तपाइँलाई थाहा छ बैबाहिक जीवनमा नियमित यौन सम्बन्धले ठूलो महत्व राख्छ । र साथै खानाको यौन जीवनमा निक्कै गहिरो प्रभाव हुन्छ । डार्क चकलेट र बदामले सेक्स ड्राइभ बढाउँछन् भने तर यस्ता खाना पनि छन् जसले यौन जीवनलाई धरापमा पारिदिन्छन् । त्यति मात्र होइन यस्ता खानाले यौन मात्र नभएर प्रजनन क्षमता समेत खत्तम बनाउन सक्छन् । यहाँ विवाहितहरुले खान नहुने १० खानाको चर्चा गरिएको छ ।
१ तारेको भुटेको
बढी तारेको र भुटेको खाना खँदा शरीरलाई राम्रो गर्दैन । यसले तपाइँको सेक्स ड्राइभलाई कमजोर पार्छ । अझ चिल्लोको मात्रा बढी भएका यस्ता खानाले तपाइँको टेष्टोस्टेरोन हर्मोनलाई समेत रोक्छ जसले गर्दा यौन जीवनमा खासै चाख हुन छोड्ने हुन्छ ।
२ कृतिम गुलियो
खाने कुरामा कृतिम गुलियो प्रयोग गरेको छ भने पनि सके सम्म त्यस्ता खानाबाट टाढै रहनुस् । यसको सेवनले ह्याप्पी हर्मोन भनिने यौनिक हर्मोनलाई कमजोर पार्छ । कृतिम गुलियोमा हुने ”aspartame” नामको पदार्थले अन्य साइड इफेक्ट समेत निमत्याउन सक्छ । यसता साइड इफेक्टमा अनिद्रा, चिडचिडापन, टाउको दुख्ने, चिन्ता लगायतका हुन सक्छन् ।
३ सोडा
कतिपय मानिसलाई सोडा विना खाना नरुच्ने हुन्छ । तर बैबाहिक जीवनमा भने यो खानु घातक छ । दैनिकरुपमा सोडा वा फ्लेवर्ड ड्रिङ्क सेवन गर्ने मान्छे यौनिकरुपमा भने कमजोर हुन्छन् । यसले तपाइँको मोटोपन बढाउन र दाँतमा समस्या पैदा गर्ने खतरा समेत हुन्छ ।
४ बजारिया दुग्ध पदार्थ
अहिले बजारमा पाइने दुग्ध पदार्थमा प्राकृतिक कुराहरु कम हुन्छन् । मिसावटका कारण यिनीहरुमा रहेका पदार्थ घातक समेत हुन्छन् । यस्ता पदार्थको स्वनल एस्ट्रोजन, प्रोजिस्टेरोन, टेस्टोस्टेरोन आदि हार्मोन्समा कमी आउने र यौन क्षमता कमजोर हुन्छ । त्यसले शरीरमा विषाक्त पदार्थको पनि बढावा दिन्छ ।
५ चिप्स
चिप्स जस्ता प्याकेटमा पाइने खानेकुराले पनि तपाइँका शरीरको कोशिकालाई घात गर्छन् । यस्ता कुराले तपाइँको सेक्स ड्राइभ कमजोर पार्छ । खासमा आलु चिप्स अत्याधिक तापक्रममा पकाइने र प्याकेटमा राखिने हुँदा यो शरीरका लागि हानिकारक मानिन्छ । यसमा हुने खराव चिल्लो पदार्थ र उच्च तापमानमा पाकेको हुँदा यो यौन जीवनका लागि सबैभन्दा घातक मानिन्छ ।
६ चुइङ्गम
यदि तपाइँको नियमित चुइङ्गम सेवन गर्ने बानी छ र तपाइँ विवाहि हनुहुन्छ भने आजै देखि यो बानी छोड्नुस् । चुइङ्गमले शरीरुको पाचन पदार्थथमा घात गर्छ भने यौन जीवनमा पनि घातक प्रभाव पार्छ । स्वास गन्हाउने डरले चुइङ्गम खाने गर्नु भएको छ भने आजै देखि छोड्नुस् अन्य प्राकृतिक कुराबाट स्वास सुगन्धित पार्नुस् ।
७ कर्न फ्लेक्स
यदि तपाइँ नियमित कर्न फ्लेक्स सेवन गर्नुहुन्छ भने त्यो पनि तपाइँका लागि घातक हुन्छ । यसले तपाइँको यौन जीवनमा नकारात्मक प्रभाव पार्छ । यसले तपाइँको रोमान्टिक जीवनमा सबैभन्दा बढी प्रभाव पार्छ । हल्का फुल्का खाना खान मन पर्छ भने पनि कर्नफ्लेक्स कम खानुस् ।
८ कफी
विहानै कफि खाँदा मुड फ्रेश हुन्छ । तर दिनभरी पटक पटक कफी पिउने बानी भने घातक हुन्छ । यसले तपाइँको स्वास्थ्यमा प्रतिकुल असर पार्छ र यौन जीवन प्रभावित हुन्छ । कफीले शरीरमा स्ट्रेस हार्मोनकम गर्छ र यौनिक क्षमता कमजोर पार्छ ।
९ सोयाबिन
यदि तपाइँको नियमित खानामा सोयाबिन पर्छ भने त्यसलाई कम गर्नुस् । सोयालाई मासुको साटो प्रयोग गर्ने पनि हुन्छ । सोयामा पाइने फायटोएस्टोरेजनले पुरुषमा यौनिक क्षमता कमजोर पार्छ । यो पुरुषका लागि घातक मानिएको खाना मध्ये एक हो ।
१० मदिरा
मदिरा पनि यौन जीवनका लागि घातक मानिएको छ । यसले शरीरलाई संवेदनहिन बनाउने र निद्रा लगाइदिने हुँदा रोमान्टिक महसुस हुनेभएपनि यौनिकरुपमा भने कमजोर पारिरहेको हुन्छ । मदिरामा हुने तत्वले टेस्टोस्टेरोनमा प्रभाव पर्छ र यौन इच्छा र क्षमता कमजोर हुन्छ ।
१ तारेको भुटेको
बढी तारेको र भुटेको खाना खँदा शरीरलाई राम्रो गर्दैन । यसले तपाइँको सेक्स ड्राइभलाई कमजोर पार्छ । अझ चिल्लोको मात्रा बढी भएका यस्ता खानाले तपाइँको टेष्टोस्टेरोन हर्मोनलाई समेत रोक्छ जसले गर्दा यौन जीवनमा खासै चाख हुन छोड्ने हुन्छ ।
२ कृतिम गुलियो
खाने कुरामा कृतिम गुलियो प्रयोग गरेको छ भने पनि सके सम्म त्यस्ता खानाबाट टाढै रहनुस् । यसको सेवनले ह्याप्पी हर्मोन भनिने यौनिक हर्मोनलाई कमजोर पार्छ । कृतिम गुलियोमा हुने ”aspartame” नामको पदार्थले अन्य साइड इफेक्ट समेत निमत्याउन सक्छ । यसता साइड इफेक्टमा अनिद्रा, चिडचिडापन, टाउको दुख्ने, चिन्ता लगायतका हुन सक्छन् ।
३ सोडा
कतिपय मानिसलाई सोडा विना खाना नरुच्ने हुन्छ । तर बैबाहिक जीवनमा भने यो खानु घातक छ । दैनिकरुपमा सोडा वा फ्लेवर्ड ड्रिङ्क सेवन गर्ने मान्छे यौनिकरुपमा भने कमजोर हुन्छन् । यसले तपाइँको मोटोपन बढाउन र दाँतमा समस्या पैदा गर्ने खतरा समेत हुन्छ ।
४ बजारिया दुग्ध पदार्थ
अहिले बजारमा पाइने दुग्ध पदार्थमा प्राकृतिक कुराहरु कम हुन्छन् । मिसावटका कारण यिनीहरुमा रहेका पदार्थ घातक समेत हुन्छन् । यस्ता पदार्थको स्वनल एस्ट्रोजन, प्रोजिस्टेरोन, टेस्टोस्टेरोन आदि हार्मोन्समा कमी आउने र यौन क्षमता कमजोर हुन्छ । त्यसले शरीरमा विषाक्त पदार्थको पनि बढावा दिन्छ ।
५ चिप्स
चिप्स जस्ता प्याकेटमा पाइने खानेकुराले पनि तपाइँका शरीरको कोशिकालाई घात गर्छन् । यस्ता कुराले तपाइँको सेक्स ड्राइभ कमजोर पार्छ । खासमा आलु चिप्स अत्याधिक तापक्रममा पकाइने र प्याकेटमा राखिने हुँदा यो शरीरका लागि हानिकारक मानिन्छ । यसमा हुने खराव चिल्लो पदार्थ र उच्च तापमानमा पाकेको हुँदा यो यौन जीवनका लागि सबैभन्दा घातक मानिन्छ ।
६ चुइङ्गम
यदि तपाइँको नियमित चुइङ्गम सेवन गर्ने बानी छ र तपाइँ विवाहि हनुहुन्छ भने आजै देखि यो बानी छोड्नुस् । चुइङ्गमले शरीरुको पाचन पदार्थथमा घात गर्छ भने यौन जीवनमा पनि घातक प्रभाव पार्छ । स्वास गन्हाउने डरले चुइङ्गम खाने गर्नु भएको छ भने आजै देखि छोड्नुस् अन्य प्राकृतिक कुराबाट स्वास सुगन्धित पार्नुस् ।
७ कर्न फ्लेक्स
यदि तपाइँ नियमित कर्न फ्लेक्स सेवन गर्नुहुन्छ भने त्यो पनि तपाइँका लागि घातक हुन्छ । यसले तपाइँको यौन जीवनमा नकारात्मक प्रभाव पार्छ । यसले तपाइँको रोमान्टिक जीवनमा सबैभन्दा बढी प्रभाव पार्छ । हल्का फुल्का खाना खान मन पर्छ भने पनि कर्नफ्लेक्स कम खानुस् ।
८ कफी
विहानै कफि खाँदा मुड फ्रेश हुन्छ । तर दिनभरी पटक पटक कफी पिउने बानी भने घातक हुन्छ । यसले तपाइँको स्वास्थ्यमा प्रतिकुल असर पार्छ र यौन जीवन प्रभावित हुन्छ । कफीले शरीरमा स्ट्रेस हार्मोनकम गर्छ र यौनिक क्षमता कमजोर पार्छ ।
९ सोयाबिन
यदि तपाइँको नियमित खानामा सोयाबिन पर्छ भने त्यसलाई कम गर्नुस् । सोयालाई मासुको साटो प्रयोग गर्ने पनि हुन्छ । सोयामा पाइने फायटोएस्टोरेजनले पुरुषमा यौनिक क्षमता कमजोर पार्छ । यो पुरुषका लागि घातक मानिएको खाना मध्ये एक हो ।
१० मदिरा
मदिरा पनि यौन जीवनका लागि घातक मानिएको छ । यसले शरीरलाई संवेदनहिन बनाउने र निद्रा लगाइदिने हुँदा रोमान्टिक महसुस हुनेभएपनि यौनिकरुपमा भने कमजोर पारिरहेको हुन्छ । मदिरामा हुने तत्वले टेस्टोस्टेरोनमा प्रभाव पर्छ र यौन इच्छा र क्षमता कमजोर हुन्छ ।
११ असार, एजेन्सी।
अमेरिकाको ‘टेक्सोमा रिजर्भ्वायर’मा ‘रेड’ र ‘वासिता’ नदिको पानी जम्मा हुन्छ जसले ८० मेगावाट बिजुली उत्पादन गरिरहेको छ।
बर्षेनि करिब ६ मिलियन मानिस यो क्षेत्रमा अवलोकनको लागि जाने गरेका छन्। ४.८ किलोमिटर लम्बाईको यो जलाशय ६४५ फिट गहिरो छ।
पानी पर्याप्त भएको हुँदा यो ड्यामको केही ढोकाहरु खोल्नु पर्ने स्थिति पनि पैदा हुन्छ। पानीको मात्रा कम गर्नको लागि सुरक्षार्थ बसेको सेनाले ड्यामको पिँधबाट पानी खोल्दा त्यहाँ यस्तो भुमरी देखिएको थियो।
अमेरिकाको ‘टेक्सोमा रिजर्भ्वायर’मा ‘रेड’ र ‘वासिता’ नदिको पानी जम्मा हुन्छ जसले ८० मेगावाट बिजुली उत्पादन गरिरहेको छ।
बर्षेनि करिब ६ मिलियन मानिस यो क्षेत्रमा अवलोकनको लागि जाने गरेका छन्। ४.८ किलोमिटर लम्बाईको यो जलाशय ६४५ फिट गहिरो छ।
पानी पर्याप्त भएको हुँदा यो ड्यामको केही ढोकाहरु खोल्नु पर्ने स्थिति पनि पैदा हुन्छ। पानीको मात्रा कम गर्नको लागि सुरक्षार्थ बसेको सेनाले ड्यामको पिँधबाट पानी खोल्दा त्यहाँ यस्तो भुमरी देखिएको थियो।
११ असार, काठमाडौं ।
‘पहिलो राष्ट्रिय आँंप महोत्सव’ आजदेखि काठमाण्डौमा शुरु हुँदैछ । दिउसो १ बजेपछि भृकुटी मण्डपमा हुने महोत्सबको कृषि मन्त्री हरी पराजुलीले उद्घाटन गर्ने महोत्सब आयोजक समितिका संयोजक पवन श्रेष्ठले जानकारी दिए । नेपाल फलफूल थोक व्यवसायी सघं कुलेश्वर तथा फलफूल विकास निर्देशनालय कीर्तिपुरको संयुक्त सहकार्यमा आयोजना गरिएको महोत्सब भोलीसम्म चल्ने छ ।
दुईदिने महोत्सवमा पाँच खुद्रा र छ थोकका स्टल रहने सघंका अध्यक्ष अमर बानियाँले जानकारी दिए । महोत्सवमा नेपालमा पाइने १८ जातका ‘फलको राजा’ आँपको जात र भारतलगायत अन्य मुलुकबाट भित्रिने विषादी तथा रसायनयुक्त आँपका बारेमा पनि उपभोक्तालाई जानकारी दिइनेछ ।
सघंले विषादीरहित र स्वच्छ आँपका लागि नेपालमै उत्पादन भएको मात्र खरिद तथा सेवन गर्न उपभोक्तालाई आग्रह गरेको छ । निर्देशनालयका वरिष्ठ कृषि अर्थबिद् खिमनिधि लोहनीका अनुसार नेपालमा ४६ हजार ४ सय ६९ हेक्टरमा आँप खेती हने गरेको छ ।
‘पहिलो राष्ट्रिय आँंप महोत्सव’ आजदेखि काठमाण्डौमा शुरु हुँदैछ । दिउसो १ बजेपछि भृकुटी मण्डपमा हुने महोत्सबको कृषि मन्त्री हरी पराजुलीले उद्घाटन गर्ने महोत्सब आयोजक समितिका संयोजक पवन श्रेष्ठले जानकारी दिए । नेपाल फलफूल थोक व्यवसायी सघं कुलेश्वर तथा फलफूल विकास निर्देशनालय कीर्तिपुरको संयुक्त सहकार्यमा आयोजना गरिएको महोत्सब भोलीसम्म चल्ने छ ।
दुईदिने महोत्सवमा पाँच खुद्रा र छ थोकका स्टल रहने सघंका अध्यक्ष अमर बानियाँले जानकारी दिए । महोत्सवमा नेपालमा पाइने १८ जातका ‘फलको राजा’ आँपको जात र भारतलगायत अन्य मुलुकबाट भित्रिने विषादी तथा रसायनयुक्त आँपका बारेमा पनि उपभोक्तालाई जानकारी दिइनेछ ।
सघंले विषादीरहित र स्वच्छ आँपका लागि नेपालमै उत्पादन भएको मात्र खरिद तथा सेवन गर्न उपभोक्तालाई आग्रह गरेको छ । निर्देशनालयका वरिष्ठ कृषि अर्थबिद् खिमनिधि लोहनीका अनुसार नेपालमा ४६ हजार ४ सय ६९ हेक्टरमा आँप खेती हने गरेको छ ।
कोलम्बियामा एक विमान दुर्घटना भएको पाँच दिनपछि एक महिला र उनका एक वर्षको छोरा जंगलमा जीवित भेटिएका छन् । कोलम्बियाको वायुसेना प्रमुखले यसलाई एक चमत्कार भनेका छन् ।
उद्धारकर्मीहरुले १८ वर्षीया मलिया नेली मुरियो र उनका एक वर्षको छोरालाई दुर्घटनास्थल नजिकै भेट्टाएका छन् ।
चोको प्रान्तमा एक विमान पाँच दिन अघि दुर्घटना भएको थियो, जसमा मुरियो आफ्नो बच्चासहित यात्रा गरेकी थिइन् ।
मुरिलोको शरीरमा केही चोट लागेको छ भने आगोले अनुहारमा पोलेको घउ पनि छ । तर, उनको बच्चा पूर्ण रुपमा सुरक्षित छ ।
सेसना विमान माछा र नरिवल लिएर नुकुई शहरबाट चोको प्रान्तको राजधानी कुइदबोका लागि उडेको थियो । तर, उडान भएको २० मिनेटपछि नै सम्पर्कबिहीन भयो ।
दुई दिनपछि घना जंगलमा विमान दुर्घटनाग्रस्त भेटियो । दुर्घटनाको कारण खुलेको छैन ।
अधिकारीहरुका अनुसार दुर्घटना भएको विमावमा चालक ककपिटमा मृत भेछिएका छन् ।
तर, मुरिलो र उनका बच्चाबारे कुनै जानकारी थिएन । तर, यात्रुको सूचीमा नाम थियो । उद्धार टोलीले हेलिकोप्टरबाट लाउड स्पीकर लगाएर मुरिलोको नाम बोलाउँदै जंगलमा खोजे ।
खोजी गर्ने क्रममा जंगलको एक रुखमुनी मुरिलोको बच्चाको जन्मदर्ता प्रमाण भेटिएपछि उद्धार टोलीको आश पलाएको थियो । तर, दुई दिनसम्म कुनै आत्तो पत्तो लागेन ।
बुधबार दुर्घटनास्थलबाट करिव ५०० मिटर पर नदी किनारमा मुरिलो र उनको बच्चा भेटिएको छ । विमानमा आगो लागेपछि ढोका खोल्न सफल भएको र आफू जंगलतर्फ भागेको मुरिलोले बताएकी छिन् ।
मुरिलोको अहिले उपचार भइरहेको छ । उनको बच्चा भने पूर्ण रुपमा स्वस्थ छ । मुरिलो कसरी बचिन भन्ने खुलेको छैन ।
तर, स्थानीय सञ्चार माध्यमहरुले जंगलमा बस्ने आदिवासी जोडीले उनीहरुलाई सहयोग गरेको हुनसक्ने बताएका छन् ।
www.onlinekhabar.com
उद्धारकर्मीहरुले १८ वर्षीया मलिया नेली मुरियो र उनका एक वर्षको छोरालाई दुर्घटनास्थल नजिकै भेट्टाएका छन् ।
मुरिलोको शरीरमा केही चोट लागेको छ भने आगोले अनुहारमा पोलेको घउ पनि छ । तर, उनको बच्चा पूर्ण रुपमा सुरक्षित छ ।
सेसना विमान माछा र नरिवल लिएर नुकुई शहरबाट चोको प्रान्तको राजधानी कुइदबोका लागि उडेको थियो । तर, उडान भएको २० मिनेटपछि नै सम्पर्कबिहीन भयो ।
दुई दिनपछि घना जंगलमा विमान दुर्घटनाग्रस्त भेटियो । दुर्घटनाको कारण खुलेको छैन ।
अधिकारीहरुका अनुसार दुर्घटना भएको विमावमा चालक ककपिटमा मृत भेछिएका छन् ।
तर, मुरिलो र उनका बच्चाबारे कुनै जानकारी थिएन । तर, यात्रुको सूचीमा नाम थियो । उद्धार टोलीले हेलिकोप्टरबाट लाउड स्पीकर लगाएर मुरिलोको नाम बोलाउँदै जंगलमा खोजे ।
खोजी गर्ने क्रममा जंगलको एक रुखमुनी मुरिलोको बच्चाको जन्मदर्ता प्रमाण भेटिएपछि उद्धार टोलीको आश पलाएको थियो । तर, दुई दिनसम्म कुनै आत्तो पत्तो लागेन ।
बुधबार दुर्घटनास्थलबाट करिव ५०० मिटर पर नदी किनारमा मुरिलो र उनको बच्चा भेटिएको छ । विमानमा आगो लागेपछि ढोका खोल्न सफल भएको र आफू जंगलतर्फ भागेको मुरिलोले बताएकी छिन् ।
मुरिलोको अहिले उपचार भइरहेको छ । उनको बच्चा भने पूर्ण रुपमा स्वस्थ छ । मुरिलो कसरी बचिन भन्ने खुलेको छैन ।
तर, स्थानीय सञ्चार माध्यमहरुले जंगलमा बस्ने आदिवासी जोडीले उनीहरुलाई सहयोग गरेको हुनसक्ने बताएका छन् ।
www.onlinekhabar.com
काठमाडौं, ११ असार । साधारणतया जग्गे शुभकार्यका लागि बनाइन्छ । वैवाहिक कार्यक्रमका लागि होस् या कुनै पूजाआजाको लागि होस्, जग्गे अनिवार्य हुन्छ ।
र, हालै चोभारमा भने अलिक भिन्न दृश्य देखिएको समाचार आजको सौर्य दैनिकले समाचार छापेको छ ।
विवाहका लागि जग्गे बनाइए पनि जग्गेमा विवाह हुन छाडेर ठूलै द्वन्द्व चलिरहेको थियो । केटा र केटीलाई केही युवाले समातेर लछार्दै जबर्जस्ती विवाह गराउन खोज्दै थिए ।
केटी आत्तिरहेकी थिइन् भने केटा पनि डराइ–डराइ उनलाई सिन्दूर लगाउन खोजिरहेका थिए ।
सिन्दूर लगाउन हात अगाडि बढाउँदा एकजना जुल्फे कपाल भएका युवक हातमाथि लडेपछि केटीलाई सिन्दूर लगाइदिने केटाको चाहना अपूरै रह्यो ।
यो दृश्य कुनै वास्तविक थिएन केवल बनावटी मात्र थियो । सुटिङ र डेटिङको हब मानिने चोभारको एउटा डाँडामा भएको यो दृश्य फिल्म ‘सिस्टम द रुल्स’ को छायांकनको थियो ।
सुटिङस्थलमा नायिका खुश्वु खड्का आधुनिक पहिरनमा बेहुली बनेकी थिइन् भने फिल्मका अर्का एक पात्र पनि आधुनिक पहिरनमै बेहुला बनेका थिए ।
यी दुईलाई फिल्मका खलपात्र पुष्कर भट्ट, तेजा ऐरको गुण्डाको समूह जबर्जस्ती बिहे गराउन खोजिरहेका थिए । तर, फिल्मका प्रमुख अभिनेता आयुष रिजालको इन्ट्री भएपछि विवाहले पूर्णता पाएन ।
‘यो जबर्जस्ती विवाह गर्न खोज्दा आउने परिणाम र तनावको दृश्य हो,’ फिल्ममा कलाकार र संयोजकको जिम्मेवारी लिएका अभिनेता दिनेश शर्माले भने, ‘सुरुमा गुण्डागर्दी गर्ने युवा एक युवतीको प्रेममा परेपछि पुरानो बानीलाई छोडेर नयाँ शैलीमा सुध्रिएको हुन्छ, तर त्यो व्यवहार उसका मालिकलाई मनपरेको हुँदैन, जसकारण उक्त केटीसँग युवकको मिलन हुन नदिन अर्को केटासँग विवाहको तयारी हुन्छ ।’
फिल्मका निर्देशक निरज घिमिरे भए पनि अभिनेता शर्माले नै कलाकारहरूलाई अभिनयको तरिका सिकाइरहेका थिए ।
कलाकारको द्वन्द्व गराउने काम चाहिँ जनक गुरुङको जिम्मामा थियो । हातमा बन्दुक, खुकुरी, तरबार बोकेका खलपात्रहरू फिल्मको सट दिँदा निकै जोसिन्थे ।
फिल्ममा सिवानीको भूमिकामा देखिएकी खुश्वुले फिल्मले समाजमा हुने राम्रा र नराम्रा पक्षलाई समेटेको बताइन् ।
‘यो त्रिकोणात्मक प्रेमकथाको फिल्म हो, समाजमा नियम र कानून भएन भने अवस्था कस्तो हुन्छ भन्ने कुरा फिल्मले देखाउँछ,’ अभिनेत्री खड्काले भनिन् । अभिनेता आयुषले फिल्ममा आफू व्यवसायीको भूमिकामा रहेको खुलाउँदै युवतीलाई अप्ठ्यारोमा पर्दा आफूले सहयोग गर्ने पात्र समेत रहेको जनाए ।
निर्देशक घिमिरेका अनुसार फिल्मको क्लाइमेक्स सकिए पनि गीत खिच्न भने बाँकी रहेको छ । डुअर वे इन्टरटेनमेन्टको पहिलो प्रस्तुती रहेको फिल्मका निर्माता सविना राई हुन् ।
फिल्ममा आयुष रिजाल, खुश्वु खड्का, दिनेश शर्मा, पुष्कर भट्ट, तेजा एर, रामचन्द्र अधिकारी, राजु घिमिरे र अविनाश गजुरेललगायतको अभिनय तथा अजय स्याङतानको नृत्य, विनय केटुको संगीत र पवन गौतमको छायांकन रहेको छ ।
dainiknepal.com
र, हालै चोभारमा भने अलिक भिन्न दृश्य देखिएको समाचार आजको सौर्य दैनिकले समाचार छापेको छ ।
विवाहका लागि जग्गे बनाइए पनि जग्गेमा विवाह हुन छाडेर ठूलै द्वन्द्व चलिरहेको थियो । केटा र केटीलाई केही युवाले समातेर लछार्दै जबर्जस्ती विवाह गराउन खोज्दै थिए ।
केटी आत्तिरहेकी थिइन् भने केटा पनि डराइ–डराइ उनलाई सिन्दूर लगाउन खोजिरहेका थिए ।
सिन्दूर लगाउन हात अगाडि बढाउँदा एकजना जुल्फे कपाल भएका युवक हातमाथि लडेपछि केटीलाई सिन्दूर लगाइदिने केटाको चाहना अपूरै रह्यो ।
यो दृश्य कुनै वास्तविक थिएन केवल बनावटी मात्र थियो । सुटिङ र डेटिङको हब मानिने चोभारको एउटा डाँडामा भएको यो दृश्य फिल्म ‘सिस्टम द रुल्स’ को छायांकनको थियो ।
सुटिङस्थलमा नायिका खुश्वु खड्का आधुनिक पहिरनमा बेहुली बनेकी थिइन् भने फिल्मका अर्का एक पात्र पनि आधुनिक पहिरनमै बेहुला बनेका थिए ।
यी दुईलाई फिल्मका खलपात्र पुष्कर भट्ट, तेजा ऐरको गुण्डाको समूह जबर्जस्ती बिहे गराउन खोजिरहेका थिए । तर, फिल्मका प्रमुख अभिनेता आयुष रिजालको इन्ट्री भएपछि विवाहले पूर्णता पाएन ।
‘यो जबर्जस्ती विवाह गर्न खोज्दा आउने परिणाम र तनावको दृश्य हो,’ फिल्ममा कलाकार र संयोजकको जिम्मेवारी लिएका अभिनेता दिनेश शर्माले भने, ‘सुरुमा गुण्डागर्दी गर्ने युवा एक युवतीको प्रेममा परेपछि पुरानो बानीलाई छोडेर नयाँ शैलीमा सुध्रिएको हुन्छ, तर त्यो व्यवहार उसका मालिकलाई मनपरेको हुँदैन, जसकारण उक्त केटीसँग युवकको मिलन हुन नदिन अर्को केटासँग विवाहको तयारी हुन्छ ।’
फिल्मका निर्देशक निरज घिमिरे भए पनि अभिनेता शर्माले नै कलाकारहरूलाई अभिनयको तरिका सिकाइरहेका थिए ।
कलाकारको द्वन्द्व गराउने काम चाहिँ जनक गुरुङको जिम्मामा थियो । हातमा बन्दुक, खुकुरी, तरबार बोकेका खलपात्रहरू फिल्मको सट दिँदा निकै जोसिन्थे ।
फिल्ममा सिवानीको भूमिकामा देखिएकी खुश्वुले फिल्मले समाजमा हुने राम्रा र नराम्रा पक्षलाई समेटेको बताइन् ।
‘यो त्रिकोणात्मक प्रेमकथाको फिल्म हो, समाजमा नियम र कानून भएन भने अवस्था कस्तो हुन्छ भन्ने कुरा फिल्मले देखाउँछ,’ अभिनेत्री खड्काले भनिन् । अभिनेता आयुषले फिल्ममा आफू व्यवसायीको भूमिकामा रहेको खुलाउँदै युवतीलाई अप्ठ्यारोमा पर्दा आफूले सहयोग गर्ने पात्र समेत रहेको जनाए ।
निर्देशक घिमिरेका अनुसार फिल्मको क्लाइमेक्स सकिए पनि गीत खिच्न भने बाँकी रहेको छ । डुअर वे इन्टरटेनमेन्टको पहिलो प्रस्तुती रहेको फिल्मका निर्माता सविना राई हुन् ।
फिल्ममा आयुष रिजाल, खुश्वु खड्का, दिनेश शर्मा, पुष्कर भट्ट, तेजा एर, रामचन्द्र अधिकारी, राजु घिमिरे र अविनाश गजुरेललगायतको अभिनय तथा अजय स्याङतानको नृत्य, विनय केटुको संगीत र पवन गौतमको छायांकन रहेको छ ।
dainiknepal.com
सपनाको आ-आफ्नै एक अलग संसार हुन्छ। संसारका हरेक व्यक्तिले राती वा दिनमा सुतेको बेला सपना अवश्य देख्छन्। हिन्दु मान्यता अनुसार हरेक सपनाको एक विशेष फल अवश्य प्राप्त हुन्छ।
सपनाले भविष्यमा हुने वाला राम्रो नराम्रो घटनाको बारेमा पहिला नै जानकारी दिन्छ। तर हामी ती संकेतलाई बुझ्न सक्दैनौं। प्राचीन धर्मग्रन्थ वाल्मिकी रामायण, अग्नी पुराण आदिमा सपनाको माध्यमबाट भविष्यमा हुने घटनाहरुको बारेमा जानकारी पाएको वर्णन भेटिन्छ।
सपनाको संसार ज्यादै नै रोचक हुन्छ। पहिला पहिला यो पुराण, इतिहास र ज्योतिषमा मात्र सिमित हुन्थ्यो तर आजभोलि मनोविज्ञान, चिकित्सा विज्ञान आदिको अनुसन्धानको विषय बनिसकेको छ। यस्तै केही सपना र यसका फलको बारे यहाँ जानकारी दिइएको छ।
कुन सपना देख्दा कस्तो फल मिल्छ ?
१. आँखामा गाजल लगाउनु - शारीरिक कष्ट
२. आफ्नै काटेको हात देख्नु - कुनै नजिकको प्रियजनको मृत्यु
३. उजाड बगैचा देख्नु - दुःख पाउने
४. मोटो भैसी देख्नु - अन्न सस्तोमा पाउने
५. दुब्लो भैसी देख्नु - अन्न महंगो हुनु
६. बाख्रा देख्नु - शत्रुको डर
७. राजनेताको मृत्यु भएको देख्नु - देशमा समस्या आउनु
८. पहाड हल्लिएको देख्नु - विरामी हुने डर
९. पुरी खाएको देख्नु - खुशीको समाचार आउनु
१०. तामा देख्नु - गोप्य कुरा पत्ता लाग्नु
११. बेडमा सुतेको देख्नु - गौरव तथा प्रतिष्ठा पाउनु
१२. थुक देख्नु - समस्यामा पर्नु
१३. हरियालीपुर्ण जंगल देख्नु - खुशियाली आउनु
१४. आफूलाई उडेको देख्नु - कुनै समस्याबाट छुटकारा पाउनु
१५. सानो जुत्ता लगाएको देख्नु - कुनै महिलासँग झगडा हुनु
१६. स्त्रीसँग मैथुन गर्नु - धन प्राप्त हुनु
१७. झगडा गर्नु - प्रसन्नता प्राप्त हुनु
१८. लडाईमा मरेको देख्नु - राजनीतिमा सफल हुनु
१९. चन्द्रमा झरेको देख्नु - कुनै समस्यामा पर्नु
२०. चन्द्रग्रहण देख्नु - कुनै रोग लाग्नु
२१. आफ्नै दाँत भाँचिएको देख्नु - समस्या बढ्दै जानु
२२. ढोका खुल्ला देख्नु - कुनै व्यक्तिसँग मित्रता हुनु
२३. बन्द ढोका देख्नु - धन नास हुनु
२४. धुँवा देख्नु - व्यापारमा हानि
२५. भुकंप देख्नु - सन्तानलाई दुःख कष्ट हुनु
२६. चश्मा लगाएको देख्नु - ज्ञान बढ्छ
२७. बत्ती बालेको देख्नु - नयाँ अबसर प्राप्त हुनु
२८. मासु देख्नु - आकस्मिक धन लाभ
२९. पूजा पाठ गरेको देख्नु - समस्याको अन्त हुनु
३०. फलको झुप्पा देख्नु - छिटो धन प्राप्त हुने योग
३१. सेतो परेवा देख्नु - शत्रुसँग मित्रता हुनु
३२. बिरालो एक आपसमा झगडा गरेको देख्नु - मित्रसँग झगडा
३३. सेतो बिरालो देख्नु - धन नास हुनु
३४. समाधिस्थल देख्नु - सौभाग्य प्राप्तिमा योग
३५. गोबर देख्नु - पशु व्यापारमा लाभ
३६. उजाड जंगल देख्नु - समस्या बढ्नु
३७. मरेको मानिस देख्नु - रोगबाट मुक्त
३८. गरगहना देख्नु - कार्य पुर्ण हुनु
३९. जुवा खेलेको देख्नु - व्यापारमा लाभ
४०. पैसा उधारोमा दिनु - अत्यधिक धन प्राप्त हुन्छ।
४१. चील देख्नु - शत्रुबाट नोक्सान हुनु
४२. चाँदी देख्नु - धन प्राप्त हुनु
४३. कैची देख्नु - घरमा झै-झगडा हुनु
४४. खेतमा पाकेको गहुँ देख्नु - धन लाभ हुनु
४५. काग देख्नु - कसैको मृत्युको समाचार आउनु
४६. कुकुर देख्नु - पुरानो साथीसँग भेट हुनु
४७. नदीको पानी पिएको देख्नु - सरकारी लाभ हुनु
४८. सेतो फूल देख्नु - कुनै समस्याबाट छुट्कारा मिल्नु
४९. रातो फूल देख्नु - भाग्य चम्कनु
५०. घोडा देख्नु - संकट हट्नु
५१. मोती देख्नु - छोरी पाउने योग
५२. गाडेको धन देख्नु - अचानक धन लाभ हुनु
५३. झरना देख्नु - दुःखको अन्त हुनु
५४. चेक लेखेर दिएको देख्नु - विरासतमा धन मिल्नु
५५. कुवामा पानी देख्नु - धन लाभ
५६. सुन्दर स्त्री देख्नु - प्रेममा सफलता
५७. खुकुरी देख्नु - संकटबाट मुक्ति
५८. चन्दन देख्नु - शुभ समाचार आउनु
५९. नक्शा देख्नु - कुनै योजनामा सफलता मिल्नु
६०. नून देख्नु - स्वास्थ्यमा लाभ
६१. सुकेको घाँस देख्नु - जीवनमा समस्या
६२. रुद्राक्ष देख्नु - शुभ समाचार आउनु
६३. स्वर्ग देख्नु - भौतिक सुखमा वृद्धि
६४. सूर्य देख्नु - विशेष व्यक्तिसँग भेट हुने योग
६५. तिर्खा लाग्नु - लोभ बढ्नु
nepaliheadlines.com
सपनाले भविष्यमा हुने वाला राम्रो नराम्रो घटनाको बारेमा पहिला नै जानकारी दिन्छ। तर हामी ती संकेतलाई बुझ्न सक्दैनौं। प्राचीन धर्मग्रन्थ वाल्मिकी रामायण, अग्नी पुराण आदिमा सपनाको माध्यमबाट भविष्यमा हुने घटनाहरुको बारेमा जानकारी पाएको वर्णन भेटिन्छ।
सपनाको संसार ज्यादै नै रोचक हुन्छ। पहिला पहिला यो पुराण, इतिहास र ज्योतिषमा मात्र सिमित हुन्थ्यो तर आजभोलि मनोविज्ञान, चिकित्सा विज्ञान आदिको अनुसन्धानको विषय बनिसकेको छ। यस्तै केही सपना र यसका फलको बारे यहाँ जानकारी दिइएको छ।
कुन सपना देख्दा कस्तो फल मिल्छ ?
१. आँखामा गाजल लगाउनु - शारीरिक कष्ट
२. आफ्नै काटेको हात देख्नु - कुनै नजिकको प्रियजनको मृत्यु
३. उजाड बगैचा देख्नु - दुःख पाउने
४. मोटो भैसी देख्नु - अन्न सस्तोमा पाउने
५. दुब्लो भैसी देख्नु - अन्न महंगो हुनु
६. बाख्रा देख्नु - शत्रुको डर
७. राजनेताको मृत्यु भएको देख्नु - देशमा समस्या आउनु
८. पहाड हल्लिएको देख्नु - विरामी हुने डर
९. पुरी खाएको देख्नु - खुशीको समाचार आउनु
१०. तामा देख्नु - गोप्य कुरा पत्ता लाग्नु
११. बेडमा सुतेको देख्नु - गौरव तथा प्रतिष्ठा पाउनु
१२. थुक देख्नु - समस्यामा पर्नु
१३. हरियालीपुर्ण जंगल देख्नु - खुशियाली आउनु
१४. आफूलाई उडेको देख्नु - कुनै समस्याबाट छुटकारा पाउनु
१५. सानो जुत्ता लगाएको देख्नु - कुनै महिलासँग झगडा हुनु
१६. स्त्रीसँग मैथुन गर्नु - धन प्राप्त हुनु
१७. झगडा गर्नु - प्रसन्नता प्राप्त हुनु
१८. लडाईमा मरेको देख्नु - राजनीतिमा सफल हुनु
१९. चन्द्रमा झरेको देख्नु - कुनै समस्यामा पर्नु
२०. चन्द्रग्रहण देख्नु - कुनै रोग लाग्नु
२१. आफ्नै दाँत भाँचिएको देख्नु - समस्या बढ्दै जानु
२२. ढोका खुल्ला देख्नु - कुनै व्यक्तिसँग मित्रता हुनु
२३. बन्द ढोका देख्नु - धन नास हुनु
२४. धुँवा देख्नु - व्यापारमा हानि
२५. भुकंप देख्नु - सन्तानलाई दुःख कष्ट हुनु
२६. चश्मा लगाएको देख्नु - ज्ञान बढ्छ
२७. बत्ती बालेको देख्नु - नयाँ अबसर प्राप्त हुनु
२८. मासु देख्नु - आकस्मिक धन लाभ
२९. पूजा पाठ गरेको देख्नु - समस्याको अन्त हुनु
३०. फलको झुप्पा देख्नु - छिटो धन प्राप्त हुने योग
३१. सेतो परेवा देख्नु - शत्रुसँग मित्रता हुनु
३२. बिरालो एक आपसमा झगडा गरेको देख्नु - मित्रसँग झगडा
३३. सेतो बिरालो देख्नु - धन नास हुनु
३४. समाधिस्थल देख्नु - सौभाग्य प्राप्तिमा योग
३५. गोबर देख्नु - पशु व्यापारमा लाभ
३६. उजाड जंगल देख्नु - समस्या बढ्नु
३७. मरेको मानिस देख्नु - रोगबाट मुक्त
३८. गरगहना देख्नु - कार्य पुर्ण हुनु
३९. जुवा खेलेको देख्नु - व्यापारमा लाभ
४०. पैसा उधारोमा दिनु - अत्यधिक धन प्राप्त हुन्छ।
४१. चील देख्नु - शत्रुबाट नोक्सान हुनु
४२. चाँदी देख्नु - धन प्राप्त हुनु
४३. कैची देख्नु - घरमा झै-झगडा हुनु
४४. खेतमा पाकेको गहुँ देख्नु - धन लाभ हुनु
४५. काग देख्नु - कसैको मृत्युको समाचार आउनु
४६. कुकुर देख्नु - पुरानो साथीसँग भेट हुनु
४७. नदीको पानी पिएको देख्नु - सरकारी लाभ हुनु
४८. सेतो फूल देख्नु - कुनै समस्याबाट छुट्कारा मिल्नु
४९. रातो फूल देख्नु - भाग्य चम्कनु
५०. घोडा देख्नु - संकट हट्नु
५१. मोती देख्नु - छोरी पाउने योग
५२. गाडेको धन देख्नु - अचानक धन लाभ हुनु
५३. झरना देख्नु - दुःखको अन्त हुनु
५४. चेक लेखेर दिएको देख्नु - विरासतमा धन मिल्नु
५५. कुवामा पानी देख्नु - धन लाभ
५६. सुन्दर स्त्री देख्नु - प्रेममा सफलता
५७. खुकुरी देख्नु - संकटबाट मुक्ति
५८. चन्दन देख्नु - शुभ समाचार आउनु
५९. नक्शा देख्नु - कुनै योजनामा सफलता मिल्नु
६०. नून देख्नु - स्वास्थ्यमा लाभ
६१. सुकेको घाँस देख्नु - जीवनमा समस्या
६२. रुद्राक्ष देख्नु - शुभ समाचार आउनु
६३. स्वर्ग देख्नु - भौतिक सुखमा वृद्धि
६४. सूर्य देख्नु - विशेष व्यक्तिसँग भेट हुने योग
६५. तिर्खा लाग्नु - लोभ बढ्नु
nepaliheadlines.com
तिथिहरुको आधारमा मानिसहरुको भविष्यको फल बनाइन्छ । यसमा महिनाको पनि निकै महत्वपूर्ण भूमिका रहेको हुन्छ ।
जन्मेको महिना अनुसार तपाईं कस्तो हुनुहुन्छ थाहा पाउनुस्ः
१. बैशाख महिनाः
बैशाख महिनामा उत्पन्न हुने मानिस भोगी (सर्वसुखयुक्त), धनवान, राम्रो चित्त र बिचार भएका, क्रोधवान, सुन्दर आँखा भएका, रुपवान, स्त्रीहरुलाई माया गर्ने स्वभावका हुन्छन् ।
२. जेठ महिनाः
जेठ महिनामा जन्मिएका मानिसहरु विदेशमा बस्ने, शुभ चित्त र लामो आयु भएका व्यक्ति हुन्छन् ।
३. असार महिनाः
यो महिनामा जन्मिएका मानिसहरु धर्मात्मा, धन नाश हुने भएका कारण पिडित, सुन्दर वर्ण भएका र थोरै सुख भोग गर्ने हुन्छन् ।
४. साउनः
साउन महिनामा जन्मिएका मानिसहरु सुख, दुःख तथा हानी–लाभमा सधैँ एकनास हुन्छन् ।
५. भदौः
भदौ महिनामा जन्मिने मानिसहरु सधैँ खुसी रहने, धेरै बोल्ने, मधुर बोली भएको र सुन्दर व्यक्ति हुने गर्दछन्।
६. असोजः
यो महिनामा जन्मिने मानिस सुन्दर रुप भएका, अत्यन्त पवित्र, गुणवान र धनी हुने गर्दछन् ।
७. कार्तिकः
यो महिनामा जन्मिएका मानिसहरु धनवान्, कम बुद्धि, दुष्ट प्रवित्ति र पापी हुने गर्दछन् ।
८. मंसिरः
यो महिनामा जन्मिएका मानिसहरु मिठो बचन बोल्ने, धनवान, धर्ममा विश्वास राख्ने, निकै मिलनसार, पराक्रमी र अरुलाई उपकार गर्ने प्रकारका हुन्छन् ।
९. पुसः
यो महिनामा जन्मिने मानिसहरु निडर, कठोर, देवताहरुलाई नमान्ने र सुख–सुविधा उत्पन्न गर्ने खालका हुन्छन् ।
१०. माघः
यो महिनामा जन्मिने मानिसहरु वुद्धिमान, धनवान, निडर, निष्ठुर बचन बोल्ने प्रकारका हुन्छन् ।
११. फागुन महिनाः
यो महिनामा जन्मिने मानिसहरु शुक्ल वर्ण भएको, अरुको उपकार गर्ने, धनवान, विद्यावान, सुखी र सधैँ विदेश भ्रमण गर्ने खालका हुन्छन् ।
१२. चैतः
यस महिनामा जन्मिने व्यक्ति दार्शनीक, अहंकाररहित, राम्रो कर्म गर्ने, रातो आँखा भएको र रिसाहा हुने गर्दछन् । (एजेन्सी) भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
जन्मेको महिना अनुसार तपाईं कस्तो हुनुहुन्छ थाहा पाउनुस्ः
१. बैशाख महिनाः
बैशाख महिनामा उत्पन्न हुने मानिस भोगी (सर्वसुखयुक्त), धनवान, राम्रो चित्त र बिचार भएका, क्रोधवान, सुन्दर आँखा भएका, रुपवान, स्त्रीहरुलाई माया गर्ने स्वभावका हुन्छन् ।
२. जेठ महिनाः
जेठ महिनामा जन्मिएका मानिसहरु विदेशमा बस्ने, शुभ चित्त र लामो आयु भएका व्यक्ति हुन्छन् ।
३. असार महिनाः
यो महिनामा जन्मिएका मानिसहरु धर्मात्मा, धन नाश हुने भएका कारण पिडित, सुन्दर वर्ण भएका र थोरै सुख भोग गर्ने हुन्छन् ।
४. साउनः
साउन महिनामा जन्मिएका मानिसहरु सुख, दुःख तथा हानी–लाभमा सधैँ एकनास हुन्छन् ।
५. भदौः
भदौ महिनामा जन्मिने मानिसहरु सधैँ खुसी रहने, धेरै बोल्ने, मधुर बोली भएको र सुन्दर व्यक्ति हुने गर्दछन्।
६. असोजः
यो महिनामा जन्मिने मानिस सुन्दर रुप भएका, अत्यन्त पवित्र, गुणवान र धनी हुने गर्दछन् ।
७. कार्तिकः
यो महिनामा जन्मिएका मानिसहरु धनवान्, कम बुद्धि, दुष्ट प्रवित्ति र पापी हुने गर्दछन् ।
८. मंसिरः
यो महिनामा जन्मिएका मानिसहरु मिठो बचन बोल्ने, धनवान, धर्ममा विश्वास राख्ने, निकै मिलनसार, पराक्रमी र अरुलाई उपकार गर्ने प्रकारका हुन्छन् ।
९. पुसः
यो महिनामा जन्मिने मानिसहरु निडर, कठोर, देवताहरुलाई नमान्ने र सुख–सुविधा उत्पन्न गर्ने खालका हुन्छन् ।
१०. माघः
यो महिनामा जन्मिने मानिसहरु वुद्धिमान, धनवान, निडर, निष्ठुर बचन बोल्ने प्रकारका हुन्छन् ।
११. फागुन महिनाः
यो महिनामा जन्मिने मानिसहरु शुक्ल वर्ण भएको, अरुको उपकार गर्ने, धनवान, विद्यावान, सुखी र सधैँ विदेश भ्रमण गर्ने खालका हुन्छन् ।
१२. चैतः
यस महिनामा जन्मिने व्यक्ति दार्शनीक, अहंकाररहित, राम्रो कर्म गर्ने, रातो आँखा भएको र रिसाहा हुने गर्दछन् । (एजेन्सी) भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
काठमाडौँ, असार १० - पहिलो परकम्प गएको झन्डै तीन घण्टापछि २ मिनेटको फरकमा आज राती नै भुकम्पका दुईओटा परकम्प गएका छन् ।
राति ११ बजेर ४९ मिनेट जाँदा ४.१ रेक्टर स्केलको परकम्प दोलखा केन्द्रविन्दु र त्यसको दुई मिनेट भित्रै ११ बजेर ५१ मिनेट जादा नुवाकोट र सिन्धुपाल्चोकको सिमानामा केन्द्रविन्दु भएर ४.२ रेक्टर स्केलको अर्को परकम्प गएको राष्ट्रिय भुकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ ।
यसअघि राती ९ बजेर ७ मिनेट जादा नुवाकोट केन्द्रविन्दु भएर ४.३ रेक्टर स्केलको परकम्प गएको थियो । आज अहिलेसम्म यसलगायत २ वटा परकम्प गएका छन् ।
यसअघि हिजो दिउसोँ झन्डै ३ बजेतिर सिन्धुपाल्चोक केन्द्रविन्दु भएर ४ रेक्टर स्केलको एउटा परकम्प गएको थियो । यससंगै आज राती मात्र ३ घण्टाभित्रै ३ वटा परकम्प गइसकेका छन् ।
यससंगै अहिलेसम्म ४ रेक्टर माथीका ३ सय ३० वटा परकम्प गइसकेका छन् भने ४ भन्दा साना २० औँ हजार परकम्प गइसकेका छन् ।
बैशाख १२ गते गएको ७.९ रेक्टर स्केलको विनाशकारी भूकम्पपछि यस्ता स साना परकम्पहरु जाने भन्दै त्यसबाट नआत्तिन तर सतर्क भएर बस्न विज्ञहरुले आग्रह गर्दै आएका छन् ।
राति ११ बजेर ४९ मिनेट जाँदा ४.१ रेक्टर स्केलको परकम्प दोलखा केन्द्रविन्दु र त्यसको दुई मिनेट भित्रै ११ बजेर ५१ मिनेट जादा नुवाकोट र सिन्धुपाल्चोकको सिमानामा केन्द्रविन्दु भएर ४.२ रेक्टर स्केलको अर्को परकम्प गएको राष्ट्रिय भुकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ ।
यसअघि राती ९ बजेर ७ मिनेट जादा नुवाकोट केन्द्रविन्दु भएर ४.३ रेक्टर स्केलको परकम्प गएको थियो । आज अहिलेसम्म यसलगायत २ वटा परकम्प गएका छन् ।
यसअघि हिजो दिउसोँ झन्डै ३ बजेतिर सिन्धुपाल्चोक केन्द्रविन्दु भएर ४ रेक्टर स्केलको एउटा परकम्प गएको थियो । यससंगै आज राती मात्र ३ घण्टाभित्रै ३ वटा परकम्प गइसकेका छन् ।
यससंगै अहिलेसम्म ४ रेक्टर माथीका ३ सय ३० वटा परकम्प गइसकेका छन् भने ४ भन्दा साना २० औँ हजार परकम्प गइसकेका छन् ।
बैशाख १२ गते गएको ७.९ रेक्टर स्केलको विनाशकारी भूकम्पपछि यस्ता स साना परकम्पहरु जाने भन्दै त्यसबाट नआत्तिन तर सतर्क भएर बस्न विज्ञहरुले आग्रह गर्दै आएका छन् ।
मानिसहरुको भिन्न जीवनशैली र खानपानले गर्दा थुप्रैलाई आजकाल धेरै प्रकारको रोग लाग्ने गर्दछ । यसमध्ये पायल्स रोग धेरै मानिसहरुको समस्या भएको छ । लोकलाजका कारण धेरै मानिसहरुले पायल्स रोगको बारेमा खुलेर परिवारसँग कुरा गर्दैनन् ।
अझ कतिलाई त पायल्स रोग के हो भन्ने नै थाहा हुँदैन । सामान्यतया पायल्स रोग त्यस्तो रोग हो जुन मलद्वारसँग सम्बन्धित छ । यसको लक्षण भनेको दिसा गर्दा रगत आउने, मलद्वारमा मासु पलाउने, दुख्ने, सुन्निने र चिलाउने गर्दछ । पायल्स रोगीमध्ये कसैको पीप बग्छ, अंगुरको झुप्पोजस्तो पलाएको हुन्छ र रातो सुन्निएको डल्लो हुन्छ । यो रोग लाग्दा कसैलाई रगत आउँछ भने कसैलाई आउँदैन । कसरी हुन्छ पायल्स? पायल्स हुनुको मुख्य कारण जीवनशैली र खानपान हो ।
पानी कम खाने, हरियो सागपात नखाने, शारिरिक व्यायाम कम गर्ने, धेरै व्रत बस्ने, बढि चिया पिउने, माछामासु तथा सुख्खा खानेकुरा जस्तै चाउचाउ, बिस्कुछ, चाउमिन बढि खाने, अनियमित खानपान, अनिन्द्रा, धेरै तनाव लिने, रक्सी, चुरोट, सूर्तीको अत्यधिक प्रयोग कलेजोको खराबी, तथा भुटेतारेका कुरा बढी खाने गर्नाले पायल्स तथा दिसाबाट रगत आउने, मासु पलाउनेजस्ता समस्या बढी हुन्छ ।
दिसा कब्जियत, वा दिसा थोरै आउनु, गोटा पर्नु, नियमित दिसा नहुनु, दिसा तथा पाद रोक्नु, दिसा पिसाब लागेको बेलामा नगर्नु, अत्यधिक गर्मी वातावरणमा बस्नु, चिल्लो तथा तेलको प्रयोग बढी हुनु पनि यसको कारण हो । शरीरलाई आवश्यकभन्दा बढी खानु, तनाव लिनु तथा जीवनशैली एकनासको नभएका कारण पायल्स हुन्छ । पायल्स रोगीले के खाने ? हरियो सागपात काँचै खाने, चोकरसहितको गहुँको पिठो, रोटी, जौ, ब्राउन राइस, रहर तथा मुगको दाल खाने, पानी प्रशस्त पिउने, फलफुल को सेवन पनि प्रशस्तै गर्ने । खाना खाँदा मुला, काँक्रो, गाँजर खाने ।
नरिबल, अनार, स्याउ, बेलजस्ता फलफुल, करेला, धनिया, लौकाले पनि पायल्स रोगीहरुलाई निकै फाइदा पुर्याउँछ । घरेलु उपचारः एक गिलास गाइको दुधमा आधा कागती निचोरेर तुरुन्त खाँदा कसै कसैलाई रगत तथा पिप आउने जस्ता समस्या ठीक भएका छन् । कसैलाई फिटकिरी एक टुक्रा राखेर दश लिटर जति पानीमा दिनको दश मिनेट बस्दा धेरै आराम मिल्छ । नरिवलको बाहिरको जटा डढाएर एक चिम्टी खरानी र दुबोको २ चम्चा रस घोलेर बिहान बेलुका एक गिलास मनतातो पानीसंग खाँदा सन्चो भएको पाइएको छ ।
मुलाको बिउ कुटेर तोरीको तेलमा फिटेर दिसा गरिसकेपछि लगाउने गर्दा पनि कसैलाई राहत मिल्दछ । आफ्नो पिसाबले गद्द्वार धुने । नियमित रुपमा योग र शारीरिक व्यायाम गर्दा पनि सन्चो हुन्छ । यो समस्याको नआत्तिइकन उपचार गर्नुपर्छ । औषधि उपचारबाट निको हुन केही समय लाग्न सक्छ । शल्यक्रिया पनि अन्तिम उपचार भने होइन । कहिलकोही शल्यक्रियापछि पनि समस्या बल्झिएको र निको नभएको पाइन्छ । पायल्सका बिरामीले के नगर्ने के नखाने ?
अदुवा, मासको दाल, पिरो, अमिलो, चिल्लो तथा मसला बढी भएको, माछामासु, बासी खानेकुरा, चना, भन्टा, आलु, बोतलबन्द खानेकुराहरु, पूरानो अचार, रेडिमेड खानेकुरा, चियाकफी, चुरोट रक्सीजस्ता चिज उपभोग नगर्ने, स्त्री सम्भोग कम गर्ने, खाली पेट नबस्ने, बिहान अबेरसम्म नसुत्नेलगायतका कुरामा ध्यान दिने । यी तरिका अपनाउँदा लागिसकेको रोग पनि बिस्तारै कम हुँदै जान्छ ।
विशेष ध्यान दिनुपर्ने कुराः पायल्सका बिरामीले हप्तामा एकपटक वा आवश्यकताअनुसार पेट सफा गराउने, पेट हल्का राखी उपचार गर्नु एकदम राम्रो विधि हो । एकदम कम र हल्का खाने, शरीरले पचाउन सक्ने गरी खानुपर्छ । हप्तामा दुई तीनदिन शुरुमा रोग बढेको अवस्थामा एकदिन बिराएर फलफूलको रस वा पानीमात्र खाएर बस्नुपर्छ ।
डाक्टरको सल्लाहअनुसार केही राम्रो भएपछि बिस्तारै काँचै खानेकुरा खाएर बस्ने, पेटलाई हलुंगो बनाएर औषधि गर्दै जाने । यस्तै, पिपलको बोक्रा मसिनो बनाएर सुकाएर पिस्ने, शुद्ध तोरीको तेलमा मिसाएर नियमित बिहानबेलुकी मासु बढेको ठाउमा एकदेखि तीन महिनासम लगाएमा पलाएको मासु बिस्तारै सुक्दै जान्छ र पायल्स पनि बिस्तारै कम हुँदै जान्छ ।www.ratopati.com
अझ कतिलाई त पायल्स रोग के हो भन्ने नै थाहा हुँदैन । सामान्यतया पायल्स रोग त्यस्तो रोग हो जुन मलद्वारसँग सम्बन्धित छ । यसको लक्षण भनेको दिसा गर्दा रगत आउने, मलद्वारमा मासु पलाउने, दुख्ने, सुन्निने र चिलाउने गर्दछ । पायल्स रोगीमध्ये कसैको पीप बग्छ, अंगुरको झुप्पोजस्तो पलाएको हुन्छ र रातो सुन्निएको डल्लो हुन्छ । यो रोग लाग्दा कसैलाई रगत आउँछ भने कसैलाई आउँदैन । कसरी हुन्छ पायल्स? पायल्स हुनुको मुख्य कारण जीवनशैली र खानपान हो ।
पानी कम खाने, हरियो सागपात नखाने, शारिरिक व्यायाम कम गर्ने, धेरै व्रत बस्ने, बढि चिया पिउने, माछामासु तथा सुख्खा खानेकुरा जस्तै चाउचाउ, बिस्कुछ, चाउमिन बढि खाने, अनियमित खानपान, अनिन्द्रा, धेरै तनाव लिने, रक्सी, चुरोट, सूर्तीको अत्यधिक प्रयोग कलेजोको खराबी, तथा भुटेतारेका कुरा बढी खाने गर्नाले पायल्स तथा दिसाबाट रगत आउने, मासु पलाउनेजस्ता समस्या बढी हुन्छ ।
दिसा कब्जियत, वा दिसा थोरै आउनु, गोटा पर्नु, नियमित दिसा नहुनु, दिसा तथा पाद रोक्नु, दिसा पिसाब लागेको बेलामा नगर्नु, अत्यधिक गर्मी वातावरणमा बस्नु, चिल्लो तथा तेलको प्रयोग बढी हुनु पनि यसको कारण हो । शरीरलाई आवश्यकभन्दा बढी खानु, तनाव लिनु तथा जीवनशैली एकनासको नभएका कारण पायल्स हुन्छ । पायल्स रोगीले के खाने ? हरियो सागपात काँचै खाने, चोकरसहितको गहुँको पिठो, रोटी, जौ, ब्राउन राइस, रहर तथा मुगको दाल खाने, पानी प्रशस्त पिउने, फलफुल को सेवन पनि प्रशस्तै गर्ने । खाना खाँदा मुला, काँक्रो, गाँजर खाने ।
नरिबल, अनार, स्याउ, बेलजस्ता फलफुल, करेला, धनिया, लौकाले पनि पायल्स रोगीहरुलाई निकै फाइदा पुर्याउँछ । घरेलु उपचारः एक गिलास गाइको दुधमा आधा कागती निचोरेर तुरुन्त खाँदा कसै कसैलाई रगत तथा पिप आउने जस्ता समस्या ठीक भएका छन् । कसैलाई फिटकिरी एक टुक्रा राखेर दश लिटर जति पानीमा दिनको दश मिनेट बस्दा धेरै आराम मिल्छ । नरिवलको बाहिरको जटा डढाएर एक चिम्टी खरानी र दुबोको २ चम्चा रस घोलेर बिहान बेलुका एक गिलास मनतातो पानीसंग खाँदा सन्चो भएको पाइएको छ ।
मुलाको बिउ कुटेर तोरीको तेलमा फिटेर दिसा गरिसकेपछि लगाउने गर्दा पनि कसैलाई राहत मिल्दछ । आफ्नो पिसाबले गद्द्वार धुने । नियमित रुपमा योग र शारीरिक व्यायाम गर्दा पनि सन्चो हुन्छ । यो समस्याको नआत्तिइकन उपचार गर्नुपर्छ । औषधि उपचारबाट निको हुन केही समय लाग्न सक्छ । शल्यक्रिया पनि अन्तिम उपचार भने होइन । कहिलकोही शल्यक्रियापछि पनि समस्या बल्झिएको र निको नभएको पाइन्छ । पायल्सका बिरामीले के नगर्ने के नखाने ?
अदुवा, मासको दाल, पिरो, अमिलो, चिल्लो तथा मसला बढी भएको, माछामासु, बासी खानेकुरा, चना, भन्टा, आलु, बोतलबन्द खानेकुराहरु, पूरानो अचार, रेडिमेड खानेकुरा, चियाकफी, चुरोट रक्सीजस्ता चिज उपभोग नगर्ने, स्त्री सम्भोग कम गर्ने, खाली पेट नबस्ने, बिहान अबेरसम्म नसुत्नेलगायतका कुरामा ध्यान दिने । यी तरिका अपनाउँदा लागिसकेको रोग पनि बिस्तारै कम हुँदै जान्छ ।
विशेष ध्यान दिनुपर्ने कुराः पायल्सका बिरामीले हप्तामा एकपटक वा आवश्यकताअनुसार पेट सफा गराउने, पेट हल्का राखी उपचार गर्नु एकदम राम्रो विधि हो । एकदम कम र हल्का खाने, शरीरले पचाउन सक्ने गरी खानुपर्छ । हप्तामा दुई तीनदिन शुरुमा रोग बढेको अवस्थामा एकदिन बिराएर फलफूलको रस वा पानीमात्र खाएर बस्नुपर्छ ।
डाक्टरको सल्लाहअनुसार केही राम्रो भएपछि बिस्तारै काँचै खानेकुरा खाएर बस्ने, पेटलाई हलुंगो बनाएर औषधि गर्दै जाने । यस्तै, पिपलको बोक्रा मसिनो बनाएर सुकाएर पिस्ने, शुद्ध तोरीको तेलमा मिसाएर नियमित बिहानबेलुकी मासु बढेको ठाउमा एकदेखि तीन महिनासम लगाएमा पलाएको मासु बिस्तारै सुक्दै जान्छ र पायल्स पनि बिस्तारै कम हुँदै जान्छ ।www.ratopati.com
यौन धन्दामा संलग्न भएको अभियोगमा पक्राउ परेकी बलिउड अभिनेत्री स्वेता बसुले एक पुरुषसँग सुतेको १ लाख भारु अर्थात एक लाख ६० हजार नेपाली लिने गरेको खुलासा भएको छ । पुलिस अनुसन्धानका क्रममा उनले एक पुरुषसँग सुत्नका लागि १ लाख भारु लिने गरेको र जस मध्ये १५ हजार दलाललाई दिने गरेको खुलेको हो ।
आइतबार हेदरावाद बञ्जरा हिल्सस्थित एक होटलमा यौन क्रिडाकै क्रममा स्वेतालाई पुलिसले रंगे हात पक्राउ गरेको थियो । उनलाई अहिले पुनर्स्थापना केन्द्रमा पठाइएको छ । उनीसँग एक साउथका चलचित्र निर्देशक समेत पक्राउ परेका छन् ।
उनको यौन सम्बन्धका लागि डिल गर्ने ब्यक्ति उनी नै रहेको बताइएको छ । २३ वर्षीय श्वेताले आफूलाई पैसाको कमी भएपछि यो धन्धामा प्रवेश गरेको बयान दिएकी थिइन् । साउथका चलचित्र तथा विभिन्न सिरियलमा अभिनय गरेकी श्वेताले अभिनयका लागि राष्ट्रिय अवार्ड समेत जितेकी थिइन् । उनलाई ३ महिना सम्म पुनर्स्थापना केन्द्रमा राख्नु पर्न सक्ने पुलिसले बताएको छ
आइतबार हेदरावाद बञ्जरा हिल्सस्थित एक होटलमा यौन क्रिडाकै क्रममा स्वेतालाई पुलिसले रंगे हात पक्राउ गरेको थियो । उनलाई अहिले पुनर्स्थापना केन्द्रमा पठाइएको छ । उनीसँग एक साउथका चलचित्र निर्देशक समेत पक्राउ परेका छन् ।
उनको यौन सम्बन्धका लागि डिल गर्ने ब्यक्ति उनी नै रहेको बताइएको छ । २३ वर्षीय श्वेताले आफूलाई पैसाको कमी भएपछि यो धन्धामा प्रवेश गरेको बयान दिएकी थिइन् । साउथका चलचित्र तथा विभिन्न सिरियलमा अभिनय गरेकी श्वेताले अभिनयका लागि राष्ट्रिय अवार्ड समेत जितेकी थिइन् । उनलाई ३ महिना सम्म पुनर्स्थापना केन्द्रमा राख्नु पर्न सक्ने पुलिसले बताएको छ
काठमाडौँ, १० असार । नेपालमा बिहीबार राति फेरि भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको छ ।
बिहीबार राति ९ बजेर ७ मिनेट जाँदा नुवाकोटलाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ४.३ रेक्टर स्केलको पराकम्प गएको हो । भूकम्प मापन केन्द्रका प्रमुख लोकविजय अधिकारीका अनुसार, भूकम्पको केन्द्रबिन्दु काठमाडौँबाट १५ किलोमिटर उत्तरपश्चिम र नुवाकोटको विदुर नगरपालिकाबाट १२ किलोमिटर दक्षिण रहेको थियो । काठमाडौँबाट नजिकै केन्द्रबिन्दु रहेका कारण काठमाडौँमा धक्का महसुस गरिएको हो । भूकम्प गएपछि कहीँ कहीँ काठमाडौँका बासिन्दा पनि घरबाहिर निस्केका छन् ।
नुवाकोट सहकर्मी भोला पौडेलका अनुसार, नुवाकोट सदरमुकाम विदुरमा भने भूकम्पको कडा नै धक्का महसुस गरिएको थियो । भूकम्पपछि विदुरका बासिन्दा अहिले घरबाहिर निस्केका छन् ।
यसअघि बुधबार दिउँसो सिन्धुपाल्चोकलाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ४ रेक्टर स्केलको भूकम्प गएको थियो ।
बिहीबार राति ९ बजेर ७ मिनेट जाँदा नुवाकोटलाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ४.३ रेक्टर स्केलको पराकम्प गएको हो । भूकम्प मापन केन्द्रका प्रमुख लोकविजय अधिकारीका अनुसार, भूकम्पको केन्द्रबिन्दु काठमाडौँबाट १५ किलोमिटर उत्तरपश्चिम र नुवाकोटको विदुर नगरपालिकाबाट १२ किलोमिटर दक्षिण रहेको थियो । काठमाडौँबाट नजिकै केन्द्रबिन्दु रहेका कारण काठमाडौँमा धक्का महसुस गरिएको हो । भूकम्प गएपछि कहीँ कहीँ काठमाडौँका बासिन्दा पनि घरबाहिर निस्केका छन् ।
नुवाकोट सहकर्मी भोला पौडेलका अनुसार, नुवाकोट सदरमुकाम विदुरमा भने भूकम्पको कडा नै धक्का महसुस गरिएको थियो । भूकम्पपछि विदुरका बासिन्दा अहिले घरबाहिर निस्केका छन् ।
यसअघि बुधबार दिउँसो सिन्धुपाल्चोकलाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ४ रेक्टर स्केलको भूकम्प गएको थियो ।
काठमाडौँ, १० असार । नेपालमा बिहीबार राति फेरि भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको छ ।
अहिले केहीबेर अघि (९ बजेर ७ मिनेट जाँदा) भूकम्पको सामान्य धक्का महसुस गएको हो । भूकम्प गएपछि काठमाडौँबासी घरबाहिर निस्केका छन् ।
नुवाकोट सहकर्मी भोला पौडेलका अनुसार, नुवाकोट सदरमुकाम विदुरमा भूकम्पको कडा नै धक्का महसुस गरिएको थियो । भूकम्पपछि विदुरका बासिन्दा अहिले घरबाहिर निस्केका छन् ।
थप विवरण आउन बाँकी छ ।
यसअघि बुधबार दिउँसो सिन्धुपाल्चोकलाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ४ रेक्टर स्केलको भूकम्प गएको थियो ।
अहिले केहीबेर अघि (९ बजेर ७ मिनेट जाँदा) भूकम्पको सामान्य धक्का महसुस गएको हो । भूकम्प गएपछि काठमाडौँबासी घरबाहिर निस्केका छन् ।
नुवाकोट सहकर्मी भोला पौडेलका अनुसार, नुवाकोट सदरमुकाम विदुरमा भूकम्पको कडा नै धक्का महसुस गरिएको थियो । भूकम्पपछि विदुरका बासिन्दा अहिले घरबाहिर निस्केका छन् ।
थप विवरण आउन बाँकी छ ।
यसअघि बुधबार दिउँसो सिन्धुपाल्चोकलाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ४ रेक्टर स्केलको भूकम्प गएको थियो ।
धर्म शास्त्रमा हरेक कुराका लागि निश्चित समयको चर्चा गरिएको छ । पुजा गर्ने समय देखि नुहाउने र खाना खाने समय समेत निश्चित तोकिएको छ । भनिएका काम भनिएकै समयमा गर्दा मात्र राम्रो फल मिल्ने समेत शास्त्रमा उल्लेख छ ।
यहाँ साँझको समयमा गर्न नहुने भनेर शास्त्रमा उल्लेख गरिएका ७ कामको चर्चा गरिएको छ ।
१ सुत्नु हुँदैनः सूर्यास्तको समयमा पल्टिनु वा सुत्नु हुँदैन । यो समय भगवानको पुजा वा आराधाना गर्ने समय मानिन्छ । विरामी वा वृद्ध अथवा सुत्केरी बाहेक साँझमा सुत्नु अशुभ मानिन्छ ।
२ पढ्नु हुँदैनः सूर्यास्तको समयमा पढ्ने लेख्ने काम नगरेको राम्रो मानिन्छ । साँझको समयमा पढ्दा आँखामा नराम्रो प्रभाव पर्छ । यो समयमा केही समय मदन रहने वा सरस्वतीको आराधाना गर्नु उचित मानिन्छ ।
३ सरसफाइः साँझको समयमा घरको सफाइ गर्नु अनुपयुक्त मानिन्छ । सूर्यास्तको समय कुचो लगाउनु पनि अशुभ मानिनंछ । साँझको समयमा घर सफाइ गर्दा लक्ष्मी रिसाउने विश्वास गरिन्छ । रातिको समयमा बढार्दा आर्थिक नोक्सानी पनि हुने बताइन्छ ।
५ नङ कपाल काट्नु हुँदैनः अधिकाँश मानिसहरु दिउसोमा नभ्याए साँझमा पनि नङ काट्छन् । तर यो बानी राम्रो होइन । साँझको समयमा नङ काट्नु नराम्रो मानिन्छ । नङ काट्ने वित्तिकै नुहाउनु पनि अशुभ मानिन्छ । त्यस्तै साँझको समयमा कपाल काट्नु पनि अशुभ मानिन्छ । सके सम्म साँझको समयमा कपाल काट्नु हुँदैन ।
६ खाना खानु हुँदैनः साँझको अर्थात सूर्यास्तको समयमा खाना खानु हूँदैन । शास्त्रका अनुसार यो समय भोजन गर्दा पाचनमा समस्या हुन सक्छ । यसले पेटका अनेक रोग लाग्न सक्छन् ।
७ सुगन्धित चिज प्रयोग नगर्नुस्ः साँझको समयमा सुगन्धित तेल वा अत्तरको प्रयोग राम्रो मानिँदैन । शास्त्रका अनुसार साँझको समयमा यस्तो सुगन्धले शरीरमा नकारात्मक उर्जा बढाउँछ ।
यहाँ साँझको समयमा गर्न नहुने भनेर शास्त्रमा उल्लेख गरिएका ७ कामको चर्चा गरिएको छ ।
१ सुत्नु हुँदैनः सूर्यास्तको समयमा पल्टिनु वा सुत्नु हुँदैन । यो समय भगवानको पुजा वा आराधाना गर्ने समय मानिन्छ । विरामी वा वृद्ध अथवा सुत्केरी बाहेक साँझमा सुत्नु अशुभ मानिन्छ ।
२ पढ्नु हुँदैनः सूर्यास्तको समयमा पढ्ने लेख्ने काम नगरेको राम्रो मानिन्छ । साँझको समयमा पढ्दा आँखामा नराम्रो प्रभाव पर्छ । यो समयमा केही समय मदन रहने वा सरस्वतीको आराधाना गर्नु उचित मानिन्छ ।
३ सरसफाइः साँझको समयमा घरको सफाइ गर्नु अनुपयुक्त मानिन्छ । सूर्यास्तको समय कुचो लगाउनु पनि अशुभ मानिनंछ । साँझको समयमा घर सफाइ गर्दा लक्ष्मी रिसाउने विश्वास गरिन्छ । रातिको समयमा बढार्दा आर्थिक नोक्सानी पनि हुने बताइन्छ ।
५ नङ कपाल काट्नु हुँदैनः अधिकाँश मानिसहरु दिउसोमा नभ्याए साँझमा पनि नङ काट्छन् । तर यो बानी राम्रो होइन । साँझको समयमा नङ काट्नु नराम्रो मानिन्छ । नङ काट्ने वित्तिकै नुहाउनु पनि अशुभ मानिन्छ । त्यस्तै साँझको समयमा कपाल काट्नु पनि अशुभ मानिन्छ । सके सम्म साँझको समयमा कपाल काट्नु हुँदैन ।
६ खाना खानु हुँदैनः साँझको अर्थात सूर्यास्तको समयमा खाना खानु हूँदैन । शास्त्रका अनुसार यो समय भोजन गर्दा पाचनमा समस्या हुन सक्छ । यसले पेटका अनेक रोग लाग्न सक्छन् ।
७ सुगन्धित चिज प्रयोग नगर्नुस्ः साँझको समयमा सुगन्धित तेल वा अत्तरको प्रयोग राम्रो मानिँदैन । शास्त्रका अनुसार साँझको समयमा यस्तो सुगन्धले शरीरमा नकारात्मक उर्जा बढाउँछ ।
महिलामाथि बढी आश्रित छन् पुरुषहरु त्यो त सबैलाई थाहा नै होला । महिलाहरुले पुरुसहरुको जीवनमा ठुलो भुमिका निर्वाह गरेका हुन्छन । विवाह अगाडी पिताको, विवाह पछाडी श्रीमानको र बृद्धावस्थामा छोराको सहारामा स्त्री बाँच्छन् भन्ने धारणा पनि पाइन्छ । तर कतिपय यस्ता आधारहरु छन् जसले सोच्न बाध्य नै बनाउँछ, पुरुषहरु पो महिलामाथि बढी आश्रित छन् की ? के हुन् त ती आधारहरु ? १. स्त्रीले पुरुषको जीवनमा क्रमबद्धता ल्याँउछिन् महिलाहरु पुरुषको जीवनमा अनुशासन, क्रमबद्धता र सहजता ल्याउन ठूलो भूमिका खेल्छन् ।
अस्तव्यस्त कोठालाई सही राख्न होस् वा सामानहरुलाई यथास्थान समेटेर राख्ने काममा होस् महिलालाई यस्तो काममा अगाडी देख्न सकिन्छ । तर पुरुषहरु यस्तो कुरामा लापरबाही गर्छन्, त्यसैले घरको शान्ति, अनुशासन र जिन्दगीमा सन्तुलन ल्याउन महिलाको भर पर्छन् प्रायः पुरुष । २.घरको खानामा महिलाको योगदान जीवनमा घरको खानाको महत्व निकै हुन्छ । किनकी पैसा मात्र भएर पनि हामीले स्वस्थ खाना बाहिर किनेर खान सक्दैंनौं । स्वादका हिसाबले बाहिरी खाना अब्बल भएपनि स्वास्थ्यका दृष्टिकोणले घरको खाना सबैभन्दा उत्तम हुन्छ । महिला घरको एक असल इन्टिरियर डिजाइनर मात्र होईन कुक पनि हुन्छिन् र तपाईको स्वास्थ्यको चाबी पनि उनैसंग हुन्छ । ३.बालबच्चाको हेरचाहमा महिला अगाडी बच्चालाई जन्म दिनका लागि मात्रै नभई बालबच्चाको हेरचाह गर्नमा पनि महिलामा प्रकृतिप्रदत्त स्वाभाविक गुण हुन्छ । चाहे कामकाजी महिला हुन् या एक गृहिणी, महिलाले सन्तानको हेरचार र लालनपालनमा देखाउने उर्जा र समर्पणको कुनै जवाफ छैन । बच्चाको जीवनमा पिताको भूमिका महत्वपूर्ण भएपनि आमासंगको भावानात्मक बन्धन अतुलनीय हुन्छ । ४. मातापिताको हेरचाह गर्न दत्तचित्त विवाहभन्दा अगाडी महिलाले एक छोरीका रुपमा मातापिताको सेवा गर्छिन् भने विवाह पश्चात पनि आफ्नो श्रीमानको मातापितालाई आफ्नो गुण, प्रेम र स्नेहले आफ्नो बनाउँछिन् । नेपाली समाजमा पुरुषले पनि आफ्नी श्रीमतीका मातापितालाई उत्तिकै स्नेह र आदर त दर्शाउँछन् नै तर पनि आफ्नो जन्मघर छोडेर श्रीमानको घरपरिवार सम्हाल्ने महिलाको त्याग र समर्पणसंग तुलना गर्न सकिंदैन । ५. फेशन प्रकोपबाट बचाउँछन् महिलाले प्रकृतिबाट नै सुन्दर रुपमा सृजित महिला, सजिन पनि उत्तिकै रुचाउँछन् । सज्न, श्रृंगार गर्न र फेशनअनुसारका पहिरन लगाउनमा पनि महिला निकै अगाडी हुन्छन् । पुरुषले आफ्नी बहिनी, भाउजु, श्रीमती वा प्रेमिकासंग फेशन सल्लाह पनि लिन सक्छन्, आवश्यक परेको बेला । ६. महिला आकस्मिक कोष बन्न सक्छिन् महिलाहरुमा बुद्धिमत्तापूर्वक खर्च गर्ने र बचत गर्ने बानी हुन्छ । हुन त घण्टौं विण्डो शपिङ र पसल पसल बार्गेनिङ गरेर हैरान नहुने कमै पुरुष होलान् तर महिलाको यो बानी आफ्नै परिवारको लागि हो । मितव्ययीता अपनाउने महिलाहरुले बचत पनि राम्रैसंग गर्ने गर्दछन्, जुन भविष्यमा कुनै पनि बेला काम लाग्न सक्छ । ७. अन्ततः महिला तपाईको सफलताको कुञ्जी पनि त हुन् पुरानो भनाई छ, “एक सफल पुरुषको पछाडी महिलाको हात हुन्छ” । आफ्नो सपना विर्सिएर सदैव श्रीमानलाई हौसला दिने, जीवनको उतारचढावमा साथ दिने महिला केही हदसम्म पुरुषको सफलताको क्रेडिटहोल्डर पनि हुन् । तर नबिसिऔं है, जीवनको रथमा महिला पुरुष दुबैको भूमिका चाँही बराबरी हुन्छ है ? हामीले महिला पुरुषको एउटा महत्वपुर्ण जीवनको हिस्साहो भनेर बुज्न सक्छौ ।
स्रोत : रातो पाटि
अस्तव्यस्त कोठालाई सही राख्न होस् वा सामानहरुलाई यथास्थान समेटेर राख्ने काममा होस् महिलालाई यस्तो काममा अगाडी देख्न सकिन्छ । तर पुरुषहरु यस्तो कुरामा लापरबाही गर्छन्, त्यसैले घरको शान्ति, अनुशासन र जिन्दगीमा सन्तुलन ल्याउन महिलाको भर पर्छन् प्रायः पुरुष । २.घरको खानामा महिलाको योगदान जीवनमा घरको खानाको महत्व निकै हुन्छ । किनकी पैसा मात्र भएर पनि हामीले स्वस्थ खाना बाहिर किनेर खान सक्दैंनौं । स्वादका हिसाबले बाहिरी खाना अब्बल भएपनि स्वास्थ्यका दृष्टिकोणले घरको खाना सबैभन्दा उत्तम हुन्छ । महिला घरको एक असल इन्टिरियर डिजाइनर मात्र होईन कुक पनि हुन्छिन् र तपाईको स्वास्थ्यको चाबी पनि उनैसंग हुन्छ । ३.बालबच्चाको हेरचाहमा महिला अगाडी बच्चालाई जन्म दिनका लागि मात्रै नभई बालबच्चाको हेरचाह गर्नमा पनि महिलामा प्रकृतिप्रदत्त स्वाभाविक गुण हुन्छ । चाहे कामकाजी महिला हुन् या एक गृहिणी, महिलाले सन्तानको हेरचार र लालनपालनमा देखाउने उर्जा र समर्पणको कुनै जवाफ छैन । बच्चाको जीवनमा पिताको भूमिका महत्वपूर्ण भएपनि आमासंगको भावानात्मक बन्धन अतुलनीय हुन्छ । ४. मातापिताको हेरचाह गर्न दत्तचित्त विवाहभन्दा अगाडी महिलाले एक छोरीका रुपमा मातापिताको सेवा गर्छिन् भने विवाह पश्चात पनि आफ्नो श्रीमानको मातापितालाई आफ्नो गुण, प्रेम र स्नेहले आफ्नो बनाउँछिन् । नेपाली समाजमा पुरुषले पनि आफ्नी श्रीमतीका मातापितालाई उत्तिकै स्नेह र आदर त दर्शाउँछन् नै तर पनि आफ्नो जन्मघर छोडेर श्रीमानको घरपरिवार सम्हाल्ने महिलाको त्याग र समर्पणसंग तुलना गर्न सकिंदैन । ५. फेशन प्रकोपबाट बचाउँछन् महिलाले प्रकृतिबाट नै सुन्दर रुपमा सृजित महिला, सजिन पनि उत्तिकै रुचाउँछन् । सज्न, श्रृंगार गर्न र फेशनअनुसारका पहिरन लगाउनमा पनि महिला निकै अगाडी हुन्छन् । पुरुषले आफ्नी बहिनी, भाउजु, श्रीमती वा प्रेमिकासंग फेशन सल्लाह पनि लिन सक्छन्, आवश्यक परेको बेला । ६. महिला आकस्मिक कोष बन्न सक्छिन् महिलाहरुमा बुद्धिमत्तापूर्वक खर्च गर्ने र बचत गर्ने बानी हुन्छ । हुन त घण्टौं विण्डो शपिङ र पसल पसल बार्गेनिङ गरेर हैरान नहुने कमै पुरुष होलान् तर महिलाको यो बानी आफ्नै परिवारको लागि हो । मितव्ययीता अपनाउने महिलाहरुले बचत पनि राम्रैसंग गर्ने गर्दछन्, जुन भविष्यमा कुनै पनि बेला काम लाग्न सक्छ । ७. अन्ततः महिला तपाईको सफलताको कुञ्जी पनि त हुन् पुरानो भनाई छ, “एक सफल पुरुषको पछाडी महिलाको हात हुन्छ” । आफ्नो सपना विर्सिएर सदैव श्रीमानलाई हौसला दिने, जीवनको उतारचढावमा साथ दिने महिला केही हदसम्म पुरुषको सफलताको क्रेडिटहोल्डर पनि हुन् । तर नबिसिऔं है, जीवनको रथमा महिला पुरुष दुबैको भूमिका चाँही बराबरी हुन्छ है ? हामीले महिला पुरुषको एउटा महत्वपुर्ण जीवनको हिस्साहो भनेर बुज्न सक्छौ ।
स्रोत : रातो पाटि
अज्ञात व्यक्तिले गोली चलाएर वीरेन्द्रको वंशनाश गरेको दाबी गरेका छन् । १९ जेठ २०५८ मा नारायणहिटीको त्रिभुवन सदन (घटनास्थल) मा ड्युटीमा रहेका तत्कालीन सैनिक हवल्दार लालबहादुर लम्तेरी मगरका अनुसार हत्याराले पहिलो गोली नै दीपेन्द्रलाई हानेको थियो ।
दरबार हत्याकान्डको तीन महिनापछि हत्याको अभियोगमा मुद्दा चलेर अहिले नख्खु कारागारमा रहेका लम्तेरी मगरले गत साता नयाँ पत्रिकासित लामो कुराकानी गरे । उनले यतिसम्म भने, ‘दीपेन्द्रको ढाडमा ६ राउन्ड र बायाँ कन्चटमा एउटा ब्रस्ट फायर भएको हो ।’
हरेक महिनाको अन्तिम शुक्रबार ‘गुड फ्राइडे’ मनाउने क्रममा त्यस रात (१९ जेठ २०५८) भोजमा सरिक तत्कालीन राजा वीरेन्द्रसहित उनको परिवारका पाँचैजना र नातेदारको पनि हत्या भएको थियो । सरकारले पहिले स्वचालित हतियार पड्किएको बताएको थियो भने पछि दीपेन्द्रले गोली चलाएर आफ्नै बाबु, आमा, भाइ र बहिनी मारेको प्रतिवेदन सार्वजनिक गरेको थियो ।
दीपेन्द्रले गोली चलाएका होइनन्, षड्यन्त्रपूर्वक वंश नै नाश गरेर दीपेन्द्रलाई दोषी बनाइएको हो भन्ने चर्चा जनमानसमा भए पनि घटनाका कुनै पनि प्रत्यक्षदर्शीले दीपेन्द्र हत्यारा होइनन् भनेर बयान दिएका थिएनन् । ‘दीपेन्द्रले होइन, नकाव लगाएर उनको जस्तै अनुहार बनाएको हतियारधारीले’ गोली चलाएको थियो भन्ने लम्तेरी घटनाको पहिलो ‘प्रत्यक्षदर्शी’ हुन् । उनका अनुसार नकावधारी तत्कालीन शाहजादा पारस शाहसँगै भित्र आएका थिए । ‘भोज चलिरहेको बेला पारस गाडीमा बाहिरए,’ लम्तेरीले भने, ‘केहीबरेपछि त्यही गाडीमा दीपेन्द्रको मुखुन्डोधारी भित्र आएको हो ।’
लम्तेरीले घटना हुँदा दीपेन्द्र आफ्नै खोपीमा रहेको पनि बताए । ‘मलाई नै थाहा छ- दीपेन्द्र सरकार नसा लागेर खोपीमा सुतेका थिए, नकावधारीले पहिलो गोली त्यहीँ चलाएका हुन्, त्यसपछि चारैतिरबाट गोली चल्यो, मचाहिँ केराघारीमा ल्यान्ड पोजिसनमा बसेर बचेँ ।’
लम्तेरी मगरका अनुसार दीपेन्द्र आफ्नै खोपीमा मरेका हुन् । ‘दुईजना एडिसीले लास उठाएर सैनिक प्रहरीको गाडीमा छाउनी पुर्याएका हुन् । दीपेन्द्र त्यतिबेलै मरिसकेका थिए,’ उनले भने ।
वीरेन्द्र र नीराजनको लास आफूले पनि उठाएको उनले बताए । ‘मैले पनि वीरेन्द्र र नीराजन सरकारको लास उठाएको हुँ,’ उनले भने, ‘वीरेन्द्र सरकारको लास लिएर सैनिक अस्पताल जानेमा म पनि थिएँ । सैनिक प्रहरीको गाडीमा म पछाडि बसेको थिएँ । बाटोमा वीरेन्द्रले सानो स्वरमा दुख्यो, दुख्यो भनेको मैले सुनेको हुँ । अस्पताल पुगेपछि के भयो थाहा छैन ।’
गोलीको वषर्ात्पछि सन्नाटा छाएको घटनास्थलमा पारस खालीखुट्टामै आएको उनले बताए । ‘ल अब हस्पिटल लैजानुपर्यो भनेका थिए पारसले,’ लम्तेरीले भने, ‘पारस र उनका परिवारलाई केही पनि भएको थिएन ।’
खोपीमा सुतेका दीपेन्द्र त्यहीँ मारिएको देखेका लम्तेरीले पछि दीपेन्द्र नै हत्यारा हुन् भन्दै प्रतिवेदन आएपछि आश्चर्यमा परेको बताए । दीपेन्द्र निर्दोष हुन् भन्दै उनले दरबारमा बिन्तीपत्र पनि हालेका थिए । ‘घटनाको साता दिनभित्रै जेठ २५ गते मसहित लेसनायक नरेन्द्र थापामगर, हवल्दार शिव कुँवर, नायक गुणबहादुर पुन र एउटा सिपाही भएर दरबारको प्रमुख सचिवालयमा बिन्तीपत्र हाल्यौं,’ लम्तेरीले भने, ‘हामीले बेनामी बिन्तीपत्रमा दीपेन्द्रबाट घटना भएको होइन, यसको निष्पक्ष छानबिन होस् भन्यौं ।’
आफ्नो अभिभावकजस्तो मान्छे दीपेन्द्र मारिएपछि ‘त्यतिसम्मको दुस्साहस’ गरेको उनले बताए । तर ‘कतैबाट पोल खुलेपछि २९ जेठमै आफ्नै हाकिमहरूद्वारा समातिएको’ उनले बताए । ‘पहिले दरबारमा आतंक मच्चाएको भन्दै समातियो, पछि एउटा होटलमालिकलाई मारेको भन्ने झुटो केस चलाएर मुद्दा हालियो ।’
आफू कलाकार पनि भएकोले दीपेन्द्रको प्यारो मान्छे भएको दाबी गर्दै उनले भने, ‘म सांगीतिक क्षेत्रको मान्छे, बाजा बजाउन, नाच्न, गाउन र खेल खेल्न सधैं अघि सर्थें, त्यसैले पनि दीपेन्द्र सरकारका लागि म निकै प्यारो मान्छे थिएँ ।’
उनले दीपेन्द्रलाई मुड भएको बेला खोपीमै गएर गीत गाउने गरेको पनि बताए । ‘गीत सुन्नुपर्यो भने त्यो डल्लुलाई बोलाऊ भन्ने हुकुम हुन्थ्यो । म खोपीमै जान्थें । गीत सुनाएर खुसी पार्थें,’ उनले भने ।
उनका अनुसार संगीतकार प्रवीण गुरुङलाई गाडीले किचेर मारेको आरोपमा तत्कालीन राजा वीरेन्द्रले पारसलाई कारबाही गर्न खोजेका थिए । ‘तर पारसको चुनौतीका कारण उनी (वीरेन्द्र) पछि हटे,’ उनले भने । लम्तेरी मगरका अनुसार प्रवीण गुरुङ मारिनुअघि श्रुतिले चलाएको कारको ठक्करले दरबारभित्रै तनहुँ घर भएका पुरानो गोरखगणका सिपाही मारिएका थिए । ‘ऊ ड्युटीमै उभिएको बेला गाडीको ठक्करले मर्यो । पछि बाहिर तालिमका बेला एम्बुसमा परेर मारियो भनेर परिवारलाई क्षतिपूर्ति दिइयो ।’ पारसले आफूलाई भन्दा अघि श्रुतिलाई कारबाही गर्न वीरेन्द्रलाई चुनौती दिएपछि वीरेन्द्र मत्थर भएको लम्तेरीले बताए ।
दरबार हत्याकान्ड दीपेन्द्रले नगराएको भन्ने बिन्तीपत्र लेखेको चार दिनमा पक्राउ गरिएका लालबहादुर सोह्रखुट्टेस्थित आरामदायी लजका मालिक उत्तमराज पाण्डेको हत्या अभियोगमा जेल परेका हुन् । उनी जन्मकैदको सजाय नख्खु जेलमा बसेर भोगिरहेका छन् । ‘म निर्दोष छु,’ उनले भने, ‘मलाई जेल हाल्ने कुनै आधार थिएन, तर म गरिबको छोरोलाई कानुनले पत्याएन ।’
उनको मुद्दा हेरेका अधिवक्ता भूमिनन्द चुँडालले पनि लम्तेरी निर्दोष रहेको जिकिर गरे । ‘लालबहादुरलाई जेल हाल्नुपर्ने कुनै आधार छैन,’ उनले नयाँ पत्रिकासँग भने, ‘उनलाई हत्याको अभियोग लगाइएको छ, तर त्यसको कुनै पनि प्रमाण छैन । ऊ सफाइ पाउनुपर्ने मान्छे हो ।’
नख्खु कारागारका जेलर चन्द्रप्रसाद देवकोटाले लालबहादुर कर्तव्य ज्यान मुद्दामा जेलमा रहेको बताए । देवकोटाका अनुसार उनी २ भदौ २०५८ देखि जेल छन् । जेलको रेकर्डअनुसार लम्तेरी पुरानो गोरखगणका सैनिक हुन् । लालबहादुरले आफूलाई सैनिक प्रहरीबाट नक्कली कागजात बनाएर पुरानो गोरखगणमा सरुवा मात्र होइन, घटुवा गरेर जेलमा हालिएका बताए ।
लम्तेरीको बयान
म लालबहादुर लम्तेरी मगर, घर पाल्पाको ठिमुरे हो । २०४९ सालमा सेनामा भर्ती भएर दरबारको सैनिक प्रहरीमा काम गर्न थालेको हुँ ।
म खेलाडी पनि थिएँ, गीत-संगीतमा त च्याम्पियन । ‘रोयल फेमिली’सँग एकदमै नजिक । दीपेन्द्र सरकारले मलाई यति माया गर्ने कि म कसरी भनौं ! कतिसम्म भने मेरी श्रीमती डेलिभरी हुँदा दीपेन्द्रबाट १० हजार रुपैयाँ बक्सिस प्रदान भएको थियो ।
दरबारमा काम गर्दा त मोजमस्ती थियो, खर्चको अभाव हुँदैनथ्यो । केही पर्यो भने पैसा पाइहाल्थें । दीपेन्द्र सरकारले त मलाई खोपीमै बोलाएर बाजा बजाउन लगाउने, पैसा दिने, बडो माया गर्ने ।
जागिर खाएको नौ वर्षमा मेरो जीवनमा ठूलो चोट पर्यो, मैले अनाहकमा दुःख पाएँ । महिनाको अन्तिम शुक्रबार शाही परिवारले जलपान गरेर ‘गुड प|mाइडे’ मनाउने चलन थियो । १९ जेठ २०५८ मा पनि जलपान आयोजना भयो दरबारमा । त्यो दिन म पनि बाहिरी ड्युटीमा थिएँ । दौरा, सुरुवाल, कोट र कालो टोपी लगाएर पेस्तोल भिरेर म ड्युटी गरिरहेको थिएँ । त्यतिबेला मलाई याद छ- नेपाल टेलिभिजनमा सन्तोष पन्तको ‘हिजो आजका कुरा’ कार्यक्रम आउँथ्यो ।
अबेरसम्म जलपान भइरहेको थियो । त्यहीबीचमा पारस गाडीमा बाहिरिए । एकैछिनपछि उनको गाडीमा केही मान्छे भित्र छिरे, पारस पनि छिरे । यो दृश्य त्रिभुवन सदनमा गार्ड बस्ने अरू सैनिकले पनि देखेका छन् । त्यसपछि फायरिङको आवाज आयो ।
दीपेन्द्र सरकार नसाले लठ्ठ भएर आफ्नै खोपीमा सुतेको मलाई पनि थाहा छ । भित्र जान हामीलाई अनुमति थिएन । आदेशबिना दायाँबायाँ गर्न पनि नपाइने । दरबारको ड्युटी फेरि निकै कडा हुन्छ क्या ! मैले थाहा पाएँ, पहिलो फायर दीपेन्द्र सरकारको खोपीमा भयो । त्यहाँ सात फायर भएपछि त जलपान भएको ठाउँमा एकैचोटि गोली चल्यो । बाहिर पनि । दीपेन्द्रको मुखुन्डो लाएको हतियारधारीले गोली चलायो । वीरेन्द्रका परिवारलाई ताकी-ताकी हान्यो उसले । दीपेन्द्रलाई त ब्रस्ट फायर भयो । बाहिरसमेत गोली चलेपछि ज्यान जोगाउन मुस्किल भो । म त्रिभुवन सदनअगाडि बगैंचामा लुकें ।
गोली रोकिएपछि पारस खालीखुट्टा आइपुगे, खुट्टामा जुत्ता, चप्पल केही थिएन । उनले आउनेबित्तिकै भने- ल भाइ हो, हस्पिटल लानुपर्छ । त्यसपछि घाइते र लास उठाउन थालियो । म पनि लास उठाउन गएको थिएँ । मैले वीरेन्द्र सरकार र नीराजनलाई उठाएँ । ऐश्वर्यको चिउँडो छेडेर गोली चलेको रहेछ । चिउँडो त पंखामा झुन्डिएको रहेछ ।
अस्पताल जाँदासम्म सास भएको अवस्थामा वीरेन्द्र सरकार र श्रुति थिए । धीरेन्द्रको बारेमा मलाई थाहा भएन । वीरेन्द्रको मृत्यु भइसकेको थिएन । वीरेन्द्रलाई हालिएको सैनिक प्रहरीको गाडीमा पछाडि बसेर म पनि छाउनी अस्पताल गएको थिएँ । म सम्झिन्छु, अस्पताल पुग्ने बेलासम्म वीरेन्द्र दुख्यो, दुख्यो भनेर सानो स्वरमा भनिरहेका थिए ।
सैनिक अस्पताल पुर्याइए पनि वीरेन्द्र सरकारलाई तत्कालै उपचार गरिएन, ऐश्वर्यको मुख नभएकोले प्लास्टिक सर्जरी भयो । हामीले धेरै हेर्न पाएनौं । हामी त हाकिमको आदेशअनुसार अस्पतालबाट फक्र्यौं । त्यसपछि के गरियो थाहा भएन ।
मैले आफैं देखेको, दीपेन्द्रको पहिले नै हत्या भइसकेको थियो । तर, दीपेन्द्रलाई दोषी बनाएपछि मेरो मन धेरै रोयो । म र साथीहरूले जेठ २५ गते १२ बजेतिर बिन्तीपत्र तयार गर्यौं र ४ बजेतिर प्रमुख सचिवालयमा दर्ता गर्यौं । सायद हाम्रो रेकर्ड सचिवालयमा होला अहिले पनि । बिन्तीपत्र हाल्नेमा म अगुवा थिएँ । बिन्तीपत्र दिनेमा लेसनायक नरेन्द्र थापामगर, हवल्दार शिव कुँवर, नायक गुणबहादुर पुन र अर्का एक सिपाही थियौं ।
हामीले बिन्तीपत्र दिएपछि त त्यहाँ हलचल भएछ । हामीले भनेका थियौं- दरबार हत्याकान्डमा युवराज दीपेन्द्र सरकार दोषी होइनन् । पहिलो फायर नै उनीमाथि भएको हो । त्यसकारण निष्पक्ष छानबिन होस् ।
बिन्तीपत्र हालेको चार दिनमा दरबारमा आतंक मच्चाएको भन्दै मलाई पक्राउ गरियो । २९ जेठमा ड्युटी सकेर खाना खाएर कोठामा पल्टिन लाग्दा निर्मल निवास (सदन- हाम्रो भाषामा) को फौज आएर मलाई समात्यो ।
मलाई आँखामा कालोपट्टी बाँधेर क्वार्टर गार्डमा (हिरासतमा) राखियो । जबकि मेरो दोष केही पनि थिएन । आँखामा पट्टी बाँधेर नेपाली कागजहरूमा ल्याप्चे लगाउन लगाइयो ।
एक सातापछि मलाई हनुमानढोकामा लगेर बुझाइयो । त्यसपछि मलाई एक महिनाजति झुलाइयो । कहिले सैनिक हेडक्वार्टर, कहिले प्रहरी हेडक्वार्टर, कहिले कता लगेर एक महिना झुलाइयो ।
दरबारभित्रको सैनिक हिरासतमा रहँदा मलाई ल्याप्चे लगाउन लगाइयो । पछि थाहा भयो, मलाई पुरानो गोरखगणमा सरुवा गरेर सिपाहीमा घटुवा गरेको कागज बनाइएछ । र, सैनिक प्रहरीमा रहेको मेरो कागजात सबै खतम पारिएछ । एक महिनाअघि समातेर मलाई एक महिनापछि भएको घटनामा फसाइयो ।
२ साउन २०५८ मा सोह्रखुट्टेको आरामदायी लजका मालिक उत्तमराज पाण्डेको हत्या भएको रहेछ । मैले जेलमा बसेपछि सुनेअनुसार दरबारका एक क्याप्टेनले पाण्डेलाई गोली ठोकेर मारेका रहेछन् । पाण्डे नवलपरासीका रहेछन् भन्ने मलाई फसाइएको नक्कली कागज हेरेर थाहा पाएँ । तर, कुन केसमा पाण्डेलाई किन मारियो भन्ने मलाई केही थाहा थिएन किनकि म त एक महिनाअघि नै पक्राउ परिसकेको थिएँ ।
मलाई ५ भदौ २०५८ मा पुर्पक्षका लागि भनेर जेल हालियो । जेलमा बसेर मुद्दा लडें । सुरुमा वकिल भूमिनन्द चुँडाल र पछि तारा खनालको सहयोग लिएँ । १३ फागुन २०६० मा काठमाडौं जिल्ला अदालतले मलाई दोषी ठहर गर्यो । र, म जेल परें ।
म हिरासतमा बस्दा शाही रक्षक बाहिनीका बाहिनीपति सुदर्शन खड्का, पारसका हितैषी अनुप सिंह मलाई भेट्न आइरहन्थे । उनीहरू भन्थे- दरबार तिमीप्रति पोजिटिभ छ । हामी छुटाउन पहल गरिरहेका छौँ ।
तर, दरबारले मेरो जिन्दगी बर्बाद बनाइदियो । बिन्तीपत्र हाल्ने मेरा साथीहरूलाई पनि समातियो भन्ने थाहा पाएँ, तर उनीहरू अहिले मरे-बाँचेको मलाई थाहा छैन ।
यो पनि लेखिदिनुस्- दरबार हत्याकान्डमा सैनिकहरू पनि मारिएका छन् । मलाई यकिन विवरण त छैन, तर छानबिन गरे थाहा हुन्छ । मारिएका परिवारलाई अरू केही वहानामा क्षतिपूर्ति दिइएको हुन सक्छ, तर हत्याकान्डमा सैनिक मारिएका छन् । सत्यतथ्य खोजी गर्ने हो भने पारसलाई समातेर बयान लिनुपर्छ । सबै कुरा थाहा हुन्छ । सरकारले चाहने हो भने दरबार हत्याकान्डको बारेमा निष्पक्ष छानबिन गर्न अझै पनि सक्छ ।
पर्शुराम काफ्ले/नयाँ पत्रिका
www.hamrosandesh.com
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
दरबार हत्याकान्डको तीन महिनापछि हत्याको अभियोगमा मुद्दा चलेर अहिले नख्खु कारागारमा रहेका लम्तेरी मगरले गत साता नयाँ पत्रिकासित लामो कुराकानी गरे । उनले यतिसम्म भने, ‘दीपेन्द्रको ढाडमा ६ राउन्ड र बायाँ कन्चटमा एउटा ब्रस्ट फायर भएको हो ।’
हरेक महिनाको अन्तिम शुक्रबार ‘गुड फ्राइडे’ मनाउने क्रममा त्यस रात (१९ जेठ २०५८) भोजमा सरिक तत्कालीन राजा वीरेन्द्रसहित उनको परिवारका पाँचैजना र नातेदारको पनि हत्या भएको थियो । सरकारले पहिले स्वचालित हतियार पड्किएको बताएको थियो भने पछि दीपेन्द्रले गोली चलाएर आफ्नै बाबु, आमा, भाइ र बहिनी मारेको प्रतिवेदन सार्वजनिक गरेको थियो ।
दीपेन्द्रले गोली चलाएका होइनन्, षड्यन्त्रपूर्वक वंश नै नाश गरेर दीपेन्द्रलाई दोषी बनाइएको हो भन्ने चर्चा जनमानसमा भए पनि घटनाका कुनै पनि प्रत्यक्षदर्शीले दीपेन्द्र हत्यारा होइनन् भनेर बयान दिएका थिएनन् । ‘दीपेन्द्रले होइन, नकाव लगाएर उनको जस्तै अनुहार बनाएको हतियारधारीले’ गोली चलाएको थियो भन्ने लम्तेरी घटनाको पहिलो ‘प्रत्यक्षदर्शी’ हुन् । उनका अनुसार नकावधारी तत्कालीन शाहजादा पारस शाहसँगै भित्र आएका थिए । ‘भोज चलिरहेको बेला पारस गाडीमा बाहिरए,’ लम्तेरीले भने, ‘केहीबरेपछि त्यही गाडीमा दीपेन्द्रको मुखुन्डोधारी भित्र आएको हो ।’
लम्तेरीले घटना हुँदा दीपेन्द्र आफ्नै खोपीमा रहेको पनि बताए । ‘मलाई नै थाहा छ- दीपेन्द्र सरकार नसा लागेर खोपीमा सुतेका थिए, नकावधारीले पहिलो गोली त्यहीँ चलाएका हुन्, त्यसपछि चारैतिरबाट गोली चल्यो, मचाहिँ केराघारीमा ल्यान्ड पोजिसनमा बसेर बचेँ ।’
लम्तेरी मगरका अनुसार दीपेन्द्र आफ्नै खोपीमा मरेका हुन् । ‘दुईजना एडिसीले लास उठाएर सैनिक प्रहरीको गाडीमा छाउनी पुर्याएका हुन् । दीपेन्द्र त्यतिबेलै मरिसकेका थिए,’ उनले भने ।
वीरेन्द्र र नीराजनको लास आफूले पनि उठाएको उनले बताए । ‘मैले पनि वीरेन्द्र र नीराजन सरकारको लास उठाएको हुँ,’ उनले भने, ‘वीरेन्द्र सरकारको लास लिएर सैनिक अस्पताल जानेमा म पनि थिएँ । सैनिक प्रहरीको गाडीमा म पछाडि बसेको थिएँ । बाटोमा वीरेन्द्रले सानो स्वरमा दुख्यो, दुख्यो भनेको मैले सुनेको हुँ । अस्पताल पुगेपछि के भयो थाहा छैन ।’
गोलीको वषर्ात्पछि सन्नाटा छाएको घटनास्थलमा पारस खालीखुट्टामै आएको उनले बताए । ‘ल अब हस्पिटल लैजानुपर्यो भनेका थिए पारसले,’ लम्तेरीले भने, ‘पारस र उनका परिवारलाई केही पनि भएको थिएन ।’
खोपीमा सुतेका दीपेन्द्र त्यहीँ मारिएको देखेका लम्तेरीले पछि दीपेन्द्र नै हत्यारा हुन् भन्दै प्रतिवेदन आएपछि आश्चर्यमा परेको बताए । दीपेन्द्र निर्दोष हुन् भन्दै उनले दरबारमा बिन्तीपत्र पनि हालेका थिए । ‘घटनाको साता दिनभित्रै जेठ २५ गते मसहित लेसनायक नरेन्द्र थापामगर, हवल्दार शिव कुँवर, नायक गुणबहादुर पुन र एउटा सिपाही भएर दरबारको प्रमुख सचिवालयमा बिन्तीपत्र हाल्यौं,’ लम्तेरीले भने, ‘हामीले बेनामी बिन्तीपत्रमा दीपेन्द्रबाट घटना भएको होइन, यसको निष्पक्ष छानबिन होस् भन्यौं ।’
आफ्नो अभिभावकजस्तो मान्छे दीपेन्द्र मारिएपछि ‘त्यतिसम्मको दुस्साहस’ गरेको उनले बताए । तर ‘कतैबाट पोल खुलेपछि २९ जेठमै आफ्नै हाकिमहरूद्वारा समातिएको’ उनले बताए । ‘पहिले दरबारमा आतंक मच्चाएको भन्दै समातियो, पछि एउटा होटलमालिकलाई मारेको भन्ने झुटो केस चलाएर मुद्दा हालियो ।’
आफू कलाकार पनि भएकोले दीपेन्द्रको प्यारो मान्छे भएको दाबी गर्दै उनले भने, ‘म सांगीतिक क्षेत्रको मान्छे, बाजा बजाउन, नाच्न, गाउन र खेल खेल्न सधैं अघि सर्थें, त्यसैले पनि दीपेन्द्र सरकारका लागि म निकै प्यारो मान्छे थिएँ ।’
उनले दीपेन्द्रलाई मुड भएको बेला खोपीमै गएर गीत गाउने गरेको पनि बताए । ‘गीत सुन्नुपर्यो भने त्यो डल्लुलाई बोलाऊ भन्ने हुकुम हुन्थ्यो । म खोपीमै जान्थें । गीत सुनाएर खुसी पार्थें,’ उनले भने ।
उनका अनुसार संगीतकार प्रवीण गुरुङलाई गाडीले किचेर मारेको आरोपमा तत्कालीन राजा वीरेन्द्रले पारसलाई कारबाही गर्न खोजेका थिए । ‘तर पारसको चुनौतीका कारण उनी (वीरेन्द्र) पछि हटे,’ उनले भने । लम्तेरी मगरका अनुसार प्रवीण गुरुङ मारिनुअघि श्रुतिले चलाएको कारको ठक्करले दरबारभित्रै तनहुँ घर भएका पुरानो गोरखगणका सिपाही मारिएका थिए । ‘ऊ ड्युटीमै उभिएको बेला गाडीको ठक्करले मर्यो । पछि बाहिर तालिमका बेला एम्बुसमा परेर मारियो भनेर परिवारलाई क्षतिपूर्ति दिइयो ।’ पारसले आफूलाई भन्दा अघि श्रुतिलाई कारबाही गर्न वीरेन्द्रलाई चुनौती दिएपछि वीरेन्द्र मत्थर भएको लम्तेरीले बताए ।
दरबार हत्याकान्ड दीपेन्द्रले नगराएको भन्ने बिन्तीपत्र लेखेको चार दिनमा पक्राउ गरिएका लालबहादुर सोह्रखुट्टेस्थित आरामदायी लजका मालिक उत्तमराज पाण्डेको हत्या अभियोगमा जेल परेका हुन् । उनी जन्मकैदको सजाय नख्खु जेलमा बसेर भोगिरहेका छन् । ‘म निर्दोष छु,’ उनले भने, ‘मलाई जेल हाल्ने कुनै आधार थिएन, तर म गरिबको छोरोलाई कानुनले पत्याएन ।’
उनको मुद्दा हेरेका अधिवक्ता भूमिनन्द चुँडालले पनि लम्तेरी निर्दोष रहेको जिकिर गरे । ‘लालबहादुरलाई जेल हाल्नुपर्ने कुनै आधार छैन,’ उनले नयाँ पत्रिकासँग भने, ‘उनलाई हत्याको अभियोग लगाइएको छ, तर त्यसको कुनै पनि प्रमाण छैन । ऊ सफाइ पाउनुपर्ने मान्छे हो ।’
नख्खु कारागारका जेलर चन्द्रप्रसाद देवकोटाले लालबहादुर कर्तव्य ज्यान मुद्दामा जेलमा रहेको बताए । देवकोटाका अनुसार उनी २ भदौ २०५८ देखि जेल छन् । जेलको रेकर्डअनुसार लम्तेरी पुरानो गोरखगणका सैनिक हुन् । लालबहादुरले आफूलाई सैनिक प्रहरीबाट नक्कली कागजात बनाएर पुरानो गोरखगणमा सरुवा मात्र होइन, घटुवा गरेर जेलमा हालिएका बताए ।
लम्तेरीको बयान
म लालबहादुर लम्तेरी मगर, घर पाल्पाको ठिमुरे हो । २०४९ सालमा सेनामा भर्ती भएर दरबारको सैनिक प्रहरीमा काम गर्न थालेको हुँ ।
म खेलाडी पनि थिएँ, गीत-संगीतमा त च्याम्पियन । ‘रोयल फेमिली’सँग एकदमै नजिक । दीपेन्द्र सरकारले मलाई यति माया गर्ने कि म कसरी भनौं ! कतिसम्म भने मेरी श्रीमती डेलिभरी हुँदा दीपेन्द्रबाट १० हजार रुपैयाँ बक्सिस प्रदान भएको थियो ।
दरबारमा काम गर्दा त मोजमस्ती थियो, खर्चको अभाव हुँदैनथ्यो । केही पर्यो भने पैसा पाइहाल्थें । दीपेन्द्र सरकारले त मलाई खोपीमै बोलाएर बाजा बजाउन लगाउने, पैसा दिने, बडो माया गर्ने ।
जागिर खाएको नौ वर्षमा मेरो जीवनमा ठूलो चोट पर्यो, मैले अनाहकमा दुःख पाएँ । महिनाको अन्तिम शुक्रबार शाही परिवारले जलपान गरेर ‘गुड प|mाइडे’ मनाउने चलन थियो । १९ जेठ २०५८ मा पनि जलपान आयोजना भयो दरबारमा । त्यो दिन म पनि बाहिरी ड्युटीमा थिएँ । दौरा, सुरुवाल, कोट र कालो टोपी लगाएर पेस्तोल भिरेर म ड्युटी गरिरहेको थिएँ । त्यतिबेला मलाई याद छ- नेपाल टेलिभिजनमा सन्तोष पन्तको ‘हिजो आजका कुरा’ कार्यक्रम आउँथ्यो ।
अबेरसम्म जलपान भइरहेको थियो । त्यहीबीचमा पारस गाडीमा बाहिरिए । एकैछिनपछि उनको गाडीमा केही मान्छे भित्र छिरे, पारस पनि छिरे । यो दृश्य त्रिभुवन सदनमा गार्ड बस्ने अरू सैनिकले पनि देखेका छन् । त्यसपछि फायरिङको आवाज आयो ।
दीपेन्द्र सरकार नसाले लठ्ठ भएर आफ्नै खोपीमा सुतेको मलाई पनि थाहा छ । भित्र जान हामीलाई अनुमति थिएन । आदेशबिना दायाँबायाँ गर्न पनि नपाइने । दरबारको ड्युटी फेरि निकै कडा हुन्छ क्या ! मैले थाहा पाएँ, पहिलो फायर दीपेन्द्र सरकारको खोपीमा भयो । त्यहाँ सात फायर भएपछि त जलपान भएको ठाउँमा एकैचोटि गोली चल्यो । बाहिर पनि । दीपेन्द्रको मुखुन्डो लाएको हतियारधारीले गोली चलायो । वीरेन्द्रका परिवारलाई ताकी-ताकी हान्यो उसले । दीपेन्द्रलाई त ब्रस्ट फायर भयो । बाहिरसमेत गोली चलेपछि ज्यान जोगाउन मुस्किल भो । म त्रिभुवन सदनअगाडि बगैंचामा लुकें ।
गोली रोकिएपछि पारस खालीखुट्टा आइपुगे, खुट्टामा जुत्ता, चप्पल केही थिएन । उनले आउनेबित्तिकै भने- ल भाइ हो, हस्पिटल लानुपर्छ । त्यसपछि घाइते र लास उठाउन थालियो । म पनि लास उठाउन गएको थिएँ । मैले वीरेन्द्र सरकार र नीराजनलाई उठाएँ । ऐश्वर्यको चिउँडो छेडेर गोली चलेको रहेछ । चिउँडो त पंखामा झुन्डिएको रहेछ ।
अस्पताल जाँदासम्म सास भएको अवस्थामा वीरेन्द्र सरकार र श्रुति थिए । धीरेन्द्रको बारेमा मलाई थाहा भएन । वीरेन्द्रको मृत्यु भइसकेको थिएन । वीरेन्द्रलाई हालिएको सैनिक प्रहरीको गाडीमा पछाडि बसेर म पनि छाउनी अस्पताल गएको थिएँ । म सम्झिन्छु, अस्पताल पुग्ने बेलासम्म वीरेन्द्र दुख्यो, दुख्यो भनेर सानो स्वरमा भनिरहेका थिए ।
सैनिक अस्पताल पुर्याइए पनि वीरेन्द्र सरकारलाई तत्कालै उपचार गरिएन, ऐश्वर्यको मुख नभएकोले प्लास्टिक सर्जरी भयो । हामीले धेरै हेर्न पाएनौं । हामी त हाकिमको आदेशअनुसार अस्पतालबाट फक्र्यौं । त्यसपछि के गरियो थाहा भएन ।
मैले आफैं देखेको, दीपेन्द्रको पहिले नै हत्या भइसकेको थियो । तर, दीपेन्द्रलाई दोषी बनाएपछि मेरो मन धेरै रोयो । म र साथीहरूले जेठ २५ गते १२ बजेतिर बिन्तीपत्र तयार गर्यौं र ४ बजेतिर प्रमुख सचिवालयमा दर्ता गर्यौं । सायद हाम्रो रेकर्ड सचिवालयमा होला अहिले पनि । बिन्तीपत्र हाल्नेमा म अगुवा थिएँ । बिन्तीपत्र दिनेमा लेसनायक नरेन्द्र थापामगर, हवल्दार शिव कुँवर, नायक गुणबहादुर पुन र अर्का एक सिपाही थियौं ।
हामीले बिन्तीपत्र दिएपछि त त्यहाँ हलचल भएछ । हामीले भनेका थियौं- दरबार हत्याकान्डमा युवराज दीपेन्द्र सरकार दोषी होइनन् । पहिलो फायर नै उनीमाथि भएको हो । त्यसकारण निष्पक्ष छानबिन होस् ।
बिन्तीपत्र हालेको चार दिनमा दरबारमा आतंक मच्चाएको भन्दै मलाई पक्राउ गरियो । २९ जेठमा ड्युटी सकेर खाना खाएर कोठामा पल्टिन लाग्दा निर्मल निवास (सदन- हाम्रो भाषामा) को फौज आएर मलाई समात्यो ।
मलाई आँखामा कालोपट्टी बाँधेर क्वार्टर गार्डमा (हिरासतमा) राखियो । जबकि मेरो दोष केही पनि थिएन । आँखामा पट्टी बाँधेर नेपाली कागजहरूमा ल्याप्चे लगाउन लगाइयो ।
एक सातापछि मलाई हनुमानढोकामा लगेर बुझाइयो । त्यसपछि मलाई एक महिनाजति झुलाइयो । कहिले सैनिक हेडक्वार्टर, कहिले प्रहरी हेडक्वार्टर, कहिले कता लगेर एक महिना झुलाइयो ।
दरबारभित्रको सैनिक हिरासतमा रहँदा मलाई ल्याप्चे लगाउन लगाइयो । पछि थाहा भयो, मलाई पुरानो गोरखगणमा सरुवा गरेर सिपाहीमा घटुवा गरेको कागज बनाइएछ । र, सैनिक प्रहरीमा रहेको मेरो कागजात सबै खतम पारिएछ । एक महिनाअघि समातेर मलाई एक महिनापछि भएको घटनामा फसाइयो ।
२ साउन २०५८ मा सोह्रखुट्टेको आरामदायी लजका मालिक उत्तमराज पाण्डेको हत्या भएको रहेछ । मैले जेलमा बसेपछि सुनेअनुसार दरबारका एक क्याप्टेनले पाण्डेलाई गोली ठोकेर मारेका रहेछन् । पाण्डे नवलपरासीका रहेछन् भन्ने मलाई फसाइएको नक्कली कागज हेरेर थाहा पाएँ । तर, कुन केसमा पाण्डेलाई किन मारियो भन्ने मलाई केही थाहा थिएन किनकि म त एक महिनाअघि नै पक्राउ परिसकेको थिएँ ।
मलाई ५ भदौ २०५८ मा पुर्पक्षका लागि भनेर जेल हालियो । जेलमा बसेर मुद्दा लडें । सुरुमा वकिल भूमिनन्द चुँडाल र पछि तारा खनालको सहयोग लिएँ । १३ फागुन २०६० मा काठमाडौं जिल्ला अदालतले मलाई दोषी ठहर गर्यो । र, म जेल परें ।
म हिरासतमा बस्दा शाही रक्षक बाहिनीका बाहिनीपति सुदर्शन खड्का, पारसका हितैषी अनुप सिंह मलाई भेट्न आइरहन्थे । उनीहरू भन्थे- दरबार तिमीप्रति पोजिटिभ छ । हामी छुटाउन पहल गरिरहेका छौँ ।
तर, दरबारले मेरो जिन्दगी बर्बाद बनाइदियो । बिन्तीपत्र हाल्ने मेरा साथीहरूलाई पनि समातियो भन्ने थाहा पाएँ, तर उनीहरू अहिले मरे-बाँचेको मलाई थाहा छैन ।
यो पनि लेखिदिनुस्- दरबार हत्याकान्डमा सैनिकहरू पनि मारिएका छन् । मलाई यकिन विवरण त छैन, तर छानबिन गरे थाहा हुन्छ । मारिएका परिवारलाई अरू केही वहानामा क्षतिपूर्ति दिइएको हुन सक्छ, तर हत्याकान्डमा सैनिक मारिएका छन् । सत्यतथ्य खोजी गर्ने हो भने पारसलाई समातेर बयान लिनुपर्छ । सबै कुरा थाहा हुन्छ । सरकारले चाहने हो भने दरबार हत्याकान्डको बारेमा निष्पक्ष छानबिन गर्न अझै पनि सक्छ ।
पर्शुराम काफ्ले/नयाँ पत्रिका
www.hamrosandesh.com
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
बर्ष २०७१ को सर्वाधिक चर्चित र सफल चलचित्र ‘कोहिनुर’ भदौमा आयोजना हुन लागेको ‘एनएफडीसी राष्ट्रिय चलचित्र पुरस्कार’बाट बाहिरिएको छ । चलचित्रका निर्माता मध्येका एक चन्द्रप्रसाद शर्माले आयोजकसँग आग्रह गरेरै आफूहरुले अवार्डबाट हात झिकेको बताएका छन् ।
उनले जारी गरेको प्रेस विज्ञप्तीमा भनिएको छ-‘दर्ता प्रक्रिया तथा प्राविधिक त्रुटी पूर्ण तरिकाले कोहिनुर चलचित्रलाई अवार्ड कार्यक्रममा समावेश गरेको हुनाले त्यस गरिमामय अवार्ड कार्यक्रम विवादित नहोस् भन्ने मनसायले नेपा मुभिजद्धार निर्मित तथा आकाश अधिकारीद्धारा निर्देशित स्वर्गिय अभिनेता श्रीकृष्ण श्रेष्ठको सविनय भेट तथा बर्षको सफल चलचित्रले एनएफडीसी अवार्डको सहभागीताबाट बाहिरन गरेको आग्रहलाई आयोजकले स्विकार गरेको छ । यसलाई अन्यथा नलिइदिन आग्रह गर्दछौ ।’
यस्तै, जेठ ११ गते अर्थात भोलीबाट यो चलचित्र काठमाण्डौका हलहरुमा पून प्रदर्शनमा पनि आउने भएको छ । चलचित्रबाट आएको कम्पनीको शेयरबाट ५० प्रतिशत रकम ‘श्रीकृष्ण श्रेष्ठ स्मृती प्रतिष्ठान’लाई हस्तान्तरण गरिने निर्माताको विज्ञप्तीमा उल्लेख छ ।
यो अवार्डको मनोनयनमा जम्मा ३ विधामा चलचित्र परेपछि यसका निर्माता असन्तुष्ट बनेका थिए ।
www.onlinekhabar.com
उनले जारी गरेको प्रेस विज्ञप्तीमा भनिएको छ-‘दर्ता प्रक्रिया तथा प्राविधिक त्रुटी पूर्ण तरिकाले कोहिनुर चलचित्रलाई अवार्ड कार्यक्रममा समावेश गरेको हुनाले त्यस गरिमामय अवार्ड कार्यक्रम विवादित नहोस् भन्ने मनसायले नेपा मुभिजद्धार निर्मित तथा आकाश अधिकारीद्धारा निर्देशित स्वर्गिय अभिनेता श्रीकृष्ण श्रेष्ठको सविनय भेट तथा बर्षको सफल चलचित्रले एनएफडीसी अवार्डको सहभागीताबाट बाहिरन गरेको आग्रहलाई आयोजकले स्विकार गरेको छ । यसलाई अन्यथा नलिइदिन आग्रह गर्दछौ ।’
यस्तै, जेठ ११ गते अर्थात भोलीबाट यो चलचित्र काठमाण्डौका हलहरुमा पून प्रदर्शनमा पनि आउने भएको छ । चलचित्रबाट आएको कम्पनीको शेयरबाट ५० प्रतिशत रकम ‘श्रीकृष्ण श्रेष्ठ स्मृती प्रतिष्ठान’लाई हस्तान्तरण गरिने निर्माताको विज्ञप्तीमा उल्लेख छ ।
यो अवार्डको मनोनयनमा जम्मा ३ विधामा चलचित्र परेपछि यसका निर्माता असन्तुष्ट बनेका थिए ।
www.onlinekhabar.com
अमेरिका, १० असार । अमेरिकामा भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको छ ।
अमेरिकाको अलस्कालाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ५.८ रेक्टर स्केलको भूकम्प गएको थियो ।
अमेरिकी भूगर्व विभागका अनुसार, प्यासिफिक समय अनुसार, ३ बजेर ३२ मिनेटमा भूकम्पको धक्का महुसस गरिएको थियो । अहिलेसम्म कुनै क्षतिको विवरण प्राप्त भएको छैन ।
अलस्कामा नेपालीहरुको पनि बाक्लै बसोबास छ । त्यहाँ रहेका नेपालीहरु पनि यो समाचार तयार पार्दासम्म सुरक्षित रहेको बताइएको छ ।
dainiknepal.com
अमेरिकाको अलस्कालाई केन्द्रबिन्दु बनाएर ५.८ रेक्टर स्केलको भूकम्प गएको थियो ।
अमेरिकी भूगर्व विभागका अनुसार, प्यासिफिक समय अनुसार, ३ बजेर ३२ मिनेटमा भूकम्पको धक्का महुसस गरिएको थियो । अहिलेसम्म कुनै क्षतिको विवरण प्राप्त भएको छैन ।
अलस्कामा नेपालीहरुको पनि बाक्लै बसोबास छ । त्यहाँ रहेका नेपालीहरु पनि यो समाचार तयार पार्दासम्म सुरक्षित रहेको बताइएको छ ।
dainiknepal.com