शरीरबाट पानी बाहिरनिकाल्ने तत्व) को रुपमा काम गर्छ । मूत्रमार्गलाई सफा गर्ने यो सबैभन्दा राम्रो तरिका हो । युटिआई या मूत्रमार्ग संक्रमणबाट पीडित महिलाका लागि यो मिश्रण वरदान साबित हुन्छ ।
६. इनर्जी लेबल बढाउँछ मह र तातो पानीको मिश्रणले शरीरमा इनर्जी वृद्धि गर्छ । शरीरमा बढी इनर्जी उत्पन्न हुँदा शरीरको मेटाबोलिज्म र कार्यप्रणालीमा वृद्धि हुन्छ । महले शरीरका अंगलाई ठीक ढंगबाट काम गर्न प्रेरित गर्छ । बिहान तातो पानी तथा कागतीका साथ मह लिनाले शरीर दिनभर उर्जावान बन्छ ।
७. तौल घटाउन उपयोगी मह, कागती र तातोपानीको मिश्रण सेवन गर्नाले भोक पनि कम लाग्छ । यसमा फाइबर पाइन्छ,जसले भोक र सुगर लेबललाई कम गरी पर्याप्त इनर्जी प्रदान गर्छ । यसैले नियमित रुपमा बिहान यसको सेवन गर्नाले दिनभर खाने खानामा पनि कमी हुन्छ । जसबाट तौल घटाउन पनि मद्दत मिल्छ ।
८. पोषक तत्व र भिटामिनले भरपूर मह र कागतीका साथ तातो पानी सेवन गर्दा शरीरका लागि एन्टीअक्सिडेन्ट, भिटामिन र अन्य पोषकतत्व पाइन्छ । यसका अलावा यसमा एन्टिइन्फ्लामेटोरी गुण पनि पाइन्छ । यसैले यसको सेवनले शरीरको रोगप्रतिरोधी प्रणाली मजबूत हुन्छ ।
९ . रोग प्रतिरोधी क्षमता मजबूत हुन्छ यसको नियमित सेवनले शरीरको प्रतिरोधी क्षमतामा वृद्धि हुन्छ । मह र कागतीमा भएको एन्टिअक्सिडेन्ट र अन्य पोषक तत्वले मौसम परिवर्तनसंगै हुने संक्रमणबाट पनि बचाउँछ ।
२. कब्जियत हटाउँछ तातोपानीमा मह र कागती मिसाएर खानाले कब्जियतलाई समेत निको पार्ट । यसले आँतलाई प्रोत्साहित गरेर दिसा खलास गर्नमा सहयोग गर्छ । यसका अलावा यसले आन्त्र म्युकसलाई बढावा दिन्छ । सुख्खा भएको दिसालाई भिजाउँछ । यसले दिसा गर्न सहयोग गर्छ ।
३. लिम्फेटिक सिस्टमको सफाईमा सहयोगी लिम्फेटिक सिस्टममा पानी र आवश्यक तरल पदार्थको कमी भएमा थकान महसुस हुन्छ । कब्जियत, सुत्न समस्या, उच्च या न्युन रक्तचाप, तनाव र मानसिक स्वास्थ्यमा असर पर्छ । बिहान–बिहान यो मिश्रण पिउनाले लिम्फेटिक सिस्टम सुख्खा हुन मद्दत गर्छ, जसबाट प्रतिरक्षा प्रणालीमा पनि सुधार हुन्छ ।
४. मुख स्वास्थ्यमा सुधार एसिडिक प्रकृतिको कागती, मह र तातो पानी पिउनाले मुख गन्हाउने समस्या समाधान हुन्छ । कागतीले आक्रामक ब्याक्टेरियालाई मारेर मुख शुद्ध गर्न मद्दत गर्छ । मुख गन्हाउने मुख्य कारण जिब्रोमा जमेको सेतो भाग (खाद्य तथा ब्याक्टेरियाका कारण यस्तो हुन्छ) पनि हो । कागतीसहितको यो मिश्रणले यस्तो सेतो भागलाई हटाएर मुख गन्हाउने समस्या प्राकृतिक रुपमा हटाउँछ ।
५. मूत्रबद्र्धक रुपमा कार्य गर्छ महमा शक्तिशाली एन्टीब्याक्टेरियल गुण हुन्छ । यसमा कैयौ प्रकारको संक्रमण हटाउने क्षमता हुन्छ । कागती, तातो पानी र महको मिश्रणले एक उत्कृष्ट मूत्रल (शरीरबाट पानी बाहिरनिकाल्ने तत्व) को रुपमा काम गर्छ । मूत्रमार्गलाई सफा गर्ने यो सबैभन्दा राम्रो तरिका हो । युटिआई या मूत्रमार्ग संक्रमणबाट पीडित महिलाका लागि यो मिश्रण वरदान साबित हुन्छ ।
६. इनर्जी लेबल बढाउँछ मह र तातो पानीको मिश्रणले शरीरमा इनर्जी वृद्धि गर्छ । शरीरमा बढी इनर्जी उत्पन्न हुँदा शरीरको मेटाबोलिज्म र कार्यप्रणालीमा वृद्धि हुन्छ । महले शरीरका अंगलाई ठीक ढंगबाट काम गर्न प्रेरित गर्छ । बिहान तातो पानी तथा कागतीका साथ मह लिनाले शरीर दिनभर उर्जावान बन्छ ।
७. तौल घटाउन उपयोगी मह, कागती र तातोपानीको मिश्रण सेवन गर्नाले भोक पनि कम लाग्छ । यसमा फाइबर पाइन्छ,जसले भोक र सुगर लेबललाई कम गरी पर्याप्त इनर्जी प्रदान गर्छ । यसैले नियमित रुपमा बिहान यसको सेवन गर्नाले दिनभर खाने खानामा पनि कमी हुन्छ । जसबाट तौल घटाउन पनि मद्दत मिल्छ ।
८. पोषक तत्व र भिटामिनले भरपूर मह र कागतीका साथ तातो पानी सेवन गर्दा शरीरका लागि एन्टीअक्सिडेन्ट, भिटामिन र अन्य पोषकतत्व पाइन्छ । यसका अलावा यसमा एन्टिइन्फ्लामेटोरी गुण पनि पाइन्छ । यसैले यसको सेवनले शरीरको रोगप्रतिरोधी प्रणाली मजबूत हुन्छ ।
९ . रोग प्रतिरोधी क्षमता मजबूत हुन्छ यसको नियमित सेवनले शरीरको प्रतिरोधी क्षमतामा वृद्धि हुन्छ । मह र कागतीमा भएको एन्टिअक्सिडेन्ट र अन्य पोषक तत्वले मौसम परिवर्तनसंगै हुने संक्रमणबाट पनि बचाउँछ ।
बियरलाई मात्रा मिलाएर सेवन गर्नाले शरीरलाई धेरै नै फाइदा पुर्याउने एक अध्ययनले देखाएको छ । डेली मेलमा प्रकाशित समाचार अनुसार बियर पिउँदै खेल खेल्ने पुरुषको आयु लामो हुन्छ ।
बियर पिउँदै काम गर्ने पुरुष अन्य पुरुषको तुलनामा सक्रिय हुने र उनीहरुको सामाजिक जीवन समेत राम्रो हुने हुँदा यसको सकारात्मक असर आयुमा पर्ने निश्कर्ष अनुसन्धानकर्ताहरुले निकालेका हुन् । खेल खेल्दै बियर पिउने पुरुषलाई तनाब कम हुने र उनीहरुलाई रोग पनि कम लाग्ने एक अध्ययनले देखाएको छ । बियर नपिउने र एकान्तमा रमाउने पुरुष रोगी हुने र उनीहरुको आयु समेत छोटो हुने अनुसन्धानकर्ताको दावी छ
बियर पिउँदै काम गर्ने पुरुष अन्य पुरुषको तुलनामा सक्रिय हुने र उनीहरुको सामाजिक जीवन समेत राम्रो हुने हुँदा यसको सकारात्मक असर आयुमा पर्ने निश्कर्ष अनुसन्धानकर्ताहरुले निकालेका हुन् । खेल खेल्दै बियर पिउने पुरुषलाई तनाब कम हुने र उनीहरुलाई रोग पनि कम लाग्ने एक अध्ययनले देखाएको छ । बियर नपिउने र एकान्तमा रमाउने पुरुष रोगी हुने र उनीहरुको आयु समेत छोटो हुने अनुसन्धानकर्ताको दावी छ
काठमाडौं : फेसबुकमा महिलाहरुको नक्कली पेज बनार्इ अश्लिल म्यासेज पठाउने एक युवालार्इ प्रहरीले पक्राउ गरेको छ ।
फेसबुकको फेक प्रोफाइलबाट अश्लिल शब्द लेखी महिलाहरुसँग यौनआकांक्षा राख्ने र मोबाइलको रिचार्ज कार्ड माग गरी धमक्याएको आरोपमा प्रहरीले नागार्जुन नगरपालिका-८ का ३३ वर्षीय उत्तम खड्कालार्इ प्रहरीले मंगलबार पक्राउ गरेको हो ।
आफूले मागेको कुरा नदिएमा अश्लिल तस्बिर र भिडियो पोष्ट गरिदिने धम्की दिँदै उनले महिलामाथि दुर्व्यबहार गरेको महानगरीय अपराध महाशाखाले हनुमानढोकाले जनाएको छ ।
उनीविरुद्ध विद्युतीय कारोवार ऐनअन्तर्गत कारबाहीका लागि बुधबार महानगरीय प्रहरी परिसर काठमाडौंमा बुझाइएको अपराध महाशाखाले जानकारी दिएको छ । www.annapurnapost.com
फेसबुकको फेक प्रोफाइलबाट अश्लिल शब्द लेखी महिलाहरुसँग यौनआकांक्षा राख्ने र मोबाइलको रिचार्ज कार्ड माग गरी धमक्याएको आरोपमा प्रहरीले नागार्जुन नगरपालिका-८ का ३३ वर्षीय उत्तम खड्कालार्इ प्रहरीले मंगलबार पक्राउ गरेको हो ।
आफूले मागेको कुरा नदिएमा अश्लिल तस्बिर र भिडियो पोष्ट गरिदिने धम्की दिँदै उनले महिलामाथि दुर्व्यबहार गरेको महानगरीय अपराध महाशाखाले हनुमानढोकाले जनाएको छ ।
उनीविरुद्ध विद्युतीय कारोवार ऐनअन्तर्गत कारबाहीका लागि बुधबार महानगरीय प्रहरी परिसर काठमाडौंमा बुझाइएको अपराध महाशाखाले जानकारी दिएको छ । www.annapurnapost.com
काठमाडौँ, १३ जेठ । गत बैशाख २९ गते दोलखा र सिन्धुपाल्चोक जिल्लाको सिमानामा दुर्घटनामा परेको अमेरिकी सेनाको हेलिकप्टर दुर्घटनास्थलमा थप एक जनाको मानव कंकाल भेटिएको छ ।
हेलिकप्टर दुर्घटना परेको इलाकामा निरन्तर सुरक्षा प्रदान गर्दै अनुसन्धानका लागि थप मद्दत पुग्ने प्रमाणहरुको खोजी गर्ने क्रममा दुर्घटनास्थलमा विगतमा नभेटिएको मानव अस्थिपन्जरको भाग फेला परेको नेपाली सेनाले जनाएको छ । आइतबार भेटिएको थप अस्थिपञ्जरलाई काठमाडौ ल्यार्ई परिक्षण कार्य शुरु गरिएको नेपाली सेनाले जनाएको छ ।
उक्त मानव कंकाल यसअघि नै संकलन गरिएको ८ जना (नेपाली सेनाका २ र अमेरिकी सेनाका ६ जना) बाहेकको हो वा अन्य व्यक्तिहरुको हो भन्ने पहिचान गर्न अमेरिकाको बिशेषज्ञ टोलीको सहायता लिई डिएनए परिक्षण तथा संयुक्त रुपमा अनुसन्धान गरी पत्ता लगाउने प्रक्रिया प्रारम्भ भइसकेको नेपाली सेनाले जनाएको छ ।
बैशाख २९ गतेको भूकम्पपछि उद्दारका लागि दोलखा उडेको नेपाली सेनाको हेलिकप्टर जेठ १ गते सिन्धुपाल्चोक र दोलखा जिल्लाको सिमानामा पर्ने कालिन्चोक डाँडाको उत्तरपूर्वी भेगमा दुर्घटनाग्रस्त अवस्थामा फेला परेको थियो ।
दुर्घटनाग्रस्त हेलिकप्टरमा दोलखा जिल्लाको लादुक र लामिडाँडा पाँच जना मानिस समेत परेको हुनसक्ने आशंका स्थानीयले गरेका छन् । उनीहरुलाई उपचारका लागि सिंगटी बजारबाट हेलिकप्टरले राखी ल्याइएपनि दोलखा र काठमाडौंका विभिन्न अस्पतालहरुमा खोजतलास गर्दा पनि अहिलेसम्म फेला नपरेको बताइएको छ । हराइरहेका भनिएका ५ जना व्यक्तिहरुको नेपाली सेना, स्थानिय प्रशासन र अन्य सुरक्षा निकायहरुबाट दोलखा, धुलिखेल, बनेपा र काठमाडौँका विभिन्न अस्पतालहरुमा बुझ्ने कार्य भइरहेकोमा अहिलेसम्म कुनै विवरणहरु प्राप्त नभएको सेनाले जनाएको छ । हराएका पाँच दोलखाली पनि अमेरिकी हेलिकप्टरमै परेको दाबी गरिरहँदा सोही दाबीलाई बल पुग्ने गरी आइतबार दुर्घटनास्थलमा मानव कंकाल भेटिएको हो ।
यद्यपि दुर्घटनाग्रस्त हेलिकप्टरमा नेपाल र अमेरिकाका सैनिकहरुबाहेक अन्य व्यक्तिहरु समेत भए, नभएकोे सम्बन्धमा अनुसन्धान भइरहेको सेनाको भनाइ छ ।
dainiknepal.com
हेलिकप्टर दुर्घटना परेको इलाकामा निरन्तर सुरक्षा प्रदान गर्दै अनुसन्धानका लागि थप मद्दत पुग्ने प्रमाणहरुको खोजी गर्ने क्रममा दुर्घटनास्थलमा विगतमा नभेटिएको मानव अस्थिपन्जरको भाग फेला परेको नेपाली सेनाले जनाएको छ । आइतबार भेटिएको थप अस्थिपञ्जरलाई काठमाडौ ल्यार्ई परिक्षण कार्य शुरु गरिएको नेपाली सेनाले जनाएको छ ।
उक्त मानव कंकाल यसअघि नै संकलन गरिएको ८ जना (नेपाली सेनाका २ र अमेरिकी सेनाका ६ जना) बाहेकको हो वा अन्य व्यक्तिहरुको हो भन्ने पहिचान गर्न अमेरिकाको बिशेषज्ञ टोलीको सहायता लिई डिएनए परिक्षण तथा संयुक्त रुपमा अनुसन्धान गरी पत्ता लगाउने प्रक्रिया प्रारम्भ भइसकेको नेपाली सेनाले जनाएको छ ।
बैशाख २९ गतेको भूकम्पपछि उद्दारका लागि दोलखा उडेको नेपाली सेनाको हेलिकप्टर जेठ १ गते सिन्धुपाल्चोक र दोलखा जिल्लाको सिमानामा पर्ने कालिन्चोक डाँडाको उत्तरपूर्वी भेगमा दुर्घटनाग्रस्त अवस्थामा फेला परेको थियो ।
दुर्घटनाग्रस्त हेलिकप्टरमा दोलखा जिल्लाको लादुक र लामिडाँडा पाँच जना मानिस समेत परेको हुनसक्ने आशंका स्थानीयले गरेका छन् । उनीहरुलाई उपचारका लागि सिंगटी बजारबाट हेलिकप्टरले राखी ल्याइएपनि दोलखा र काठमाडौंका विभिन्न अस्पतालहरुमा खोजतलास गर्दा पनि अहिलेसम्म फेला नपरेको बताइएको छ । हराइरहेका भनिएका ५ जना व्यक्तिहरुको नेपाली सेना, स्थानिय प्रशासन र अन्य सुरक्षा निकायहरुबाट दोलखा, धुलिखेल, बनेपा र काठमाडौँका विभिन्न अस्पतालहरुमा बुझ्ने कार्य भइरहेकोमा अहिलेसम्म कुनै विवरणहरु प्राप्त नभएको सेनाले जनाएको छ । हराएका पाँच दोलखाली पनि अमेरिकी हेलिकप्टरमै परेको दाबी गरिरहँदा सोही दाबीलाई बल पुग्ने गरी आइतबार दुर्घटनास्थलमा मानव कंकाल भेटिएको हो ।
यद्यपि दुर्घटनाग्रस्त हेलिकप्टरमा नेपाल र अमेरिकाका सैनिकहरुबाहेक अन्य व्यक्तिहरु समेत भए, नभएकोे सम्बन्धमा अनुसन्धान भइरहेको सेनाको भनाइ छ ।
dainiknepal.com
दादमा एक चिकित्सकिय अवस्था हो जसले छालामा असर पुर्याउँछ । साना बच्चाबच्ची तथा केटाकेटीमा यो समस्या प्रायजसो देखिन्छ । यद्धपि, चिकित्सकहरुका अनुसार, यो समस्या अधबैशे तथा उमेर पुगेका मानिसहरुमा पनि देखिन्छ ।
यो रोग शरीरको केही निश्चित भागमा देखा पर्छ । हुनत एगजिमालाई यसको आकार, प्रकार र रुपअनुसार बेग्ला बेग्लै नामाकरण गरिएको छ । तर पनि दाद तथा एगजिमा भनेको एउटा चिलाउने रोग हो ।
एगजिमा तथा दाद लागेको स्थानमा स्वभाविक रुपमा चिलाउने गर्छ । कुनैकुनै बेला यसले त आजितै पार्छ र यसलाई नचिलाए सम्म मन शान्तै हुँदैन । नियमित चिलाउने गरेमा यो सुनिने र रगत समेत आउने गर्छ । यो खुला घाउ त्यसपछि संक्रमण र सुनिन्छ । आज हामीले जानकारी गराउन लागेको प्राक्रितिक उपचारले एगजिमालाई सहजै पराजित गर्छ भन्ने विश्वास अनुसन्धानले देखाइसकेको छ ।
आवश्यक सरदाम:
१. नरिवलको तेल
विशेषज्ञहरुका अनुसार, नरिवलको तेलमा एन्टीमाइक्रोबायल, एन्टीओक्सीडन्ड, एन्टीबाकटेरियल र एन्टीफंगल गुण भएकाले एगजिमा रोकथाममा यसले अचुक भुमिका खेल्छ । एगजिमा भएको ठाउँमा नरिवलको तेल दल्नुहोस् र हल्का मसाज गर्नुहोस् । यो प्रक्रिया दिनको ३(४ पटक दोहोर्याउँनहोस् ।
२. एलोभेरा
एलोभेरा एगजिमा रोगमा अति उत्तम ओखती हो । एलोभेराको जेल घाउ भएको ठाउँमा दल्नुहोस् र यसलाई कही घण्टाका लागि त्यसै छाडी दिनुहोस् ।
३. हरियो चिया
हरियो चियामा विषादी नाषक गुण प्रयाप्त मात्रामा पाइने भएकोले यो पउिने गर्नाले एगजिमा सँचो भएर जान्छ ।
४. मह
बैज्ञानिकहरुका अनुसार, महमा एक प्रकारको एन्टीसेप्टीक गुण हुन्छ । दुई चम्चा माहुरीको मह र दुई चम्चा जैतुनको तेललाई एउटा सानो ससप्यानमा राखेर मिसाउनुस् । अव यो मिश्रणलाई एगजीमा भएको ठाउँमा दल्नुस्। यसो गर्नाले एगजीमा का कारणबाट हुने रातो र टाटे दाग सहजै हराएर जान्छ ।
५. हाडेबदामको पात
हाडेबदामको केही पातलाई पिन्नुस् । अव यसलाई थोरै पानीमा खन्याउनुस् र पेस्ट तयार पार्नुहोस् । ओखती तयार भयो । अव यो ओखती एगजीमा भएको ठाउँमा दल्नुहोस् । यसले घाउलाई निको पार्छ ।
यो रोग शरीरको केही निश्चित भागमा देखा पर्छ । हुनत एगजिमालाई यसको आकार, प्रकार र रुपअनुसार बेग्ला बेग्लै नामाकरण गरिएको छ । तर पनि दाद तथा एगजिमा भनेको एउटा चिलाउने रोग हो ।
एगजिमा तथा दाद लागेको स्थानमा स्वभाविक रुपमा चिलाउने गर्छ । कुनैकुनै बेला यसले त आजितै पार्छ र यसलाई नचिलाए सम्म मन शान्तै हुँदैन । नियमित चिलाउने गरेमा यो सुनिने र रगत समेत आउने गर्छ । यो खुला घाउ त्यसपछि संक्रमण र सुनिन्छ । आज हामीले जानकारी गराउन लागेको प्राक्रितिक उपचारले एगजिमालाई सहजै पराजित गर्छ भन्ने विश्वास अनुसन्धानले देखाइसकेको छ ।
आवश्यक सरदाम:
१. नरिवलको तेल
विशेषज्ञहरुका अनुसार, नरिवलको तेलमा एन्टीमाइक्रोबायल, एन्टीओक्सीडन्ड, एन्टीबाकटेरियल र एन्टीफंगल गुण भएकाले एगजिमा रोकथाममा यसले अचुक भुमिका खेल्छ । एगजिमा भएको ठाउँमा नरिवलको तेल दल्नुहोस् र हल्का मसाज गर्नुहोस् । यो प्रक्रिया दिनको ३(४ पटक दोहोर्याउँनहोस् ।
२. एलोभेरा
एलोभेरा एगजिमा रोगमा अति उत्तम ओखती हो । एलोभेराको जेल घाउ भएको ठाउँमा दल्नुहोस् र यसलाई कही घण्टाका लागि त्यसै छाडी दिनुहोस् ।
३. हरियो चिया
हरियो चियामा विषादी नाषक गुण प्रयाप्त मात्रामा पाइने भएकोले यो पउिने गर्नाले एगजिमा सँचो भएर जान्छ ।
४. मह
बैज्ञानिकहरुका अनुसार, महमा एक प्रकारको एन्टीसेप्टीक गुण हुन्छ । दुई चम्चा माहुरीको मह र दुई चम्चा जैतुनको तेललाई एउटा सानो ससप्यानमा राखेर मिसाउनुस् । अव यो मिश्रणलाई एगजीमा भएको ठाउँमा दल्नुस्। यसो गर्नाले एगजीमा का कारणबाट हुने रातो र टाटे दाग सहजै हराएर जान्छ ।
५. हाडेबदामको पात
हाडेबदामको केही पातलाई पिन्नुस् । अव यसलाई थोरै पानीमा खन्याउनुस् र पेस्ट तयार पार्नुहोस् । ओखती तयार भयो । अव यो ओखती एगजीमा भएको ठाउँमा दल्नुहोस् । यसले घाउलाई निको पार्छ ।
सप्तरी : मंगलबार इटहरीमा पक्राउ परेका सिके राउतलाई सप्तरी प्रहरीले राजविराज ९ स्थित उनको घरमा लगेर छोडेको छ ।
इटहरीस्थित एरिना टेलिभिजनमा अन्तरवार्ता दिन आएका राउतलाई प्रहरीले पक्राउ गरेको थियो । सामान्य सोधपूछपछि सुनसरी प्रहरीले मंगलबार राति नै सप्तरी प्रहरीलाई बुझाएको थियो ।
प्रहरीले राउतलाई घरमा लगेर छोडेको सप्तरी प्रहरीका इन्स्पेक्टर चक्र बस्नेतले अन्नपूर्ण अनलाइनलाई बताए ।राष्ट्रिय एकता र अखण्डताविरुद्धको अभियानमा लागेको भन्दै प्रहरीले यसअघि पनि राउत पटकपटक पक्राउ परेर छुटेका थिए।
annapurnapost.com
इटहरीस्थित एरिना टेलिभिजनमा अन्तरवार्ता दिन आएका राउतलाई प्रहरीले पक्राउ गरेको थियो । सामान्य सोधपूछपछि सुनसरी प्रहरीले मंगलबार राति नै सप्तरी प्रहरीलाई बुझाएको थियो ।
प्रहरीले राउतलाई घरमा लगेर छोडेको सप्तरी प्रहरीका इन्स्पेक्टर चक्र बस्नेतले अन्नपूर्ण अनलाइनलाई बताए ।राष्ट्रिय एकता र अखण्डताविरुद्धको अभियानमा लागेको भन्दै प्रहरीले यसअघि पनि राउत पटकपटक पक्राउ परेर छुटेका थिए।
annapurnapost.com
कपिलवस्तु, १३ जेठ– जिल्ला दैवी प्रकोप उद्धार समितिले गत वैशाख १२ गते आएको विनाशकारी भूकम्पमा कपिलवस्तु जिल्लाका १६ व्यक्तिको मृत्यु र १२ जना बेपत्ता र छजना घाइते भएको तथ्याङ्क सार्वजनिक गरेको छ ।
मजदुरीका लागि रसुवाको हाँकु गाविस– ७ स्थित मैलुङ हाइड्रोपावरमा गएका विनाशकारी भूकम्पमा परी मृत्यु हुनेमा शिवराज नगरपालिका– ११ हल्लानगरका १० जना, सोही नगरपालिका–३ का दुईजना, गुगौली गाविसका तीनजना तथा बलुहवा गाविसका एक जनाको मृत्यु भएको पुष्टी भएको छ ।
उनीहरुको काम गरिरहेको अवस्थामा पुरिएर मृत्यु भएको हो । मृत्यु हुनेमा हल्लानगरका एकै परिवारका चारजना – दीपक रानामगर, उनकी श्रीमती हर्कमाया, भाउजु मीना र भतिजा सुमन रहेका छन् ।
यस्तै, हल्लानगरकै जयमाया बुढामगर, भीमबहादुर बुढामगर, रोजन पुन, गगन सिंह घर्ती, शिवराज नगरपालिका– ३ की दिलमाया बिक र दिलबहादुर खड्काको भुकम्पमा परी मृत्यु भएको थियो । यसैगरी, गुगौली–१ का जितेन्द्र बिक, सुशील शाही, मीन बहादुर रोका र गुगौली–३ का दिलबहादुर खड्काको मृत्यु भएको थियो ।
यसैगरी, वैदेशिक रोजगारीका लागि कुवेत जान घरबाट हिँडेका बलुहवा गाविस– ५ शिहोरवाका राजेश यादव र चेतराम तेलीको पनि काठमाण्डुमा मृत्यु भएको थियो । काठमाण्डुको बानेश्वरस्थित न्यू जनसेवा गेस्टहाउसको चौथो तलामा बसेका उनीहरुको भूकम्पले घर ढलेर थिच्दा मृत्यु भएको थियो ।
बेपत्ता भएकाहरु जीवित हुने सम्भावना नरहे पनि हालसम्म उनीहरुको शव भने फेला परेको छैन । मैलुङ हाइड्रोपावरमा कामको सिलसिलामा गएको बेला भूकम्पमा परी घाइते भए पनि हल्लानगरका गोपाल श्रेष्ठ, मानसिंह घर्ती र नरेश्वर कंडेल बाँच्न सफल भएका थिए ।
भूकम्पको केही दिनपछि नै उनीहरु आप्mनो घर फर्केका थिए । भूकम्पमा ज्यान गुमाएका र बेपत्ता भएकाको परिवारले हालसम्म सरकारीस्तरबाट कुनै राहत र किरिया खर्च समेत पाएका छैनन् ।
उता गत वैशाख १२ गतेको भूकम्पमा जिल्लाका २०३ वटा संरचनामा क्षति पुगेको तथ्याङ्क सार्वजनिक गरिएको छ । जसमा ५१ वटा विद्यालय, २७ सरकारी कार्यालय, ३४ सङ्घ संस्थाका भवन र ९१ निजी घरमा क्षति पुगेको छ । जिल्लामा भूकम्पले ती संरचनामा आंशिक मात्र क्षति गरेको थियो ।
भूकम्पबाट भवन, कोठा, पर्खाल चर्किएका छन् । क्षति पुगेका संरचनाको प्राविधिक कार्यालय, नगरपालिकाको प्राविधिकले निरीक्षणसमेत सुरु गरेको प्रमुख जिल्ला अधिकारी विनोदकुमार सिंहले बताए ।
भूकम्पबाट जिल्लामा तीनजना सामान्य घाइते भएका थिए ।
भूकम्पपीडितका लागि नेपाली सेनाबाट १९ लाख ४८ हजार, १६ वटा व्यक्ति र संस्थाबाट सात लाख ७८ हजार, १८ सरकारी कार्यालयबाट रु २० लाख १४ हजार, नेपाल प्रहरीबाट १५ लाख ३१ हजार प्रधानमन्त्री राहत कोषमा जम्मा गरिएको थियो । सशस्त्र प्रहरी, भन्सार बाट एक लाख १९ हजार, सशस्त्र प्रहरी चन्द्रौटाबाट १३ लाख ३९ हजार, सशस्त्र सीमा सुरक्षा कार्यालयबाट रु सात लाख १४ हजार, व्यक्ति र कार्यालय गरी ३४ जनाबाट २७ लाख ५८ हजार कोषमा जम्मा गरिएको थियो ।
कपिलवस्तुमा विभिन्न १८ व्यक्ति, संस्था, समुदायबाट सङ्कलन भएको राहत भूकम्प प्रभावित नौ जिल्लामा पठाइएको थियो । गोरखा, सिन्धुपाल्चोक, मकवानपुर, दोलखा, धादिङ, काठमाण्डु, काभ्रेलगायतका जिल्लामा चामल, दाल, पिठो, तेल औषधिलगायतका राहत सामग्री पठाइएको थियो ।
kathmandutoday.com
मजदुरीका लागि रसुवाको हाँकु गाविस– ७ स्थित मैलुङ हाइड्रोपावरमा गएका विनाशकारी भूकम्पमा परी मृत्यु हुनेमा शिवराज नगरपालिका– ११ हल्लानगरका १० जना, सोही नगरपालिका–३ का दुईजना, गुगौली गाविसका तीनजना तथा बलुहवा गाविसका एक जनाको मृत्यु भएको पुष्टी भएको छ ।
उनीहरुको काम गरिरहेको अवस्थामा पुरिएर मृत्यु भएको हो । मृत्यु हुनेमा हल्लानगरका एकै परिवारका चारजना – दीपक रानामगर, उनकी श्रीमती हर्कमाया, भाउजु मीना र भतिजा सुमन रहेका छन् ।
यस्तै, हल्लानगरकै जयमाया बुढामगर, भीमबहादुर बुढामगर, रोजन पुन, गगन सिंह घर्ती, शिवराज नगरपालिका– ३ की दिलमाया बिक र दिलबहादुर खड्काको भुकम्पमा परी मृत्यु भएको थियो । यसैगरी, गुगौली–१ का जितेन्द्र बिक, सुशील शाही, मीन बहादुर रोका र गुगौली–३ का दिलबहादुर खड्काको मृत्यु भएको थियो ।
यसैगरी, वैदेशिक रोजगारीका लागि कुवेत जान घरबाट हिँडेका बलुहवा गाविस– ५ शिहोरवाका राजेश यादव र चेतराम तेलीको पनि काठमाण्डुमा मृत्यु भएको थियो । काठमाण्डुको बानेश्वरस्थित न्यू जनसेवा गेस्टहाउसको चौथो तलामा बसेका उनीहरुको भूकम्पले घर ढलेर थिच्दा मृत्यु भएको थियो ।
बेपत्ता भएकाहरु जीवित हुने सम्भावना नरहे पनि हालसम्म उनीहरुको शव भने फेला परेको छैन । मैलुङ हाइड्रोपावरमा कामको सिलसिलामा गएको बेला भूकम्पमा परी घाइते भए पनि हल्लानगरका गोपाल श्रेष्ठ, मानसिंह घर्ती र नरेश्वर कंडेल बाँच्न सफल भएका थिए ।
भूकम्पको केही दिनपछि नै उनीहरु आप्mनो घर फर्केका थिए । भूकम्पमा ज्यान गुमाएका र बेपत्ता भएकाको परिवारले हालसम्म सरकारीस्तरबाट कुनै राहत र किरिया खर्च समेत पाएका छैनन् ।
उता गत वैशाख १२ गतेको भूकम्पमा जिल्लाका २०३ वटा संरचनामा क्षति पुगेको तथ्याङ्क सार्वजनिक गरिएको छ । जसमा ५१ वटा विद्यालय, २७ सरकारी कार्यालय, ३४ सङ्घ संस्थाका भवन र ९१ निजी घरमा क्षति पुगेको छ । जिल्लामा भूकम्पले ती संरचनामा आंशिक मात्र क्षति गरेको थियो ।
भूकम्पबाट भवन, कोठा, पर्खाल चर्किएका छन् । क्षति पुगेका संरचनाको प्राविधिक कार्यालय, नगरपालिकाको प्राविधिकले निरीक्षणसमेत सुरु गरेको प्रमुख जिल्ला अधिकारी विनोदकुमार सिंहले बताए ।
भूकम्पबाट जिल्लामा तीनजना सामान्य घाइते भएका थिए ।
भूकम्पपीडितका लागि नेपाली सेनाबाट १९ लाख ४८ हजार, १६ वटा व्यक्ति र संस्थाबाट सात लाख ७८ हजार, १८ सरकारी कार्यालयबाट रु २० लाख १४ हजार, नेपाल प्रहरीबाट १५ लाख ३१ हजार प्रधानमन्त्री राहत कोषमा जम्मा गरिएको थियो । सशस्त्र प्रहरी, भन्सार बाट एक लाख १९ हजार, सशस्त्र प्रहरी चन्द्रौटाबाट १३ लाख ३९ हजार, सशस्त्र सीमा सुरक्षा कार्यालयबाट रु सात लाख १४ हजार, व्यक्ति र कार्यालय गरी ३४ जनाबाट २७ लाख ५८ हजार कोषमा जम्मा गरिएको थियो ।
कपिलवस्तुमा विभिन्न १८ व्यक्ति, संस्था, समुदायबाट सङ्कलन भएको राहत भूकम्प प्रभावित नौ जिल्लामा पठाइएको थियो । गोरखा, सिन्धुपाल्चोक, मकवानपुर, दोलखा, धादिङ, काठमाण्डु, काभ्रेलगायतका जिल्लामा चामल, दाल, पिठो, तेल औषधिलगायतका राहत सामग्री पठाइएको थियो ।
kathmandutoday.com
भूकम्प कति भयानक हुन सक्छ भन्ने कुरा बैशाख १२ गते शनिबार मध्यान्नमा गएको भुकम्पबाट हामी सबैले अनुभुत गरेका छौं । खासगरी मुख्य भूकम्पपछि त्यसपछि आउने aftershock अर्थात पराकम्पनले समेत मानसिक तनाव र क्षति गर्ने कुरा पनि देखिइसक्यो ।
यहाँ हामीले भुकम्पको समयमा गर्न नहुने ९ गल्तीको विषयमा चर्चा गरेका छौं ।
१ झ्यालको छेउँमा नबस्नुस्
भूकम्प गएपछि बाहिर के भो वा के भैरहेको छ भन्ने कुरामा जिज्ञासा लागे पनि झ्यालको छेउँमा उँभिनु भुल हुन्छ । यो समयमा जे भएपनि झ्यालको छेउँमा नबस्नुस् । त्यसैगरी ठूलो शिशा वा सानो पर्खाल छेउँ समेत नउठ्नुस् ।
२ बिजुलीको तार मुनि नबस्नुस्
भूकम्प गएपछि वा गइरहेको समयमा विजुली अन गर्न नखोज्नुस् । त्यति मात्र होइन विजुलीको तार भएको ठाउँमा पनि नबस्नुस् । भूकम्पको धक्का रोकिएपछि घर बाहिर खुला ठाउँमा बस्न जानु बुद्धीमानी हुन्छ ।
३ हतारमा नभाग्नुस्
भूकम्प आएपछि खुला ठाउँमा जानु पर्छ भन्दैमा कतिपय मानिसहरु हतारमा खुला ठाउँ खोज्दै भाग्ने गल्ती गर्छन् । त्यसो गर्दा सुरक्षित हुनुको साटो उल्टो मृत्यु हुने खतरा हुन्छ । अधिकाँश भूकम्पमा हतारमा भाग्न खोज्दा ठूलो संख्यामा मानिसको मृत्यु भएको तथ्याङ्क छ ।
४ टेबुलमा नचढ्नुस्
भुकम्प आएको समयमा डेस्क माथि होइन मुनी बस्नु पर्छ । डेस्कमाथि चढ्ने भूल भूकम्प आउँदा गर्नु हुँदैन । कुनै टेबुल नजिक छ भने त्यसको मुनी छिर्नुस् ।
५ एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा जाने हतार नगर्नुस्
भूकम्पपछि कतिपय मानिस घर भित्रै पनि एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा जान हतार गर्छन् । कमसेकम भूकम्प नरोकिए सम्म तपाइँ जाहा हुनु हुन्छ त्यहीँ रोकिनुस् । यदि तपाइँ भन्दा माथिको कुनै कुरा खस्यो भने मात्र एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा सर्नुस् ।
६ ओच्छ्यानमा भए नउठ्नुस्
मानिसहरु सुतिरहेको समयमा भूकम्प भयो भने उठेर भागि हाल्ने विचार गर्छन् । यो गर्नु गल्ती हो । भूकम्प भएको समयमा सुतिरहेको भए नउठ्नुस् । बरु तपाइँको टाउँकोमा सिरानी राख्नुस् । तपाइँ भन्दा माथि कुनै विद्युतीय सामग्री भए त्यो खस्ने खतरा हुने हुँदा शिरानीले टाउको जोगाउन मद्दत गर्छ ।
७ लिफ्ट नचढ्नुस्
भूकम्पको समयमा लिफ्ट चढ्ने गल्ति हुँदैन । माथि जानु पर्यो भने भर्याङ्को प्रयोग गर्नुस् । अझ कतिपय अवस्थामा भूकम्पका कारण अकस्मात विजुली अवरुद्ध हुने हुँदा लिफ्टमै फस्ने समेत खतरा हुन्छ ।
८ पुलमा गाडी वा वाइक चलाउने गल्ती नगर्नुस्
भूकम्प गैरहेको समयमा वा गैसकेपछि बाटोमा हुनु हुन्छ र नजिकै पुल छ भने गाडी वा वाइक जे भएपनि केही बेर रोक्नुस् । पुलमाथि भूकम्पको समयमा सवारी चलाउनु गलत काम हो । किन भने भूकम्पले पुल जस्ता संरचना भत्किने वा भाँचिने खतरा उच्च हुन्छ । बरु बाइक वा कार रोकेर रुख मुनी जानुस् ।
९ सलाइ नकोर्नुस्
भूकम्पको समयमा तत्काल तपाइँलाई तनाव हुन सक्छ र चुरोट खाने बानी छ भने चुरोट सल्काउन मन पनि लाग्न सक्छ । तर एक छिन विचार गर्नुस् तपाइँको नजिकै भूकम्पका कारण ग्यास वा कुनै विष्फोटक लिक भैरहेको हुन सक्छ । सलाइ कोर्नु अघि सबै कुराको विचार गर्नुस् ।
१० गुहार भनेर चिच्याउनु अघि सोंच्नुस्
मानिसहरु भूकम्पमा परेपछि आत्तिएर चिच्याउँछन् । भग्नावशेषमा भएपनि भर्खरै गएको भूकम्पका कारण उत्पन्न धुलो धुवाँले तपाइँको स्वास प्रश्वास नै खतरामा पार्न सक्ने हुँदा चिच्याउनु अघि विचार गर्नुस् । अरुलाई जानकारी दिन अन्य केही माध्यम प्रयोग गर्नुस् ।
यो जानकारी अमेरिकाको संघीय आपतकालीन ब्यवस्थापन एजेन्सीबाट साभार गरिएको हो ।
यहाँ हामीले भुकम्पको समयमा गर्न नहुने ९ गल्तीको विषयमा चर्चा गरेका छौं ।
१ झ्यालको छेउँमा नबस्नुस्
भूकम्प गएपछि बाहिर के भो वा के भैरहेको छ भन्ने कुरामा जिज्ञासा लागे पनि झ्यालको छेउँमा उँभिनु भुल हुन्छ । यो समयमा जे भएपनि झ्यालको छेउँमा नबस्नुस् । त्यसैगरी ठूलो शिशा वा सानो पर्खाल छेउँ समेत नउठ्नुस् ।
२ बिजुलीको तार मुनि नबस्नुस्
भूकम्प गएपछि वा गइरहेको समयमा विजुली अन गर्न नखोज्नुस् । त्यति मात्र होइन विजुलीको तार भएको ठाउँमा पनि नबस्नुस् । भूकम्पको धक्का रोकिएपछि घर बाहिर खुला ठाउँमा बस्न जानु बुद्धीमानी हुन्छ ।
३ हतारमा नभाग्नुस्
भूकम्प आएपछि खुला ठाउँमा जानु पर्छ भन्दैमा कतिपय मानिसहरु हतारमा खुला ठाउँ खोज्दै भाग्ने गल्ती गर्छन् । त्यसो गर्दा सुरक्षित हुनुको साटो उल्टो मृत्यु हुने खतरा हुन्छ । अधिकाँश भूकम्पमा हतारमा भाग्न खोज्दा ठूलो संख्यामा मानिसको मृत्यु भएको तथ्याङ्क छ ।
४ टेबुलमा नचढ्नुस्
भुकम्प आएको समयमा डेस्क माथि होइन मुनी बस्नु पर्छ । डेस्कमाथि चढ्ने भूल भूकम्प आउँदा गर्नु हुँदैन । कुनै टेबुल नजिक छ भने त्यसको मुनी छिर्नुस् ।
५ एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा जाने हतार नगर्नुस्
भूकम्पपछि कतिपय मानिस घर भित्रै पनि एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा जान हतार गर्छन् । कमसेकम भूकम्प नरोकिए सम्म तपाइँ जाहा हुनु हुन्छ त्यहीँ रोकिनुस् । यदि तपाइँ भन्दा माथिको कुनै कुरा खस्यो भने मात्र एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा सर्नुस् ।
६ ओच्छ्यानमा भए नउठ्नुस्
मानिसहरु सुतिरहेको समयमा भूकम्प भयो भने उठेर भागि हाल्ने विचार गर्छन् । यो गर्नु गल्ती हो । भूकम्प भएको समयमा सुतिरहेको भए नउठ्नुस् । बरु तपाइँको टाउँकोमा सिरानी राख्नुस् । तपाइँ भन्दा माथि कुनै विद्युतीय सामग्री भए त्यो खस्ने खतरा हुने हुँदा शिरानीले टाउको जोगाउन मद्दत गर्छ ।
७ लिफ्ट नचढ्नुस्
भूकम्पको समयमा लिफ्ट चढ्ने गल्ति हुँदैन । माथि जानु पर्यो भने भर्याङ्को प्रयोग गर्नुस् । अझ कतिपय अवस्थामा भूकम्पका कारण अकस्मात विजुली अवरुद्ध हुने हुँदा लिफ्टमै फस्ने समेत खतरा हुन्छ ।
८ पुलमा गाडी वा वाइक चलाउने गल्ती नगर्नुस्
भूकम्प गैरहेको समयमा वा गैसकेपछि बाटोमा हुनु हुन्छ र नजिकै पुल छ भने गाडी वा वाइक जे भएपनि केही बेर रोक्नुस् । पुलमाथि भूकम्पको समयमा सवारी चलाउनु गलत काम हो । किन भने भूकम्पले पुल जस्ता संरचना भत्किने वा भाँचिने खतरा उच्च हुन्छ । बरु बाइक वा कार रोकेर रुख मुनी जानुस् ।
९ सलाइ नकोर्नुस्
भूकम्पको समयमा तत्काल तपाइँलाई तनाव हुन सक्छ र चुरोट खाने बानी छ भने चुरोट सल्काउन मन पनि लाग्न सक्छ । तर एक छिन विचार गर्नुस् तपाइँको नजिकै भूकम्पका कारण ग्यास वा कुनै विष्फोटक लिक भैरहेको हुन सक्छ । सलाइ कोर्नु अघि सबै कुराको विचार गर्नुस् ।
१० गुहार भनेर चिच्याउनु अघि सोंच्नुस्
मानिसहरु भूकम्पमा परेपछि आत्तिएर चिच्याउँछन् । भग्नावशेषमा भएपनि भर्खरै गएको भूकम्पका कारण उत्पन्न धुलो धुवाँले तपाइँको स्वास प्रश्वास नै खतरामा पार्न सक्ने हुँदा चिच्याउनु अघि विचार गर्नुस् । अरुलाई जानकारी दिन अन्य केही माध्यम प्रयोग गर्नुस् ।
यो जानकारी अमेरिकाको संघीय आपतकालीन ब्यवस्थापन एजेन्सीबाट साभार गरिएको हो ।
१३ जेठ, काठमाडौं ।
बुधबार सूनको मूल्यमा प्रतितोला २ सयले गिरावट आएको छ ।
मंगलबार प्रति तोला ५२ हजार ५ सय रुपैयाँमा खरिद विक्री भएको सुन बुधबार २ सय रुपैयाँले घटेर ५२ हजार ३ सय रुपैयाँमा खरिद विक्री भैरहेको सुनचाँदी ब्यवसायी महासंघले जनाएको छ ।
चाँदीको मूल्यमा पनि प्रति तोला ५ रुपैयाँ गिरावट आएको महासंघले जानकारी दिएको छ । चाँदी प्रतितोला ७ सय ३० रुपैयाँमा कारोवार भैरहेको छ ।
बुधबार सूनको मूल्यमा प्रतितोला २ सयले गिरावट आएको छ ।
मंगलबार प्रति तोला ५२ हजार ५ सय रुपैयाँमा खरिद विक्री भएको सुन बुधबार २ सय रुपैयाँले घटेर ५२ हजार ३ सय रुपैयाँमा खरिद विक्री भैरहेको सुनचाँदी ब्यवसायी महासंघले जनाएको छ ।
चाँदीको मूल्यमा पनि प्रति तोला ५ रुपैयाँ गिरावट आएको महासंघले जानकारी दिएको छ । चाँदी प्रतितोला ७ सय ३० रुपैयाँमा कारोवार भैरहेको छ ।
१३ जेठ, काठमाडौं ।
काठमाडौं आसपासका क्षेत्रमा बुधबार दिउसो १ बजे १६ मिनेटमा शक्तिशाली पराकम्पन महसुस भएको छ । १ घण्टाको फरकमा दोश्रो पराकम्पन महसुस गरिएको हो ।
यसको केन्द्र विन्दु र क्षमता भने आउन बाँकी नै छ ।
राजधानीमा शक्तिशाली झट्का महसुस भएपछि राजधानीमा मानिसहरु पुनः सडकमा निस्केको देखिएको छ ।
बैशाख १२ को विनाशकारी भूकम्प भएको १ महिना पुरा भइसक्दा पनि पराकम्पन रोकिएको छैन । आज पनि मध्यान्न १२ बजेर ३ मिनेटमा दोलखालाई केन्द्र बनाएर ४ दशमल २ रेक्टर स्केलको भूकम्प भएको थियो ।
पराकम्पनको क्रम कम भएपनि पूर्ण रोकिएको छैन । पराकम्पन जाने क्रम सुस्त भने बनेको छ ।
यस अघि हिँजो पनि निरन्तर ५ पराकम्प भएको राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ । अव पराकम्पनको क्रम पनि कम हुने विज्ञहरुले बताएका छन् ।www.nepaliheadlines.com
काठमाडौं आसपासका क्षेत्रमा बुधबार दिउसो १ बजे १६ मिनेटमा शक्तिशाली पराकम्पन महसुस भएको छ । १ घण्टाको फरकमा दोश्रो पराकम्पन महसुस गरिएको हो ।
यसको केन्द्र विन्दु र क्षमता भने आउन बाँकी नै छ ।
राजधानीमा शक्तिशाली झट्का महसुस भएपछि राजधानीमा मानिसहरु पुनः सडकमा निस्केको देखिएको छ ।
बैशाख १२ को विनाशकारी भूकम्प भएको १ महिना पुरा भइसक्दा पनि पराकम्पन रोकिएको छैन । आज पनि मध्यान्न १२ बजेर ३ मिनेटमा दोलखालाई केन्द्र बनाएर ४ दशमल २ रेक्टर स्केलको भूकम्प भएको थियो ।
पराकम्पनको क्रम कम भएपनि पूर्ण रोकिएको छैन । पराकम्पन जाने क्रम सुस्त भने बनेको छ ।
यस अघि हिँजो पनि निरन्तर ५ पराकम्प भएको राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ । अव पराकम्पनको क्रम पनि कम हुने विज्ञहरुले बताएका छन् ।www.nepaliheadlines.com
बागलुङ, १३ जेठ । बागलुङमा गर्भवती महिलालाई मोटरसाइकलमा राखेर बलात्कार भएको छ ।
मोटरसाइलमा जंगलमा लगेर बलात्कार गरेपछि बागलुङ हरिचौरका सुमन थापा साढे दुई वर्षको लागि जेलको चिसो छिडीमा पुगेका छन् ।
२८ वर्षिय थापाले हिलकी एक गर्भवती महिलालाई भूसुनीको जंगलमा लगेर बलात्कार गरेका थिए । विगत सात महिनादेखि विचाराधिन रहेको उक्त मुद्दा थापालाई दुई वर्ष ६ महिनाको कैद सजाय सुनाउँदै मंगलबार फैसला भएको हो । बलात्कारपछि पीडित महिलाको उजुरीको आधारमा थापालाइ प्रहरीले पक्राउ गरेको थियो ।
यसरी भएको थियो बलात्कार
थापा २०७१ कात्तिक २९ गते ससुराली पुगेर हिलको घुसमेली बजारबाट हरिचौर घर फर्कदै थिए । त्यसै समय ती गर्भवती महिला नियमित स्वास्थ्य परीक्षणको लागि स्वास्थ्य चौकी जाँदै थिईन् ।
थापाले ती महिलालाई आफ्नो मोटरसाइकलमा पुर्याइदिने भन्दै मोटर साइकलको पछाडी राखेर दौडाए । स्वास्थ्य परिक्षण पनि सकियो । महिला फर्कने क्रममा थापाले भुसुनीको जंगलमा लगेर जबरजस्ती बलात्कार गरे ।
ती महिलाले दुई दिनपछि मात्र जिल्ला प्रहरी कार्यालय बागलुङमा आफुमाथि बलत्कार भएको भन्दै उजुरी दिएकी थिईन । दोषी ठहरिएका थापाले भने दुबैको मन्जुरीमा शारीरिक सम्बन्ध राखेको दाबी गरेका थिए ।
dainiknepal.com
मोटरसाइलमा जंगलमा लगेर बलात्कार गरेपछि बागलुङ हरिचौरका सुमन थापा साढे दुई वर्षको लागि जेलको चिसो छिडीमा पुगेका छन् ।
२८ वर्षिय थापाले हिलकी एक गर्भवती महिलालाई भूसुनीको जंगलमा लगेर बलात्कार गरेका थिए । विगत सात महिनादेखि विचाराधिन रहेको उक्त मुद्दा थापालाई दुई वर्ष ६ महिनाको कैद सजाय सुनाउँदै मंगलबार फैसला भएको हो । बलात्कारपछि पीडित महिलाको उजुरीको आधारमा थापालाइ प्रहरीले पक्राउ गरेको थियो ।
यसरी भएको थियो बलात्कार
थापा २०७१ कात्तिक २९ गते ससुराली पुगेर हिलको घुसमेली बजारबाट हरिचौर घर फर्कदै थिए । त्यसै समय ती गर्भवती महिला नियमित स्वास्थ्य परीक्षणको लागि स्वास्थ्य चौकी जाँदै थिईन् ।
थापाले ती महिलालाई आफ्नो मोटरसाइकलमा पुर्याइदिने भन्दै मोटर साइकलको पछाडी राखेर दौडाए । स्वास्थ्य परिक्षण पनि सकियो । महिला फर्कने क्रममा थापाले भुसुनीको जंगलमा लगेर जबरजस्ती बलात्कार गरे ।
ती महिलाले दुई दिनपछि मात्र जिल्ला प्रहरी कार्यालय बागलुङमा आफुमाथि बलत्कार भएको भन्दै उजुरी दिएकी थिईन । दोषी ठहरिएका थापाले भने दुबैको मन्जुरीमा शारीरिक सम्बन्ध राखेको दाबी गरेका थिए ।
dainiknepal.com