बलिउडमा काम पाउन छाडेपछि नायिका मनिषा कोइराला पछिल्लो समय नेपालतिरै व्यस्त छिन् । व्यवसायी सम्राट उपाध्यायसँग बिहे गरेकी उनको सम्बन्ध एक वर्ष पनि टिक्न सकेन । पछिल्लो समय उनी एक्लो फिरन्ते जीवन बाँचिरहेकी छन् ।दृष्टि साप्ताहिकले खबर छापेको छ ।
वैशाख १२ को भूकम्पपछि नायिका कोइरालालाई सरकारले सम्मानित पद दियो, प्रधानमन्त्री राहत कोषको सद्भावना दूत बनाएर । तर, राहत जुटाउनभन्दा आफ्नो व्यक्तिगत काममै व्यस्त हुन थालेपछि धेरैले उनको खोजी गर्न थालेका छन् । बलिउडकी चर्चित नायिका भएकाले मनिषाले कम्तीमा बलिउडबाट सहयोग जुटाउने धेरैको अपेक्षा थियो । बलिउडका सबैजसो हस्तीसँग उनको दोस्ती छ । तर, मनिषाले बलिउडमा सहयोग जुटाउन कुनै प्रयास गरिनन् ।
बलिउडका नायक – नायिकाले नेपालका भूकम्पपीडितलाई सहयोग गर्ने हल्ला चलाए, तर सहयोग गरेनन् । अमिताभ बच्चनले जम्मा ११ लाख रुपैयाँ सहयोग गरेका थिए । सलमान खानले सहयोग गर्ने हल्ला चलाएर पछि सहयोग नगर्ने बताएका थिए । अरु कुनै पनि बलिउड कलाकारले नेपालको दुःखप्रति सद्भाव दर्साएनन् । सद्भावदूत मनिषाले पनि कुनै पहल गरिनन् ।
वैशाख १२ को भूकम्पपछि नायिका कोइरालालाई सरकारले सम्मानित पद दियो, प्रधानमन्त्री राहत कोषको सद्भावना दूत बनाएर । तर, राहत जुटाउनभन्दा आफ्नो व्यक्तिगत काममै व्यस्त हुन थालेपछि धेरैले उनको खोजी गर्न थालेका छन् । बलिउडकी चर्चित नायिका भएकाले मनिषाले कम्तीमा बलिउडबाट सहयोग जुटाउने धेरैको अपेक्षा थियो । बलिउडका सबैजसो हस्तीसँग उनको दोस्ती छ । तर, मनिषाले बलिउडमा सहयोग जुटाउन कुनै प्रयास गरिनन् ।
बलिउडका नायक – नायिकाले नेपालका भूकम्पपीडितलाई सहयोग गर्ने हल्ला चलाए, तर सहयोग गरेनन् । अमिताभ बच्चनले जम्मा ११ लाख रुपैयाँ सहयोग गरेका थिए । सलमान खानले सहयोग गर्ने हल्ला चलाएर पछि सहयोग नगर्ने बताएका थिए । अरु कुनै पनि बलिउड कलाकारले नेपालको दुःखप्रति सद्भाव दर्साएनन् । सद्भावदूत मनिषाले पनि कुनै पहल गरिनन् ।
काठमाडौं, ५ साउन । आजकाल प्रविधि र इन्टरनेटको जमाना छ । सामाजिक सञ्जाल पनि थुप्रै छन् ।
जसमा अहिले सबै ठाउँमा प्रयोग हुने सामाजिक सञ्जाल भनेको फेसबुक हो । फेसबुकले एक अर्कासँग निरन्तर सम्पर्क गराउने गरिरहन्छ । जसका कारण आजकालका युवायुवतीमा फेसबुकले नै घनिष्ट सम्बन्ध बनाईदिन्छ ।
फेसबुकबाटै चिनजान, प्रेम र विहे सम्म भएका उदाहरण छन् । यी त भए सकारात्मक पक्ष । फेसबुकले सम्पर्क गराउने काम छ गरेको नै छ तर धेरै जिन्दगी विर्गाने काम पनि गरेको छ ।
फेसबुककै कारण दुबईमा एक महिलाको चरित्र हत्या भएको छ । फेसबुकमा बंगालादेशका नागरिकसँग इण्डोनेसियन महिलाको चिनजान भयो । त्यही चिनजानबाट उनीहरु यती घनिष्ट भए कि शारीरिक सम्पर्क पनि राख्न थाले ।
उनीहरुले लगभग एक महिनाजती यो सम्बन्धलाई कायम राखे । तर, त्यसपछि २८ बर्षिय बंगलादेशी नागरिक एम टीले ती इण्डोनेसियन महिलाको तस्वीर फेसबुक मार्फत राखेर यौनकर्मी महिलाको रुपमा चिनाउन थाले ।
दुबईको गल्फ न्यूजका अनुसार फेसबुक मार्फत नै चिनाजान भएकी ती महिलालाई उनले तीन हजार दिराममा बेच्न खोजेका थिए । दुबई अदालतले ती व्यक्तिलाई मानव तस्करी गरेको, यौन दुव्र्यवहार गरेको तथा ती महिलालाई यौन व्यवसायमा लगाउन खोेजेको ठहर गर्दै पाँच वर्षको जेल सजायँ सुनाएको छ । पीडित महिलालाई घर इण्डोनेसिया फर्काइएको छ ।
ती महिला दुबर्ईमा घरेलु कामदारका रुपमा कार्यरत थिईन् । अदालतद्धारा दोषी ठहर भएका ति व्यक्तिलाई ति महिलासँग यौन सम्वन्ध राखेको र यूएईमा भिषा अवधिभन्दा बढीसमयसम्म बसेको समेत अभियोग लागेको छ ।
dainiknepal.com
जसमा अहिले सबै ठाउँमा प्रयोग हुने सामाजिक सञ्जाल भनेको फेसबुक हो । फेसबुकले एक अर्कासँग निरन्तर सम्पर्क गराउने गरिरहन्छ । जसका कारण आजकालका युवायुवतीमा फेसबुकले नै घनिष्ट सम्बन्ध बनाईदिन्छ ।
फेसबुकबाटै चिनजान, प्रेम र विहे सम्म भएका उदाहरण छन् । यी त भए सकारात्मक पक्ष । फेसबुकले सम्पर्क गराउने काम छ गरेको नै छ तर धेरै जिन्दगी विर्गाने काम पनि गरेको छ ।
फेसबुककै कारण दुबईमा एक महिलाको चरित्र हत्या भएको छ । फेसबुकमा बंगालादेशका नागरिकसँग इण्डोनेसियन महिलाको चिनजान भयो । त्यही चिनजानबाट उनीहरु यती घनिष्ट भए कि शारीरिक सम्पर्क पनि राख्न थाले ।
उनीहरुले लगभग एक महिनाजती यो सम्बन्धलाई कायम राखे । तर, त्यसपछि २८ बर्षिय बंगलादेशी नागरिक एम टीले ती इण्डोनेसियन महिलाको तस्वीर फेसबुक मार्फत राखेर यौनकर्मी महिलाको रुपमा चिनाउन थाले ।
दुबईको गल्फ न्यूजका अनुसार फेसबुक मार्फत नै चिनाजान भएकी ती महिलालाई उनले तीन हजार दिराममा बेच्न खोजेका थिए । दुबई अदालतले ती व्यक्तिलाई मानव तस्करी गरेको, यौन दुव्र्यवहार गरेको तथा ती महिलालाई यौन व्यवसायमा लगाउन खोेजेको ठहर गर्दै पाँच वर्षको जेल सजायँ सुनाएको छ । पीडित महिलालाई घर इण्डोनेसिया फर्काइएको छ ।
ती महिला दुबर्ईमा घरेलु कामदारका रुपमा कार्यरत थिईन् । अदालतद्धारा दोषी ठहर भएका ति व्यक्तिलाई ति महिलासँग यौन सम्वन्ध राखेको र यूएईमा भिषा अवधिभन्दा बढीसमयसम्म बसेको समेत अभियोग लागेको छ ।
dainiknepal.com
काठमाडौं: सुनको भाउ अन्तर्राष्ट्रिय बजारमा विगत पाँच वर्षयताकै सस्तो भएको छ। विश्व बजारमा भाउ घटेकाले यसको प्रत्यक्ष प्रभाव नेपाली बजारमा पनि पर्नेछ। सोमबार सरकारी विदा दिइएकाले नेपालको बजारमा नयाँ भाउ कायम भने गरिएको छैन।
चीनले सुनको मौज्यात घटाएपछि बजारमा आपूर्ति बढ्न गई भाउमा गिरावट आएको अन्तर्राष्ट्रिय सञ्चारमाध्यमले जनाएका छन्। यसैगरी, अमेरिकी डलर मजबुत बन्दै जाँदा सुनको भाउमा नकारात्मक असर पर्नुको अर्को मुख्य कारण देखिएको छ।
अन्तर्राष्ट्रिय बजारमा सोमबार प्रतिऔंस सुनको मूल्य एक हजार ७२ अमेरिकी डलरसम्म आइपुगेको छ। नयाँ बजेटमार्फत सरकारले भन्सार दर कम गरेकाले पनि स्थानीय बजारमा सुनको भाउ थप घट्न सक्ने सुन व्यवसायीले बताएका छन्।
नेपाली बजारमा सुनको भाउ प्रतितोला ४९ हजार पाँच सय रुपैयाँ आइपुगेको छ। विगत लामो समयदेखि नेपाली बजारमा सुनको भाउ ५० हजारदेखि ५२ हजार हाराहारीमा कारोबार हुँदै आएको छ।
www.annapurnapost.com
चीनले सुनको मौज्यात घटाएपछि बजारमा आपूर्ति बढ्न गई भाउमा गिरावट आएको अन्तर्राष्ट्रिय सञ्चारमाध्यमले जनाएका छन्। यसैगरी, अमेरिकी डलर मजबुत बन्दै जाँदा सुनको भाउमा नकारात्मक असर पर्नुको अर्को मुख्य कारण देखिएको छ।
अन्तर्राष्ट्रिय बजारमा सोमबार प्रतिऔंस सुनको मूल्य एक हजार ७२ अमेरिकी डलरसम्म आइपुगेको छ। नयाँ बजेटमार्फत सरकारले भन्सार दर कम गरेकाले पनि स्थानीय बजारमा सुनको भाउ थप घट्न सक्ने सुन व्यवसायीले बताएका छन्।
नेपाली बजारमा सुनको भाउ प्रतितोला ४९ हजार पाँच सय रुपैयाँ आइपुगेको छ। विगत लामो समयदेखि नेपाली बजारमा सुनको भाउ ५० हजारदेखि ५२ हजार हाराहारीमा कारोबार हुँदै आएको छ।
www.annapurnapost.com
काठमाडौं, ५ साउन । नेपालमा मंगलबार भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको छ ।
आज विहान दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर गएको भूकम्पको धक्का आसपासका क्षेत्रमा समेत महसुस गरिएको राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ ।
दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर गएको भूकम्पको धक्का ४ दशमलब ३ रेक्टर स्केलको हो । केन्द्रका अनुसार आज विहान ८ बजेर ९ मिनेट जाँदा धक्का महसुस गरिएको थियो ।
केन्द्रअनुसार वैशाख १२ गतेको विनाशकारी भूकम्पपछि चार रेक्टरमाथि ४ सय धक्का महसुस गरिएका छन् । यसअघि शुक्रबार दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको थियो ।
dainiknepal.com
आज विहान दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर गएको भूकम्पको धक्का आसपासका क्षेत्रमा समेत महसुस गरिएको राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले जनाएको छ ।
दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर गएको भूकम्पको धक्का ४ दशमलब ३ रेक्टर स्केलको हो । केन्द्रका अनुसार आज विहान ८ बजेर ९ मिनेट जाँदा धक्का महसुस गरिएको थियो ।
केन्द्रअनुसार वैशाख १२ गतेको विनाशकारी भूकम्पपछि चार रेक्टरमाथि ४ सय धक्का महसुस गरिएका छन् । यसअघि शुक्रबार दोलखालाई केन्द्रविन्दु बनाएर भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको थियो ।
dainiknepal.com
काठमाण्डु, ५ साउन– भाडाको आमाबाट सन्तान जन्माउने पद्धति(सेसोगेसी मदर)लाई वैद्यता दिन सरकारले तयारी गरेको छ । सेरोगेसी मदर कार्यक्रमलाई स्वीकृति दिँदा दुरुपयोग बढ्ने भन्दै सरोकारवालाहरुले विरोध जनाउँदै आएका छन् ।
काठमाण्डुका केही निजी अस्पतालले अवैध रुपमा सेरोगेसी सेवा दिइरहेको समाचार सार्वजनिक भएपछि मन्त्रिपरिषदले २ असोजको बैठकले कार्यविधि बनाएर त्यस्लाई व्यवस्थित गर्न स्वास्थ्य तथा जनसंख्या मन्त्रालयलाई निर्देशन दिएको थियो । तर, मन्त्रालयलेल कार्यविधि बनाउनुको सट्टा केही दिनअघि मात्रै सेवा दिने अस्पतालहरुका लागि मापदण्ड तयार गरेको छ ।
स्वास्थ्य मन्त्रालले बनाएको मापदण्डअनुसार सेरोगेसी सेवा लिने आमाबाबु र कोख भाडामा दिने महिला (सेरोगेट मदर)समेत विदेशी हुनुपर्ने र उनीहरुले सम्बन्धीत संस्थाहरुको मापदण्डअनुसार दस्तु तिरेपछि सेवा लिन पाउनेछन् ।
–नयाँ पत्रिकाबाट
भिडियो हेर्न तल क्लिक गर्नुहोस :
काठमाण्डुका केही निजी अस्पतालले अवैध रुपमा सेरोगेसी सेवा दिइरहेको समाचार सार्वजनिक भएपछि मन्त्रिपरिषदले २ असोजको बैठकले कार्यविधि बनाएर त्यस्लाई व्यवस्थित गर्न स्वास्थ्य तथा जनसंख्या मन्त्रालयलाई निर्देशन दिएको थियो । तर, मन्त्रालयलेल कार्यविधि बनाउनुको सट्टा केही दिनअघि मात्रै सेवा दिने अस्पतालहरुका लागि मापदण्ड तयार गरेको छ ।
स्वास्थ्य मन्त्रालले बनाएको मापदण्डअनुसार सेरोगेसी सेवा लिने आमाबाबु र कोख भाडामा दिने महिला (सेरोगेट मदर)समेत विदेशी हुनुपर्ने र उनीहरुले सम्बन्धीत संस्थाहरुको मापदण्डअनुसार दस्तु तिरेपछि सेवा लिन पाउनेछन् ।
–नयाँ पत्रिकाबाट
भिडियो हेर्न तल क्लिक गर्नुहोस :
पुरातन हिन्दु मान्यता अनुसार चाण्क्य लाई महान् विद्वान मानिन्छ । उनले दिएका विचारहरुलाई हाम्रो संस्कारमा चाण्क्य नीतिका रुपमा मान्ने चलन रहिआएको छ ।धर्म र कूटनीतिको पाठ पढाउने आचार्य चाणक्यले विवाहको विषयमा पनि आफ्नो विचार संसारसामू प्रस्तुत गरेका छन् । चाण्क्यले दिएको उपदेशमा विवाह जीवनको एक महत्वपूर्ण अंग हो भनिएको छ ।विवाहपछि नै श्रीमान्–श्रीमती र उनको परिवारको जीवन परिवर्तन हुने गर्दछ । त्यसकारण विवाह गर्ने व्यक्तिसँग सावधानी राखिन्छ । आजको समयमा पुरुषहरु विवाहका लागि राम्रा महिलाहरुलाई छान्ने गर्दछन् । राम्रा महिलाहरु नै सर्वगुण सम्पन्न हुन्छन् भन्ने होइन ।त्यसकारण कस्तो प्रकारका महिलासँग विवाह गर्नुपर्छ भन्ने विषयमा चाण्क्यले आफ्ना केही धारणाहरु प्रस्तुत गरेका छन् ।
उच्चकुल अथवा संस्कारी परिवारमा जन्म लिएका कन्याहरु समझदार हुन्छन् त्यसकारण यस्तो परिवारमा जन्मिएका महिलाहरु नराम्रा भएपनि उनीहरुसँग विवाह गर्नुपर्छ भन्ने चाण्क्यको मान्यता । किनभने कन्याको गुणले नै परिवारलाई अगाडि बढाउँछ भन्ने उनको आधार थियो ।विवाहका लागि पुरुषले महिलाको बाहिरी आवरण हेर्न नुहने चाणक्य नीतिमा उल्लेख छ । यसको सट्टा महिलाको मनको सुन्दरता र संस्कार हेर्नुपर्छ । यदि कुनै सुन्दर कन्या संस्कारी, धार्मिक र चरित्र ठिक छैन भने उनीसँग कुनै पनि परिस्थितीमा विवाह गर्नुहुँदैन ।
विवाह सधैं समान कुलमा शुभ मानिन्छ । चाण्क्यले यो नीति पुरुषमा पनि ठिक यही प्रकारले लागू गरेका छन्। जुन पुरुषहरुमा यस्ता अवगुण छन् त्यस्ता पुरुषहरुसँग महिलाले विवाह गर्नुहुन्न ।चाण्क्यले कुल र परिवारको अवस्था नमील्ने महिलासँष् झुक्कीएर पनि विवाह गर्न नहुने उल्लेख गरेका छन् । यस्तो हुँदा अहंकार र आवेश बढ्ने र परिवार धरापमा पर्ने उनको उपदेशमा उल्लेख छ । नेपलसन्देश डटकम बाट साभार गरिएको । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
उच्चकुल अथवा संस्कारी परिवारमा जन्म लिएका कन्याहरु समझदार हुन्छन् त्यसकारण यस्तो परिवारमा जन्मिएका महिलाहरु नराम्रा भएपनि उनीहरुसँग विवाह गर्नुपर्छ भन्ने चाण्क्यको मान्यता । किनभने कन्याको गुणले नै परिवारलाई अगाडि बढाउँछ भन्ने उनको आधार थियो ।विवाहका लागि पुरुषले महिलाको बाहिरी आवरण हेर्न नुहने चाणक्य नीतिमा उल्लेख छ । यसको सट्टा महिलाको मनको सुन्दरता र संस्कार हेर्नुपर्छ । यदि कुनै सुन्दर कन्या संस्कारी, धार्मिक र चरित्र ठिक छैन भने उनीसँग कुनै पनि परिस्थितीमा विवाह गर्नुहुँदैन ।
विवाह सधैं समान कुलमा शुभ मानिन्छ । चाण्क्यले यो नीति पुरुषमा पनि ठिक यही प्रकारले लागू गरेका छन्। जुन पुरुषहरुमा यस्ता अवगुण छन् त्यस्ता पुरुषहरुसँग महिलाले विवाह गर्नुहुन्न ।चाण्क्यले कुल र परिवारको अवस्था नमील्ने महिलासँष् झुक्कीएर पनि विवाह गर्न नहुने उल्लेख गरेका छन् । यस्तो हुँदा अहंकार र आवेश बढ्ने र परिवार धरापमा पर्ने उनको उपदेशमा उल्लेख छ । नेपलसन्देश डटकम बाट साभार गरिएको । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
आज वि.सं. २०७२ श्रावण ०५ गते मङ्गलबार तदनुसार ई. सं. २०१५ जुलाई २१ तारिख
आषाढ शुक्ल पञ्चमी, उत्तराफाल्गुनी नक्षत्र, सिंह राशिको चन्द्रमा, परिघ योग, बालब करण
आजको मूहुर्त : रुद्राभिषेक(रुद्रीपूजा),
भोलिको मूहुर्त : रुद्राभिषेक(रुद्रीपूजा), अग्निवास(होमादि), शिलान्यास(जग राख्ने), वस्त्राभरण(गुन्युचोलो), पुराणश्रवण,
आजको राशिफल
मेष (चु, चे, चो, ला, लि, लु, ले, लो, अ) –
बौद्धिक र चिन्तनमूलक काममा दिन गएको पत्तो पाउनुहुन्न । छोराछोरीबाट सन्तोष प्राप्त हुनेछ । इष्टमित्रले प्रशंसा गर्नेछन् । बेलुका तर्क, बहस र वादविवादको स्थिति सिर्जना हुन सक्छ, तर विजय प्राप्त हुनेछ । झैझगडा, किचलो र विवादमा सामञ्जस्यका लागि तपाईंको अहम् भूमिका रहने छ । आजका लागि शुभअङ्क ६ र शुभरङ्ग सेतो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ गुरवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २४ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
बृष (इ, उ, ए, ओ, बा, बि, बु, बे, बो) –
आजबाट पारिवारिक वातावरणमा सुधार आउने छ । पैसाको मामिलामा खासै फरक पर्ने देखिन्न । ज्ञान, बुद्धि र विवेकलाई प्रयोग गर्न सके लाभ हुनेछ । लेखन, प्रकाशन र ज्ञानगुनका क्षेत्रमा सक्रियता बढ्ने छ । बौद्धिक र सृजनात्मक काममा सफलता मिल्नेछ । समाजमा तपाईंको बुद्धिको प्रशंसा हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क २ र शुभरङ्ग सेतो वा घिउरङ्ग हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ नमः शिवाय यस मन्त्रको कम्तीमा २१ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
मिथुन (का, कि, कु, घ, ङ, छ, के, को, ह) –
दिनको सुरुवातमा सामाजिक र परोपकारका क्षेत्र केही समय व्यतीत हुनसक्छ । तर दिउँसोबाट असहज परिस्थिति सिर्जना हुनेछ । खर्च वृद्धि हुने समय छ । बन्दव्यापारमा भनेजस्तो सफलता प्राप्त हुँदैन । प्रेम र प्रणयसम्बन्धमा तिक्तता आउनसक्छ । मातापिता वा घरका ज्येष्ठसदस्यको स्वास्थ्यमा समस्या देखापर्न सक्छ । आजका लागि शुभअङ्क ९ र शुभरङ्ग छिर्केमिर्के बुट्टे हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ कें केतवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ७ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
कर्कट (हि, हु, हे, हो, डा, डि, डु, डे, डो) –
व्यवहारिक कठिनाइको सामना भए पनि घरपरिवारका समस्या हल गर्ने वातावरण प्राप्त हुनेछ । मेवामिष्ठान्न आदि खाने वातावरण मिल्नेछ । मानप्रतिष्ठा र सामाजिक मर्यादामा अभिवृद्धि हुनेछ । विशिष्ट व्यक्तिको सहयोग र सल्लाहले महत्वपूर्ण कार्य सम्पन्न हुनेछ । परोपकार र दानपुण्यका क्षेत्रमा मन जानेछ । आजका लागि शुभअङ्क ५ र शुभरङ्ग पहेंलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ बृं बृहस्पतये नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
सिंह (मा, मि, मु, मे, मो, टा, टि, टु, टे) –
पारिवारिक समस्या र उल्झनमा समय दिनु पर्नेछ । आर्थिक पक्ष सबल छैन, यद्यपि केही लाभमूलक काम बन्नेछन् । गरेका काम ढिलो गरी सम्पन्न हुनेछन् । विभिन्न सामाग्री किनमेल गर्दा महँगोमा पर्न सकिन्छ, आजका लागि थाती राख्नु बेस हुनेछ । नातागोताभित्रका विपरीतलिङ्गी सदस्यहरूको काम र समस्यामा रुमल्लिनु पर्नेछ । आजका लागि शुभअङ्क ४ र शुभरङ्ग हरियो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ बुं बुधाय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ८ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
कन्या (टो, प, पि, पु, ष, ण, ठ, पे, पो) –
मनमा देखिएका निराशा र खिन्नताको समाप्ति हुनेछ । दुःखसुख, आयव्यय, सफलता–असफलता उस्तैउस्तै होला । सोचे अनुसार विभिन्न ठाउँको यात्रा पनि हुनसक्छ । नयाँ व्यापार वा व्यवसायतर्फ मन आकर्षित हुनेछ । आफूले ताकेअनुरूप तुरुन्त काम नबने पनि अन्त्यमा सफलता प्राप्त गर्नु हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क ८ र शुभरङ्ग ध्वाँसे हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ रां राहवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १८ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
तुला (र, रि, रु, रे, रो, ता, ति, तु, ते) –
मिश्रित प्रभाव प्राप्त हुने भए पनि आजको दिन सकारात्मक छैन । दिउँसो शत्रुपक्षका अनिष्ट व्यवहारको सन्देश प्राप्त हुने देखिन्छ । प्रतिशोधको भावना त्याग्नु राम्रो हुनेछ । कृषिजन्य व्यवसायमा गरिएको मिहिनेतबाट लाभ प्राप्त हुन नसक्दा दिक्क लाग्न सक्छ । सानातिना कामको झमेला आउनसक्छ । आजका लागि शुभअङ्क ९ र शुभरङ्ग हलुका रातो वा पहेंलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ कुलदेवताभ्यो नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
बृश्चिक (तो, ना, नि, नु, ने, नो, या, यि, यु) –
सामाजिक क्षेत्रमा मानसम्मान र प्रतिष्ठामा प्राप्ति हुने सम्भावना छ, तर आफ्नै क्रियाकलापले नकारात्मक असर पर्न सक्छ । तपाईंले गर्नु भएको बाचा पूरा गर्न सङ्घर्ष गर्नुपर्छ । जोखिम हुने काममा हात नहाल्नु राम्रो हुन्छ । मातापिताको आशीर्वादले काम गर्छ, त्यसैले मान्यजनको इच्छा र चाहनालाई बेवास्ता गर्नुहुँदैन । आजका लागि शुभअङ्क ५ र शुभरङ्ग बैजनी वा पहेंलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ नमो भगवते वासुदेवाय यस मन्त्रको कम्तीमा ९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
धनु (ये, यो, भ, भि, भु, ध, फा, ढ, भे) –
सामाजिक कामबाट प्रशंसा प्राप्त हुनेछ । वैदेशिक क्षेत्रमा काम गर्ने वा घरपरिवारबाट टाढा बस्नेका लागि राम्रो दिन छ । व्यापार गर्नेले सोचेजस्तै लाभ लिन सक्नेछन् । कर्मचारीले विवादमा रुमल्लिनु परे पनि विजय आफ्र्न पक्षमा रहने छ । परोपकार वा समाजसेवा गर्दा भाग्य चम्किने कर्मसिद्धिको समय छ । आजका लागि शुभअङ्क ७ र शुभरङ्ग नीलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ मृत्युञ्जयाय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २३ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
मकर (भो, ज, जि, खि, खु, खे, खो, गा, गि) –
आजको दिन मिश्रित फलदायी रहेको छ । उतारचढाव आएपनि व्यापारबाट राम्रै नाफा मिल्नेछ । दाम्पत्य जीवनमा उतारचढाव आउने भएकाले व्यवहारमा संयमता अपनाउनु बेस हुनेछ । गरेका प्रयासमा भाग्यले साथ दिनेछ, साँझपख अचानक हर्षित हुने समाचार मिल्नेछ, परोपकारी काममा खट्नु पर्नेछ । आजका लागि शुभअङ्क ३ र शुभरङ्ग सिन्दुरे रातो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ हं हनुमते नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २३ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
कुम्भ (गु, गे, गो, सा, सि, सु, से, सो, द) –
प्रत्येक काममा बाधाअडचन आउने र ढिलो गरी कार्यसम्पादन हुने दिन छ । आफूले भनेको कुराले विपरीत अर्थ प्रदान गर्न सक्छ । मित्र वा नातेदारले अपमानित तुल्याउन सक्छ । सामाजिक र परोपकारका मार्गमा अवरोध हुनेछ । प्रतिष्ठा प्राप्तिका लागि संघर्ष गर्नुपर्छ । स्वास्थ्यक्षेत्रमा समेत राम्रो छैन । आजका लागि शुभअङ्क १ र शुभरङ्ग कलेजी हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ घृणि सूर्याय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ७ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
मीन (दि, दु, थ, झ, ञ, दे, दो, च, चि) –
दिउँसोसम्म आनन्द र खुसीको वातावरण प्राप्त हुनेछ । त्यसपछि गरेका काममा ढिलोमात्र सफलता प्राप्त हुनेछ । बेलुकीपख मन आनन्दप्राप्तिका लागि आकर्षित बन्नेछ र विलासिताका भावनाहरू जागृत हुनेछन् । कुनै खुसीको खबर प्राप्त हुने सम्भावना छ । मावली वा आमाको आशीर्वाद प्राप्त हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क ६ र शुभरङ्ग सेतो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ सरस्वत्यै नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ११ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ । (
आषाढ शुक्ल पञ्चमी, उत्तराफाल्गुनी नक्षत्र, सिंह राशिको चन्द्रमा, परिघ योग, बालब करण
आजको मूहुर्त : रुद्राभिषेक(रुद्रीपूजा),
भोलिको मूहुर्त : रुद्राभिषेक(रुद्रीपूजा), अग्निवास(होमादि), शिलान्यास(जग राख्ने), वस्त्राभरण(गुन्युचोलो), पुराणश्रवण,
आजको राशिफल
मेष (चु, चे, चो, ला, लि, लु, ले, लो, अ) –
बौद्धिक र चिन्तनमूलक काममा दिन गएको पत्तो पाउनुहुन्न । छोराछोरीबाट सन्तोष प्राप्त हुनेछ । इष्टमित्रले प्रशंसा गर्नेछन् । बेलुका तर्क, बहस र वादविवादको स्थिति सिर्जना हुन सक्छ, तर विजय प्राप्त हुनेछ । झैझगडा, किचलो र विवादमा सामञ्जस्यका लागि तपाईंको अहम् भूमिका रहने छ । आजका लागि शुभअङ्क ६ र शुभरङ्ग सेतो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ गुरवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २४ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
बृष (इ, उ, ए, ओ, बा, बि, बु, बे, बो) –
आजबाट पारिवारिक वातावरणमा सुधार आउने छ । पैसाको मामिलामा खासै फरक पर्ने देखिन्न । ज्ञान, बुद्धि र विवेकलाई प्रयोग गर्न सके लाभ हुनेछ । लेखन, प्रकाशन र ज्ञानगुनका क्षेत्रमा सक्रियता बढ्ने छ । बौद्धिक र सृजनात्मक काममा सफलता मिल्नेछ । समाजमा तपाईंको बुद्धिको प्रशंसा हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क २ र शुभरङ्ग सेतो वा घिउरङ्ग हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ नमः शिवाय यस मन्त्रको कम्तीमा २१ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
मिथुन (का, कि, कु, घ, ङ, छ, के, को, ह) –
दिनको सुरुवातमा सामाजिक र परोपकारका क्षेत्र केही समय व्यतीत हुनसक्छ । तर दिउँसोबाट असहज परिस्थिति सिर्जना हुनेछ । खर्च वृद्धि हुने समय छ । बन्दव्यापारमा भनेजस्तो सफलता प्राप्त हुँदैन । प्रेम र प्रणयसम्बन्धमा तिक्तता आउनसक्छ । मातापिता वा घरका ज्येष्ठसदस्यको स्वास्थ्यमा समस्या देखापर्न सक्छ । आजका लागि शुभअङ्क ९ र शुभरङ्ग छिर्केमिर्के बुट्टे हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ कें केतवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ७ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
कर्कट (हि, हु, हे, हो, डा, डि, डु, डे, डो) –
व्यवहारिक कठिनाइको सामना भए पनि घरपरिवारका समस्या हल गर्ने वातावरण प्राप्त हुनेछ । मेवामिष्ठान्न आदि खाने वातावरण मिल्नेछ । मानप्रतिष्ठा र सामाजिक मर्यादामा अभिवृद्धि हुनेछ । विशिष्ट व्यक्तिको सहयोग र सल्लाहले महत्वपूर्ण कार्य सम्पन्न हुनेछ । परोपकार र दानपुण्यका क्षेत्रमा मन जानेछ । आजका लागि शुभअङ्क ५ र शुभरङ्ग पहेंलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ बृं बृहस्पतये नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
सिंह (मा, मि, मु, मे, मो, टा, टि, टु, टे) –
पारिवारिक समस्या र उल्झनमा समय दिनु पर्नेछ । आर्थिक पक्ष सबल छैन, यद्यपि केही लाभमूलक काम बन्नेछन् । गरेका काम ढिलो गरी सम्पन्न हुनेछन् । विभिन्न सामाग्री किनमेल गर्दा महँगोमा पर्न सकिन्छ, आजका लागि थाती राख्नु बेस हुनेछ । नातागोताभित्रका विपरीतलिङ्गी सदस्यहरूको काम र समस्यामा रुमल्लिनु पर्नेछ । आजका लागि शुभअङ्क ४ र शुभरङ्ग हरियो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ बुं बुधाय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ८ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
कन्या (टो, प, पि, पु, ष, ण, ठ, पे, पो) –
मनमा देखिएका निराशा र खिन्नताको समाप्ति हुनेछ । दुःखसुख, आयव्यय, सफलता–असफलता उस्तैउस्तै होला । सोचे अनुसार विभिन्न ठाउँको यात्रा पनि हुनसक्छ । नयाँ व्यापार वा व्यवसायतर्फ मन आकर्षित हुनेछ । आफूले ताकेअनुरूप तुरुन्त काम नबने पनि अन्त्यमा सफलता प्राप्त गर्नु हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क ८ र शुभरङ्ग ध्वाँसे हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ रां राहवे नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १८ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
तुला (र, रि, रु, रे, रो, ता, ति, तु, ते) –
मिश्रित प्रभाव प्राप्त हुने भए पनि आजको दिन सकारात्मक छैन । दिउँसो शत्रुपक्षका अनिष्ट व्यवहारको सन्देश प्राप्त हुने देखिन्छ । प्रतिशोधको भावना त्याग्नु राम्रो हुनेछ । कृषिजन्य व्यवसायमा गरिएको मिहिनेतबाट लाभ प्राप्त हुन नसक्दा दिक्क लाग्न सक्छ । सानातिना कामको झमेला आउनसक्छ । आजका लागि शुभअङ्क ९ र शुभरङ्ग हलुका रातो वा पहेंलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ कुलदेवताभ्यो नमः यस मन्त्रको कम्तीमा १९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
बृश्चिक (तो, ना, नि, नु, ने, नो, या, यि, यु) –
सामाजिक क्षेत्रमा मानसम्मान र प्रतिष्ठामा प्राप्ति हुने सम्भावना छ, तर आफ्नै क्रियाकलापले नकारात्मक असर पर्न सक्छ । तपाईंले गर्नु भएको बाचा पूरा गर्न सङ्घर्ष गर्नुपर्छ । जोखिम हुने काममा हात नहाल्नु राम्रो हुन्छ । मातापिताको आशीर्वादले काम गर्छ, त्यसैले मान्यजनको इच्छा र चाहनालाई बेवास्ता गर्नुहुँदैन । आजका लागि शुभअङ्क ५ र शुभरङ्ग बैजनी वा पहेंलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ नमो भगवते वासुदेवाय यस मन्त्रको कम्तीमा ९ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
धनु (ये, यो, भ, भि, भु, ध, फा, ढ, भे) –
सामाजिक कामबाट प्रशंसा प्राप्त हुनेछ । वैदेशिक क्षेत्रमा काम गर्ने वा घरपरिवारबाट टाढा बस्नेका लागि राम्रो दिन छ । व्यापार गर्नेले सोचेजस्तै लाभ लिन सक्नेछन् । कर्मचारीले विवादमा रुमल्लिनु परे पनि विजय आफ्र्न पक्षमा रहने छ । परोपकार वा समाजसेवा गर्दा भाग्य चम्किने कर्मसिद्धिको समय छ । आजका लागि शुभअङ्क ७ र शुभरङ्ग नीलो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ मृत्युञ्जयाय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २३ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
मकर (भो, ज, जि, खि, खु, खे, खो, गा, गि) –
आजको दिन मिश्रित फलदायी रहेको छ । उतारचढाव आएपनि व्यापारबाट राम्रै नाफा मिल्नेछ । दाम्पत्य जीवनमा उतारचढाव आउने भएकाले व्यवहारमा संयमता अपनाउनु बेस हुनेछ । गरेका प्रयासमा भाग्यले साथ दिनेछ, साँझपख अचानक हर्षित हुने समाचार मिल्नेछ, परोपकारी काममा खट्नु पर्नेछ । आजका लागि शुभअङ्क ३ र शुभरङ्ग सिन्दुरे रातो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ हं हनुमते नमः यस मन्त्रको कम्तीमा २३ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
कुम्भ (गु, गे, गो, सा, सि, सु, से, सो, द) –
प्रत्येक काममा बाधाअडचन आउने र ढिलो गरी कार्यसम्पादन हुने दिन छ । आफूले भनेको कुराले विपरीत अर्थ प्रदान गर्न सक्छ । मित्र वा नातेदारले अपमानित तुल्याउन सक्छ । सामाजिक र परोपकारका मार्गमा अवरोध हुनेछ । प्रतिष्ठा प्राप्तिका लागि संघर्ष गर्नुपर्छ । स्वास्थ्यक्षेत्रमा समेत राम्रो छैन । आजका लागि शुभअङ्क १ र शुभरङ्ग कलेजी हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ घृणि सूर्याय नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ७ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ ।
मीन (दि, दु, थ, झ, ञ, दे, दो, च, चि) –
दिउँसोसम्म आनन्द र खुसीको वातावरण प्राप्त हुनेछ । त्यसपछि गरेका काममा ढिलोमात्र सफलता प्राप्त हुनेछ । बेलुकीपख मन आनन्दप्राप्तिका लागि आकर्षित बन्नेछ र विलासिताका भावनाहरू जागृत हुनेछन् । कुनै खुसीको खबर प्राप्त हुने सम्भावना छ । मावली वा आमाको आशीर्वाद प्राप्त हुनेछ । आजका लागि शुभअङ्क ६ र शुभरङ्ग सेतो हो भने कुनै शुभकर्म गर्नु पूर्व वा यात्रामा जानु अघि आज ॐ सरस्वत्यै नमः यस मन्त्रको कम्तीमा ११ पटक जप गरी आरम्भ गर्दा लाभ प्राप्त हुनेछ । (
वैज्ञानिकहरूले ठूलो शोधपछि एउटा भविष्यवाणी गरेर पृथ्वी छैटौं महाप्रलयको युगमा प्रवेश गरेको बताएका छन्।
स्टानफोर्ड उड्स इन्स्टिच्युट फर इन्भारोमेन्टका प्राध्यापक तथा शोधकर्ता पाउल इर्लिचको टोलीले यस्तो भविष्यवाणी गरेको हो। यो भविष्यवाणी 'साइन्स एड्भान्स जर्नल'मा छापिएको छ।
यो शोधबारे समाचार प्रकाशन र प्रसारण भएपछि मानिसमा त्रास फैलिएको देखियो। मानिसले प्रकृतिबाट प्रशस्त फाइदा उठाएर प्रकृतिलाई नै हेप्न थालेपछि यस्तो अवस्था आउन लागेको हो।
म तर्कसहित भन्छु, अबको एक हजार वर्षपछि यो पृथ्वीमा प्राणीजगत् र वनस्पतिको अस्तित्त्व रहनेछैन।
यदि पृथ्वीमा प्राणीजगत्को अस्तित्त्वको अवस्थालाई अलि लम्ब्याउने हो भने माटोबाट जुन तत्त्व हामीले लिन्छौं, त्यो अर्को तत्त्वमा रूपान्तरित हुन्छ।
त्यो रूपान्तरित तत्त्वलाई माटोमै लगाउने हो भने प्राणीजगत्को अस्तित्त्वको अवस्थालाई केही अरू वर्ष लम्ब्याउन सकिन्छ।
पञ्चतत्त्वले अडिएको छ, यो पृथ्वी। अग्नि, जल, वायु, आकाश र माटो नै पञ्चतत्त्व हुन्। तत्त्व सिर्जना हुँदैन, न नष्ट नै हुन्छ।
यो त रूपान्तरितमात्रै हुन्छ। यही तत्त्व रूपान्तरण हुने चक्र खल्बलिएपछि कसरी प्राणीजगत् यो संसारमा टिकिरहन सक्छ?
यसरी चक्र खल्बलिइरहेको अवस्था देख्दा र वैज्ञानिकहरूले प्रमाणित गरिरहेको तथ्य देख्दा लाग्छ, भविष्यमा मानिसलगायत प्राणीजगत् डुबेर, डढेर र सुकेर मर्नेछन्।
तत्त्व रूपान्तरणको उदाहरणका लागि माटोमा मल र पानीबाट धान फस्टाउँछ। माटोबाटै उत्पन्न धानको भात र पानी खाएर मानिस बाँच्छ। त्यो भात र पानी दिसा, पिसाब र पसिनामा परिणत हुन्छ।
दिसा, पिसाब र पसिना मलमा परिणत हुन्छ। यी तत्त्व हाम्रो सेफ्टी ट्यांक वा ढलबाट खोलानाला हुँदै समुद्रतिर पठाउनुको सट्टा तिनीहरूलाई माटैमा मिलाइदिन सके प्राणीजगत्को अस्तित्वको आयुलाई केही लम्ब्याउन सकिन्छ।
डुबेर मर्नेछन् मानिस
मान्छेले प्रयोग गर्ने गरेको खानेकुरा, लगाउने लुगा, घर, चलाउने सामग्री आदि नै ती तत्त्व हुन्।
तिनीहरू प्राय: वनस्पतिको रूप बदलिएर बनेका अर्का तत्त्वहरू हुन्। धातुको रूप बदलिएर बनेका हुन्छन्, मानिसले प्रयोग गर्ने कतिपय सामग्री।
चाहे त्यो वनस्पति होस् वा धातु, ती सबै माटोबाट आएका हुन्।
मानिसको अज्ञानता, लोभ र भयका कारण मानिसले भोगचलन गर्दै आएको सामग्री अर्थात् रूपान्तरित तत्त्व विभिन्न तरिकाले माटैमा फर्काउनुपर्नेमा माटोमा नफर्काई खोला, खोल्सा, नदीमा फ्याँक्ने गरिएको छ।
गाउँघरमा खाएर पिएर निस्केको दिसापिसाब खोलाखोल्सामा बगिरहेको देखिन्छ। काठमाडौं उपत्यकाको हकमा फोहर तत्त्व ढलमार्फत बागमतीमा फालिन्छ। दिसापिसाबमात्रै होइन; लुगाफाटा, प्लास्टिक, कागज अर्थात् खेर जाने सबै सामग्री खोलानाला, नदी हुँदै समुद्रमा पुग्छन्।
नेपाल सरकारले खुला दिसापिसाब मुक्त क्षेत्र कार्यक्रम त ल्याएकै हो।
सहरमा शौचालयमा दिसापिसाब गर्ने गरिएकै हो। तर ती सबै दिसापिसाब वा नुहाउँदा र लुगा धुँदा निस्कने पानी त माटोमा मिल्नुपर्नेमा त्यसो त हुन सकेन।
जहाँ त्यसको आवश्यकता छैन, त्यो त समुद्रमा पो मिसिने भयो त !
यदि यी रूपान्तरित तत्त्वहरू माटोमै रहने थिए भने चक्र मिल्ने थियो, तर ती सामग्री त समुद्रमा पुगिरहेका छन्। यस्तो चलन नेपालमा मात्रै होइन, संसारभर छ।
काठमाडौंको मात्रै कुरा गरौं न ! यहाँ ५० लाख मानिस बस्छन्। तिनीहरूले दिनमा ६० लाख लिटर पिसाब फेर्छन्, १२ लाख किलो जति दिसा गर्छन्।
६० लाख लिटरजति नै लुगा धोएको र नुहाएको पसिना पानी पनि निस्कन्छ। त्यो कहाँ पुग्छ, त्यो त नदीनालामार्फत सीधै समुद्रमा पुग्ने हो।
नेपालको एउटा ठाउँको कुरा गर्दा त यस्तो अवस्था छ भने संसारभरका मानिसका दिसा, पिसाब र पसिना पानी पुग्ने ठाउँ त समुद्र नै हो। समुद्रमा यति धेरै मात्रामा ठोस र तरल वस्तु पुगेपछि त्यहाँको सन्तुलन बिग्रिँदैछ। त्यहाँका कतिपय प्राणी लोप भएर गइरहेका छन्।
भौतिक वस्तु समुद्रमा पुगेपछि त्यो त्यहीँ जम्न थाल्छ। यसरी भौतिक वस्तु समुद्रमा जम्दै गएपछि समुद्रको सतह माथि उठ्दै आउने नै भयो। हरेक सय वर्षमा समुद्र एक मिटर माथि उठ्दै आएको अनुमान गरिएको छ।
यही अनुपातमा समुद्रको सतह माथि उठ्दै जाने हो भने एक हजार वर्षमा १० मिटर समुद्र सतह माथि उठ्छ। त्यस अवस्थामा कति डुबान होला, अनुमान गरौं त ! त्यस बेला कति मानिस विस्थापित हुन्छन्।
के जमिनमा बस्ने मानिस, अन्य प्राणीजगत् र बिरुवाका लागि ठाउँ होला? यस्तो असन्तुलनले समुद्रमा रहने प्राणी बाँच्लान्? समुद्रमा आधारित खानेकुरा बाँकी रहला?
डढेर मर्नेछन् मानिस
अहिलेको युग हो, प्रविधिको। प्रविधि चलाउन इन्धन/ऊर्जा आवश्यक हुन्छ। यसका लागि कोइला, डिजेल, पेट्रोल र दाउरा बाल्ने गरिएको छ।
यसरी ऊर्जाका लागि इन्धन बाल्दा र अर्कातिर एअर कन्डिसन चलाउँदा त्यसबाट निस्कने रसायन क्लोरोफ्लोरो कार्बनले पनि अर्को समस्या ल्याइरहेकै छ।
पहिले महाप्रलय हुँदा बिरुवा जमिनमुनि गएर रूपान्तरित हुँदा त्यो ठोसमा कोइला र तरलमा डिजेल पेट्रोल भयो।
यस्तै ग्याँस पनि बन्यो। त्यो इन्धनलाई मानिसले आफ्नो बुद्धिले जमिनमा निकालेर प्रयोग गर्न सिके।
आज एक वर्षमा नौ अर्ब किलो कोइला बालिन्छ। वैज्ञानिक नियमअनुसार एक किलो इन्धन बाल्दा २० किलो कार्बनडाइअक्साइड निस्कन्छ।
अब भन्नोस्, नौ अर्ब किलो कोइला बाल्दा कति किलो कार्बनडाइअक्साइड निस्केला? अर्कातिर कोइला निकाल्दा पृथ्वीमा त खाल्डो पर्दै जान्छ।
नौ अर्ब किलो कोइला निकाल्दा त नेपालजत्रो खाल्डो खनिन्छ भने एक हजार वर्षमा कत्रो खाल्डो पर्ला?
समुद्र उचालिँदै जाँदा समुद्रको पानी त्यो खाल्डोमा पनि पर्दै जान्छ। यसमा डिजेल र पेट्रोलले सिर्जना गर्ने कार्बन डाइअक्साइडको कुरा छोडौं।
यो संसारमा कैयौं जनावर र पन्छीहरू छन्। तिनीहरूको मलमूत्रमाथि घामको प्रकाश पर्दा त्यो वाफका रूपमा मिथेन ग्याँस बनेर आकाशमा फैलन्छ।
किनकि पशुपन्छीको मलमूत्र व्यवस्थित नहुँदा त्यो वाफका रूपमा आकाशमा फैलिरहेको छ।
यसले पनि पृथ्वीलाई तताइरहेको छ। हाम्रो गाउँघरमा रहने अव्यवस्थित रछ्यान मिथेन ग्याँसको स्रोत हुन पुगेको छ।
हामीले माटोबाट उत्पादन हुने खानेकुरा खाएर उत्पन्न भएको अर्को तत्त्व माटोमै नमिलाइदिँदा माटो रूखो हुन थाल्यो।
बिरुवा सप्रन छाडे। मल र जल नपाउँदा बिरुवा जिम्लन लागे। यस्तो अवस्थामा उत्पादन त घट्ने नै भयो। खान नपुग्ने अवस्था आइपर्यो। त्यसपछि उत्पादन बढाउनुपर्ने भयो।
वैज्ञानिकहरूले पत्ता लगाए- नाइट्रोजन, पोटास र फस्फोरसजस्ता तत्त्वको अभावमा उत्पादन घटेको। धेरै र सजिलोसँग हावाबाट नाइट्रोजन प्राप्त हुने पत्ता लाग्यो, अनि खानीबाट फस्फोरस र पोटास।
तर विडम्बना के भयो भने हावाबाट नाइट्रोजन र खानीबाट पोटास र फस्फोरसलाई ठोस मलमा परिणत गर्न त इन्धन नै बाल्नुपर्ने भयो।
संसारमा हरेक वर्ष चार अर्ब टन उपभोग्य वस्तु उत्पादन हुन्छ।
कृषि वैज्ञानिक मदन राई आफ्नै दिसापिसाबबाट बनेको जैविक मल देखाउँदै। तस्बिर: अन्नपूर्ण
त्यसका लागि ३० करोड टन रासायनिक मल उत्पादन गर्न पर्छ। यसका लागि ३० करोड टन नै कोइला बाल्नुपर्ने हुन्छ।
३० करोड टन कोइला बाल्दा ६ अर्ब टन कार्बनडाइअक्साइड उत्पादन हुन्छ र त्यसले आकाश ढाक्छ।
पञ्चत्व रुपान्तरण हुने चक्र खल्बलिइएपछि कसरी प्राणीजगत यो संसारमा टिकिरहन सक्छ? यसरी चक्र खल्बलिइरहेको अवसथा देख्दा र वैज्ञानिकहरुले प्रमाणित गरिरहेको तथ्य देख्दा लाग्छ, भविष्यमा मानिसलगायत प्राणीजगत् डुबेर, डढेर र सुकेर मर्नेछन्।
फेरि नाइट्रोजनयुक्त मल असन्तुलित तरिकाले प्रयोग गर्दा त्यसबाट फेरि मिथेन, नाइट्रोस अक्साइड, आइट्राइट गरी तीन ग्याँस आकाशतिर फैलन्छ। यी ग्याँसले कार्बनडाइअक्साइडभन्दा सैयौं गुणा बढी आकाशलाई तातो बनाउँछ।
वैज्ञानिकहरूले हरेक सय वर्षमा पृथ्वीमा दुई सेल्सियसको दरले तापक्रम वृद्धि भइरहेको पत्ता लगाइसकेका छन्।
यही अनुपातमा तापक्रम वृद्धि हुने हो भने हरेक हजार वर्षमा त २० डिग्री सेल्सियस तापक्रम बढ्छ।
त्यति तापक्रम बढेपछि यो संसारमा प्राणीजगत् र वनस्पति डढेर खरानी हुँदैन त?
सुकेर मर्नेछन् मानिस
तापक्रम वृद्धि हुँदा पानीको चक्रीय प्रणाली नै तोडिन्छ। पृथ्वी तातिँदै जाँदा पानी पर्ने सम्भावना कम हुँदै जान्छ।
पानी पर्नका लागि शून्य डिग्री चाहिन्छ।
अहिलेको तापक्रम वृद्धि हुने क्रम यही रूपले जारी रहने हो भने संसारमा बरफ नै हुँदैन।
अबको एक हजार वर्षमा त पृथ्वीमा तातो र सुक्खा वाफमात्रै हुन्छ। तातो र सुक्खा हावाबाट वर्षा हुँदैन।
यस्तै ताजा पानीको स्रोत भनेको हिउँ हो। हेर्नुस् त हाम्रा हिमाल, कालापत्थरमा परिणत हुँदै गइरहेका छन्।
पानीको स्रोत सुक्दै गएको छ। भविष्यमा समुद्रले पृथ्वीलाई ढाक्दै जाँदा जमिनमुनिको पानी पनि खान अयोग्य हुन्छ।
यस्तो अवस्थामा मानिस सुकेर मर्दैनन् त?
मानिसलाई बाँच्न हावा चाहिन्छ। श्वासप्रश्वासका लागि बढीमा चार सय पीपीएम कार्बनडाइअक्साइड हुन्छ।
ताजा हावामा दुई सय ५० देखि तीन सय पीपीएमसम्म कार्बनडाइअक्साइड हुन्छ।
वायु प्रदूषणको यही अनुपात कायम रहने हो भने मानिस निस्सासिएर पनि मर्छन्।
अब के गर्ने?
सामान्य रूपमा हामीले प्राणीजगत्को अस्तित्वको आयुलाई लम्ब्याउन सक्छौं। हामीले खाएर पिएर निस्केको दिसा, पिसाब र पसिना बिरुवामार्फत बाटोबाट प्राप्त गरेको तत्त्व हो।
ती तत्त्वलाई माटोमा फर्काउन सक्नुपर्छ। हामीले र पशुपन्छीले खानेपिउने कुरामा केही भिन्नता छैन, जस्तो हामी छानेर खान्छौं।
हामी धानको चामल खान्छौं, पशुले पराल र भुस खान्छ।
हामी काउलीको फूल खान्छौं, पशुपन्छीले पात र डाँठ खान्छ।
पानीको हकमा हामी मूलको पानी, तातोपानी, फिल्टर र बोतलको पानी पिउँछौं, पशुपन्छीले जस्तो पानी भेट्छ त्यही खान्छ।
खाएको र पिएको खाना र पानी ठोस र तरल रूपमा शरीरबाहिर निस्कन्छ।
हामीले जुन कुरा ठोस रूपमा निकाल्छौं त्यो दिसा हो, पशुपन्छीले निकालेको गोबर, सुली र बड्कौला हो।
हामीले निकालेको यही तत्त्वलाई माटोमा मिलाए त्यो समुद्रमा जानबाट रोकिन्छ र समुद्रको सतहको उचाइ पनि बढ्ने अनुपात कम हुन्छ।
यस्तै ती तत्त्व बिरुवाले खान्छ, बिरुवा हुर्कन्छ र त्यसले हामीलाई अक्सिजन दिन्छ, कार्बनडाइअक्साइड आफूले लिन्छ।
यसो भयो भने कार्बनडाइअक्साइड आकाशमा फैलने अनुपात पनि कम हुन्छ।
बिरुवामार्फत माटोबाट प्राप्त भएको तत्त्व हामीले खाएर हाम्रो शरीरबाट निस्केको रूपान्तरित तत्त्वले मल र जलको रूपमा माटोमै मिलाउँदा रासायनिक मलको प्रयोग गर्नु पर्दैन।
यसले चक्रीय प्रणाली खल्बलिनुबाट जोगाउँछ। के हामी यति काम गर्न सक्दैनौं? यसो भयो भने मानिस डुब्न, डढ्न, सुक्न र निस्सासिनबाट जोगिँदैनन्?
म गर्छु
हो, माथि मैले जे भने त्यो म गर्छु। तपाईं पनि गर्न सक्नुहुन्छ। म बिहानै उठेर दुई गिलास पानी पिउँछु।
पानी पिएको १० मिनेटपछि दिसा गर्ने बानी छ मेरो। म दिसा कहाँ गर्छु थाहा छ तपाईंलाई? म त मेरो कार्यालयमा दिसा गर्छु। अचम्म नमान्नुहोस्, म यसै गर्छु।
म प्लास्टिकको बाल्टिनमा पोलिथिन ब्याग राखेर दिसा गर्छु।
अस्पतालमा बिरामीले प्रयोग गर्ने प्वाल भएको कुर्सी ल्याएको छु, त्यसमा बस्छु र बाल्टिनमा दिसा गर्छु।
अनि एउटा बोतल हुन्छ, त्यसमा पिसाब फेर्छु। टेलिभिजन हेर्दै आनन्दले दिसापिसाब गर्छु।
दिसा गरिसकेपछि त्यो नगनाओस् भनेर प्राय: खरानी, नभए काठको धूलो र त्यो पनि नभए मसिनो सुकेको एक टोकरी धूलो हाल्छु।
दिसा गरिसकेपछि मलद्वार र हात धुनका लागि पौने लिटर पानी बाटामा प्रयोग गर्छु।
साबुनले हात धुन्छु। यो पानी पनि हामी मलका रूपमा प्रयोग गर्छौं।
दिसा गरेको बाल्टिन भरिएपछि खाडलमा लगेर झारपात, गोबर, सुलीसँग मिसाएर सडाउँछौं।
त्यो सडेपछि मल हुन्छ। त्यो मल हिजो जुन रूपमा माटोबाट आएको छ, त्यहीँ मिलाइदिन्छौं।
त्यो मल बिरुवाले पाउँछ र बिरुवाले हामीलाई फल दिन्छ। त्यो फल खाएर हामी बाँच्छौं।
मेरो घर, कार्यालय तथा विद्यालयमा जम्मा भएको दिसा, पिसाब र पसिनापानीलाई हामी खेर जान दिन्नौं।
हाम्रोमा त शौचालय पनि कस्तो छ भने एकातिरबाट दिसा र अर्कोतिरबाट पिसाब जान्छ र त्यो हामी ड्रममा जम्मा गर्छौं।
अलगअलग ठाउँमा थुपार्छौं। पिसाब ड्रममा राखेको एक महिनामा कीटाणु मरिसक्छ र त्यो झोल मल बन्छ।
त्यसलाई हामी माटोमै मिसाउँछौं। दिसा पनि यसरी नै कुहाएर मल बनाउँछौं र माटोमै मिलाउँछौं।
जसरी ठोस मलले माटोलाई नरम बनाउनुका साथै अन्य तत्त्व दिन्छ, झोल मलले बिरुवालाई हलक्क बढ्न मद्दत गर्छ।
त्यसैले पिसाबबाट निस्केको झोल मललाई बिरुवाका लागि दूध भन्छु म त।
तपाईंले पनि यसो गरेर पृथ्वीलाई माया गर्ने हो भने प्राणीको अस्तित्वको आयु लम्ब्याउन सकिन्छ।
यसो नगर्ने हो भने हामी यो संसारबाट लोप भएर जाने समय धेरै लामो छैन, होश गरौं।
(कृषि वैज्ञानिक राईसँग अन्नपूर्णकर्मी राजकुमार दिक्पालले गरेको कुराकानीमा आधारित)
annapurnapost.comभिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
स्टानफोर्ड उड्स इन्स्टिच्युट फर इन्भारोमेन्टका प्राध्यापक तथा शोधकर्ता पाउल इर्लिचको टोलीले यस्तो भविष्यवाणी गरेको हो। यो भविष्यवाणी 'साइन्स एड्भान्स जर्नल'मा छापिएको छ।
यो शोधबारे समाचार प्रकाशन र प्रसारण भएपछि मानिसमा त्रास फैलिएको देखियो। मानिसले प्रकृतिबाट प्रशस्त फाइदा उठाएर प्रकृतिलाई नै हेप्न थालेपछि यस्तो अवस्था आउन लागेको हो।
म तर्कसहित भन्छु, अबको एक हजार वर्षपछि यो पृथ्वीमा प्राणीजगत् र वनस्पतिको अस्तित्त्व रहनेछैन।
यदि पृथ्वीमा प्राणीजगत्को अस्तित्त्वको अवस्थालाई अलि लम्ब्याउने हो भने माटोबाट जुन तत्त्व हामीले लिन्छौं, त्यो अर्को तत्त्वमा रूपान्तरित हुन्छ।
त्यो रूपान्तरित तत्त्वलाई माटोमै लगाउने हो भने प्राणीजगत्को अस्तित्त्वको अवस्थालाई केही अरू वर्ष लम्ब्याउन सकिन्छ।
पञ्चतत्त्वले अडिएको छ, यो पृथ्वी। अग्नि, जल, वायु, आकाश र माटो नै पञ्चतत्त्व हुन्। तत्त्व सिर्जना हुँदैन, न नष्ट नै हुन्छ।
यो त रूपान्तरितमात्रै हुन्छ। यही तत्त्व रूपान्तरण हुने चक्र खल्बलिएपछि कसरी प्राणीजगत् यो संसारमा टिकिरहन सक्छ?
यसरी चक्र खल्बलिइरहेको अवस्था देख्दा र वैज्ञानिकहरूले प्रमाणित गरिरहेको तथ्य देख्दा लाग्छ, भविष्यमा मानिसलगायत प्राणीजगत् डुबेर, डढेर र सुकेर मर्नेछन्।
तत्त्व रूपान्तरणको उदाहरणका लागि माटोमा मल र पानीबाट धान फस्टाउँछ। माटोबाटै उत्पन्न धानको भात र पानी खाएर मानिस बाँच्छ। त्यो भात र पानी दिसा, पिसाब र पसिनामा परिणत हुन्छ।
दिसा, पिसाब र पसिना मलमा परिणत हुन्छ। यी तत्त्व हाम्रो सेफ्टी ट्यांक वा ढलबाट खोलानाला हुँदै समुद्रतिर पठाउनुको सट्टा तिनीहरूलाई माटैमा मिलाइदिन सके प्राणीजगत्को अस्तित्वको आयुलाई केही लम्ब्याउन सकिन्छ।
डुबेर मर्नेछन् मानिस
मान्छेले प्रयोग गर्ने गरेको खानेकुरा, लगाउने लुगा, घर, चलाउने सामग्री आदि नै ती तत्त्व हुन्।
तिनीहरू प्राय: वनस्पतिको रूप बदलिएर बनेका अर्का तत्त्वहरू हुन्। धातुको रूप बदलिएर बनेका हुन्छन्, मानिसले प्रयोग गर्ने कतिपय सामग्री।
चाहे त्यो वनस्पति होस् वा धातु, ती सबै माटोबाट आएका हुन्।
मानिसको अज्ञानता, लोभ र भयका कारण मानिसले भोगचलन गर्दै आएको सामग्री अर्थात् रूपान्तरित तत्त्व विभिन्न तरिकाले माटैमा फर्काउनुपर्नेमा माटोमा नफर्काई खोला, खोल्सा, नदीमा फ्याँक्ने गरिएको छ।
गाउँघरमा खाएर पिएर निस्केको दिसापिसाब खोलाखोल्सामा बगिरहेको देखिन्छ। काठमाडौं उपत्यकाको हकमा फोहर तत्त्व ढलमार्फत बागमतीमा फालिन्छ। दिसापिसाबमात्रै होइन; लुगाफाटा, प्लास्टिक, कागज अर्थात् खेर जाने सबै सामग्री खोलानाला, नदी हुँदै समुद्रमा पुग्छन्।
नेपाल सरकारले खुला दिसापिसाब मुक्त क्षेत्र कार्यक्रम त ल्याएकै हो।
सहरमा शौचालयमा दिसापिसाब गर्ने गरिएकै हो। तर ती सबै दिसापिसाब वा नुहाउँदा र लुगा धुँदा निस्कने पानी त माटोमा मिल्नुपर्नेमा त्यसो त हुन सकेन।
जहाँ त्यसको आवश्यकता छैन, त्यो त समुद्रमा पो मिसिने भयो त !
यदि यी रूपान्तरित तत्त्वहरू माटोमै रहने थिए भने चक्र मिल्ने थियो, तर ती सामग्री त समुद्रमा पुगिरहेका छन्। यस्तो चलन नेपालमा मात्रै होइन, संसारभर छ।
काठमाडौंको मात्रै कुरा गरौं न ! यहाँ ५० लाख मानिस बस्छन्। तिनीहरूले दिनमा ६० लाख लिटर पिसाब फेर्छन्, १२ लाख किलो जति दिसा गर्छन्।
६० लाख लिटरजति नै लुगा धोएको र नुहाएको पसिना पानी पनि निस्कन्छ। त्यो कहाँ पुग्छ, त्यो त नदीनालामार्फत सीधै समुद्रमा पुग्ने हो।
नेपालको एउटा ठाउँको कुरा गर्दा त यस्तो अवस्था छ भने संसारभरका मानिसका दिसा, पिसाब र पसिना पानी पुग्ने ठाउँ त समुद्र नै हो। समुद्रमा यति धेरै मात्रामा ठोस र तरल वस्तु पुगेपछि त्यहाँको सन्तुलन बिग्रिँदैछ। त्यहाँका कतिपय प्राणी लोप भएर गइरहेका छन्।
भौतिक वस्तु समुद्रमा पुगेपछि त्यो त्यहीँ जम्न थाल्छ। यसरी भौतिक वस्तु समुद्रमा जम्दै गएपछि समुद्रको सतह माथि उठ्दै आउने नै भयो। हरेक सय वर्षमा समुद्र एक मिटर माथि उठ्दै आएको अनुमान गरिएको छ।
यही अनुपातमा समुद्रको सतह माथि उठ्दै जाने हो भने एक हजार वर्षमा १० मिटर समुद्र सतह माथि उठ्छ। त्यस अवस्थामा कति डुबान होला, अनुमान गरौं त ! त्यस बेला कति मानिस विस्थापित हुन्छन्।
के जमिनमा बस्ने मानिस, अन्य प्राणीजगत् र बिरुवाका लागि ठाउँ होला? यस्तो असन्तुलनले समुद्रमा रहने प्राणी बाँच्लान्? समुद्रमा आधारित खानेकुरा बाँकी रहला?
डढेर मर्नेछन् मानिस
अहिलेको युग हो, प्रविधिको। प्रविधि चलाउन इन्धन/ऊर्जा आवश्यक हुन्छ। यसका लागि कोइला, डिजेल, पेट्रोल र दाउरा बाल्ने गरिएको छ।
यसरी ऊर्जाका लागि इन्धन बाल्दा र अर्कातिर एअर कन्डिसन चलाउँदा त्यसबाट निस्कने रसायन क्लोरोफ्लोरो कार्बनले पनि अर्को समस्या ल्याइरहेकै छ।
पहिले महाप्रलय हुँदा बिरुवा जमिनमुनि गएर रूपान्तरित हुँदा त्यो ठोसमा कोइला र तरलमा डिजेल पेट्रोल भयो।
यस्तै ग्याँस पनि बन्यो। त्यो इन्धनलाई मानिसले आफ्नो बुद्धिले जमिनमा निकालेर प्रयोग गर्न सिके।
आज एक वर्षमा नौ अर्ब किलो कोइला बालिन्छ। वैज्ञानिक नियमअनुसार एक किलो इन्धन बाल्दा २० किलो कार्बनडाइअक्साइड निस्कन्छ।
अब भन्नोस्, नौ अर्ब किलो कोइला बाल्दा कति किलो कार्बनडाइअक्साइड निस्केला? अर्कातिर कोइला निकाल्दा पृथ्वीमा त खाल्डो पर्दै जान्छ।
नौ अर्ब किलो कोइला निकाल्दा त नेपालजत्रो खाल्डो खनिन्छ भने एक हजार वर्षमा कत्रो खाल्डो पर्ला?
समुद्र उचालिँदै जाँदा समुद्रको पानी त्यो खाल्डोमा पनि पर्दै जान्छ। यसमा डिजेल र पेट्रोलले सिर्जना गर्ने कार्बन डाइअक्साइडको कुरा छोडौं।
यो संसारमा कैयौं जनावर र पन्छीहरू छन्। तिनीहरूको मलमूत्रमाथि घामको प्रकाश पर्दा त्यो वाफका रूपमा मिथेन ग्याँस बनेर आकाशमा फैलन्छ।
किनकि पशुपन्छीको मलमूत्र व्यवस्थित नहुँदा त्यो वाफका रूपमा आकाशमा फैलिरहेको छ।
यसले पनि पृथ्वीलाई तताइरहेको छ। हाम्रो गाउँघरमा रहने अव्यवस्थित रछ्यान मिथेन ग्याँसको स्रोत हुन पुगेको छ।
हामीले माटोबाट उत्पादन हुने खानेकुरा खाएर उत्पन्न भएको अर्को तत्त्व माटोमै नमिलाइदिँदा माटो रूखो हुन थाल्यो।
बिरुवा सप्रन छाडे। मल र जल नपाउँदा बिरुवा जिम्लन लागे। यस्तो अवस्थामा उत्पादन त घट्ने नै भयो। खान नपुग्ने अवस्था आइपर्यो। त्यसपछि उत्पादन बढाउनुपर्ने भयो।
वैज्ञानिकहरूले पत्ता लगाए- नाइट्रोजन, पोटास र फस्फोरसजस्ता तत्त्वको अभावमा उत्पादन घटेको। धेरै र सजिलोसँग हावाबाट नाइट्रोजन प्राप्त हुने पत्ता लाग्यो, अनि खानीबाट फस्फोरस र पोटास।
तर विडम्बना के भयो भने हावाबाट नाइट्रोजन र खानीबाट पोटास र फस्फोरसलाई ठोस मलमा परिणत गर्न त इन्धन नै बाल्नुपर्ने भयो।
संसारमा हरेक वर्ष चार अर्ब टन उपभोग्य वस्तु उत्पादन हुन्छ।
कृषि वैज्ञानिक मदन राई आफ्नै दिसापिसाबबाट बनेको जैविक मल देखाउँदै। तस्बिर: अन्नपूर्ण
त्यसका लागि ३० करोड टन रासायनिक मल उत्पादन गर्न पर्छ। यसका लागि ३० करोड टन नै कोइला बाल्नुपर्ने हुन्छ।
३० करोड टन कोइला बाल्दा ६ अर्ब टन कार्बनडाइअक्साइड उत्पादन हुन्छ र त्यसले आकाश ढाक्छ।
पञ्चत्व रुपान्तरण हुने चक्र खल्बलिइएपछि कसरी प्राणीजगत यो संसारमा टिकिरहन सक्छ? यसरी चक्र खल्बलिइरहेको अवसथा देख्दा र वैज्ञानिकहरुले प्रमाणित गरिरहेको तथ्य देख्दा लाग्छ, भविष्यमा मानिसलगायत प्राणीजगत् डुबेर, डढेर र सुकेर मर्नेछन्।
फेरि नाइट्रोजनयुक्त मल असन्तुलित तरिकाले प्रयोग गर्दा त्यसबाट फेरि मिथेन, नाइट्रोस अक्साइड, आइट्राइट गरी तीन ग्याँस आकाशतिर फैलन्छ। यी ग्याँसले कार्बनडाइअक्साइडभन्दा सैयौं गुणा बढी आकाशलाई तातो बनाउँछ।
वैज्ञानिकहरूले हरेक सय वर्षमा पृथ्वीमा दुई सेल्सियसको दरले तापक्रम वृद्धि भइरहेको पत्ता लगाइसकेका छन्।
यही अनुपातमा तापक्रम वृद्धि हुने हो भने हरेक हजार वर्षमा त २० डिग्री सेल्सियस तापक्रम बढ्छ।
त्यति तापक्रम बढेपछि यो संसारमा प्राणीजगत् र वनस्पति डढेर खरानी हुँदैन त?
सुकेर मर्नेछन् मानिस
तापक्रम वृद्धि हुँदा पानीको चक्रीय प्रणाली नै तोडिन्छ। पृथ्वी तातिँदै जाँदा पानी पर्ने सम्भावना कम हुँदै जान्छ।
पानी पर्नका लागि शून्य डिग्री चाहिन्छ।
अहिलेको तापक्रम वृद्धि हुने क्रम यही रूपले जारी रहने हो भने संसारमा बरफ नै हुँदैन।
अबको एक हजार वर्षमा त पृथ्वीमा तातो र सुक्खा वाफमात्रै हुन्छ। तातो र सुक्खा हावाबाट वर्षा हुँदैन।
यस्तै ताजा पानीको स्रोत भनेको हिउँ हो। हेर्नुस् त हाम्रा हिमाल, कालापत्थरमा परिणत हुँदै गइरहेका छन्।
पानीको स्रोत सुक्दै गएको छ। भविष्यमा समुद्रले पृथ्वीलाई ढाक्दै जाँदा जमिनमुनिको पानी पनि खान अयोग्य हुन्छ।
यस्तो अवस्थामा मानिस सुकेर मर्दैनन् त?
मानिसलाई बाँच्न हावा चाहिन्छ। श्वासप्रश्वासका लागि बढीमा चार सय पीपीएम कार्बनडाइअक्साइड हुन्छ।
ताजा हावामा दुई सय ५० देखि तीन सय पीपीएमसम्म कार्बनडाइअक्साइड हुन्छ।
वायु प्रदूषणको यही अनुपात कायम रहने हो भने मानिस निस्सासिएर पनि मर्छन्।
अब के गर्ने?
सामान्य रूपमा हामीले प्राणीजगत्को अस्तित्वको आयुलाई लम्ब्याउन सक्छौं। हामीले खाएर पिएर निस्केको दिसा, पिसाब र पसिना बिरुवामार्फत बाटोबाट प्राप्त गरेको तत्त्व हो।
ती तत्त्वलाई माटोमा फर्काउन सक्नुपर्छ। हामीले र पशुपन्छीले खानेपिउने कुरामा केही भिन्नता छैन, जस्तो हामी छानेर खान्छौं।
हामी धानको चामल खान्छौं, पशुले पराल र भुस खान्छ।
हामी काउलीको फूल खान्छौं, पशुपन्छीले पात र डाँठ खान्छ।
पानीको हकमा हामी मूलको पानी, तातोपानी, फिल्टर र बोतलको पानी पिउँछौं, पशुपन्छीले जस्तो पानी भेट्छ त्यही खान्छ।
खाएको र पिएको खाना र पानी ठोस र तरल रूपमा शरीरबाहिर निस्कन्छ।
हामीले जुन कुरा ठोस रूपमा निकाल्छौं त्यो दिसा हो, पशुपन्छीले निकालेको गोबर, सुली र बड्कौला हो।
हामीले निकालेको यही तत्त्वलाई माटोमा मिलाए त्यो समुद्रमा जानबाट रोकिन्छ र समुद्रको सतहको उचाइ पनि बढ्ने अनुपात कम हुन्छ।
यस्तै ती तत्त्व बिरुवाले खान्छ, बिरुवा हुर्कन्छ र त्यसले हामीलाई अक्सिजन दिन्छ, कार्बनडाइअक्साइड आफूले लिन्छ।
यसो भयो भने कार्बनडाइअक्साइड आकाशमा फैलने अनुपात पनि कम हुन्छ।
बिरुवामार्फत माटोबाट प्राप्त भएको तत्त्व हामीले खाएर हाम्रो शरीरबाट निस्केको रूपान्तरित तत्त्वले मल र जलको रूपमा माटोमै मिलाउँदा रासायनिक मलको प्रयोग गर्नु पर्दैन।
यसले चक्रीय प्रणाली खल्बलिनुबाट जोगाउँछ। के हामी यति काम गर्न सक्दैनौं? यसो भयो भने मानिस डुब्न, डढ्न, सुक्न र निस्सासिनबाट जोगिँदैनन्?
म गर्छु
हो, माथि मैले जे भने त्यो म गर्छु। तपाईं पनि गर्न सक्नुहुन्छ। म बिहानै उठेर दुई गिलास पानी पिउँछु।
पानी पिएको १० मिनेटपछि दिसा गर्ने बानी छ मेरो। म दिसा कहाँ गर्छु थाहा छ तपाईंलाई? म त मेरो कार्यालयमा दिसा गर्छु। अचम्म नमान्नुहोस्, म यसै गर्छु।
म प्लास्टिकको बाल्टिनमा पोलिथिन ब्याग राखेर दिसा गर्छु।
अस्पतालमा बिरामीले प्रयोग गर्ने प्वाल भएको कुर्सी ल्याएको छु, त्यसमा बस्छु र बाल्टिनमा दिसा गर्छु।
अनि एउटा बोतल हुन्छ, त्यसमा पिसाब फेर्छु। टेलिभिजन हेर्दै आनन्दले दिसापिसाब गर्छु।
दिसा गरिसकेपछि त्यो नगनाओस् भनेर प्राय: खरानी, नभए काठको धूलो र त्यो पनि नभए मसिनो सुकेको एक टोकरी धूलो हाल्छु।
दिसा गरिसकेपछि मलद्वार र हात धुनका लागि पौने लिटर पानी बाटामा प्रयोग गर्छु।
साबुनले हात धुन्छु। यो पानी पनि हामी मलका रूपमा प्रयोग गर्छौं।
दिसा गरेको बाल्टिन भरिएपछि खाडलमा लगेर झारपात, गोबर, सुलीसँग मिसाएर सडाउँछौं।
त्यो सडेपछि मल हुन्छ। त्यो मल हिजो जुन रूपमा माटोबाट आएको छ, त्यहीँ मिलाइदिन्छौं।
त्यो मल बिरुवाले पाउँछ र बिरुवाले हामीलाई फल दिन्छ। त्यो फल खाएर हामी बाँच्छौं।
मेरो घर, कार्यालय तथा विद्यालयमा जम्मा भएको दिसा, पिसाब र पसिनापानीलाई हामी खेर जान दिन्नौं।
हाम्रोमा त शौचालय पनि कस्तो छ भने एकातिरबाट दिसा र अर्कोतिरबाट पिसाब जान्छ र त्यो हामी ड्रममा जम्मा गर्छौं।
अलगअलग ठाउँमा थुपार्छौं। पिसाब ड्रममा राखेको एक महिनामा कीटाणु मरिसक्छ र त्यो झोल मल बन्छ।
त्यसलाई हामी माटोमै मिसाउँछौं। दिसा पनि यसरी नै कुहाएर मल बनाउँछौं र माटोमै मिलाउँछौं।
जसरी ठोस मलले माटोलाई नरम बनाउनुका साथै अन्य तत्त्व दिन्छ, झोल मलले बिरुवालाई हलक्क बढ्न मद्दत गर्छ।
त्यसैले पिसाबबाट निस्केको झोल मललाई बिरुवाका लागि दूध भन्छु म त।
तपाईंले पनि यसो गरेर पृथ्वीलाई माया गर्ने हो भने प्राणीको अस्तित्वको आयु लम्ब्याउन सकिन्छ।
यसो नगर्ने हो भने हामी यो संसारबाट लोप भएर जाने समय धेरै लामो छैन, होश गरौं।
(कृषि वैज्ञानिक राईसँग अन्नपूर्णकर्मी राजकुमार दिक्पालले गरेको कुराकानीमा आधारित)
annapurnapost.comभिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
एजेन्सी । भनिन्छ, विवाहमा आगोलाई साक्षी राखेर सात जुनीसम्म संगै हुने बाचा बाधिन्छ । तर कतिपय यस्ता विवाह हुन्छन् जो एक जुनीपनि पूरै टिक्दैनन् ।
यस्तो विवाह तोडेर अर्कैसँग विवाह गरेका घटनाहरु सामान्यजस्तै बनेका छन् । तर आफ्नै श्रीमानलाई छोडेर युवतीसँग विवाह गरेको भने कम सुन्नुभएको थिएन होला ।
भारतको राझी क्षेत्रमा भने यस्तै अनौठो घटना भएको छ । राझीको एक इलाकामा बस्ने एक विवाहित युवतीले आफ्नो श्रीमानलाई छोडेर अर्कै युवतीसँग विवाह गरेकी हुन् ।
आफ्नी युवती साथीका साथ प्रहरी थानामा पुगेकी हुनले प्रहरीलाई आफूहरुलाई नसताउन आग्रह गरेकी थिइन् । १९ वर्षीय युवतीले गत मे मा विवाह गरेकी थिइन् ।
त्यसपछि ८ दिन घर बसेर माइत आएकी उनी घर फर्किनन् र अर्कै युवतीसँग विवाह गरिन् । केही समय उनका श्रीमान् उनलाई लिन आएपनि उनी गइनन् ।
यस्तै क्रम जलिरहँदा उनले अर्की युवती लिएर आफूले उनलाई श्रीमान् मानेको बताइन् । दुवै युवतीका परिवारले उनीहरुलाई सम्झाउन खोजेपनि उनीहरुले त्यसलाई अस्वीकार गरेका छन् ।
उनीहरु दुवैजनाले आफूहरु सँगै बस्ने भन्दै प्रहरीमा निवेदन दिएर फर्किएका छन् । यो घटनाले परिवारका सदस्यलाई भने आश्चर्यमा पारेको छ ।
www.nepalsandesh.com
यस्तो विवाह तोडेर अर्कैसँग विवाह गरेका घटनाहरु सामान्यजस्तै बनेका छन् । तर आफ्नै श्रीमानलाई छोडेर युवतीसँग विवाह गरेको भने कम सुन्नुभएको थिएन होला ।
भारतको राझी क्षेत्रमा भने यस्तै अनौठो घटना भएको छ । राझीको एक इलाकामा बस्ने एक विवाहित युवतीले आफ्नो श्रीमानलाई छोडेर अर्कै युवतीसँग विवाह गरेकी हुन् ।
आफ्नी युवती साथीका साथ प्रहरी थानामा पुगेकी हुनले प्रहरीलाई आफूहरुलाई नसताउन आग्रह गरेकी थिइन् । १९ वर्षीय युवतीले गत मे मा विवाह गरेकी थिइन् ।
त्यसपछि ८ दिन घर बसेर माइत आएकी उनी घर फर्किनन् र अर्कै युवतीसँग विवाह गरिन् । केही समय उनका श्रीमान् उनलाई लिन आएपनि उनी गइनन् ।
यस्तै क्रम जलिरहँदा उनले अर्की युवती लिएर आफूले उनलाई श्रीमान् मानेको बताइन् । दुवै युवतीका परिवारले उनीहरुलाई सम्झाउन खोजेपनि उनीहरुले त्यसलाई अस्वीकार गरेका छन् ।
उनीहरु दुवैजनाले आफूहरु सँगै बस्ने भन्दै प्रहरीमा निवेदन दिएर फर्किएका छन् । यो घटनाले परिवारका सदस्यलाई भने आश्चर्यमा पारेको छ ।
www.nepalsandesh.com
गत शुक्रबार रिलिज भएको सलमान खान अभिनित ‘बजरङ्गी भाईजान’ले ३ दिनमै १०० करोड कमाइसकेको छ।
बलिउडका चर्चित कलाकार सलमान खान, नवाज़उद्दीन सिद्दकी र करिना कपुरले अभिनय गरेको यो फिल्ममा सबैको मन जितेर बालकलाकार हर्षाली मल्होत्राले निकै चर्चा बटुलिन।
सलमान खानको ‘बजरंगी भाईजान’ ले राखेको ५ रेकर्ड पढ्न क्लिक गर्नुहोस
हर्षालीको जन्म सन् २००८ को जुन ३ मा भएको थियो। यो चलचित्र भन्दा अगाडि उनिले ‘कुबुल है’ र ‘लौट आओ त्रिशा’ जस्ता भारतिय सिरियलमा पनि अभिनय गरेकी थिइन। टेलीभिजनमा पहिलो पल्ट उनि ‘फेयर एण्ड लभली’, ‘पेयर्स’, ‘हर्लिक्स’ जस्तो उत्पादनका विज्ञापनमा पनि उनी देखिएकी थिईन। ७ वर्षकी हर्षाली दिल्लीको बासिन्दा हुन्।
यस चलचित्रमा छानिनु अगाडीको अडिसनमा उनले करिब १ हजार जना अरु बालिकाहरुलाई उछिनेकी थिईन। बजरङ्गी भाईजानमा मुख्य पात्र रहेकी हर्षालीको यो पहिलो चलचित्र हो।
यस चलचित्रमा उनिले ‘शाहिदा’ नामकी पात्रको भुमीका खेलेकी छिन्। बोल्न नसक्ने शाहिदा एक पाकिस्तानी बालिका हुन्छिन जो भारतमा हराएकी हुन्छिन्। ‘पवन कुमार चतुरवेदी'(सलमान खान)ले उनलाई पाकिस्तान पुर्याउने अठोट लिन्छन् र यो चलचित्रको कथावस्तु यसैबिच आधारित छ।
सलमानले तोडे आफ्नै रेकर्ड, पढ्नुहोस् बजरंगीको बेलीविस्तार कथावस्तु सहित
चलचित्रमा उनको अभिनय अति राम्रो भएको दर्शकहरुको प्रतिक्रिया छ। चर्चित अभिनेता ‘आमिर खान’ले पनि हर्षालीको तारिफमा आफ्नो प्रतिक्रिया सुनाएका थिए। “चलचित्रमा हर्षालीको प्रदर्शन निकै राम्रो छ। मनै चोर्ने जस्तो” उनले ट्विटरमा भनेका थिए।
बलिउडका चर्चित कलाकार सलमान खान, नवाज़उद्दीन सिद्दकी र करिना कपुरले अभिनय गरेको यो फिल्ममा सबैको मन जितेर बालकलाकार हर्षाली मल्होत्राले निकै चर्चा बटुलिन।
सलमान खानको ‘बजरंगी भाईजान’ ले राखेको ५ रेकर्ड पढ्न क्लिक गर्नुहोस
हर्षालीको जन्म सन् २००८ को जुन ३ मा भएको थियो। यो चलचित्र भन्दा अगाडि उनिले ‘कुबुल है’ र ‘लौट आओ त्रिशा’ जस्ता भारतिय सिरियलमा पनि अभिनय गरेकी थिइन। टेलीभिजनमा पहिलो पल्ट उनि ‘फेयर एण्ड लभली’, ‘पेयर्स’, ‘हर्लिक्स’ जस्तो उत्पादनका विज्ञापनमा पनि उनी देखिएकी थिईन। ७ वर्षकी हर्षाली दिल्लीको बासिन्दा हुन्।
यस चलचित्रमा छानिनु अगाडीको अडिसनमा उनले करिब १ हजार जना अरु बालिकाहरुलाई उछिनेकी थिईन। बजरङ्गी भाईजानमा मुख्य पात्र रहेकी हर्षालीको यो पहिलो चलचित्र हो।
यस चलचित्रमा उनिले ‘शाहिदा’ नामकी पात्रको भुमीका खेलेकी छिन्। बोल्न नसक्ने शाहिदा एक पाकिस्तानी बालिका हुन्छिन जो भारतमा हराएकी हुन्छिन्। ‘पवन कुमार चतुरवेदी'(सलमान खान)ले उनलाई पाकिस्तान पुर्याउने अठोट लिन्छन् र यो चलचित्रको कथावस्तु यसैबिच आधारित छ।
सलमानले तोडे आफ्नै रेकर्ड, पढ्नुहोस् बजरंगीको बेलीविस्तार कथावस्तु सहित
चलचित्रमा उनको अभिनय अति राम्रो भएको दर्शकहरुको प्रतिक्रिया छ। चर्चित अभिनेता ‘आमिर खान’ले पनि हर्षालीको तारिफमा आफ्नो प्रतिक्रिया सुनाएका थिए। “चलचित्रमा हर्षालीको प्रदर्शन निकै राम्रो छ। मनै चोर्ने जस्तो” उनले ट्विटरमा भनेका थिए।
लसुन प्राय हामीले तरकारी पकाउँदा प्रयोग गर्ने गर्छौ । यो औषधीका रूपमासमेत निकै उपयोगी मानिन्छ । लसुनका केही उपयोगिता यसप्रकार छन् ।
१. गानो गएमाः लसुन पिसेर वा एक केस्रा लसुन तातो पानीसित खाएमा गानो गएको अवस्थामा फाइदा गर्छ ।
२. विषम ज्वरोमाः बिग्रेको ज्वरोमा लसुन घिऊ वा तेलमा डढाएर त्यो घिउ वा तेल पिए लाभ गर्दछ ।
३. मुटुको रोगमाः यस रोगमा घिऊमा फुराएको लसुन एक–दुई केस्रा भात खान लाग्दा भातैमा मुछेर खाने गरे लाभ गर्छ ।
४. शरीर सुनिएकोमाः लसुन हालेर पकाएको तेलम मालिस र एक–दुई केस्रा बिहान खाली पेटमा खाने गरेमा सुनिएको कम हुन्छ ।
५. पेट दुखेमाः लसुनको रस दश थोपादेखि तीस थोपासम्म खाए लाभ हुन्छ तर एकै पल्ट तीस थोपा नखाएर क्रमश बढाएर लैजानु राम्रो हुन्छ ।
६. बाजीकरणमाः एक डल्लो लसुन छोडाएर कुट्ने र मिश्री या धिऊमा पकाएर खाए उत्तेजना र बलविर्य बढ्छ ।
७. स्वप्नदोषमाः एक केस्रा काँचो लसुन चपाउनुपर्छ । यसले स्वप्नदोष ठिक हुन्छ र कामोत्तेजना बढ्छ ।
८. भित्री चोटमाः नदेखिने चोटमा लसुनको रसमा नून मिलाएर मालिस गरे तथा दुखेको स्थानमा रूवा वा लुगाको पट्टी राखेर बाँधिदिए लाभ गर्दछ ।
९. वीर्य वृद्धिमाः लसुनको केस्रा छोडाएर घिउमा रातो पारेर भुट्ने तर कालो पारेर दुधमा खीर पकाएर एक महिना जति दिनहुँ खाए वीर्य बढ्छ । नपुंसकता हराउँछ र यसले गठिया वात पनि निको पार्छ ।
१०. कपाल दुखेमाः दुवै कनपारामा लसुन पिसेर लगाए एकैछिनमा कपाल दुखेको आराम हुन्छ ।
११. बिच्छीको विषमाः लसुन र अमचुर सुकाएको आँपको धुलोसँग मिलाएर खान दिए विषको प्रभाव नष्ट हुन्छ ।
१२. जिब्रो सुनिएमाः लसुन पिसेर जिब्रोमा लेप लगाए लाभ हुन्छ ।
१३. घाऊ धुनः पानीमा कुटेका लसुन मिसएर घाऊ धोए लाभ गर्दछ ।
१४. कान दुखेमाः लसुनको पातको रस वा लसुन तेलमा डढाएर त्यो तेल कानमा हाले लाभ गर्छ ।
१५ भोक नलागेमाः बासी मुखमा (बिहान उठ्ने बित्तिकै अरू केही नगरी) एक पोटी लसुन पानीसित निले भोक लाग्दछ, तथा खाएको पाचन समेत राम्रो गर्छ ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
१. गानो गएमाः लसुन पिसेर वा एक केस्रा लसुन तातो पानीसित खाएमा गानो गएको अवस्थामा फाइदा गर्छ ।
२. विषम ज्वरोमाः बिग्रेको ज्वरोमा लसुन घिऊ वा तेलमा डढाएर त्यो घिउ वा तेल पिए लाभ गर्दछ ।
३. मुटुको रोगमाः यस रोगमा घिऊमा फुराएको लसुन एक–दुई केस्रा भात खान लाग्दा भातैमा मुछेर खाने गरे लाभ गर्छ ।
४. शरीर सुनिएकोमाः लसुन हालेर पकाएको तेलम मालिस र एक–दुई केस्रा बिहान खाली पेटमा खाने गरेमा सुनिएको कम हुन्छ ।
५. पेट दुखेमाः लसुनको रस दश थोपादेखि तीस थोपासम्म खाए लाभ हुन्छ तर एकै पल्ट तीस थोपा नखाएर क्रमश बढाएर लैजानु राम्रो हुन्छ ।
६. बाजीकरणमाः एक डल्लो लसुन छोडाएर कुट्ने र मिश्री या धिऊमा पकाएर खाए उत्तेजना र बलविर्य बढ्छ ।
७. स्वप्नदोषमाः एक केस्रा काँचो लसुन चपाउनुपर्छ । यसले स्वप्नदोष ठिक हुन्छ र कामोत्तेजना बढ्छ ।
८. भित्री चोटमाः नदेखिने चोटमा लसुनको रसमा नून मिलाएर मालिस गरे तथा दुखेको स्थानमा रूवा वा लुगाको पट्टी राखेर बाँधिदिए लाभ गर्दछ ।
९. वीर्य वृद्धिमाः लसुनको केस्रा छोडाएर घिउमा रातो पारेर भुट्ने तर कालो पारेर दुधमा खीर पकाएर एक महिना जति दिनहुँ खाए वीर्य बढ्छ । नपुंसकता हराउँछ र यसले गठिया वात पनि निको पार्छ ।
१०. कपाल दुखेमाः दुवै कनपारामा लसुन पिसेर लगाए एकैछिनमा कपाल दुखेको आराम हुन्छ ।
११. बिच्छीको विषमाः लसुन र अमचुर सुकाएको आँपको धुलोसँग मिलाएर खान दिए विषको प्रभाव नष्ट हुन्छ ।
१२. जिब्रो सुनिएमाः लसुन पिसेर जिब्रोमा लेप लगाए लाभ हुन्छ ।
१३. घाऊ धुनः पानीमा कुटेका लसुन मिसएर घाऊ धोए लाभ गर्दछ ।
१४. कान दुखेमाः लसुनको पातको रस वा लसुन तेलमा डढाएर त्यो तेल कानमा हाले लाभ गर्छ ।
१५ भोक नलागेमाः बासी मुखमा (बिहान उठ्ने बित्तिकै अरू केही नगरी) एक पोटी लसुन पानीसित निले भोक लाग्दछ, तथा खाएको पाचन समेत राम्रो गर्छ ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
४ साउन, लाहान ।
संविधानको पहिलो मस्यौदामाथि छलफल गर्न र सुझाव लिन सिराहा पुगेका एमाओवादीका अध्यक्ष पुष्पकमाल दाहाल प्रचण्डमाथि आक्रमण प्रयास भएको छ । सिराहा ५ का सभाषदकोरुपमा त्यहाँ पुगेका प्रचण्डलाई शुरुमै कालो झण्डा देखाइयो भने भाषण गर्न मञ्चमा जान लाग्दा ढुंगा मुढा नै भयो ।
संघीय समाजवादी फोरम नेपालका कार्यकर्ताहरुले प्रचण्डको हेलिकोप्टर ल्याण्ड गर्ने ठाउँमा टायर बालेर अवरोध गरेका थिए भने प्रचण्ड मञ्चमा जान लाग्दा ढुंगा मुढा वर्षाएका थिए ।
प्रचण्डलाई आक्रमण हुन नदिन प्रहरीले लाठी चार्ज गर्दा ७ जना प्रहरी घाइते भएका छन् । आक्रमण भएपछि प्रचण्ड केवल आधा घण्टामै काठमाडौं फर्कका थिए ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
संविधानको पहिलो मस्यौदामाथि छलफल गर्न र सुझाव लिन सिराहा पुगेका एमाओवादीका अध्यक्ष पुष्पकमाल दाहाल प्रचण्डमाथि आक्रमण प्रयास भएको छ । सिराहा ५ का सभाषदकोरुपमा त्यहाँ पुगेका प्रचण्डलाई शुरुमै कालो झण्डा देखाइयो भने भाषण गर्न मञ्चमा जान लाग्दा ढुंगा मुढा नै भयो ।
संघीय समाजवादी फोरम नेपालका कार्यकर्ताहरुले प्रचण्डको हेलिकोप्टर ल्याण्ड गर्ने ठाउँमा टायर बालेर अवरोध गरेका थिए भने प्रचण्ड मञ्चमा जान लाग्दा ढुंगा मुढा वर्षाएका थिए ।
प्रचण्डलाई आक्रमण हुन नदिन प्रहरीले लाठी चार्ज गर्दा ७ जना प्रहरी घाइते भएका छन् । आक्रमण भएपछि प्रचण्ड केवल आधा घण्टामै काठमाडौं फर्कका थिए ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
चन्द्र मोहन जेन, आचार्य रजनीश, भगवान श्री रनजीश अनि ओशोको नामले चिनिन्छन्। ओशो आध्ययात्मिक गुरु थिए। सन् १९३१ डिसेम्बर ११ मा भारतको भोपाल प्रान्तमा जन्मेका ओशोले सुरु गरेको आध्यात्मिक शिक्षा सन् १९९० जनवरी १९ मा उनको मृत्यु पछि पनि कायमै छ। १९६० को दशकमा दर्शनका विषयमा उनी सार्वजनिक कार्यक्रमहरुमा बोल्दै हिड्थे। सार्वजनिक रुपमै राजनीति, राजनेता, जिसस क्राइस्ट, महात्मा गान्धी, कृष्ण, राम जस्ता पुरुषहरुको तथ्य र कारण जुटाई खुलेर विरोध गर्थे। यौनको विषयमा निकै उदार मानिने ओशो आफ्ना चेलाहरुको अगाडी ‘सेक्स गुरु’ को नामले चिनिन्थे।
सन् १९७० पछि रजनीश भारतको मुम्बईमा आफुलाई आध्यात्मिक गुरुको रुपमा स्थापित गराइ चेला (जसलाई नियो-सन्यासिन्स को नामले चिनिन्छ) जम्मा पार्न लागे। आफ्ना प्रवचनहरुमा विश्वका विभिन्न धर्म, रितिरिवाज, दर्शन आदीको बारेमा उनका आफ्नै विचार अनि विश्लेषण समावेश हुन्थ्यो। आफ्ना गहकिला अनि चतुरताले भरिएको यस्ता प्रवचनले धेरै पश्चिमाहरु उनीप्रति आकर्षित भए।
सन् १९७४मा उनी पुनेमा एउटा आश्रम स्थापित गर्न पुगे। जहाँ उनका समर्थक तथा चेलाहरुलाई विभिन्न प्रकारका ध्यान पद्धति सिकाउन सुरु भयो। अंधिकांश ध्यान पद्धती उनी आफैले विकास गरेका थिए। भारतमा यस्तो प्रकारको गतिविधि बढ्नाले हिन्दु धर्मसंग सम्बन्धित व्यक्तिहरुमा डर पस्न थाल्यो। सरकारले पनि उनको कामप्रति ज्यादा निगरानी गर्ने वातावरण पैदा हुदै थियो।
१९८१ को मध्य तिर उनी अमेरिका हिडे पुरै आश्रमको साथ। एन्टेलोप, ओरेगनमा उनका समर्थकहरुले अन्तर्राष्ट्रिय समुदाय स्थापना गरे जसलाई पछि रजनीशपुरमको नामले चिनियो। केही समयमै उनी जग्गाको कुरामा निकै विवादमा परे।
उनका समर्थकहरले किनिदिएका ९३ वटा रोल्स-रोयस (अहिले रोल्य-रोयसको मुल्य २ लाख डलर भन्दा बढी छ) को कारणले छिटै मिडिया अनि अन्य मानिसहरु माझ उनी झन् विवादित भए।
सन् १९८५मा उनी विरुद्ध डलास राज्यका नागरिकहरुमा बायोटेरर (खानेकुरा दुषित) गरेको भन्दै मुद्धा लागेपछि पक्राउ परे। उनले आफुलाई कम सजायको माग गर्दै केही अपराध स्वीकार गरे। यो सबको पछाडी उनको अमेरिका छोड्ने मनसाय थियो। तर उनलाई दुर्भाग्य यो भयो कि, उनलाई २१ वटा देशहरुले आफ्नो देशमा आउन अनुमति दिएनन। अन्तत उनी पुन पुने फर्के, जहाँ सन् १९९० मा उनको मृत्यु भयो।
ओशोले बुद्धत्व प्राप्त गरेको मानिन्थ्यो। आफ्नो जीवनकालमा उनले ६०० वटा भन्दा बढी किताब लेखे। ६०० भन्दा बढी किताब लेख्न उनलाई विषयवस्तु कहाँबाट फुर्थ्यो यो उनै जानुन। जिसस क्राइस्ट स्वयम आफै बुद्ध थिए, उनले जीवनको अर्थ उजागर गरेका थिए अनि जिसस क्रुसमा मरेका थिएनन भन्ने ओशोको विचारले उनी पश्चीमा अनि क्रिस्चियन जगतमा सबैभन्दा बढी आलोचित थिए। उनका प्रवचनहरुमा सबैभन्दा बढी विरोध क्रिस्चियन धर्मको हुने गर्थो, अनि हिन्दु धर्मका राम र कृष्णको। जिससको शिक्षालाई गलत प्रचार गरेर धर्मको नाममा गुठ बनाएकोमा उनले विरोध गर्थे। धर्म मान्ने कुरा हैन जान्ने कुरा हो भन्थे ओशो। उनले आफ्नो सिद्धान्त अनुसार नै चेलाहरुलाई ध्यान गर्न लगाउथे। ध्यान गरेर आफुमा आएको परिवर्तन स्वयम व्यक्तिले अनुभव गर्न सक्ने हुँदा जति नै विवादित भएपनि उनका चेला घटेका थिएनन।
ओशोले आफ्ना ध्यानहरु यौनसंग जोड्ने गर्थे। उनलाई त्यसै ‘सेक्स गुरु’ भनिएको थिएन। उनका केही प्रवचनहरु जुन निकै विवादास्पद पनि भए, अनि जुन यौनसंग सम्बन्धित छन्, ध्यानसंग सम्बन्धित छन्, तल प्रस्तुत गरिएका छन्।
सेक्स नै स्रोत हो
सेक्सले तिमीलाई जीवनको यथार्थको रहस्य उजागर गर्नेछ, किनकी सेक्सनै तिमीमा भएको सबैभन्दा जीवित कुरा हो। दिमाग तिमीसंग भएको सबैभन्दा मृत वस्तु हो अनि सेक्स सबैभन्दा जीवित। त्यसैले तिम्रो दिमाग सदैव सेक्सको विरोधमा हुनेछ, सेक्सलाई सधै दबाउन खोज्नेछ। यी एकअर्काका दुश्मन हुन। दिमाग मृत हो अनि सेक्स जीवित शक्ति, यी दुइ बीच द्वन्द चलिरहन्छ। जब तिमी सेक्स तर्फ अगाडी बढ्छौ, तब दिमागमा उदासी छाउँछ , अनि दिमागले भन्छ, ‘यो गलत हो’।
दिमाग नैतिकवान बन्छ। दिमाग पुरातनवादी बन्छ, दिमाग नै पुजारी बन्छ। दिमागले निन्दागर्न सुरु गर्छ। सबै जीवित वस्तुलाई दिमाग निन्दा गर्न सुरु गर्छ, अनि सबै मृत वस्तुलाई दिमाग पुजा गर्न सुरु गर्छ। र सेक्स तिमीमा भएको सबैभन्दा जीवित वस्तु हो किनकी तिम्रो जीवन यसैबाट आएको हो। तिम्रो जन्म यसैबाट भएको हो, अनि तिमीले यसैबाट जन्म दिन सक्छौ। जहाँ जहाँ छ जीवन, छ जीवको अस्तित्व, सेक्स नै स्रोत हो।
प्रेम खतरनाक हुन्छ, सेक्स खतरनाक छैन
मानिस जो प्रेमसंग डराउँछन् सेक्ससंग डर मान्दैनन। प्रेम घातक हुन्छ, सेक्स खतरनाक हुदैन, यसलाई आफुखुसी प्रयोग गर्न सकिन्छ। कसरी गर्ने, अहिले धेरै पद्धति छन्। तिमीले आफुखुसी प्रयोग गर्न सक्छौ, सेक्स एक विधि बन्न सक्छ। प्रेम कहिल्यै विधि बन्न सक्दैन। सेक्समा पनि जब तिमी नियन्त्रण गर्न खोज्छौ, सेक्सले पनि तिमीलाई लक्ष्य भेट्न मद्धत गर्दैन। यो एक निश्चित विन्दुसम्म जान्छ अनि तिमीलाई छोडिदिन्छ किनकी कहिँ न कहिँ यसले तिमीलाई छोड्नै पर्छ।
त्यसैले संभोग निकै कठिन बन्दैछ। स्खलन हुनु संभोग हैन, बच्चालाई जन्म दिनु संभोग हैन। संभोगको लागि सबै शरिर सामेल हुनु पर्छ, दिमाग, शरिर, आत्मा एकसाथ। तिमीमा कम्पन आउँछ, तिम्रो सम्पुर्ण जीव काँप्छ, पाउ देखि शीर सम्म। तिमी आफ्नो वशमा हुने छैनौ। अस्त्तिवले तिमीमा आधिपत्य जमाएको छ र तिमीलाई थाहछैन तिमी को हो। यो एक पागलपन हो, गहित निद्रा हो, यो ध्यानजस्तो हो, यो मृत्यु झै हो।
जति धेरै सेक्स, त्यति नै बुद्धिमान
यो साच्चैको घटेको छ। जति मानिस सेक्स गर्छ उति नै उ आविस्कार गर्छ। जति मानिस सेक्स गर्छ त्यति नै उ बुद्धिमान अनि चतुर हुन्छ। यौन शक्ति जति कम हुन्छ उ त्यति नै चतुरता कम हुन्छ। किनकी सेक्स एक गहिरो खोजकार्य हो, रहस्यको खोज हो, शरिरको मात्र होइन, विपरित लिंगीको शरिरमात्र होइन, बरु जे लुकेको छ, जे रहस्यमय छ त्यसको खोज हो।
आफ्नो सेक्स जीवनमा ध्यानी बन
तिम्रो मानिस वा स्त्रीको हात समाएर मौन किन नबस्ने? आँखा बन्द गरेर अनुभव किन नगर्ने? एक अर्काको समीपता अनुभुत गर, एक अर्काको अनुभुतीमा पस, अर्कोको अनुभुती आफुमा आउन देउ। संगै कम्पन ल्याउ, संगै झुल; यदि अकस्मात कुनै ठुलो शक्तिले धारण गर्छ भने संगै नाच। तिमीले संभोगको सबैभन्दा उचों बिन्दु भेट्नेछौ जुन पहिले कहिल्यै अनुभव नभएको होस्। संभोगको यो उच्च विन्दुसंग सेक्सको कुनै सम्बन्ध छैन। वास्तवमा यसको मौनतासंग प्रत्यक्ष सम्बन्ध छ।
अनि आफ्नो यौन जीवनमा ध्यानी बन्न सक्यौ भने, तिमी प्रेम गर्नसंगै शान्त बन्नेछौ।
सेक्सलाई अध्यात्मसंग कसरी जोड्ने?
सामान्यतया सेक्स र प्रेमलाई संगै जोडिन्छ, कुनै भित्री रहस्य भए झै। तर हैन। प्रेम केवल सेक्स गएपछि आउछ। त्यसअघिको प्रेम त केवल एक वासना हो, बाटो हो, बहाना हो, माध्यम हो, अरु केही होइन। सेक्सको लागि केवल तयारी मात्र हो। दुइ बिच जति सेक्स हुन्छ त्यति नै कम प्रेम हुन्छ। तर जब सेक्स ध्यान बन्छ, प्रेम पनि मौलाउछ।
म सेक्सको विरुद्धमा छैन अनि प्रेमको पक्षमा हैन। तिमीले यो भन्दा माथी उठ्नु पर्छ। यसैमा ध्यान गर्नुपर्छ। मेरो मतलब तिमी चेतनामा हुँदा नै यसबाट गुज्रनुपर्छ, अचेत भएर लिप्त हुने होइन। ठुलो सुख पाउछौ जब चेतना जागृत गर्छौ। अचेतनाले तिमीले सुख छुटाउँछौ। आँखा खोलर, आँखा बन्द गरेर हैन, आँखा खोलेर नै तिमीले बाटो देख्नेछौ।
मुत्यु र सेक्सको भय
मानिस सेक्ससंग डर मान्छन्। तिम्रो शरीरको तल्लो भागको मुल्य घटेको छ। शारिरीक सुखको लागि बुझ्छौ तिमी। सेक्स र मृत्युसंग मानिसको डर छ। त्यसैले यी शब्द प्रतिबन्धित छन्। कोही मानिस सेक्स र मृत्युको कुरा गर्न खोज्दैन। हामी यी दुइ कुरामा मौन छौ। दशकौ देखि मौन छौ। शताब्दिऔ देखि मौन छौ। यी प्रतिबन्धित शब्द हुन। जब कसैले यी शब्द निकाल्छन् भित्र भित्र कम्पन सुरु हुन्छ।
यस्तो देखिन्छ की केही गहिर्याइमा छ। त्यसैले यी शब्दका बिकल्प खोजिएका छन्। पश्चिमी दुनियामा ‘हामी सेक्स गर्दै छौ’ भनिदैन। बरु ‘हामी प्रेम गर्दै छौ’ भनिन्छ। यो वैकल्पिक शब्द झुट हुन। प्रेम शब्दलाई सेक्स संग जोड्न सकिदैन। प्रेम त एक छुटै आयम हो। सेक्स गर्नु भने सेक्स गर्नु हो प्रेम गर्नु होइन। प्रेमको त छुट्टै गुण छ।
कसैको मृत्यु भएमा पनि सोझै भनिदैन। स्वर्ग गए, दिवंगत भए भनिन्छ। मृत्युसंग मानिस कहिल्यै प्रत्यक्ष सम्बन्ध राख्न चाहदैन।
मृत्यु र सेक्ससंग धेरै झुटा बयान जोडिएका छन्। कोही दुइ विवाह गर्दैछन् भने सेक्सको शब्द पनि प्रयोग गरिदैन। आखिर ती सेक्सकै लागि पनि विवाह गर्दैछन्। सन्तान त जन्माउने छन्। हामीले विवाहको ठुलो भ्रम पालेका छौ। खुल्ला आँखाले देख्ने कुरा सेक्स हो। हामीले त यसलाई संस्कृति बनाइदिएका छौं। रितीरिवाज ठड्याइदिएका छौ, विवाहको वास्तविकता लुकाउन, किन?
किन यी दुइ चिज प्रतिबन्धित छन। किनकी यी दुइको प्रत्यक्ष सम्बन्ध छ।
पहिलो त तिमी सेक्सबाट जन्मिएका हौ, तिम्रो जन्म नै सेक्स हो। अनि जन्म र मृत्यु एउटै यथार्थको दुइ ध्रुव हुन। जन्मको समयमा मृत्यु छिपेको हुन्छ। त्यसैले मानिस सेक्स र मृत्युको सम्बन्धसंग परिचित हुन्छन्। सेक्सबिना मृत्यु सम्भव छैन, किनकी सेक्सबिना जन्म सम्भव छैन।
सेक्स र ध्यान
जति तिमी सेक्ससंगै ध्यानमा जान्छौ त्यति नै तिमीमा सेक्सको प्रभाव कम हुदै जान्छ। ध्यान त्यहिबाट फक्रन थाल्छ। नयाँ ढोका खुल्नेछ। अनि विस्तारै सेक्स सुकेर जानेछ। हराएर जानेछ। रुखको हाँगाबाट सुकेका पात खसेझै। रुखलाई पत्तोपनि हुनेछन् पात सुकेर खसिसक्यो भन्ने। त्यसरि नै तिमीले थाहै पाउदैनौं तिम्रो सेक्स प्रतिको लगाव र इच्छा हराउँदै छन् भन्ने।
सेक्सलाई नै ध्यान बनाउ। यसैलाई माध्यम बनाउ। त्यसपछि त्यहाँ सेक्स हुनेछैन, अनि सेक्स प्रतिको तिम्रो डर हुनेछैन, तिम्रो तीव्र इच्छा हुनेछैन। सेक्स अर्थहिन बन्नेछ। तिमी त्यसभन्दा माथी उठ्नेछौ।
बालकपनबाट तिमी बिस्तारै बढ्दै गएझै, तिमीलाई ती खेलौनाको कुनै अर्थ हुदैन। तिमी युवा भइसक्यौ। तिमीले केही कुरा त्यागका छैनौ, तिमी केवल ठुलो भयौ। ती खेलौना तिम्रालागि मुल्यहिन भए। ती तिम्रा बालकपन थिए, अब तिमी बालक रहेनौ।
जति तिमी ध्यान गर्छौ, त्यतिनै सेक्सको इच्छा हराउँदै जान्छ। तिम्रो चेतन दिमागले कुनै शक्ति नलगाउदा नै सेक्समा शक्ति कम गर्दै जान्छ। अब शक्ति बग्न नयाँ बाटो बनिसकेको हुन्छ। जब शक्ति ध्यानबाट पार हुन्छ, अनि खुल्छ पवित्र ढोका।nepaliheadlines.com
सन् १९७० पछि रजनीश भारतको मुम्बईमा आफुलाई आध्यात्मिक गुरुको रुपमा स्थापित गराइ चेला (जसलाई नियो-सन्यासिन्स को नामले चिनिन्छ) जम्मा पार्न लागे। आफ्ना प्रवचनहरुमा विश्वका विभिन्न धर्म, रितिरिवाज, दर्शन आदीको बारेमा उनका आफ्नै विचार अनि विश्लेषण समावेश हुन्थ्यो। आफ्ना गहकिला अनि चतुरताले भरिएको यस्ता प्रवचनले धेरै पश्चिमाहरु उनीप्रति आकर्षित भए।
सन् १९७४मा उनी पुनेमा एउटा आश्रम स्थापित गर्न पुगे। जहाँ उनका समर्थक तथा चेलाहरुलाई विभिन्न प्रकारका ध्यान पद्धति सिकाउन सुरु भयो। अंधिकांश ध्यान पद्धती उनी आफैले विकास गरेका थिए। भारतमा यस्तो प्रकारको गतिविधि बढ्नाले हिन्दु धर्मसंग सम्बन्धित व्यक्तिहरुमा डर पस्न थाल्यो। सरकारले पनि उनको कामप्रति ज्यादा निगरानी गर्ने वातावरण पैदा हुदै थियो।
१९८१ को मध्य तिर उनी अमेरिका हिडे पुरै आश्रमको साथ। एन्टेलोप, ओरेगनमा उनका समर्थकहरुले अन्तर्राष्ट्रिय समुदाय स्थापना गरे जसलाई पछि रजनीशपुरमको नामले चिनियो। केही समयमै उनी जग्गाको कुरामा निकै विवादमा परे।
उनका समर्थकहरले किनिदिएका ९३ वटा रोल्स-रोयस (अहिले रोल्य-रोयसको मुल्य २ लाख डलर भन्दा बढी छ) को कारणले छिटै मिडिया अनि अन्य मानिसहरु माझ उनी झन् विवादित भए।
सन् १९८५मा उनी विरुद्ध डलास राज्यका नागरिकहरुमा बायोटेरर (खानेकुरा दुषित) गरेको भन्दै मुद्धा लागेपछि पक्राउ परे। उनले आफुलाई कम सजायको माग गर्दै केही अपराध स्वीकार गरे। यो सबको पछाडी उनको अमेरिका छोड्ने मनसाय थियो। तर उनलाई दुर्भाग्य यो भयो कि, उनलाई २१ वटा देशहरुले आफ्नो देशमा आउन अनुमति दिएनन। अन्तत उनी पुन पुने फर्के, जहाँ सन् १९९० मा उनको मृत्यु भयो।
ओशोले बुद्धत्व प्राप्त गरेको मानिन्थ्यो। आफ्नो जीवनकालमा उनले ६०० वटा भन्दा बढी किताब लेखे। ६०० भन्दा बढी किताब लेख्न उनलाई विषयवस्तु कहाँबाट फुर्थ्यो यो उनै जानुन। जिसस क्राइस्ट स्वयम आफै बुद्ध थिए, उनले जीवनको अर्थ उजागर गरेका थिए अनि जिसस क्रुसमा मरेका थिएनन भन्ने ओशोको विचारले उनी पश्चीमा अनि क्रिस्चियन जगतमा सबैभन्दा बढी आलोचित थिए। उनका प्रवचनहरुमा सबैभन्दा बढी विरोध क्रिस्चियन धर्मको हुने गर्थो, अनि हिन्दु धर्मका राम र कृष्णको। जिससको शिक्षालाई गलत प्रचार गरेर धर्मको नाममा गुठ बनाएकोमा उनले विरोध गर्थे। धर्म मान्ने कुरा हैन जान्ने कुरा हो भन्थे ओशो। उनले आफ्नो सिद्धान्त अनुसार नै चेलाहरुलाई ध्यान गर्न लगाउथे। ध्यान गरेर आफुमा आएको परिवर्तन स्वयम व्यक्तिले अनुभव गर्न सक्ने हुँदा जति नै विवादित भएपनि उनका चेला घटेका थिएनन।
ओशोले आफ्ना ध्यानहरु यौनसंग जोड्ने गर्थे। उनलाई त्यसै ‘सेक्स गुरु’ भनिएको थिएन। उनका केही प्रवचनहरु जुन निकै विवादास्पद पनि भए, अनि जुन यौनसंग सम्बन्धित छन्, ध्यानसंग सम्बन्धित छन्, तल प्रस्तुत गरिएका छन्।
सेक्स नै स्रोत हो
सेक्सले तिमीलाई जीवनको यथार्थको रहस्य उजागर गर्नेछ, किनकी सेक्सनै तिमीमा भएको सबैभन्दा जीवित कुरा हो। दिमाग तिमीसंग भएको सबैभन्दा मृत वस्तु हो अनि सेक्स सबैभन्दा जीवित। त्यसैले तिम्रो दिमाग सदैव सेक्सको विरोधमा हुनेछ, सेक्सलाई सधै दबाउन खोज्नेछ। यी एकअर्काका दुश्मन हुन। दिमाग मृत हो अनि सेक्स जीवित शक्ति, यी दुइ बीच द्वन्द चलिरहन्छ। जब तिमी सेक्स तर्फ अगाडी बढ्छौ, तब दिमागमा उदासी छाउँछ , अनि दिमागले भन्छ, ‘यो गलत हो’।
दिमाग नैतिकवान बन्छ। दिमाग पुरातनवादी बन्छ, दिमाग नै पुजारी बन्छ। दिमागले निन्दागर्न सुरु गर्छ। सबै जीवित वस्तुलाई दिमाग निन्दा गर्न सुरु गर्छ, अनि सबै मृत वस्तुलाई दिमाग पुजा गर्न सुरु गर्छ। र सेक्स तिमीमा भएको सबैभन्दा जीवित वस्तु हो किनकी तिम्रो जीवन यसैबाट आएको हो। तिम्रो जन्म यसैबाट भएको हो, अनि तिमीले यसैबाट जन्म दिन सक्छौ। जहाँ जहाँ छ जीवन, छ जीवको अस्तित्व, सेक्स नै स्रोत हो।
प्रेम खतरनाक हुन्छ, सेक्स खतरनाक छैन
मानिस जो प्रेमसंग डराउँछन् सेक्ससंग डर मान्दैनन। प्रेम घातक हुन्छ, सेक्स खतरनाक हुदैन, यसलाई आफुखुसी प्रयोग गर्न सकिन्छ। कसरी गर्ने, अहिले धेरै पद्धति छन्। तिमीले आफुखुसी प्रयोग गर्न सक्छौ, सेक्स एक विधि बन्न सक्छ। प्रेम कहिल्यै विधि बन्न सक्दैन। सेक्समा पनि जब तिमी नियन्त्रण गर्न खोज्छौ, सेक्सले पनि तिमीलाई लक्ष्य भेट्न मद्धत गर्दैन। यो एक निश्चित विन्दुसम्म जान्छ अनि तिमीलाई छोडिदिन्छ किनकी कहिँ न कहिँ यसले तिमीलाई छोड्नै पर्छ।
त्यसैले संभोग निकै कठिन बन्दैछ। स्खलन हुनु संभोग हैन, बच्चालाई जन्म दिनु संभोग हैन। संभोगको लागि सबै शरिर सामेल हुनु पर्छ, दिमाग, शरिर, आत्मा एकसाथ। तिमीमा कम्पन आउँछ, तिम्रो सम्पुर्ण जीव काँप्छ, पाउ देखि शीर सम्म। तिमी आफ्नो वशमा हुने छैनौ। अस्त्तिवले तिमीमा आधिपत्य जमाएको छ र तिमीलाई थाहछैन तिमी को हो। यो एक पागलपन हो, गहित निद्रा हो, यो ध्यानजस्तो हो, यो मृत्यु झै हो।
जति धेरै सेक्स, त्यति नै बुद्धिमान
यो साच्चैको घटेको छ। जति मानिस सेक्स गर्छ उति नै उ आविस्कार गर्छ। जति मानिस सेक्स गर्छ त्यति नै उ बुद्धिमान अनि चतुर हुन्छ। यौन शक्ति जति कम हुन्छ उ त्यति नै चतुरता कम हुन्छ। किनकी सेक्स एक गहिरो खोजकार्य हो, रहस्यको खोज हो, शरिरको मात्र होइन, विपरित लिंगीको शरिरमात्र होइन, बरु जे लुकेको छ, जे रहस्यमय छ त्यसको खोज हो।
आफ्नो सेक्स जीवनमा ध्यानी बन
तिम्रो मानिस वा स्त्रीको हात समाएर मौन किन नबस्ने? आँखा बन्द गरेर अनुभव किन नगर्ने? एक अर्काको समीपता अनुभुत गर, एक अर्काको अनुभुतीमा पस, अर्कोको अनुभुती आफुमा आउन देउ। संगै कम्पन ल्याउ, संगै झुल; यदि अकस्मात कुनै ठुलो शक्तिले धारण गर्छ भने संगै नाच। तिमीले संभोगको सबैभन्दा उचों बिन्दु भेट्नेछौ जुन पहिले कहिल्यै अनुभव नभएको होस्। संभोगको यो उच्च विन्दुसंग सेक्सको कुनै सम्बन्ध छैन। वास्तवमा यसको मौनतासंग प्रत्यक्ष सम्बन्ध छ।
अनि आफ्नो यौन जीवनमा ध्यानी बन्न सक्यौ भने, तिमी प्रेम गर्नसंगै शान्त बन्नेछौ।
सेक्सलाई अध्यात्मसंग कसरी जोड्ने?
सामान्यतया सेक्स र प्रेमलाई संगै जोडिन्छ, कुनै भित्री रहस्य भए झै। तर हैन। प्रेम केवल सेक्स गएपछि आउछ। त्यसअघिको प्रेम त केवल एक वासना हो, बाटो हो, बहाना हो, माध्यम हो, अरु केही होइन। सेक्सको लागि केवल तयारी मात्र हो। दुइ बिच जति सेक्स हुन्छ त्यति नै कम प्रेम हुन्छ। तर जब सेक्स ध्यान बन्छ, प्रेम पनि मौलाउछ।
म सेक्सको विरुद्धमा छैन अनि प्रेमको पक्षमा हैन। तिमीले यो भन्दा माथी उठ्नु पर्छ। यसैमा ध्यान गर्नुपर्छ। मेरो मतलब तिमी चेतनामा हुँदा नै यसबाट गुज्रनुपर्छ, अचेत भएर लिप्त हुने होइन। ठुलो सुख पाउछौ जब चेतना जागृत गर्छौ। अचेतनाले तिमीले सुख छुटाउँछौ। आँखा खोलर, आँखा बन्द गरेर हैन, आँखा खोलेर नै तिमीले बाटो देख्नेछौ।
मुत्यु र सेक्सको भय
मानिस सेक्ससंग डर मान्छन्। तिम्रो शरीरको तल्लो भागको मुल्य घटेको छ। शारिरीक सुखको लागि बुझ्छौ तिमी। सेक्स र मृत्युसंग मानिसको डर छ। त्यसैले यी शब्द प्रतिबन्धित छन्। कोही मानिस सेक्स र मृत्युको कुरा गर्न खोज्दैन। हामी यी दुइ कुरामा मौन छौ। दशकौ देखि मौन छौ। शताब्दिऔ देखि मौन छौ। यी प्रतिबन्धित शब्द हुन। जब कसैले यी शब्द निकाल्छन् भित्र भित्र कम्पन सुरु हुन्छ।
यस्तो देखिन्छ की केही गहिर्याइमा छ। त्यसैले यी शब्दका बिकल्प खोजिएका छन्। पश्चिमी दुनियामा ‘हामी सेक्स गर्दै छौ’ भनिदैन। बरु ‘हामी प्रेम गर्दै छौ’ भनिन्छ। यो वैकल्पिक शब्द झुट हुन। प्रेम शब्दलाई सेक्स संग जोड्न सकिदैन। प्रेम त एक छुटै आयम हो। सेक्स गर्नु भने सेक्स गर्नु हो प्रेम गर्नु होइन। प्रेमको त छुट्टै गुण छ।
कसैको मृत्यु भएमा पनि सोझै भनिदैन। स्वर्ग गए, दिवंगत भए भनिन्छ। मृत्युसंग मानिस कहिल्यै प्रत्यक्ष सम्बन्ध राख्न चाहदैन।
मृत्यु र सेक्ससंग धेरै झुटा बयान जोडिएका छन्। कोही दुइ विवाह गर्दैछन् भने सेक्सको शब्द पनि प्रयोग गरिदैन। आखिर ती सेक्सकै लागि पनि विवाह गर्दैछन्। सन्तान त जन्माउने छन्। हामीले विवाहको ठुलो भ्रम पालेका छौ। खुल्ला आँखाले देख्ने कुरा सेक्स हो। हामीले त यसलाई संस्कृति बनाइदिएका छौं। रितीरिवाज ठड्याइदिएका छौ, विवाहको वास्तविकता लुकाउन, किन?
किन यी दुइ चिज प्रतिबन्धित छन। किनकी यी दुइको प्रत्यक्ष सम्बन्ध छ।
पहिलो त तिमी सेक्सबाट जन्मिएका हौ, तिम्रो जन्म नै सेक्स हो। अनि जन्म र मृत्यु एउटै यथार्थको दुइ ध्रुव हुन। जन्मको समयमा मृत्यु छिपेको हुन्छ। त्यसैले मानिस सेक्स र मृत्युको सम्बन्धसंग परिचित हुन्छन्। सेक्सबिना मृत्यु सम्भव छैन, किनकी सेक्सबिना जन्म सम्भव छैन।
सेक्स र ध्यान
जति तिमी सेक्ससंगै ध्यानमा जान्छौ त्यति नै तिमीमा सेक्सको प्रभाव कम हुदै जान्छ। ध्यान त्यहिबाट फक्रन थाल्छ। नयाँ ढोका खुल्नेछ। अनि विस्तारै सेक्स सुकेर जानेछ। हराएर जानेछ। रुखको हाँगाबाट सुकेका पात खसेझै। रुखलाई पत्तोपनि हुनेछन् पात सुकेर खसिसक्यो भन्ने। त्यसरि नै तिमीले थाहै पाउदैनौं तिम्रो सेक्स प्रतिको लगाव र इच्छा हराउँदै छन् भन्ने।
सेक्सलाई नै ध्यान बनाउ। यसैलाई माध्यम बनाउ। त्यसपछि त्यहाँ सेक्स हुनेछैन, अनि सेक्स प्रतिको तिम्रो डर हुनेछैन, तिम्रो तीव्र इच्छा हुनेछैन। सेक्स अर्थहिन बन्नेछ। तिमी त्यसभन्दा माथी उठ्नेछौ।
बालकपनबाट तिमी बिस्तारै बढ्दै गएझै, तिमीलाई ती खेलौनाको कुनै अर्थ हुदैन। तिमी युवा भइसक्यौ। तिमीले केही कुरा त्यागका छैनौ, तिमी केवल ठुलो भयौ। ती खेलौना तिम्रालागि मुल्यहिन भए। ती तिम्रा बालकपन थिए, अब तिमी बालक रहेनौ।
जति तिमी ध्यान गर्छौ, त्यतिनै सेक्सको इच्छा हराउँदै जान्छ। तिम्रो चेतन दिमागले कुनै शक्ति नलगाउदा नै सेक्समा शक्ति कम गर्दै जान्छ। अब शक्ति बग्न नयाँ बाटो बनिसकेको हुन्छ। जब शक्ति ध्यानबाट पार हुन्छ, अनि खुल्छ पवित्र ढोका।nepaliheadlines.com
यौनको मामलामा पुरुष भन्दा महिला अगाडि छन् भन्ने तथ्य धेरैमाझ जानकारी छ । तर यस्ता केहि कुराहरु पनि छन् जो यौन सम्पर्कका बेला महिलाहरु सुन्न चाँहादैनन् । एक अन्तराष्ट्रिय अनलाईनले तयार गरेको यौन सम्पर्कका बेला महिलाले पुरुषबाट सुन्दै आएका हैरान पार्ने केहि कुराहरु यस प्रकार छन् :
१. फोहोर सब्द बोल्न अनुरोध :
यौन सम्पर्कका बेला फोहोर शब्द बोल्नुलाई सामान्य मानिन्छ । तर बारम्बार फोहोर सब्द बोल्न अनुरोध गर्दा महिलाहरु हैरान भएको तथ्य बाहिर आएको छ । बारम्बार एकै शब्द दोहोर्याईरहनु पर्ने र त्यसले यौन आनन्दमा समेत असर गर्ने हुँदा महिलाहरु फोहोर शब्द बोल्न आउने अनुरोध का कारण हैरान भएको बताइएको छ ।
२. मलद्वारमा यौन सम्पर्क :
पुरुषहरुले आफ्नो पार्टनरलाई अनुरोध गर्ने तर महिलाले नरुचाउने अर्को तथ्य हो मलद्वारमा गरिने यौन सम्पर्क । प्राय महिलाहरुलाई मलद्वार सम्पर्कमा रुची नहुने हुनाले पनि पुरुषले गर्ने यसखाले अनुरोधका कारण महिलाहरु हैरान भएको बताइएको छ । मलद्वारमा गरिने सम्पर्कमा असहज हुने कारण महिलाहरुलाई यस्तो कार्य मन नपर्ने बताइएको छ ।
३. यौन सम्पर्कको भिडियो :
प्राय धेरै पुरुष हरुले यौन सम्पर्कको भिडियो बनाउन महिलाहरुलाई अनुरोध गर्ने तथ्य बाहिर आएको छ । तर यसखाले अनुरोधले महिलाहरु हैरान छन् । भिडियोले कालान्तरमा ल्याउने विभिन्न समस्याका कारण माहिलाहरु यस्तो कुरामा रुची नराख्ने हुनाले यसखाले अनुरोधका कारण पनि महिलाहरु आजित हुने गरेको बताइएको छ । आफुले गरेको यौन सम्पर्कको भिडियो आफुले हेर्न चाहाने मामलामा पुरुषभन्दा महिला निकै नै पछी रहेको समेत बताइएको छ ।
४. बीर्य सेवन कार्य :
कसैलाई विर्य स्खलन पछी उक्त बीर्य आफ्नी महिला पार्टनरले सेवन गरिदियोस् भन्ने चाहना हुन्छ भने अधिकासं महिलाहरु यस बिषयलाई मन पराउँदैनन् । त्यसैले पनि यस खालको अनुरोधले महिलाहरु निकै नै हैरान हुने गरेको बताइएको छ । अश्लील चलचित्रमा प्राय: देखाइने यो कार्यले गर्दा त्यस्ता फिल्म हेरेकाहरु आफ्नो पार्टनरसँग पनि यसखाले अनुरोध गर्ने गरेको पाइएको छ ।
५. यौन क्रिया मन परेको वा नपरेको प्रश्न :
यौन सम्पर्कपछी प्राय: पुरुषहरुले आफ्नो पार्टनरलाई उक्त कार्य मन परेको वा नपरेको जिज्ञासा राख्ने बताइएको छ । महिलाले सतुष्टि पाएको खण्डमा महिलाहरु कुनै न कुनै माध्यमबाट उक्त कुरालाई पुरुषसामु राख्ने भए पनि यसखाले प्रश्न महिलालाई पुरुषहरुले बारम्बार सोध्ने हुनाले महिलाहरु यस्ता प्रश्नबाट हैरान भएको बताइएको छ । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
१. फोहोर सब्द बोल्न अनुरोध :
यौन सम्पर्कका बेला फोहोर शब्द बोल्नुलाई सामान्य मानिन्छ । तर बारम्बार फोहोर सब्द बोल्न अनुरोध गर्दा महिलाहरु हैरान भएको तथ्य बाहिर आएको छ । बारम्बार एकै शब्द दोहोर्याईरहनु पर्ने र त्यसले यौन आनन्दमा समेत असर गर्ने हुँदा महिलाहरु फोहोर शब्द बोल्न आउने अनुरोध का कारण हैरान भएको बताइएको छ ।
२. मलद्वारमा यौन सम्पर्क :
पुरुषहरुले आफ्नो पार्टनरलाई अनुरोध गर्ने तर महिलाले नरुचाउने अर्को तथ्य हो मलद्वारमा गरिने यौन सम्पर्क । प्राय महिलाहरुलाई मलद्वार सम्पर्कमा रुची नहुने हुनाले पनि पुरुषले गर्ने यसखाले अनुरोधका कारण महिलाहरु हैरान भएको बताइएको छ । मलद्वारमा गरिने सम्पर्कमा असहज हुने कारण महिलाहरुलाई यस्तो कार्य मन नपर्ने बताइएको छ ।
३. यौन सम्पर्कको भिडियो :
प्राय धेरै पुरुष हरुले यौन सम्पर्कको भिडियो बनाउन महिलाहरुलाई अनुरोध गर्ने तथ्य बाहिर आएको छ । तर यसखाले अनुरोधले महिलाहरु हैरान छन् । भिडियोले कालान्तरमा ल्याउने विभिन्न समस्याका कारण माहिलाहरु यस्तो कुरामा रुची नराख्ने हुनाले यसखाले अनुरोधका कारण पनि महिलाहरु आजित हुने गरेको बताइएको छ । आफुले गरेको यौन सम्पर्कको भिडियो आफुले हेर्न चाहाने मामलामा पुरुषभन्दा महिला निकै नै पछी रहेको समेत बताइएको छ ।
४. बीर्य सेवन कार्य :
कसैलाई विर्य स्खलन पछी उक्त बीर्य आफ्नी महिला पार्टनरले सेवन गरिदियोस् भन्ने चाहना हुन्छ भने अधिकासं महिलाहरु यस बिषयलाई मन पराउँदैनन् । त्यसैले पनि यस खालको अनुरोधले महिलाहरु निकै नै हैरान हुने गरेको बताइएको छ । अश्लील चलचित्रमा प्राय: देखाइने यो कार्यले गर्दा त्यस्ता फिल्म हेरेकाहरु आफ्नो पार्टनरसँग पनि यसखाले अनुरोध गर्ने गरेको पाइएको छ ।
५. यौन क्रिया मन परेको वा नपरेको प्रश्न :
यौन सम्पर्कपछी प्राय: पुरुषहरुले आफ्नो पार्टनरलाई उक्त कार्य मन परेको वा नपरेको जिज्ञासा राख्ने बताइएको छ । महिलाले सतुष्टि पाएको खण्डमा महिलाहरु कुनै न कुनै माध्यमबाट उक्त कुरालाई पुरुषसामु राख्ने भए पनि यसखाले प्रश्न महिलालाई पुरुषहरुले बारम्बार सोध्ने हुनाले महिलाहरु यस्ता प्रश्नबाट हैरान भएको बताइएको छ । भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
यौन चाहनाको बिषयमा पुरुष र महिलामा पु्रुषको तुलनामा महिलालाई केहि बुझ्न कठिन हुन्छ । पुरुष र महिला एक अर्काका पुरक त हुन् तर श्रीमान श्रीमती नभइकन उनीहरु एक अर्काको पुरक हुन सक्छन् भन्न मिल्दैन । पुरुष र महिलामा पुरुषहरु छिटो बोल्ने र धेरै बोल्ने स्वभावका हुन्छन् ।
पुरुषले महिलाका कुरा केवल बोलीबाट मात्र बुझ्न सक्दैनन् । त्यसको लागि उनीहरुको ब्यवहार पनि बुझ्नु महत्वपूर्ण हुन्छन् । हाम्रो जस्तो अनुशासनले बाधिएको पूर्विय समाजमा महिला चाहेर पनि त्यति खुल्न सक्दैनन तसर्थ पनि महिलाले यौनिक चाहना शब्दमा ब्यक्त गर्न नसकेका हुन । यहाँ महिलाले यौन सम्बन्ध राख्न चाहेको समयमा देखाउने ५ ब्यवहारको चर्चा गरिएको छ ।
१. तपाईलाई छुने बहानामा नजिक हुनुः
महिला अनपेक्षितरुपमा तपाइँको शरीरको सामिप्यतामा आउन खोजिन् वा तपाइँलाई छुने बहाना खोजिन् भने बुझ्नुस् उनलाई यौन चाहाना जागेको छ । महिलाहरु खुट्टाको बुढी औंलाले भूइँमा कोतर्न थाले भने पनि उनीहरुको चाहाना बुझ्नु पर्छ । कतिपय स्त्रीहरु च्याटमा त्यस्तै खालका साइन पठाउने वा फोहोर कुरा गर्ने गर्छन् ।
२. नजिक भएर लामो लामो स्वास फेर्नु
यदि स्त्रीले तपाइँको नजिक भएर लामो लामो र गहिरो स्वास लिइरहेको अनुभव गर्नु भो भने उनलाई उत्तेजना भैरहेको छ भन्ने बुझ्नुस् । महिलाहरु उत्तेजित भएपछि गहिरो र लामो श्वास फेर्छन् । महिलाहरु उत्तेजित भएपछि उनीहरुको मुटुको ढुकढुकी पनि बढ्छ । कतिपय महिलाले नजानिदोगरी पुरुषको संवेदनशील भागहरुमा छुने समेत गर्छन् ।
३. एकान्त होस भन्ने चाहनु
यदि कुनै पनि स्त्रीले तपाइँसँग एकान्त होस् भन्ने चाहेको अनुभव गर्नु भो वा धेरै समय तपाइँसँग विताउन चाहेको बुझ्नु भो भने उनी के चाहन्छिन् भन्ने बुझ्न कठिन छैन ।
४. अनुहार रातो हुनु वा शरीरको तापक्रम बढ्नु
स्त्रीले शारीरिक सम्बन्ध राख्न चाहेमा उनीहरुको शरीरमा पनि परिवर्तन देखिन्छन् । अधिकाँश महिलाको अनुहारमा पनि यो चाहाना भएको कुरा रंगको परिवर्तनले झल्किन्छ । अनुहार रातो हुने वा तापक्रम बढ्ने यस्ता समान्य लक्षण हुन् ।
५. अंगालोमा भएको बेला कम्मर वा अन्यत्र हात राखे
यदि तपाइँसँग रहेकी स्त्रीले तपाइँलाई अंगाली रहेको समयमा आफ्नै शरीर गह्रौं भएको जस्तो गरी कम्मर वा अन्यत्र हात राख्छिन् भने बुझ्नुस् उनलाई तपाइँसँग संसर्ग गर्न मन छ । अझ स्त्रीले तपाइँको ओच्छ्यानमा बसेर ुकस्तो नरम ओच्छ्यानु वा त्यसमा पल्टिने जस्ता ब्यवहार गर्न थालिन् भने कुरा बुझ्नुस् उनी के चाहन्छिन् ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
पुरुषले महिलाका कुरा केवल बोलीबाट मात्र बुझ्न सक्दैनन् । त्यसको लागि उनीहरुको ब्यवहार पनि बुझ्नु महत्वपूर्ण हुन्छन् । हाम्रो जस्तो अनुशासनले बाधिएको पूर्विय समाजमा महिला चाहेर पनि त्यति खुल्न सक्दैनन तसर्थ पनि महिलाले यौनिक चाहना शब्दमा ब्यक्त गर्न नसकेका हुन । यहाँ महिलाले यौन सम्बन्ध राख्न चाहेको समयमा देखाउने ५ ब्यवहारको चर्चा गरिएको छ ।
१. तपाईलाई छुने बहानामा नजिक हुनुः
महिला अनपेक्षितरुपमा तपाइँको शरीरको सामिप्यतामा आउन खोजिन् वा तपाइँलाई छुने बहाना खोजिन् भने बुझ्नुस् उनलाई यौन चाहाना जागेको छ । महिलाहरु खुट्टाको बुढी औंलाले भूइँमा कोतर्न थाले भने पनि उनीहरुको चाहाना बुझ्नु पर्छ । कतिपय स्त्रीहरु च्याटमा त्यस्तै खालका साइन पठाउने वा फोहोर कुरा गर्ने गर्छन् ।
२. नजिक भएर लामो लामो स्वास फेर्नु
यदि स्त्रीले तपाइँको नजिक भएर लामो लामो र गहिरो स्वास लिइरहेको अनुभव गर्नु भो भने उनलाई उत्तेजना भैरहेको छ भन्ने बुझ्नुस् । महिलाहरु उत्तेजित भएपछि गहिरो र लामो श्वास फेर्छन् । महिलाहरु उत्तेजित भएपछि उनीहरुको मुटुको ढुकढुकी पनि बढ्छ । कतिपय महिलाले नजानिदोगरी पुरुषको संवेदनशील भागहरुमा छुने समेत गर्छन् ।
३. एकान्त होस भन्ने चाहनु
यदि कुनै पनि स्त्रीले तपाइँसँग एकान्त होस् भन्ने चाहेको अनुभव गर्नु भो वा धेरै समय तपाइँसँग विताउन चाहेको बुझ्नु भो भने उनी के चाहन्छिन् भन्ने बुझ्न कठिन छैन ।
४. अनुहार रातो हुनु वा शरीरको तापक्रम बढ्नु
स्त्रीले शारीरिक सम्बन्ध राख्न चाहेमा उनीहरुको शरीरमा पनि परिवर्तन देखिन्छन् । अधिकाँश महिलाको अनुहारमा पनि यो चाहाना भएको कुरा रंगको परिवर्तनले झल्किन्छ । अनुहार रातो हुने वा तापक्रम बढ्ने यस्ता समान्य लक्षण हुन् ।
५. अंगालोमा भएको बेला कम्मर वा अन्यत्र हात राखे
यदि तपाइँसँग रहेकी स्त्रीले तपाइँलाई अंगाली रहेको समयमा आफ्नै शरीर गह्रौं भएको जस्तो गरी कम्मर वा अन्यत्र हात राख्छिन् भने बुझ्नुस् उनलाई तपाइँसँग संसर्ग गर्न मन छ । अझ स्त्रीले तपाइँको ओच्छ्यानमा बसेर ुकस्तो नरम ओच्छ्यानु वा त्यसमा पल्टिने जस्ता ब्यवहार गर्न थालिन् भने कुरा बुझ्नुस् उनी के चाहन्छिन् ।
भिडियो हेर्न तलको बाकस थिच्नुहोस
४ साउन, काठमाडौं ।
थानसिंग गाविस– ८ आपचौरका बाटुली लामिछाने अहिले ११२ वर्ष चार महिनाको हुनुभयो । उहाँले २०७० सालमा जिल्ला प्रशासन कार्यालय नुवाकोटबाट लिनुभएको नागरिकता प्रमाणपत्रमा जन्म मिति विसं १९५७ चैत १० गते उल्लेख छ ।
अझै हट्टाकट्टा रहनुभएका बाटुली लामिछाने बिहान बेलुका घाँस काट्नेदेखि आफ्नो दैनिक कामकाज आफैँ गर्दै आउनुभएको छ ।
उहाँको दैनिकी देख्नेहरुले ११२ वर्ष चार महिनाको उमेर पत्याउनै मुस्किल हुने गरेको छ । अझै बोली प्रष्ट रहेको उहाँलाई कुनै ठूलो रोग नरहेको ७६ वर्षीया कान्छो छोरा नेत्रप्रसाद लामिछाने बताउनुहुन्छ । “आँखा देख्नुहुन्छ, कान सुन्नुहुन्छ, कसैको सहाराबिनै ठमठमी हिँड्नुहुन्छ” नेत्रप्रसादले भन्नुभयो । उहाँका अनुसार अझै बाटुलीले दैनिकजसो घाँससमेत काट्ने गर्नुहुन्छ ।
एक सय १२ वर्षीया जापानी नागरिक साकारी मोमोयीको निधन भएपछि लामिछाने परिवारले ११२ वर्ष चार महिनाका बाटुली संसारकै जिवित ज्येष्ठ नागरिक रहेको दाबी गरेका छन् । सिन्धुपाल्चोकको गिरानीचौरमा जन्मनुभएका बाटुली विवाह गरेर नुवाकोट आउनुभएको हो । उहाँका चार सन्तानमध्ये अहिले कान्छो छोरामात्रै जीवित हुनुहुन्छ । दुई छोरी र एक छोराको निधन भइसकेको छ । बाटुलीको जेठो पनाति श्यामप्रसाद ढुङ्गानाको उमेर नै २३ वर्ष भइसकेको छ । उहाँ अहिलेसम्म निरोगी रहेको परिवारले बताएको छ ।
बाह्र वर्षअघि टाइफाइड ज्वरो आए पनि त्यसपछि कुनै रोगको सङ्क्रमण नरहेको नातिनी ज्वार्इं नवराज न्यौपानेले बताउनुभयो । साथै ११२ वर्षीया जापानी नागरिकको निधन भइसकेकाले बाटुली संसारकै ज्येष्ठ नागरिक रहेको समेत न्यौपानेले दाबी गर्नुभएको छ । कपाल सेताम्मे फुलिसकेको बाटुली असाध्यै टाठोसमेत हुनुहुन्छ । गाउँघरका आफन्त छिमेकीसँग बोलचालदेखि एचोपैचोसमेत गर्न भ्याउनुहुने बाटुली गाउँभरिका लागि जीवित देवताजस्तै सम्मानित रुपमा रहँदै आउनुभएको छ । छिमेकी अर्जुन हुमागार्इंका अनुसार उहाँको स्मरण शक्ति र बोलीचालीमा कुनै कमी आएको छैन ।
बिहान उठेर नुहाइधुवाइ गर्नेदेखि पूजापाठ, घाँस काट्नेसम्मको नित्य कर्ममा लागिरहनुभएका बाटुलीले अहिलेसम्म डाक्टरी औषधि सेवन गर्नुभएको छैन ।
“अहिलेसम्म ओखती खानुपरेको छैन, आफ्नो काम म आफैँ गर्न भ्याउँछु,” बाटुलीले भन्नुभयो – “मलाई हिँडडुल गर्न, घाँस काट्न पनि केही गाह्रो भएको छैन ।” कुनै ठूलो र प्रभाव पार्ने रोग अहिलेसम्म शरीरमा नहरेको बाटुलीले अझै तन्दुरुस्तीका साथ जीवन बिताउनुहुने चिनेजानेकाहरुको अनुमान छ ।
गत वैशाखमा गएको भूकम्पका बेला घरको फलैचामा बसिरहनुभएकी बाटुलीलाई यो पालिको भूकम्पको पत्तै भएन । बरु उहाँलाई ९० सालको भूकम्पले अहिलेसम्म हल्लाइरहेको छ । “यसपालिको भइँचालो त पत्तै भएन, ९० सालमा त बेस्सरी हल्लिएको थियो” बाटुलीले भन्नुभयो । उहाँले अहिलेसम्म नेपालमा भएका सबै निर्वाचनमा भाग लिनुभएको छ । पञ्चायतकालका सबै निर्वाचनदेखि दोस्रो संविधानसभा निर्वाचनमा समेत बाटुलीले उत्तिकै सक्रिय र उत्साहका साथ मतदान गर्नुभएको छ । राससnepaliheadlines.com
थानसिंग गाविस– ८ आपचौरका बाटुली लामिछाने अहिले ११२ वर्ष चार महिनाको हुनुभयो । उहाँले २०७० सालमा जिल्ला प्रशासन कार्यालय नुवाकोटबाट लिनुभएको नागरिकता प्रमाणपत्रमा जन्म मिति विसं १९५७ चैत १० गते उल्लेख छ ।
अझै हट्टाकट्टा रहनुभएका बाटुली लामिछाने बिहान बेलुका घाँस काट्नेदेखि आफ्नो दैनिक कामकाज आफैँ गर्दै आउनुभएको छ ।
उहाँको दैनिकी देख्नेहरुले ११२ वर्ष चार महिनाको उमेर पत्याउनै मुस्किल हुने गरेको छ । अझै बोली प्रष्ट रहेको उहाँलाई कुनै ठूलो रोग नरहेको ७६ वर्षीया कान्छो छोरा नेत्रप्रसाद लामिछाने बताउनुहुन्छ । “आँखा देख्नुहुन्छ, कान सुन्नुहुन्छ, कसैको सहाराबिनै ठमठमी हिँड्नुहुन्छ” नेत्रप्रसादले भन्नुभयो । उहाँका अनुसार अझै बाटुलीले दैनिकजसो घाँससमेत काट्ने गर्नुहुन्छ ।
एक सय १२ वर्षीया जापानी नागरिक साकारी मोमोयीको निधन भएपछि लामिछाने परिवारले ११२ वर्ष चार महिनाका बाटुली संसारकै जिवित ज्येष्ठ नागरिक रहेको दाबी गरेका छन् । सिन्धुपाल्चोकको गिरानीचौरमा जन्मनुभएका बाटुली विवाह गरेर नुवाकोट आउनुभएको हो । उहाँका चार सन्तानमध्ये अहिले कान्छो छोरामात्रै जीवित हुनुहुन्छ । दुई छोरी र एक छोराको निधन भइसकेको छ । बाटुलीको जेठो पनाति श्यामप्रसाद ढुङ्गानाको उमेर नै २३ वर्ष भइसकेको छ । उहाँ अहिलेसम्म निरोगी रहेको परिवारले बताएको छ ।
बाह्र वर्षअघि टाइफाइड ज्वरो आए पनि त्यसपछि कुनै रोगको सङ्क्रमण नरहेको नातिनी ज्वार्इं नवराज न्यौपानेले बताउनुभयो । साथै ११२ वर्षीया जापानी नागरिकको निधन भइसकेकाले बाटुली संसारकै ज्येष्ठ नागरिक रहेको समेत न्यौपानेले दाबी गर्नुभएको छ । कपाल सेताम्मे फुलिसकेको बाटुली असाध्यै टाठोसमेत हुनुहुन्छ । गाउँघरका आफन्त छिमेकीसँग बोलचालदेखि एचोपैचोसमेत गर्न भ्याउनुहुने बाटुली गाउँभरिका लागि जीवित देवताजस्तै सम्मानित रुपमा रहँदै आउनुभएको छ । छिमेकी अर्जुन हुमागार्इंका अनुसार उहाँको स्मरण शक्ति र बोलीचालीमा कुनै कमी आएको छैन ।
बिहान उठेर नुहाइधुवाइ गर्नेदेखि पूजापाठ, घाँस काट्नेसम्मको नित्य कर्ममा लागिरहनुभएका बाटुलीले अहिलेसम्म डाक्टरी औषधि सेवन गर्नुभएको छैन ।
“अहिलेसम्म ओखती खानुपरेको छैन, आफ्नो काम म आफैँ गर्न भ्याउँछु,” बाटुलीले भन्नुभयो – “मलाई हिँडडुल गर्न, घाँस काट्न पनि केही गाह्रो भएको छैन ।” कुनै ठूलो र प्रभाव पार्ने रोग अहिलेसम्म शरीरमा नहरेको बाटुलीले अझै तन्दुरुस्तीका साथ जीवन बिताउनुहुने चिनेजानेकाहरुको अनुमान छ ।
गत वैशाखमा गएको भूकम्पका बेला घरको फलैचामा बसिरहनुभएकी बाटुलीलाई यो पालिको भूकम्पको पत्तै भएन । बरु उहाँलाई ९० सालको भूकम्पले अहिलेसम्म हल्लाइरहेको छ । “यसपालिको भइँचालो त पत्तै भएन, ९० सालमा त बेस्सरी हल्लिएको थियो” बाटुलीले भन्नुभयो । उहाँले अहिलेसम्म नेपालमा भएका सबै निर्वाचनमा भाग लिनुभएको छ । पञ्चायतकालका सबै निर्वाचनदेखि दोस्रो संविधानसभा निर्वाचनमा समेत बाटुलीले उत्तिकै सक्रिय र उत्साहका साथ मतदान गर्नुभएको छ । राससnepaliheadlines.com
हेटौंडाः संविधानको मस्यौदामा सुझाव संकलन केन्द्रमा पुगेका राप्रपा नेपालका कार्यकर्ता प्रहरीसँग झडपमा उत्रिएका छन् ।
मकवानपुर निर्वाचन क्षेत्र १ अन्तर्गत हटिया संयुक्त वडा कार्यालयमा सोमबार भएको सुझाव संकलन कार्यक्रममा भएको झडपमा राप्रपा नेपालका अध्यक्ष कमल थापाकी पत्नी प्रलिता थापा र केन्द्रीय सदस्य राजाराम बर्तौलालगायत ११ जना घाइते भएका छन् ।
हिन्दु राष्ट्रको माग गर्दै नारबाजीसहित सुझाव संकलनस्थलमा पुगेका राप्रपा नेपालका कार्यकर्ता र प्रहरीबीच झडप भएको हो ।
राप्रपा नेपालका कार्यकर्ताले संविधान मस्यौदा च्याती जलाएर बिरोध जनाएका थिए । सुझाव संकलन जारी रहँदा नाराबाजीमा उत्रिएका राप्रपाका कार्यकताले कार्यक्रमस्थलमा ढुङ्गा प्रहार गरेपछि प्रहरीले हस्तक्षेप गरेको थियो ।
प्रहरीले कार्यक्रमस्थल बाहिर नाराबाजी गरिरहँदा भएको हस्तक्षेपमा झडप भएको राप्रपा नेपालका केन्द्रीय सदस्य राजाराम बर्तौलाले बताए ।
राप्रपा नेपालका नेता कार्यकर्ता हेटौंडा–७ नागस्वतीबाट मोटरसाईकल र्यालीसहित कार्यक्रम स्थलमा पुुगेका थिए ।
क्षेत्र नम्बर १ का सभासद इन्द्रबहादुर बानियाँ, क्षेत्र नम्बर ३ का सभासद अनन्त पौडेल, प्रमुख जिल्ला अधिकारी रामप्रसाद थपलिया, प्रहरी उपरीक्षक प्रकाशजंग कार्की र विभिन्न दलका नेताहरु सुझाव संकलन केन्द्रमा थिए ।
www.annapurnapost.com
मकवानपुर निर्वाचन क्षेत्र १ अन्तर्गत हटिया संयुक्त वडा कार्यालयमा सोमबार भएको सुझाव संकलन कार्यक्रममा भएको झडपमा राप्रपा नेपालका अध्यक्ष कमल थापाकी पत्नी प्रलिता थापा र केन्द्रीय सदस्य राजाराम बर्तौलालगायत ११ जना घाइते भएका छन् ।
हिन्दु राष्ट्रको माग गर्दै नारबाजीसहित सुझाव संकलनस्थलमा पुगेका राप्रपा नेपालका कार्यकर्ता र प्रहरीबीच झडप भएको हो ।
राप्रपा नेपालका कार्यकर्ताले संविधान मस्यौदा च्याती जलाएर बिरोध जनाएका थिए । सुझाव संकलन जारी रहँदा नाराबाजीमा उत्रिएका राप्रपाका कार्यकताले कार्यक्रमस्थलमा ढुङ्गा प्रहार गरेपछि प्रहरीले हस्तक्षेप गरेको थियो ।
प्रहरीले कार्यक्रमस्थल बाहिर नाराबाजी गरिरहँदा भएको हस्तक्षेपमा झडप भएको राप्रपा नेपालका केन्द्रीय सदस्य राजाराम बर्तौलाले बताए ।
राप्रपा नेपालका नेता कार्यकर्ता हेटौंडा–७ नागस्वतीबाट मोटरसाईकल र्यालीसहित कार्यक्रम स्थलमा पुुगेका थिए ।
क्षेत्र नम्बर १ का सभासद इन्द्रबहादुर बानियाँ, क्षेत्र नम्बर ३ का सभासद अनन्त पौडेल, प्रमुख जिल्ला अधिकारी रामप्रसाद थपलिया, प्रहरी उपरीक्षक प्रकाशजंग कार्की र विभिन्न दलका नेताहरु सुझाव संकलन केन्द्रमा थिए ।
www.annapurnapost.com
४ साउन, झापा ।
पूर्व–पश्चिम राजमार्गअन्तर्गत झापाको कन्काई नगरपालिका–७ मा गुडिरहेको बसले ठक्कर दिँदा मोटरसाइकल चालकको मृत्यु भएको छ । मृत्यु हुनेमा बाहुनडाँगी–४ निवासी ५१ वर्षीय अच्यूत ढुङ्गाना रहेको जिल्ला ट्राफिक प्रहरी कार्यालय झापाले जनाएको छ ।
पूर्वबाट पश्चिमतर्फ जाँदै गरेको ढुङ्गानाले चलाएको मे६प ६०५६ नम्बरको मोटरसाइकललाई सोही दिशातर्फ जाँदै गरेको ग१ख ४९४९ नम्बरको बसले उछिन्न खोज्दा आज बिहान ९ बजे ठक्कर दिएको थियो ।
बसको ठक्करबाट गम्भीर घाइते भएका उहाँको विर्तामोडस्थित बिर्ता सिटी हस्पिटलमा उपचारकै क्रममा मृत्यु भएको प्रहरीले जनाएको छ । यता मोटरसाइकललाई ठक्कर दिने बस र चालकलाई प्रहरीले नियन्त्रणमा लिएको बताइएको छ ।nepaliheadlines.com
पूर्व–पश्चिम राजमार्गअन्तर्गत झापाको कन्काई नगरपालिका–७ मा गुडिरहेको बसले ठक्कर दिँदा मोटरसाइकल चालकको मृत्यु भएको छ । मृत्यु हुनेमा बाहुनडाँगी–४ निवासी ५१ वर्षीय अच्यूत ढुङ्गाना रहेको जिल्ला ट्राफिक प्रहरी कार्यालय झापाले जनाएको छ ।
पूर्वबाट पश्चिमतर्फ जाँदै गरेको ढुङ्गानाले चलाएको मे६प ६०५६ नम्बरको मोटरसाइकललाई सोही दिशातर्फ जाँदै गरेको ग१ख ४९४९ नम्बरको बसले उछिन्न खोज्दा आज बिहान ९ बजे ठक्कर दिएको थियो ।
बसको ठक्करबाट गम्भीर घाइते भएका उहाँको विर्तामोडस्थित बिर्ता सिटी हस्पिटलमा उपचारकै क्रममा मृत्यु भएको प्रहरीले जनाएको छ । यता मोटरसाइकललाई ठक्कर दिने बस र चालकलाई प्रहरीले नियन्त्रणमा लिएको बताइएको छ ।nepaliheadlines.com